장음표시 사용
391쪽
TE, Messala, canam. Quamquam me cognita Virtus
Terret, ut infirmae nequeant subsistere vires; Incipiam tamen. At meritas si carmina laudes Deficiant: humilis tantis sim conditor actis: s Nec tua praeter te chartis intexere quisquam
Facta queat, dictis ut non majora supersint: Est nobis voluisse satis. Nec munera parva Respueris. etiam Phoebo gratissima dona
Venimus ad librum quartum e qui utrum l terimus e nihil tamen praeclarum poli IeitI, auctorem habeat Tibullum, ambigi posse ar-iquum parum sit praesidii In codicibus seri-bitror. Certe hic Panegyricus, quem in ma- l ptis, prodisiose ut plurimum corruptis, ne. nibas habemus, quamquam est LatInus, ta- Que ulla divinandi sagacitate facile emenis men jejuna sua macritudine Inmensum qua idandis. itum abnorret ab illo cultu re nitore Albia- I. QUAMQUAM NE COGNITA vrRTus TER. no. Neque aliter statuerunt viri eruditissimi, RET' Ita recte Scaliger, quum vel mea esset solo Tibulli titulo persuasi ut Tibullo da-sIn libris, vel tua. Etiam Io. Livineius marent. Muretus quidem certe multa hIe repe-llegebat , & Lud. Carrio Castig. In valetiriebat, quae se non intelligere fatebatur L. I .lFlace. L. f. 49s. probante Barthio L. 3. Epist. I 3. & I6. atque ideo tres tantum li- Adv. C. f. hios priores Scholiis suis inlustravi e , secu- 7. EsT Nosis VoLuissD sATis J Quia rus sermonum , quos sererent homines ma- omnibus bonis in rebus eo sus in laude, esse- levoli. Non ita Andreas incerius, qui ΤΙ-ictus in casu est, ut loquitur Aput ejus L. . bulli inἰmitandam In Elegis suavitatem quum Florid. Multi scriptores hoe effatum fece- admiratur, simili Se summam in EpIco car- runt suum: quorum verba apud Palseratium mine majestatem invidiose praedicat , Α- reperIre licet.
nimadv. ad Florat. L. I. Epist. a. atque hujus 8. ETIAM PHOEBO GRATIssIMA DONA Cara
suae sententiae fundum laudat mmitium Tuti TJ Viri eruditi haud pauca hue adtuleis Marsum ; cujus mentem parum percepit. runt, locum dissicilem parum juvantia, dum nam postremus ejus epigrammatis versiculus de isto Crete disquirunt. Multa & varia ad- ad Virgilium referri dedet, haud quaquam fert Cyllenius, nee tamen stiliuit quidquam. ad Tibullum. Multa In hoc Carmine resti-l De Daedalo Intelligit Beroaldus in AnnotatuIt Iosephus Maliger , quaedam re aliorum tionum Sylloge ; probante Io. Lud. de Iahominum Industria in melius niuravit. NoslCerda ad L. . Aen. I 6. Atque ita etIam illorum vestista prementes, id quod nostra-i Palseratius volebat, nisi quod prius de Epirum est partium praestabimus, quantum po-l menide aliquid injecerat. Turnebus autem
392쪽
Cres tulit; & cunctis Baccho jucundior hospes
Io Icarus, ut puro testantur sidera caelo,
eredebat Cretas quotannis ab ultima antiqui. ltate solitos fuisse Delum dona mittere, etsi lvilia, puta frugum primitias , L. 24. Adv. lC. 26. Denique Soliger huc vocabat princ, lpis poetae verba ex L. . Aen. I 3. l, ubi hibernam L clam , Xanthique
m ι, - Deiam maternam invisit Apollo, Instauratque choros; mixtique artaria circum
Cretesque in opesque fremunt, pictique Agar s. quod tamen ipsum deseruIt In secunda edi. tione. Sed in Animadv. ad Eusta. p. II, Cretem, unum Curetarum, olim hospitio Phoebum excepisse, ex hisce Tibulli verbis colligi putat. exigere enim usum loquendi , ut Cres hic nomen sit proprium, non gentile. Ab his omnibus seorsum abiit Caspar Ba thius L. 3. Adv. C. 6. nempe , Apollinem Interfecto Pythone serpente te tum sibi sedemque apud Delphos condidisse, ex omni.bus autem univerine terrae incolis et illa, i qui sibi sacra facerent, homines quosdam
probos ae pios ex Gnoso Minoia, tunc forte In mari navigantes , quamquam insula Creta nequaquam ea tempei late esset divitiis aut potentia praepollens. Cretem vero diei Tibullo horum Cretensium ducem , eum quo sermones miscebat Apollo, dum eum sacris praeficit. Sed fabula ei longa , nee bene pernoscenda nisi ex Homeri Hymno in Apollinem 382. quem tu cave neglexeris. Certe dona ferra pertinet ad rem sacrificiorum Maro, qui in ritibus sacrorum numquam non proprie loquitur, L. F. Aen. I I. Nec non farii, quae cuiqua es copia, laeti
Dona ferunt : onerantque Maw, mactansque juvencos.
