Scipionis Gentilis iuriscos. De alimentis liber singularis, ad orationem diui Marci

발행: 1600년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

61쪽

s Scipio NIs GENTILIS, acceptum. Verba haec sunt Qtramuis omnes Io patarii & fideicommissar' necesta habeant hae tastipulatione cauererianaen quibus salti remithi, Diui fratres rescripserutavi Mahis, quibus se nuta alimenta sintrelicta. Pompeiae cestii Faustinae rescripseruat sic: Non eandem caussam ksse decem aureoru, quos annuos tibilestam e to Pompeiae Crispianae patronae tuae relichos proponis, atque ruit alimentorum & vestiarij Iibertis relictorum,quibus propterea cautionis in Onus remittendum existimavimus. Quibus in

verbis primum in ipse initio rescripti ita lego. Rescripserunt: Scis non eandem caussam esse dic. Castigant Impp. imprudentiam Faustinae;

quae idem sibiindulgeri volebat, quod libertis Ll

eiusdem, patronae concesserant, id est temissi qunem illius cautionis Praetoriae. Sed non eadem, inquiunt,est tua caussa,vt ipsa intelligis,quae si bertorum fuit. nam libertis caeteris alimenta tam sint ipsa relicta eaq; n5 ma 'quod licerex eo colligere, quod vestiarium seorsim,eis relictum siti,cum tamen alimentorum nomine & hoc α μὴ illa contineri soleant. At Faustinae consilitrici ininon alimenta & in hoc interpretes errant no sui:) sed legatum annuumi pecuniae, id est, de- elcem aureorum relictum est: quod legatum di stat ab alimetis annuis,ut apparet vel ex diuersi rate tituloru De ann.leg ta alim. leg. N ec re fert, quod decem aurei annui mossica sit sim --. nani in annuis legatis, quantumuis modiis incis,

62쪽

lais

Ds AL 1M rNΥrs, Lis E LLV4. ris,dum non alimentorum caussa relicta sint. cautio remitti non debet, LI. go in annos,ff. ad M. FalciaeImperite igitur interpretes, qui quae- rentes,quaenam Vlpianus modica alimenta v cet, respondentdecem aureos, ut qui Faustinae hic relicti eranimeque enim Faustinete alimenta sunt,sed libertis relicta Imperitius cst,quod ver bum illud , i B v s, in rescripto Ilmpp. non ad verbum proxiarum LI HERTr s cui lias commodari potest, sed ad decem illos aureos Faustinae, no sine labe .loecismi reserui. Quod quidam cum viderent, & tamen in eodem mrore de legato Faustinae versarentur, generalis ter scripserunt,non in modicis selum adimentiri sed in omnibus remitti cautionem oportere. Quod falsiim est, &contra verba Vlpiani, nistraque rationem. Scio, alimentorum magnum esse fauorem quare nec compensatio potest eo rumpetitioni opponi .frumenti in. δε- .renadmuit pertinent. Sed certe non idem omitium est fauor. alia enim caussa est, si pauperi alia si diuiti relinquantur: alia si lauta, alia, si minuta , dc angusta, & vitae usu definita; admodum vitae, non ad moduniculinae vel gulae, ut eleganter in quadam faryra M. Varro, quia busdam modum vitae,culinam esse ait:& B.Suupitius, Graecis edacitatem sulam esse,Gallis narium. Remittitur ergo satisdatio in modicis alimentis. quod argumento certo est Ion re

mittitudem duductionem quadrantis Falcidij.

