장음표시 사용
11쪽
EVenetiarum princeps, Aloysius Mocen Iciis, iri
funere laudandus esset,nec facile inueniretur , qui admirabilib. ac prope diuinis tanti Principis uirtutib. oratione satisfaceret, ipse ualde adoneus existimatus es, qui ad Principem exor. nandum adhibereris,& adhibitus tam praeclare id muneris obluisti, ut omnib. suetis admirationi. Ego uero maximopere curare debeo, ut, quod mihi semper incredibiliter faueris, numquam tibi in metem ueniat paenitere. Tu me in hac praeclara sede, in qua tresdecim abhinc annos ueteris doctrinam eloquentiae profiteor , tuis prope manib. collocasti . Tu me, ut ampliori praemio afficerer,iam bis adiuuisti. ita, ut omnem dignitatem , & commodum meum fatear a tua benignitate, di humanitate,taquam a fonte, deduci. Quamobrem cauiasam mam tibi in primis & maxime idoneo ad indicandum,&summo patrono meo, probari exopto . Sed iam felicib. amplissimi nominis
tui auspicijs Dialogi exordium capiam.
12쪽
INTER CAROLUM SI GONIVM, ET ANTONIVM RICCO BONUM.
Es1sT1 N Ε libellum meum, quem e ccusatorem inscripse
Et legi, O miratus sum . S I G . Cur , quaeso, miratus δR 1 c c. Διιὸd artificio tuo muhi iniuriam facere tamdiuperseuereri S I G . De qua iniuria conquereris p RICC. De ea praecipue,quὸd me accusatoris nomine significasti. M mini enim, quod scriptum reliquit Cicero libro secundo inciorum, non solum perriculo sura e , sed etiamsordidum adfamam,aliquem commist re, ut accusiator nominetur; idq. contigisse M. Bruto, summo genere nato, illius filio , qui iuris ciuilis in primis peritus fuit . S i G . Euid cno ne idem scripsit, O L. Crassum admodum adolescentem non aliunde mutuatum esse,sed sibi ipsum peperisse maximam laudem ex illa accusatione nobili, gloriosa , ob quam C. Carbo, homo
13쪽
Io Dialogus inter eloquens, ct consularis,est condemnatus: O idem fecisse adolescentem M. Antonium: ct P. Suia picj eloquentiam accusatione illustrata esie, cumseditiosum, inutilem ciuem C. Norbanum in iudicium uocauist non ne in Diuinatione in Verrem testatus est, P. Lentulum , qui princeps senatuyfuerat,accusatorem fuisse M'Aquillis, d p. ricano Domine uirtute , fortuna, gloria, reb. gesis amplissmo , post duos eius ConsulatAs, o Censu νam L. Cottam in iudicium uocatum esse ρ Cur
igitur, si bis, aliis fuit laudabilis accusatio ,
tibi turpe putas nomen accusatoris e R I C C . tauia eo modo accipio, quo mihi tribuisti. Video enim re ita me appellasse, non ut laudares, ct ho norares sed,ut turpitudinis mihi notam inureres . Equidem non ignoro quandoque accusationem laudandam esse, maxime uero in a dolescentia, O . cum exercetur aut Rei . caussa, aut patrocinii, quemadmodum ego litterariae Reip. causa, ct
patrocin f, quod suscepimeteris eloquentis, pro ieri non sine laude possem illisue Cousiolationis a cusationem : sed non magis illum librum accusa-.xi,quam Ciceronem defendere conatus sum a perniciosis illlarum uocis. qui eius nomini absurdiss-mum opus tribuere audent. Si G. Quosco artiscium oratorium, ut etiam ac stationes nominariqnodammodo defensioues posnt. Itaq. Cicero in Draivatione in Verrem suam accusationem appellat defensionem bis herbis: Oui nunc popula-
14쪽
ti, ais uexati ctincti ad me publice saepe uenerui, ut suarum fortunarum omnium cauistam, fen*nemq. susciperenti O in tertia actione: amquam in hac caussa multo plurespartes mihi defenseonis , quam accrescitionis suscepi e uideor. R i cc . Posteaquam orationum Ciceronis mentionem fecisti, mihi uenit in mentem illius dicti, quod legitur pro Sex. Roscio: Accusatores em in
riuitate utile est, ut metu contineatur audacia,quorum alij anserum,alis canum similes esse dicuntur. Alas enim uestrum, inquit Cicero,ansieres sunt, qui
tantumodo clamant, nocere non posiunt: alis canes , qui ct latrare, ct mordere polsunt. Sed,uter nostram notiine accusatoris dignior sit, breuiterni amus. sic. ud ' tu me etiam accusat rem appellabis e Ric C. Sane , i . tuis ipsius uerbis comprobabo. Nam, cum ego id fecissem, quod mei muneris putaui esse, ut,quid de illo Consolationis libro J tirem, breuiser aperirem , ct nullam certam personam accusassem , sed eam maculam, quae penitur iam insederat in Ciceronis nomine, quod uir sapienti mus, o eloquentis
mus talem Consolationem talib. erratis, ct Lais finitatis sordib. refertam composuisset, delere co natus essem, natim tu palam me accusasti, quὸd Ciceronis nomine eum librum privarim, quem propter praestantiam suam ab ullo recentiorum factum esse uerisimile non est,ct Ciceroni maledixeriminc, quae propria eius sunt, ei detraxerim, atq. hoc
15쪽
Ia . Vialogus inter hoc modo magnum scelus commiserim . sumo brem ego tui accusator non fui, nisi forte praeter opinionem meam, si, quod multi crediderunt, tu ipse illius libri audior fusos, cuius nimis pias
nimio amari s uisus es. Tu uero non praeter animithi sontentiam, se ciens, nolens, non occulte, ut pro reris,sed aperte, palamq. in luce, atq. 0culis omium mei accusator fuisti ; idq. tu idem non negasti,cion me jub nomine accusistoris ita tamen tecum colloquentem induxini: Euid ἐ' tu tuis rationib. haud fatis occursum extimas,quib. tu itatum esse Ciceronis aperuis meq.qtri id abnuerem, arguisti Haud prorsus. S i G. Mittamus quaesodia, atques quid de re dicendum est, id agamus . R i CC. Iis, quap ter rem fasta sunt, ab re non est responitere . Conqueri praeterea possum, quod in principio accusationis tuae falso mihi quiddam tribuisti. S i s . Ruid nam falso tribui RI CC.
