장음표시 사용
21쪽
tunc maxime tesib. edi fides adhibenda, cum illi sunt grauissimi, qualis. ego usus sum, cum idis; tesib. adbibitis etiam ratio sustragatur. Euo niam uero mea libri de Consolatione indicandi ratio parum tibi asserre momenti uidetur ad abrogandam ei Ciceronianam auctoritatem, quo nam tu modo eam institui oportere censieresὰ S i G. Non es, quod Sus Mineruam. lierum, ut mea Iert opianio, quemadmodum ego scripsi, bunc librum Ciceronis uideri, quod omnes sententide, fragmenta, exempla,MArba, quae Consolationis olim isse consaret, in hoc ipso admirabili quodam ordine, singulari constantia legerentur sic tu ostendere debui si aut omnia,aut certe aliquid horum. abesse, quae aperte gerimani huius libelli laudem, oe gloriam continerent. quod tu nulla in parte animaduerso num tuarum fecisi, uerum eorum exemplo,qui cupartum subditicium arguunt, nulla tamen deessemna legitimi parentis ostendulit, totum corpΗS relinquens, atq. naeuos tantum, crepundia intues,
hoc pacto in tota actione tua scripsisti , Si Cicero hic esse hoc, aut illo modo scripsisset, aut non scripsisset . Euod quis asi mare pro certo potest, nisis, qui aut plus, quam satis sit, coniectur ac iudicio suo tribuat, aut cui Cicero in aures arcana sua in Osurrare consitasoleat λ Ric C. Agis quidem de te modest cum illo contrito,acperuulgato
22쪽
prouerbio, Sus Minervam: sed amice facis,ut me doceas,quam rationem inire debuerim, simul significes magnam eius, qui illam Consolationem simulauit, diligentiam, at . indust iam, qui sua cautione fecit, ne quid eorum, quae Consolationis olim subse consaret, squae tamen facile cognosci potuerunt ex js, qui illius libri fragmenta accuratissime collegerunt deesse uideatur. Eam usro rationem non tenui,neq. laboraui in nouisfragmentis inuensedis,quae ab hoc libro abessent,neforte mihi cotingeret,quod tibi uidetur contigisse,qui, dum laboras,ut aliquod nouum fragmentum inuenias, locum nobilissimae orationis pro Milone, locum Petrarc pro fragmentis recipis. Nes est, quod illum admirabilem ordinem celebres, illum
inqua tuum,quem non esse admodum Ciceroniansi
coniecturis probaui. Neque, quodsingularem illam constantiam iactes,quae,ut ostendi, potius p test, singularis rerum, qua tractantur,in conflantia nominari, cum ille simulator raro mi eonstet. Venis ad eorum exemplum,qui,cumpartum subditicium arguunt,nulla tamen deesse segna legitimi parentis ostendunt,neq. similiter dicis totum compus reliquisee, naeuos tantum, ac crepundia i tuitum esse . Ego uero mihi uideor plurima signa neri Ciceronis ab eo partu abesse satis demonstras se, ct totum corpus ita excusspe, ut mebrum reliquerim nullum;ac satis esseputaui explicare,n
solum in principis libri positam esse siententiam ab
23쪽
surdam a deinde insertam disputationem de sensctute repugnantem alteri Ciceronis di putationi, de quo nulla facta es excusatio; ct multa deprauata; ct fragmenta eodem ordine, quo ὰ fragmentorum inuestigatorib. edita sunt nterposita; quaedam exempla aliter commemorata, quam 2 Cic rene fuisse narrata uideantur a ct usurpata quaeda uerba minus Crceroniana; alia minus propria; non nulla minus latina: uerum etia=o totum opus diuisum in undecim partes ita errorib.repletu esse, Cicerone indignis, ut nulla eius pars si, quae me
