De Pausaniae studiis Homericis [microform]..

21쪽

26 lampodi progenie agunt', ab Odyssea pendent. Ille Ocordia seductus Manlium cum Antiphale commutauit. Neque aliter explicandum St, quod 38,2.s, ubi, dum Homerum nominat, hymnum in Cererem ei altributum in mente habet, Eumolpum illic drs Do ut dici adfirmat, cum in nostris libris legatur: v. 15 Sq.)

Callidice igitur non Eumolpum, Sed patrem suum Celeum hoc epitheto ornat. Fuerunt qui codicem MOSquensem, qui Solus hymnum illum Servavit, ex Pausania corrigere vellent. Sed post tot socordiae exempla iis SSSentiri non OSSumuS. Praeter hymnum illum in Cererem scriptum etiam minores hymnos Homericos Pausanias cognitos habuisse et Homero attribuisse videtur Nam II 1,8. de Castoribus Scribit οι

A Cranae insulam Laconicam adnotat III 22, Homero teste Alexandrunt ibi primum cum Helena concubuiSSe. Conter Paridis in Iliade verba Γ 443 Sqq.

Homerum etiam in mente habet quamquam nomine eius celato, ubi de Lycurgo Arcadico Ill .l cl. Supra p. 23 Sq.)aut de LeIto Boeotorum duce X ,3 cl. B 494 ἡ Βοιωτωνιιεν II νελε oc καὶ λὶιτο ἰρχor agit Artem rhetoricam redolet, si lW6,3 Aristomenem Messenium cum Achille comparat:

Etiam quod VII 15,6 Elephenora Euboeae incolas in Ilium duxisse indicat, ex catalogo Bb40 hausit

Bis etiam hoc in libro, ubi Rhiani carmen secutus bellum MeSSenium enarrat λι re gesta cum Iliade confert. Nam primum V 28.6 sq. Messenios arma Lacedaemoniorum indu

daemonii centum viros in Ithomen quaSi transfuga mitterent, ad Ulixis in Odyssea exemplum hoc eos fecisse adlirmat 3 242 Sq.).

22쪽

ι. D- 28 Sed ortasse dicat aliquis non Pausaniae, Sed ipsi Rhiano ha comparationes deberi. At similem comparationem etiam in libro IIIa, invenimus, ubi de Rhiano cogitari nequit; nam ibi de Demarati partu ex Herodoto narrat Aristonem patrem inlanii Se 9Se negaSSe quod Septimo men Se natu erat. Hoc Pausanias eum Iecisse adfirmat Iliadis de Eurystei pariunarrationis I 1lε- 119 memorem, de qua nihil HerodotuS.liaque etiam in Messeniacis eum ipsum re geSta cum Homeri narrationibu comparaviSSe arbitramur.

Etiam ad argutias ausania Homer abutitur Pyrrhi mortem cum narravi SSet I 13,9. addidit mirari se tribus Aeacidarum eundem vitae inem deorum voluntate ObligisSe, nam Achillem a Paride et Apolline occisum esSe Pyrrhum vero Achillis lilium Pythiae iussu a Delphis, Pyrrhum Epiroticum a Cerere, ut Argivi et Lycea poeta traderent, qua in rescriptorum liadis Sententiam non accurate reddere iam Supra p. 21 monuimuS. Quod vero Achilli lilium Pyrrhum nominat, Iacit hoc homonymiae cauSa, cum ipse postea recte dicat Pyrrhi nomen Homero ignotum Sse X 26, 43. Deinde ubi de ulydamanti validissimi pugilis Thessali fine agit, Senientiae instar Homeri versum Z 407

his verbis indicato 5,8:

Nam cum ulydama cum Sodalibus aestate caloris evitandi causa in peluncam se reddidisset, tectum speluncae illius Subito ruinam minitabatur, et cum alii omne Iugissent, ulydama Solus robore conlisus restitit bracchiis Sublatis lapides SuStinere Se OSSe Speran S, Sed mox a lapidibus OppreSSus mortem obiit. Denique lis,l, ubi Sicyonem urbem a Demetrio deletam esse narrat cauSam infirmitati eiu non aliam quaerendam esse profitetur quam Iovi voluntatem verba Homeri de deo Supremo adponens B 1173: ν- 29