L. T. y. 86. hue dona sacerdos Cum tulit, e eaesarum ovium sub nocte silenti I ellibiti incubuit pratis, &c.
L. 9. s. 4os. Si qua tuis umquam pro me pater 'rtacus aris Dona tulit.
ejusdem libri R. 616. Iupiter omnipotens , audacib- adnua coeptis. Ipse tibi ad tua templa feram solumnia dona,
Et flamam ante aras aurata fronte juvencum Manum ,pariterque caput cum matre saren
L. 4. munera vocavit, solenni item vocabulo, '. 2IT. nec munera templis
uippe tuis ferimus, famamque fovemus ina
Lapis Romanus In Capitolio , apud Grute.
Alibi quoque dona simpliciter dicuntur honores quicumque , in aras Inlati Deorum placandorum causia. Lucretius L. q. p. I 229. Conspergunt aras, adolentquε altaria donis. L. 6.ν. 733 LI Asheninis in moenibus, arris in ipso Vertice, Palladis ad templum Tritontris almae PQuo numquam pennis ad lunt cor ora rasu Cornices, non quom fumant atiana donis. Virgilius L. 3. Aen. V. 639. Iunonis magno primum prece numen adorarIunoni tana vota libens, dominamque potentem
Supplicibus supera donis. Seneca Hippol. p. Ios.
Non colere donis templa votivis libra; Non inter aras , Atthidum misam choris , Iactare taritis conscias sacris faces. Io. ICARus J de Ieam diximus nonnihil ad Propert. L. 2. Eleg. 14. p. 29. Hunc alii Icarium nominarunt, errore pravo coniun. dentes Penelopae patrem cum patre Erigo nae. in his ipse Papinius , Ille tantus vel rum labularum magister, L. F. Silv. 3. s. 77. nec enim Marassonia virgo Parrius exsinctum saevorum erimine AgQum Fleverit Icarium,Ph gia quam turre e memA'anaria parens.
Recentiorum est quasi antesignanus Ioannes Tortelius, Aretinus, vir lut Erasmus noster judicabat suo saeeulo magnus , in Ortho graphia : & , quod miror, Scaevola Sam- marthanus, poeta egregius . Silv. L. 2. In Epicedio Ioannis Morelli. Sed hune lapsum non capitalem bene redemit felici ubertatet pulcerrimorum versuum. Quos cur pigeati adscribere Sunt enim Zc Latini, R diserti,ia multum dissimiles eorum, quos hodie e-
ructant vappae quidam de schola. Sic igitur vir ille laudatissimus:
393쪽
. . ALBII TIBULL 1 Erigoneque, Canisque, neget ne lonRor aetas.
Quinetiam Alcides Deus adscensurus Olympum Laeta Molorcheis posuit vestigia testis.
Nam pater Actaeis quondam regnator in oris Icarius Graii nisi fingunt omnia vates Ducita inexperti primus dum pocula Bacchi IIonserat, ingraIos hoc munere donat agrestes, Urses inter AIarathon parra ardua saltus; Illum turba neci dedit obria ,scilicet hausum Neelare sub dulci sibi eredens esse venenum , Quod madida insolito risubarem corpora laou.
Forte viae comesses ita canis iverat una , Qui morientis heri casum indiratus acerbum, Multa ululans, mulsis lar tibim mera complens,
Currit ad Erigonen, o , qua potis, indicas illi , Mirus amor)finia cr sua per visista monstrat tua sit iter: sequitur tremulis moesissima virgo Passibus, atque animo Iam tum praeb Mia seniis
Certa mali, carique subis genitoris i ago. Ut vero hunc toto projeelum corpore viait, Exaninus patientem artus, Er sanguine foedum; Tum φ . laniata comas , percusia lacertos, Et gelidum nequidquam amens amplexa ca
Tene, ais, o genitor, tene, o dulci me, talem Ad picio ' quaa tandem in te manus impia
Ausa nesu ρ nec te sacri reverentia sceptri, Nec gene i humano tot praesita commoda servant pris o tam miti felices nuper Athenae Principe, vos populi quotquot meus ille regebat Imperio pater , secura pace beabat, Immani meritas a gente reposcite poenas,
Si qua fides) raniumque Icelus ne linquite
iniatum. Quo feror ah demens t etiamne humana requiro
Auxilia r ipse Dem, nosro quem saepe receptum vimus hospitio, nobis non adsuit Euan. Vix εa finierat, eum samo missa dolore Ipsa sibi visae inissae retinacula rupit. At Superi, impaesdos mirari virginis ausu, Protinus acirarum hane levibus per inania pennis In sublime, canemqua simul rapueremetem , Et nova sellato fixerunt sidera mundo. I x. ALCIDEs DrusJ titulus solennis. Symmachus L. I. Epist. I. Huc mira Alcides stabulanda armenta coegit, Eruta Geomae de lare tergemini.
Auctor Octaviae, HO. Deus Alcides Pos idt Heben, nec Iunonis Iam timet ira ἱ cujus sever est ,
Lapis Romanus, apud Gruterlim p. XLIII. 7.