63쪽

o . Sca PIONI s GENTI Lis, Ita πει ita generaliter verum est, lex Falcidia etiam ad alimenta pertinet, legem Falcia, nisi quod Iustinianus alimenta captiuis & pauperibus relicta excepit, ex quibus, ut & alijs M vpias caussas relictis vetuit Falcidiam detrahi. Ibi Mc nuis addeclinandam, Cis epis p. tarier c. .uth; esimiliter, Cad leg. Irid olim erum contra erat, L L9.ad municipaLfeod. tituli Sundiamen quidi nouo iure idem obtinero , quod veteri putant, id est ,&dephs legatis hodie detrahi Fata 'cidiam posse, excepto uno casu, si haere, do uni Ivel moram admiserit, frustratusque fuerit in iis rasoluendis. Pro qua sententia faciunt manifesta duxerba Nouella I 3 I. unde est illa authentica de cisa in f .siautem linam. Neque obstat d. I. Aq- Rhdeclinandam; imopotius contrarium, quam vulgo putant, planissime mihi probat, id est et riam ex legato Pio Falcsdia detrahi Loquitur e l. diserte eo casu, cum testatur nolens Falcidi haereditatem suam minui, sed integram adpa , . ita res peruenire, ipsos instituit pauperes. Ergo alis alium haeredem instituerit kc fideicommistis orcrauauerit, non impediretur haeres per e ni alconstit. sbi Falcidiam vel Trebellianicam de trahere.Illi autem, quibus ise noliten M tu bae, redu dare Iustinianus scribit. quosq; aliquid γtinere sibi prohibet,no sunt hqredes,sed ς ecu tores testamentatu, puta episcopi, α miles, i Idemq-Imperator δc illud induxit si constia tutione,id est, dor. 83. Aqui , pota inditor tuus,

64쪽

1 s Lis stive tuus:denunciauerit ei; qui tibi annuas pensiss- nes, siue annonas, velabilientadebor, ne ea tibi luat, ii Q denunciatio, qu&,iani hire valet de distareum cui secta est, tuu O. de leg. cornimissor έkirco tibi non aliter tenἡtur pens alas vel mentaseluere, quam si cauerisci de satis du- deris te eum indei nneni 'habitu'rum, 'ci ci d avinclatore defensurum. Ob quam causina , d est necessitatem siti lationis', quae non facile reperitur, impositam punit Iustititanus ea Nouella denunciatores, ut illic in extremo videre est. Sedpunit in tribus tantum casibus , pensi num ex habitatione, annonarum sue te

rum publicuum, & depositia utimis rationibus,quas eruditissimus Cularius exponit, pi - rum quidem,quia de alimentis,inquit, plerique pendent,quae sitnt verba vlpiani in h. l cum hi, dc ex penuonibus tantum, vel annonis ea sibi parant. Propter quam rationem idem puto diacendum de in alimentis priuatis , id est test inentb relictis. nam & eadem ratione in pensionibus illis inquilinorum priuatis moueri se,' Iustinianus significat,ut idem in ijs, quod in publieis annonis, statuat , niipirum quia aediti d initii se illis pensionibus plerumq; alere soleant. C A P v et XIII. ii Nansactisnem permitti cum praetoris cognia

Vm constat id quod relictum est, ad alia

65쪽

scIFIONI s G E N vitis, ICcdmenta relictum esse,tunatu transactione disc piandum Praetori erit,& arbitrandum an trans actio, vel quae admitti discat, ut Vlpianus i quituris h l. cum hi in .princip. Quid enim si defunctus volutirit omnino alimentariu tran gereZne Praetor quidem admittit transactionem ullam. Quod si nec voluntas defuncti ros agetur, tum demum Praetor arbitrabitur, quaenam admitti debeat. Praescripsit autem Oratio Praetori forma cognitionis certam, quam sequatur : quaque non seruata, trans ustio eo decernente facta nullius momenti sit ἀί5.I' Draditus. Et sunt omnino tria, de quibus vult oratio apud eum quaeri,ut in *.vusistitur, Ud.s Irator. scriptum est: inprimis de caussa trans actionis, deinde de modo , tertio de persena transgentium. De his inquam omnibus Praetor inquirere debet. Quod si non de omnibus. inquit Vlpianus, inquisierit, quae Oratio mandat, hoc est de caussa, de modo, de per nistransigentium: dicendum est, quamuis de quia busdam quaesierit, transactionem esse irritana. Qua de re plura postea dicam, ubi de iniusta 'transiustione agam.Nunc de hs omnibus sigill tim exponendum est. Quanquam enim in hae inquisitione multa necelle sit arbitrio Prael tis relinqui, utpote cum harum rerum quaestio plurimum in facto consistat, tamen quaedam elut regulae atque praecepta sint ab Vlpiano tradita, quibus Praetor instructus melius in hac

