장음표시 사용
361쪽
32 ALBII Τ In ULLI Artis opus rarae fulgens testudine & auro Pendctat laeva garrula parte lyra. Hanc primum veniens plectro modulatus eburno o Felices cantus ore sonante dedit.
. Ille nutu vacuus, Mortem non deprecor, inquis: Sed liceat sumta pauca referre lyra. Daut veniam , ridentque moram. capit ille
Duae possit erines, Pho , decere tuos. Induerat Tyrio bis tinctam murica pallam: REDidii tota suos pollice ebσrda sonos. Apuleius L. i. Florid. ubi Bathylli statua de. scribitur e Metua prorsus citharoedieus φιus Deam conspiciens, canenti similis , tunicam picturis varieratam deorsia ab pedes dab ectu/ ipsos,
Graecanico cingulo : chlamyda velat utrumque brachium ad rue articulos palmarum. 37. FULGENs TEsTu DINE ET Austo J Lyrae variis modis exornabantur , neque una semper materia, auro, gemmIS, Cborc, te
studine. nam & testudo inter preciosillima luxuriae instrumenta habebatur. Horatius L.
Matures, incomtam Larenae More comam religata nodo.
ouldIus L. 8. Metam. p. I Regia turris erat vocalibus addita muris: In quibus auratam proles Latoia fertur
Ninet a laeva. tum , quod rem Omnem eonscIt , cultissima Sulpicἱa nostra, infra L. 4. Carm. 2. Ist.
Hane vos, Pierides , fessis tantare raden. dissEι resudinea Phoebe superbe lyra. Nee mirum videri debct tam magnifice ex .eultam fuisse lyram Apollinis , Dei de sem, per juvenis, & multo opulentissimi. Calli. machus Hymn. in Apoll. '. 32.
Aurea sunι Apollini Cr amictus, σfibula,
Et irra, cr arcus lanius , cr phareira: Aurei siunt etiam calcei. nam multo auro Phoebus Et omnium rerum evia afuit.
In Floridis Apuleii Satyrus Marsya Apollinem culpabat, quod esset eoma intonsus, genis gratus, corpore glabellus, arte mutit riseius, fortuna opulentus. luid , quod vesis textu tenuis , tactu mollis, purpura ravdians ' quid, quod π hra ejus auro fulgurat, ebore eandicat , gemmis variegat i Ebur vero, atque surum , & areemum,&gemmas quum ab ultimo aevo adbibuerint ad res adfabre exornandas, addidit ingeniosa luxuria testudinem, istis sngulis non mῖnus caram. I)al pinius, d cavea psittaci Multoris, L. 2. Silv. q. s. l. At tibi quanta domus rutila te dine subtens,
Connexusque ebori virgarum argentem ordo sIuvenalis Sat. 6. M. Ro. Ut t. ineo tibi, Lentula, eonopeo Nobilis Euoalum mirmillonem exprimas in
j & , de pristis illis ae severis Romuli nepotubus, Sat. II. 93. Nemo inter curas π seria duxit habendum , malis in Oceani fluctu rescido nataret, Clarum Trofugenis factura ac nobile fulcrum.
Acrius etiam Seneca, sub persona Demetrii, L. T. de Benefic. C. s. Prima mihi luxuriae spolia prvone , sive illa vis per ordinem expan. Gre , Ο ut es melius in unum acervum dare. Video elaboratam scrupulosa distinctionet testudinem , o foedis orum pigerrimorumquaanimalium testas, ingentibus pretiis emtas ι int quibus i a illa quae μή cet varietas , se ditis
medicamentis, in similitudinem veri coloratur. Plinius L. f. C. II, tempus notat, quo Da
i tae sunt ignotae antea aeliciae: Te dinum i Diamina secare in laminas, lectosqu/ π re μl toria his vestre, Carbilius Pollio institiis, pro-l disi O sesaris ad luxuriae instrumerina inse-l nii. Vixit ille paullo ante bellum civile Ma-rIi & Sullae, auctore eodem Plinio L. 33.
362쪽
L 1 n. III. Ε L E G. IV. 31 ISed postquam fuerant digiti cum voce locuti,
Edidit haec dulci tristia vcrba modo. S A LV E cura De urit casto nam rite poetae Phoebusque, & Bacchus, Pieridesque favent. Sed proles Semelae Bacchus. doctaeque sorores Dicere non norunt, quid serat hora sequens. At
4 I. SED PosvoUAΜ ru ERANT DIGITI cura Exempla duo egregia sunt apud prInc ἰpem vocE Locu TiJ Pulcre exprimit gestiim Deilpoctam, L. I. Aen. 228. dc L. Ir. e. 9r. citharoedi. hit autem locutio non multum i unum apud Nasonem L. Is . Metam. I . Sor. absimilis huie Lucretianae, L. 4. e. 98o. l Tamen cur noster ab honore vaticin uidi se. ει cisbirae tiruidum Ormen chordasque lo- l cludat Bacchum , non satis caussae reperirequenteis queo e nisi Liberum patrem cum dem elle Auribus ampere. Deum , quem Apollinem , statuamus. Sie Multa , quae hue ficIant, congessit erudi. quidem Macrobius L. I. Salum. C. I 8. Haectissimus Barthius ad Claudiani Panegyricum amre da Apollisu diximus, possunt ratam de II. In consulatum Flavii Manlii Theodori, ψ.3o9.llero patre dista astimari. Nam inipoteles , qui P. 177. Theolgamena scripsu , Apolli UM n
ox. EDIDIT HAEC TRIs I DULCIA VERBA patrem unum eumdemque Deum esse, eum mul.