Ceterum Simili modo paulo post Herodoti dicto utitur, ubi de antiquo Minervae templo uulmines diruto agit ut it,l:

t hoc egregie correxit Nerni Se δ); nam apud illum legimus:

Hoc eo magis monendum est, quod Spironem haec emendatio

Cum X 32, 18 narravisset Romanum quendam Sidis adytum intrare ausum et egressum narrati eiSi quae VidiSSet, Statim mortem obii Se recte Homerum dicere addidit non licere hominibus deo ipsos inspicere. Quo de loco conler, quae supra di SpulavimuS p. 23. Sed mulio saepius Homeri estimoni utitur ut re aliquaS vel memoria populare aut On Iirmet aut explicet. Initium faciamus a rebu SacriS. In Lectaeo II 3. 43. Corinthi portu, Mercurii Simulacrum erat, ad quod prope adStabat aries, nempe animal de illi Sacrum. Id quod Pausania inde explicat, quod Mercurium pecudum tutorem et patronum esse ad Iirmat leSle Homeroa 490 Sq.:

Patris in oppido Apollini statua uno pede Ovi calva insistebat. Adfert scriptor VI 20 4 5 Apollinem boves in deliciis habere idque ex Neptuni in Iliade verbis adparere Φ 446 Sqq.:

23쪽

Aliis locis dei alicuius epitheton ex Homero Xylicat. Neptunus et aliis in Oppidi et Thel puSae nor o nominabatur. Qua occasione data Pausania commemorat VIII 25,8 Arionem celeberrimum equum Neptuni ilium Sse, cuius rei testimonium adleri aut potius incolas adIerre contendit versus Iliadis 346 Sq.:

Haec cum recte ObServasse videatur, ubi lari poteSt, num

recte dicat Minervam ab Amphitryone ut tradebant dedicatam ideo Zosteriam vocari si 17,3 , quod vetere cingi cm PD Gyat)eodem Sensu dixerint atque arma Sumere, cuius rei Homerum

in Iliade B 479 testem esse in); nam dubitationem inicit, quod

in Attica Minerva Zosteria Lucinae munere ungi dicebatur. Certe hanc explicationem scriptor non aliunde Sum pSit, Sed ipse sibi excogitavit. Idem valet de duobus aliis locis, ubi rursus Iliadem Homero non nominat ad explicandum epitheton quoddam divinum adhibuit. Nam II 24,2 Minervae Argis a Diomede dedicatae epiclesin D D v ,κ id Si oculis acuti praedita, inde explicat, quod in Iliade dea heroi pugnanti tenebras ab Oculis tollit.')Sed re vera epitheton eo spectat, quod alladium Troianum, quod a Minerva illa Argiva non diversum St, Oculi micuiSSedicitur. )Deinde ab eodem Diomede in litore Laconico templum Apollinis Epibaterii aediIicatum esse narrabant II 32,23. Apolli

nem navigantium, et cum portum relinquerent et cum rursus intrarent, patronum luiSSe nemo est qui nesciat. Sed Diomedem hoc templum dedicasse adfirmat, postquam a Troia rediens Ormidolosam illam tempestatem IIugit. In mente habet Odysseae VerSu 499 sqq. ubi de Argivorum apud Scopulo Gyraeos calamitate Sermo est. Sed fugit eum Nestore teste Diomedem non cum Agamemnone Aiante alii reditum fecisse, sed cum Nestore et Menelao, et nullum prorSu mari periculum X- pertum incolumem litus paternum Argivum adpulisse per quattuor dies ab Euboea navigantem neque omnino litus Laconicum tetigisse. 176-182

En novum Pausaniae Socordiae Xemplum. Neque ubi de divinitatum nominibus propriis quaestio Oritur, Homerum neglegit Neptuni et Cereri liliam, quae LycOSurae colebatur, DeS- poenam nominatam Sse nolum est VIII 37,93. Adnolat Pausanias eandem deam ab aliis Iovi liliam ut o Loo nominari, verum autem eiu nomen ProSerpinam Περιγενε mi)esSe quoe et Homerus is 491 Sqq. Τ et ante eum amphos uSu Sit. Ganymedam deam, quae Phliunte templum possidebat lira 3,3 , postea Heben nominatam esse dicit et Homerum eiu nomini mentionem lacere Λ 2:

