장음표시 사용
521쪽
iv DEVv I cI GIPipino Italiae rege, niiperrime autem C roto itidem fiatre res humanas relinquen-xe, spes uniuersitatis potiundae in eum es surgebat. Misitis enim pro quibusdam necessariis patrem consulturus Gerricus C pis praelatus , quum in palatio moraretur,
praestolans perlatorum responsum, moniatus est tam a Francis, quam a Germanis, ut ad patrem rex veniret, eique propter assi
steret: videri sibi, dicentes, quod cum phter iam in senilem yergeret aetate, & ace be ferret liberorum infortunatam defectionem ι citam illius haec portenderent Corpoream solutionem. Quod Gerricus cum regi, rex vero consiliariis retulisset,
quibusdam vel pene omnibus visum est salubre suggestum. Sed rex altiori consilio, ne forte per hoc se patri suspectum redderet, agere distulit. Haec tame diuinitas, pro cuius timore & amore facere noluit,vi sibi moris est, amatores sui sublimius, qua cogitari potest, nobilitare, prudentius ordia nauit Pace porro petentibus his quos bello fatigare solitus erat, rex articulo duoruannorum praestituto, libenter indulsit. Interea imperator Carolus cosiderans sustin senectutem acclinem deuexum,& Verrens ne forte subtractus rebus humanis ,
522쪽
confusum relinqueret regnum, quod erat donante Deo, nobiliter ordinatum: siciliacet ne aut externis quateretur procellis, aut intestinis vexaretur scissionibus, misit ad filium, eumque ab Aquitania euocauit. inem venientem clementer suscepit;tota aestate secu tenuit, de his quibus eum indigere putauit, instruxit, qualiter videlicet
ubi viuendii, regnandu, regia uordinandu,& ordinatum tenendum foret, monuit, &tadem imperiali cu diademate coronauit,& rerum summam penes eum futura esse
Christo fauente innotuit, & hoc peracto negotio reditum ad propria concessit.Qui mense Nouembri a patre regredies, Aquitaniam repetiit. Pater vero veluti morti
propinquus, crebris & peregrinis incommodis vrgeri coepit.Nam mors veluti quibusdam nuntiis aduentum suum iam iamque futurum, talibus praenunciabat indiciis. Tandem itaque vitiis passionum inter se compugnantibus , & valentiam eius impugnantibus, naturae imbecillitas cessit,& lecto decubuit: & indies atque in horas propinquior morti, prout voluit suis scripto distributis , diem ultimum clausit; Francorumque regno pene ineluctabilem luctum reliquit. At vero in eius successore
523쪽
veridica probata est scriptura, quae in taliabus tribulantium consolans animos dicit: Mortuus est vir iustus, & quasi non est mortuus ,similem enim sibireliquit filium haeredem. Obiit autem quinto Kalendas Februarias idem piissimus Imperator Carolus, anno incarnationis Domini nostri Iesu Christi octingentesimo decimo quarto. Quo in tempore Ludovicus Imperator concilium populo generale
quasi quodam indixerat praesagio, in puri ficatione sanctae Dei genitricis Mariae, in
loco cuius vocabulum est Theoduadus. Defuncto autem patre piae recordationis, missus est Rampo ad eum ab eis qui sepulturam eius curarunt, liberis scilicet εἴ proceribus palatinis, ut & morte eius mature Cognosceret, aduentumque suum nullo modo comperendinaret. Ut quum Aur liana deuenisset ad urbe, Theodulsus elusidem urbis Episcopus, vir undecuque doctissimus, causam eius aduetus praesensit:&velocissime mista perlatore Imperatori innotescere studuit, hoc latummodo ei suggerendu iubes, utru praestolaretur veniere in urbem,an in itinere aliquo ei occurreret venturo ad urbe. Qua causam ille protinus eommentatus agnouit, & ipsam venire ad
