De Pausaniae studiis Homericis [microform]..

41쪽

de Ilithyia sive potius de Ilithyis Λ 270 Sq.:

- 67 sit, cui Rhea Iovem inlantem committit, ut in Cretam insulam ierat. Atque Pausania Lymacem in edam inlluere dicit. Itaque ortasse Callimactum quoque Lymacem in mente habuisse suspicor et fieri potest, ut auctor eius Lymacem XCotilio monte luere dixerit, quam opinionem PausaniaSVlli 4l,lo impugnat Lymacis originem ignotam SSe contendens, et qui in Cotilio oriatur rivulus, eum Osi brevem

De Mantineae origine Pausanias hanc historiam refert VIII 8, 4 sq. Antinoen Cephei liliam cum Arcadum parte ex oraculi iesponso in eum locum veniSSe Serpente duce Sam, et propter hanc causam fluvium, qui prope Mantineam SSet, Ophin nominatum esse. Serpentem draconem luisse hoc modo ex Homer ostendere conatur anguem, qui Philoctetem morsu violaverit, ab Homero hydrum Oeari, nonophin B 723:Arλκεῖ μοχθέςοντα κακοβ λοοφρονος δρου , contra draconem, quem aquila auspicii gratia in Troum exercitum dimittat, Ophin ab eo vocari 2 f 202:

Itaque νιν apud Homerum idem Valere atque δράκοντα. Proiecto satis mirum est Pausaniam ignorasse draconem et serpentem et in tabulis Graecis et in artis operibus non esse diverSOS. In Iovis templi Olympiaci Iastigio occidentali Thesei et Pirithoi cum centauris pugnam Iliciam luisse nemo est qui nesciat Pausanias quaestionem Sibi proponit, quaenam ratio Theseo et Pirithoo cum Iove Olympiaco intercedat. Respondet

V l0, 8 Pirithoum apud Homerum Iovis ilium esse. Videae 3 17 Sq. ubi Iupiter dicit:

42쪽

Quo vero addit Theseum a Pelope qui prope templum Sepultus est, Stirpem trahere, id ex alio auctore aut mythographo aut historico cognitum habet, nam Aethra Thesei mater Pelopis neptis est. in Quam argumentationem magis captiosam quam probabilem SSe ViX Si quod moneam. Sed omnia haec minoris momenti Sunt Verum etiam ad controversias illi ciliores SolvendaS, quae veterum grammaticorum animo valde commovebant, Homeri testimonium adhibet. Arenes urbis vestigia nusquam extabant, itaque de silueius nihil constabat V 6,2): τα δε ρtima a 'Aρηνης σαφως

,,ἔστι δε τις ποτaμῖς Gmθιος εἰς λα βάλλων Ira θεν 'Aρηνης. Haec ita cum ausaniae verbi conveniunt, ut utrumque Scriptorem ex eodem fonte hauSisse luce clarius sit. Ceterum Arenae Silum ante hos pauco annos Doerpleid indagasse videtur. θ

- 69 Neque minor quaesti de Pylo Nestori urbe erat Tres enim huius nominis urbes in Peloponneso exstilisse et alii et Strabo VIII p, 339 tradunt, in Triphylia unam, in MeS- Senia prope Coryphasium alteram in Elide tertiam. Atque Pausanias hac in quaestione ii sibi contradicit, ut duobus loci prorsus diversa adfirmet. Nam in Messeniacis in CoryphaSi promunturi Pylum Nestoris urbem sitam fuisse dicit lW36, l . Eam enim regionem valde arenOSam SSein, HO-

Itaque Messeniam hanc urbem eam esse dicit, quam O- meruS Νηλλνιον' nominet Λ 682 δ 639 Πυλον νηχένιον Haec autem ea est opinio, quam Strabo Sine dubio Apollodorum Secutus tamquam a recentioribu prolectam reiecit VI l p. 339: τρέτου δε του εσσηνιaκου του κατα Κορυφά

προστιθεμενοι. Qui autem intimam Homeri cognitionem habebant, in Elide Pylum Neleiam Silam uisse docuerunt Qua in re prolecti Sunt a verS E 544 Sq.:

cccccccccccccc

43쪽

διέgεισιν ὁ Ἀλφειος Horum igitur doctrinam ausanias quoque mira inconstantia in libro VI 22, SecutuS St ,,λεγουσι

Contra recte monet Messenen urbem Homer ignotam esse si I, 3); nam in navium catalogo Pylum tantum et

nominari.

