장음표시 사용
171쪽
deferri potest,ut voluit Socita cons. ID. voLa. Col a versi .secundo probatur Quin imo ' si tutor res proprias, vel etiam alienas in inventario, velli 7sbris rationum minoris describat, eo ipso res illae praesumuntur esse minoris in tantum, ut nec ipse tutor admittatur ad probandum, quod reserat propriai pilus,&illam in inventario scripsit, ut opinio aena diuitiarum minoris conservaret, ut voluit Imperator in l.sive pautem. Carbit. tutelad in nifeste hoc probatur in IIIo. tis. II. ps. Et ratio est, quia lex non praesumit, quod quis se obligare vellet, ad restitutionem earum rerum, Quae non reco
la,m uer quisiesse probario que iure, a non deue homesos echar, quesici esse scriptura obres de cosasque noluiesse recebiti, idque novissime tradit Ioan. Guiter. de tute lib.a. .I. n. Ioo Caveat itidem tutor, ne in suo libro rationum scribat se aliquid pro minore recepisse, quod non recepit, quia ex eo solo adprobandum, quod non recepit, admitti non deberet, is in illsi. Pind. pari. eo quod ex suo proprio administratoris libro accepisse convincitur.' Pro 7 7 qua sententia est mihi tex.in . Lucii, si tutelaeJ de adminst tui.vbi apochae tutoris creditur de solutione sibi facta, Mita voluit Cuma. cons 2δ. coι.2. Bae-ς alios referens in traffatu de decima tutoris d. c.a. n. IIρ. hanc sententiam tenet Ripa de peste,n. a.L Glyc.in Lin contractib. I . quoniam. C. de non nume. pecu. Si ergo apochae creditur, multo maiori ratione credendum erit libro, ab ipso tutore in rationibus exhibito, siquidem in inventario, in libro rationis, eadem militat ratio, forte maior in libro rationum, quam in inventario, cum inventarium scribatur a tabellione , ut in dia . D. Liber autem rationis ab pso administratore, vel ab alio ipso mandante sit scriptus, facit in argumento l. non putavit, siquisfisa manu fri bono posses. coni. tab. Finaliter retiam publicanus, sive abellarius potest petere a mercatori- 78bus,ut sibi libros emptionum tenditionum exhibeat, ut ex illis ratio ga- bella calculetur in viliquido constare possit, quantum redactum fuerit ex pretio venditionum, quantumque fiscus habere debeat, Uin Lus tit. Iρ.lib. Ib.recop. Qua autem forma talis liber scriptus esse debeat, ponit text.in Lag. eod. tit S libro Tu illas legito.
SUMMARIA. libri campsorum ban ariorum cst mercatorum,an tam proste, quam contras fide etciant 'a Caesari aDArco Antonio obiectum βιit, quod a m argentarium habuisset.
y rgentarios, di densarios idem esse probatur. genia ιώrum munus, quo erit '
172쪽
e ' Argentariorum cavspublica est , cst quod eorum institutumserit. 4 Mercatoros nostri temporta, publicum ministerium angerant ' Libris banchariorum, etiam in partitis proste scriptis fide adhibetur Libro mercatoris prose non es credendum, ni altempros habeat adminiaculum unius testis,cti e partitam profescriptam veram esse juraverit. Libri camosiorum, mercatorum,qui habentsidem depublico, prosentenis hia haberi debent orsi uaside transeunt in remjudicatam. Io Mercatore neutii depublicosῖnt approbati., Libro ossicialis de publico deputati anMessit adhibenda pia Libris caueborum, Erlanchariorum in his, quaprofescribunt anseae adhiberi debeat
1 Libris campsorum, est banchariorum,tam prose, quam contras, o infavorem tertu creditur.
i. Libris inrcatorum, quibus ex statuti distositione, vel consuetudine fides
adhiberi debet jam pro mereatoribus, quam contra ipsis creditur. , Ilabro campseris, sive banchari' etiamsino tapublico putatus ex aliquibus verisimilibu circu- tanta L,judexpoteriisdem adhibere, dummodo talis caue oris juramentum praecedat. is Libris campsorum,o banchariorum,sive mercatorum, quandori debee adhiberi,nonsitum insiumma parva,verum erram In magna. 1 Libro cam oris, banchari', vel mercatoris creditur , tscriptus instrmaeontenta in lege,statuto, vel consuetudine. 1 Forma date se rei. 1 Forma nonservata vitiatur a fusi.
