Disputationum anatomicarum selectarum /

31쪽

ALBINUS DE DEGLUTITIONE,

Laryngem, hoc est nodum gutturis, hoc tempore celeritate magna attolli, visu tactuque facile cognoscimus. . Percipimus quoque non obscure, larvngem tunc, cum sublata est, cum lingua se comprimere. Digito autem super linguam in os inserto, animadvertimus linguam intumescere S tendi, ac sic resistere laryngi, de contra niti: quod etiam plenius animadvertimus, cum digitum in os sub latera liparte linguae interimus; ubi radicem ejus tumere, tendere se, R deorsum urgere percipimuS. Quin etiam lingua ut melius resistat, non modo tumet, seseque tendit, sed etiam palato dentibusque per totum ambitum , apprimit. Fieri hoc videmus, cum prompte & rectissime deglutimus. Itaque etiam hoc te inpore maXillam adducimus, ita ut dentes dentibus apprimamus: quo fit ut lingua se ad palatum melius certiusque pdmovere, dentibus. que apprimere possit. Ex quo simul ratio mani est a est, cur ut recte deglutiamus, maxillam inferiorem ad superiorem

firmiter adducamus. J'ossum iis quidem diductis maxillis deglutire , sed dissicilius, minusque prompte & secure: quod

cum facimus, linguae ape X, cum non inveniat, cui recte

innitatur, primo quasi incertus, dein se aliquantum retrahit, tu ligniter simul intumescente & latescente lingua, suaque tamen posteriore parte palato di dentibus posterioribus innitente, quantum potest. Apparent haec cum in speculum intuens, ore aperto diductisque maxillis deglutis. Post haec, si in corpore mortui hanc partem faucium dii genter & accurate contemplari velis, nihil quidquam vitiando partes ipsas, positumque earum naturalem; deinde

quam poteris optime imitari iis illa, quae in hac parte deglutitionis fieri exposui; hoc est, linguam a superiore parte retinere & firmare, ut fere se ipsia in vivo firmat lcndendo se, & ad dentes palatumque apprimendo; ac deinde laryngem attollere modice in anteriora, & contra linguae C a radi-

32쪽

ALBINUS DE DEGLUTITIONE.

radicem firmiter premere: cognosces, quomodo tunc epi-olottis inter linguam laryngemque intercipiatur, dc ab utrisque prematur, supra a lingua contra laryngis sum intim, infra a summo laryngis contra linguam: cognosces, quomodo la-xyngis si immum se accurate sub epigio itide condat, & in concavam ejus partem quasi inserat: cognosces, quomodo flexibilis epiglottis hoc tempore a lingua ita apprimatur lar gis summo, ut illud totum exquisite in tegat, operculi apti & plane conniventis instar; atque adeo plane operiat, claudatque glottidem, quae est in summo illo laryngis : cognosces, hoc modo tutis sit me

condi glottidem, ut nihil omnino illabi aut impelli pos it ,

juvante securitatem valida laryngis linguaeque inter se compressione. Atque haec etiam ita peragi, satis animadvertes, si exserta maxime lingua, digitum super eam in fauces demittis ad epigio itidem usque, de hoc facto deglutiendi nidium edis. Est vero experimentum dissicile, dc caute insti

tuendum.

Ita autem se non modo glottis sub epiglottide condit, sed etiam tota laryngis summitas; quo cavetur, ne quid illius, quod deglutimus, attingere siunmitatem illam possit, aut circa eam remanere: quod si sieret, facile aliquid illius, peracto deglutitionis nixu , postquam recedit larynx ab epi lottide dc lingua, spiritus secum intro in pulmones rape re posset. Itaque necessarium fortasse non est, ut simul glottidis rimula p) hoc tempore archetur, aut glOttis ipsa contrahatur: quamquam tamen fieri possit. Rimulam ita possumus arctare oc comprimere, ut nulla supersit. Glottidem fortasse aliquantum contrahere.