24쪽

Non longe a Phigalia Eurynome vetustum templum OSSidebat quod nomen recte incolae pro Dianae epitheto habuisse videntur. Certe Eurynomen Dianae persimilem fuiSse nemo eSt, qui negare possit. Sed ausanias Vill l 5-63. aut ut ipse dicit, antiquarii indigenae hanc Eurynomen eandem SSe, quam Homerus Σ 399 Oceani liliam diceret, contenderunt. Cuius rei argumentum auSania adfert quod Simulacrum deae in piscem desinat neque quicquam Dianae cum piscibuSSit commune. Qua in re mirum in modum erravit, nam etiam piscatorum deam pisciumque patronam Dianam SSenem negabii, qui Dictylinae ill 24,9 meminerit. Atque in vasculo Boeotico geometricae quam dicunt aetatis pisci mirae magnitudinis vestem dea Ornat . in Sed concedendum est mixta Dianae Simulacra hodie non extare. Attamen de fide auctoris hac in re dubitare licet. Nam ipse Simulacrum non vidit, quod uno tantum anni die prOIani ostendi solebat Pausanias autem alio die se higaliam vi Silasse narrat et quae prolerta incolis re vera audivisse. Fac haec eum non ab incolis re vera audivi SSe, Sed apud paradoxogi aphum quendam legiSSe, fide narrationi eo non augetur.

Elis solum Graeciae Oppidum erat, ubi deus inferorum Aldhu templum poSSidebat. Sed ipsa auSaniae verba ad-

aceipienda essent. Qui ad ultima duo verba maxime animum inlendebant de inferis cogitabant, ut fecit pictor vasculi ab Alexandro Onge edito', in quo Hercules Oicum ingreSSu S. ut Cerberum abduceret, Plutonem lux lentem lapidibu in Sequitur. Aristarchus quoque hanc opinionem amplexus est Conter

φυχal. Sed repugnant ei verba priora vitrio , cum HomeruS semper, ubi de Orci Oriis agitur. Ir icti Scribat Neque haec difficultas e tolli potest quod Ari Stardiu ist/hraar a 3μῖν ἀντιτου Iri λον Statuit. nam re Stat casu Singularis. - Alii de Herculis contra meleum expeditione cogitaverunt it verba. ἐν νεκε soci de Nelei filii occisis intellexerunt, id quod satis obScure dictum AESSei Haec Sententia est Mylli Ostraphorum Conter Apollodorum I 7, 3 l: ,κara δε τὴν /ύχθν a Mid ivisomo Πυλίοι βοηθοDrra. ' eamque etiam Pau Sania secutus est, aut Si vera radii ipsi Elei Quod vero ausanias Herculem a Minerva adiutum esse dicit redit hoc ad catalogos Hesiodeos ubi lanaen nihil de Plutone narratum luisse videtur

tr. , Schol. Laur Apoll. Rhod Arg. A 156: βουχν Λ - ναὶ e. 3. Etiam longiu progresSu e S mythographu S, quem Scholia in ad in 392 exscribuni, qui a Nelei parte praeter Plutonem etiam Neptunum scilicet Nelei patrem et Iunonem quippe quae in Iliade et ipsa ab Hercule vulnerareturi ab Herculis autem parte praeter Minervam etiam Iovem letisse

25쪽

dicebant. Atque cum Elis oppidum satis recens Sit, revera fieri potest, ut propter Homeri versus Orco templum Sacraverint. Quod Si concedimus, tamen ObServandum est Pau Saniam 'sibi ipsum contradicere. Nam primum contendit EleOS ,κara atriar τήνδε fiatque OS pugnam commissam, Orci cultum condidisse

pugnam a Pylii cullus Sit necesse est. Ossis sane de Pylo Triphyliae cogitare, ubi Orco templum luisse Strabo II 344 memoriae tradit. Sed ausania ipSe paulo antea Πυλον την ἐν τῆ -δι Scripsit. - Solus Pausanias tradit Orcum τῆ πεχθεέ του 'φακλέους Scilicet propter Cerberum raptum Pylios adiuvisse. Sed hoc procul dubio aliunde Sumptum St. Epidaurium Sacrum celeberrimum dum describit II 26,l03. Aesculapium iam a principio eum Iuisse contendit. Id quod et aliis testimoniis, quae exscribere millit et imprimis Homeri testimonio stabilire conatur. Nam apud Homerum Agamemnonem dicere:

sW1523 Eandem sententiam etiam Apollodorus in Chronicisi prolesSus est, ubi Asclepi apotheosin commemorat. Num vero