524쪽
19o VITA se iussit. Inde alium atque alium huiusce rei tristes suscipiens nullos, post quintum diem ab eodem loco pedem mouit :& cutanto , quantum passa est angustia temporis, populo iter arripuit. Timesatur enim quam maxime VVala , summi loci apud Carolum Imperatorem habitus, ne forte aliquid sinistri contra Imperatorem moliretur. Qui tamen citissime ad eum venit:& humillima subiectione se eius nutes, s
cundum consuetudinem Fracorum,com
mendans subdidit. Post cuius ad Imper
torem aduentum, aemulati eum omnes Francorum proceres, certatim grepatimque ei obuiam ire certabant. Tandemque
ad Haristallium prospero itinere peruenit,&die tricesimo, postquam ab Aquitania promouit, palatio Aqui rani pedem se
liciter intulit. Mouerat autem eius animuiamdudum, quanqua natura mitissimum, illud quod a sororibus illius in contube nio exercebatur paterno: quo solo domus paterna inurebatur naeuo. Cui incommodo mederi volens, simul d caues, ne quod per Odilonem Hiltrudem olim acciderat,reuiuisce et scandalum, misit VValam& VVarnarium, nec non & Lambertum,
sed & Ingobortu qui Aqua rani veni
525쪽
tes talibus , ne accidere possent, cautela prospicerent: & quosdam stupri immaniatate & s uperbiae fastu reos maiestatis, caute ad aduentum usque suum adseruarent. Na aliqui eoru cum supplices venia inter iter agendum poposculent, emeruerunt. Simul & praecipiens, ut populus ibidem consistens absque metu semet ibidem odi periretur venturum. At vero VVarnarius Comes,inscio VVala & Ingoberto,& a cito nepote Lanberto, Hodoinum dicto crimine obnoxium,ad se venire mandauit quasi comprehendendum & regiae vindi- obiectandum. Cuius ille insidias, v
pote admordente acriter conscientia,monitus praevidit, & quia declinare detrect uit ι & ipse experiri meruit,& ipsi V Varii rio vitiinam cladem importauit. Nam ad eum sicut ille madauerat, venies, & ipsum VVarnarium confecit, & Lantberlucr ris laesione non paruo tempore debilemrtadidit;& ad ultimum ipse confossus gladio, interiit. Quae quum nuntiata Imper tori fuissent, animum illius ad miserico diam exitium flexit amici, in tantum ut Tullius quidam talium, qui pene iam Imperatoris clementia venia dignus videbatur,luminu amissione mulctaretur. Venit
526쪽
ergo Imperator Aquas rani palatium, dea propinquis , atque multis Francorum milibus , cum multo fauore est receptus, Imperatorque secundo declaratus. Quibus expletis, studiosis sepulturae paternar gratias egit,ac propinquis luctus acerbit
te confe&s, consolationis congruae comtulit leuamen . Sed & quod deerat inferiis genitoris,promptissime suppleuit.Nam rocitato paterno testamento, nihil relictum est paternorum bonorum quin secundum eius sectionem partiretur. Nihil enim ab eo intestatum est relictum. Sed quod E clesiis metropolitanorum distribuendum censuit, subdiuisit superscriptione nominum , quarum partes fuere viginti & una. Quod autem ornatui regio conducebat, posteriori reliquit aetati. Statuit etia quid, secundum morem Christianorum, filiis Gliorumque filiis de filiabus, nec non & se uis ancillisque regalibus, sed & in commune omnibus pauperibus distribueret .