ALCIDE. SA M. GENERIS. DECVI. HOC. TIBI. PRAETORET. IOVIS. ANTISTEs. DEDICO. PERPEIvvs
Sed 3e Inter mortales ita vocitatum sitisse, post devieta monstra , ostendit ipsus verbis Propertius L. q. Eleg. 9. 3 3. Audistisne aliqu/m, tergo qui sustulit orbem ttile ego sum : Alciden terra recepta vocat. I 3. LAETA MOLORCHEIs Posui T VESTIGIATE ciis' terris habent libri r sed nos Mure. tum libentius seciuimur, tectis emendantem ἐest enim sermo de casa pastoritia, vix quidquam praeter tectum praestante. Neque aliud praeberi poterat ab homine vinitore, quique victum suis sibi manibus quaer taret. qualem nobis Molorchum deseribit Apollodorus L. 2. Biblioth. C. 4. 6. I. Servius ad L. 3. Geor. y. I9. Molorchus pastor fuit , qui Herculem, υeniemem ad octistendum Nemeaeum leonem, suscepis hospitis. Hine decente epitheto parcum vocavit Papinius L. 4. Silv. 6. p. FI. Nec torva effigies, epulisis aliena remissis rSed qualem parci rimus admirata Molorchi , ' Aut Aleae lucis vidis Tegeaea sacerdos.
Sc Martialis, de eo ipso Vindicis sigillo, Hereule Epitrapesio, L. 9. Etist. I. Utque fuit quondam placidι conviva Molorchi, Sie voluis Lecti Vιndicis esse Deus. Quin & ipsius tugurii meminit se non dedi. gnatur ille idem Papinius L. . Theb. s. I 6 I.
Das Nemee comites, . quas in praelia vires Sacra Cleonaei cogunt vineta Molorchi. Gloria nota casae. Foribus simulata salignis Hospitis arma Dei; parvoque ostenditur auro, Robur ubi ,σ laxos qua reclinaverit arcus Ilice; qua cubiti sedeant vestigia terra. Inibi Lutatius: Herculem eo laco Molorchus acis ocepit ho pitio, censu pauper, assectu dives. Cum Hercules ais occidendum leonem isset, ab Eurystheo missus, a Molorcho puscepius es hospitio, cujus leo filium interficerat r didicitque ab
394쪽
3 3L 1 n. IV. C A R M. I. Parvaque caelestes placavit mica: nec illis I s Semper inaurato taurus cadit hostia cornu.
Hic quoque si gratus parvus labor, ut tibi possim
Inde alios, aliosque memor componere Versu S.
Alter dicat opus magni mirabile mundi: . Qua-
ab eo , quemadmodum adversus feram coiret. si peram, tu los instituu , quos a loco Nemeos appellatis. II tur Nemea dat eomites, dantis' Molorchi vimia r quia ea omnia in chpeorum sietura, is quomodo fit iis ejus Molorchia leone occisus fuisset , S' Herculis hospitium,
auro figurata notanter deIcripserum. Enarrator
Barthii, nondum In lucem publicam editus, ita scripsit e Cum Euo eo datus esset a Iunone excruciandus labaribus Hercules , jussus es ira ad occidendum leonem Nemeaeum. mo cum per Cleonaeum agrum proficisceretur, invenis ibi Molorchum vinitorem, qui eum hospitio excepit,m pro Deo incit. Hercules eum interfecto leone rediisset, o Em illum agrum Δnavit Molorcho, qui vini culturam magnam instituit. Verba ista extrema, quibus Hereulis grati munificent Ia celebratur. at Iis conciliant Iunium Philargyrἰum , in diversa abIre visum ad L. 3. eor. I9. Per ludos Molorchi accipimus eos, qui Nemri , ubi Melorchus rex , quι Herculem ad Nemeaeum leonem tendenum recepit
Misaque sollemni ruris in igne sonet. sed di de grano salis intelligi potest. Flora.
tius L. 3. Od. 23. x. ult. 4Inmunis aram si tetigit manus, Non sumtussa blandior hostia Mollibit aversos Penates Farre pio, o salienta mica. Ego autem, pro pacavit, malo eum priscIsed IlIonibus flacaras. Horatius L. I. Od. 36. O ture, o fidibus tu ιPlacare, cr vituli sanguise debito Custidi s Numidae Deos.
Inibi Pomponius PorphyrIo: PLACARE pro
eo quod es gratiam referre intelligendum I non , ut placari irati dicuntur. Cum enim Numidam dicas sospitem redioe, apparet eum Deos propi rios er ante sacrificia habuisse. Ita & hic capiendum arbitror.
coa ΝυJ victima major. Virgilius L. 2. Geor.
Victima, supe ius perfusi flumine Dcro,
Romanos ad templa Desem duxere triumphes. Plinius L. 33. C. 3. ubi de usu ami: Deorum vero honorι in μινὰ nihil aliud excultaruus es, quam ut auratis cornibus hostiae, majores dumtaxas, inmolarentur. Tamen & minores quoque victimas inaurari Livius docet, L. 1 f. C. II. Alterum Senatusconsultum D. Ium est, Ut decenmisi sacra Graeco riIu facerent, hisquat hostiis. Apollini bovi aurato, er tauris duabusi albis auratis, Latonae bove semina au rata. Misi dem Macrobius habet L. I. Saturn. C. II. Del Graeeo ritu firmat Valerius Flaccus L. 3.l Argon. Q. 63 . Atque Argoa manus varsis insignis in armisum, agens lectas Grata fronte bidentes. Itaque nullo jure Plinius carpitur, ex Veris
bis Livianis, quasi patrii moris parum gnarus. Tradit enim Plutarchus, in triumpho Maeedonteo Paulli Aemilii ductos fuisse boves auratis cornibus centum viginti, vittis sertIsque redimitos , nulla minoris pecoris mentione. Non erant confundendi ludi Apol- ω linares, ritu Graceo facti , cum triumphis
8. ALTER DICTET opusJ Alier hie sonat idem quod alius. Horatius L. I. Epiae I .
Cui placet alterius , sua nimirum est odio sors. Albinovanus Consol. ad Uviam Aug.HIO. Hei mihi, quam facile est quanτυis hic coni tuis omnes Alserius luctu fortia verba loqui. Severus Endeleichus Bucol. y. 98. Quidnam , quasso, quia es, quod vario modo
Fatum triste necis tramisit MIeros ,
i itque alios 'Dictis ite positum videri potest, ut apud FIae,
cum, de Lucilio, L. I. Sat. q. Q. IO. in hora saepe ducentos, O magnum, versiis dictabat sans pede tu uno.& L. x. Epist. I. P. II . pueri, patresque severi Fronde eomas vis icti coenant, e carmina di.