Sic itaque, ut dictum est, tutissime condita glottide una cum laryngis sui limitate, clausaque per epigio itidem quasi superinductam, cavetur, ne quid in eam depellatur, aut

circa p De glottide de rimula ejus, & rima interna via. Albin. Hist Hu sc lib. II. cap. 64.

33쪽

ALBINUS DE DEGLUTITIONE.

circa eam adhaereat, quod mox, peracta deglutitione, in pulmones cum spiritu abripiatur. XIV. Simul autem expeditur via per hanc partem faucium in stomachum, in quo per se ina pedimentum est. Nam, ut dixi, intra partem ejus anteriorem ad radicem linguae eminet epiglottis, infra larynX: in quae si incurreret

deglutiendum, impediretur ab iis facilis depulsio, tu aliquid

adhaerere posset. Nunc autem compressis inter sese linguae radice de laryngis sirinino, intercipitur ab iis epigio itis: videturque ita intercipi, cum recte deglutimus, ut plane submoveatur; atque adeo se hoc tempore statim infra radicemas si linguae postica pars laryngis sequatur si eoque illud, quod deglutimus, facile secundum radicem linguae posticamque laryngis partem, utpote Viam planam, depellatur. Quae rursus haud dissiculter cognoscentur, si quis imitari, ut dixi, in corpore mortui velit illa, quae a nixu deglutitionis fieri

exposui. Quin etiam alio praeterea modo via haec expeditior redditur. Laryn X enim non attollitur recta, sed aliquantum in priora: ex quo liberior haec pars faucium, utpote inter la-rmgem spinamque interjecta media. g. XV. Porro quoniam membrana fauces em ciens,' toti posteriori parti laryngis superinducta adhaeret, fieri aliter non potest, quam ut saucium pars inferior, cum attollitur larynx, attollatur una, certe pars ejus anterior, quae la-xyngi adhaeret. Fieri etiam non potest, quin simul eo tempore attollatur hujus inferioris partis faucium pars posterior; quoniam hoc tempore palatum molle contractum, depellit deglutiendum; ad depellendum autem contrahitur a muscuialis Palatopharyngeis, ut infra exponam qui cum ab inferiore parte se evanescant in inferiorem partem membranae fauci-C 3 ν,umst

34쪽

,,uin, si sic ut se ejus latitudinem, ini r margines posti eos, cartilaginis thyreo ideae interjectam teneant r necessarios uia ut partem illam faucium , attollunt, ut occurriat degluti-isendo , & laxant, ut facile accipere id possit. , ι Sequi. tur itaque hanc partem totam faucium attolli, ante cum la-rynge, pone a Palatopharyngeis, quod haud dubie juvant 24Salpingopharyngei t): ex quo tota occurrit deglutiendo, de laxatur, faciliusque accipit.

XVI. Quid igitur in deglutitione boni ex subla. tioi1e illa laryngis 3

Cur fit tam subito, prompte, valide 3 Cur larynx statim attollitur, Ec retineri vix potest, simulac deglutiendum in fauces pellitur 3 Intelliguntur ex supra di stis. Cur autem, simulac impeditur sublatio illa laryngis, tussis 3 Cum impeditur, laryngis summum cum glotti de se non condit sub epiglottide, apertaque idcirco Rio itide, spiritu intro pulmones rapitur aliquid illius, quod deglutiendum

erat ; quod ferre nequeunt pulmones, tussique excitata, rursus expellimus, aut expellere conamur. Cur si non attollitur larynx, aut si non perfecte, periculum suffocationis, aut ne quid pulmones vitii contrahanti Apparet. Sio JInacreon Poeta, acino uvae pastae strangulatus, referente Plinio su). se Brixi ense in matronam invito filio pitulam assumere neganti, digito imprudenter in ar- teriam compulisse; eumque protinus exanimatum in sinu, jacuisse is refert ALEXANDER BENEDIO TUs u θ. In prirnis autem memorabile, quod a THOMA BARTHoLi No annotatum . . , , Suenonem Olai, juvenem robustum, cum in

coena

35쪽

ALBINUS DE DEGLUTITIONE.