MouoJ Haec sunt rId Icule corrupta , atqueiris arrumentis asserat, etiam apud L Dreos ait inversa. Scilicet valde dulcia fuere verba in Thracia esse si tum tibero consecratum, ex Phoebἱ, amoris discidium ae vastitatem poti-iquo redduntur oracula. Sed in boc adyto et aritae flebiliter praenuntiantis. Vera scripturaici iuri plurimo mero sumto, uti apud Claraum fuit, aut cgo hic nIhil video, aqua porata, essamur oracula. Hic tamen al- Id ι h. ire dulci tristia verba modo. ter Sc alter clare aperteque distinguuntur. Iucundo concentu rem tristissimam est emo. Oraculum Bacchi in Thracia eommemorat dulatus. Ad hanc emendationem codices mi. Pausam:as Boeot Icis , sive L. v. nec tamen hi aliquot praeiverunt, in quibus non ιrsi, i Bacchum eum Apolline confundit. Idem sed dulci exaratum est, conspicuo vocum ma- Paulanias in Phocaeis , sive L. I . refert, te transpositarum argumento. Non admo. apud Amphicleam esse adytum, in quo arca.dum dispatia sunt i ita Iovis Maroniani ad l na Libero natri saera 'fiant : eo ducere eer. suam Iunonem, L. II. Aen. Ist. 8or. l tam quamdam semitam: signum vero inconia Nec te tantus edat tacitam dolor: is mihi l spectit cile nullum. Narrare autem ipsos ei curae ves, & futura sibi Deo auctore praedici, RSaepe tuo dulcἱ tristes ex ore recursent. contra morbos in promtu cise remedia : qqod
be Semelae, ex libris. Horatius L. I. Od. I9. 1 de morborum medelis moneantur, & sace
2. l dos , divino adflatu instinetiis, de futuris
ADter carea Cupidinum, l eonsulentes certiores faciat. Apud Papinium Thebanaeque jubet me Semelae puer. l baccha est vaticinatrix L. 9. Theb. 3 g. ita istic librἱ meliores magno numero; non , t quam insaniam ne putes esse solennem bac- ut vulgo editur, Semeles. Sic Andromedae,icharum tumultum, obstat ipsa vates, Penelopae, Circae, apud eumdem poetam aliis Horuar. en urges: alium ripi, Bacche, fu- Iocis reperire est. Ceterum ex hisce Albii rorem nostri verbis adparet , solos Deox fatidicos Iuravi. 8ec. ieventura praescivisse; non etiam alios, quam ideinde infit poetae ivis primi ordinῖs ae loci. Valerius Flaccus sic fata relatis
L. 7. Argonaul. e. Isto. Vultibus, o Baccho iam demigraxte quievit.
Caucasiis speculairix Iuno resedis Neque aliter, opinor, intelligi debet Hora. pibus, attonitos Aeaea in moenia vultus tius, In illa admirabili oda , quae est nona Speque meIuque tenens, adhuc ignara futuri.ldecIma libri secundi: S s Bacchum
363쪽
At mihi fatorum, leges, aevique futuri Eventura pater posse videre dedit.
Bacchum in renistis ea ira rvdiu Vidi docensem ; eredita posteri; mphasque discentes, in aures
Capripedum Sat rorum acina 46. DICERE NON NORUNT , Qua D FERAT
HORA sEQMENfJ Pulere Caecilius hoe ipsum futura praecerpere vocavit, in illo pulcerrimo Minucii Felieis libello e DG adeo pleni e mixti Deo vares futura praecerpunt, dant cautelam periculis , morbis medelam, spem a latis, opem nassieris, solvitum calamitatibus, laboribus amentum. Addit porro , quod sectat ad somnium Tibulli: Etiam per quietem Deos vi demus , audimus, agnoscimus , quos impie per
diem negamus , nolumuε, peieramus. aurem hie participium in fine versus pentametri. At enim magistri damnant hane compo. sitionem in exitu cujuscumque versus. Ser. VIus ad L. 3. Aen. Ist. 3oo. Progredior portu, elasses m litora linquens) Notandum sane, ML tum esse versum participio: quod raro apud Larisus est , apud Graecos viιiosissimum. Aegre adducor ut credam haec esse ab illo Honora. to, di doctἰssimo grammat ἰco, 3c interprete diligentissimo , & in lectione poetarum tritissimo. Ergo illi exciderant plus quam quinquaginta versus MaronIani in participium exeuntes ut nihil dicam de aliis poetis. Quos omnes eaeculisse in decore carminis , quis huic tribuno concedat Sed eum iam olim retuderunt viri doctissim I, Nicolaus Erythraeus lib. de licentia & diligentia carminis V Irsillant C. ia. Jae. Pontanus L. 2. In .stit. Poetic. C. I i. & noster Vossius L. 3. Instit. Poetie. C. q. f. s. Certe Propertius quo viro nemo umquam peritius expendit numeros earminis Elegiaci in sine pentametri non extimuit participium collocare, L. 3. Eleg. 2 Os Semperam/ι ,fructu semper amoris egens. de ejusdem libri Eleg. I . , . 1 . Adferet hue unguenta mihi,μrtit' sepulcrum ornabit eusos ad mM LD serint. Sed nee Seeundus noster, Propertio suo In hac arte nihil inferior, Juliae Eleg. II. Semper amet, dulci semper amore fruens. Quin nee Ipse Naso abnorruit , L. 3. Fast. ν. 63 Omnia promittit ,salsumerus L Unia vulnus -nte premis tacisa, dissimulatque fremens.
