장음표시 사용
41쪽
2931 vetur sub palato molli, hoc ipsum una cum prohima saucium parte, deglutiendum contra linguae deorsum agit, depellitque, ut aictum est.
Dum attollitur larynx, attollitur etiam inferior pars faucium, quae circa laryngem est, itaque occurrit deglutiendo, simulque laxata , ad accipiendum aptior est. Fiunt haec omnia, quae hactetius de nixu illo dixi, uno eodemque tempore, celerrimeque. Denique simulae deglutiendum depellitur in fauces, earum contractione contra linguae radicem & laryngem depellitur in stomachi principium, peractusque est nixus deglutiendi. Mox cessat nixus, relaxant se omnia, ct restitu int. Interea stomachi contractione, quod acceperat, paulatim depellitur in ventriculum. Dum depellit stomachus, unaquaeque ejus pars, quae depulit, cessat agere, di se restituit. Hic est deglutitionis modus maxime naturalis, & commodus , certusque. A quo qui recedunt, ex supra dictis sacile intelligentur. g. XXIII. Iuvat autem depulsionem maximopere lubricitas viae. Pars ante ior oris, tum quae ante dentes est, tum quae intra eorum ordines, humectatur & lubricatur affluente saliva, tenuique quodam humore, quem tum ipsi' us oris ambitus, tum lingua, continuo exsudant. Pars oris, quae est circa dentes intimos, unaque Chimea fauces, humectantur pariter humore tenui, quem ubique continuoque eXsudant: sed praeterea etiam lubricantur quam maxime humore quodam spissiore, quem mucum appellit-mus. Is paratur & colligitur in folliculis glandulosis, quibus consita quasi est radix linguae, palatique mollis pars ad OS pertiaens, una cum uvula, & molli proaima palati stabi-
42쪽
lis parte, fauciumque ambitus: paratur quoque in tonsillis. Erumpit ille ex folliculorum ostiolis, & ex tonsillis, cum
urgent eos magis, contractione dc agitatione partium, quibus inhaerent : maxime cum ipsi premuntur ab eo, quod deglutimus. Sic di stomachus lubricatur. Humectantur praeterea hae viae, subinde deglutiendo salivam. Qtiin etiam ex muco tali lubrica ab utraque parte est epiglottis, i claryngis summitas: ex quo promtiores sunt ad motum, faciliusque sese accommodant.
XXIV. Muci hujus δc humoris humectantis pars semper abripitur co, quod deglutimus. Unde saepius intra
breve temporis spatium repetita siccior tim deglutitione, absumto humore litiniectante, & exhaustis nauci officinulis, arescunt os δc fauces cum stomacho, tardioraque sunt ad deglutiendum: juvantur autem humectando potione. Idem, quacunque de causa exarescanta, ut a magnis caloribus, magnaqtie siccitate tempestatis; itemque, cum quis adverso vento sicciore iter facit ore aperto, aut dormit ore aperto. TarditaS
quoque Oritur cum mucus ille,hnmoresque humectantes praeter
naturam spissescunt, & viscosi fiunt: quemadmodum apparet in febribus, ct mane situ gentibus, postquam hesterna coena nimis se impleverunt cibo; necesse enim habent, ut jentaculum commode deglutiant, vel exscreare viscosa illa, vel eluere, vel potione diluere, partimque abripere.