cogni

tacus

istit diec

66쪽

I .E A L. I M E NT Is, L I B E L L P s.cogniti e versari, de voluntatem orationis

subsequi possit: ut idem Vlpianus de alia eiu dem Imperatoris oratione, videlicet de Co festis, loquitur, confesi Quomodo detestibus alijsque probationibus ceruiquaedam praescripta legum iequina dr.: quantura cuias omnis ea res in arbitrio & religiti ne iudicis posita esse dicatur, flestium 3. 9. ideoque, cit Expedit enim reipublic. quam paucillima iudicum potestate, relinqui, ut si psenter Aristoteles tib. I. Rhetori scribis Huc facit erudita Accursu explicatio in L 7. C. de Meri .in qua scriptu est,uoluntatis desuncti quaestionem in aestimatione iudicis esse: cum nihil minus verum elle videatur

t De causu transigeni iustis. CAusta iustae transgendi multae &variae es

se possimi, de quibus arbitrari praetor de bet. Vlpianus exempli caussa, quasea ipse commemorat, quae frequentiores sunt,& ut ipse i quitur, allegari lent. Vna est, si alibi domicilium haeres , qui alimenta ex testamen id debet, alibi alimentarius habeaci haec caussa transigen diidcirco iusta putatur, quia haeres alimota non alio in loco tenetur, quam domi suae praest are,velcerte eo loco, in quo domicilium habet, ut

bene Bariolus dc alij , quos Menochius rcfert

67쪽

Seir rosi s GENTI tis, Ic: a laco.de satis ex d. g. huius Lintelligitur. Quod te tamen temperandum est, nisi testatorem Jud io sensisse probetur, vel coniecturis aliquibus cola istligatur: puta, si testator alimentis praestandis iecertos fundos destinauerit: tunc enim eo loco dialimenta debentur ,ubi fundi sint, sideicom- au

mi ni,S.I.st de D.Item si talia alimenta sitit e l relicta,ut certo tantum loco praestari seleant,de

possint; exempli gratia, si testarae frumentariae e et alicui relictae unt,quae olim Romae tantum per- acipiebantur,vel Iuttiniano teste β. t. id α multa de hs Lipsius lib. I. Ebritorum cap. s. has, inquam, Romae praestare, si defulictus eas habuit, aut emere haeres ipsius tenerui .sed etsi an D cepit,9. I. de iussic. Cum igitur plerumquei commodum proptex domiciliorum varietatem atque absentiam sit ali inentario, illic alimenta mere, ubi debentur, erit haec caussa iusta ergendi Praetore ubitrante. Quod si e dem in loco haeres & alimentarius habitentet pistamen caussae incidere sustae possunt, cur non ir. debeat alimentarius in haeredis domo vivere, ius puta,mulier, propter honestatem, vel quisalius lini

propter mores narredis saeuos&imPortunos, de cuiusinodi caussis multa D D. disseruere; ει η And. Gail. lib. 2. obs4 n. i Bariobas in L - iuui ι,3. .F de annuis legat. Haec enim res parum iripertinet ad orationem siue trafactionem per- is mittendam , cum & sine transactione possit it

ac debeat honori aliment ij prospita. Eodem iii

68쪽

annii

'sDE AT IN M. TIs, LIBExtus pertinet, qxiud sebiungit ibidem Vlpianus, si domicilium destinet transferre alter ei. rum, id est, haeres vel alimentarius, non quod praetor de caussis mutandis domicili j inquirere debeat id enim non exigit oratio, os unicuique liberum ac selutum esse id debet: sed quia inquirere Praetor debet, an haec caussa sit iusta transi sendi de alimentis, & vera, via captata malita se ad eblandiendam a praetore transactionem

Nam quod de lite ait Vlpianus in segnies in hacre valet: fingi enim caussae vel ad temphis aliquod mutandi domicilii poterunt .