eo Campsiribus, ct banchari's, qui nonscribunt libros sui offici' infirma comstituta in L Io. tituδ.tib 3.recop. poeva mille ducatorum imponitur.
a Liber criptussit extra territorium, ubist ascribendi illum datasiit, Memraciat in ipso territorio,vbi talisfrma rvatur. ea Infro mercatorum causae de bono or aequoju cantur,nec de apicibiti juris disputatur.
Is Libro mercatoris,cam ris, vel banchari', quia liqua Hstatissublicione imborat an credendumsit. a Libro campseris, banchari',vel mercatoris,in casu quosdes adhiberi debeat, non creditur,si verisimilia non contine. m. as Adminicula plura, ex quibus libris amorum, vel mercatorum creditur, cumulat 9uidon.Papae,decisione 4I. a Libris a serum,uel mercatorum non est credendum,quando aliquidas o
173쪽
we Ratiociniis administr. Cap. LI. Is I
u Librutam ora m vel mercatorum, quibm est credendum, non creditur contra tertium absentem, cum quo actris uno tana Libro aestimiansit credendum λr Libro cam oris et mercatorissicredendum esset,adhibito ipsius iuramento,si talis campsor mortum kerit,antequam iuramentum ei delatum esset credituriosi realiter iurasset, quia tali casu mors habet vim iuramenti. 3 oriens nunquam praesumitur immemorsalutis aternae. 3 Privilegia concessa libris campsorum vel mercatorum,nonsolum locum habent in his, qui actu ambia, velmercaturam exercent, sed etiam, ubi cambia aliquando exercuerunt, stab illi se abstinuerunt, dummodosor ptistat in matricula mercatorum vel a forum. 3 Libri mercatorum, campserum vel banchariorum Ascripti sint in firma consueta, Ilege approbata,nouolum idem s.ciunt, in loco ubi viget lex vel consuetudo,sed eriam alibi .s Statutumsimpliciter loquens, trahi debet adactingestos extra territorium inters bditos,quoad decisionem causa inter os ventilanda . 3 sir vel mercator trammisit literam de receptis adalium correstonsa ialem, dicens:Dabi Titio mille pro eadem quantitate a me recepta de manu Semproni pro illo, an dato, quod talis partita Semproni nonsit in libro ea strisscripta, pradistilitera probet contra talem Titium.
3 Literae transmissa a mercatoribussetis corresso alibus, habenti publicο-
s itinctum anfide actat, in rationib/-cumlibri haberi nonpossunt.
rum, o mercatorum. N Ine videndum erit de fide, quae in rationibus reddendis, libris cam-psorum,banchariorum&mercatorum adhiberi debet. Et inprimis et dubitari contingit, an tales libri mercatorum, eampsbrum hanchariorum tam pro se, quamcbntra se,&insaVOrem Teriij fidem faciant. Quocirca sciendum erit, quod retroactis temporibus libris argentariorum m xima fides adbiberi solebat eonstat ex texti in Lo.6.9..Τde edendo. Erant enim litargentarii privati foeneratores, qui privatam negotiationem exercebant, mercatorum loco habebantur, quaestum namque aut inpe mutandis, aut foenerandis pecuniis faciebant, licet ars haec parum honesta Romae fuit,ut scripsit Claudius Suetonius in Octaviani Caesaris vita, cap.as.