Non raro Homeri testimonio ad argutias abutitur, quaecum eis, de quibu agitur, rebus Vi cohaereant.

Prope Pylum esseniacam Specum vidit, qui bobus Nelei et Nestoris pro stabulo erat. Has autem bove de stirpe Thessalica luisse adseverat, quae Melampodi vati ab Iphiclo donatae sint IV 36,3). Quo in loco quomodo VerSus Odysseae pedestri sermoni reddat, iam Supra XyoSuimuS p. 244,

Pausaniam in exemplo suo B 729 legisse:

non λογι/aκohosar Supra p.ra vidimus. Hac lectione nisus Ithomen arduo in monte Messenio, qui idem nomen gerebat, sitam luisse contendit lui, 23 ,,ην δὲ at πολιομα

Αλλως χνρε P. Sed haec latius patent neque ortasse ipsius sed Messeniorum commenta sunt, qui quant Studi Aesculapium coluerint, nemo est qui ignoret. Quem in Thessalia a Coronide natum esse negabant, sed in Messenia ab Arsinoe

Leucippi lilia in lucem editum esse adlirmabant, id quod ex Hesiod ipse Pausanias iam antea narravit it 26, 7. V 3, 2 'Quid quod et Asclepiadas Iliadis sibi vindicare luduerunt ΘMachaonis quidem sepulcrum in Gerenia ostendebant atque Pharis Machaonis lilii templum possidebant PauS. V 3, 23. Itaque Aesculapii lilios non ex Thessalia sed ex Messenia Troiam profectos esse dixisse atque ex navium catalogo probasse videntur. Ibi enim legimus B 729 sqq.:

44쪽

Triccam quoque, cuiu nomen maxime cum AeSculapio O- haeret, apud Se extitisse eiuSque etiam veStigia superesse adseveraverunt IV 3, 2: κa Τρέκκaν τε aio Dot ερζμον ν τῆ Μεσσηνία χωρέον , hanc autem urbem Messeniam Homerum in mente habuisse eo demonstrare conati Sunt, quod Machaonem vulneratum Nestor summa cum benevolentia curat, Λ 517 Sq.: αυτέκα δ' o P λε- πεδύσετο, ara δε Maχύωνβaἶν', Ἀτλ, quod non IeciSSet, nisi Machaonis in Graecia Sede sui Vicinae luissent: of δν ἐν αντον- μὴ ἐς γείτονα a Ἀνθ ρωπων laoιλε ὁμοφυχων προθυι Iaν τοσήνδε ε επιδεέgagyat. ira prolecto argumentatio sive Pausaniae est sive Messeniorum lHomeri auctoritas cum apud Pausaniam plurimum valeat , vulgare populareSque Opinione quandocumque ei repugnant, ex eo refutat Thebani Cephisida paludem, quae vulgo Copaes vocatur, inde ortam SSe narrabant, quod Hercules, cum Orchomenum oppugnaret et deleret, Subterraneum Cephisi Iluvii in mare Euboeicum exitum, ut campo inundaret, obturasset lX 38, 3: Θηβαγι δε τον rorasιον τον Κηφισον

φρύςας τὸν ποτα ιον Quod aliter Sese habere ausanias ex Homero probat, nam illum Cephisida pro palude naturali

neque ab Hercule Iacta habuiSSe X Verbis λέι ινλὶ κεκλιμενος Κιννιοίδι Ε 709 adparere. Et si revera Hercules exitum obturasset, Orchomenii certe curam IutSSe, ut auce indagarent et Iluvio pristinum exitum rursus aperirent. Neque Ope ei defuisse, nam quantum etiam belli Troiani temporibus opibus valuerint, Achillis verba docere I 381 οὐδ' o ες 'Oρχομενῖν ποτινέσσεται Amaniliunt in Adonidis templo inter mirabilia Eriphyles monile ostendebatur. Quod cum ex lapidibus viridibus auro incluSis constaret, genuinum luisse negat asania IX41, 3, nam Verum monile ex auro tantum constitisse Homeri de Eriphyla verba probare: a 327 - χρυοῖν τέλου ἀνδρὸς δεkaro τιμήενra. Sane illum composita quoque atque varia monilia cognita habuisse Odysseam docere, nam et in Eumae narratione legi: 4b Sq. λυθ' ἀνὴρ πολυιδρις ει ιου πρὸς dias ara

et simile monile Eurymachum Penelopae Ollerre o 29 Sq.

de Verbi S cI. Supra p. 8), Sed de Eriphylae monili nihil eiusmodi eum dicere. Itaque ex Vulcani peribus ab Homero commemorati nullum aetatem tuliSSe praeter Sceptrum Agamemnoni vide Supra p. 16). Argis in Latona templo iuxta deae simulacrum statua virginis Stabat, quam Chlori nominabant. Narraverunt autem

Argivi eam Niobae liliam luisse ei initio Meliboeam vocatam.