rito reprehendi non possit; ct tribuere huiusmodi librum Ciceroni nihil aliud se nis facere Ciceronem imprudentem,qui contraria , ct repugnantia scripsierit; Dialecticae ignarum, quiabsurde quaedam concluserit; ueteris historiae inscium,qui non bene memoriam tymporum replicauerit; non bene antiquitatis monumenta excusserit; Grammaticae rationis expertem, qui etiam solaecismos , si diu placet, commiserit. Quid est totum corpus iurueris hoc non est ' Haeccinem,quae notaui,appellas naeuos tantum, atque crepundia λ Sed ad hos naevos,s ad baec crepundia alia multa facile
adiungerem,ns, quae adhuc scripsi, satis esse pol se existimarem; nec plus,quam satis es, coniectu-
. r ac iudicio meo tribuo,qui etiam,te notante, u que adeo titubanter, ac timide res tango,ut,quo iudicio praeditus sum, ne ipse quidem mihi satis confidereiaut plurimum in meis animaduersonib. momenti
24쪽
menti ad uictoriam constituere uidear ; nec profiteor me ὰ secretis esse Ciceronis, qui,ut tu putas, ne Ciceronem quidem agnosco: sed te exinimo no solum egregie, cum uelis, poetarum munere uel
in soluta oratione fungi,qui ex nibilo aliquid es
elant f o biseoricorum, isquorumpraeclaro numero fulges, qui uerum profitentur, o tantum uerbis exprimunt, quantum res ipsa continet: u rum etiam praeclarum oratorem agere, qui modo augeas, quod longe minus est, ut cum inam Consolationem plus nimio laudas , modo extenues , quod reuera maius en, ut cum mea ipsius argumeta improbas,et naeuos,ac crepundia nomrnas. SI G.
Exissima, quidquid uelis, dummodo non me quasi
importune tuis laudo. obtrectantem, aut parum amici munere, oscioq.fungentem accuses. Euid enim aliud ago, quam quod te in scriptorem incognitum infinius inuadente ac sevum tui mucronem ingenis distringentem, quasi intercurrens a conatu illo non omnib.fortasse probato deterreo, i quiens a Caucine irruas, hominem ignoras, nobialis est, amicus est,ualet ingenio, excellit doctrina, quod caput, en,bonitate praestat, ct innocentia ξ Ricc. Non te accuso, sed ὰ tuis accusatio-
no. me defendo ; nec te oppugnare tonor, sed tibi i 'si repugnare. Gaudeo vero te aliquid remittere de 43 prisina illa tua contentione , dum non acrius , usi fsolebas, Ciceronem ipsum impugnari contendis, lae αε i
25쪽
teris. Ita vero me dij amen ut, cum illam serip torem incognitum descripstsi,mibi Sigonium de scribere uisus es . Sed uide, quid tibi tribuam, merito tribuam: etiam se tu ipse .rmares suum librum tuum em,exercitationis caussa, experiundi ingenj conscriptum suamen, pace tua dixerim, propter multa, magna errata,quae numquam tibi tribuerem,ut alias quoque dixi, ne tibi quidem ipse crederem . Cuod se est alterius uiri nobilis, amici, ingeniose, docti,probi, innocentis, qui uiuat, cum clara etiam diuini numinis conte Liatione virmo,me numquam de eo aliquid scripturam fuse, si existimassem uiuentem aliquem, maxume uero amicum, scriptis meis laesum iri, sed ste-ctase uetustiorem illum simulatorem, cuius libruhaberi Henetiis manuscriptum, trecentorum prope annorum antiquitatem praeseserentem, dictitatu, ct in uulgus iactatum est. Duando autem res euin locum adducia est,ut mihi as ea,quam iampria.dem dixi, sententia recedere non si integrum,que admodum si is amicus meust, pri 'squam Conso lationem edidisse me ipsum consuluisset, illud consilj dedidiem ut eam aecuratius consederatam, emendatam,n0n ut Ciceronis, sed uisuam ad imitationem Ciceronis conscriptam, ederet,ex qua ipse posse maximes errores essent correcti, magna. migloriam comparare: sic, si non c meum peteret consilium, ei consulerem, ut lateret, in aliis exercitationib. suis diligentior esset, nec tantum