395쪽
3s ALBII TIBULLI Qualis in inmensum descenderit acra tellus: zo Qualis & in curvum pontus confluxerit orbem; Et vagus a terris qua surgere nititur aer, Hinc ut contextis passim suat ignibus aether;
Pendentique super claudantur ut omnia caelo. At quodcumque meae poterunt audere camenae,
as Seu tibi par poterunt, seu, quod spes abnuit . ultra,
Sive minus, certeque canent minus, omne Vovemu SHoc tibi, nec tanto careat mihi carmine charta.
Nam, quamquam antiquae gentis superant tibi laudes.
Sed IIbrἱ veteres habent; quod cor. ruptum fuit ex dicat. quae scriptura exstat in multis eodicibus. Naso ipso Initio Metam. In nova sors animus mutatau d cere fomuu
Corpora. Horatius L. I. Sat. I. P. II.
Aut, si tantus arnor scribori ta rapit, μι Uaris insita res dicere.
UEL Lus3 Plures libri habent quod non est de nihilo ; & firmis innititur rati nibus. Vide sis Macrobium L. I. in Somn. Scip. C. 21. & Barthium L. 3. Adv. C. s. qui ec poetam Ita scripsisse arbitratur,issatis inranos descenderit aere tellus. Non enim sinquit procidit . sed in aere non emenso descendendo eonstitit, id quod suis verbis emere noster Albius. Et Lucretius firmat, L. s. . 4s I. Luine etenim primum teriai corpora qumque,
Propterea quod erant gravia e perplexa, coibantis nudis , atque imas capisbam omnia sedes. I. ET vAGUs E TERRIs QUA suRGIRE NITITUR AER J Idem vir magnus recte notat , falso dici e terra surcere aerem, nobIlius elementum ex Ignobiliori. Ideirco seribendum a terris, tel ire subtus relicta. Nihil verius. Lucretius L. f. p. 49 I. Dras elusa volabant Corpora multa vaporis , Ur mens, altaque eaeli Densebant procul a torris fulgentia templa.
IGNEUS AETHLRJ scribe eum libris, Hinc ut contextis passiun fluat ignibus aether. Nihil poterat elegantius diei. atque ita fer. nie legebat Iam olim Barthius, sola conjectura auctus. Lucretius L. f. '. 448. Hoc est a terris alium secernere caelum, Et seorsum mare uti secreto humore pateret, Marsim item puri secretique aetheris ignes.
partibus erumpens primus se sussulis aetherbignifer , . multos secum levis abstalis igneis. Cicero L. x. de Nat. Deor. C. Terra si ta in meia parte mundi , circurnfusa undiai que est hac animabili spirabilique natura , cui
nomen es aer. Hunc rursuε amplectitur immem
sud aether, qui constat ex altissimis igni&M. Albianum fluat idem nobis exponet putissimust poeta, libro laudato, M. s 2.
liqualissi mru aether, Atque levi nus , mrim super in is auraι; Nee liquidum eorpus turbantibus aeris oris Commiseriar sinis haec violentis omnia vertit Turbinibus: His incertis turbare procellis: Ipse suos igneis certo ferι impete labem. Nam medica fuere , atque uno posse aethera nisus Significat Ponti mare, certa quod suis aestu,
Unum labendi eo emam usque tenorem. Denique ramex os noster ignes more item Lineret Iano dixit. Sic enim ille L. s. p. 997. Stilicis tu fieri cogiι natura viarum Multimodis varians, ut paullo Vendimus ante sμοιεν dissimilem naturam, tenaque rerum.&L. F. p. 93. Priscipio , maria ac terras , caelumque tuere. Horum naturam Iriplicem , tria corpora ,
Memmi , Triis species tam dissimiliis, tria talia texta ,
Una dies diabit exitior multosque per annos Surientata ruet moles,'machina mundi.
396쪽
L I n. IV. C A R M. . LNon tua majorum contenta est gloria sema:3o Nec quaeris quid quaque index lub imagine dicat. Sed generis priscos contendis vincere honores, Quam tibi majores, majus decus ipse futuris. At tua non titulus capiet sub nomine saeti. Aeterno sed erunt tibi magna volumina versu:3 s Convenientque tuas cupidi componere laudes Undique quique canent vincto pede, quique soluto. Quis potior, certamen erit. sim victor in illis, Ut nostrum tantis inscribam nomen in actis. Nam quis te majora gerit castrisve, sorove δ o Nec
3 o. Quid mAME INDEx sua IN AGINEDieAT J In codicibus minus correctis est, amd qua judex sub isnagina dicat. quae mulsa ruit, cur rem admodum infeliciter hie gesse. rit Achilles , itemque Tilrnebus L. 29. Adv. C. 32. nam bono Cyllenio in tantis illis te. nebris libenter leno imus. PulcerrImam hane Scaligeri emendationem pulere stabilivit Limsius L. t. Eleet. C. 29. ubi videbIs hos indices
fere ιitulos vocari. quomodo noster , tertio mox versu: At tua non titulus capias sub nomine facta.