45쪽

quem de Latonae liberis legimus 12 609:

Ilaque non vera esse, Sed omnes Niobae liberos interiisse PauSaniae persuasum est illat, 10 .Lacedaemonii an Lais veteris oppidi Laconici maritimi Bi8byeponymum ab Achille necatum eSSe relerebant, qui Spariam veniret, ut Helenam sibi a Tyndare uxorem peteret. Contra Pausanias III 24.1 Patroclum, non Achillem Lais interfectorem eSSe contendit, cum atroclus non Achilles inter Helenae proco luerit'). Sane quod in procorum catalogo Hesiodeo )Achilles desit, id minoris momenti esse, quod iam antea SoluS Helenam uxorem Sibi poscere potuerit. Sed et ex Iliade et ex Odyssea probare conatur hoc Iieri non potuisse. Nam in Iliade Achillem dicere se Atridarum gralia, non iure iurando a Tyndareo concepto obstrictum bello interesse 211b83, qua de re Pausaniam Homeri verba ita reddere, ut lectorem in errorem inducere possit, antea vidimus p. 21 sq. Tum Antilochum P 790 dicere Ulixem Achille natu maiorem esse. Atque hic

nobis paulo subsistendum St, nam rurSu minu accurate

Pausanias Homeri sententiam reddit. Dicit enim Antilochus et ab Aiante et ab Ulixe cursu superatus 787 qq.:

Itaque non Achillem, sed se ipsum Ulixe natu minorem esse dicit. Atque ita etiam scholia Bo percipiunt, quae de

βρυraro 824 B, H ὁ Τελαμώνιος , Η 'Oδυσσευς his 'Iδομενευς Scit. Ἀχεoataroλιος 3613 lai Moτωρ Dixeris, quae de Antilocho valeant, etiam de Achille valere. Recte quidem, sed haec non, ut Pausania indicare videtur, a poeta dicta sed ex verbis eius conclusa sunt. - Sed adpropOSilum revertamur Ulixes igitur Achille maior natu est. Atque ipse in Odyssea Theseum et Pirithoum superioris aetatis

Spectant haec ad Necyiae versus λ 628 Sqq.:

Itaque Theseus Achille multo aetate maior erat, at Theseus Helenam antea rapuerat. Itaque Achilles eius procus uisse nequit. Haec cum Scriberet Pausanias, oblitus est atroclum quoque quamquam paulo natu maiorem mille Λ 767 sqq.)tamen Theseo multo posteriorem fuisse debere, itaque ne eum quidem inter Helenae procos luisse posse, ut ipSe antea adlirmaverat. Gravem scrupulum Pausaniae inicit Oedipodis sepulcrum Allienis in Areopago situm si 28,7 . Atheniensibus fidem abrogare non audet, Sed Homeri Sententia Oedipum Thebis sepultum fuisse ex Iliadis de Meciste versibus P 679sq. oo ποτε λὶβa δ' ἰλθε δεδουπότος si διπόδα o

atque iterum perpendiSSet naro Dardanio robus'. ita Solvit, ut OSSa

46쪽

Multo enim minor apud eum tragicorum, quo raro commemorat, auctorita est quam Homeri.

Paulo post, ubi de Colono Hippio agit, ad hanc quaesii-

δ' OD, Sed hic Homero non narrationem Sophocleam, Sed famam popularem Opponit: , quae eo a Sophocle disceSsit, quod Oedipum in Colono non mortuum SSe, Sed primum, OSt- quam in Allicam venit, gradum constitiSSe volebat. Psophidii Aglaum civem suum Croesi aequalem per totam vitam felicem fuisse tradiderunt VIII 24, 123, id quod Pausanias fieri potuisse negat, nam Homero auctore duo dolia in Iovis domo Stare, bonorum unum, malorum alterum plenum s 5273; alque Iuppiter, id quod dicere Pausanias omittit, quod lectorem VerSu Homericos in mente habere putat, mala pura lic minibuStribuit, bona non aliter quam malis mixta, itaque Aglaum minuSλ Robert Oidipus I p. 39. ' Rarius famam popularem non ex Homero sed ex aliis fabulis redarguit, cuiu rei unum Saltem exemplum adpono. In Pythio Arcadico prope laeneum sit Chalcodontis et Telamonis sepulcra ostendebantur, quos Herculis socios fuisse et in eius contra Eleos expeditione cecidisse perhibebant vlli 15,6 sq. . At Chalcodonta Elephenoris in Iliade commemorati patrem I 640. Λ 463 ab Amphitryone necatum esse labula Thebana narrabat, quam et hoc loco et postea in Boeoticis lX IT, 3. 19,3 Pausanias refert et lutarchus Narrat. m. IIc commemorat Telamonem autem post bellum Troianum, itaque multo post Herculis aetatem, Teucrum sine iante reversum e patria fugasse multi cum poetae tum scriptores tradiderunt. Quae cum nullo modo cum Arcadum narratione conciliari possint, ausanias alios eiusdem nominis heroes in Pythio illo Sepulto eSSe Statuit.