Pausanias verba illa gravissima et opinioni suae contraria ingenue miserit an doloSe in medio relinquo. Sed non omittendum est unum quantum ego Sciam Galenum λ Aesculapium ortu deum dixisse idque dubitanter. Scribi enim de eo et Baccho: εω ἄνθρωποι προτερον ἰστην ειτ' ἀρχηθεν θεοί Hoc de memoria dignum est, quod Pausaniam a Galeno curatum esse constat' itaque lieri potest, ut grat6 animo medico suo assentari voluerit. Quae ceteroquin de rebus divinis ex Homero Pausanias adfert, minoris momenti Sunt. Fortunae Pharis in oppido Messeniae templum ansam ei praebet, ut de hac ea disputet. Primum Homerum in hymno in Cererem Scripto eius mentionem lacere IV 30,4 v. v. 417. 418 420):

sed nihil de magnitudine aut muneribus eius addere, cum in Iliade Minervam et Enyonem militibus praeesse, Dianam parturientibus adesse, Venerem nubentibus lavere dicat, quibus de verbis supra p. 18 sqq. disputavimus. Adnectit disputationi suae haec verba de Fortuna: ,ως ἡ θεος εστιν αυτη μεγίστηὶ θεῶν εν oI. ἀνθ ρ ένοις πράγμaose mav ἰσχυν παρεχεται πλεέστην , quae Verba e Pindari hymno deperdito sumpta sunt, quem ipse et in line capitis et in libro VII 26.8 IIert. Quae vero post Homeri mentionem hoc in capite Sequuntur, haec ex huius hymni scholiis deperditi exScripta Sunt. )Spartae Somni et Mortis Yπνου καὶ θανάτου Simulacra vidit III 8.l Irati es eos in Iliade esSe adnotat. Σ231, II 672, Lycosurae postquam Anylum Despoenae tutorem e Titanis

26쪽

esse dixit, Titanas primum ab Homero in poesi introductos esse adnotat VIII 3T.5 a 278 sq.

Taor rom , de eo iam Supra disputavimus p. 20. . Phidias in sede Iovis Olympiaci tres Horas posuit VI l. Ti.

Iis apud Homerum caeli porta curanda commiSSES SSe adnotat. Quod ver antea dixit: iarat ast λυγατερac ιος

se ad Hesiodum Spectant Th. 90 l. Arcadem nympham Dryadem uxorem habuisse narrat VII 4. 23. Addit praeter Dryadas etiam Epimeliadas et NaIdas nympha existere. Homerum autem maxini NaIdum mentionem lacere. 4 22. D 104 35 ,3. Lini carminis popularis ab Homero in Achillis scuto describendo commemorali 2 569 70 ut mentionem laceret, pueri a quo carmen Omen dixit, Statua Ascrae posita ei occasionem dedit. Probare enim vult Linum Graecum luisse, cum carmen illud etiam Aegyptiis nomine mi homet notum fuisse adnotaverit Scribit igitur X20, 7 co δὲ ' ησιν

Rhadamanthum Homero teste in Elysio versari VII 53.4dicii, quo de loco iam supra p. 8 disputavimus. Inseria haec sunt Minoi genealogiae. Denique cum Chaeronenses Agamemnonis Sceptrum se possidere contenderent, Iliadis versus illos de quibus supra p. 6 diximus, X40.l pellestri Sermone recluidit.

- 87 Eliam de ilibus Homerum teStem adlegat. In Cephisi luminis Attici ripa pueri cuiusdam latuam videt Onso propter luctum capillo I 3T,3 . Quae Statua ei Homeri de eleo Achilleque versu in mentem revocat, de quibus supra dicium Si p. 10, Tegeae in loro ausanias anaglyphum vidit VlI 48. I , in quo laSiuS Arca expreSsus erat, quem Olympiae in primis ludis ab Hercule Iactis equo vicisse terebant cl. V 8,4). Imago