L. 3. Art. Amat. 2s 8. Formosae minus artis opem praeceptaque cu
.. FIR illis sua dos, forma sine arte potens. In Iambis quoque cothurnatis frequenter re peritur apud Tragicos Roman s. 47. AT MIHI FATORυM LEGES, &c. J Iocus notabilis. non enim frustra dicit, ab Io.ve patre factum se vatem fuisse. Nam neque
ipse Apollo vaticinabatur, nisi quae ei Jupiter praediceret. At 'ue hinc Iovis patris propheta voeabatur. Pulere Eustathius apud Macrobium L. f. Saturn. C. 22. exponens Mam. nis verba ex L. 3. Aen. s. asI. Neque unde transtruum sit quaeritur,l Quae Phoebo pater omnipo ens , mihi Pho i bus Apolio: Praedixit, vobis Furiarum ego maxima pando. In trium locis grammatici excusantes inperitiam suam, inventiones haι ingenio magis quam δε- trinae Maronis assignant r nec dicunt eum ab
aliis mutuatum, ne nominare cogantur aucto
res. Sed a mo docti iam vatem etiam in hae Aese iam, eminensi sisnum Tragoediarum seri. ptorem 3 secutum: qui in fabula, quae Latina lingua Sacerdotes inscribitur , sic ait;
l Πανὴκ προφήτει ἐδι Λοξίαι Διόs. Et quid clarum faetum es inde sumsisse Vir. filium, quod Apollo ea vasicinetur , quae sibi
Iupiter Iatur t Servius , ad eumdem poetae loeum e Tribuit sCelaeno auctoritatem , ne possini a se dicta , quasi ab irata conuesa, eon. temni. Simul notandum , Apollinem , quae diacis , ab Iove cognoscere. Sane omnium vaticInIorum sons atque origo Iupiter habebatur. Quocirca minus recte Lucanus Phoebum, hausto Delphiel hἰatus spIritu, vatem factum prodidit L. f. Pharsal. s. 77. Tu quoque vix summam seductu. ab aequore
rupem Extulera , unoque jugo, Parnase , latebas. Urior ubi expulsaι , premerent eum viscera param , Matris adhuc rudibus Paean Pythona sagittis Explicuit, cum regna Themu tripodasque te
Ut vidit Paean vasos teliaris hiasus
364쪽
323L I n. III. E L E G. IV. Quare ego quae dico non fallax , accipe , vate S: so Quodque Deus vero Cynthius ore seram.
Tantum cara tibi, quantum nec filia matri,
Quantum nec cupido bella puella viro: Pro qua sollicitas caelestia numina votis, Quae tibi securos non sinit ire dies: ss Et quum te fusco Somnus velavit ami tu , Vanum nocturnis sellit imaginibus:
halare Iolum; sacris se condidit antris , lIncubuitque a Io, vates ibi fasti , Apollo. lVIde Inlustrissimum Spanhem Iuni ad Calli. lmach. Hymn. in Jovem, st. 69. Hymii. in Pal- llad. Iar. l 9. QUARE EGO QUAE Dico J FuIt Igitur: oraculum, ut dixi, non insomnium. Maer lbius L. I. in Somn. Scip. C. Ea es oraculum quidem , cum in somnis parens , vel alia sandia gravisque persona ,stu sacerdos, vel etiam l
mus, aperte eventurum quid, aut non eventu,
rum, faciendum vitandumve denuntiat. Talium oraculorum multa sunt exempla apud optimos scriptores. Naro L. 2. Aen. 17O. In somnis , ecce, ante oculos moestissimus metor lVisus adesse mihi, largosqu/ undere fetus, lRaptaius bigis, ut quondam, aIerque cruento Pulvere , perque pedes trajectus lora tumentis. Sc. L. 3. 9. I 7. Nox erat, er rerris animalia somnuι halebas.
Migies Iaerae Disum, Phogiique Pennes, Duos mecum a Troja, mediisque ex ignibus urbis lGIuleram , visi ore oculos ad lare jacentis
In somnis, miatio mani si lumine, qua se Plena per inseravi θη-at luna fenes-. Tum sic adfari , ω μνα his dena eradiatis: Sce.