Vbi refert Caesari a Marco Antoruo μὰ tam fuisse, quod avum argenta- 2rium
174쪽
rium habuisset Argentarios vero densarios idem esse, scripsit Budeus in ' annotationibus adpandect. G, in si hominem, si quotiensus depositi, idque etiam docuit Bari in Ly f. de edendo Hotomande verbis tur verbo argentarius. 3 Corra sint. I. . Draetereast . deos icio procli urbis,' licet ab liis omnibus dissentiat Signorolus deHomo deis mirat fat de antiquo iureRomanorum, Ap. II.de argentariis faeneratoribus. Argentarii' ergo isti sui foenoris ac negotiationis librum rationis conficiebant, quod quidem exhibere, sive edere tenebantur. Erat etenim eoruna munus publicum, quia notariis nostri temporis adaequabantur, secundum Ias. sis oras in . praetor ait.j de edendo, di Matiencum in l. I. gl. 7.tit. ILI lib.1.recop.n... t Et argentarii isti multorum pecunias argenteas apud se habebant & mutuatitias sub foenore dabant. Quamobrem Caius IC ml.argentarim in principisde edendo argentariorum causam publicam esse firmavit,&cius sententiam recte interpretavit Alciat. in I.n. IM. C de edendo, dicens, quod principalis eorum opera erat, in pecuniis his suscipiendi ,&mutua . dis, rationes de hoc diligenter conficiendo, ut cognoscerent, quantum lucri, ij qui cum aliis negotia tractabant,habere deberent. Quos hodie in It lia,& Venetia Bancos, in Hispania δro Cambios appellamus, viscripsit
Corras inta. .praeterea licet contrarium sentia Matiencus et basipra, quatenus numularius tantum his cambiis n. i. assumulatur, quod ego&de a gentario dicendum censeo, ex text. iuniosa gi verbo argentariorum in ahth. desidet sor. g. quid autenis Credo tamen, quod numularii maiorcnain ampliorem negotiand facultatem habebant, quam argentarii, quod solum argenti negotiationen importat. Teste Seneca, lib. IAeclamationum,&. Cicerone in orationesro Cecinna. IEt his, mercatores nostri temporis comparari non debenti thri P Alciat. in L I. n. I..ccide edendo, uinarius Baro in I. ar- oentarim.F. eodem tιt. t Et ratio est, quia in mercatores nostri temporis publicam causam, vel ministerium non gerunt, sed solum ad sui commo dum scribunt, nec in scribendo eorum principale munus est, ut argentariorum, tumulariorum munus erat. Quibus in iure pro evidentia praesuppositis, dicendum erit, codicibus rationum praedictorum campsorum tam pro se, quam etiam contra se ac etiam contra tertium, cuius gestum est negotium, credendum csse, Gio t Consistim in t argentarim, in princij de edendo,ibi Nec interest cum ipso argentario controversiast, an cum aliost ira enim cogeret praeter argentari unu
edere etiam contra scinis illi tertios des libranocerepo set. Idq; in banchariorum Neapolitanorum libris scrvari testatur deciso Genuensis 3 δ. nu.a Vbi libris banchariorum etiam in his parcellis, quae scriptae stant in eoium favo
175쪽
ze ratiotimis agmini 7. Cap. II. Iss
rem,fides adlubetur. Neque mirum, cum eorum fidos de publico suisset apta
probata, ex text.m l. quaedam,si numularios,= de edendo ubi Bartol. Menoch. lib. a.dearbitr. casρL num. I. Et hanc dicit communem sententiam Mascard deprobat alari. casus I.num. ρ ubi secus esse in libris mercatorum existi mat. t Dicit, inquam, mercatoris libro, pro se credendum non esse, nisi a fallem pro se habeat adminiculum ullius testis, iuramentum mercatoris ipsitus interveniat, ac tandem arbitrio iudicis hoc iudicandum relinquit Quinimo aliquando plene probat, quando concurrunt multae coniectu-.rae in adminicula, uti luris refrendo tenet Petrvi Surdus decisIρρ numero II. Ex quibus comprobatur differentia, qua :n supra inter mercatores, ciban- charios, sive campsores retulimus. Praedidi us namque bancharii, seu cam bii liber ad commodum illius, cuius nomine rationes conscribuntur, fidem facit ut inci finumularios bi suarumprobatiospriptura,codicibus 2 eorum maxime continetur, est sequentissim ad em eorum recurritur, idq; voluit ξί ibi Glyc. ind. l. r. n.Io quam sententiam male ad libros mercatorum e tendit Stractha intra'.de mercat. apart. n. O. ' Quatenus dicit, quod libri campsorum, & mercatorum, quia habent fidem de publico, pro sententia haberi debent, quia sola sua fide transeunt in rem iudicatam, Min soliditatem firmitatis, ex text. Det auth desideiusso. g. quodautem vers.argentariorum. Textus enim iste nullatenus ad mercatorum libros suam decisionem extendit,ut patet, exaeversibi Argentariorum quippe h ponsalibus, propter utilitatem contrahentium, in ordine moderno durantibus. ubi glos verbo, arstentario rum, fidem tantum argentariorum&numulariorum, qui alienam pecuniam
