Disputationum anatomicarum selectarum /

발행: 1747년

분량: 1043페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

11쪽

PRAEFATIO.

fas lentis crystallinae convexitatem ejus augere credit O minuere. p. 337. XXII. Propria eχperimenta sunt I. ΗENRICI MOELLE R de tunica retina ta nere o ostico Hall. 17 9. quibus ingressus, ejus nervi per poros seseroticae in bubulo OCulo conspicuus, membrana musculosa retinae, arteria lentis crystallinae, &alia memoria digna ntinentur. p. 187. XXIIL LEOMAARDI EULER juvenilis labor, sed EULERI juvenis est diss. de sono Basil. 1727. qua jam ea aetate NEUTΟ-NI calculoS reformavit. p. 2O7. XXIIII. I. AUG. WOLFAHRΤ jpecimen de bronchiis et oisque bronchialibus Hall. 17 8. novam tabulam de descriptionem venae bronchialiS Continet. p. 227. XXV. SAMUELIS AVRIVILL 11 etiam discipuli nostri, et

bibliothecarii Upsaliensis diis. de vasὴrum pulmonaliam, scauitatum cordis inaequali amplitudine Gotting. 175O. defensu, multa aliter & verius tradit, quam clarissimi antea viri, &dissicillimae quaestionis solutionem verae propiorem. Rejicit sanguinis Condensationem, Venas ampliores esse arteriis suis confirmat. p. 257.

AD VOLUMEN R

XXVI. I. GEORGII ROEDERER nunc nostri Co113.

collegae disp. de foetu perfecto Argentor. 175o. Multa sollicia te vereque descripta habet in foramine ovali, Uracho, Umbilicati funiculo, cotyledonibus, ampullis aqueiS, qtiae Pro allantoide inposuerunt, membrana pupillari, si C. p. 3I3.

AD VOLUMEN VL

XXVII. I. E. HEBENSTREIΤ progr. de vermibus anatomia

eorum administris hostes insensissimos thesaurorum anatomiacorum describit.

XXVIII

12쪽

Leid. 173I. debetur veteri amicitiae 1. GES NERI Tiguri Canonici, per omnia utilis S per propria eXperimenta nata. p. 35I. I ERN. HEBENS TRE IT diss. de dentitione secunda junior mi Lipi 1738. utiles & icones S descriptiones habet dentium,eorum lite primordiorum, S maxillarum infantilium. p- 37 L. XXX. Serius accepta, rectasia, S ab ipsi, auctore castigata esst diss. triplex C. LUGUsΤ1 a BERGEN de perspiratione vis- Franco furti 1738.4. Olina defensa. p. O5. Et ita vale amice lector, & indicem proxime eXspecta, qui ad totum opus pertinet Bolanicarum disputationum &chirurgicarum collestionem facilis offero, si quis typographus

eam moliri velit, utriusque enim generis non minimus mihi apparatus est, ct habent hae collectiones id publicae utilitatis, ut perituras divitias conservent, posterisque tradant, alioquin interlapsuras. Dedi Gotting. 175I. die 23. Septi

13쪽

DEGLUTITIONE

FRIDERICUS BERNARDVS ALBINUS.

ad d. aet. Decembr. IT O. Lugduni Batavorum.

15쪽

Quod Cicero a) devorare dicit, & depellere cibiam. id cum posterioribus Medici vulgo deglutire ; ipsumque depellendi actum, Deglutitionem. Quae quomodo peragatur, & per quae instrumetita, non est facile cognoscere. Quare non dubito quin mirere, Lector lion )a rate, quod ego, specimen aliquod studiorum meorum editurus , quod pro Gradii Doctoratus in Medicina obtinendo ex lege hujus Academiae defenderem, de Deglutitione scribere in animum induxerim. Magis etiam mirabuntur, qui mecum audire S discere potuerunt, quae sit ratio ipsius, ct quomodo partim imperfecte admodum, partim omnino aliter, quam res & veritas concedat, exposita a plerisque fuerit. Et si qui benigniores esse volent, & rem ipsam a me quodammodo capi fortat Ie potuisse non omnino negabunt: tameu

16쪽

ALBINvS DE DEGLUTITIONE.