Nus4ta circumuenietur oratio, quod fieri non obesietsi fiat, non valet, L non bimm, C. catula traufactionis admittendae

Vlpiano ponitur,Necessitas:si videlicet causis urgeat praesentis pecuniae habendae. e applii Bilgosius & alij adterunt, puta si filia aliment f i in nubilis si,& dote egeat: stahosibus redimendus, sit , dc similes causi ab Vlpiano adsese tur usi si es sint haeredra, qui alimenta debeat. Iol pζω estum perque lucommodum sin

ianentario minutatim conuenire vitan h. LVi anus loquitur,l. 3. de ab Imo amplius dicendum est,etiam citra vllama ansactionem peti id a magistratu posse & selere, ut Ox pluribus haeredibus, alive, qui alimenta debent, ipse unum constituat, otii eap stare solus teneatur, ael. 3. ver isti

69쪽

atque ita obseruari in camera Imperti rest tur Myntag.cent. i.obs6 3. Plaec de causus,quas omnes in arbitrio Praetoris positas esse necesse est, quod Vlpianus significat cum ait: aut si qua alia caussa fuit, ut plures solent incidero, quae Praetori suadeant transactionem admittere. Sune caussa enim, ut ante dixerat, nemine trans gentem audiet Praetor. Quibus ac vertas nimis inepte colligunt vulgo Doctores, etiam testes audiendos non este, qui caussam & rationem non reddant eorum, quae dicunt. Quod plexumque falsum est, si non Lehi &,0ktitiae suae velint, sed iuris rationem adferre meque enim de iure testes interrogantur,vel audiri debent,&irrisus eleganter a Cicerone olim est quida rui licet indoctissimus,tamen septo Iuriscon . illo ferebat. Cum ens testimonium rogar tur, atque subinde respolideret , senes. ibe: iure, inquit putas te interrogariZ ut re t Pli1-tarchus, si bene memini, in vita Ciceromy II n5 omitto dicero, ijsdem verbis, Fibua purnus utitur, usam esse Praetorei si iti Eis hoQuibus ex caussis maiores S I QE Κ' 4 L I A

BIT V R, in integrum restituam. Se malethdem interpretes eam clausulam porriguim D. ad alias restitutionis cauuas, quam abscauae. -

illa mi

tiac

teris

ta nani

70쪽

Demodo transmonis. t Fi de modo traiisamonis videamus eii Modum hic non intelligimus rationem era interponendae cognitionis, de qua alibi: sedata modum Elimentorum, siue quantitatem trans 1 l ictionis, ut visanus loquitur tu g. mo , dict.: et let cmn sit. Ideo autem modum aestimari or tio voluit; quia,ut idem est, ex eo fides trans u adhibitis aestimabitur. hoc eri an bona fide, an iis se custratisactio inita sit,per a alimenta in-h, tercipiantur 3c minuantur. Hic obhcitur L d nu, C. de rescind. venae ubi scalptum est, dolumis ex qualitate Disti,non ex quantitate preth aestia

mali. Didendum est,in eruptione venditione. . ut Ze an locatione conductione licere contra- hentibu natur er I e circumscribere in pre-ia oo, inca. 2.* vltI de minor. At dolus,quo

sis quis ad Mendam vendendumve inducitur,itata omnis pxohibitus est , ut contractus ipso iuro illi nullas ur, I. re eleganterisf.de dol. Dolus autem ιν hic ex animo oc consilio pendet, dc aestimaturis ex insidijs de aerachinatione adhibita in contra- es hendb L i .dedo ly voluntate, derescinaevenae' potest autem quis magno pretio rem sese vendere, & tamen dolo omni carere: id est igitur.

quod Z l. dolus. appellat qualitatem facti, ut iis, s L-ctum, C. de his qua vi, cf. metus probari dis

SEARCH

MENU NAVIGATION