장음표시 사용
181쪽
De Ratio mu administ. Cap. II. Iro
Cardinatis Zabarella, cons/13 post princip. dicendum existimat, quod tales literae saltem faciunt fidem, quoad illos, quibus missae sunt, eandem sententiam tenet Nicol BOer decis In num. R dicens, praedictam sententiam veram esse, maxime interprivatos, ac magis contra illos, qui publicas tenent stationes seu banchas, quia tunc faciunt plenam fidem, sicut enim statur corum libris, quoad omnes, ari eorum, et i notat Bart.iu Ia.g. divis, friiures i. sic& standum erit eorum epistolis, quae habentur loco librorum, eo quod de consuetudine ipsorum registrantur in libris magistralibus, S eorum sententiam refert & sequitur Menoch.de arbitr. lib.a.casPs. .n. . xloquendo in epistola praedicto modo transmissa, eandem sententiam tenet
Senatus Genuensis,decisa.=7.ρ. UTI .n. I. Vbi tenet, quod i literae, quae init te tuntur inter mercatore*,laabent vim publicorum documentorum, de con suetudine locorum, in quibus maxime vigent mercimonia, ex his, quae no
An autem ttilancium fidem faci.it in redditione rationis, cum libri h aberi non possunt Dic, quod sit c. Et ita obtentum fuisse refert, decis Genu
Iris.num II. quini modicendum erit, quod sibilancium fuerit adpetentem rationem transnissum, eo quod non apparet, ab eo fuisse contradictum, tacite illum acceptasse videtur, latio ex illo praesumitur reddita, ut tenet Nattiacon Doler notata in situ timilias, s ibi Glycet. f. adMacedAlex. in L non lum, si noririn.ar de nova per.nuntiat. dec cenuens φ. relata, m. Maldi, quos ror Petr. rd deciJ.Iερ num.ρ Idascard concl. o.n.I.
Liber rationissicietatis,anplene intersicios probet 'a Pecunia quis dedit mercatori,ad honestampartem lucri, 'talis merca tor dicat in Kι libro,si inuisse damnum krti, ruina,vel nausiam', simiatium,ea intra annum probare debet, alias tam libro non creditur. Parcellaescripta in librosicietam, de manu alterius, quamsiciorum, velaltero a illis, non probant. - Parcellascripta iobbrosicietatis de manu institoris vel sectoris commurus, intinaridem fici interscios. Iiber rationusi ex aliquibus parcessis constet veritate conscriptus, ered turei etiam in I S.
182쪽
ter ipsos socios probat, ut voluit Bald in rubr. C. de de instr. mss. Et non
solum contra scribentem, verum etiam proscribente fidem facit, ut per Soc sen. Cons.aδo .collenuit vers quarto γ' ultimo restondeo. Purpur.m Ladmonendi,n. gor.li cet tandem hoc arbitrio iudicis terminandum relinquant:
Ego tamen non hoc ex arbitrio pendere, sed librum Societatis inter ipsos socios plene probare tam proscribente, quam contra scribentem existimo, dummodo haec duo concurrant, nempe quod verisimilia contineat, ac rursus, quod connexae sint parcellίe, hoc est, quod contineat data&accepta in eadem societate. Et hanc sententiam tenuit Alex. cons II .n. I. pernotata in i inter chartulas, Cri conveni. c debit.& eum refert & sequiturMenoch. de arbitr. lib. .c .sta.nums. Contrariam tamen sententiam videtur tenuisse Bartol. Ilat.ibi La. C. dena agio, dum ex illo textu deducunt, quod si inuis dedit pecuniam suam mercatori ad honestam partem lucri, mercator in libro scribat, se dam num furti, rapinae, inccndij, vel naufragi passum fuisse,ialis mercator intra annum de tali damno fidem facere debeat alias eius libro non credatur. Igitur ex supradictis bene deducitur, quod libro simplici societatis non sit
credendum absque alia probatione. Olli
Sed praedictis non ob istantibus, opinio prior est tenenda, scilicet quod libro societatis omnino sit credendum in his,quae sunt verisimilia connexati subordinata, ut notat Bald. ubi supra, quem sequitur Greg. LOp .in .7.tit.
Io.p.MLverbo, opor e amis Mascard 4nsδ. Menoch. . .n. . non obstat text. ind.La. quia habet peculiarem rationem.