temeritatis me haud dubie accusabluat, quod conari ausis fuerim, verbis atque ordine eam exponere; de Riolanus jam scripserit is inspectione illam potius quam longa oration ,, cognosci posse. se Dicam qui factum fuerit. Cum de argumento speciminis inauguralis circumspiciens, cum Amicis meis Commilitonibus de eo conferrem, omnes volebant De glutitionem: neque milii, fateor, displicebat. Et quia satis sciebam, nulli argumento pro dignitate tractando aptum satis me fore; speravi facilius veniam me impetraturum, si in dissiciliori erraverim, quam si in faciliore. Perse tum ali. 3 quid neque promitto, neque postulant a me, scio, aequi. Utinam modo horum exspectationi aliquo modo satis facere

conatu meo possim. Necessiarium esse duco, ut ordinem sequar hunc: exponam primum viam, per quam depulsio illa fit; deinde mota dum, quo fit; post instrumenta, per quae fit; denique ex

Pia, per quam depellitur cibus ct potio.

g. I. L x ore in ventriculum depelluntur es, quae accepta sunt: primum autem eX Ore in fauces; per has iii stomachum, per hunc in ventriculum. f. II. Os appellamus concavum illud, quod extrinsecus labiis & buccis continetur, cujus ostium est labrorum litatus. Intra Os maxillae cum dentibus, itemque palatum lingila. Divisum est in duas partes per maxillas dentesque ipsis infixos. Earum altera est anterior, inter maxillas dentesque ab

Una ι J Atithrop. lib. IV. Cap. II.

17쪽

ALBINUS DE DEGLUTITIONE.

uua parte, & labia buccasque ab altera. Pars altera esi posterior, intra maxillas ct ordines dentium. Ex utraque altera in alteram aditus est inter ordines dentium, cum maxillae diductae: est quoque per intervalla dentium. Infra tu posteriore parte oris lingua collocata, quae ex faucium parte inferiore venit, qUaquaVeIsum mobilis, &in varias figuras innumeris modis mirabiliter commutabilis. Inter linguam & maxillae inferioris concavum , es fundus hujus partis posterioris oris, ubi sub lingua tum ab anteriore ejus parte, tum a lateribus, glandulae sub linguales collocatae , quae intra Os modice eminent sub superinducta me in

brana OriS.

Eadem pars oris posterior a superiore parte palato terminatur, a dentibus anterioribus usque ad fauces, fornicis quadam specie, cui lingua subjacet. Palati pars anterior ante & a lateribus continuo ambitu gingiva continetur: eaque pars dura est & stabilis, quia intus os habet; vocabo palatum stabile. Pars posterior, in qua nullum intus os, tota mollis, mobilis, obse auiosa: idcirco appellabo palatum molle vel mobile. Stabile a dentibus anterioribus in posteriora concavum est surgitque. Mobile se a stabili in posteriora fornicata specie demittit: oc ex transverso concavum est, latiusque pone dentes intimos explicatum. Εjus postrema pars arcuata est, & ab utraque parte , hoc est a dextrade a sinistra, abit in duos arcus ; quorum alteranterior est, alter posterior: uterque latus & similis membranae. Anteriores se ab utroque latere inter maxillam inferiorem linguaeque radicem, pone dentes intimos,ue demittunt, de ad postremum lateribus radicis illius continuant. Posteriores mox pone anteriores, postremum marginem palati mollis efficiunt. Inter arcus anteriores & posteriores tonsillae positae sunt, introrsituri eminentes: una

igitur in parte dextra intimae hujus partis oris, altera in si-A 3 nistra.

18쪽

nistra. Denique a media postica parte palati mollis uvula dependet, mollis & laxa. Postrema arcuata pars palati mollis una cum tonsillis & l ing m efiicit postremam partem oris 1, post quam quod sequitur spatium, id huic es appellabo : pharyngem fere dicunt hodie Anatomici Medici; quanquam eundem ejus

terminum omneS non ponant.

Potest autem postrema illa arcuata pars palati mollis ita linguam versiis deprimi, itaque vi Cissim rotunda linguae pars,

quae subjacet, in arcus illius concavum surgere, ut eum accurate dc omni ex parte aequabiliter impleat; uvula tunc depen-d n te secundum posticam partem radicis linguae, quae in faucibus est. Quod cum sit, tunc intima illa pars oris perfecte clauditur, Ut neque ex ore in fauces , neque ex his in os aditus pateat: fit autem cum ore patente spiritum per solas nares ducimus. Haec cattia est, cur ultimum oris ter. minum hic ponam. Potest idem ille arcuatus margo palati mollis a lingua recedere: potest etiam lingua ab ipso. Et plus minusve an se invicem recedere pos uiat. Itaque aperitur aditus ex ore in fauces, vicissimque ex faucibus in Os, ut cum spiritu in per os ducimus: & quidem minus magisve aperitur aditus ille. Semper tamen, quantum vi S aperiatur, multo contractior est ore & faucibus. Idcirco videtur isthmus nominari polle, & quidem faucium, quoniam in os introspicienti apparet tanquam ostilina angustius , quo fauces incipiant.