26쪽
sibi arrogaret,ut posset sua scripta pro ueterum scriptis, maxime Cicer inis,diuulgare. Cuiuscum- autem libers mihi necesse es primam meam de eo sententiam tueri, muXrme vero quia eam non ideo utis ex ueritate adhac fuisse reprehcnyam. uamobrem, ut tandem ad causam nostram usviamus, cum in priori meo iudicio ac Io coiecturas attulerim,de rcb. quinque,de uerbis tres , quid dicis de prima c '
PξR TAur Rr conatus es, si Cicero tala principium Consolationis suae feci siet,
uamquam recentib. morbis medicina adhibere,uetantsapientes,eum postea in quarta sculana id uise significaturum, quia solet Cicero citare priores libros in posteriorib. cum res aliqua illorum in his commemoratAr. R I CC. Cur actum agistis ξ cur minima, cis sape sequimur. maXima,et controuersi non creramus e Nonne quamuis di bita di causa id scrip issem, ad dubitandum enim probabilia omxia ualens tamen postea ostendi magnum Me mcmentum ea in re minime collocare, ac concessi uitii se Cicerone ea dem de re in duob. uel plurib. libris agere etiam
27쪽
ne ulla mentione repetitionis ξ An uom dicis te abhorrere ὰ rerum tenuitate, tamen tantopere, et tamdiu in reb. tenuib. immoraris S 1 c. Addidictite eam rem obseruasse non tamquam necessariam,quae perpetuo seruaretur, sed ut uerisimilem, quae pleruque ita se haberet apud Cicerone maxinie uero delibro Cosolationis, cuiussententias, eum oblata est occasio, commemorandi, eius ipsius libri mentionem facere solitus est. Tamen non μlum non plerumque,sed ne semel quidem obserua ta est. Ricc. Vt tu intelligis, ortasse uerum:ut egosensi,no ueru. .n distinxisti, Ciceronem eius modisignificationem praeberesolitum fuisse , non quoties aliquam alicuius scriptoris sententiam iterauit: sed quoties aut totum libri argumentum, aut insignem eius disputationis locum aliquem
retractauit. Ego uero maioris dubitationis caussa non magis unum, quam alterum modum not ui,sed in uniuersum locutussum, ac consuetudine
Ciceronis probaui, quod in prima Tusci te status sit se egiste de animorum natura in Consolatione , se uitam homina deplorasse in eo libro, in quo se ipsum,quantum potuit, consolatus es: oe in tertia Tusc. se in Consolatione collegisse, Maximi ,
Paullum, Catonem,alios i ferese omnia genetraeonsolandi in Consolatione unam coniecisse. S I G. At baec cadunt in secundum merabrum distinctionis meae,non in primum. RI cc. Distingue, ut
lubet . Sat enim habeo, si mibifuisse aliqua dubi
28쪽
disgon. cc Hiccob. 2ς tandi occasio iudicetur. Sic. D id e quod subiunxisti, Ciceronem in Tusc. ita scripturum fulsese: a ιομ. uetat Chrysippus, ut in Consolationispi incipio scripsimus: ct tamen Cicero in Consnon nominauit Chrysippum, sed sapientes, qua
mox cadere poterat in alios etiam, quam Chrysippum,ut in Hippocratem Platonem, quos ante
r inum eiusmodisententiamprodidise monstraui ' Ricc. Potuit nominare Chosippum in Tusc. declarando uocem sapientum, sposita fuit set in Consolatione , u quamuis uox sapientum posset cadere in alios,quam in Chrysippum,tamen intelligeretur, quem de sapientib. potissmum mgnificasset. Sed inaniter facimus , qui illam sententia Consolationis ulli sapientum attribuimus , quae adeo falsa est,ut nec Chrysippi, nec Hippocraris,nec Platonis,sed alicuius imperiti censendast, quod in meis disceptationib. demonstravi. S t c. Dixisti etiam,te illud, Vt in principio Consolatis nis scripsemus,non retulisse ad id, quod pracessit , uodq. uetat Chrysippus,sed ad id, quod sequiarur , Ad recentes quas tumores animi remedium adhibere . At uide, quam hoc facile recta actibιta dininctione potueris: nescio enim,quomodo ne