Sinistra equum ducebat dextra palmae ramum tenebat. Quae res auSaniam movet, ut de coronis in quattuor ludis sacris Graecorum Sitatis di SSerat Olympiae victores oleastro, Delphis lauro, in Sthmo pinu, Nemeae Selin coronari. Sed plerisque in ludis palmae coronam Sitalam esse atque ubique victori palmam in manum dari. Causam vero huius ritu eSSe, quod TheSeuS, cum a Creta redux in Delo insula Apollini ludos laceret, victore corona palmari Onavisse dicatur. almae vero Deliacae, unde scilicet a coronas eum prehendisse putandum Si iam Homerum mentionem lacere. In mente habet Ulixis celeberrima verba 162 Sq. , Λολο δή ποτε τυτον ήπόλλων Ο παρα β et se

At nonnulla in ausaniae dissertatione Sunt, quae Scrupulum iniciant. Adparet eum in eo haesisse, quod Olympionica palmam gerebat cum Olympiae coronae laureae in Su Ssent. itaque e procedit, ut contendere audeat ubique victoribus ludorum palmas in manus dari. Quod ut de scriptoris tempore valeat, certe non valet neque de aetate heroica neque de saeculi Alexandro Magno anterioribus. Immo constat palmam primum Nemeae Victoriae Symbolum actum esse, cum ibi quoque huius Specie arbor existeret. in Itaque Nicias Nemeam leoni in Sidentem palmiferam pinxit Plin. n. h. XXXV 27 ei iam ante eum amphilus victorem Nemeorum palmam geren

27쪽

- 38 Athenis IIossi imitatus est. λ Denique in cratere marmoreo Romano ' Nemea palmae ramo innixa Herculi cum leone luctanti adstat Hellenistica demum quam dicunt aetate palma omnium Victoriarum, etiam militarium, Signum acta est. Unde sequitur anaglyphum Tegeaticum eo tempore antiquius SSe non OSSe. De historia Iabulari Homerum a Pausania Saeptu con-Sullum esse consentaneum est. Atque de Meleagri morte non recte eum poetae Sententiam reddere iam Supra vidimus p. 213 - Etiam quae de Tiresia vel post mortem mentis compote ex Odyssea relert, iam docuimus p. 13). Reges Thebanos ubi numeral l 5,6), de Amphione et Zetho Odysseae testimonium adscribito 263 sqq.:

ναιέμεν αυρυχορον Θηβην. κρατερώ περ ἐοντε. Quod vero hi versus labulae volgari repugnant, quae Cadmum Thebarum conditorem esse erebat, ita explicat, ut Antiopae lilios urbem interiorem Cadmeae adiecisse dicat ' : ως δὲ εβασέλευσαν, τὴν πολιν την κάτω προσωκtoaν τῆ Καδμε Ia id quod iam antea ill 6,4ὶ narraverat , υμηρος δὲ σφας ἀνηγαγεν επὶ τ οεμνοτερον του γένους Scit ab uno Iove, non a Iove ei patre mortali popeo procreatos eos dicens)καὶ Θηβας φησὶν οἰκέσαι προ ους ἀποκρένων τὴν κάτω πολιν ἐμοὶ δοκεῖν doro γῆς ad Yεέας Deinde recte observat labulam, quae Amphionem ad aedilicandum lyra sua usum esse tradit, ab Homer alienam esse. Quae autem in libro IX4, 6 addit: κa Θηβας νομα θεντο κατα συIIένειαν ν ν' Buu Heli. I88l pl. III. Ephem Arcti. 1890 σελ. 207 ἐν.

' Zoega L Bassi ritieui ant di Roma LXl p. 42. η Allam viam ingressus dioliasta Stat Theb. VII 373 Cadmum ethntiopae filios aequales fuisse linxit dicit enim de Amphione qui

summa dulcedine testudinis Cadmo Thebas condenti in eo loco auxiliatus est, ut saxa ultro per se applicarentur ad murOS.' cf. C. Robert Pausanias at Soerilistener p. 172.4

ei ex Iliade A 262 Sqq.:

T 327 εἴ που τι ζώει γε Νεοπτολεμος θεοειδης. λ 506 at τί τοι παιδός γε Νεοπτολέμοιο νέλοιο κτλ. et Supra p. 283. Tydei sepulcrum, quod Thebani ante portas Proetidas ostendebant lX 8. 23. Pausanias aut, ut simulat, ipsi Thebani ex versu Homerico aerii probaverunt: is Τυδέος, ον Θηβbio χυτη κατὰ ram aλυπτει Quem verSum, cum communi opinioni quae septem Argivorum duces Eleusine sepultos esse volebat, repugnaret, gram-

