장음표시 사용
431쪽
edendum committa non est requirendus Regis consensis in remittendis bonis confiscandis squamuis eius fisco alio essent applicanda. Nam summus Pontifex non ita Regio fisco bona hareticorum concessit, quod a se potestatem hi premam de illis disponendi abdicauerit, quando id bono communi expediens iudicauerit; esset enim contra Pontisiciam authoritatem supremam non posse condonare hae reticis redeuntibus ad fidem bona, quae propter haeresim confiscanda forent.Hec resolutio colligitiir ex literis, quibus veniae generales cὸces sunt in hoc Regno a Paulo III anno is q7. & a Clemente VIII. anno 16oq. in quibus absolute remittitur confiscatio bonorum, nullo Regis e
pectato consensu. '' ις Si Inquisitor generalis,aut Consilium generale iudicauerint esse opediens ad bonum fidei concedere tempus gratiq. Rexque rogatus nolit remittere bona confiscanda, poterunt etiam ipso inuito, illud concedere cum remissione confiscationis bonorum. Quoniam a Summo Pontifice habent authoritatem concedendi tempus gratiae,& ut d legati illius illud concedunt a cui autem conceditu Num, conceditur pars, maxime quando totum est principale quod committitur,remissio autem bonorum,vel est pars inclusa in concessione temporis gratiae, vel illi accidit, Oscpoterunt m dictam remissionem facere, cum veniat in necessariam consequentiam principalis quod conceditur. L.a.F.deiuri irommiudic.LAd rem mobilem. 6.ini pro
ex consuetudine orta sit iurisdictio ad concedendum tempus gratiae, γε habet quod requiratur Regis consensus, non ossicit: quia credibile non est taliter summum Pontificem bona confiscanda Regio fisco concessisse, quod bonum fidei in aliquo periclitaretur: quod re vera coiitinis, si ipse posset impedire remisitonem bonorum,quando Propter bonum fidei expedit gratiam concedere. Ex hac igitur requiastione non potest inferri Regem habere ius ad negandum.
432쪽
si tamen idn sit periculum in mora concedendi te uxgratiar, consulendus est Summus Pontifex. linio Quamuis bona hqreticorum confiscanda Regali fisco sint applicanda ex concessione Summi Pontificis, non proinde Rex concedere poterit tempus gratiae etiam limitate quoad bonorum confiscationem. Tum quia causa FG clesiastica est,circa quam nihil potest secularis potestas determinare,nec iudicare an expediens sit hanc penam remittere : tum etiam quia Rex nullum habet ius ad hiliusmodi bona, nisi per sententiam, quet in isto casu non datur.
suo iure eoncedatur tempus gratia:
- 1 'Empus gratiae non est de iure communi introdu- L ctum. Alberi. inrep .cap.r. de har. lib. ε qua L Ianum. . circa finem. Pect de tempore gratia capit. c. Nullibi enim in iure aliqua temporis concestio inuenitur. , Non est contra ius commune ino est illi maxime com me , concedere tempus gratiar volentibus reconciliati. Ecclesiae. Iura enim haeretici. pinitentibus, sponteque u nientibus ad detestandos proprios erroreS Veniam cpnce- .dunt,& benigne recipiunt. C. Ad abolendam . . aesenti. Ea Manichaeos. s. Praeterea.Cod. de hae rat. Ud.supra
3 Potestas concedendae gratiar in summo Pontifice fundaturin eius suprema potestate gubernatiua, secundum suam oves errantes ad ovile Christi reducere tςnetur pxta dud Christi Domini Ioannis es. a1.ata Petrum.Pasce agnos meos asce oves me s.Pastor namque aliquando baculo percutiendo, aliquando tibia,& sibilo oues congregat. 4 Tempus lauae primo incellit benignitate Sedis Apo- stolicae,quae iuris seueritatem itiore iure inspecto, aliquando mo atur . Pen. de tempore gratia, cap. c.
s sancte,&pie conceditur tempus gratiet volentibus. relicta
433쪽
eteli ista,&abiurata haeretica, Vel apostatica perfidia, ad mdem Catholicam redire. Guido Fulcod. ad confultationestiquisitorum quact a.quem refert, & sequitur Pen. Hes.c. 6 In inferioribus Summo Pontifice, ut in Inquisitori-hus generalibus, fundatur ius concedendi tempus gratiari a concessione Sedis Apostolicae, aut in consuetudine ab eadem approbata.
tempus gratia. Vando in aliquo Regno, Prouincia, Ut Discesi
Induisitionis Officium de nouo instituitur, antequam in particulari contra aliquem procedatur, conceditur tempus gratiae.Eymeric. in Direct 3.par. num. 2. num. sc. versic. Sed animaduertant. temporWgratiae, cap. . ubi pro hac sententia refert Concit. Biterrente cap. I. a Si in aliquo Regno, Prouincia, vel Disces, ubi talia Inquisitionis officium introduetiam suerat, sed propter aliquas causas intermissum,aut remissim,& neῖligentius exercebatur, te nouo accurate, & secundum iuris rigorem procedendum st,potest,ac expedit tempus gratiae concedere.