publica auctoritate administrabant, ' aequiparat fidei tabellionis, nihil la δ' men de fide mercatorum recenset. Vnde cum mercatores, neutique depublico sint reputati, ut voluita noch. de arbitr casu VI.n. ρ.lib.2 sed quilibet sui privati commodi causa mercaturam faciat, nullo modo ipsius libris etiam magistralibus fides cst adhibenda, nisi simul cum scriptura librorum concurrat aliqua probabilis praesumptio, vel coniectura, quae iudicem movere possit, ad credendum talibus libris,& sic erit eorum fides iudici arbitraria. Et ita in terminis tenet Iasia i decem,nsi. 23se'. de verb. Gaver. de antiq. s. particula primae partis principalis, num sy. Mup in loco libro οὐ sciatis de publico deputati creaendum reputat adversus plures alios, qui contrariam tenuerunt sententiam, Mita erit Natelligenda sententia Salyceti,
sua . I. COLῆ. vers quae ro a. cod. de edendo, ta Barbatiae, consit. s. libr. s. qua tenus tenent, ex iudicis arbitrio pendere, an libris mercatorum fides ad hiberi debeat.Non enim arbitrari poterunt super fide eorum, nisi aliis adminiculis, vel praesumptionibus simul concurrentibus. de quibus Guid o Papa dccis Advem
176쪽
12 Advertendum ' tamen erit, quod licet libris campsorum, lanchariorum, qui a publico sunt deputati, fides debeat adhibcri, visip= a adnotavimus, hoc tamen intelligendum est, cum scribit pro tertio in partitis datiri accepti, secus si pro se scribat. Et ideo dixit Bartol in Ag. numularios. libris argentariorum ad eorum commodum olim fidem datam non fuisse, nisi tu catu, quo liberrationis ita connexas parcellas haberet, quarum pars acceptari, pars repudiari non posset Quae sententia manifeste probatur ex
fide tabellionis, qui etiamsi de publico sit deputatus, inst rumentis, ab ip in eius favorem confectis, neutique fides adhibetvi , eo quod in eius favorem ipse facere non possit instrumenta, in quibus caveatur, alterum sibi debitorem existere, vel eum alteri solvisse, ut in I de eo, ex in . 19ium, . de si is,cst ita defindit Crauetia et bisupra, num sue est uer ex dari. cr Baldo in LAconsuli. . de adopt. 3 Contrariami tamen sententiam advorsus Bart imo quod libris campsorum, banchariorum pro tam se, quam contra se, dein favorem Terti j credatur,tenent Aymon ubisi pri m. a. Molin in consuetud.Paristit. I. g. s. num.23.Menoch ubi sprinum.aa Et ratio, quia ipsi nituntur, cst efficax, remultum Vrgens, videt quia cum munus eorum circa pecuniariam mutuationem, caetera superius relata versetur in eis,pariter eorum fides probaturm Ibi quis ex argentariis,g.rationem f. de edendo. Qu' iure etiam probatur, nullam eorum esse fidem, si quid praeter eorum officium gestum foret. In tabellionibus vero secus est, ij enim aliorum contraditis, festa, tantum instriptis redigere possunt, at De in hoc solum eorum osscium versatur, Z in hoc fides eorum tantum probatur, non autem eis permittitur,Vt propria negotia gerant, eaque in scriptis pro se redigent, in hunc modum hanc dissicultatem resolvit idem Bart.Dii . f. numularios. loqtiencio in his argen- 'tariis sive num utariis, qui fidem a publico habent i Quinimo xlibris mercatorum, quibus ex statuti dispositione fides adhiberi debet, tam pro mercatore, quam contra eum fides erit praestanda, ut voluit Stracha de mercat. cosupra citato, num G Quinimo etsi consuetudine sit introductum, ut aequalis fides adhibeatur libro mercatoris, quam campsoris, consuetudinierit inhaerendum propter utilitatem commerciorum, ut post Bald. Salyc.