23 coena con ivis jtissu hospitis inserviret, linguae bubulae frus ulturi in patina resid triuia chaan & festinanter ori injecisse, di, Munde statim vox sublata & respiratio, nec caro deglutita co- natu ullo aut vi ulla potuerit elici. Antequam advocaretur Clii rurgas, strangulatum. Postridie cadaver apertum fui Lisse a se, invenitimque esse frustulum illud linguae bubulae, ,pondere unciae unius cum dimidia, inter epiglottida dc la--ryogis rimulam se insinuasbe, totumque laryngem obturasse

tam arcte ut vix manu eximi potuerit.

Cur si quis hoc tempore ridere, loqui, aut quovis modo spiritum ducere velit, statim tussis 3 Apparet; nam nihil tale essicere potes, nisi impedias attolli laryngem, aut

sublatam domittas, quemadmodum etiam cum Vis hoc tempore ridere, aut loqui, aut spiritum ducere, percipis laryn-gem aut non satis attolli, aut sublatam demitti. Itaque haeret ibi deglutiendum, de spiritu subito abripitur in pulmones; unde eodem modo, quo supra dictum, tussis. Cur infantes nuper nati cum alimenta ipsis praebentur, facile tussiunt 3 Quia ulu nondum edocti bene deglutire, &condere glottidem, ut oportet Cur, cum nimium alimenti, ut pulticu Iae alicujus, praebent iis mulierculae, iusiurati & cum mammam nutricis sugentibus, nimis cito lac affuit, aut nimium eius 3 Quia aut nequeunt uno nixta deglutitionis in totum depellere, aut cum depulere, nimis cito a Tuit, citius quam condi rharsis glottis possit: adde etiam quod nesciant adhuc ita perfecte degitit ire. Idem adultis contingit, cum nimium potionis

continenter in os infundunt..

Cur, qui sorbilant vinum servidum, iis facile tussis ςXcitatur, tum cum accipiunt, tum postquam deglutierunt, etsi etiamsi perfecte deglutiant 3 Si, cum accipiunt, inspirent, vapor vini fervidi simul ducitur in pulmones, qui irritat, &ad tussienda 111 cogit. Postquam deglutierunt, manerc ta

36쪽

ALBINVS DE DEGLUTITIONE.

meti solet vaporis ejus aliquid in ore & faucibus, quod dein eodem modo in si iratione introrapitur in pulmones. Cur tamen in ipso actu deglutitionis ne quidem vaporis illius aliquid penetrat in glottidem 3 Quia haec tunc perfecti si me clauditur, & etiam vi apprimitur operculum , quo clauditu P. Cur fit, ut cibos deglutire quidem valeant, potionem non valeant sine molesta tussi, ac sustocationis metu 3 exempla annotata reliquerunt HILDAN Us x , & BAL LoN1 Us Potest fieri a causis, quae impediunt depulsionem perseetam & integram, quo fiat, ut cibus quidem praeterlabatur, sed potio quia quaquaversium facilius dissiuit, non

recte.

Qui vero bibere quis potest immoto gutture 3 BRAsAvo Lus narrat et , se sic vid ille bibentem nutricem filii sui: dc CARDANUs a), vidisse secum puer esset, germanum quenda in tribunum militem, solitum vinum hoc modo haurire. Vellem videre.

g. XVII. Superesst nixus degluti cndi, quem hactenus explicui, pars ultima, depulsio ex faucibus in stomachum. Quamprimum in fauces depulsum est deglutiendum, contrahit se pars earum posterior, tota scilicet illa, quae la-ryngi non est superindusta ; acceptumque sead postica laryn- 27,,gis apprimit b),, ae sic depellit in stomachum. Primum autem contra lait se pars earum superior, continuoque sequentes, ut quaeque seqllitur, ad stomachum uςque. Contrahunt se aliae post alias celerrime : ex quo species quaedam suctionis, quam etiam digito in imas fauces demisio percipimuS.

g. XVIII.

