장음표시 사용
4쪽
5쪽
QUAM AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES AB ILLUSTRI ORDUND PHILOSOPHORUFI IN ACADEMIABORUSSICA RHENANA LEGITIME CONSEQUENDOS
7쪽
EIUSDEM SEMINARI SOCIUS. 1 Lirantem te vidi, Et veni chi, Sodalis Optime, quum abituro Confluentiam ad publicaiidas ibi humanitatis litteras, quibus hic a condita
indo Rhenana certatim euntes Peram RVRYimus, monumentum quoddam tibi sacrum esse volui, quod et amicitiae nostrae et litterariae consuetudinis indicium publice extaret. Sed quum mihi in tota vita mea nihil unquam evenire Potuisset auspicatius, quam quod tu, Per septem circiter anno non solum honestarum litterarum studio, Verum etiam mutuo amicitiae vinculo milii Coniunctissimus, ex Seminario Regio primus ad iuvenes humanitate et sapientia imbuendos arcessebaris quid mi W
8쪽
raris, Si egregia hac opportunitate utar, qua, quid sentiam erga te et quana Vehemente di Iligam te, publico nonumento profitear Quis enim tibi lubentius gratularetur, quis tibi Sanctius ausia quaecunque Precaretur, quam ego, qui non soli1m Consuetiadinem tuam semper amavi, sed etiam amicitiam, benignitatem, prudens consilium Per tam longum tempus ex pertus sum. Altamen etiamsi modestia. sor-taSS Suasisset, ut, quum ad Xplicandos meos assectus impetu prope serebar, scribendi saltem audaciam evitarem tamen Delas Paene esse ducebam, illum, qui, Priu6quam Onna nuper discederet, Praeclaro Studiorum Suorum Spe
cimine, Seminario Phili logico Valedicendi causa oblato nos omnes sibi devinxit ex grato Con sortio nostro nisi aequali aut simili honor ornatum dimittere. Praeterea, quum ego illam in me suscipere proIinciam meditabar, et apud Sodales dilectissimos levem quandam de consili meo mentionem iniiciebam, hoc quidem tam nitrisce placuit, ut quidquid vellem
me facere Patereniur, at promissum meum me reVocare non Paterentur. Eorum sane optatis, veris quidem illis et inceris, obtempe randum iudicavi, it perdila libertas iucundo
9쪽
i servitio non aeque deploranda videbatur.
Ita, Et veni clii, iii libellus abituro tibi
gratulandi causa ortus et Con Scriptus St. Iam vero dicam tibi , quodnam sit munus
culum illud, quod tuo nomine inscribere pla ruit a prius consilium explicabo, quod ad illii scribendum me impUlerit. Quum per integram sere hiemem non dissuadentibus magnis ingenio et doctrina duum viris, Seminarii nostri oderatoribus prudentissimis , ristophanis ubes pertractandas suscepissem diu totus fui in eo, ut rationes iuvestigarem , quibus adductus poeta sapientis simum philosophorum, incomparabile illi id innocentiae ingenUaeque Virtutis Xemplar, non solum acerbissimis criminationibus et dicteriis lacerarit, sed etiam Socratem illum in naturaim
Prorsus non suam ita Corruperit, ut, quem ingeniosissimum sanctissimumque habere Consuevimus, ad imum inepti ludimagistri et sta
otiosissimi homuncionis subsellium mira et inaudita temeritate deiecerit. Non enim cum laudata semper Atheniensium aequitate et humanitate conciliari posse videtur talis poeta rum ess renata licentia, quae in viros de republica optime naeritos, gravitate maximos, Virtute
10쪽
conspicuos opprobria impudentissima iactare Cosque ipς in scena miserrime diVexare o tuerit obstiterunt profecto , ut meministi, conatibus meis difficultates quam plurimae, eae- quo Strenue superandae, ne vel Socrati de sapientia sua et virtute Aristophanis auctori late nimium auferretur, Vel ingeniosus Poeta indicia quasi causa severissimo iudicio condemnaretur. Quum ita meam de Socrate disputa tionem ad exitum fere perduXissem, et ea, quae scriptis mandaveram, ratione et sobria arte, quibus haec disciplinarum regina, Cri-lica, exerceri potissimum Vult denuo examinare constituissem, offendebar Vehementer narrationibus Scholianarum quorundam, qui Ν es nostras, Postquam Semel in scenam Prodierant, a poeta retractatas et secundis curis elaboratas esse tradunt, easque, quas nos habemus, Nubes secundas esse, quibus iterum in certamen descendere poeta decreverit. Quae si vera est Scholiastarum narratio, sic
tu, Et veni chi, me aliquando disserentem audivisti, nunquam nobis tuto licebit eruere, quidnam revera ubibus suis spectaverit ristophanes. am quanam is alia de causa u-hium, subulae, quae ceciderat, novam editio