ni exemplo. C. de probat tenent Covari Et quaesi. cap aa. num.δ. Menoch.
vb0 num. N. Haec tamen consuetudo secundum Couarruviam iones se tremere admittenda, sed tunc demum, cum aliquot ex causis circuminstantiis iustificaretur, quin imo&hoc casu adhuc manebit iudicis arbitrio ut possit talem controversiam discernere , iures aequitate perpensis,&loquendo in cambiis, lanchariis, qui non sunt de publico approbati.
177쪽
Hanc sententiam tenuemant Salyc. Barbatia, ubi V Ias in repetit oue Ladmonendi,num.IaI.ione: reiecta opinioneglosse iud. . numidarios, ubi dicunt, quod juxta personae qualitatem,& rei quantitatem, ex aliquibus verosis milibus circumstantijs, libro bancharij, sive campseris, qui non est a publico approbatus iudex ' fidem adhibere poterit, circa ea, quae in eius favo-I et Demscripta sunt, dummodo ipsius campsoris, sive mercatoris iuramentum interveniat. Et hanc sententiam tenetBibius suis communibin opinio. Host Roland cons. a. quae omnia sunt intelligenda, dummodo libri talium cam-psorum, banchariorum .i mercatorum quibus ex statuto, vel consuetu-cline, fides adhiberi debet scripti sint in forma contenta in L Io. tit. 1δ. lib. I.
recop. quamstra c. praecedenti retulimetis. Et tenendo praedictam sententiam , eam amplia, ut non solum in parvisis summis locum habeat, verum etiam in magnis, ut voluit Abb.in c. bonae ela. nu. 3o. depostulatio. praelatorum Ias bisyp. nu IIp. licet in hoc contrariam sententiam teneat Decius in II. num. . . de edendo, tamen eorum sententia
foedere distinctionis ad concordiam redigetur, duplici modo. Primo ut intelligas , Iasonem&Abbatem locutos fuisse in eo, quia publico est approbatus, Decium vero in eo, qui publicam approbationem non habet. Secundo Melius,si intelligas, Iasonem abbatem locutos fuisse in summa magna, vero simili tamen, idq; si probabiliter conveniat qualitati negotiationis, personarum. Decium vero locutum fuisse insiti main discreta,&non vero simili, ita praedictas doctorum sententias foedere distinctionis conciliandas fore profitetur Menoch. d. casuit. n. ιδ ubi finaliter concludit,totum hoc ex iudicis arbitrio pendere. Pnedictam tamen principalem conclusionem limita, sliber non esset ryscriptus informa contenta in L velflaturigula forma legis non servata,minime talibus libris fides adhibenda foret.' Forma namque dat esset rei. cap. Iadetrahe. 1 quae Z.I.ca debitum' de baptismosiis, qui quadraginta,si quadami Isadi. D. Scaea non servata actus Vitiatur mini non dubium. Cia d. l. . sed veinposse.Iega Bertachi. degabesinu.3ρ.memb.a. Quinimo deind. Io.regia,non conficientibus tiros secundum formam ab ipsa lege traditam, millescutorum poena est apposita, ut constat ex ipsam et lege,ibi, Flos que noluNierenia dicha quenta desus libros ente ua stellana stan condenados en pena demi ducados,los qualesse repartam, dic.
