장음표시 사용
31쪽
ao Dialogus inter luculenti is orationib. potest . , Atquἰ remisia sere uerba Ciceronis in ii de finib.mscribentis: Obscuratur, unditur lucesolis lumen lucernae. Signi eo igitur primum meum editum iudieium esse tamquakr lumen lucernae, tuas uero orationes, tamquam tamen solis, ita ut illae huietenebras ossundant dest lia hoc obscurent. uaquam caui, quantu potui, ne prorsus obsecurarent. Si G. A: lux, tenebra sunt res inter se omnino
diuersae, dissimiles. Ricc. Euid ni Aristot les enim laudat transationes, oeymilitudines duritas 2 reb. quae manifesto similes non sint, oescribit , 19 ἐν φιλοσοφία -οχου ει νουτο ογοιον, ψ ει δέχουσι θεωρεν. Cicero solet dicere alia
quid esse in dissemitigenere per ile . Etiae caussa fuit, quamobrem, cum Typographus pro luculentissimis uocem lutulentissimis impressisset quae fortam magis tuo sensui quadra set) id non passus sim,sed uocem luculenti is repouendam esse curauerim, aliter fortasse facturust tuum sen-- sum melius nouissem. Sed uis 'ne,ut ad propositiet redeamus 3 SIG. Sane splacet. RICC. Perge igitur repetere, quod mihi obiecisti. Sic. Illam sententiam, maeant sapientes, recentib. morbis medicinam adbibere , contendisti sua fuisse ratione Muniendam expraecepto Aristotelis , tamquam cotrouersam, O illi alteri repugnantem, Principibobna. quae tamen probabilis erat, iccirco nouindigebat ratione . si quidem probabile dicitur,
32쪽
quod probatur aut omnib. aut pleri aut certe sapientibus. Sapientes intem fuere Hippocrates, Plato, Osippus uare non eguit ratrone RI C C. Cauerire 9,ne hoc tamquam certum ponas, Euidquid es probabile d nulla indigere ratione . parraq;. enim probabilia iccirco probabilia sunt, quia talib. rationis. probentur Euod ut co- firmem, agam tecum Dialectice . Non enim ue reor reputes me adisse Dialecticos, ut putasti Medicos: si quidem ars nostra χιν ἀν- τοῦ Διαλεκτικii, non Medicinae. Sed ad rem. diuoddapersuasibile sic enim Euin relianus appellat το α ανὼν) indiget ratione. Omne persuasibile est probabile . Ergo quoddam probabile indiget ratione . se dubitas de maiore, audias Aristotelem,
credo te non dubitare, quia scribit idem Aristoti quaedam esse mi πιθανὰ, διὰ το)μὴ ομολογουμε- νων a*α,μisy colligitur perDa- 'le confessum probabile. Declarat alibi hoc probabile confisum, του o ero τι ουτω
igitur sc uidearis argumentari, Euidquid esprobabile,non eget ratione: illa sententia es probabilis , quia probatur Hippocrazi, Platoni , σChrysippo: ergo non eget ratione: primum nego maiorem propositionem: deinde uero etiam mino
33쪽
rem, o minoris approbationem. Talis enim se tentia, quae omnem excludit medicinam d receniatib. morbis, tantum ab St,ut Hippi ocrati, Plato
ni, Chrysippo probata sit,ut nemini umquam,quippe quae fa sma es, probata sit. quod satis in s
eunda disceptatione mea confirmaui. Euare,pace. tua dixerim, consecutio tuae argumentationis nihil ivalet. Sic. isti indicabunt. Sed multa probabilia collegisti, qu e ut tu putas, iis habeat rationem adiunctam, absurda uideantur,ut Non pine, mentiri quemquam,aut contradicere, neq. de reb. duab. 4sdem contrarias orationes habere, quia id
probabathr Antistheni: omnia, quae sunt iubac rerum liniuersitate, ese una; quia probabatur Melisso : alia eiusmodi, quae attulis quaeq. ege lbant ration ut crederentAr. Non en tamen mea
sententia ita . Haec enim, ct eiusmodi alia, auaprotulisti, theoremata erant illa quidem improbabilia,antequamsais ab auctorib. probarentur: uerum,postquam confirmata fuerunt, probabilia euaserunt. Itaq. eis uti me ratione post licuit: quia a sapientib. iam auctoritatem acceperant. Hi paradoxa stoicorum, antequam ab eis probarentur, fuere incredibilia: ubi probata sunt, credibilia e se coeperunt. Euare Cicero in paradoxis tractas tamquam Stoicusparadoxum illud, Peccata hominum esse paria, etiam subiecta ratione firmauit. quia peccata,inquit, non euentis,sed uitijs b
minum metienda sunt . A quopeccatar, id potest
34쪽