Quoniam hic modus procedendi speciem quandam nouitatis ossicij Inquisitionis prae se serre videtur,quam Ecclesis benignitas in parcendo,& miserando pr cedit. Albertin.
in repetit. eap. 1.de haeret. lib. c. qua Z.ra num. . ex doctrina Archidiac.inis De commissi. verbo obedientes,de hare. in c. Pen. di t. cap. 7.
3 Conceditur tempus gratiar, quando haereties clania multos a fide Catholica diuertunt, & eis suos errores persuadent. Cum hoc medio melius,ac securius decepti ab har- reticis reducantur, & respublica componi, & purgari pos . sit. Pin. tempore arasiε civ.'Concessi su bise legu
434쪽
nuis factam sitisse tempore. Sanctissimi Patriarchae nostri DOMINICI prosedsidiis ab haereticis Albigentibus, noluis etiam temporibas id ipsum in praxi positum vidimus in Regnis Hispaniae. 4 Quando aliquod Regnum, Prouincia, vel Ciuitas de nouo ad fidem conuertitur, concedi debet tempus gratiq. Pen. dic .es. . Nouiter enim comtersi non prq uniantiit habere tam perfectam cognitionem fidei, ut statim secundilin iuris seueritatem tractentur. 1 Si alicui delicto coatra.fidein addatur noua pqn is, eaque orauissima; videlicet quod illud perpetrantes etiam pro primo lami tradantur Curis setculari, concedi potest tempus gratiae. Pen. dii f. v. . Hanc poenam ponit Paulus IV. in quadam Conititutione contra negantes Diuinitatem Domini notui Iesu Christi edita anno Domini is . promulgata vero anno eandem videre est in alijs casibus supri relatis lib. a. cap. qq. num.6. 6 In hoc casu s poena a Summo Pontifice addatur, 18- se coiasulendus erit circa concessionem temporis gratiae; i naujs vero casibus hoc capite contentis Inquisitor generalis potest tempus gratiae concedere.
i T Nfidelibus per vim absolutam ad fidem conuerse, I & ipsis renuentibus, ac contradicentibus bapti7aus non est concedendum tempus Vatiae, sed liberi dimittendistini. ia tempus gratiae solis vere bapti ratis coi ceditur hi autem infideles verum Baetismi sacramentum
non receperunt, nec characterem baptilinalem. Cap. Maio res. de baptismo. Peae de temporagrat cap. g. casusus eoistiorum parceon . a. num. ar. 9sqq. qui refere
etsi in peris Baptisinus Q vers. verbo Iudaeus. vers
435쪽
1 o. Mascard. de Indria pari. 3. cap. a. num. s. o ', Si vis infidelibus illata praecisa, de absoliua non fuit. sed conditionata, ut ne vitam, bona Umporalia , vel p ctiam amitterent, concedendum est eis tempus gratiae,consideratis tamen personarum, ac temporum occurrentibus circumstantiis. Hi namque vere baptizati sunt .a. M iores . de baptismo. Parisius ιitato loc. Sed quia vim aliquit, ambiat, indulgendum est eis, ne contra aequitatem V '-enter bapti rati conquerantur se prius Ecclesiasticae disci plinae gladium sentire, quam Christianae mansuetustinis lGnitatem experti fuerint.Ita Clemens VII. in literiss noratis
venia concesse Iudais baptietatis in Me Lusitania Regno anno Paulus III. in confirmatione diritarum liuorum anno 3s. Mascard. r.
3 Si in casu proxime praecedenti infidelm piatendant se non esse vere bapti ratos, ac proinde non egere beneficio teporis pratie,sed libere dimittendos fore,audiendi no sunt,& ad fidem seruanda coercendi, te nomen Diuinii blasph metur,& fides quam susceperunt,uilis ac cqntemptibilis habeatuae.C Maiores. de Baptismo. Nam licet voluntas Glapura non sit, absolute tamen voluntas est, ac quod quis sic voluit, absolute, & voluntarie voluit: & hinc est, quod in
iure coacta voluntas dicitur. L. Si mulier. metus causae, e . Merito. ys. quam I. Vide S. Thona. a. quaa. 1 o. art. S. Castro de in Iah ret. punit. lib. a. cap. 3 a. Conrad. Brun. lib. I. Me bare Lics. 13. Disi supra dia. i. cap. 3o.
muis infideles' vim praecinam,& coactionein baptizati , postea consenserint ,etiam si perlongum tempus in tali proposito perseuerent, non egsent concessione . temporis gratia . Qitia talis Baptistius fuit nullus, &ratillabi 'tio de facto terito non validat sacramentum imprimens characterem ; quidquid dicat Parisius a . N. consiliorum
436쪽
s Filij Infidelitui , qui dum erant infmtes ante villinrationis inuitis parentibus baptietati sunt, si iani adulti, rein fide Catholica susscienter instrueti a fide recedant , ve
niam tamen petunt, conceditur eis tempuS gratiar. Pen. d. cap.δ.casu a. Cum sint vere baptigati, attamen cum iniuria parentum renuentium.
