장음표시 사용
21쪽
ne linguae radicem, cui BIDLUUs quidem litteram non inseripsit, inscripsit autem M CoWPERus cs , recteque admonuit in expositione , quam Tabulis Bidloi addidit, raro conis spici epiglottidem cum in os viventis introspicimus: addit autem, te in paucis aliquot aliquando vidisse partem ejus summam, linguam maxime deprimendo ad fauces inspiciendas. Caussa autem quod in hac figura BΙDLoi appareat, est quod buccis per transversum incisis, maxilla inferior maxi-1ne depres a sit una cum lingua. Viam autem, quae ex faucibus in nasi concavum pertinet, exhibuit figura tertia Tab. XIV. ubi stylus F nari sinistrae intrusus, in fauces per viam illam penetrat. In eadem figura palatum quoque exhibet, tum qua parte stabile est A, tum qua molle CC: & a mollis postico margine prominentem uvulam, cui nullam BIDLoUs litteram, Co 'PERUs autem
G inscripsit. In eadem praeterea pars postica faucium circa palatum molle & uvulam, cui pariter litteram non inscripsit Ei DLous, sed Cox RRUs H. Partem autem inferiorem faucium, quae pone linguae radicem & laryngem deors Π pertinet, figura nulla ita expresiam invenio, ut aliquid cognosci ex ea possit. Unus EUsΤACHI Us concavum illud membranaceum aliquo modo ab exteriore parte expressit: dc quidem a latere figura II. Tab. XLI. a posteriore parte figura 6. Tab. XI II. Itaque necesse est partem hanc totam in corpore mortui contemplari: quod qui semel accurate S attente fecerit, haud dissiculter cognoscet. Quam maxime autem cavendum est, ne quid vitietur aut distrahatur, aut ullo modo mutetur figura naturalis, aut positus, aut connexio: cavere autem dissicile est.
22쪽
In ipso quoque corpore consideranda sunt 'itiae dostoinacho dixi. Iuvare poterit EUsTACHI Us, qui stomaclii principium, & quomodo faucibus continuatus sit, exilibuit fig. 6. Tab. XLII. & fg. M. Tab. XLI. Totum vero, quomodo ad ventriculum desinat, fg. I. dc 3. Tab. X.
Ch pux SECUNDUM. sitio modo depellatur cibus o potio. g. I. unc do modo deglutitionis, hoc est, de iis, quae
' fiunt, quando deglutinaUS. Ore primum a Ccipimus cibum & potionem, deinde deglutimus: at cibum, si opus sit, mollimus dentibus, priusquam degitulamus. Quia vero tantummodo de deglutitione agere institui, de duabus illis primis actionibus, quae deglutitionem praecedunt, nihil dicam, nisi quatenus eain illustrare poterunt. g. II. Deglutitio incipit, ubi accepta ore, eaque, si opus sit, dentibus mollita, ex ore ad fauces pellere incipimus:
desinit, postquam ea in ventriculum jam depulsa simi. g. III. Lingua primum dorsi, suo excipit ea, quae de
lutianda sunt. Cum ore accipimus talia, quae statim volumus deglutire, lingua quoque se statim parat ad excipiendum : nempe dilatat se, porrigitque ad labrorum hiatum ;& quidem vel usque ad dentium inferiorum primores, vel etiam ulterius super eos. Semper autem subjicit se ei, quod excipiendum, simulque aptat ad bene excipiendum. Hoc autem perquam variis & diversis modis exequitur', tum prout differunt, quae accipimus; tum prout diversis modis accipimus. Cum vero ea, quae deglutire
23쪽
volumus, per os dispersa sunt, colligit illa apice suo, ex cipitque: aut etiam excipit partibus suis lateralibus.1I Ne quid autem intercidat, cavetur claudondo simulos, & labia buccasque ad dentes apprimendo. si necessarium est. Cavet quoque lingua, ne quid illius, quod eX- cepit, elabatur: apprimit enim se palato & proximo e singivae per ambitum.juxta dentium ordinem, diversis pariter modis, ut retinendi necessitas requirit. 9. IV. Neque tantummodo excipit lingua, & retinet; sed simul etiam spatium aposteriore parte relinquit, in quod mox propellatur deglutiendum. Dum enim lingua per laterum smbitum palato se apprimit juxta dentium ordinem, medio loco, inprimis qua palatum maxime concRVum ei I,
in palati fornicem hoc tempore non surgit, sed demissior quantum satis est, distansque ab eo, spatium illud, de quo dixi, inter se palatumque relinquit. g. V. In hoc spatium lingua propellit, usque ad palatum molle. Propellit autem optime celerrimeque dc integerrime, silictione quadam contra palatum stabile, cujus figura juvat: quod facile experitur, qui digitum iri os inserens, eum deglutire conatur. Idcirco necessarium est, ut os hoc tempore claudatur. Videmusque eum, qui deglutiendum ad fauces propellere vult, os, cum in eo est ut propellat, semper claudere; & licet conetur apertum tenere, non posse. Et facilius etiam commodiusque propellimus, cum eo tempore maxillas ad luctas tenemus; quoniam tunc facilius meliusque dc os claudimus, ct linguam ad palatum admo
Qitanquam tamen sne sectione illa possit lingua propellere , & fere duobus modis. Primo, cum excepto super mucronem suum deglutiendo, apprimit se ad palatum stabile, ia primum apice suo, dein magis magisque corpore, ac sic premit deglutiendum contra palatum illud, urgetque in poste-B a riora.