q. XXV. Facilior quoque . aut dissicilior deglutitio pro conditione eorum, quae deglutimus. Fluida, ut po- 3 tionem; & fluidis similia, ut pultes tenues, facile deglutimus, qualia accipimus; nisi aut calorem nimium, aut frigus, aut acrimoniam, aut similem quandam caus ana, ab iis laedamur, cogamurque ad rejiciendum, aut ad retinenda ea aliquandiu in ore, donec mora, affluente que saliva temperata
fuerint. Pultes spissiores deglutimus dissicilius: quapropter eas prius aliquandiu in ore volvimus, agitatione inprimis
43쪽
3Ilinguae, &, si opus, manducamus; donec affluente saliva dilutae fuerint, & emollitae. Solidiora, si aut magna sunt, aut dura, aut sicca, aut aspera, aut acuta; alia quidem deglutimus difficilius, alia plane non possumus, alia, si velimus deglutire, impingimus alicubi faucibus, ut laedant eas, vel ipsis infixa haereant. Quae ut facile deglutiamus, manducamus primum, hoc est, commolimus dentibus, &affluente saliva, humoreque, quem ipsae partes oris exsudant, emollimus, donec in mollem, blandam, ductilem
pultem commutata fuerint. quo una manducationis necessitas cognoscitur: intelligiturque qui fiat, ut si famelicus panem siccum avide devoret, neque moram manducationis patitur latrans ventriculus; haereat saepe faucibus offa, suffocetque: quemadmodum fame enectis Leidensibus, cum ab obsidione liberarentur, contigisse potuit . Intelligitur praeterea causa, ob quam pitulas, etiamsi parvas, aegre de mina plerique, neσnisi usu edocti. Praeterea cur deglutiamus eas facilius, si aliquid cum iis sumamus potionis: humectat scilicet potio viam, depulsaque abripit secum haerentem pitulam; quemadmodum insantes ad ultioresque cum cibum ex toto forte non depulerunt, ex eoque identidem abripiente secum aliquid spiritu, tussiunt, juvantur potione. Multaque alia facile ex his intelliguntur, quae idcirco sciens praetereo. . XXVI. Atque ita natura sollicite prospexit facilitati & celeritati depu sionis. Et ne quid in intima parte oris, &in faucibus, haerere & remanere patiamur, prospexit mirabili
irritabilitate, quam partibus illis indidit: qua fit, ut si quideas attingat, incitemur ad deglutiendum: & si quid forte ex toto depelli nequeat, iterum iterumque cogamur ad depellendum. Experimur hoc multoties cum deglutimus. Haec caussa est, cur si alicubi in intima parte oris, aut in
44쪽
faueibus, spinula impacta sit, aut inflammatio, aut pustula nata, aut si uvula relaxetur: ab irritatione illa identidem cogamur ad deglutionis nixum edendum. XXVII. Cur autem facile ad vomendum stimulantur, i inino vomunt, quibus cum pitulam deglutire volunt, aliquandiu haeret, agitaturque circa palatum molle de linguae radicem 3 Eadem de causta, ob quam si plumula irritas, aut digito immisse. Cur quibus integre ex faucibus non depellitur cibus, non modo primum tussis oritur, cujus rationem supra attuli : sed etiam tussi permanente vomitus 3 Quia irritatis faucibus ab eo quod remansit, insuperque permanente tussi stimulatis,
assiciuntur quoque ob continuationem stomachus dc ventriinculus; & cum vomitu ventriculus expellit ea, quae continet,
saepe simul abripitur, ejiciturque, quod in faucibus haeret. ChpυΥ TERTIUM De instrumentis iliis, quae proprie depellunt. 35I ε uad linguam emcere scripsi, eorum pars emcitura musculis ad linguam pertinentibus, pars acarne, e qua ipsa maximam partem Constat.
qui linguam variis modis movent, aut firmant; mutant quoque IJ Albin Hist. Musc. lib. Illi cap. γ
45쪽
que figuram ejus, quia mollis est, ct facile obsequitiata Ad movendam alitein, vel firmandam linguam, juvantur a musculis ossis livo idis. g II. Caro, e qua ipse constat, ad triplex genus referri potest : ad primum, quod fit a musculis ad linguam pertinentibus, ct per eam excurrentibus: ad secundum, quod sunt inusculi Linptiales : ad tertium, quod a duobus illis diversum, linguaeque ma Xime propriUm. Prima duo genera inliaerent linguae ab inferiore parte. Exa musculis autem ad linguam pertinentibuς, styloglossi r) peclongitudinem linguae excit uni, cerato glosti s & baiioglosti t)dcchondrogiosis sit rectius ab inferioPibus partibus ad linguam pertinent, & simiai aliquantum in longitudinem. Genlogio si su) radiatim ad totam linguae longitudinem; dein se in latera flectentes, ad linguae margines tendunt. Linguales clν per longitudinem