37쪽

AL INVS DE DEGLUTITIONE.

23g. XVIII. Hic aptisIime interseram elegantem Ual satv ae observationem impeditae deglutitionis, dc curationiqejus. Sic scribit c: in musculorum, , Hyopharyngaeorum, , violenta distensione , quando Videlicet nimis copiosa, de . non bene mansa cibariorum quantitas in pharyngem protruditur , potest, luxationis species succedere in appendici. hiis cartilagineis ejusdem ossis hyodis, quod ego in muliere Bononiensi a deglutitione crassioris boli bovillae earnis, , non bene niansae ObserVavi; putabat mulier, multisqueis imposuerat, se diveyari a bolo in faucibus haerente, is quem ut inde deturbaret, Varia manuum & medicamento. , , rum auxilia tentavit, sed incassum. Iamque elapsum tri. si duum erat absque eo, quod ullum cibum vel potum allu - mere potuisset, cum denique a me opem quaesivit. Ego is vero omnibus perpensi S, cum in aliqua ex appendicibus A cartilagineis ossis hyoidis luxationem hispicarer, partem, is ut anatomica indicabat cognitio, ita digitis contrectavi, dc ilico per unam, Vel alteram contrectationem, omnia iuis pristinam sanitatem redacta sunt sic, ut immediate absque

se ullo deglutiendi incommodo jus cultun sumere, & cibum se mulier, modo desperata, potuerit. se Nempe Hyopha-ua ryngaei Valsalvae, qui sunt constrictores pharyngis medii G, sunt inter illos, qui fauces contrahunt ad depellendum. XIX. Cum deglutielidum depulsum est in stomachi principium, mox nixus ille deglutitionis cessat, ac , , rela. se xant se omnia, dc restituunt e ,, . Cessat compressio in faucibus, hoc est cessant agere palatum molle & fauces: lingua se restituit, quo simul epiglottis attollitur: larynx se demittit; summumque ejuS, adeoque etiam glottis recedit ab

epigio itide; spiritus ducitur. q. XX.

38쪽

ALBINUS DE DEGLUTITIONE.

XX. stomachus naturaliter adsit ictior, dilatatur ab eo, quod impellitur deglutitione. Quod cum accepit, contractione sua porro depellit usque in ventriculum. Quam rem eleganter Cie ERO f) sic exprimit; , , partes eae, quavis sunt infra id, quod devoratur, dilatantur: quae autemst,

pra, contrahuntur ,,. Proprie autem principium stomaehi ab impulso plus minus dilatatur, ac sic accipit: mo X conistrahit se illa parte, ac propellit acceptum in proXimam, quae dilatatur ex eo , ct mox se contrahens, propellit in proximam: atque ita continuo ut quaeque pars stomachi sequitur, ita de dilatatur primum ab impulso, dein contrahens se depellit. Eoque deglutiendum paullatim ad ventriculum depellitur : quod animadvertere possumus in cygno bibente, bove ruminante: percipimus in nobismet ipsis, cum aut calida aut frigida, aut acria deglutimus. Vt vero quaeque pars stomachi depulit contractione sua, ita mox cessat se contrahere, reditque ad quietem ij. XXI. Depet itur autem vi id, quod deglutimus; non modo a palato molli & faucibus, ut stipra exposui: sed etiam a stomacho. Argumento est id, quod percipimus, cum OL fam justo majorem, aut duram, aut inaequabilem deglutimus;

ut quae difficulter depellitur, & a cujus de phalsone molestia in

stomacho, aut dolor. Argumento sunt animalia, quibus longum collum est, quorum multa inclinato corpore deghitiunt; quod jam olim recte ERAsis ΤRAΥtri dixisse GALEN Us narrat se . Sunbquoque homines, qui inci nato corpore de collo deglutiunt commode: sunt quos vidimus vertice suo nitentes, erecto in altum trunco pedibusque, deglutire tum esculenta, tum potulenta.