24쪽
riora. Altero, cum se sursum incurvat, apicemque secun dum palatum stabile agit retrorsum simulque inflectit, atque ita illud, quod exceperat, in posteriora deducit. Cognoscit autem qui modis illis propellit, neutrum eorum commodum esse, neque facilem, neque certum.
3. VI. Ex dictis facile intelligitur, cur, quibus in lingua aut palato stabili inflammatio, aut pustula , aut ulcusculum, aut silmile quoddam vitium; hi dissiculter propellant,
ct cum dolore. Cur propellere nequeant, quibus lingua paralytica, aut a cancro tumens, & indurata : de cur illi ad propellendum,
caput retrorsum inclinent. Cur, quibus a carie exesum palatum osseum, mut
raque figura ejus, propulsio dissicilior. Cur pariter dissicilior illis, quibus soramen in palato adnasi conravum patens: & cur illis pars in nasum pellatur. Cur denique impedita propulsio illis, quibus palatum
nullum. Tribus abhinc annis in vicino nobis pago, infans sine palato, Ullaque parte ejus, natus est, caeteris partibus
concavioris nariumque, quae simul erant unum concavum,'
secundum naturam se habentibus: cui infanti necessarium erat suidiora, quae deglutiret, in fauces infundere. 3. VII. Quo tempore lingua suctione illa retrorsum propellit deglutiendum, eodem palatum molle contra subjectam linguae partem agitur. Qilemadmodum percipimus cum digitum in os usque ad palati mollis initium inserimus, 13 de dein linguae suetione propellere eum conamur. Hac ratione impeditur, ne quid ultra palatum molle in fauces su-ctione illa pellatur. g. VlII. Q iam primum ad palatum molle venit id, quod deglutiendum, ad nixum quendam intimi oris fauciumque stimulamur; quo peracto, jam illud haeret in stomachi principio. Nixum illum clarissime percipimus, quo tempo-
25쪽
re de utimus. Eoque deglutiendum Undique compressum, deorsiun vi pellitur,celerrimcque. Hoc autem niXu partem intimam oris una cum faucibus contralii & comprimi in unum,
primum satis apparet attendenti ad ea, quae fieri percipit. Ap paret praeterea, si quis hoc tempore in Osi introspiciat opaspeculi: contrahi enim illa hoc nixu videt, quousque visu penetrare potest. Sed plenius, si digitum in fauces demittat quousque potest, eumque deinde veluti deglutire conetur: mirum eis nim quam accurate & quam arcte is prenutur, ac simul deorsum urgeatUr.
itaque explicandum est, quod nixus ille sit, a quibus peragatur partibus, quid efficiat. Prima eius pars est depulsio ex intima parte oris in fauces: secunda, ex faucibus in stomachum. Eodemque simul impeditur, ne quid aut innasi concavum pellatur, aut in glottidem. . IX. Depulsio ex intima parte oris in fauces, fit a vi unita linguae re palati mollis, fauciumque partis superioriS.