Quae cuncta Dominus Imperator Ludovicus,ut scripta relegit, executione operis compleuit. His peractis, Imperator omne coetum foemineum, qui permaximuS erat,
palatio excludi iudicauit praeter paucissiamas, quas famulatui regali congruas existimauit
527쪽
LV DE UVICI PII. a9jstimauit;sororum aute quaeque in sua quae a patre acceperat,cocessit. hae autem necdum tale quid consecutae erant, ab Imperatore meruerunt, & ad imperata sese verterunt. Post haec Imperator legationes ad patrem destinatas, ad se autem venientes& susceptas diligenter audiuit, dapsiliter
curauit; sumptuose muneratas remisit rinter quas vel praecipua fuit Imperatoris Constantinopolitani, nomine Michaesis, cui dominus Carolus mistas miserat Amaltarium Treverorum Episcopum, &Petrum Nonantulae abbatem, pacis confirmandae gratia . qui reuertεtes missos supra dicti Michaelis secum adduxerunt Chri stophorum protospatharium, & GregoriuDiacone, ad Imperatore Carolii directos super omnibus quae scripta suerant respondetes. Quos quum Imperator remitteret, simul cum eis misit missos suos Leoni substituto,Imperatori, Nortlibertum Regie-sem Episcopum, & Richoinum Pictauum
comitem,petens amicitiarum societatem,& renouationem antiquarum, simul & pacti confirmationem. Eodem anno generalem conuentum Aqui rani habuit, &per uniuersias regni sui partes, fideles acgreditariora latere suo misit: qui aequi i
528쪽
ris tenaces existentes peruersa corrigerent , . Omnibusque ius congruum aequo libramine penderent. Bemardum etiam nepotem suum iamdudum regem Italiae ad
se euocatuna,& obedienter parentem,amplis muneribus donatum, ad proprium regnum remisit. Beneuentanorum itidem principem Grimoaldum non quidem venientem,sed mistas suos mittentem,pacto& sacramentis Constrinxit: ut singulis annis septem millia solidorum auri arcae puriblicae inferret. Eodem etiam anno duorum suorum filiorum Lotharium in Ba-ioariam,Pipinum vero in Aquitaniam misit,tertium vero Ludovicum adhuc puerilibus consistentem in annis, secum tenuit. Eodem etiam tempore Herioldus, ad quesumma regni Danorum pertinere videba'
tur, ite qui pridem a filiis si defridi regno
pulsus fuerat, ad Imperatorem Ludovicu confugium fecit, & iuxta morem Franc0rum manibus illius sietradidit. Quem Rem susceptum in Saxoniam ire iussit, dc tempus quo ei auxilium ferre posset ad recuperationem sui principatus,ibidem operi . i. Quo etiam te opore Saxonibus atque. Frisonibus ius paternae haereditatis, qu9d
529쪽
Imperatoria clementia restituit. Quod alij liberalitati, alij improuidentiae assigna' bant, eo quod hae gentes naturali feritatuas Iuefactae, talibus habenis deberet coe Ceri, ne scilicet effraenes in perduellionisi
procacitatem ferrentur. Imperator autem
eo stibi arctius eos vinciri ratus, quo eis beneficia potiora largiretur, non est spe sua deceptus. Nam post haec easdem gentes semper sibi deuotissimas habuit. Hoc anno cursiam Vertente perlatum est Imperatori : quod Romanorum aliqui potentes contra Leonem Apostolicum prauas inierint coniurationes. Quos detractos atque conuictos,idem Apostolicus suppli cio addixerit capitali,lege Romanorum iii id conspirante. Imperator autem audiens aegre haec tulit, velut a primo orbis sacer dote taan seuere animaduersa. Ideoqua
Bernardum Italiae regem illuc misit, ut ipse resciens. quid verum quidue falitim de
hac re rumor sparserit per Geroldum sibyrenuntiaret. Ipie autem Bernardus rex Romam venit, quae visa sunt per missum supra dictum renuntiauit a Sed mox subsecuti missi eiusdem Apostolici Leonis Iohannes Episcopus Siluae Candidae, & Theodorus nomenclator, nec no Sergius duo,
530쪽
196 VITA Leonem Apostolicum criminibus obi ctis purgauere. Iusserat porro Imperatorvi Herioldo suppeditaretur Saxonici Comites & Abotriti, olim Domino Carolo subiecti, quatenus regno proprio restitue retur, misso in hoc ipsum Baldrico legato. Qui cum Egidoram fluuium transissent,
deuenerunt in terram Norimanorum, in
locum cuius vocabulum est Sintendi. Sed filiisGo defridi licet magnis abundantibus copiis & nauibus ducentis, nolentibus co minus venire, & pugnae se credere, ab in uicem secessum est, direptis incensisque
omnibus, quae Occurrere potuerunt, insuper de obsidibus quadraginta ab eodeni populo susceptis. His gestis ad Imperatore in locum, qui dicitur Patri bruna, redic-runt. Qim omnis populus ad eius generalem Conuentum coierat.Quo in loco principes S clauorum orientalium omnes, primoresque venerunt. Eodem anno Ab Iat Sarracenorum Rex triennem ab Imperatore petiit pacem. Quae quidem primum unpetrata est, sed postea tanqua inutilis reiecta, & bellum Sarracenis est indictum. Qim tempore Noribertus Episcopus, dc Ricoinui Comes a Constantinopolirc- gressi sunt,foederisque pactum inter ipsu &i