6jFilijs etiam, ac nepotibus illorum, qui per vim non absolutam,nec realem coactionem fidem per sacri baptis niatis lauacrum susceperunt, educatis tamen ab ipsismet parentibus,si dicant se non fuisse perfecte instructos in doc trina Catholica,tempus gratiar concedendum est. Pen. p.δή u a. Ob hanc causam Clemens VII. & Paulus III veniam generalem concesserunt descendentibus ex Iudetis inuoluntarie baptitatis in hoc Regno.
Troponuntor aliqua rationes in incientes ad
. concede dum tempus gratiae. x, Ymus aduentus Inquisitoris ad decretam sibi Dio, di cessim, in qua 'lita est fieri pae: alios Inquisitores contra haereticos inquisitio, non est ratio sufficiens ad conis
cedendum tempus halle . Pen.3. wt. Dire f. comment. IMnum.ssivers. Sed animaduertant.
, Neque etiam Inquisitores pro sibito, aut ad puram petitionem ii reticorum possunt concedere tempus gratiar. Pe s. de tempore gratia cap. c. in iam Inquisitores solum modo ex concesson vel permissione Summorum Pontitatum concedunt tempus gratiae; nullibi autem inuenitur,aut concessiim,aut consuetudine introductum, quod in hoc, &praecedenti casu tempus gratio concedatur. Item quia Inis ouisitores in concedenda mi nodi gratia sunt veluti commissarii dispensitores seueritatis ivis communis 3 dispen- autem causam sussicientem exigit: causa vetro sufficiens P . t non est
437쪽
non est sola voluntas dispensantis maxime subordinati, neq;
nuda petitio require intis dispensationem. to t. dei itia.. verse Postremum ergo Sylvest.υerbo Dispensationum. 2.Satarctea de matrimibain p. 1Z. Masea de legibus,
3 Non est concedendum te us gratiae de endenti hi ex infidelibus siue per coactionem, siue minus volu tarie conuersi fuerint ad fidem) qui a parentibus, maxime Post longum tempus, ad sacrum Baptimiatis fontem nutavi,& coactione sunt delati, si post Baptisinum Christianam doctrinam didicerunt,sacras conciones audierunt,Ecclesias frequentarunt,Ecclesiastica Sacramenta susceperuntiatio'; actus verorum Chriitianorum exercuerint,prs sertim si in xiati fuerunt ordinibus sacris, & obtinuerunt Ecclesiasti beneficia. Pen. de tempore gratia rapa. O a3. 6. 12. Qui huiusmodi homines ficte praesumuntur petere tempus grauet ad permanendum in suis erroribus. Multitudo delinquentium contra fidem non est sussi ciens cariti, regulariter limendo, ad concessionem te ris gratiae. Quia ingrauis is criminibus, qualis est haere-ss,&Vostasia; non minuitur poena ex multitudine deli quentium e& ita faelim fuit a Deo. Ex . . I a.
ue Si xx concessione te bris gratiae maliis bonum, irituale sequatin multitudini Peccanti contra fidem,'uam ex denegatione illius, concedi riteit; si tamen delictu 3 plus nocet communitati, sue in spiritualibus, siue in tenia poralibus,quam scandalum ex punitione ortum, soncede dum non eu, sed gladio ultore uti oportet. Pen. dict. eam
6 Beneficium temporis gratiae non est concedendum illis,quibus iam suit aliud concessiim. Cum hoc potius sienuere peccantibus,quam eos ad fidem reducae. Pen. diu.