Etenim ab inferiore parte linguae radix primum surgit in posteriora, simulque intumescit, ct tendit se, ac mirifice accommodat ad palatum molle & proximam posticam faucium partem. Eodem tempore a superiore parte palatum M morte se ex lateribus contrahit, deorsumque & simul contra linguam agit; ac vicissim ad eam accommodat. Itaque detonsillae in lateribus intermedio inter linguam palatumque molle loco sitae comprimuntur. Eodem denique tempore aparte posteriore, postica pars saucium, quae est e regione palati mollis & linguae, se contrahit contra palatum molle linquamque, sic ut aptet se iis, apprimatque. Itaque uno eodemque tempore , , non modo eg quisite aptant se inter se mutuo lingua, palatum molle, ct postica faucium, ut spa- istium nullum remaneat intermedium: sed ita etiam se inter
.,se comprimunt, ut, si quid contineant deglutiendum, pre-B 3 ismant
26쪽
,,mant illud, compriirnantque undique, praeterquam a parte iliferiore; & si inui depellant in pharyngem Ad quod cognoscendum, velis primum in CS tuum ope speculi introspicere, nixumque supia dictum edere:& videbis allurgere linguam, de cum palato molli convenire. Uelis deinde linguam deprimere, & depressam retinere, rursusque nixum illum edere quantum poteris, non poteris enim integre ob linguam depressam retentamque, quae t Unc etiam semper tentat assurgere: videbis palatum molle deorsum contrahi, eu postica faucium contra palatum illud linguamque. Post, ut magis confirmeris, velis demisso in fauces digito, nixum edere tanquam si deglutiturus esses: percipies, digitum , , & a palato molli, & a faucibus, in unum contractis si )o ct simul a lingua contra urgente, accurate comprehendi, comprimi, deorsum urgeri, maxime autem
a palato molli. In ipsa autem illa depulsione lingua aliquantum in anteriora trahitur, suaque radice ex faucibus asturgit, ita tamen ut a palato molli Zc a postica parte faucium non recedat. Unde hoc tempore est contrarius motus linguae dc palati mollis. Dum enim linguae radix sub palato molli aliquantum, di subito quidem, sursum in anteriora movetur, ct simul palatum molle cum postica faucium parte deglutiendum contra linguam deorsum agit; depellitur deglutiendum. Percipitur motus ille linguae & visu, inprimis in fauces inserto digito. g. X. Atque ex his clare intelligitur ratio impedimentorum hujus partis deglutitionis. Vt cur infammatis aut ulcerosis palato molli, uvula , faucium parte postica, Vicina linguae parte , tonsillis; deglutitio dissicilior, & dolo
27쪽
1 Cur, si1 ossiculum deglutias, dolor in faucibus; &quomodo vulnerari ab eo possint. Cur, si quae spina forte deglutiatur, illa facile infiga
tur faucibus, ct maXime ibi, ubi primum niaeum illum edimus: & cur infixa spina dolor, tamquam si pungaris ea, quoties deglutis: cur eadem spina saepe feci liter removeatur, orti stillam panis siccam deglutiendo. Quomodo in sinus tonsillarum impelli quaedam possint, ' quemadmod un DIE 3TERBRogCς memorat i) , cuidam frustulum crustae durae casei in sinum majorem tonsillae illapsum : itemque rusticae famelicae, quae pruna damascena cΟ- 16 cta festinanter comederat, os pruni majusculum ita impulsum in sinum clandem modo dictum, ut post quatuor dies tumida admodum tonsilla, sinuque ejus praetex solitum dehiscente, os tamen illud conspici non potuerit. Cur, quibus palatum molle paralyticum, depellere non possint. Nobili cuidam matronae, quae quotidie &vehementer diu lite amicta fuerat passione hysterica, qua quotidie mirum in modum et vi incredibili convellebatur; postquam sanata erat, remanserat imbecillitas in dextra parte faucium, ob quam dicebat non posse se recte depellere cibum & potionem; posse parte sinistra faucium , non dextra: in hujus fauces introspicienti, quo tempore ni Xum edebat, depressa lingua apparuit palati mollis partem sinistram se recte contrahere, deXtram tantummodo leviter, nequaquam integre.
Cur recte non depellant, quibus palatum molle
Cur, quibus cum osseo deest, omnino nequeant, nisi cum deglutiendum jam haeret inter radicem linguae & posticam partem faucium: & tunc etiam aegerrime; ut apparuit in infante illo sine palato genito, quem supra memoravi. Cur
28쪽
Curtivula deperdita deglutienti tussis )ὶ Quia tune
necessario simul palatum molle vitiatum est, facileque ineptum redditur ad deglutiendum recte & ex toto depellendum; cujus si quid haereat, id mox spiritum ducendo in apertam glottidem introrspitUr. XI. Mirum nunc fortasse videri potest non admodum attendenti, qui fiat, ut nixu illo nihil ex faucibus pellatur in nasi concavum, praesertim potionis. Sed si paulo attentior fuerit, facile perspiciet, viam illam, quae ex faucibus in nasum est, omnino claudi illa ipsa contractione faucium, quae depellit. Via illa, ut supra exposui, est inter posticam partem palati mollis intimamquc faucium
partem pone palatum illud. Iam vero in nixu deglutitionis palatum molle, quemadmodum indicavi, se ex lateribus contrahit, agitque deorstim , & eodem tempore fauces circa palatum molle contra stae huic ipsi aptantur', apprimunturque: eaque ratione efficiuntur una eademque opera duo haec; depellitur deglutiendum, & via in nasi concavum clauditur. Dopellit contractio unita palati mollis & vicinaea posteriore parte partis faucium: claudit eadem viam in nasum, quoniam pars faucium modo dicta, ut cum palato molli depellat, aptat se apprimitque ad posticam partem palati molli g, atque ita quidem, ut spatium intermedium, hoc est via in nasum non remaneat. Neque potest presum deglutiendum, ne quidem dissiuens dc per minimam rimam facile penetrans potio, viam quanda in sibi aperire, possi- cain partem faucium a palato molli hoc tempore deducere, quoniam ipsia palati mollis & faucium contractio contrant titur, & depellit. Adde quod palatum molle oblique in posteriora dependeat, contrahatque se linguam versus, ac sic omnino & in totum depellat.