Tityum Giganta Ulixes in Orco videt I 577:

At sepulcri eius, quod prope Panopeum Stendebatur, circuitus stadii tertia parte non amplior erat X4, 53. Exspectaveris Pausaniam hic quoque sepulcrum genuinum esse Odysseae illo versu niSum negare; nam non in terra Tityum Sepultum eSSe Sed in Orcum detruSum, et corporis eius magnitudinem Sepulcri mensuram longe excedere. Sed Satis habet incolarum eXcusationem adferre Homerum non de Gigantis proceritate sed de Orci loco loqui, cui ras θρ εννε nomen uerit. Corpus autem Tityi non simul in Orco et in terra hocide iacere OSSe nullo Verbo monet. Quod in hac quaestione praetermisit, in Callistus fabula disceptanda Observat VIII 3,6). In arctaeologia Arcadica

Callistonem, ut fama pupulari ferebat, a Iove in urSam On- VerSam, urSam Stri inlatam SSe narrat. Quod sidus ab

Homero commemorari ε 27 sqq. ubi de Ulixe dicit:

At Tricolonis Arcades Sepulcrum Callistus Ostendebant VIII 35, 83. Itaque Pausanias conclusit non ipsam inter Stra collocatam, sed sidus illud in honorem eius nominatum esse VIII 3,7):

47쪽

exscribere omittit), quomodo Oedipodi lilii Eteocles et

Polynices nasci possent. ReSpondebant eo ex alia XOre, Eurygania nomine, quam post Epicaste mortem, quamquam oculis privatus, in matrimonium duxiSSet, procreatOS Sse Schol. Eur Phoen. 1760). His adstipulatur Pausanias, OrtaSSe Phoenissarum commentario et ipse Suc IX 5,il ε EDρυγανε la δε γῆς Ἐπερφαντος γεγονε σαν. Revera ab aliis Oedipodis mater non Epicaste Sed Eurygania vocata et narratum est veritatem multi anni post cognitam eSSeyὶ Quorum in numero et Oedipodiae auctor et Onasias pictor PlataeenSi erant, quo Pausania allegat. Stygem clarissimum Nonacriae fontem maxime his Iliadis versibus O 36 Sq.:

famam suam debere ausanias VIII 18, dicit neque iniuria

Vides de horribili inferorum Styge eum loqui, cuius aqua cum Penei undis prolanis non miscetur sed olei instar in Superlicie manet. Hanc vero Stygem tertio demum loco

Quae vero inter Iormidulosum hunc Iontem et Stygem Arcadicam rati intercedat, quaerere supersedet, nisi quod ut duos Acheloos vide supra p. 23 ita duas quoque Styges statuisse videtur, I. Sorol. A ad D 37: τινες φασιν τι μώ μος

θεοὶ πεπolmeta βουλήσει ιος. Denique in eo quoque fallitur, quod Iunonem per Stygem Arcadicam iurare putat, cum per Orci Stygem eam iurare conSentaneum Sit. Sed non solum ad varias de quibus scribit res explicandas Homerum adhibet interdum Homerum ipsum ex his rebus explicat, nonnumquam ad alio auctore SeSe adplicans, velut ubi de verbis II 18b ob 10 cI. Hes. r. 23 apud Strabon. p. 42 ,,' μείας κάκητα quaeStio Si Fuerunt, qui hanc epiclesin eandem SSe quam Ἀκaκησιος putarent, quo cognomine a Parrhasiorum et colle et urbe Acacesi clerivato Paus. VIII 36, 9 sq. Mercurius et in colle illo et Megalopoli colebatur. PauS. . . et 30,63. Atque CallimachuS, qui hymn. Dian. 143 ' ιιείης κακκγοιος Scribit, utrum glossam illam Homericam an Arcadicum tantum cultum in mente habeat, ut Scholiis visum est odorkoonDe 4ρκαδίας 3 certa ratione discerni nequit. At certe Eratosthenes gravissimus eius opinionis auctor erat. y Contradixit Aristarchus qui Acaceta a aκος adiectivo derivans idem valere atque δωτιορ εάων 9 335 docuit Schol. Aia ad II 185. Aristicl. II p. 144 Dinclori:

48쪽

pretabantur Schol. ). Pausanias VIII 3, 2 cum Eratosthene Iacit ita amen, ut 'Aκάκητα non ab Acacesi se ab urbis conditore eponymoque Acac Lycaonis Illi clerivet. Homerus V 389 II 482, populum albam Acheroida Ominat Pausania nomen inde explicat, quod Hercules hanc arborem ab Acheronte petiverat V l4, 23 ,,τὴν δε λευκην ὁ

Quod scholiam dicunt Argis hos Ion te fuisse, ex ipso textu concluSum St, cum Moro lati Ore enS Scriptum esse posSit. Rectius scholia T Hypeream in Thessalia fuisse adfirmant

Pindari testimonio adscripto ih. IV 125):

exstare IX p. 432). Idem tradit etiam Pheris Hyperiam lontem esse IX p. 4393, isque locus indari et Sophoclis testimoniis

unice convenit. Itaque ut de Hyperia Thesalica constat, ita demesseIde Thesalica actum est. Contra alii utrumque Iontem in Laconia esse adfirmabant'), idque de Messeide Pausaniae testimonio Ill 20,1 conlirmatur, qui quamquam Homerum non nominat, Iliadi versus sine dubio in mente habere debet. Ex eo discimus alios hunc fontem Tnerapnae ostendisse alios eundem quam Πολι δῖνκει tr ρννην SSe diXiSSe, cui fonti inter Therapnam et Spartam locu erat. Tripodes, quos Agamemnon Achilli irato inter munera promittit, quibus iram eiu Sedare Studet, cini ρον HomeruS vocat I 122 264ὶ Veteres interpretes inceri erant, utrum hoc vocabulo tripodes, qui non Sui Sed decori deStinati essent, an qui nondum in usu IutSSent, Significarentur. Ab hac parte Stant Scholia A: το ς D ila πνρ ρ ussit/ους, ἀλλὰ va λε-

49쪽

X 7, 3, ubi statua a Sardiniis Delphis dedicata ad longam de ea insula disputationem eum abripit, ausania OdySSeae Scholio aut commentario usus est. Nam narrat in insula illa unam solam plantam perniciosam inveniri apio similem, quam qui comederit tamdiu ridere cogi, donec exspiret. Hoc autem Sse, quod et Homerus et posteri risum Sardanium vocent. Spectant haec ad Odysseae versus D 30 sq. Ulixes)

ποιεῖ, l. Servium ad ecl. VlI41 . Immo ego Sardoniis videar tibi amarior herbis'): In Sardinia enim nascitur quaedam herba, ut Sallustius dicit, apiastri similis. Haec comeSa Ora Ominum rictus dolore contrahit et quasi ridentes interimit, unde vulgo Σαρδόνιος έDoc Inter Arcadum oppida Homerus in catalogo B 60 etiam, Piπην τε Στρατίχν τε καὶ ἐνε/ιόεοσαν Κνιοπλὶν enumerat. Horum posteriore tempore ne vestigium quidem supererat ita ut situs eorum prorsu ignoraretur. Itaque Apollodorus apud Strabonem VIII p. 388 de eis iudicat: ε 'ρεῖν

scholiis altum silentium Stephanus Byrantius de Rhipa et Stratia satis habet adnotare: Ἀρκα hκὴ πόλιu, niSi quod Stratie heroinam ponymam henei filiam fuisse addit, sed de Enispa Scribit: , cras δε - της Κλειτορια Inc εἶναι, το ς - φῖδος ita ut de ea curiosius quaesitum esse videatur. Atque haec sola trium illarum urbium est, quae a linio in catalogo Arcadico nominatur lveto . At ex Pausania VIII 25, 12)discimus uisse, qui Rhipam et Stratiam et Enispam insulas in

Ladone fluvio sitas luisse contenderent. Quo aut ipse aut is quem Sequitur auctor non Sine sale ita relellit, ut moneat