L. q. p. 3s I. lMe patris Anchise,quotiens humentibus umbris Nox operit terrm, quotiens astra ignea surgunt, lAdmonet in somnis Ur turbida terret imago. L. s. '. 72Ο. Tum vero in euνας animum didauitur omnis rEt Nox atra polum bigis stibisela tenebat. Visa dehine evilo μies delapsa parentis Anchisae ,subito resis effundere voces: Acc. Nox erat Im terras animalia fessa per omnis Alituum pecudumque genus sopor atius habebat: ι
Prociabuit,seramque dedit per membra quietem. mis Deus ipse loci fluvio Tiberinus amoeno Populem inter senior se attollere frondu διιου. eum tenuis glauco velabaι amieta Carbaseus , e crinis umbrosa tege- arundo. Tum sic adfari, Cr eurm his demere dictis: &c. Lyeas ille Arbitri : Videbatur mihi secundum quietem Priapus dicere, Encupion, quιm quaeris, scito a me in naυem tuam es perduram. Exhorruit Tryphaena , π, Putes, inquis, una nos dormiisse: nam mihi simulacrum Ne mni, quod Ba is in peri hiis noιaeteram , et idebatur disere, In navi Deae Gisona invenies. Plura alia videbis, si voles, apud Horatium L. I. Sat. IO. 3I. Nasonem L. f. Metam. M. 68s. L. I S. V. 6s I. L. f. Fast. s. 4s6.3c L. 3. Pontic. Epist. 3. Livium L. 1. C. 36. Vale-rIum Maximum L. r. C. 7. TMItum L. I. Annal. C. L. 1. C. I A. Macrobium L. I. Saturn. C. II. atque alios infinitos.' so. OD SE DEus v ERO CvNTΗIus ORErxR TJ Istud Jerat minus commode respondet verbo dico , & provocabulo ego , quae sunt in versu longiore. Scribendum arbitror feram; ut ne dῖ,hmile sit illi Maroniano, vobis Furiarum ego maxima pando. De veracitate Apollinis, elusque oraculorum
fide, res pulcras notavit Inlustrissimus Span- hemius ad Callimach. Hymn. in Apollin. 9.
68. p. 88. Hinc veridicum Deum πιεν vocat Seneth Ammemn.
Essus circa petilicum quanto venit Tuua apparatus Iola sed turba eminet, Tenetque regem famula veridici Dei.
EusJ Nihil magis domesticum , aut familia.
re magis amantibus. Horatius L. 4. Od. I. 37. Nocturnis te ego somnιιs
365쪽
3z ALBII Τ In ULLI Carminibus celebrata tuis formosa Neaera Alterius mavult esse puella viri. Divcrsasque tuis agitat mens inpia curas , 6o Nec gaudet casta nupta Neaera domo.
Teter gramina Maraii Campi, te per aquas, dure, volubiles. . Propertius L. . Eleg. 4. x.'3. Experiar somnum: de te mihi somnia quaeram. Fae venim oculis umbra benigna meis. mussam reddit Lucretius L. 4. s. 96 I. sed ita, ut generaliter de toto mniorum grege loquatur:
Et quoi quisqua fere studio devinctus adhaeret,
Aut imbus in rebus multum sumus ante morati, Atque in qua rasione fuit contenta magis mens, In somnis eadem plerumque videmur obire.
deinde varias subiungit species somniorum ,
quae euncta Epicurus inania arbitrabatur,at. que omnis divinationis expertia. Sed haec amantium somnia non iiicommode revocari lpossunt ad ciuintam classem somniorum, in lqua classe priantasmata continentur. Macro. lbius L. I. in Somn. Scip. C., . φαντα - W- lro , est visum, eum inter vigiliam o a l. ram quietem in quadam, ut sunt, prima somni nebula adhuc se vigilare aestimans, qui dormi re vix coepit, a picere videtur irruentes in se, vel passim vagantes formaου , a nazura seu magnis me seu sperie iscrepames, variasque tem testates rerum vel laetas vel turbulentas. Aptissime autem Apollo hie utitur fialendi verbo rnam quum amantes, itidem ut Sabini, ea sere somnient , quae volunt ac desiderant quam ardent stime , fieri omnino non potest, quin frequenter decipiantur. Sed est in ii lusu dulce quoddam ae lueundum ludibrium. Nee male Servius ad Eclog. a. 18. & ε .Eheu, auid volui misero mihi ρ &e. Quem fugis ah Aemens fluomodo eum discedere dicit, quem supra cum eo dixisnus non fuisse ' Nam ait, solus montibus & silvis. Sed ratione non
caret. Epicurei enim dicunι quod etiam Cicerotraetaιὶ geminam esse voluptatem : unam, quae percipitur ; alteram imarinariam , 'licet eam qua/ nascitur ex cogitatione. Unde ita de. 3nus accipere hune versum , per euitarimem, Ha imaginaria voluptate , qua o cernere is alloqui vi ebatur absentem. Sed postquam obju gasione sua in natuνatim prudentiam es revertas , caruis utiqua illa imaginaria voluptase,
tibi nunc sibi se obsulse dicit ter hane ratio mi tionem , Rusticus es,Corydon. nec munera curat Alexis di Alac, si muneribus certes, comedat Iolas.l Haee doctis limus ille Grammaticus. Quas
noster nacturn vocat imagines , eas Varro
appellavit in Prometheo liberato: ut quidem castigavit Josias Mercerus;
Levis mens nuinquam somnurnas imagines A latur, non umb=antur somno pupulari
super quo Varronis loco vide , si tanti est, Salinasium ad Solin. p. io 86. Scal Iger lenebat, in Cast alion bus Catullianis: Levisomna mens sonorium imaeines Adfatur. Ausonius autem Popnia sie edidit:
Lenis mens cum Iomnorinm linarines Adratur.