Sum decepta tuis er amans er semis a verbis.
Dii fariami, laudii summa sit ista tuaa fraur er Aegidas meaia statuaris in urba: Magnissem titulis fiet pater ante sur. Cum fuerit Soron lectus, tomusque Procrustes, Et Sinis, m tauri mixtaqua forma viri,
Et domisae helio Thebaν, fusique bimembres , Et pulsata nigri regia caeca Deirme tua pos illum risuis signetur imagor
Valerius Maximus L. f. C. g. ex. 3. de T. Manlio Torquato: Videbat enim se in eo ruris consedisa, in quo illius Imperis Torquati seis. ritate conspicua imago pota erat: prudenti mo-que viro succurrebaι , eriles majorum tum titulus suis idcirco in prima aedium parte poni s tiro, ut eorum virtutes posteri non solum legerent, sed etiam imitarentur. 31. QuAM TIBI MAJOREs , MAIus DAcus IpsE puTu Rus' Novi illud Tullii, Ego meis praeluxi majoribus. Verum Id locum habere non potest in hae gente longe nobilissima. Quocirea amplector aliorum libroriam scriptu. ram, In quibus duo mei, suturis. Rationem vidisti in nota proxime praecedente. Gebha dus ex uno Palatino hane lectionem eruditis examinandam proposuit , in.-is durus irae futurus. Quae Iecito & Barthio erueem videtur fixisse, L. 3. Adv. C. s. PIget Ineptiarum. m .isu, & male divisis & nitae eoneretis crustulis, nihil aliud erat quam ius. Idem error erat '. 36. quique canent et in Ioperi, quiqua soluta. nam juncto pede edIderunt primi illi architecti. nimirum in libi is et hiuncto. unde utrimvis effiei potest. Sed μι solutus oppositum sibi postulat pedem vinctum. Papinius L. f. Silv. 3. p. Io I. de suo patre:
Omnia namque animo complexus , in omnAbus auctor,
Qua fandi vis lata patet: siis orsa libebas Pieriis vincire modis, seu voce solvia Spargera, . e eno nimbos aequare profatu. Et tamen lapsus hIe etiam est insignis ille FlaminIus, et Igrammate in Andreae Naugerit Lusus Poeticost Naugeri, ne quis tibi entet, neve laboret Incassum laudes aequiparara suas;
Sive epigramma facis juae is peri, sis fluis
Deses magnanimum funera acerba virum. vide supra ad tar. Eleg. I. '. 77. 37. QUEIs POTIus CERTAMEM ERITI Rectius libri scripti, suis potire, eertamen erit. contentio erit de victoria. Sillustius Catil. C. 7. Virtus omnia domuerati sed gloriae mari.
mum certamem inter ipsior erat. 39. NAM Is TE MAIORA GERIT C
sTRIsva voRovEJ In priore hemistichio nihil mutari debet, etsi libri multis modis diserepant. Deinde chartis forme habent plurimi seripti, qua si de compacto. Id exposuerunt,
397쪽
ALBII: Τ L BULLI O Nee tamen tunc aut hinc tibi laus majorve, minorve: Iusta pari premitur veluti quum pondere libra: Prona nec hac plus parto sedet, nec surgit ab illa. Qualis, inaequatum si quando onus urget utrimque, Instabilis natat alterno depressor orbe. s Nam seu diversi stemat inconstantia vulgi, Non alius sedare queati seu judicis ira Sit placanda, tuis poterit mitescere verbis. Non Pylos, aut Ithace, tantos genuisse seruntur Nestora, vel parvae magnum decus urbis Ulixen. so Vixeis
Sive scribIs Ipse domἰ med Italus, sive dIcla lin foro. Satis profecto frigide. Noster in lMessala eloquentiam simul miratur , simul lgloriam ac virtutem bellIcam. nam eastro ladpellatione res tota militaris intelligitur: ut pulcre ostendit magnus Calaubonus Comment. in Polybium p. 23.
Gi' Et hie multipliciter variatur. sed dises
rectum et . Maro L. a. Aen. s. 39. lScinitur incerium dia in contraria vulguε. lD versus est a diverter , unde divortium. Sal- llustius Catil. C. s L. Bene cir eo Visa C. Cae lsar Ducta ante in hoc ordina de visa π morte disseruit , credo falsa existumans ea , auae da linferis memarantur, diverso itinere malos a bo. nis loca taetra , inculta , foeda, atque formido- llosa habere. Catullus Carna. 43. l
G dulces comitum valete coetus,
Longe quos simul a domo profectos l
ut versos variae viae reportant. l, Iaro L. I. Aen. ν. TO.
Incule vim ventis, si bmersasque obruepupperAut age diversas: π disjice eorpora ponto.
vario a equisquam fluctuat usur
. Disersaeque vocant animum in contraria curaa. Propertius L. I. Eleg. Io. ν. Is . Posum ego diυersos iterum conjinuere amantes.
8. Prios J Homerum vide initio L. 3. Odyss. Fuerunt autem in Peloponneso tres Pyli , singulae Nestorem sibi vindicantes , lesseniae una, altera Arcadiae , tertia Eli dis. Sed Pylum Arcadicam, sive Tripliylia. eam , fuἰsse Nestoris ditionem praeclare osten, die Strabo L. 8. Geogr.