28쪽

malici Alexandrini obelo nolaverunt. in Sed qui rerum fabularum historiam bene O a nitam habent, hodie con Sentiunt Atticam illam traditionem y iuniorem esse pica narratione a Thebanis ipsis libenter accepia, quae cum Tydea tum celerOS praeter Adrastum duces in terra Thebana iacere memoriae prodidit.' Quod ver Pausanias addit Tydea a Maeone Thebano Sepultum SSe, Spectant haec ad Agamemnonis in iliade narrationem A 397 sqq. qui Tydea, cum Omne iuvene Thebanos iussu Cadmeorum sibi in Sidiato necavi SSel, uni Maeoni pepercisse dicit. Itaque eum pietatis et gratitudinis ergo corpus Tydei humo tradidi SSe OSteri narraverunt. Postquam Licymnii Electryonis lilii Alcmenae ratris Sepulcrum in Cylarabi gymnasi celeberrimo Argivo Silum commemoravit, ex Homero addit lepiolemum Herculis filium

Animadverte ausaniam Iugam lepiolemi, eiSi ea quoque apud Homerum legitur, Oratione irecta reterre, tamquam eam de Su addiderit. Tegeatarum in Oro au Sanias Sepulcra heroi eponymi Tegeatae Lycaonis lilii uxorisque eius Maerae invenit. Hanc

- AP --Μaeram incolae pro Ailaniis filia habuerunt VIII 48.6ὶ Pa Sania autem eam eandem SM putat, cuiuS Omerus in Necyia mentionem lacitra 326:,, Μαῖράν τε Κλυμενην τε δον στυγερήν 'Eριφυλον. Tegeates et Maera etiam in Scephri et Limonis labula, quam Pausania paulo OS VII 53 Sq. relert, parte Suas habenLEt antea in Mantineae descriptione Scriptor alterum Maerae Sepulcrum in vico homonymo commemoraverat VIII a T. At ubi de Maera a Polygnoto in pariete esches Delphicae inter celeras Necyiae heroinas iuxta Actaeonem picta agit X30 5 . et Arcadicae huius Maerae et Suorum ipsius emborum prorsu Oblitus eam roeti liliam Thersandri neptem, Sisyphi proneptem IutSS Nooτ υν carmini auctorem SecutuSadlirma Ad Aloidarum, quod Anthedone Stendebatur, Sepulcrum Pausanias i 22.6 adnotat Homerum eo ab Apolline

ἀμφοτερ υ, . . .

At de indaro ausanias, ut quidem nunc eius verba legi- mua, non Sati accurate refert. Dicit enim ille Pyth. IV 88 sqq. Magneta cum Iasonem advenientem primum adspexissent, robur et pulchritudinem eius admirato dubio haesisse, quisnam aut deorum aut heroum esset. Neque enim Apollinem eSSe OSSe neque Martem. Aloidas vero et Tityum mortem iam ObiSSe

29쪽

μύει Ἐπιάλτ da=a κτλ.Vides sane mortuos esse Aloidas Pindarum dicere, se neque vi occisos SSe neque a quo Occisi Sini, auditore labularum peritos hoc ipsum cognitum habere supponens. Neque ero Naxit, ui Scholia Ocent, ab Apolline Sed a Diana Aloidas necato esse narrabatur. HilZigiuS, ut ausaniae Succurreret, lacunam, quae Vulgo inter δε αρος et .iae επιχύβοι Statui Solet, inter καὶ et Πίνδctoo Statuit tertii poetae nomen excidisse ratus, qui pariter atque Homerus Aloidarum