Ladonem pulchritudine quidem omnibus tere mundi luviis praestare, latitudine autem iam angusta esse, ut ne insulae quidem, quae Scapha non maior Sit locum praebeat δεου rao

foroco τε καὶ ΠριJaro'. Addere poterat EniSyam, cum = νε- μορ Ioa 'diceretur, non in fluvio Sed in monte Silam luisse oportere,

ac sagaciter illerus de aertringen in monet lieri posse, ut Anemos pagus a Pausania VII 35, si inter Megalopolin et Methydrium prope Phalanthum commemoratus ab Enispa di-Vemu non sit. Quod ut certum non est, ita aliqua probabilitatis specie minime caret. Fabulas ab Homero narrata PauSaniam, quoaduSque cogitari potest, ingenu animo pro veris habere nemo mirabitur. Arcades cum Gigantum et deorum proelium regioni suae vindicaverint, Occasione nactus de Gigantibus latius disserit VIII 29, 2. In Iliade Homerum mentionem eorum non lacere, in Odyssea autem non Solum Laestrygones cum Gigantibus comparare κ 120 cl. Supra p. 221 Sed etiam Alcinoum dicentem lacere Phaeaces deis in propinquo esse ut Cyclopes

et Gigantum populum: haro Dio δε καὶ τον βασιλέα τευν

Qui quomodo explicandi essent, iam veteres incerti erant; nam alii rr θεν ad vicinitatem M/ιοροι, alii ad cognationem κατα γένος, cum haeace a Neptuno genu ducerenti' 56,

50쪽

non dubitabis, qui Homerus dicere voluerit Phaeacum Sedes dei propinqua eSSe. In eo autem consentiunt soaolia Phaeaces cum Cyclopibus et Gigantibus comparari non OSSe, Sed eandem inter haeaces et deo intercedere neceSSitudinem,

καιολογέαν Q. Rectiu Pausania Homerum ita interpretatur,

ut et haeaces et Cyclopes Gigantesque in deorum vicinia habitare dici statuat. Quod vero in posteriore Odysseae loco

Gigantes hominibus Opponuntur nor ardos Goιν hol κοτε et ΠαΓIraoι 1 ita ut divinae naturae IutSSe videantur, ei PauSaniae Sententia non nimium tribuendum est, quod eos moriale luiSSe ex alio loco eluceat VIII 29, 2 εν τε Ἀνν τουτοι δηλοτ

vero de hac re dubium his verbis tolli his Sq.:

Tum addit λαός ab Homero hominum numerum maiorem vocari, quod Ortasse ex stoli aliquo Sumptum est. Deinde ridet eos, qui Gigantes pedibus anguinis fuisse dicant, et Suo tempore in Oronte fluvio Gigantis Orpus humanae Ormae inventum esse narrat, quod Orontis Indi esse Apollo Clarius respondit. Itaque homines Gigantes luisse sibi persuasum habet. Neque vero eis, quae de LaeSrygonum et Cyclopum crudelitate Homerus narrat, Iidem abrogandam Sse Gallorum inhumanitatem probare, qui Callio Aetolorum oppido capto nihil sceleris omiserint X 22, 7.)

Iam Plato Leg. I 624 B haec ad Minois leges a Iove suggestas rettulerat Latius eadem lato personatus in Minoe XIIIp. 319 B profert. Inde in molia Odysseae τ 178 transierunt, quibus Sua debet Pausanias, cum scribit IIII, 4 Homerum his versibus Minois legislationem obscure Significare. Atlantem, quem primus Hesiodus caelum portare narravit, revera Stronomiae operam dedisse multi dixerunt'. Pausanias si 20, 3 autem his eum studiis Tanagrae in loco, cui Polu nomen esset, incubuisse scribit, neque tamen Hesiodi

sed Homeri testimonium a b Sq. adlert: Πόλος τε νομα

bilius lit, quod ausanias, quae Atlanti cum Tanagra neceSSitudo intercederet, dicere praetermisit. Scilicet lilia eius Alcyone Tanagrae regi Hyrie mater fuit, ut nepos avo locum illum largitus esse videatur Heli. Ir. 56. Apoll. III 10, 23. Postquam ausania Messaniorum anathema, quod pro pueris freto Siculo submersis Olympiae dedicaverant, descripsits 25, 23, multus est in eius freti mirabilibus enarrandis Undas

omnium undarum turbulentissimas esse, quod utrimque et amari Hadriatico et Tyrrheno venti luctus compellant, Sed etiam sedatis ventis ex se ipsum fretum motum violentissimum