8. II HAC EJ Mela Pomponius L. a. C. . lis Ionio Prois , 'ria , Cephalenis, Nerisos,
Sarne, Zacynthas , Dulichium : cir inter non ignositis, insis nomine Ithaca maxime illustris. Insulam deleribit Homerus L. f. Odyssi. 9.LI. portum vero, cum antro Nympharum , L. 96. 237. 344. fontem autem L. I T. P. aos. Ipsum quoque Insulae oppidum Ithaca dictum fuit, ut hic videre licet, atque apud Ciceronem L. I. de Orat. C. V. L. 1. de Legib. C. I. L. 3. de Ome. C. 26. Multum
fluctuant in huju4 insulae situ Geographi hodierni. Vide sis Jac. Sponium Itiner. T. I. P.
I Oo. ejusque comitem Geor. Whcler T. I.
p. s3. Parum considerate Servius, vel potius sarcinator aliquie sius Servii perj a, ad Eclog. 6. M. 76. Ducchias vexasse rates J Ithacenses a monte. Dulichium insula est, ubi mons est Ithacus , in qua sertur habitasse Ubses. At poeta sollicite discrevit L. 3. aeterni operis
Iam medio apparet fluctu ne anorosa Zacynthos, Dulichiumq- , Sameque , C Neritos ardua saxis. Qimus sevuus Ithacae Laertia regina , Et terram auricem saeta exsecramur Ulixi. 9. PARVAE MAGNUM DECus URBIs U-
Huc age profectui gloriose taessu, ingens gloria
Quem locum pulcre expressit noster Hoof-dius, genuosissimi spiritus pol ta, et Iam ubi ludit ae delicias facit, in quadam cantilena:
398쪽
soL I B. IV. t C A P. M. I. 3 'IVixerit ille senex quamvis , dum terna per orbem Saecula sertilibus Titan decurrerit horis:
o aluerbrauctu helis, darer Grielan Nem opdrauhis Et jam olim Siren Romana M. Tullius L. f. de FinIbus C. I 8. Ο decus Argobcum , quin puppis flemi Ut se, Aurim ut nostros pos agnoscere cantus 'Praeclare L Apuleius in fine libri de Deo Socratis: ergo i tu, qui te ad studium sapientiae ingeris, aliquando cavis , in nihil a- llienum in laudita, tuu avidias e sed ut, qui relvolet nobilitare, vique laudes ut Aciam Uinsem llaudavis in Philo tela stio , in em ιragaediae l
Inclute , parva proditι patria , t Nomina celebri claroque potens Pectore, Achivis classibus audior, Graias Dardaniis genribus ultor ,
Laotiari. Nood e patrem memorat. Ceterum omnes laudes ejus viri audisis. Nisit indi nee mertes L lbi, nec Antistia, nee Arrisius vindicat. Haec enim toIa, ut vides, lauis hujm propria hs lptipso est. Nec aliud te in eodem in1sse Homerus docet , qui semper ei comitem voluis esse
Prudentiam: quam poetico ritu Minervam n-- lcupavit. uisur, hac eadem comite , omnia bor
ros demeauit ι er adscendit. Eadem Sapientia lcomita, Scyllam praeterna gauit 3 ninc ereptus les: Chaobdi eon eptus es , nec retentus est et Circes poculum bibit ; nee mutatus es : ad Lotophagos accesι ι nec reni siti Sirenes audiriit , nec accessit. l o. DUM TERMA PER ORBEM SAEcut APERTILItus TITAN DECURRERIT HORisJ Vixerit itaque Nestor annos ter centenos. Sic& Propertius L. 1. Eleg. Io. V. 46. lNouris est visus pos tria Dacia cinis. lipse rex Pylius apud Nasonen , L. I 2. M tam. . I 88. l. si quem Diuis stasiosa senectus
vecta orem operum multorum reddere ; viri lAnnos bis centum: nunc tertia viυitur aetas. lIuvenalis Sat. IO.'. 46.
RU Pjsiui, magno si quidquam credis Homero, Exemplum vitae fuit a cornice secundae. Felix nimirum, qui tot per saecula gnortem
Diaulit uiuesuosjam dextra computat annos. At cornicem novem saecula vivere tradiderunt scriptores antiqui. Ausonius Idyll. I 8. Ter bmos deciesqua novem superexis in annos, Iuga senUcentum quos implet vita virorum. Hos novies si erat vivenis garrula cornix.
Haec sunt suis liquida : unde & Ciceronem l ita intelligere oportet , iisdem ferme Verbis utentem, dialog. de Seneci. C. Io. Videtisne, ut apud Homermn saepi nae Nasor de virtutibus suis praedicet ρὐm enim tertiam aetatem
hominum vivebat : nec erat ei verendum , n vera de se praedicans nimis videretur avi insolens atit loquax. Etenim, ut ait Homerus, mejus lingua melle dulcior fluebat oratio: quam ad suacitatem nullis egebat eo oris viribus: σtaman diare illa Graecisa nusequaru optat , utinaeis similes habeas decem , at ut Nesoris equod si acciderit, non dubitas quin brevi Troasis peritura. Horatius L. a. Oa. 9. p. 13. At non ter aevo funestra amabilem Ploravis omnes Antilochum senex
Haec, ut dixi, satis sunt clara. Tamen non defuerunt viri spectatae auctoritatis, qui saeculum, & aetatem, itidem ut triginta annorum spatio definiverint. Quibus i meaceestilla putandus est noster poeta. sic enim
seribit in ira 3 . I I L. Quem siquis iideat, vetus ut rion fregerit aetas, Terna minus Pyliae miretur saecula famae. Centum secundos Τitan reno verit an f, Ipse tam/n velox celerem stuper edere corpus Gaudet Nuum , validisque se tu moderasor habenis.