Sed hac ratione non stabit versiis, eritque In sede teitia trochaeux pro iambo, vel certe pro spondaeo. neque enim extendi potest secunda syllaba in voce somnorinus I si tamen
vox ea legitime procula est. Quod equidem vix arbitror: quamquam scio non displicuisse viro magno Paullo Melisso Schedio In Emmetris:
ο imago somnarina oculis meis in monte praesi-gurata Regio, cum adhuc Puer essem, e mihi nondum Tegereι lanugo pilos gena
m A cuRAsJ Istud suis quid velit sibi, nemoracile dixerit. Achilles quidem exposuit
Suas curas agitat, diversas a te. id est, alἱ rum amores , non tuos cogitat. Hunc ille sensum firmabat auctoritate Maronis. L. I 2Diversaeque vocant animum in contraria curae.
l Sed ni iud voluit Tibullus, aliud Maro. Elegantissimus autem Muretus legebat, Diυμ-isique suis. id quod bene exponIt nosteri Dou7 a , propinquis ac gentilibus , quibus puclla curae erat , vel pol Ius parenti utrique etiam tune superstiti. sic diυersias suis eriti ris m , contrarias suis. Vide sis ejusl Praecidanea pro nostro Albio C. II. Sed idem
366쪽
Ala crudele genus, nec fidum semina nomen fAh pereat, didicit fallere siqua virum lSed flecti poterit . mens est mutabilis illis.
Tu modo cum multa brachia tende prece.
idem Ille vir nobilIssimiis ad oram eodicis domestici notavit, Lipsio legendum videri,
Diuersasqiu tuis. Gebhardus vero a poetae manu mille ait, Disessor- sum. h. e. alio suas cogitationes , mentem , atque amo rem agit Neaera. qua emendatione nihil esse certius pronuntiar. At ego Lipsianam credo Verio m. Neaera illa, o noster Albi, quam tu ardes tam inpotenter, Illa Neaera non respondet tibi In amore, & euras animo fovet a tuis curis dIversillimas.. 63. MENS EsT MυTA31LIs ILLis J se me.
lius , quam illi. Et sic Albertus de Eyb sam
olim laudavIt In sua Margarita Poetarum. Georhius quoque Fabricius in tribus manu. scriptis inventile se ilia testatur Castig. in Terent. Eunuch. Aist. a. Se. 3. quibus rribus accedunt alii complures. Quum de sola Nc- aera loqueretur Phoebus , ad totum sexum transtulit hanc animi volubilitatem. Ita &Mercurius apud divinum poetam, L. 6. Aen. rumpe moras. varium S mutab is
at sermo de una DIdone institii ebatiir. l
64. Tu MODO CUM MULTA ERACHIA TEN. l
og FinEJ Emsuit Achilles: Supplex ora; crediturus, si quid pollicebitur. Vel, In fi-lde permanens puellae , nec ab ejus amore discedens. SIc ille. At Doura noster cum imiata side dictum ait pro eo quod est, multum obtestando, & implorando ipsius fidem. isimul rejic Ie seripturam ad oras paginarum In quibusdam editionibus adjectam, cum multabra hia tende prece , tamqvim vanam , ex si- lmilitudine alterius loci, inItio Elegiae superioris, Blandaque eum multa tura dedit' prete.'Horum ego nihil probare possum. Brael, latendebant victi, simul ad precandum, simul in si num quo se victos faterentur I atque hoc iplo facto transibant In ius & arbitrium victoris, cujus fidem atque elementiam supplicIter implorabant. Praeclarissimus est lo. eus apud divinum poetam , L. II. Aemno. de Turno tale humilis supplexque oculos dextramque pre
Protendens, Equidem merui , nee deprecor, inquit: Utere sorte tua. miseri te si qua parentis Tangere cura potes Ioro, i fuit tibi resis Anchises genitor Dauni miserere senestrae. Et me, seu corpus spoliatum lumine mavis, Redde meis. vicisti, G vietum tendere palmas Ausonii videre. tua est Lavinia conjunx: Ulterius ne tende odiis. Ovidius L. f. Metam. Ist. I7s. trepidum Perseue, minermia frusira Arachia tendentem Quoide confodit harpe. deinde de PhIneo, p. 2Iq.
Confessa que manus Obliquaque brachia tendens, Vincis, ait, Perseu: remove fera monstra, tuaeque Sax cas vultus, quaecumque ea, tolle Medusae. Tolle, praetor. non nos cssium regniυe cupido Compulis ad bellum: pro conjuge movimus a
Caussa fuis meritis melior tua, tempore nostra. Non t4sisse piget. nihil, o fortisme , praeter
Hanc an mam concede mihi: tua cetera funeto.
Hoc modo qui brachia tendit , & victorI clementiam implorat ; quaero , utrum ille Latine dici pollit Id facere cum multa fide. Sed nos et Iminata hae fide, atque illuc ire
jussa unde venerat, Albium nostrum credemus ad pedes dominae suae advolutum , in ius se arbitrium dedere eum multa prece.
Quod ut faciat, ipse Apollo praccipit post
paullo, p. 7 . Erro ne dubita blandas adhibere πerelas. . Vincuntur molli pectora dura prece. Atque hoc Aurelἰus meus exemplo suo comprobavit, L. I. Eleg. 8. st. 28. rumpantur iniqui. P cimus. sidum non tulit illa preces. atque etiam exemplo veteris Milanionis, Atain tantae saevitiam haud aliter contundentis, L. I. Eleg. I. s. I 6.
Ergo velocem potuit domuise puellam. Tantum in amore preces, o benefacta valent. Naso L. I. Art. Amat. s. 43'.
367쪽
316 . ALBII TIBULLI 6s Saevus Amor docuit validos tot tare labores. Saevus Amor docuit verbera saeva pati. Me quondam Admeti niveos pavi sic juvencos, Non est in vanum fabula ficta jocum.