Tertium genus carnis, quod linguae maxime proprium est, constat e fibris carneis mollibus, quae cum pingui quodam, quod ipsis ubique intersertum re continuatum est, efficiunt carnem singularem, cujus fibrae perinquam variis ac diversis modis dispositae sunt, ct inflexae, inter seque compositae J conjunctae, aliaeque aliis implicatae. De quibus M ALPIGHi Vs x) se in lingua bubula, caeterisque , consimilibus elixatis Observavit,'' esse si sub membranis ejus papilloso corpore restis fibras carneas, quibus retrahatur. Oct abbrevietur lingua: centrum autem linguae multiplici fi- ,,brarum genere constare, longis, transvertis, Obliquis quae se itentidem invicem per superequitationem intextae colligans, tur, ita ut fiat veluti teges ''. In iconibus autem exhibuit,
46쪽
& in earum indice memoravit Osfibras carneas ner longitia di- senem diu' as, totum linguae ambitum investientes, quibus,, retrahatur lingua : fibras per transversum ductas, linguaeri latitudinem minuentes: perpendiculares crassitiem contra- hentes: obliquas linguae dorsum & latera trahentes: angu- ,, lares linguae intro trahentes: acuminatum dor uin dc primen tes: re fias basem linguae comprimentes . Haec Malpig-hius in lingua bubula elixata, dc in aliquot partes per tΓansversum , & per longitudinem dissedia observavit & cxliibuit. Quod si in plures simili modo dissecetur, nova rursiis di plus minus diversa fibrarum facies exoritur. In lingua autem hominis relerri quidem ex parte possunt ad longitudinales, transversales, relli Oress easque riussius obliquitate plus minus diversas inter se: sed ita tamen mirifice implicatae sunt, ut fere cum Ves illo fatendum sit, se aliquod si brarum genus, sectione assequi propemodum esse impossibile Indicat quoque fibrarum multiplicitatem dc implicationem, linguae admirabilis illa formae mutabilitas, & multiplicitas agitationi S. III. Palatum molle ex lateribus contrahunt, deorsumque & simul contra linguam agunt Palatopharyngei et , quos adjuvant constrictores isthmi faucium so . g. IV. Posticam partem fulcitim, quae est e regione palati mollis linguae, contra palatum molle & linguam coim trahunt constrictores superiores pharyngis bb; aliquantum quoque medii sc) g. V. Laryngem contra linguam attollunt hyothureo-
47쪽
VI. Rimulam glottidis arctant & comprimunt a-rytaenoidei obli liii cum transverso si). Glottidem aliquantum contrahunt a taenoidei obliqui VII. Faucium pars inferior attollitur Cum laryn
g. VIII. Lingua hoc tempore firmatur, quoniam os hyoides sursum dc aliquantum in anteriora trahitur, ac deinde firmatur, per geniollyotaeos, /ὶ genioglossos co).mylo hyoideos p , fortasse etiam stylo hyo1deos q), dccum adsunt, stylollyoideos alteros r Simulque lingua a lateribus contra os hyoides firmatur per basioglossos s), ceret toglossos t), chondroglossos su : ab anteriore parte contra maxillam per geniogiosos v). . Praeterea per propriae
β. IX. Faucium partem posteriorem, quae Circa laryii-4 agem est, contrahunt, & ad postica laryngis apprimunt, constrictores pharyngis medii sw9 dc in seriores κ 9. . X. Lingua se restituente, epiglottis sinuit attollitur, quoniam retrahunt eam tria ligamanta sy), quibus adnexa radici f) Ibid. cap. 8.
48쪽
qui a radice linguae, aut circa eam a geni Oglossis assurgens. ad dorsual epiglottidis pertinet, incedens per medium ex ligamentis illis. f. XI. Stomachum contrahit pollis nausculosa, qua ambitur. Haec in universum ab interiore parte constat fibris in orbiculorum modum stomaclurna circum ambientibiis: ab exteriore rectis, per longi tudinein ejus porrectis. E quibus orbicularcs contrahunt, longitudinales firmant, adduntque
. XII. Egi de instrum ei itis, quae proprie depellunt. De quibus addi plurima possent, si vel 11ecessarium admodum esset ad intelligenda illa, quae de deglutitione protuli: vel
jejunitas argumenti, quod tracto, cogeret ad corradendam scribendi materiem, quae in1littito meo sufficiat. Musculos utem non nisi recensui, quia nolui describere ex Historia, lusculorum Fratris in ei ejusdemque Praeceptoris atque Promotoris semper colendi , sed potius malui lectorem ad eam relegare; ut quae Contineat illa, quae digna memoratu stini, tum ad muscissos ipsos cognoscendos, tum ad actiones eorum intellizendas.
