Observationes maximam partem theologicæ, in libros tres De iure belli et pacis, Hugonis Grotii publicatæ à Johanne Adamo Osiandro ..

발행: 1671년

분량: 787페이지

출처: archive.org

분류:

781쪽

U a.c. s. 71o ANNOTANONE IN Lis. H. G Ur vita, vel etiam alio redimendo, ut de S. Pam. lino constat, ita Garzias, Molina, Azorius, Carolus Matthitus & alii. Ut au tem vendi- itio iiij ista praeter causas iustiscantes requi. Et Μodi. ritur, udivenditio non sit absoluta,sed cum p ut quoties nanque emtori justum pretia um offeratur pro filio vel filia,vel aequalis albus servus, is cui facta fuit venditio, teneatur' , illum restituere. Quamvis talis venditio in ter Christianos non sit usu recept*, cumrentibus in extrema necessitate positis filius aliis modis possit succurrere,corpus se. suum locando mercede. Si tamen homo liber potest se ipsam vendere, cum sit Dominus Iubertatis suae, sicut famae & pecuniae iuxta Minralistas, poterit quoque se libertate abdicare,& si hoc, illa quae de libertate disseruntur, non poterunt obstare iuri sive potestati parentum, quantum ad hoc punctum.

Ad Th. VII.

Potestas patria ad ius necis sese non

extendit. I alia ne. T TIe Author agit de potestate Patria, num , α,' LI sese extendat eousque etiam ut liceat

potestati. Patri necare filium, & videtur contraGr riobatur a. tium militare I) Seriptura: nam Le XXVII. 28. aperte diciture omne quod Domino com

782쪽

Θrtur ab homine non redimetur, sed morte morietur. Si itaque licuit parentibus Domino consecrare filios, sequitur etiam li' euisse ipsis occidere, quia ha pomerunt δε- vovere ad occisionem, &consequenter babuerunt jus vitae atque necis etiam Hebraei

jure di Vino. Confirmat hoc ipsum ante tergem latam exemplum Abrahami, qui filium tuum voluit occidere Gen. XXII. 9. &seqq. quod exemplum valde urget Petru' δῆr dius Quaesitor Antegavensis in Dis eri. sua de Patria potestate ad filium, quem IesuNue ipsi subduxerunt in Hispaniam, & ejusdem quoque sententiae esst Simon Episcopisus Arminianorum primipilus in institutionibus lib. a. c. 8. Nam, inquit AErodius, iussissetne Drus aut fecisset Pater aut tolerassent proximi alienive, quod nullo casu, nullo tempore, nullo iure licuisset Pa

tri Addunt exemplum Iephthae filiam suam ex hoe ipso iure immolantis post legem; accidit Exemplum Christi quem Pater in Mo

tem tradiditi Bodinus etiam urget locum

Deut. XXI. ao. 0I. probant esse juris naturalis, partim quia recta ratio dictat, id quod maxime eonducit ad filios in ossicio continendos, & ad bonum familiae procurandum esse juris naturalis, partim quod

tantus sit amor Parentum in filios ut non credibile sit parentes quicquam tentaturos esse quod modum excedat, crudelitati assile,

III.) juris quoque gentium esse evincunt,quia toc ipsum penes Romanos fuerit in usu, Za 6 ge

Iephtae, MChristi. II. Consu

matur ex Iure nat

raru

783쪽

pe Curiata a Romulo lata, quae in Leges. XI Tabb. fuit transsumta, penes Gallos teste Iul. Caesar. lib. 6. belli Gall. & alios. xi im quicquid sit de statu, ubi non vigent judicia publica, stantibus judiciis publicis non potest hoc ius tribui parentibus, neque otia i ,,4 n0n tum quia loco, illectum se ita accipi potest .de Bestia, ut sensus sit secus aliquos omnis Bestia quae devovetur non ,u, sensu, hominibus, sed ab hominibus, non red riponitur. metur, & si de homine de eo qui publice conde atiis a Judiee, ut scit. non parcatur

illi accepta pecunia, vel si privato bie qui

tribuere velis de morte non naturali sed cuvili , quatenus qui DEo devovetur moritur negotiis secularibus, & deputatur cultui dia vino , prout Samuel DEo ita consecratus filii; tum quia hac ratione non solum Parentibus , sed etiam Heris fuisset ius vitae sciri , necis in servos, nam etiam servi vel mari. me fuerunt in potestare Domini, ergone P

tuerunt consecrari, tum quia locus accur

loquendo non agit de qaibuscunque homniinibus, quasi possint D Eo devoveri, aut de illis qui fuerunt in potestate patria, sed

- . captivos ex bello spectat & hoe vult: si es. animal Domino consecratum vel etiam homo, tunc debebat ille mori si hoc votum fuerit emissum adversus hostes Israel, prout Rerum de- 3 ' VI. x . o Muri 'que lic accepit R. Bechai&Don Isaae Α- aenaim banael, qui duplicem constituit speciem ta

erem & de altera dicit, illainiuisse de ho-

784쪽

Ds Iusta BELLI ET PACIS. 733 Lib. 1. c. s. ininibus & pecudibus vel ex Mandato speciali DEI , vel ex voto , vel ex Regis , aut Synedrii sententia perdendis, exscindenis dis & internecioni dandis, per homines auteni intelligi non servos & ancillas vel filios& filias sed hostes tum DEI, tum populi

juxta mandatum Deut. VII. 2. posito autem concessum esse Ius vitae & necis non. dum tamen esset probatum Legem hanc fuisse positivam, cum posset dici permisis- .r se tantum, idque eum in finem ut parentes d terrerentur inrgis ab inprecationibus & ut servi magis in offaei terminis arctarentur. Exemplum Abrahami non quadrat, tum quia' em illud fuit mandatum extraordinarium, non h:mi non fundatum in jure ordinario necis & vitae, coitimur