aliud alio maius esse,aut minus: iuum illud peccatum, qu0quo te uerteris, unum M. at in oratione pro Milone eo usus es pro argumento probabiali, nes ulla ratione muniuit. Cur de Africani morte quaestio nulla lata ' quia non alio facinore clari homines, alio obscuri necantur. Euod camst falsum,tamen est probabile,quia Stoicis es probatum. Scimus autem uerum, falsum uim sua af ipsa rerum natura sumere. probabile autem, O improbabile ab hominum, praesertim sapientum opinione. RICC. Primum declaro illa,quae . probata sunt Antistheni, Melisso, aliis,a me cu- memoratis,me intellexisse probabilia non simpliaciter,sed quodammodo probabilia. erant enim pa- radoxa, paradoxum non est simpliciter probabile, sed quodammodo probabile. tamare Arist. declarat propositionem diale cilicam in hunc mo
ρίμοις,μ ἡ παράδοξος. Dicitur ενδοξος saeti παράλ-
ξια, ut distinguatur ab illis interrogation P. quae sunt paradoxae . sunt enim quaedam probabiliapa radoxa, quae proprie dicuntur Theses, de quiu .sic
idem Arist. θεσις δἰ εδεν υποληψις παράδοξος των
λισσος φοσι. Deinde obseruo te existimare το' D
35쪽
δοξον, quod me dubio est probabile, ct τοδο ον , quod tu conuertis improbabile, ego conuerterem praeter probabile,inter se prorsus contraria esse,ita ut semulctare numqua poni. Appellas enim paradoxa Antisthenis, Melissi, ct alio rum,improbabilia paullo post scribis: diuides παραδοξ , ns improbabile, quia δεμον esu probabile. Ego tamen puto,cum ενδοξον, ψ αδοξον, id es probabile , ct improbabile sat contraria δοξον tamen, probabile posse se ξον, σpraeter probabile, quia probctur alicui, tamen sispraeter opinionem aliorum omnium , uel plurimorum S I G . IDιomodo issam tuam per plexam disserentia probabis ψ RICC .. Probabo. sc : mόbi explicatam reddam: EZod eLt praeter uerisimile,s paradoxum. Euoddamprobabiale est praeter uerisimile. Ergo quoddam probabile est paradoxum. S i G. Nego minorem. R I CC. Probo minorem, tibi gratulor, ac mihi gaudeo, quod ex Rhetoricis Diale lici fadii sumus uoddam uerisimile est praeter verisimile. Omne uerisimile es probabile.Ergo quoddam probabiale est praeter uerisimile. Probatur maior ex Po tica Arist. ubi sic legitur. 1 ci δἰ τουτο ταν ο σο
36쪽
κος, κραι τὰ παρα τὰ ωὐ ς.Id ex doctrina Aristotelis
colligitur,duplex esse uerisimile,unu,quod sit pleraque,ut cu astutus decipit, fortis superat: alterum quod raro, dicitor uer mile praeter uerim mile ex sententia Agat bonis, ut cum astutus decipitur,s fortis superatur. Itaque uerisimile quiadem est, bilem non uerberare, ct robustum ue berare: sed uerismile quoque in debilem uerberare, ct robustum non uerberare, non simpliciter ,
sed quoddam uerisimile d est, athonis, pr
ter uerisimile. Probatur minor ex lib. 2. Priorum, ubi definitur uerisimile in hunc modum, το εικο ει ι προτα- ὼδοξος. Euemadmodum lior duplex in ueri ue,unum simpliciter verisimile,alterum uerismile quoddam, oe praeter uerismile sye probabile est duplex, unum simpliciter probabile alterum probabile quodda, probabile praeter probabile, id est, ut Graeci loquuntur , ενδοξον παραδοπον. Ac probabile quidem simpliciter es/κη παραδοξον, ut scripsit Aristotide propositione Dialectica: probabile uero quoddam potes esse. αράδοξον , ut de Thesi notauimus. Miror praeterea te doeli simum uirum dixisse ita Theoremata
Antistheni Melissi, aliorum fuisse quidem improbabilia , antequam suis ab auctoribus proba-
37쪽
rentur: uerum,postquam confirmata fuerunt,probabilia euasi , ct tunc usurpari me ratione potuisse. Illa enim tantummodo sunt probabilia,τε
ἐν κνυσθα δοκεῖν δια τοιουτων,nec umquam1ua
me ratione sunt proferenda . alioquin uidebratur absurda. Nam quod uis illud paradoxum Stoico rum,Peccata hominum esse paris,probatum Dissed Ciceron tamquam Stoico,in Paradoxis, c memoratum pro Iulone loco probabilis me ulla rationis subiectione, i legitur: Non alio facin re claros homines , alio obscuros necari: dico, pro Milone recitari non paradoxum,sed unam de rationibus paradox quae in tradiatione ipsus nulla probatione confirmatur,ubi traditur aeque peccare homines,si priuatis,ac se magistratibus mantis inferant: pro Milone autem uidetur aliqua ratione muniri in hunc modum : Intersi inter uitae digni, talem summori , atq. in morum : mors quidem
illata per scelus iisdem poenis teneatur, legibus; nisi forte magis erit paricida, si quis consul rem patrem , quam sequis humilem necauerit . Addo huiusmodi dicium pro Milone , quod putas