Esse quoque potest argumento paralysis. si Nonnulli, qui-

,,bus gula resoluta fuit, experientia comprobarunt, cibum

usque ad gulae principium degluti tum non potuisse ulterius, , descenis

39쪽

27 se descendere . ideoque cibum in itinere sibi detineri conque rebanturis: verba sunt FABRICII b . ri Resolutos tam peristinaciter muscidos deglutitionis, , observavit TuLmus si ut gula ne guttulam deinceps potuerit transmittere H. Ex quo satis apparet, suopte pondere cibum oc potionem neque viam sibi aperire, neque se demittere. g. XXII. Iamque exposui deglutitionis modum, cujus summa est haec.

39 Lingua primum apte excipit id, quod deglutiendum. adjuta plerumque a labiis, buccis, dentibus: diversis autem

modis.

Cavet simul ne quid elabatur, tum aptando se ad retinendum diversis pariter modis, tum apprimendo se palato per ambitum juxta dentium Ordinem. Eodem tempore media, qua palati parti maxime concavae subjacet, demissior palati parte illa, distansque ab ea, spatium relinquit, in quod pellatur deglutiendum. Mox clauso labrorum hiatu, adductisque maxillis, lingua sectione quadam contra palatum stabile propellit usque ad palatum molle. Hoc tempore palatum molle contra subjectam sibi lin.' guae partem agitur, quo impeditur, ne quid suctione illa ultra palatum molle pellatur in fauces. Cum deglutiendum ad pallatum molle tis siue propulsum est, mox nixum deglutiendi edimus, quo deglutiendum undique compressum, deorsum per fauces vi pellitur, celerri

meque.

Hoc tempore linguae radix surgit in posteriora, intumescit, seseque tendit, & accommodat ad palatum molle, & ad faucium partem proximam. Eodem palatum molle

40쪽

AL INVS DE DEGLUTITIONE.

Molle se ex lateribus contrahit, deorsumque & simul contra linguam agit, dure sicitque, di se ad linguam accommodat. Eodem & postica pars faucium, e regione palati mollis dclinguae, contrahit se contra palatum molle dc linguam, optatquei se ad eas , ct apprimit. Itaque haec tria, linguae radix, palatum molle, faucium pars postica finitima, se inter et Ise mutuo aptant, & comprimunt, ut deglutiendum undique comprimant, R depellant in fauces. Neque quidquam pelli potest in nasi concavum, quia hac cadem opera contradito palati mollis depellit, & fauces circa palatum molle contractione sua se ad palatum molle aptant,&apprimunt , ac sic claudunt viam, simulque una cum palato depellunt. Dam vero in eo sunt palatum molle de faucium pars,

quae est pone palatum molle , ut juvante lingua depellant ;lingua non modo intumescit, tenditque se , sed etiam palato ac dentibus per ambitum apprimit, adductisque maxillis: atque sic firmat se. Eodemque tempore larynx celerrime attollitur in priora contra linguae radicem, eique valde apprimitur, resistente & contrant tente lingua

Quibus fit, ut tumida linguae radix retrorsum inclinet

nat se epiglottidi, inseratque concavo ejus; ita quidem, ut 'epigi otiis a linguae radice summoque laryngis intercepta, pressaque, operiat exquisite laryngis summum, adeoque &sto itidem. Eoque conditur non modo sub epigio itide la-ryngis summum, clauditurque glottis: sed etiam summota epigio itide, ct quia larynx aliquantum in priora acta, eXρο-ditur via per hane faucium partem in stomachum. Fortasse & rimula glottidis hoe tempore comprimitur, de glottis ipsa aliquautum contrahitur. Simul autem, a sublatione, ut videtur, laryngis, linguae radix aliquantum ex faucibus sursum in anteriora agitur, reliquum linguae rectius in auteriora: dc dum sic mo-