Potestas vitae

quod babere Parentes praesumuntur, sed in patria jure DEI absoluto, quatenus ut Domi Mnecis. Diis creaturarum ctiam destruere potest illas;

tum quia pariter posset concludi jus oceidendi fratres, quia tale fuit commendatum Exod. XXXII. tum quia illa immolatio suscepta non erat homicidium quoddam, de com

sequenter reduci non potest ad jus vitae Senecis, sed erat sacrificium pertinens ad primam tabulam, de quo solo D Eus disponere potest. Audiamus lila Episcopum satranensium & Campanensium 2Erodio respondentem hoc modo. Authoritatem patriam vita ct necis non colligit hic Author ex Abrahami resignatisne siciebat enim eum non

peruisse non obedire DEO; sed instat, sifili

785쪽

capisset Abrahamis, ne stadidalita et proximos, nec honorem deuigraret, ne a confingia neis ct amicu reus Fceleris impii ageretur. Itis qui nec DEUS, nec Abrahamvi capit inconvenirnua bustumodi, quae si essent, omnino caveri debitissent: ergo non erant. Ergo occidere filios in lege natura parentibus permirt batur. ε roditu timebat scaudata , ct di- cunt Abrahamum potui sie duere amicis o c.

gnatiis se quidem sil um occidisse, sed ex DEI

praecepto, hocstis ere ut Fandalum non parerpntur ; hanc autem circumstanriam, tametsi illam Abrice M sacris pagina, colleti tamen ne incisari. ex contextu, quia bic patriarcha laudatur ab an elo DEI nomine, non aurem di .ceret uir DEVM timens, qui proximos fanda sietaret. Reston et secundo hac exposi rio videtur congruentis ct aptior Patria, cham dolore saucium totum fulse abserprure , O uisi filicidio intentum, ct non animadpe tuse ex eo scandalam oriri posse, ac propterea silud ex inadvertentia non cavisse. Hoc psin. bile fuisse, sciunt qui experti Iuniamorem patrum: flii enim dicuntur άπὸ της φιλίας , quam erga eos babent patres. A ddunt terri

Samsine Lernar us Io. de pracepto, cβρ. I.

se etiam de abrahamo philosiopbabor dicens ,

mu flam quoad substantiam actin, sed etiam

786쪽

Da Jung BELLI ET PACI 733Libui. cis. quoad circumstantias ingulus Diνinum tabuisse

consilium indubitanter credendum esse, etiam ex Scriptura id non habeamus. qui tamen cesputat & absurde asserit in seqoentibus. si bo- usia sis. mo animam filii produceret esset dominus Hendum

vitae ejusdem silii. Exemplum Iephthae non 'quadeat, tum quia si fuit occisa filia Iephthae, non hoc profectum est ex iure ordinario

vitae & necis parentibus debito, sed ex voto extraordinario temere emissis; tum quia iterum non fuit homicidium sed saeriseium licet displicens D Eo, &consequenter in exemplum hon trahendum, tum quia juxta ii signes Theologos potius verba haec: fecit 'et scut voverat, de consecratione quadam ad cultum divinum, quam immolatione sunt accipienda, hinc virginitatem dicitur depi rasse'& post votum vixisse, circa finem ca- pitis. Sane in holocaustum si fuisset offerenda Filia Jephthae & Sacerdos & Altare 'fuissent necessaria, de quo nihil in Historia,S contra Jus ebraeorum erat illa intersectio, adeo ut Rabbini doceant eadem poena qua alius homicida tenetur, patrem quoque fuisse obnoxium, Exemplum vero Christi plane quid item huc non quadrat, utpote martes ex decreto .

speciali, cui ipse sponte se submisi pro nobis , locus autem ille quem urget Bodinus non concludit: tum quia nihil habetin in te tu quod sententiam illius stabiliat; tum quia potius oppositum concluditur, nempe P rentibus non fuisse ius condemnandi filium

sed silieni accusindi, tum quia locus ille

787쪽

736 ANNOTA TioNEs IN LIB. H. GROTII vincit, si delictum fuisset grande; excessisse patriam potestatem , & filium iiiisse puniendum a Magistrarii. Quod si spectat jus

centium.

mittit pa- naturae, illud non militat pro hoc, partim x xibus quia non quicquid conducit quocunque modo ad filios in ossicio continendos confestim est juris naturae, jus vitae de necis conduce ret etiam hoc modo ad uxores in ossicio continendas, nec tamen juris naturalis esse hoc ipsum planissimum est, partim quia potest fie-eri, ut ira stiperet amorem paternum, cum pleriinque affectus quo tenerior laesus in asperiorem degeneret. 9 Tertium denique nempe jus gentium non potest ostendi, quia quamvis apud Romanos Persas& Gallos obtinuerit , non tamen hoc fuit universale. hinc etiam abrogata est haec potestas jure Civili, & bene quidem. Potius ita ine oppositum cocludimus,lum ex jure divino,Proverb. XlX. 18. tum ex jure naturae, quod prohibet vindictam privatam ex eo quia quisque nimius aestimator sui ; tum ex jure gentium, quia praeter Romanos & barbaros moratiores gentes abhorruerunt a iure hoc tyrannico. digna sunt Verba Taciti ut adscribentur: numerum libινorum finire, avit qgenquam ex Aguatu necare apud antiquos flagitium habebatur Germanos, bo nu moribus penes eos pIns ν

lentibus, quam alibi bonis legibus videlibrum de Moribus Germanorum cap. XIX.

SEARCH

MENU NAVIGATION