Secundo limita,' si talis liber scriptus esset extra territorium, ubi viget rotale statutum, vel consuetudo, talibus libris fides non adhibeatur, ut post
sorte subintelligendum esset, nisi quaestio esset inter mercatores, veluti O-
178쪽
ram priore,&consulibus, ibi enim cum cause de bono & a quo iudicari I debeant,' aliquo veritatis adminiculo concurrente,fides esset tali libro adsibenda, quia inter mercatores de apicibus iuris non disputatur, mini sitf- deiussor. A quadam,st . mandati, ibi, de bona emmfri agitur. Cui non congruit de apicib.juris disputare, edde hoc tantum,debitorfuerit necne. Et interminis nostris ita tenuit Latius,consII1.nss. ubi dicit, se nunquam vidisse hoc con
aa, Tertiost limitas nisi tales libri camps rum, vel mercatorum aliqua saltatatis iuspicione laborassent, tunc enim in nihilo illis es et credendum, et tin L siquis ex argentari ,=.Ist de edendo, tenet lyc. ubisip.Iasin d.l.admonendin.
Ia .Stra ha de mercat.tit quomodo in causis mercatorum procedendum' nu
D. Menoch. bis . n.ao.decf. Genu.ain.sa. ubi dicit, quod non creditur sit- specto, stante si aluto , quod libro credatur. ad Quartot neq; libro etiam campseris, vel bancharij, publicam fidem habentis, credendum esset, si verisimilia non contineret, Ut tenetDec.m LI πά.26 C.de edendo, Aym ubis .cllax.nua...' plura vero adminicula, ex quibus libris mercatoris creditur, cumulavit Guido Papa deo s.. p. ubi ad approbationem librorum ita articulandum fore firmavit, scit quod talis mercatora e est bonus,&probns vir. Item quod talis mercator, cuius est liber, sita pro-
. pria cause debiti. Item quod in tali librodcripta sint aliqua debita contra se,&istis probatis sequitur sententia pro debito, in tali libro rationum descripto Pluraque alia circa librorum comprobationem tradit Aym consari.
: Quinto ' talibus libris credendum non esset quando libri quid diversiim
Iamde' obat Volin.in conquet. ristit.I.y.I. n. II. .decis3NSerid tamen verum est , quod talis liber etiam contra tertium qualem qualem faceret praesumptionem,ut voluit DLucosupra citari .
179쪽
De Ratiociniis adnuaerct Cap. II. De
Illud tamen in proposito omittendum non est, quod ' casu, quo tales 3 omercatores, vel campsores pro adhibenda ad esuis libris rationum iura re deberent, ut supra retulimus, mortuo tali mercatore, vel campsere,ante quam ei iuramentum delatum esset, eius libro absque iuramento standum foret, ac si realiter iurasset, quia ubi ad supplendam fidem libri rationis requiritur iuramentum scribentis, illud non est necessarium mortuo tali scribente, ante relationem iurimenti, Ut voluit Paulus cons. 3oI. lib. I. quem sequitur Decius in L I.a.notab. . de edendo. in c. a. coli circa medium,verseo
modo, deside instrum. Et ratio huius conclusionis ea est potissima, quia non est verisimile, quod i talis campsor, sive mercator moriens,iales libros falso trifabricatos voluisset dimittere, si sciret aliquid falsi continere, cum moriens
non praesumatur immemor salutis aeteriam vim c.literas de praesump. st in .si. Cadleg. Iul.re prauia. Et hoc motus fundamento, hanc candem sententiam firmavit Aym con ara. n.I. 2 s. abyssundamentu ad Itis Et supradictam conclusionem extende, ut non tum locum habeat in Lamercatoribus, sive campsoribus,actucambia vel mercaturam exercentibus, Vctum etiam&in his, qui ante mortem cambiare , vel mercari desierunt, dummodo scripti sint in matricula mercatorum , vela publico , consiletudine, vel statuto approbati essent, ita Masi ard. biIupra, ai. Stracha ubi
Praeterea&illud oblivione tradendum non erit, quod si liber merca- , toris vel campsoris scriptus sit circa minam a lege, vel statuto sive consuetudine patriae, ubi describitur data , non solum probationem faciet in ipso regno, civitate,vel villa, verum etiam in quibuscunque aliis regnis, ubi dis