Praediistam tamen principalem conclusionem limita, quandost parcellae non essent scriptae manu alterius ex sectis, sed ab alio tertio, quia tali casu liber societatis circa illas parcellas fidem non faceret contra socium, qui illum scribere non mandavit, Vt volvit AlcX cons IJ .num. I. Bald. consa r. Menoch. bisupra num. 7. Et ratio est secundum illos, quia ad hoc, ut partitae seriptae in libro rationis societatis fidem faciant, constare debet fuisse scriptas ab altero ex sociis, quia dum ab altero tertio scribitur, non dicitur, socium tali scripturae consensisse,&ita scribentis personam approbasse, Mideo quamvis plene probet contra mandantem, ut voluitIas in di admonent. n. IIo.Paris conso .n. . decis Genuens yI num. p. non tamen probat contra
illum socium, qui talis ripturae non consensit. Et ideo 'si parcella fuisset scripta a communi sociorum factore, Vel institore, etiamsi sit scripta contra aliquem ex sociis, cx quo ab omnibus eius persona super illo scribendi ministerio fuit approbata, integram fidem faceret, tam pro socio, quam com
183쪽
Stipradicta tamen vera esse intelligas, bit talis liber societatis scriptus
esset secunduna rormam traditam in f Io. tit./δ. lib.I. recop. hoc est, ut dat ad saccepta conti ireret, contra illum tantum, qui librum scripsit fidem faceret, non vero adversus alios socios. Et ita Xplicavit Menoch. bisupra,num LMascard locosupra citato num δ .
Illii diamen oblivioni tradendum non est, quod si liberrationis seciet1-tis in aliquibus probaretur veritate scriptuς, tuiti et am in aliis illi esset credendum,propter praesumptionem bonoe fidei, ut voluit Paul.consit JoI. Ay
L Rationis in librosi qui ita Dpsit, Accepi a Ttio centum mutuo Deinde in
auaparcella dixit, Titioso. persolui anparcella accepti acceptat erTι- tium, debeat etiamparcellam dati acceptare,vel anpossit illam ressuere. a. Libro rationum licet credatur contra ribontem, minime tamen proscribente credatur. libro rationi m an tam profribente, quam contra ribentem credatur. iudicis arbitrio relinquatur. - iber rationis de diversis negotiis, ct inter diversu per asscriptinoi ab uno in unaparte probetur, non censeturprobatus, quoad alios. Ubia itur de toto libro rationu inter multaspersinas, de uno tamen necroti ad .issimulpertinentes unus exsociis illum probet,an alys praeiudicetur' Soci , qui boloris cietate non constituerunt, an eius libro stare teneantur' Ubi agitur de interro libro rationum, ex diversis nec otiis di causis inter e-
dem perponas, qui aliqua libri capitula approbavi ros,oron tenetur probare alia capitula diversi contrast. L laus bi diverse int, variatio non improbatur. Hi Libersi contineat diversi hcti non connexa, correfectiva, non satur illi proscribente. ι Quando agimis de integro libro rationum tutoris di curatoris, depositaris oeconomi es similium, si ille in aliquibi paginis siribat accepta ad utilitatemfῖ minoris, vel domini in aliis ver,scriba data vel impensa di- versis modis, temporibus, vel ausis si minor vel dominu acceptat, qua adsis commodum ripi unt, tenetur etiam acceptare, quae dicuntur a tutore data. 1 Connexorum iam est iudicium . nec potes eri de uno, qui a de reliquo. I Substitutioncs in testamento sectis non videtur approbare , qui iam legata approbavit, quia licerseb riplurales amenti contiiteantur, tamen Con . nexa nonsent. X II Ouan-
184쪽
s uuando aritur de et naparcella in libro rationumscripta, inter ea em p to, de eoaem tempore, qui vult iuvari probatione talis libri prose, anieneatur eiusdem obr scripturam acceptare ad se detrimentum, quid in hoc possit pudicas arbitrium. M Scripturae fidem qui in napart probavit, in altera illi annexa, an possit illam improbare. a Librum producens professiparati sit probare parcetum aliquam in eo contriste scriptam Dpm esse, an ad probandam debeat admitti, etiamsi Dpartita connexa 'rs Connexum quid dicatur ps Dberrationis incitur esse connextus, quando continet acceptao data. ιδ Sapitulas parata quando incantur' ι Plure causae quando genere ae ferunt, licet in eadem chartascribantur, , mens quae libet prose discernitur, non posunt esse connexae. a Connexum cst cohaereus unicae administrationi, illud etiam dicitur ,sine quo administriatio bene perfici non potest silve illud antecedat adminifat/onem, esubsequatur. a Liber rationum quando continetplur uti, qua ab eadem ea a negotio, se administratione descendunt, ii Dchris censentur connexa o Cupitula non ex eo silo connexa dicuntur, quod ιb nogenerali iurepossint comprehendi sed quando talem connexitatem habeut, ut nonpsis bene unim rati ne alio discerni