Vide Plutarchum in Catone majore; Acr nem &Lambinum ad Horat. l. c. Franc scum Floridum L. x. Subseciv. Lection. C. 3. Angelum Decembrium L. 4. de Polir. I iter. parte 32. Murcium L. Io. Var. Lei'. C. 8. Matthacum Raderum ad Martiat L. 8. Epigriar. Cerdatii ad Virgil. L. 8. Acn. FO8. I. FERTiLIBus MollisJ Barthita, vertiti bus malebat L. i. Ablegm. Critie. C. 23. Qiloa quum rejecillat Gebhardus, ipse admodum. sollicite tueri InstitIt. L. 9. Adv. C. Is . N L. II. C. 4. Nihil erat opus tanto conatu. Hora dicuntur fertiles eadem ratione , qua annus. ipse. Noster insta I 21.
399쪽
ALn II Τ Inu LLI Ille per ignotas audax erraverit urbes,
Qv maris extremis tellus excluditur undis. Nam Ciconumque manus advorsis repulit armis: Nec valuit Lotos caeptos avertere cursus.
Cessit & Aetnaeae Neptunius incola rupis, Victa Maroneo laedatus lumina Baccho. Vexit
Nam modo fulgentem Tyrio Fubtemine vestem Indueras, oriente tale duce feriiris anni.& ν. II 3. Cenium secundos Trian reno veriι annos. Neque enim horae ab annis ieiungi queunt, neque a saeculis anni. O lius L. 1. Metam. p. 1s. In recta Solis: A dextra ιae rue Dies, . Mensis, . Annus, Saeculaque , er positae Datiis aeqttali ι Horae. Plura erante sed quae iam occupavit Passe. ratius, amoeni homo atque elegantis ingenii. 4. NAM CICONυMuyE MArmsJ Non satIs
adlequor quid sibi velit istud que in ipso orationis initior Be puto hos duos versiculos loco suo motos fuisse , ut saepe accidit; sic
Non valuit Lotos eruptos avertere cursus rNon Ciconumque manus adversis reppulit ἀν-mis.
Nam quamvis Uisses , quum ab Ilio dis. eessisset, prIus cum Cleonibus depugnaverit, quam ad terram Lotophagorum accederet uenihil tamen eaussae filii , cur Albius noster
hunc rerum ordinem tam religiose servaret, ut propterea corrumpere vellet nexum sermonis naturalem. Sunt praeterea hi duo casus ipso tempore tam inter se vicini, ut pa-riim reserat quId prius quidve posterius referatur. non enim nisi duodeeim dies fuere interjecti. Non Ciconumq- manus legebat Heliisius in Adversariis. Exstat quoque Non in uno Anglicano: ut intelligas, Manus Ciconum non repulit Ulyssem. Tamen ne
quid dissimulem vetus lectio stare potest,
atque etIam debet, levIter ae leniter corre. ω , hoc modo:
Nam Ciconumquo manus adversis repudis Q. mis :Nec valuit Lotos eaeptos avertere eurseus.
Nam & Ciconum maritimorum ac terrestrium conjunctas vires fortIter fregit: nee loti dul-eedo potuit cum a suscepto it Inere revocare.
Uoeulam Nee habent septem libri scripti: repudis tres alii nun mali. Coniunctio caussa-l lis Nam reddIt rat Ionem epithetἱ audax, i quod modo praecessit. Historiam reperiest apud Homerum L. 9. Odyls. haud longe ab
initio. 36. AETNAEAE NEpTUNI Us INCOLA
risJ Cyclopum sedem In Stellia apud Aetnam non poetae tantum statuerunt, sed & Seri. ptorcs ferme omnes alii, qui de Cyclopibust meminerunt. Id quod operose docteque stendit Phil. CluverIiis L. I. Sicit. Antiq. C.2. Sed Homerus, omnium scriptorum antiquissimus, eos continentis habitatores fecit, non
insulae Siciliae. Vide quae ex sermonibust Petri Cistellani, Aureliarum episcopi, dispu-: tat doctissimus Turnebus L. 24. Adv. C. I .
l BAcciso J Tibi illum Una lumina scripsisse , quum in principe editione si vera, suspi-l catur Barinius L. f. Adv. C. I9. Non placet.
t Et quid ni sopore vi tui sit Cyclops, quἐtantum meri bibisset atque eius quidem meri, cujus una mensura ferebat aquae menis suras viginti. Illo vino Ulylsem donaverat
Maron , Euanthei filius , Apollinis Ismarii
sacerdos. Atictor Homerus L. 9. Odyssi. I9s. unde corrigendus Probus, Virgilii Interpres, ad L. 2. Geor. p. 37. Iuvat Ismara Baccho Conserere J oppidum est Ismarus, quod expugnaυit Ulsiser, eum a Troja disceriret; o
viri or vinum accepit a Ararone, cujus pater Cupithus f l. Euanthem J traditur , quoI Cyclopid/dis. Illud e M vinum Propertius Ismarium
vocavit L. 2. Eleg. 24. Tu quoque, o Euotion, vino, Centaure , eri r Nee non Ismario tu, Pol pheme, mero.