Τunc ego nec cithara poteram gaudere sonora, o Nec similes chordis reddere voce sonoS. Sed perluccnti cantus meditabar avena,
Ille ego Latonae filius, atque Jovis. Nescis
Verba I nec exiguM, quisquis es, adde preces. Nestora donavit Priamo prece motus Achilles: ellitur iratus voca rogante Deus. Seneca Med. Ite, uenati, matris infaustae genus, Placate vobis munere cr multa prece
contra Inmitis illa FIMei Can Idia: R id obseratis auribus fundis preces tNon saxa nisu surdiora navitis Neptunus alto tundis hibernus salo. Ne vero putes nullo nos auctore haec mu
talia, scito non fide, sed preee lisi in excerptis Poechi, & Perreji, & Lipsit; atque ita Nicolaum quoque Heinsium reperisse in bi.
TARE LABOR EsJ Ita Scaliger ex libro Cujacii. cum quo libro consentiunt excerpta Perreti. Posterius hemistichium multis modis depravatum fuit: quinimo totus versus altero in sit Ilio permutatus. Videbis, si voles, In libello variantium lectIonum. 67. ADMETI NIVEAs P v IssE JUvENCAs In ssortiano Statii, itemque in altero Wit- ltiano, & in Colotiano Heinsit , crat ni/os juveneos. Atque ita nostcrL. 2. Eleg. 3. ν. II. Pacis Admeti tauros formoseu Apollo. Vide quae istic notavimus , hic non repe
tenda. 68. NON EsT IN VANUM FABULA FICTA
IOCuMJ In eodem Statii libro, atque in uno He insit, fabula faria. Perperam. Phaedrus squem nuper adcuratissime recensitum edidit Vir Clarinimus David Hoogstrat anus, tertiis nunc euris emendatumi prologo libri primi: Fictis iocari nos memineris fabulis. C;cero Aceus. 3. in Verr. C. 78. Non me fusis, iudices, vetera exempla pro fictis sabulis jam aviari atque haberi.
I. SED PERLuCENTI CANTUS MEDITA RAR
AvEMAJ calamo, sive fistula pastorali. Maro
Eclog. I. M. 2. Silvestrem tenui Musam meditaris avena. Ovidius, converso ad Apollinem sermone, L. a. Metam. R. 68o. Elin Messeniaque arva coli .
Illud erat tempus, quo te pastoria pellis Texit; onusquefuit baculum silvesre sinistrae :Alterius , ait bar septenu sisuta canet A. Seneea Hippol. p. 296. Thessali Phoebus pecoris magisterfuit armentum, positoque plectro
Inpari tau os calamo vocavit. Nemesianus Eclog. L.M. 82. Nee semus indoesi calamis. eantamus avena,
flua dies cecinere prius, qua dulce locutus Tiorus e silvis dominam pervenit ad urbem. Calpurnius Eclog. 4. 2. 8. F uod si tu favem trepido mihi, sorsitan illos Experiar calamos, here quos mihi d citis Iolas Donavit, dixitque: Truces haec fistula tauros Conciliat, nOsroque sonat dulcissima Fauno. Tityrus hanc habuit, cecinit qui primus in istis Montibus 'blaea modulabile carmen avena. Velio Longo si auscultamus , non hic perlucenti, sed pellucenti scribemus. Ille enim PER praepositionem aIt omnibus Integram prael oni, nisi quum incidit in L literam: quam
iteram elegantioris sermon Is viros malle tunc geminare, quam R literam exprimere. Tu temet eum inspice in corpore veterum Gramin
malleorum Heliae Pulschii p. 1217. in Romana autem Fulvii Ursini editione p. 31 r. Minus sibi consitit Priscianus L. 2. Cap. I. de Syllaba , p. s7 i. R quacunque consonante sequente , excepta Κ , potes terminare priorem Ixllabam , ut morbus , parcus , ordo, perficio, Corfinium , margo , perhibeo , perlego , pertu ceo, &c. Iu compositis tamen quibusdam invenio R in L coninrti , in intelligo er pellicio, pro inurugo . per licio , pellego pro perlego, pe luceo
368쪽
L i n. III. Ε L E G. IV. 327 Nescis quid sit Amor, juvenis, si serre recusas Inmitem dominum, conjugiumque serum. ς Ε
luceo pro perlucra. Deinde addIt auctorItatem Plauti in Asinaria , Ita pellucet quasi laterna Punica. Sed has sanctiones penulatorum pa- ltrum esse parum firmas , erudite ostendit Claudius Dausquius Orthostr. volum. a. in
Nunc scio qui is Amor. duris in coti s illum lAut Tmaros, μι Modopa, aut extremi Gara- l
Venit Eobanus: Nunc scio quid sit Amor: numen grais r sei. l. licra illum' triis in silvis mater, sareaeque leaenae l
Pra inrunt mammas, qui me nunc uris,
intra lViscera flammarum virus jacit, intima pascens. lsc autem noster Grotius , admodum ado- llescens: l
Nunc scio quid sis Amor: arauit est Dem: l
ilia lea/naa tmeribus nemorum propter querceta pependis; lfrui mihi nune imis grans ferus ossibus haeret. l
FERuM J Quid attinebat, bis idem dieere Sed locus es mendosus, & scribendum Di- lmitem dominum 3, quo modo Nicolaus Hein. lsius exaratum ret rit in eodice antiquo biblIothecae Bodleianae. Ille dominus inmitis est Ipse Amor. Horatius L. 2. Sat. 7.ν. 9 I. leripe turpi l' Colla iugo : Liber, libersum, die a o. non quis: linget enim dominus mentem nen lenis , aeres lSubjectat lasso simulos, versaισue negaMum. lPraeclare an lianc rem Cicero Paradox. s. C. lI. & a. Md si servitus sis, fur es, obedientiastarii animi, in asini , arbitrio carentis lsuo I q- neget, omnes times, omnes cupidos,