29쪽
IPQuanquam autem haec plane discrepant ab illis, quae praestantes viri tradiderunt, fidem tamen fortasse invenia am apud illos, qui rem ipsam oculis digitoque explorant. Ore, quaeso, aperto, depressaque dc retenta lingua, in fauces tuas rursus introspice speculi ope , dc ede deglutiendi ni-18 xum, quantum potes: animadvertes perspicue, palatum molle δc faucium proximam a parte posteriore partem ita
contrahi inter se convenire, quemadmodum retuli. Digitum deinde in fauces demitte, rursusque nixum deglutiendi ede: percipies, eum a palato molli faucibusqtie in unum contractis, convenientibusqUe, potissimum autem a palato molli, comprimi, ac deorsum urgeri. Quae si expertus fueris, non dubito quin mecum admiraturus sis admirabilem naturae solertiam, quae Una eademque opera haec duo tam necessaria, paucis adeo instrumentis, tam secure essicit.
g. XII. Anne igitur perspicuum est, qui fiat, ut nixu deglutiendi, in nasum pellantur deglutienda illis, quibus
palatum molle exesum est 3 Et cur infans sine columella dc tonsillis natus, lac,
quod lugebat, per nares flatim reddiderit 3 referente SAL-NUΤΗΟ l . Cur autem, si quis eo tempore, quo deglutiendum per fauces depellendum est, aut ridere incipiat, aut loqui, aut tussire ; et deglutiendum facile pellitur in nares 3 Scilicet
quando aut ridet, aut loquitur, aut tussit, spiritus e pulmonibus cum impetu pellitur in fauces, ex iisque per os & nares: quae ut facile admittant, emittantque, recedunt a se mutuo palatum molle & lingua, quo via e faucibus aperitur in os: recedit quoque palatum molle a parte postica faucium, eoque aperitur via e faucibus in nasum, spiritusque expulsi impetu abripitur deglutiendum in os nasumque.
30쪽
3. XIlI. Sequitur exponenda nixus deglutiendi pars 19 illa, qua cavetur, ne quid in glottidem depellatur, aut ab ripiatur. De qua variae quoque existunt opiniones, quibus subscribere non sinit res ipsa. Putet fortalle aliquis, ininime secure, adeoque non re fle, glottidem in faucibus positam esse ad radicem linguae, secundum quam deglutiendum depellatur: periculum enimelle , ne quid facile in eam pellatur. Sed securitati ejus quam certiissime prospicitur illo ipso nixu , quo etiam depellitur deglutiendum. Ploc autem modo. Qio tempore depellitur deglutiendum, lingua, ut dixi, posteriora faucium
Iirget. Linguae aute in radix e X ore in inferiorem partem
faucium pertinet, ibique mox pone eam erecta epigio itis. Itaque lingua, dum postica faucium urget, necessario simul Urget proximum, eamque mobilem epigio itidem, & retrorsum aliquantum inclinat in ), hoc est, glottidem versus, ut quae post epiglottidis radicem posita est in laryngis si amitate,
, , mOX celeritate magna larynx attollitur contra linguam, ei-
, , que Vulide apprimitur: quo fit, ut non modo g ottis sup seponatur inclinatae epiglottidi, sed etiam ut ipsa epiglottis, a lingua summoque laryngis intercepta, pressaque, integat, laryngis summum, totamque operiat glottidem ii . Quam rem etiam priscos perspexisse, sulpicari fortasse licet ex his GALE Ni : se haudquaquam igitur mihi videris amplius admira-
tu TUS, nec rogaturus, quae miramur salie,. ac requirunt,
qui ante me fuerunt tum Medici omnes, tum Philosophi; dio, partim quidem quo pacto, dum bibimus, humor non in , asperam arteriam , sed in stomachum illabatur ; partim au tem musculis , qui sunt ad radicem linguae, causam hujus, rei tribuentes, per eosque recurrere larynga ad epiglottida platantes o . , ,