producentem. REstat nunc, ut ' tarn de partitis connexis separatis, quae in libris rationum describi solent, noniiulla tam utilia quam dissicilia tractemus.Pone crvo, quod Sempronius in suo libro rationum ita scripsit: Accepi a Titio
mutuo centum.Dein de in alia parcella dixit: Sempronio trigintapesset. Dub, latur modo, Tisius, qui via eiuvare dicto obro rationum contra Sem-tonium,pro receptione dictorum centum, eidem etiam libro teneatur are circa
parcellam de trigintas ibi solutis,in eodem libro rationumscriptamZEt quidem quaestio nostra admodum dubia antiquioribus visa fuit, ut in tres diversas opiniones se diviserint. Et prima sententia fuit Barioli, in L quadam.L-mularios num.a.j dc edendo ubi tenet quod talia Titius,qui ex dicto libro iuvari
185쪽
lavari desiderat, circa parcelliam decentum, ab ipso Semproniornutrio re ceptis, omnino dicto libro stare teneatur, circa parccllam detri inta sibi
selutis, in eodem libro descriptam. Et eum sequitur BaldUS. In leo ratio rivnumero I. Coic. deprobatio ibin. Et hanc sententiam dixit communem Iason. in repetitione l. admonendi .numero Iai. f. de iureiurand qui phi res alios pro hac communi sententia refert, eos sequitu Γ Aymon consari nu ... 'haract.de antiqe . prin*aefartisprin Fal , N. S. Molineus in consuetur Parastit.I.M.f.n. q. Parii confisto.n. z.bb quorum Opinio, sit ita absolute intelligeretur, minime probanda foret, tinfra dcetur.
Secunda opinio fuit Abbatis in .a. nu. Io. ivsinta de instrum. est in c. bonae encolum. vlt. de postula praelator. v blaenet, quod licet libro rationum credata turil contra scribentem, minime tamen pro ipso scribente credatur,4 eius issententiam firmavit Paris. Cons .num. Io. lib. I.&plures alij quos consulto
Omitto, quia eorum etiam Opinio ita indistincte intellecta minime sustinea. ri posset. Bald.tamen in rubr. t s. dein straim. num. 31. hanc quaestionem, An ' libro,
rationum tam proscribente, quam contra scribentem credatur, iudicis aria' bitrio terminandam fore putabit. Cuius sententiam sequitur Curi iun in dia
restriI fenoch. de arbitr. F.n lib.a 7.a. ubi hanc opinionem proculdubio veriorem xistimat. Et proca est text.elegans in LPubliaA saevia, s s. vh.f. depositi ibi. dicem estimaturiι quo jure adduccus Baldus cons sue ver edereo non c= o. l. r. in facti specie consultus, respondit, iudicem hoc casu considerare debere diligenter, an rei veritas inveniri possit, causa verisimili ratione perpensa. Quae sane veritas,ubi iudicialias, quam per coniecturas, Eiquere non posset , judex debet conssiderare scribentis qualitatem, si sit vir bonus, & bona famae, si quantitas parva sit,uel magna. In dubio tamen Do ctorum sententiam sequendam fore arbitratur, scilicet an connexa vel separata sint capitula, licet ipse Menoch etiam in casibus a Doctoribus di stinctis, iudicis arbitrium hac in re versari existimet, quamobrem plures casus disti nguendos fore in proposito arbitratur. Primus,quando agitur de libro rationum integro, inter diversas personas, de de diversis negotijs. Et hoc casii dicendum existimat, quod si unus libri partem pro se probet, probatus erit etiam quod alios. ius tam eii sententia maxime iuris institutis in hoc adversatur, nisi confiteamur, quod culpa typographorum hic locus corruptus sit. Cum enim scribere deberent, Ii,probatus non', iumea impressione habeo,b probatussi; quae quide dictio
186쪽