mortem Apollini tribuisset. Sed illicite dictu est, quisnam

hic poeta esse potuerit, et non Olus a culpa ausania liberatur, cum Naxiorum opinione quorum fabulam indarus reddit, Dianam Aloidas necavi SSe taceat. Multu per totum Opus ausanias est in Daedali et latis enarrandis et artificiis enumerandis. λ llaque ieri non potuit, quin etiam versus Homerici noli SSimi de choro, quem ,,saidaχος - σκησεν aλλιπλοκή /co Ἱριύδν Σ 5923, rationem haberet. Id quod recte bis eum Iecisse Vi III 6, 3. IX40, 33. Semel VII 4 5 perperam et Minoi ipsi et aliis eius liliabus artificia quaedam Daedalum fabricatum esse ex hoc verSuconclusisse iam supra vidimu I p. 22, Maxime vero in quaestionibu geographicis ut par Si Homero teSte litur. Liparaeorum anathema Delphicum eum adducit, ut huius gentis historia enarrata insulas quae illi postrem Occupa-Verunt, ea eSSe dicat, ubi Homerus Sedes Aeoli posuerit, cuius nomen Su eliam tempore ii manere Hl: Αἰολίην δ' ς νῆσον ἀφικόμεθ' . . . ll, 33. inter parvos Arcadiae fluvio eliam Achelous quidam erat Vllt 38,l0 . Ex Homero adnotat duo eiusdem nominis fluvios alibi existere, in Aetolia unum Φ 194, apud Sipylum alterum iam tb 63. Panopeum oppidum ab Homero δεκα λέχορον b81

' l. C. Robert Pausanias at Soerilisteller' p. 21. v

- 43 M4.2, Orctomenios VIII 3,3 ab eodem πολυμήλους B 60b vocari adnotat. De Mycenarum nominis ortu magnus inter veteres dis-Sen SuS St. Hecataeus Ir. 360), ut e laoliis A ad O 302discimus, de gladii capula, quae μυκης Vocabatur, a PerSeo ibi casu perdita oppidum nomen traxiSSe auctor erat, alii defungo μυκης quo eruto Perseus Sitiens aquam invenisset His explicationibus ausanias I 16, 3. 4 tertiam addit a Mycene heroina, cuius Homerum in Odyssea 3 120 mentionem Iacere dicit: ,, In ρώ τ' Ἀλκμηνη τε ευστέφaνος τε Μυκήνη. Clarissimum Neptuni Heliconii templum iam ab Homero celebratum esse monet VI 24, 6 ,, εοτι δε καὶ 'Oμηρρο πεποιη-μεν ες Ἐχέκην a τον Ελικωνιον mostdesi a. Quae maxime ad Iunonis Θ 203 Sq. cum Neptuno colloquium: o δε τοι εἰς Ἐχέκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρ' ἀνήγουοι

Spectant, quamquam ut par est etiam in navium catalogo B 57 Helice non deest ,,Alrtaλόν τ' a)ὰ πάντα a ἀμφ' 'Ulκην ευρεων, A. Ceterum ad Iunonis verba etiam ubi Aegas oppidum Actaicum commemorat lectores remittit VI 25, 12 ipsa verba adponenS ,,οΤ δε τοι εἰς Ἐλέκην κτλ Erymanthum non solum luvii Sed etiam montis nomen eiuSque montis Lampiam partem aliquam esse ex Odysseae versibus Supra p. 12 exscriptis demonstrat VIII 24, 2 43. Cyllenen non Olum montem sed oppidum esse ex Iliade demonstrat O bl Sq. Amυλυδ ιμας δ' 'Uτον Κυλλήνιον ξενάριξεν

Summi autem in quaestionibus geographicis momenti navium cataloguS St.

30쪽

Sed ex his oppidi qualiuor tantum, Lilaea, Hybm poli S, anOpeus, Dauli antiquum nomen Servaverunt. De Pythone ei Crisa iacet, cum e uiroque Oppido Slea acturu Sit X 6 5. 37,5 Anemoream autem, de qua vi de Strabonem X 423. 424 et Schol. AB ad locum, prorSu Omitii l. Denique duobus oppidis alia nomina ribuit. Nam Cyparissum Anticyram esSe Statuit quae tamen opinio ei propria est, nam et Scholia ad Bil et Stephanus Byzantiu S. V. πύρισσος Cyparissum Apolloniada esse contendunt. Strabo autem X 423 4 - 4s vicum quendam sub Lycorea itum. Para potamios oppidum fuisse, ut Pausanias adseverat, et aliis ei Strabone Stephanoque Byranii testibus constat. Atque hoc oppidum aut, ut accuralius dicam, incola eius versu B 522

De Πυθώ oppido ausanias ut diximus postea Verba facit idem esse ac Delphos cum Homero et aliis Statuens:

addit quod iam in hymno in Apollinem legimus: