Aphorismi inquisitorum in quatuor libros distributi, cum vera historia de origine Sanctae Inquisitionis Lusitanae, & questione de testibus singularibus in causis fidei. ... Authore P. fr. Antonio De Sousa Vlyssiponensi, Ordinis Praedicatorum, ..

발행: 1639년

분량: 518페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

421쪽

LIB. DI CAP. XXXVII. 37

3 Dispensationis quatuor sunt species , Semiplena , plena, plenior,&plenissima Hostiens. inrubr. de haeretic.6. Qilando,& qualiter num.8. vers. Item quomplex. Decian. erim.lib. si s .n.rs. Farin. de hars q. rnum. 67.4 Ad recte dispensandum,praeter authoritatem dispensantis, requiritur necessitas, utilitas, vel euidens praerooatiua meritorum. Cap. Tali coniugio. I. qua .7. 's Dispensatio tacta ab inferiori in psnis contentis in legibus superioriam eatenus est valida, quatenus a Superioribus sibi pomittitur,&non aliter.S.Thom. r. a. quass. 97.

6 Nulla est dispensatio,qus fit ab inferiori in predictis pqnis,si absque te tima caiisa fiat;etiamsi dispenset ex concessione superioris committentis absolute facultatem dispensandi. Sylv. verb. Dispensatio. q.3.num. s. Soto lib. . datu'.q. .art.3.versic. Is ursuS circa eandem. Sancheg d.lib.n disp. 17.nam. q.

et Valida est dispensatio in pqnis contentis in lege facta

ab eodem qui dispensat, quamitis sine legitima causa,aut etiam sine causa dispenset; erit tamen iniusta.Tabien. verbo

9 Dispensatio in pςnish reticorum,fautorum ipsismet

422쪽

378 LIB. I M. CAP. XXXVI i.

11 Attento itire communi possunt inferiores Inquisiatores simul ctim Episcopo,cuius iurisdictioni stibsunt,dispensare in carcere,& aliis pqnis per ipsos impositis, cum id via

derint expedire. Pcis in I. ar. Dire t. ad ι'. FI. num. io 8. vers. Posircino de commutatione. ad cyt H. . comment. Id s.

11 In Lusitania, & in Hispania inferiores Inquisitores non dispensant in pς nis etiam per ipsos impossis; hoc enim

generalibus Inquisitoribus reseruatum est. Simanch. catho tit. I .mm. a o ct a.Θ sequenti. Pen. dict. versic. Postremo. Regi m. Inquisit. I tisitan 13 In poenis, quas ipso facto incurrunt haeretici,faut res, S similes, queque in iure determinatae sunt, dispensare nequcunt,neque Inquisitores pariticulares, neque generalis Incuisitor,cum hoc Lusquam sit illis permissum. Zanchin. de haeret cap. 33. ubi Camp.eg. Griland. de relaxat. carcerat. iii de bene Pio,is Indula. Principis. Pen. I. part.Dire f. ad I. Cirrictos l)opulos. C. de Summa Trinitate 14 Ex eodem fundamento, neque inferiores InquisitoreS, neque generales postiliat dispensare in irregularitate propter ii restinaciutoriam, & alia huiusinodi incursas nec similiter tollere infamiam ob eandem causam contractam. Zanchin. Griland. & Pesi. proxime citatis locis.1ue In hoc Lusitanis Regno non ponunt Inquisitores . venerales dispensare cum hc elicis, sodomitiS,aut cum eorum filiis,ut fiat aduocati,aut tutores, etiam ex testamento; cum sint infames infamia iuris,quibus haec iure Regni anu niunttir prohibita. Ord Regni Emman Barb.num. 3 o lib. .rala. etiam idem Baao.nu 9. infames secundum legcs sunt infames secundum canones.

16 Cum apostatis ex graui metu ficte apostatantibus, potest Episcopus dispensare quoad usum inferiorum ordi

423쪽

LIB. m. CAP.zXXXVII. 37

est,an Episcopus possit dispensare. Pars,quae assirmat,probabilior mihi videtur: siue sequamur opinionem, quae tenetiplum posse absolliere haereticum occultum, siue contrariam. Salache Z d.eap.as. I 8. Farinac. 79. 18 Episcopus potest dispei dare in irregularitate contracta ob haeresim,fautoriam, S c.quoad usum ordinum ian susceptorum Mon vero quantum ad usum sacerdotij in sacri

1 9 Solus Summus Pontifex potest dispensare cunae apostatis,sive voluntariis,sive ex metu graui apostatantibus quoad promotionem au quoscumq; ordines,& quoad usum

Postremo quis cum supradictis , is ad quass. 12ς.

io Quando Summus Pontifex dispensat cum haeretico, fautore,vel alio huiusmodi ad ordines, vel ad honores, nisi aliud in dispensatione exprimatur, solummodo censetur dispensare ad eos honores,quos talus h reticus,vel fautor antea habuit,& ad ministrandum in ordinibus susceptis: non vero quoad futuros honores, neq; ad ascendendum ad su

periores ordines. Decian. erim. lib. s. cap. s. num. s.

1 1 Dispensatio cum prςdietis ad ordines suscipiendos, vel ut clerici fiant,de solis minoribus ordinibus intelligitur.

11 Si praedicti dispensentur absolute in irregularitate, vel infamia, manent habiles ad omnes ordines, dignitates,& ossicia. Suare et de censuris, dif=.4 num.3.Sanchea

disput. I. num. 28.

13 Post aliquod tempus licitum est summum Pontia sicem dispensare cum ii reticis, credentibus, & caeteris limiusmodi post peractum p nitentiam, ut in susceptis ordininibus ministrent; raro tamen, di nisi urgentissima intem

424쪽

;8o LIBI III. CAP. XXXVII

de irregularitate, cap. c. Pen. I. pari. D;r cf. au quaeri . I IS. comment. 1 Praeterea.

14 Dispensare non debet Summus Pontifex climpra dici is,uci adsii pzriores ordines ascendant, vel si irtillum ordinem habeant, ut prima tonsura initientur . Doctores proximὸ citati, citatis etiam locis.. as Si ur ens necessitas,vel euidens Ecclesiae utilitas id exposcat,dispensari poteit cum praedictis, ut ordines suscipianr, adlliperiores ascendant, & beneficia Ecclesiaitica

16 Dil pensatio in poenis arbitrarijs, in carcere , habitu, Ze similibus, non statim facienda eis, nec sine rationa. bili causa; considerato modo, quo poenitens reuersus est ad fidem, an sine mora, vel multo poli tempore; qua humilitate, & contritionis signo iniunctam Psnitentiam adimpletierit;&ali)s,quq verς poenitensiae, vel imp u- tenta e signa sunt. Ne per abilliam potestatas dispens incit, - poenitentie quas timeri oportet, In contemptum veniant. 27 In carcere perpetuo non est facile dispensandum :- quando autem dispensatur,non fiat, nisi poli tres annos si tamen carcer fuerit irremissibilis, expedientur oeto.

425쪽

APHORISMORUM

DE TEMPORE GRATIAE,

ET VENIAE GENERALIS.

E tempore gratiar,ac eniae generalis, praesertim a principio constitutae Inquisitionis de- . legatae partibus Tolosanis,primo Apolt lico Inqtlasitore existente Sanctissimo Patria archa nostro DOMINICO, nonnulli tam ex antiquas, quam ex iunioribus authoribus mentionem fecerunt: de eo tamen nemo, quem viderim, via' excepto Francisco Pena in manuscriptis, accurate tra Sed quia in notiso uisitaniae Regno, propter iudaia perfidiam in eo miserabiliter grassantem frequentisia. 1unus est usus temporis gratiae, b tres veniae generales in

toto Regno , & partibus illi subiectis concessae Liat uniuerse nationi descendentium ex Hebraeis conuersis ab anno 14o6 Tempore serenissimi Regis Emmanuelis praeter alias mulatas gratias Ghibitas, & factas voluntarie venientibus cora Inquisitoribus vel eorum Commissarijs ad constenda pro pria contra fidem catholicam delicta)quae gratiae ne ob t um Regnum fuerunt publicat : non inutile fore iudicaui hos breues Aphorismos ad elucidandas dissicultates, quae tempore grati e frequenter Occurrunt in lucem dare. Inprobandis Aptiori sinis plura adducere oportet quae tamen superi'ribus libris consulto omisi et quia cum apud Do liancnaateriam pauca inueniantur digella, non tacite ivronibus , & paruit; vertatis probationes occurrentCAP.

426쪽

Empus pratiae dupliciter considerari potest, vel l iij eo sensu iii quo sancti Patres , & Th8'-minr de tempore Gratiae: vel prout a Canon istis accipitur.

Tera grassiae vocatur a Sanctis Patribus, &Theo

lo is illud tempus , quodsequitur ab Incarnatione Verbi di- Tunc enim mis

ris quam a principio Orbis conditi grati δ, mi isicordia, &menitas Dei nobis apparuit: ut non ex operibus militiae, o se imus nos: sedi und in suam misericordiam saluos

faceret. Paulus Apollo ius ad Tit. cap. 3. num. . ct s ad Rom. num. ar. θ' Spiritu.

I I, itast. qua ad , δέ idem August. lib. s. contra duar

seu taliquam distinctionem faciat Inter tempus gratiae, misericordiae, nulla tamen datur realis differentia. Cum hil concedatur in uno tempore , quod non concedatur In 'φj empus fatiae etiam generalis, non idem est cum tempore generalis Veni . Nam tempus veniae generalisi plura ac δuersa continci, quam tempus gratiae. Temptri

427쪽

LIB. IV CAP. II

gratiae exigit confessionem iudicialem coram Inquisitori Dus,aut eorum Commissarijs, immunitates vero temporis yeniae sola sacramentali consessione mediante conferuntur imo ad forum fori nec ista requiritur. Aliae differentiae ex dicendis patebunt. Constat ex bullis Clement. VII. anno as 33. Pauli III. anno I 3s.&anno i 3 7. Clementis VIII. anno I 6o . De quibus inferius agendum est.

immunitates concedantur tewpore gratiae.1 Enientes tempore gratiae non euitant omnem. v poenam, sed pro qualitate personarum, & criminum, maiori vel minori benignitate tractantur, poenitentijs spiritualibus, & medicinitibus impositis.1 Praecipuae immunitates seu impunitates , ouae tempore gratiar conceduntur, sunt impunitas mortis , immur tionis, seu incarcerationis, exiiij,& confiscationis bon Biterr. cap. a. quod refert, & sequitur Pen.

gnam veniam. θ δε temporagratia c p. 3.fupra lib.3. p. r. m. . is es. c3 Conceditur etiam , ut redeuntibus tempore gratiae non imponantur publicae poenitentiae, nec abiurent in publico,iaec in reconciliatione induantur habitu poenitentiae nisi eorum delichi publica sint; nec condemnatur in perearia nationem nimis longam. Simanch. de cathooit. 6.num. 1 r. Instructio Hispalensis anno 1484. cap. I. s. is cap. 3. de tempore gratia, o communis praxis huius Inquia sitionis. Taxare tempus gratiae in arbitrio illud concedentis positum est: cum hoc nullo iure inueniatur decisum , ex res . I. r. . iure delibιrandi cap. De causis. b. Illis autem. σί

428쪽

Coimeniens tempus pro una dioeces, oppido, vel cuilitate est sparui in triginta,vel quadraginta dierum: maius tamen tempus pro commorantibus extra locum ubi gratia u ,licatur concodendum erit. EymericInstructio Hispalensis. A aclo pro commorantibus intra Regni limites tres mentes conceduntur : pro illis vero qui ad alias prouincias se transtulerunt, sex. Pen. d. c. Et ita practicatum vi-Aimus in hac Inquisitione Lusiana. . mando in rescripto Pontificis concedentis tempus oratiae terminatum tempus prascribitur, illud seruari Dortet, nec ab aliquo inferiori augeri, minuive potest, ex

res cap. Interior. 2 I. ήin. cap. Cum inferior de maioritate .

Dii determinatio illa est veluti forma rescripta, cui nihiladendum vel minuendum citrusLum dilecta I Cum hi . f. Si praeter. F. ae transact. Gutier.

u in i, do in rescripto Pontificis non determinatur teminis recurrendum est ad arbitrium Inquisivorum, ad quosnublicare gratiam concessam, α Luxta tenore heu raditionibus maiorum, & consuetudini provinciae. Quoniam ea, quae non determin ntur a Superioribus , necta determin ta in iure, in arbitrio iudicis inferioris r sequunt , maxime in ijs, sine quibus actius commissus ministrari non Nit. L. δε- Τ.. Orm Muttidicumaeap. Praeterea da ooc. delegati. o Poenae a quibus baeretici liberantur In tempore Π a iure canonico constitutae sui x. Poena mortis habetur ἡue di. Ad abolendam. Illos quoque de hareticis cap. Super

429쪽

Empus gratiet nequit a potestate seculari concedi.

1 neque seculares Hincipes mi at remittere haere licis poenas aure canonico, aut consuetudine Ecclesiastica contra ipsos latas. Quia circa illas omni authoritate, aurisdictione carent; cum sint mere Ecclesiasticae. Cap. vi

Inquisitionis officium. 6.Prohibemus..is Lares. lib. c. Vis . diem de hora. q.a o. numG. Simanch. ea . tit. 36. num. I. Farinac de hars q. I 86. 6.9. Vide supra lib. I. eap. 2 m.

x Non possunt Principes. seculares concedere tempus gratiae, etiam quoad renas colentas in legibus ab ipsisnaee fa s: si tales leges approbatae,& acceptatae sint abEcclesia. Nam per huiusmodi approbationem ,& acceptationen, iam pertinent ad forum Ecclesiae. p. Vt Inquisitionis. cap.

3 Neque Inquisitores particulares,neque Episcopi, neq; Inquisitores generales, neque Cardinales etiam a Jatere possunt tempus gratiae concedere, nisi ex speciali comissione Romani Pontificis. Inseriores enim, quales praedicti

430쪽

inaedicti respectu Summi Pontificis, non possunt in legibus

superiorum dis elisare,nec poenas in illis contentas remittitere: cum nullam ad hoc iurisdictionem habeant. Cap. In ferior. 1 i. die . Cap. Cum inferior. de maioriri, obedistia Zanchisa. de Admet. cap. I9. - Solus Summus Pontifex iure proprio potest tempus et aliae concedere: cum sit supremus Iudex in crimine hae resis,supremamqne potest item habens supra ius positivum.

1 Inquisitor enerales in Lusitani Regnis ex vi suarum literarum potantconcedere tempus gyatiae: secundum quod consuetudine talis concelso intro lueta est. Nam eis conceditur vhi consuetudinibus, & ali, quibus quomod libet utuntur. Paulus III.-Bulla secunda pis Inquisitione

Lusitaua as die Iuli' anno 1 s. - . ad Sereni . Cardinalem Henricum tunc generalem Inquisitorem, apuae ad Onanes eius

succe res Inquisitores generales extenditur. 6 Senatores silpremi Senatus Inquisitionis mortuo, vel dimoto generali Inquisitore, possunt etiam concedere tentia matiae in illis casibus,in quibus possunt Inquisitores ge-:s. Quia vices Inquisitoris generalis in omnibus obtunent, eique authoritate Apostolica in omni iurisdictione succedunt.

Inquisitore generali,vel a Senatoribus supremae Inquisiti' his concessum fuerit, necesse est, quod interueniat Regis' consensus, ad hoc tantum ut haereticis bona confiscata remittantur. Quoniam sic est confitetum fieri, ob quod bona ista eius fisco applicata sunt a Summo Pontifice. Inouustores autem generales approbatas consuetudines in hac re excedere non possunt,sed secundum ipsas procedere s labent. Bulla Pauli III. citata num. s.

Pus gratiae concedat, ψ Inquisitori generali, aut alteri conia

SEARCH

MENU NAVIGATION