438쪽
39ψ LIB. IV. 'CRIP. VIII C Α P V T VIII. sui gaudent beneficio temporis gratiae, O-
qui ab eo excluduntur. i'O S omnes comprehendit beneficium temporis grat , iis,qui sunt de illo regno prouincia, vel diecesi, ubi
edictum gratie publicatur. Concilium Biterren. cap. I., a. quos refert,er seruitur Pen. de tempore gratia cap.9. ct i o. , Qui semel usus fuit beneficio temporis gratiae, sita liter deliquit post primam gratiam, quod conitituatur relapius,sue verus, siue a iure praesumptus,non potest, abso . Iute loquendo, gaudere secunda gratia. Qu ia relapsus a solute indignus est venia.Cap. Priuilegium. I I. quact.3. ea
; potest gaudere secunda Eratia, misi post primam adeptam taliter deliquit, 'iod non efficiatur relapsus, sitie ex facto postea commis o inferatur Ietiis, siue vehemens suspicio. Cum enim non maneat relapsus, non erit indignus venia,licti grauius puniendus sit. Vide supra lib. a. cap. qo. 'Non gaudet beneficio temporis gratiae,qui no plene delicta, ac delictorum tempus tam de se,quam de complicibus confitetur: aut qui non reuelat omnes, quos lia reticos,vel de hqresis pectos esse nouit: sed tanquam diminutus puniendus est, prout iuris fuerit. Concit. Biterreni se
sumus. Quoniam non est . iudicandus vere contritiis, & excorde reiiersus ad fidem,qui plene non confitetur, & dimidiam vult sperare veniam, quod nequaquam licet. Cat.
para.a. offert. 2I. Quando non plene confitens dicendus sie
439쪽
dimininus,ut clabitas poenas luatividendum est Iura tib. r.
s Vt quis gaudeat beneficio temporis gratiae , debet
sponte redire ad fidem.Pen.di .cat.1 o. Nam qui non sponte venit,non potest dici vere conuerras,quod iura maxime obseruare prscipitint. Cap. Vt officium. s. Prouiso solerter. de
quietianarefert Guid. Fulaod. in responsione ad consultationes Inquisitorum quais.a. Farintc.. haeresi, qu 2.1s3.f. ti
6 Qui in particulari monitus,vel citatus coram Inquirstoribus se pret sentat in tempore gratiar, non dicitur sponte
venire ; ac proinde non gaudet beneficio,& impunitate gratiae. L. vlt. C. de his qui lare. Oeculi. versic. Domini, Archid. & Ioann. Andr. in eo. Vt commissi. de haret. lib.
Pen. d. comment. I 2. verse. Infra.
7 Non roditur spontanea comparitio per monitorii generale, siue generalem citationem, quae publice fit, cum conceditur tempusgratiae:&sic qui post edicti publicationem, tamen intra pretfinituna tempus se pr sentat, gaudet
immunitatibus gratiae. Pen. d. cap. Io. dc Guido. d.quHLa. Apud Pen. d. versic. Infra . Alias enim nemini concederetur beneficium gratiar,c semper monitorium, & citatio generalis praecedat; 't volentes redire ad fidem, sciant se smanere liberos A seueritate iuris per concesilonem temporis gratiae.
8 Sponte venit, qui ante publicationem temporis gra
s Quorum dςlicta intra tempus gsatiar per aliorum ,
ςonfessionesinnotescunt,si eodem tempore durante compareant,pleaequς delicta sil* coluiteantur,non amittunt be- neficium aratie sed thurate ce'sςndu ire. Pen. 4.cap.ro.
440쪽
Quoniam in ijs,qhrae fiunt eodem tempore determinato, iron datur prius,nec posterius. L. Quidam testamento F depecul. Ieg Surdus de alimentis , titul. I. quaLI. M'. num. 13. Et eodem tempore dicitur fieri, quod successive fit. Glossa in I. Antiqui. verb. Eodem tempore. I si pars haered. peta. 'Alias restringeretur tempus gratiae ad eos tantum, qui, cum habeant complices primo venerunt: & sic nullus quantumcumque is luntarie,AI spontanee veniret,esset securus quod consequeretur beneficium gratiae, quod multos arceret a constitione delictorum; cum tamen gratia amplianda sit, non vero restringenda. Cap. Odia. de reg. iur. lib. c.
gratiae, O carceratis. a C Ecundum maiorum consuetudinem excluditur a b D neficio temporis gratis ille,qui ante illius publicati nem iam erat denunciationibus praeuentus, licet ad ulteriora nondum processserint Inquisitores.Pen.ae tempore grais ira cap. ii .Ex doctrina Guidonis Fula squaH. a.in responsad confultationes Inquisit. Archid.in cap. Vt commils.num l. Ioan. Andreas num. . de haret. lib. c. Quoniam sic preventus clim habeat contra se testificationes, metu illatum prc simitur venire,& non voluntarie.
1 Qui intra tempus gratiae voluntarie se ipsum defert ad Inquisitores,nesciens se esse denunciatum, dummodo persc-naliter citatus non fuerisiverisimileque sit ignorare denuntiationes contra se factas, relicto iuris rigore, concedendum est ei beneficium temporis gratiae. Quia non videtur coactus venire. Pen. d. cap. 11. de mente Doctorum,quos Pr xime citauimus,supra lib. a. cap. ac. num L s.
3' Si quis ante tempus gr N iae post denuntiationes contra ipsum factas, citatus fuit per Edictum, eo quod absens erat,b: pollea publicato Edicto ginuae, intra verminum .