omnes denique improbos , esse brevis p An illa mihi libeW, cui mulier imperat ρ cui leges imponit , praescribit , iubet , vetat quod videtur 'qui nihil im ranti negare potest, nihil recus νε audet ' Posciti dandum es t vocat s venien- - : ejicit ' Memulum: minatur ' extimUcen. m. Quae postrema adludunt Initium Eunuchi Terentianae. In qua fabula insigne hujus dominationis exemplum editur in viro fibriissimo Thrasone , verbis plane stratioti- eis, Aet. s. Sc. 7. GN. id nunc ρ qua spe, aut quo consilio huc imus 3 quid ereptas Thraso ρΤΗλE ηερ uiravidi me dedam, cr faciam quod subeat. GN. quid est Ωu; mimia quam Hercules servilis Om. phaler I HR. exemplum placet. non invenuste subiicit derisor parasitus: Utinam tibi commitigari videamsandalio caput Sed multo et am abiectior est Iucundus ille ingeniosissimi Areosti , Cantu 28. Ortandi furentis, st. 22. Qui Iucundus quum reperisset uxorem suam in complexibus servuli
arctiis mo somno consepitam, non modo neutrum ferro violare est ausus, sed & turpissi. lnae moechae quIetem rumore aut strepitu aliquo interturbare sollicite verebatur.
Da Io Idegno assaliso tibia talento Di trar la spada , e Meciderii ambedui. Ma da Ilamor, che porta at suo dispello A ι'ingrata mulier, si fu interritio. Non is lascio queso ribaldo Amore
Desaria pur, per non te dar dolore , Che fige da lui cotia in sὶ gran fallo. Duanto pote pia tacito uμι suore: Mese te scale, e rimonio a caualis. Vide sis Aurelium meum L. 3. Eleg. s. Ferum Albius noster conjugium vocat, fiscietatem mulieria indomItae atque intractabilis. haec enim est notio huius vocabuli , praesertim in re amoris. Sic supra L. I. Eleg. s.
Ure ferum, . torque t libeat na dicera quidquam Magnificumposthac, horrida verba doma.L. 2. Eleg. s. '. IO3.
Nam feram illa sua. plorabiι sobrius idem , Et se jurabis meme fuisse mala. BIdem Eleg. s.
Ure, puer, 'Maeso, tua qui δενιμ otia liquis. Seneca Hippol. 172. Meus isti labor es, aggredi juvenem ferum, Mentemqua saevam se Iera inmisis viri.
369쪽
318 ALBII Τ In UL Li s Ergo ne dubita blandas adhibere querelas
Vincuntur molli pectora dura prece. Quod si vera canunt sacri S oracula templis, Haec illi nostro nomino didi a refer:
Hoc tibi conjugium promittit Delius ipse. 8o Felix hoc, alium desine velle virum. Dixit, ' ignavus desiuxit pectore somnus.
Ah ego non possum tanta videre mala. Nec tibi crediderim voti S contraria Vota, Nec tantum crimen pemri inesse tuo. 8s Nam te nec vasti genuerunt aequora Ponti, Nec flammam volvens ore Chimaera sero: Nec
Amare discat, mutuos ignes ferat. Det faciles aures. mitiga petrus serum.. 7s. BLANDAS ADHIBERE Q3ERELAsi Vc- inusta com nautatione molles preces vocat versi. lculo subsequente. Horati iis Art. Poet. p. 39 s. iniectus ta Amphion , Thebanae conditor arcis, Saxa mmere sono testudinis prece blanda
Ducere quo vellet. Seneca Herc. fur. IOIq.
misera, pergis y quam fugam, aut latebram petis e Nullus saluti es Dorcule infenso lacus. Amplectere ipsum potius, G- blanda prece
RuMJ Voculam hoc primus ex vetere libro . restituit Murcius, quum in aliis legereturae: isto modo, i Fuix. hoc alium desine istis virum rid est, alium ab hoc, alium quam hunc. ut simile sit loquendi genus illi Horatiano, L. I. Epist. I 6. M. 2Ο. Neve putes alium sapienta bonaque beatum. itemque L. 2. Sat. 3. 9. 2o8. Cui oecies alias veris, scelerisque tumultu Peranistat capiet, conmotus habebitur. quo loco Lambituis pollice utroque com O bat Mureti expositionem. quam dc Vollius noster est amplexus lib. de Construct. C. I 4. Scaliget distinguit Fetix hoe. alium d. v. v. ut larmula vetus in conditione conventa
nuptiarum adludatur, Feliciter, Felix hoc sit. in quo habet consentientem sibi Doutam Praecidan. C. I s. Salmasius statuit τὸ hoc esse repetitionem , quam adlactav it Tibullus, Not. ad Spart Ianum p. 3I. Ouod ego omnium verissimum arbitror ae simῖiei illinum. Hoc conjugium tibi, o Neaera, ipse Apollo promittit. Felix hoc conlusio, desine alium virum velle. Sane vocula suis saepenumero jungitur eum ablativo rei, ut loquuntur magistri. Propertius L. I. Eleg. rc. iplis fine: l Ii poterit felix una remanere puella, i num uam vacuo pectore liber erit. Naso L. II. Metam. 9. 266. Felix er nato, felix coniuge Peleus; Et eui, s demas jugulari crimina Poeci,
i Omnia contigerant.. Horatius L. I. Sat. s. s .
felicem dicere non hee 'Me possum, cas quod te seratius amIcum. 8 i. IONAvus DEFLux IT PECTORE SOMNusJQuidam codices corpore habent, non periore. quod non possit in probare. Virgilius L. 9.Aen. 3 26.