Peccant illi , qui Maroneum diei volunt a Marone Apollinli sacerdote i ouum ita die tur ab oppido Maronea. Mela L. 1. C. 1. Tum Nouisaesus, . ripis ejus adjacens M ronea. Plinius L. 4. C. II. Dicaeae, Imaron, locus Parthenion , Phalesina , Maronea trisu Orthagoria. Sc L. I . C. 4. Viso antim raciaritas Maroneo, in Thraciae maritima parta geniso, ut auctor es Homerus. ubi plura de ejus
400쪽
L 1 B. IV. C A R Μ. Ι. 3 9 Vexit & Aeolios placidum per Nerea Ventos. Incultos adiit Laestrygonas, Antiphatenque, 6o Nobilis Artacie gelida quos inrigat unda.
Solum nec doctae verterunt pocula Circes: Quam
ejus vinἰ generositate indomIta. OppIta n men dedit Maro, jussu Osiridis, iam senex, post interfectum Lycurgum , Tnraciae regem, Aemptii herois coeptis obsistentem, tradente Diodoro Siculo Biblioth. L. I. Non Iudes veram, si Isaaci Vossit notam Inspicere volueris ad laudata modo Pomponii Melae verba.s8. VExIT ET AEOLIos PLACIDuM PERNERE A vENTos J sed infelici exitu, propter sociorum scelus. nam quum illi Aeolus ventos omnes in utre bovis novennis inclusos, solo Zephyro spirante, donasset pro munere hospitali, iamque die decima adpareret patria tellus; ibi nebulones praedae cupidi laurum enim Includi rebantur solverunt utrem, duce ad elavum insidiossi somno consopito. Statim autem insurrexit procellosa tempestas , navemque retro ad Aeoliam Insulam valido turbine rejecit. Vide Homerum ini. tio L. Io. Odyssi. Ovidius L. I . Metam.
Aeolon ille refert Tusco regnare prosindo, Aeolon Hippota. len , cohibentem carcera venists Is uos bolis incluses tergo memorabiis munus
Dulichium sumsisse ducem: flatuque secundo
cibus isse novem , er terram a perisse p/titam Proximales nonam cum sese Aurora moveret; Invidia socios praedaeque eupidine ductos, Esse raros aurum , dem . ligamina ventis: Cum quibus isse retro, per quas modo venerat
Aeoliique ratem portus repetio tyranni. Agnoscis hinc veram originem miraculorum Lapponicorum, quae tam sitienter apud plebem inperitam audiuntur. s. INCuLTos ADIIT LAEsTRYGONAsJ crudeles illos, & humanis eorporibus vescentes. Itaque Githeto parum valido incultos poeta nominasse videri possit. Sed non est ita. Etenim ut Busiris Maroni inlaudatus di. citur, h. e. exponente Gellio L. 1. C. 6, quI in omni re , atque omni tempore , laude omni vacat: sic incultos noster vocavit, quἱ in omni parte vItae ab omni cultu humano
Getam quam longissime. Compari notione Cato dix It apud Sallustium, Catilin. C. 11.
diverso itinera malas a bonis loca taetra, incurura, foeda , atque formidolosa habere. Quid mnim magis abnorret a cultu Fe nitore & Iuce, quam squalor ille aeternus, & diri careeres inpiorum stipplieiis destinati Peu nius: Incultis asperisque regionibus diutius niaves haerent: as ubi ea aratro domefaria tellus niter, dum loqviris, levis pruina dilabitur. 19. AN TipHA EN au EI Hujus inhumani hominis feritas loeum dedit proverbio, quod primus opinor Gulielmus Gentius observavit in Iuvenale, Sat. Iq. P. I.
Mitem animum, . mores modicis erroribus aequos
Praecipit, atque Mimas servorum . eoeto. ra, nostra Materia constare putat. paribusque elementis 3 An saevire docet RAHIus 'qui gaudet acerbo Plagarum erepitu, e nullam Sirena fagallis Comparat, Antiphates trepidi laris, ae m6phemus. In vulgatis male e Ircumfertur Plagarum Ar pitur ut monuimus ad Propera. L. . ElU.7. De Antiphate , deque urbe Laestrygon Ia, videndus Homerus L. IO. Odyss. ν. 8 I. Ovidius L. t . Metam. P. 233. Iulius HysAnus Fab. 2s. Oppidum deinde Formia/ dbetum fuit. Plinias L. 3. C. s. o in locus v luncae, lacus Fundous , C eta portus; oppi dum Formiae, Hormiae dictum, ut existimam re, aritiqua Laeshrionum sedes. Aet Ius Sanna. Zarius L. 3. Eleg. I. x. 37. verbli Caletae ad
Fledericum Siciliae regem rIngredere, o, felixque subinde nostra seeundo
Moenia , propensos venerare Deos. Ingredere: Antiphavae pollens tibi regia servis, Et Lasogonio limina tuta metu. 6o. NOBILIs ARTACIE GELIDos inlos Inis
RiGAT uNDAJ libri serme habent, uno Mattii codice excepto. Atque hanc lectionem firmat Homerus L. Io. Odyss. '. Io7.
Haec quidem ad fonum defrenderas limpidum Ariariam: hinc enim aquam ad urbem frebo