장음표시 사용
31쪽
Haec dum scribit, ei in mentem venit Homerum ι 6 de Sirenum insula dicere:
Cirrham, quam nominis formam etiam in hymno Homeric in Apollinem recurrere adnotat, cum plerisque id oppidum esse Statuit, quod Suo tempore Crisa vocabatur. Contra Scholia A volunt Crisam planitiem quandam aut in Locride aut Delphis Silam IutSSe. Versus B b T initio Αἰγιαλόν τ' ἀνὰ πάντα non Aegialum oppidum quoddam, Sed Peloponnesi oram Septentrionalem signiticari et Achaeae antiquum nomen Aegialum luisse recte statuit Pausania VI l, I , Η ὁ τῆς Πλε Ia μεσημὶ
4348 ... Λυγειὰς ρaτεινάς Oppidum, Locridis oppido Bi32 homonymum idem esse atque igia et auSanias Ili 2 l. 5 et Strabo VIII p. 364 ex eo Steph. yZ. . . contendunt.
Pharis B 582) si Pausaniae iidem habemus, Gu tempore a Spartanis Pharae vocabatur IV I 6,8) o. πόλιν τῆς
Φαρά Contra Strabone teste VIll p. 363 Pharis oppidum
Quid quod ausanias ipse in Laconicis hoc oppidum suo tempore dirutum bis harin nominat, non harasy IIII, 6:, Ἀμυκλa: καὶ Μαριν καὶ Γεράνθρας 20, 3: Ἀδιαβασι δὲ
Quae discrepantia facile solvetur, Si Pausaniae verborum in libro V contextum examinaverimus Neque enim in perie-getica aut geographica aliqua operis Iarte, Sed in historia belli esseniaci secundi leguntur, quam totam ex Rhiani a mine haustam esse constat. Paulo antea Aristomenis victoria apud Stenyclarum. id est media in Messenia, sarta narrata est si l5,8 sqq. Deinde Aristomenex cum Socii electis Pharas Oppidum Sub vesperum adgressu nullo negoti praesidium trucidavit et magna praeda potitus in patriam rediit.
32쪽
Quidni Unius noctis spatio Aristomenes Taygeto Superato in Spartae viciniam progressus et in Messeniam reversu eSi ΘNonne luce clarius est non de haride oppido Laconico, sed de Pharis in conlinio Laconiae et Messeniae Silis, ante Augustum autem MeSSeniae adscriptis, agi, quod Oppidum in eodem libro Pausanias antea iura, et , I 0 Obile commemoraVii, cum OStea lV30, 2.3. l. l. latius de situ eius ei de historia acturus sit, hoc oppidum a Dioclis sedibus, quae in Iliade aut Phere Bb0μ. Eb43 aut Pherae I 15 l. 293 sicut in Odyssea r488, o 186ὶδ vocantur, non diverSum Ssecum Strabone VII p. 3b arbitratus. Itaque in belli Messeniaci historia contunduntur in Pharis et harae sive ipsius Pausaniae culpa sive quo Rhianus harin pro Pharis posuit. quod tamen minu probabile Si. An cum hararum ponymus Pharis' Mercurii lilius uerit PauS. V 30.2). Oeta Oppidum Φαριος πολιν nominavit idque a PauSania perperam intellectum StyAegiram oppidum Achaeae Hyperesiam Homeri esse Bi43 I. o 254 Pausanias contendi i nomenque suum
Atque de nominis origine hanc Iabulam proleri Sicyonii cum in lines irrupissent, Hyperesiae incola Capri laces inter cornua adligasse easque noctu accendi SSe, quo ad Spectu Sicyonios hostium socio advenisse opinatos in Iugam se coniecisse. Itaque a capri nomen oppidi in IrMoai mulatum Sse. Haec e Scriptore quodam rerum Achaicarum Sumpta esse in propatulo est. Atlamen revera Aegiram idem esse oppidum atque Hyperesiam quamquam hodie omnibus
persuasum SSe video, tamen non omni dubio exemplum est.
i Wilamowit 4 Homer inters. p. 95. Robert Stucl. . Ilias p. 454.' Simili modo V 26 6 a Pausania otyum Agrigentinum et olya
nomen mulasse et bellum cum Sicyoniis, Si hac quidem in re vera St tabula accidisse, Oporteret.' At etiam Theopompus Hyperesto commemoravit Ir. 314. Steph. ByZ. S. V. Ἐπερ totain et Theo grammaticus a Stephano l. l vituperatur, quod hoc oppidum Hyperiam vocavit. Itaque oppidum Achaicum cum oppido TroeZeui confudit. Praeterea quod
apud Stephanum ut oppidi eponymus περης Lycaonis filius
nominatur, hoc indicio esse OleS Hyperesiam etiam eo tempore extitiSSe, quo eiuSmodi genealogiae inventae Sunt.
Denique etiam Strabo Aegiram ab Hyperesia distinguere videtur scribit enim VlII p. 383: Ἐπερησίχν δὲ καὶ τας ἐῆς
Postea autem, ubi de Aegira agit 386.386, nihil de Hyperesia,
immo Aegiram ab Achaeis conditam esse et etiam Aegarum incola in Se recepisse narrat. Itaque de ausaniae fide dubitare licet. Contra nullius momenti est, quod OdysSeae scholiast orab Hyperesiam Oppidum Argivum esse dicit, nam ipse indicat hoc ex e concluSum Sse, quod TheoclymenuS, de quo agitur, ex Argi venisse dicitur so 2243
quam alii Aeoli liliam esse dicebant, Corinna autem Sopi, nomen dedisse ausania narrat X 20, i q. quae cum ad extremam Senectutem provecta diem Supremum ObiSSet, nomen urbis in Graeam mulatum SSe atque hoc nomine eam Homero cognitam IutSSe, qui Γ 49 Scribat:
33쪽
postea vero urbem antiquum nomen Tanagram rurSu recepisse Callimachus quoque r. 370 Tanagram pro Graea Homerica habuit in atque ieri potest, ut elymum a PauSanigprolatum ex eo luxerit. Cum Callimacho et ausania etiam Schol. Lyc. 644 faciunt, Sed alii dissentiunt Euphorionem Graeam a Tanagra diverSam SSe putasse ex Iragmento in scholiis B ad 4 498 adlato elucet ubi de Tanagraeis dicii
vera Graea opinionem aliquam protulerit, diiudicari nequit neque magiS, num quae antea de Graea heroina scholiasia refert ex eo luxerint. Nam eam Iiliam Medeonis Leucippi uxorem fuisse dicit. Sed quisquis huius genealogiae auctor est, ex ScholiaStae Verbi adparet de Tanagra eum non cogitasse Medeon urbis Boeoticae Medeoni eponymuS St, quam Homerus paulo post Bi01 enumerat. Quem ponymum Pyladis et Electrae ilium luisse Hellanico placuit.β id quod cum moliastae opinione conciliari nequii. Sed cum hic Pyladis filius modo 'πιδεο, P modo Νεδ is audiat, idem in Graeae patrem cadere potest. Quod si sumimus, de Oilei notho B 16. N 693 fortasse aliquis cogitaverit. Sed ne hae quidem chronologiae mythicae Satisfacit. Contra Leucippum Herculis lilium esse Apollodorus I 7 8. Hyg. Iab. 162)non sine probabilitate conicere mihi videor Aristoteles quoque Graeam Tanagram esse negavit, in Oropia Silam uisse statuit. Aristotelem Secutus St ApollodoruS, cuius nomen apud Stephanum excidit, ut dudum intellectum est , γοτι δὲ
Chaeronis Apollinis filio accepisse, quem Theronem Phylantis filiam Iolai neptem in matrimonium duxisse in Eoeis eSio-
dei narratum erat. At Iolai neptem multi Saeculis ante Homerum vixi SSe neceSSe St. laque Chaeroneam iam longe ante Omerum hoc nomine vocatam e SSe adparet. Quod autem de Chaeronea valet, etiam de Lebade Valere auSa- Sania putavit, quamquam de eiu epOnym nihil aliud referre potest quam Atheni eum veni SSe et Laodice quandam uxorem habuisse. Mirum hunc quem Homero imputat proce-
34쪽
- 52 dendi modum ausanias eo probabile reddere Studet, quod Homerum etiam Nilum Semper antiquo nomine Aegyptum vocare monet 7 300 6 35 l. 365. 477 483 681.4 246 257 2b8. 276. 0 26 4273. Sed Homeri empore vel antea Graecis Nili nomen iam cognitum IutSSe neque traditum neque verisimile est, ii ut hoc exemplo nihil probetur. Immo elucet Pausaniam duo auctores, quorum alter Chaeroneam a Chaerone, Lebadeam a Lebado conditam esse, alter has duas urbes initio Arnen et Mideam vocata eSSe tradidit, inter Se conciliare ludere. Iam Hecataeum Chaeroneam pro Arne habuisse hodie multi contendunt. Auctor huius opinionis Si Carolus ueller, qui Hecatae fragmentum S apud Stephanum
scripta sunt. Immo Si cetera Hecataei Iragmenia a Stephano adlata contuleris, exempli cauSa Ib μετ δε Βουθροπῖς πόλια, μετα δὲ 'Uρικὴ D D ν aut tr. 83: μετα ὁ Λοκροὶ .hi δε αλαιον πόδες, εν ηε ἰανθὴ πόDς lacunam iniuria statutam esse intelleges. Si codices V Sequimur, Hecataeus Chaeroneam primam Oeoliae urbem esse dixit, scilicet descriptionem ob occasu Solstitiali incipiens, in
codicem A, nihil Hecatae est niSi εν δε πιιρωνει πόλις :verba autem τα πρευτα aut ut ibi legitur δετ πο-ον cum Sequentibu δεκεκλVτa ἀπῖ Xato artius coniungenda Sunt, quae verba et ipsa a uellero ais Hecatae tribuuntur Chaeronis illius genealogiam etiam Hellanicus allulerat, procul dubio ex Oeis. Aristophanes quoque Boeotu Chaeronem urbis conditorem nominavit. lutarchu autem matrem pro Therone Thuronem secundum Apollinem Thurium vocavit
Ex his urbibus duae tantum nomen Homericum ServaVerunt, Cardamyle et herae, quae urbs a Lacedaemonii Suo Sermone harae vocabatur vide supra p. 48) Ubi de haris agit, lausanias Homeri verSum non commemorat, ubi de Cardamyle. Scribit ill26, 7: Mis litto χχ δε 'c a ' μηροc
apud Sirabonem VII p. 360 legimus, qui tamen addit alios de ellana alios de vico prope Cardamylen Sit cogitaSSe. Quod vero Pausania incola Messenios esse dicit, respondent haec scholii B ad I Ib0: Moohavon αυται πόDις, ἡ δε
Monet autem hoc ausania etiam ea de causa, quod et de hac urbe et de Cardamyla in fine Laconicorum verba facit. Gravior etiam quaestio est de Hire quam ausanias Abiam
35쪽
Hylli nutrice accepisse quae post Hylli cladem eo confugiSSet. Alii Mesolam Abiam esse arbitrati sunt Strab. Vill p. 360), Apollodorus autem pro Irae vel irae castello carmine Riaiani celebrato habuit Strab. l. c. l. d. SchwartZ Tyriai OS' Hermes XXXIV 1899 p. 444). - μνίλει tir o Doliar ESSe
il σθαι rota λινγρου λεγουοι Idem apud Strabonem ill p. 360 legimus, qui tamen dicit alios de sine cogitasse cui epitheton βαθυχει ιον melius conveniret. Simile dubium de Aepea. ausanias V 34. Coronen esse dicit, novum nomen accepisse ab Epimelide advena qui antea Coroneam Oeoticam habitaverat. Contra Strabo l. c. Aepeam Thuliam eSSe tradit, eo vero, qui Thuriam pro Anthea habeant,
mulationi duas rationes adlert. Nam addit incolas ab Oenei lilia Mothone nomen habere, ipSe autem Se credere dicit a Scopulo Mothone, qui portui eorum proiectus St. Contra Strabo l. c. Pedasum Coronen SSe dicit. Arcadiae fines incertos fuisse nemo Si qui nesciat δι itaui etiam Isidorus t Scribere auSu Sii: Arcadia ero SinuSAchaiae est, ut platani Iolium inter Ionium et Aegaeum mare exposita'. Itaque uisse videntur, qui Phliasios Arcadibus adnumerarent. rios Fausanias Homeri aestimonio aetellit -- χω
Arcadum catalogo B 603 sqq. PhliaSio non enumerari ArgivOS eos polius SSe hisce auSania exponit si 12 4 sqq. :Arantem e terra editum primum in hac regione habitasse; huius liliam Arael hyream praematura morte abreptam SSe. in eius memoriam trairem Aori regionem Araeihyream nominasse atque eam in Agamemnoni dicione uisse versu Homerico Bb71 adposito probat:
Contra Stymphalum ad Arcadiam pertinere e navium catalogo demonstrat Villa 2 l ubi de Arcadibus legimus B 680
Alibi Arcadas procul mari habitantes navigandi artis ignarOS
Epirota quoque mare non cognoviSSe X OdySSeae versibus λ 122 Sq. concluSit Ira 2, 53: of ον Ioas acloavditasse. ινι δέ θ' tho It μειιιγμένον tda ἴδουοιν llaque hoc Tiresiae vaticinium ad Epirota Spectare arbitratur. Haec opinio cum ei Iabuli cohaeret, quae Ulixem procis occisis in Thesprotiam prolectum esse narrabant, de quibuS nuper luculenter ei Saxa citer egit Alberius Harimann. Τ)In artis peribus describendis ubicumque Homeri carmina illustrari animadvertit, id adnotare non mittit Semel tantum hoc lacii in solii Apollinis Amyclaei descriptione, ubi scribit III 8 l6): - . . . ti ἐς Νενέχaoν καὶ ror Alri artor Moissa ἐν GJHoohiis' d 351 Sqq. ellicia esse . Num revera a Bathycle
36쪽
- 56 haec Menelai narratio an Herculis cum Tritone luciali O, quae antiquioribus artilicibus magnopere in deliciis erat, repraeSentata fuerit, magna inter archaeologo liS Si, quae certa ratione discerni nequit, quia ignoramuS, num Singulis liguris nomina adscripta luerint necne. Saepius Homeri rationem habet, ubi de arca Cypseli agit. Ad Atlantis figuram OdysSeae versus Sed nec poeta nec carmine nominat eum IIerre neque id satis accurate sv 8 5 iam supra p. 24 vidimus. Neque ubi Agamemnonis cum Coone pugnam deScribit, Homerum commemorat suas, 43. Sed dubitari non potest, quin perspexerit arti licem iliadem in
oculi habuisse. Praeterea imagine tituli catentes ex Homero interpretari conatur, quamquam incerium est, num haec ipse excogitaverit an ab antiquiore auctore mutuatus Sit De Ona igitur suprema Scribi V I9 7: λ δε hombo χευρή- πιιπε
Falso hoc conclusum esse iam inde adparet, quod Ulixes et Circe non in specu, Sed in domo commorantur, Sed priusquam
imaginem aut ipse aut ut indicat i quem Sequitur auctor ex Iliadis versibus Τ 3 sqq. explicare voluit, ubi Thetis Acta illi ad atrocli corpus adsedenti arma a Vulcano acta tradit. Sed ut concedendum est in arii licii antiquioribus saepius et Vulcanum et Nereida contra Iliadis verba huic actioni interesse et etiam Chironis praesentiam non male explicari, tamen Nereides curribus vehi prorsus inauditum est. Itaque Loeschckeλὶ Sialuit et plerisque persuasui non de duabus imagininus, Sed de una sola agi, quae elei et Thetidis in Chironis spelunca nuptias et deorum Olympiorum ad eos accessum ut in litiae cratere repraeSentaret Neque magis, quae de tertia imagine PauSania profert, Stare OSSuhi. Scribit enim v s. 9 :
ubi de Alcinoi ministris dicitur:
37쪽
Sed quamquam artifex Suo iure pro pluribu ancilli currum comitantibus unam iuxta dominam in curru Staialem SubStiluere potuit, amen et Omnia cleSunt, ex quibus concludi possit NauSicaam ad lavandum vehi, neque eiu ile ex iis rebus eSi, quae ab arte antiquiore reprae Sentari Oleant itaque recte uilelmus leti' has quoque duas liguras cum elei et Thelidis nuptiis coniunxit, Sive ex eis Olympiis sunt j sive Oceani liliae. Dubilatio, quam pSe OeSchoe adleri') mihi a Francisco ueller Sublata SSe videtur. Contra ipse ausania recte iudicat ad tertiae Onae explicationem Homeri carmina perperam adhibita SSe ibi duo exercitus ita Ilicii erant, ut dubitaretur, uirum proelium commissuri an e consalutaturi SSeni V 8. 6 an δὲ ore
h da si OD ''. Hoc quibu placebat, pugnam Pyliorum ei Arcadum circa Φει r urbem ad Iardanum fluvium commissam agnoScere voluerunt, e qua haec Onauru II 138 Sqq.:
selum Spectare. Itaque de Melani et Aleiae concurSu cogitat. quem ipse antea narravit ill 4. 43. Quae Sive ab ipso ut Simulat, excogitata Sive aliunde Sumpta Sunt, non magi Slare OSSunt quam duae illae aliae interpretationes. Nam haec historia Obscurior Si quam quae in censum venire possit. Ad rem quod itinet nihil aliud Ilicium fuisse opinor quam quod hodieque in vasculo Chi Siano videmus/ὶ Scilicet duo exercitus hostiles impetum in Se acturo neque magis quam in hoc vasculo in arca Cypseli de certo quodam proeli cogitandum SSe. Polygnoti picturae Delphicae cum magnam partem ex Homero pendeant, re ipSa Ieri, ui eiu carmina SaepiuSconsulantur. Quod num ausania ipS Iecerit an, ut multis hodie placet, iam ab auctore su laclum invenerit, hic quaeres SuperSedeo, quamquam monendum Si eum in Homerocitando his in capitibus non aliter agere atque in ceteris Operi partibus. Atque de iis, quae ex Homero de Laodica
de Phronti de Menelai gubernatore 25, 2 3 adnotat iam Suprasci. p. 12, 14, 17 loculi Sumus. OSiquam Salicem, Sub qua Orpheu Sedet, commemoravit, hac arboreirOSerpinae nemuSSignificari monet, quod Homerus ex Salicibus et populi conStare dicatis 509 sq: Iλoha IIερσεφονεi ic
i Anti ke Oenkmater II n. 44. Cf. vasa a Gerhardi edita A. . 258, ubi tamen unus tantum exercitu pictus St.
38쪽
ancilla Homericas, Aethram ei Clymenen V144 , in pictura non deesse 26, l). Denique ad Eurynomi Oimidul OSam liguram ausania adnotat neque in Homeri Necyia neque in ceteri carminibus, quae de in Ieri agunt, eum inveniri. Rarius Opera plastices Homerum ei in memoriam reVocant. Iovis ei Ganymedis statuis Olympiae positi commemoraii Sraptum pulchri pueri ex Homer narrat V 24, 6 cf. Supra P. 173. Onatae ibidem ab Achaeis dedicatas statua Argivorum duce repraeSeniare ante Hectoris et Aiaci certamen Singulare Sortem trahentes liadis memor, quamquam nec hoc carmen nec poetam nominat, agnovi s 25, 8, osor δε rati hyara
memnoni nomen adscriptum fuisse ausania addit. Aliorum praeter Ulixem, quem Nero Romam detulit Solum Idomeneum nominat, quem galli Signo, quod in acuto gerebat,
- 61 agnosci contendit V 25, s): gallum enim Soli Sacrum esse ), Solem aulem Pasiphaes patrem idomenei proavum eSSe. Quod num revera ita Sese habeat valde dubium St. Milto, quod nuS- quam in Iliade Idomeneus divina hac stirpe gloriatur, neque vero quisquam St. qui neSciat Scutorum Signa Ornandi tantum causa electa propria Significatione plerumque carere. Semel tantum in imaginibus superstitibus simile quid invenimus, scilicet in Pamphae calice Cycnum cycni imaginem in cui gerentem. )Athenis in ropylaeis tabula adservata erat, in qua Polyxenae ad Achillis lumulum immolatio conSpiciebatur . Hac occasione oblata Pausanias longiore diSSertatione exponit, quales fabulas Homerus in carmina Sua receperit, quales spreverti l 22 6 . Laudat eum, quod Polyxenae immolationem ut nimis crudelem miserit quamquam illicite dictu est, quanam OceaSione Homerumhanc rem narrare potuerit Laudat eum, quod Scyrum insulam ab eo vi captam Sse narraverii I 668, cum alii elidem ibi ante bellum Troianum muliebri veste absconditum fuisse tradiderint. Id autem quamquam ab Homero alienum Polygnotum pinxiSSe, cum in alia pictura, quae Ulixem et Nausicaam in mari litore repraeSentabat, artissime se ad eum adplicuerit. Nam has duas picturas non in Propylaeis exitiisse, id quod primus Sana philologorum via ac ratione Godolredus Hermann perspexit, Odie inter Omnes peritos constat. Probatur et eo, quod pariete Propylaeorum ultima politione carentes numquam penicillum in Se recipere potuerint et eo, quod de duobus vasculis, quae a Polygnoti Nausicaa pendent, unum multi anni Propylaei antiquius est. Ri' r. 53 BergM.t Cf. Bathgen . De vi ac significatione gaui in religionibus et artibus Graecorum et Romanorum. Diss. Ott. 188 p. 1 l. imon deu Inst. XI 24, tener Vorlegebi alter. G. . Huius picturae artificem Folycletum fuisses Carolus Robert. lli upersis p. 25 sqq. probabile reddidit. Certe ex Euripidis Hecuba pendebat. - C. Robert Bil una leo' p. 82 sqq. . Cf. Hauser. Gesterr. h. l 9063 p. I 8 sqq. et apud Furt-Waei'glerum asenmalere III p. 10 l.
39쪽
Ab hoc loco non alienum videtur ea commemorare, quae Pausanias de Homeri iudici ad arii opera spectante prolert. Nam narrat Summo ludi se Aepyti Arcadis prope Pheneum Sepulcrum in Spexisse, cuius Homerus in catalogo M 604 iamquam rei memoria dignae mentionem faciat: Atari τιον raρ τεμβον , Sed nihil invenisse nisi tumulum exiguum lapidibus cinctum VlII 6 33: τὴν δὲ τοι Αἰπντον amor οποχ)δῆ μάλιστα θεas μην, or ἔν os ἐς o D 'Αρκύδας
Itaque Homeri admirationem ita explicat, quod maiora monumenta non noverat, Sicut etiam Daedali chorus de quo iam Saepius p. 22 42 loculi SumuS, iam admirabilis ei visus Sit, ut cum Vulcani artilicio comparet b92); Se ipsum aulem multa monumenta vidiSSe, quae revera admiratione dignissima Sint inter quae primum locum Obtineant Mausoleum et Helenae mulieris Hebraeae Sepulcrum, quod Hierosolymi extabat, sed a Romanis deletum St. Ex mirabilibus, quae ab Homero commemorantur. Praeter Daedali chorum, de quo modo oculi Sumu si 40, 3 , et palmam Delphicam cl. Supra p. PSq. nihil ausania vidit nisi platani frustulum, quod in Aulide ad Servabatur, lX 9. 7:,,πλατύνου ης καὶ 'os ηρος ἐν ' L. δι ποει otiro ἐν iiuna ,
Λεor nomen auSaniae tempore rarum erat; itaque ubi de Cnidiorum esche celeberrima Delphis aedilicata agit, Melanthus ex OdySSea versuS, quibu in Ulixem invehitur, adponit X 25 l :
unde concludit multa eiusmodi aedilicia Homeri aetate per totam Graeciam extili SSe. Vel ad indarum interpretandum quodammodo Homero utitur XI, 12 nam fabulosum illud templum Delphicum, quod
credere velle neque tamen credere posse Vulcanum ardaiiectum eiu fuisse neque quae de caniatricibus aureis Super lasi igium positis inclarus cantet: χρυσειαι δ' ἐυπερθ' αἰετο Dἄειδον Κηληδόνεοῦ.
Pindarum enim ioc loco des Sirenibus Homeri cogitasse sibi videri. Etiam in quaestionibus genealogicis ei historicis ausanias
συμπήντων δ' hyεuo βολὶν raίλος tot si θης '. Phari Mercurii lilium hararum oppidi conditorem, de quo supra diximuS p. 473, progenie maScula Orbum uiSSe. liliam tantum Telegone reliquisse Pausanias V 30 2 relert. Sed Homerus Ε 541 sqq. Dioclem, cuius lilii Crethon et Orsilochus apud Troiam Occisi sunt, hari regnasse et Orsilochi senioris ilium Alphei luvii nepotem luisse narrat, de Orsilochi matre tacet. Hanc vero Messenii, Siquidem Pausaniae fides est, nullam aliam fuisse nisi Telegonam illam Pharidos filiam adfirmaverunt. Ubi de Elidis regibus agit V 3, 3, post Phyle in Dulichium recessum et Augeae mortem eius filium Agasthenem et
40쪽
quibus verbis hi Homeri versus reciduntur Γ 620 sqq. :
Sed etiam ad dillicitiores quaestiones solvendas Ρausanias Homero non Sine quadam audacia utitur, maxime in rebus diviniS. Argis in Larisa Iovis simulacrum colebatur tribus oculisnsigne. Quod quondam riam Sacrum patrium uisse, Ilio capto a Sthenelo raptum et Argo delatum SSe narrabant. Tres hi oculi ausaniae sententia indicant Iovem in tribus mundi partibus regnare, in caelo, in mari, Sub terra. Hoc ut probet, verSum Homericum Ab adscribit:
tamquam hic non de lutone Sed de Ove Sermo SSet. Aeschylum autem etiam de Iove maritimo loqui adfirmat. 33 Revera tres illi oculi caeli deum omnia videntem indicant neque aliam rationem habent quam centum Argi gigantis oculi II 24, 3. 43. Lacedaemonii prope Amyclas Martem heritam colebant,
cuius Simulacrum Castores e Colchis adportasse dicebantur. Nomen autem de Therone Martis nutrice indigenae derivabant. Qua de re Pausanias dubitat, cum Thero Marii quam volunt Lacedaemonii nutricem celeris Graeci prorSu ignota it. Sua opinione Marti hoc cognomen propter atrocitatem, quae bellatorem decet, datum 'St, id quod Homeri verbis fulcire
- 65 studet, qui de Actille dixerit L 41: χέων δ' ὁ ἄγρια οἶδεν ill 19 7 8. Gythei oppidi Laconici incolae deum marinum quendam, quem Senem Γεροντα appellabant, venerabantur. Hoc nomen Pausania putat ex Homeri verSibus Σ 14 Sq. depromptum esse, qui Nereidum patrem ita appellet III 21, 8. s.):
Sua autem opinione hunc senem divinum nullum alium SSequam Nereum. Quae re prorSus contrarie Sese habet. Nam reVera γερων Vel δυος ερ- verum et antiquum de marini illius nomen est. Nerei nomen primus Hesiodus ei tribuit, ut ipse haud obscure indicat, D Theog. 233 Sq.: Νηρε δ' ἀφευδε καὶ ἀληθέα γείνατο Ποντος,
Alii velut Telemadaiae auctor Protea eum appellabant, Sed nomen Hesiodeum valuit. Phigaliae prope Aesculapii templum 'ho ' rarat, i . numina operOSa, Hermarum forma colebantur VIII 32,4). Erant Minerva, Apollo, Mercurius, HerculeS, Ilithyia Pausania ut Solet descriptionem et explanationem miscet Minerva et Apollo cur operosi essent, epitheti 'ser νη et γυιενς satis explicari alus est Quamquam viarum et itinerum patronus quo iure perOSumdiceretur, latius eum expositurum IutSSe exspectaveris. Sine dubio haec epitheta in inscriptionibus addita fuerunt, sed ceterorum trium deorum tituli cognominibus caruisse videntur. Itaque ad Homerum relugit: το δὲ