ferri possit, Vt in principio scripsimus, alio, quam ad id, quod antecessit. R 1 cc. I duilibet,opinor, si ita scriptum fuisset, intelligere facile pω et, u3
ego intellexi,scriptum fuiste in eo principio, non uetare Gosenumded ad recentes quas tumores
29쪽
animi remedium non adhibendum, et totam sentetitiam significatam esse, no auctorem sententia de monstratum,ut postea in Tusc. illud et at Chri pphs,esset possitum ad illud explicandum, quod te geretur in Cong. Verant sapientes. Hoc tamen relinquo studio sortim iudicio, but modi res omnes leuiores existimo,quam qι ab utroque nosmdiutius tractari deberent iccircoq. eas, dum in *cunda disceptationeprimam coniecturam tractarem in postremum locum reiecis quib. tu obruere grauiora cupiens argumentali ope in uestibulo disputationis tuae usus es; neq. hoc facto contentus , quiddam etiampraeter rem adduxis ut unam uocem meam reprehenderes. S i G. diuid nam, quaeso Ricc. Nempe, quod ego in prima discepta tione dixeram,uon occasione huius sententi qua in prima Conisectura pertractamus, sed ut anime in te meum omnib. declarare, me iudicium tuum, spossem,libenter meo ipsius antelaturum fuisse: sed, quoniam a prima mea sententia iam edita mihi recedere non liseret, iccirco ad duas luculenti simas orationes, quib. ei multas erroris tenebras objcere conatus esses, responsurum esse. S I G. Non ne id imprudenter dictum est, Duab. lacu lentissimis orationib. tenebras objcere j Ecquid in meis illis,quas luculentissimas uocas,orationib.
tandem fuit , quod iudicij tui oscere luminib. quiveris Q uando enim alias loculenta, id est ucis plana qua essent, reb. ullis tenebras suderunt λ
30쪽
Ngon. cc reicco o. 27Rt cc. Intelligo,me a propositio avocari: quid G m boc adsenzentiam, qua de agimus ' maximetiero non ex hac ipsa distulatione . sumptum , scd aliunde, quidem longe petitum Z Sed, quamuis sciam,hoc esse artificium eorum,qui iniunt ara caussim tuentur ιt a re ipsa abducat aduersarios, eaq. digressionib. obruant: tamen tibi satisfaciam, litaliquantilper tecum digrediar. Ac primum quideribi magnas iratias ago, quod, cum tu semper ingenio meo faueris, laudiq. studueris, hi ego semper credidi,meum etiam studium adiuves,docens proprietatem uerborum . Deinde, si lapsus sιm, aio me ea propemodum incuria usum esse, qua tu quo que uti uisus es,cum in prima tua oratione Ciceronem ipsin ita loquentem induxisti: se in uiata iuste,caste,et'. integre prisitissent, pro sibi se
in uita iustos,colos,atq. integros pristitissent..uodo litare Demo; bene obserunt, ut eadem-met uerba,quoties apte caderent, adbiberet. I uis enim umquam dixit, Idemmet, nis tu, ego tua exemplo, modo dicendi non satis considerato λ .sremo puto me redite locutum esse. Nam, tametsi tibi itidetur absurdum,ut luculenta, o lucis plena
ullis reb. tenebras Osfundere dicantur: tamen non
absurde fortasse significatur, illa: oecereint hae ni ιι
Iam propriam lucem habere uideantur. Vis exemplum e asseram,oe quidem,nt arbitror, timum.
bil enim aliud est tenebras ossandore, nisi obscurare. Id quod si tribuitur soli,)ηθlto magis tribui