Rhamnetem adgreditur r qui forte tapetibus
i Exstructus toto pro sat pectore somnum. L. . s. s3O. At non infelix, animi Phoene neque umqvirmi Solυisur in somnos , oculisve aut pectore noritim Accipit.
Naso Epist. Leandri v7. Hic ero si iidi mulcentem pes Istra somnum i Nodiibui ; insani sit mora longa freti.
ORA PONTI J Ab Homero habet L. I s. Iliad. y . 34. ubi sie Patroclus Achillem adfa-i tur, iratum, & pugnare recusaniem r
370쪽
L 1 n. III. E L E G. IV. Nec consanguinea redimitus terga caterva, Cui tres sunt linguae, tergeminumque caput.
λαττα , Πετραι τ' η λιβαῖοι , - ι τει νόος ες ν ἀπηνῆς.
Eobanus vertit: Crudelis, non se tenuis miti ma Peleus P Dra sonitus, non te Deia gurgitis alti
Blanda Tletis: scopuli re progenuere sonantes F ietibus assiduu, cst semper ab imbribus udi. Sed & alii sunt imitati, extra nostrum. Ca
Ω-nam te genuit sua sus rupe leaena 'euod mare conceptum spumamibus exspuit --
ctuae S rtis, quae S ita vorax, quae vasta Cha bis , Tullia qui reddis pro dulci prasmia vita 'Maro L. 4. Aen. 9. 36 s.
Nee tibi Diυa parens, generis nee Dardanus auctor , Perside sed duris genuit te cautibus horrens Caucasus, Hyrcanaeque admorunt ubera ιιgres.
Te lapis , o mentes, innataque rupibus aliis Robora, te saevae progenuere serae: lAut mare, quale vides agitari nunc quoque ventis. lIdem ille veliustissimus eloquentiae poeticae Proteus Epist. Ariadnae, st. 13 . lNec stater es Aegeus, neu tu Pittheidos Asturae ' Lus: audiores saxa fretumque tui:& L. 8. Metam. V. I . Non genetrix Europa tibi; sed inho*ita Syrtis, Armeniaeve tigres , Austrove agitata Chaob-dis. lNee Iove tu natus: nee mater imagine tauri meia tua es. generis falsa est ea fabula vestri. Et ferus, er captus nullius amore. juvencae - stui te progenuit, taurus fuit. tum L. I. Trist. Eleg. 7. P. 37. . Non ego te placida genitum reor urbe misim ; Irbe, meo quaa jam non adeunda pede est.
. Sed scopalis, Ponti quos haec habet ora sint. Inlue seris Sothiae Sarmaticisque iugis. lEi sua sunt silicis circum praecordia venae ι lει rigidum ferri semina peetus habens. lctuaeque tibi quondam tenero ducenda patruo lPlina dedis nutrix ubera, turis erat. . Auctor Herculis In Oeta, I 47. cautes Solliae quis genuit lapis ρ Num Titana ferum te Rhodope tulit, Te praeruptus Athos, te fera Caspias, virgara tibi praebuis ubera ρ ' . Falsa es de seminis fasula noetibus, bcc. Vis & jocosa, re Iset Iae Imagines 3 ecce, Ma roniana Ita extulit Ioannes Baptista Lallus: Tu, disse, tu ti vanti, empto brucone , D'esper Alimi di Venere beata; EI thin sei de' Troian famosi, e rischir
Te fi avre son Iazi succer D cruaute. Scarronem hie loci inspiciat, qui volet. mἰ- hi non est tanti. Et jam resipiscere aetas
stra videtur, minusque furenter adfici insano amore pestilentium nugarum. Sed in hae colluvie Boilavium non numeraverim, meliore consilio seribentem. 87. NEC CANII ANGUINEA REDIMITUS
TERGA CATERvAJ Melius octo scripti, Nec
consanguinea redimitus terga eate a. quo modo Ac Cylleniit editio exhibuit , & probavit Passeratius. Cerberum ex Typhone gῖςante R EchIdna natum serunt. Ejus in collo, &iuba, & tergo centum haerebant serpentes, eodem istu editi. Hos serpentes noster eatervam vocat consanguineam. Et erant sane Cerberi fratres. Pari ratione Papinius de Tisiphone, L. II-Theb. s. 6 I. nee s. tanta in certamina retur Fcere, inferna comitem ni sede Megaeram Et consanguineos in praelia siuseitet angues.
Et Apoli Inaris Sidonius de Briareo, Epithal. Polemii & Araneolae, st.28.
Plurimus his Briareus populoso corpore puxnat, Cornatam portans aciem , eui vertice ab uno Cernas ramosis primas fruticare lacertis.