non prorsus re vertiatatem mutat. Qiuod autem scriptoribus error versetur, probatur evidenter ex iuribus , quae pro se adducit.Dicit, inquam: Atim, res inter alios assit alteri non nocet. Et rursus ima hic cessat omnis connexitatis ratio, ct caus. Sit ergo prima conclusio: Quod si ' quis librum rationis de diversis negotiis,&inter diversas personas scriptum, in una parte probet, non censeatur probatus, quod ad alias. Et ita concludit Bol Ogn. Da l. I. n. v. C. de edendo. Secunda conclusio : Quando' agitur de toto ipso libro rationum inter multas personas, de uno is men negoti ad Omnes simul pertinente, utputa quando plures socij habent unum fas Orem, seu gotiorum gestorem vel institorem ad negotium unum, Veluti ad artem lanae, vel coriorum. Si is factor librum conficiat, superactis& traficatis in illo negotio, si unus ex sociis illum factorem fecit,& librum approbavit, ipsi socio scripta per ipsum fa- έtorem praejudicant, non vero aliis, qui cum non elegerunt,Vel approbaverint. Quam sententiam tenet AleX cons δ .n. a 23 ubi concludit, quo non compelluntur ali socij fidem praestare libro illius institoris, qui ab altero sociorum caeteris non mandantibus adscribendum adhibitus fruit. Quod si omnes talem factorem elegerunt, isnus ex sociis librum probet, in favorem allicuius terti j, omnibus aliis sociis praeiudicabit. Tertia conclusio: Vbi agitur de libro rationum integro, ex diversis negotiis causis inter easdem tamen personas qui aliqua libri capitula approbavit pro se, non te iactur approbare alia capitula diversa contra se, ut exsequenti exemplo patebit. Pone enim, quod in pagina centesima libri scriptum est E o Titius debeo Sempronio centum ex Causa mutui. Et postea in pa-o in ducentesima dicit: SemDronim debet mihi Titto quinquaginta ex praetiotes, Ῥυonditionis, Si praedictus ςmp. ad stii utilitatem acceptet parcellam dc ccntum sibi a Titio debitis, non tamen cogitur acceptare aliam de quinquaginta, in quibus ipsi ex libro factus est debitor Titii. Et ratio est, quia separatae sunt parcellae causae, quando parcellae causa sunt separatae:
partem acceptare,&partem repudiare quilibet potest, ut etia g. I. f. de min. ubi inim diversis sim causae, Variatio non improbatur, i in causae g. .f. deprocur. Et hanc sententia tenet Bart in , quaedam ρ.numularios .de edendo. bb. in c.a.n Io.de Oide instrum CP co 36. Insili. pim due, quos restri er' itatur 'm. de antiq. . p n. δ. Iaso RU.in .l.admonenda hic n.aal ille II .
. eo con en Ib nu. . ubi dicit, quod' quando liber continet diversa faci a non conneYa S correspectiva, non statur illi pro scribente. Idque voluit Ebal dum, consti6.io libo quod intelligit Sy . ubisit r. n. o. nisi aliae parcella diversae causae verae iudici viderentur, inspecta personae scribentis quali
187쪽
De Diiociniis adminisi Cap. II. Is
a te, Τί quod scribens sit probus vir, de partitae sint veri limites, d non magnae,c eum quitur fenoch. . a ugst. nu. q. Quarta conclusio , ubi agitur de libro ratiotium integro inter easdem personas ex codem negotio ab scribente tractatori nomini sui adversarij, utpote quando agimus de libro rationum tutoris, curatoris, depositari j, vel ceconomi, similium sit ille in aliquibus paginis scribat accepta ad v-tilitatem sui minoris, vel domini, in aliis verbscribat data, &impensa diversis modis, temporibus, vel causis, hoc casu si minor, vel domia ius acce piat, quae ad sui utilitatem recepta fuisse scripta sunt , tenetur etiam acceptare qua sunt a tutore data. Qua in sentcnt1am tenetsi in Publiu s. sin f
tentur , quod quando liber est confectus t ex necessitate ossicij, seu mini IIstcrij, acceptes data in libro contenta quasi connexa, inseparabilia iudicantur, propter unitatem ossicii, idque eleganter probavit consultus in L 4 vas ex arssentarus. sit initiv. f. de edendo, abi communis omnis tibi ipositiosit Aym .consara.n p. 9.. Confirmatur, quia connexorum idem est judiciu 1 1 nec potest fieri de uno, quin fiat dereliquo, c. si quis obiaci j it c quisproban-