uod scripserim, qui librum illum, de quo con
trouersa est,ediderunt, eosscriptum adulterinum, perinde ac testamenta testamentaris, subieci e sde quo crimine iam me excusaueram. Verba enim prioris mei iudici, sunt: EN admodum non desunt quidam improbi homines, qui quasi artem quandam factitant supponendi falsa testamenta. pro ueris, te tamentorumsubie tores,ct testameutarii nuncupati: ita non nulli reperiuntur, qui, lucelli sui caussa,ut lectorem inducant hiantem, i bris quandoq. ctiam ineptissimis ueteram scripto
16쪽
rum nomina praeponere non uerentur,quos ad exsplum testamentariorum fortam eleganter librorusubiectores possumus appellare. - Hic non obscare loquor dei's, qui libris ineptissimis ueteru scriptorum nomina praeponunt. Iam si,qui librum C solationis ediderunt,uel edendum tradiderunt, aut ei praeposuerunt nomen Ciceronis per quandam , ut ita dicam , impo Iuram, quod n-quam credidi: aut non praepo luerunt , bed praeclaro nomia ne insignitum aliunde habuerunt. si primum esset ειρησε M H ταληθε de eis sine dubio loquerer: sed me id non putasse, ex eo constat, quod talem Consolationem tali nomine praeditam non Venetiuortam esseo aliunde ad manus eorum, qui eam typis imprimendam curarunt, pes
uenisse scripse in hunc modum: Cum buiusmodi
libro propter iniuriam temporum careremus, dici non potes quantum superioriproximo anno agrauissimis quibusdam uiris mihi gaudisj allatum sticum affirmatum est,eum Venetias delatum esse,ut in lucem , atq. a pectum hominum proferretur.
ime in priori illo iudicio. Si es , quod sequitur, quam eis fecisse iniuriam uideripossum ' De quo
ita me in prima disceptatione meapurgaui: Cum scirent, quod ego me dubio ignoraueram, ornatissimum uirum eiusmodi Consolationem edenda tradidisse, ipse d me, quod apertissime negaui,et nego,minus honorate significatum es e diuulgarunt . Ucrum, cum alia omnia cogitassem, prater quam
17쪽
eius offensionem; in maxima malevolarim hominum admurmuratione eam cepi consolationem , quis cumfama sit haberi Venetiu manuscriptum Consolationis librum, trecentorum prope annoruantiquitatem pro ferentem, potuerit uir ornati simus existimare, locutum esse me, non de eo qui librum edendum tradiderit, sed de eo, qui abhinc trecentos annos fortasse confinxerit; ut nemo pro
fiteri debeat ,se hac de re succensere,nis qui se i
sum simulasse istam Consolationem confiteatur,et simul mihi caussae uictoriam cuncedat . Hiccinerti legit nihilominus inter eum, cuius ego gratiam appetiui, me ipsum fouere inimicitiam βι
λοντι κακοηθπεον, ἐπὶ το χειρον ἐκλαρίανοντι e Taά πολυομένω επι το βελτιον. Quare mirari nou
debes, si, dum te arguo, omnia in peiorem partem traho. Ri CC. Egregium uero artificium,nisi inter eos adhiberetur, qui inter sie exercere amiciti a profitentur.Equidem uideo te caussae tuae mirabili terseruire, quemadmodum etiam, cum caussam assere,quamobrem ad mea ultima no respondisses,nis me requirere responsum animaduertisses. Diacis enim te ab huiusmodi vicio praecipue propter nimiam huius di putationis tenuitatem abhorrere,a cupiditatem meam,ut respondeas, ex eo co-
Inoscere, quod ego nomem tuum, cum ipse meum juppress1scs,enunciaui. Ergo,quam dijputationem ramquam grauissimam tanto conlevtionis ardo
18쪽
resuscepisti,ut iurare,s tonare instar Periclis in illis tuis orationib. uisus sis,qu satis graue habere argumentum uidetur, ut liber grauissimo uiro, Ciceroni, quidem grauissimo tuo iudicio tributus diiudicetur,atq. uel Latina lingua, eo si
uirtus cognoscatur,taquam pra claro monlimenta
cumulata esse intelligatur, uel is, si adulterinarsit,d nostris blibliothecis,crycbolis ablegetur,idem