punguntur rationes, ita Ioan.Andrim addit.adSpeculat.g. nunc dicendum in addatione magina, quae incipit,privatorum Iasini, unLtospopulos,n. 3 c desumma Trinit Stracha pro hac sententia plures referens loco serius relato n.3LMascard. d. casus o. n. ao 22I. ubi dicit, quod sit mencator codicem suarum
rationum conscripsit in illa civitate , ubi pro se plenam fidem faceret, &producat illum in alia civitate, ubi non vigeret similis conseetudo scribendi librum in illa forma, tamen virtute consuetudinis loci, ubi liber scriptus fuit, plenam faceret probationem bicunque ratio libri dispungeretur. Sed modo dubitatui, quid e contrario, si Hispalensis mercator tisipponar vel Neapoli moram traxit, ibique in suo libro rationum adnotavit, se Titio mercatori itidem Hispalensi centum, quae ei debebat, solvisse, an virtute legis, vel statuti, vel etiam consuetudinis, quae Hispali vigebat, in quo libro mercatoris vel campseris certa forma conscripto, fides erat adhibenda, tali partita: Vlis ponae vel Neapoli conscriptae, fides sit adhibenda,
180쪽
strum tenet praedici o libro standum non esse in favorem scribentis Quia ubi lege vel statuto cavetur, quod credatur libris vel scripturis mercatorum debet intelligi descripturis factis per mercatores in loco, ubi viget simile Ratutum, non alibi, eius sententiam refert dc sequiturdas in dict.l cu=μctos populos,= .u vers intelli sene. Verum adversus Baldiin sequacium sententiam urget sententia eiusdem
Baldi,quam refert Anachora.rn c. anon.satuta de constit.q.II. OL Isto est IρI. 1Λ ubi interminis nostrae quaestionis assirmat, quod statutum simpliciterio quens, trahi debet adactus gestos extra territorium inter subditos, quoad decisionem causae, postea inter eosdem subditos ventilanda . Et hanc sententiam videtur tenuisse Corneus cons.Πρ nuo .verfer alias habe min. licet tandem quaestionem hanc insolutam relinquat. Tamen Stracha, bisupra, num 3a primam Baldi sententiam veriorem reputat. Ego tamen huic Baldi sententiae minime assentire audeo, quinimo a veritatis limitibus iramiterationis aberrast earbitror, cum, ut supra ex Couar. retulimus, mercatoribus maxime sit favendum propter publicam utilitatem commerciorum, ut in . . detreri. st pac.Et cum eorum ossicium licitum sit, tu scribendis libris ad eorum ossicium pertinentibus, non utiq; attendi debet consuetudo
loci, vel liber scriptus sit,sed sufficit,'quod constet de veritate solutionis per partitas verisimiles scriptas in libro rationum, secundum formam vel conluetudinem loci,ubi partita descripta fuit, quia, ut superius retulimus, cum inter mercatores de bona fide agatur, non est de apicibus iuris disputandum, sed utiq; de bono aequo causae debent iudicari. Et ideo in proposito dicendum arbitror, quod quando liber scriptus fuerit secundum forma a jure, statuto, vel consuetudine traditam in loco domicilij, si rationes inter
eosdem concives extra regnum, ubi talis forma a lege vel consuetudine non fuit praestita, calculentur,talis partita ad formam suῖ loci scripta, in calculo recipi debeat, etiam sine alia probatione, dummodo scribens, sive libruproducens, supradictis potiatur qualitatibus, ac rursus,dum modo fori consuetudine aliter non fuerit observatum quia tali casu a consuetudine foro probata discedere non utique liceret, ut late probavit Senatus Genuensis,
Pone etiam, quod quidam campso vel mercator transmisit teram ad alium corresponsalem, de receptis pecuniis, dicens: Dabis Titio mille pro eadem quantitate, quam a Sempronio pro eo recepi, an dato, quod dicta partita Sempronij non sit in talis mercatoris libro scripta, praedictaliterao: obet contra illum Titium in favorem Sempronij. In qua difficultate Cardia