sumptum ese ex Stoicortim sato,non esse paraduxum, nec mere Stoicum ,sed probabile ympliaciter , ct Peripateticum. Nam Cicero uersabatur tunc in corrigente iustitia, ct vindicante scelera, ac maleficia, qua neminem habet eximium, in metitur eodem omnes modulo, seruatque analogiam non ut distributiva,Geometricarn, quae impa
38쪽
ribus imparia tribuit , 1ed Arithmeticam, quae ea dem omnibus. igitur dicendam, Cicero Mem eo in loco uti Stoicorum Paradoxo,sed potiusiaut Peripateticorum dogmate', aut etiam opia Mione commvia, quod in ciuitate ius aequum onnanibus esse debeat . Sed quo sum tam multa λ Hintelligatur, non satis firmam esse illam rationem .mam,aliquid non egere ratione,quia probabile sit, S 1 .c. Dixi,quod mihi uidebatur. su puta, quod uis.Declarasti autem sententiam Aristotelis,quod, cum egit de addenda,vel non addenda sententiae ratione,non intellexi quod ego significo,tunc ratio nem non addendan, cum aliquo modo sententia
probatilis est,addendam, cum Arobabilis non est; sed, tametsi probabiles sunt sententiae, eas tamen ratione muniendas, se controuersae uideantur, aut praeter opinionem , s obscurae, si contra ea, quae iuore multitudinis sunt posita. Sed quomodo erunt probabiles,si sint,ut tu uocas,praeter opinion quas ille uocauit paradoxasλ sic enim stibiscit Sentelia ratione egetes sunt, quae aliquod paradisti dicunt R1 cc. Modo ostendi paradoxu non prorsus repugnare probabili, ut aliquod probabile possit esse
paradoxum. SIG. Haec sententia,Retentib. morbis medicinam non esse adhibenda non es para doxa,quia congruit cum sententia sapientum. quare non desiderat rationem. si paradoxaeset, tamen probabilitatem ab audioritate sapientu , quos bic nominauit, acciperet. Ri cc. Iamistelli , - 4 C a cur
39쪽
3 6 a salo Sub I UT declamandis sententiis ratione egentibus ex doctrina Aristotelis mentionem feceris tantummodo paradoxi: uolebas enim ad id uenire,ut diceres, eam sententiam non esse paradoxam , s iccircoratione no egere.At scripsi Arist.. hunc modum, Κποδειξε- ών δε- εν αἰῶ- , . παράδοξον
Ergo sententia indigent ratione non solum cum sunt paradoxa, ut, Eruditioni opera danda nones, quia eruditi inuidia subjciuntur, ignaui unt: uerum etiam cum sunt aliquo modo contraxe ut Bonum est,cui continium est mali , quias bellum si malum, pax es bona. Addidit, δῶ
sententia non es paradoxa, sed obscura, etiam requirit rationis subiectionem, ut se si aenigmatica, qualis illa : Cavendum es, ne cicadae humi canat: sequeretur enim rerum Omnium uasitas. Idem docuit,cum aliqua probatione proferendas esse sententias ψ παρα τα ω'οσιευρανα, id est, contra ea,quae in ore multitudinis punt posta, ut No oportet,ut aiunt,amare tamquam obscurum ,sed tamquamsemper amaturum: insidiatoris enim alterues Iam uero dicis eam sententiam non esse paradoxam, quam ne ego quidem paradoxam appellam
etiam δε illa tua probatis non satis si 'ma,quia
40쪽
grui ut aperte monDraui . Euod autem confici quoniam paradoxa non est, iccirco eam nullam desiderare rationem,uertar,ut tibi possm concedere. Nam, si non est paradoxa, at est eontrouersa,ee aliquantulum obscura, ct eontra illud, quod ore omnium contritum, ac peruulgatum est, Princia
piis obsta. Itaque ex illis sententiis est, quae, ex doctrina Aristotelis, aliqua ratione sunt fulciendae . Sed puto eam nulla ratione munitam fuse, quia
nullam rationem habere tamquam omnium fata .
Dima,ut saepe iam dixi. Euod addis, si parad
xa esse eam accipere probabilitatem ab auctoritate sapientum,non solum nego a sapientibus fui se approbatam, sed etiam,si approbata fuisset,parum
probabilem existimarem, nisi adiunctam haberetraitionem. S i c. Nonne dixisti hane aduersari itali alteri , Principujs obsta 3 Ricc. Tuidni disspim e S i c. Atqui quomodo hae inter se pugnare sententiae possunt, cum non ex eadem artium ambae oscina prodierint e Ricc. Declares , quid velis,me eommemoratione, ut eumpraefatione honoris loquar, Cunni. Sic. Facio confluito,ut δε- stidiosi mas aures tuas Ostiendam, postquam hune litterarum concursum tantopere damnas. Sed a di,qua requiris. Aristoteles,ubi loquitur de sienteutiis ratione aliqua fulciendis retentias eas intelligit, qua γνωριου dicuntur, quas definit uniuersalia pronunciata de iis reb. quae aguntur in uita, id es, de moralibus,non de ijs,qua tractantur in artibus.