q. ΙIL Post isthmum faucium qiiod sequitur conca. vum , fauces supra summatim appellavi : de quibus nunc plenius agendum. A superiore parte pone palatum molle UVulamque in nasi concavum patent: spatium enim ibi est inter palatum molle dc posticam partem faucium. Per hoc spatium spiritum ore clauso ex naribus in fauces primum, deinde in pulmones ducimus: rursusque emamus. Per hoc mu- cum ex narium concavo pellimus in fulces: ex quibus eum

deinde

19쪽

deinde vel in os pellimus, cum exsereaINUS; Vel in stomachia ira,ctura degltitimus. Per hoc aliquando vitiata deglutitione, e faucibus in narium concavum pellitur id, quod deglutiendum erat. Per hoc denique vehementer vomenti solet

aliquid illius, quod evomit, e faucibus in nasum pelli. Idem illud spatium angustare possunms magis magi Sque,

postremo claudere. , Possumus autem duobus modis, qui non modo diversi sunt, sed maximam etiam partem contrarii. Primus est o cum patulo licet naso, spiritum solo ore duciri mus; quo tempore palatum molle attollitur, & oppandi- tur Viae in nares, eodemque angustant tir postica faucium se circa palatum molle, ,. c) Hic modus apparet, cum fauces in speculo contemplamur eo tempore, quo ore solo spiramus, patulo licet naso. Alter modus est, cum deglutimus; , , quo tempore & palatum molle ex lateribus contractum a- ,, gitur deorsum & fauces circa palatum ex transverso conisistractae, ad id ipsum aptantur, apprimunturque, iij de quo infra plura dicenturi Ab inferiore parte fauces pone linguae radicem laryn-gemque deorsit in infundibili quadam specie pertinent usque ad ima laryngis, ubi desinunt, & abeunt in stomachum. Haec inferior faucium pars a posteriore parte & a lateribus aequabilis est. non autem a parte anteriore, ubi intra eam prominet radix linguae & larynx. Primum a superiore parte radix linguae, quae se ex intima parte oris in fauces deorsum curvat. Radici linguae adjuncta epiglottis, quae ipsi a posteriore parte adstat erecta , in anteriore parte faucium. Infra radicem linguae & epiglottidem larynx insigniter eminet, usque ad imum faucium. In laryngis sumnio statim pone radicem epiglottidis, glottis est, ostium laryngis, quo via spiritui in laryngem, asperam arteriam, pulmones patet; vicissimque ex iis in fauces. Itaque duae sunt in ιJ ALEis Hist. Must lib, III. cas. 6o. ii 4 ibidem.

20쪽

in saucium inferiore parte' viae: altera anterior ad imam radicem linguae, eique adstantis epiglottidis; qua via spiritum ducimus in pulmones, reddimusque ex iis: altera post illam, qua depellimus illa, quae deglutimus. IV. Vbi fauces desinunt, stomachus incipit; quem etiam Oesophagum appellant. Incipit itaque ad imum la-ryngis principiumque asperae arteriae. Canalis est membra- Uaceus angustus, qui secundum anteriorem partem spinae per collum illo racemque se demittit, & ad postremum per diaphragma penetrat in abdomen, ubi mox ad ventriculum pertinet, & in eum patet. g. V. Exposui viam, quam qui plenissime cognoverint , iis etiam . cum de deglutitione ipsa dicturus sum , intelligi fortasse potero. Contra autem barbarus haud dubie ero illis, qui non cognoverint. Qitae de ore & faucium principio attuli, non dissiculter cognoscet diligens observa-ror, si ore aperto contemplari in speculo velit oris & faucium 8

concavum. Poterit etiam in corpore mortui ulterius perquirere: sed rogo hoc faciat partibus omnibus integris, nihil secando, aut nimis distrahendo, ne viti et naturalem 1abricam positum liae partium; quod sacile fit. Iuvabit eum figura Bidloi e) prima Tabulae XIII. quam solam inveni tolerabilem. In ea pars anterior oris tota vitiata, quoniam buccae incisae, unaque cum labiis distractae. Quis autem haec satis in seipso videre non potest 3 Satis autem bene maxillae cum dentibus, & pars posterior oris cum principio faucium. Vide linguam G, in fundo oris. Vide palatum stabile, dentium ordine superiore terminatum: eique continuatum palatum molle, cum arcubus suis anterioribus & posterioribus, juxta LL, praesertim in dextro latere; ubi tonsilla male I posita pone arcum posteriorem, quae inter posteriorem & priorem ponenda fuerat.

Λ palato molli uvula H dependet. Isthmus saucium inter

SEARCH

MENU NAVIGATION