Di qua praccipuae aliter tradentium opiniones penduntti . s. I. tantiqua opinio est, potum influere in pulmonem. Non alienum erit proferre, quae de hac re sense- nt, quorum Veneramur antiquitatem, magnitudinem nominis. Protogenes glammaticus, omnium, ait, apud Plu
Albiit. His . Musc. I. III. cap.
49쪽
iataretium ca) se primus Homerus animadvertit cibi vas esseis stomachiam, spiritus autem bronchum, quem antiqui asph ,,ragum dicunt': nam legendum ibi esse, non, ut quosdam reponere notat Stephanit S b), πο/κατος; videtur satis apparere ex contextu, dc ex his Flori, quae mox s quuntur. Nam ne damnari sinat Homerum, dicit contra Protogenem Florus se): Hic Homerus) si tantum abest, ut ,, humorem ab arteria avertat, ut cibum quoque etiam una si injiciat: inquit enim, φαρυγγος εξωσυτο onos,
, Ille erit 'favst per filices frusta cruento ,
- nisi dicat quis Cyclopem, ut oculum unicum, ita & meari se tum nutrimenti & vocis habuisse unimi eundemque V ita enim graece, πορον τροφῆς και φωνῆς τον αυτον ; quod Xylander male vertit sic ue ita etiam meatum nutrimenti uniacimio tanquam si dicat simpliciter Plutarchus, τροφῆς τον ἀυτ ν, cum addat, κα φονῆς, s vocis, quod praetermisit Xylander, dc in quo tamen tota vis sensus) si aut φα-- ρυγγα dicat somachium esse, non autem bronchum, ut ab omnibus & olim & nunc nominatur. , Sed re fle Didymus
in scholio in locum illum Homeri: pharyngem per synecdochen hic dici pro Ore. Aperte autem Hippocrates, si modo auctor est libri de
corde, qui tamen Foesto minime ad Hippocratem referen- ,,dus videtur ,, quia, etsi videatur te Lis Galeno, nullam tamen ejus mentionem ficiat, ut nec Erotianus in librorum ,, Hip-
terpres Homeri, - - e guttUre rucrabat vinum Frustaque humanae carniS.
50쪽
Hippocratis percensione': &, praecipue cum ne Grifflu.is Originem & animi praecipuam facultatem in cordeiaeonsti, tuat γ)''. Quid vero ait auctor ille libri de corde Z Verba graece apponam, non Ut quandam Graecarum literarum peritiam ostentem, sed necessitatis ratione. Sic ergo Auctor: ανθρωπος το μοῦ, πολλον, is νηδυν :-1nox, πίνει δι κώες φαρυγγα. Qeod ad seni hun Auctoris recte vertit Cornarias: ita autem; Maomo multo addendum fuisset quidem ,, maximam partem in ventrem bibit. - Bibit autem in guttur . Sensus quoque verborum horum, πίνειανδρωπος το μιεν πολ ον, νηδυν, satis bene apud Foestum sic expressi is, cum quis bibit, maximam quidem partem iniaxentriculum demittit: & apud Cliarterium quoque sic, viquum homo bibit, multum quidem in ventriculum demittit ''.
Sed πίνει gε, D φαρυγγα, male apud Foelium sic; cum
bibit autem in guttur demittit,, : omisit Vertere το .cujus maxima hic empliasis est: vertendum fuisset sic, demit- Iit autem'in guttur, cum bibit. Non recte etiam, & obscure apud Claarterium πίνειδε, is sie redditum, si bibit autem in pharyngem demittit ,. Vult Auctor, cum homo bibit, potionis maximam quidem parte ira deferri inventrem: deferri autem aliquam etiam in guttur. Et explicat plenius: Ustomachus enim enim V ait velut infundi bulum & excipit copiam ,, potus, puta; ut videtur cum Cornaro, ubi hunc locum latine reddit; quia de bibendo Auctor egerat. Possemus dicere flumen potionis, ad exemplum Virgiliani, largo humectat flumine vultum ,, : aut cum Gelbo g potus rapidum) & quaecunque expetimus. Minus autem guttur & quantum latere possit per rimam illapsum O;