leuissimam esee significas ; Drtasse leuissimam
alia de caussa , quam tu censes, quia de icuissema libro disceptatur, qui tamen tamquam grauismmus defenditur Sed ab ea magis ivisio , quam: num, abhorrere debebas . Conqueri autem uid vis, s immerito conqueri, qu)d, cum 'se meum nomen suppresseris, ego tuum enunciauerim mmum enim paria sunt nominare aliquem, et aperte indicare s immo vero paria non sunt, quia illud essene contemptione aduersaris , maxime uero si is
cum honore nominetur: hoc cum contemptione, dum eius, tamquam indigni alicuius, nomen reti. cetur. Deinde ureo caussam non uideo, cur utri honorati illis ipsis in reb. nominandi no snt in quib- se ipsos nominauerint. Iam aperte me ipsium indicasti non solum in inscriptione operis a te edishubi nominatur Consolatio Ciceτonis, Iudicium Anto-hir Riccoboni in Consiolationem editam sub nomia ne Ciceronis, Orationes duae Caroli Sigoni, pro Consolatione; ct palam cognoscitur,Si uinea
19쪽
eorum ipsorum uerborum refutatione. Δυ Gnim uerba reprehenduntur tamquam incerti auctoris , ea in eodem uolumine mea esse apparet: ut non sine magno contemptu meum reticuisse nomen in re manifesta uidearis; qua se profiteri erubueris te longe superiorem cum inferiori controuersari, perinde ac Aiax Telamonides cum Cebrione pugnaret. Sed, se tu fueris Aiax,fortasse me C
brionem non inueneris. Cum autem illarum si rum orationum, quas in me scripsisti , te auctorem cum maxima tua laude nominaueris ; cur ego ad illas re stondens tacere nomen tuum debebam pCombusseras ne templum Dianae,ut laquam H rostratus nominandus non esses e In eo tamen ab
illo dissers, quod ille etiam ob perpetratum facianus praedicari de se, ac nominari uolebat: tu uero etiam illarum orationum sane pulcherrimaru uae reor enim luculetissmas appellare, quoniam id ad reprehensionem meam trabis, de quo postea uiderimus in illarum inquam ipsarum orationum , is quib. nomen tuum inscripsesti, te auctorem nomia natum esse indignaris . Sed, pace tua dixerim,
δμου, μονον η πονηρία. Videris enim
quemlibet praetextum arripere, ut me oppugnes isS I G . Non est ita: sed,quod egofeci, tusequi de bebas, ut quasi in incertum auctorem uterque no serum agere uideretur. R I CC. Eua nam lege: ego a Uebar , ut id facerem e S 1 G. Amicitia ιον . RICC. Ergo lex amicitiae permittit , ut
20쪽
gmicus, qui alia omnia agens praeter quam amiciossentionem in incertam Jcripstpersonam,in libri inscriptione tamquam aduersarius nominetur , in ipso libro suis ipsus uerbis ante lectorum oculos positis, s refutatis sub personae incertae simulatione aperte refellatur, omnibusq. quas machinis oppugnetur: non permittet, ut se ipsum etiam nominatim, maxime uero in re manifesta, O quae dissimulari non potest, defendat e merum, ut hoc mittamus, quod factum mutari non potes, uelim ut ea, quae contra mepostremo disputasti, repetere,
quid respondeam,audire ne graueris. SI G.
Voluntati, studioq. tuo parebo. Sed, s in iis reb.
quae certiores sunt, patimur eruditos a nobis homines pro arbitrio dissidere,in re tam caeca, alq. Obscur grauiter te accepturum, me tecum discrepare,non arbitror:praesertim uero,cumsola argumentorum colentione inter se facta futurumst, ut omnis error ex animis hominum euellatur,oe ueritas
i aprodatur, quam non testimoniis, ct auctoritato. sed ipsa re, O ratione debemus exquirere. R ic C. De me recte opinaris: te enim quamuis eruditissimum, eundemq. mihi amicissimum non mecum sentire,patienter fero, si modo non animo contentione, sed opinionis dissensione dissentis. uod testimonia, ct auctoritates rejcis, re , σrationem complecteris,oratorie facis. Tamen non ignoras non solum non habenti testes sua esse a