tantur, quo conclave de damno in dicto. m. n. .. Menoch tamen ubi si pra nis. o. hanc sententiam firmavit duobus additis, unum scilicet, quod fides talis administratoris sit approbata, tex.Dil. cum quaeretur. .de administ tui. loquendo in administratore Reip. idem probat lex tui Caim. f. de usi ris. Alterum, quod unitatem, seu connexitatena negoti contineat, Trini eum a sum, s p tanesi qui j. deneggesi. inferius hoc Lue dec Lirabimus. . Quinta conclusio, quando agitur de sola una percella in libro rationum scripta inter easdem partes, quae continet acceptum ab scribente, δί pro eo datum 5 impensum , quod quidem datum est ex na causa , acceptum vero evasita, diversis temporibus Hoc casu si Sempronius acceptet librum ad sui commodum, ut probet, se centum mutuo dedi sic, non tamen cogitur acceptare partem alteram ut teneatur de commodato. Et ratio est, quia hae sunt separatae penitus diversae ob causarum diversitatem, ut tenuit Senatus Ge=nuen desis Io.n. . Quod hoc exemplo facile demonstratur si sit scruptum in hibro, egoTitim a Sempronio alendis ebrua.huigra ann I Ast. Centum Mutuo accepi.'Et ibi alia in proxima parcellast scriptum, elo Titius torquem
aureum commodato deae Sempr. Idibin Tebrua iusti anni. Nam qui acceptat
188쪽
illa centum mutuo dedisse , non cogitur acceptare , quod in alia parcella dicitur commodato recepisse. Et ratio est in promptu, cum praedicta: pa celloe sint separatae, ac penitus diversae ob causarum , temporum diversitatem.Neque obstaret, quod in eadem pagina utraque parcella scripta eL 1 set, 'ua non ex hoc comaexat dici possunt, det in . Letiam . . o in L amplio
Bellono, aliis tenet, quod non cogitur approbare substitutione intestamento Dei as, qui iani legata probavit, quia licet sub una scriptura con
tineantur, tamen connexae non sunt.
Sexta conci Quando agitur de una parcella in libro rationum descrupta, inter easdem partes eodem tempore. Hoc casu, si Sempronius vult iuvari probatione dicti libri, ut ex illa centum petat, dubitatur, an teneatur residuum scripturae acceptare adsui detrimentumcin hoc maxime versatur iudicis arbitrium, et voluit Bald in rubr. deside instrum.n. 31. cons. IIb.iu Hisb.3. Pono exemplum:In libro rationumTiti reperitur scripthim in hunc modum : Ego Triti viscentum habui mutuo a Sempronio denc Rex noster Philippus in Pinciam veniat, Certe in hoc casu iudex poterit arbitrari, an cidcin Titio sit credendum circa illam qualitatem temporis, quam ipsi commodato adiecit. Quam sententiam probat e detestat Publia. . vlt m. in ne.1f. depositi. ibit Anautem is quoque, qui deberi e cavit, in eadem epistola, decem probare possit, hoc quo scri it,iudacem aestimaturum. Neq; refert, quod ibi in epistola loquatur, quia inter librum epistolam in hoc nulla est differentia, ut voluit Abbas conmoyb in ribb. a. t et Mathesilan notab. ρ inter librum rationum, Me pistolam differentiam male constituat. gare non immerito a Ioanne Baptista, a S.Seucrino reprcheuditur Iul.Admonendi num. 7s.
Nec praediistae Mathessitani sententia obstat, si dicatur, quod epistola est
unum corpus, plura diversa capitula continens; ideo idem circa ipsam, quam circa sententiam esse censendum , scilicet, ut qui unum capitulum sententiae acccptavit, non teneatur acceptare alia , ut an dict. leg etiam M. f. cfind. l. ampliorem dc ideo aliter esse dicendum circa librum rationum, cum plures contineat partita , quarum nacum altera rationem quandam indivisibilem continet, ut voluit Sol netωι d. l. I.ni m. M. Coride eden-άb. Quia praedicta consideratio vera non est, cum idem penitus sit in pistola iuxta casum a Iureconsulto decistam in dicti I. Pubba. . vltimo, ut epistola factuat unum dati scilicet,&accepti continebat, tamen judicis arbitrio relinquitur. Nam ibi Titius depositarius per epistolam Sempronijs qui deposueram, significauit, se ab iis in depositum recepisse auri pondo
189쪽
we Ratio mis administi . cap. 17. Iis
decem, discos duos, iaccum designatum, 'ostmodum subiicit, data ab
eo, eisdem summis, dicens, ex quibus debetis mihi decem, quos apud Tittam deposuistisItem quos Prophimat decem.Item ex rattombis patri vestri decem, quod excurrit. Depositarum ergo rerum rationem hoc in loco reddebat Titius, atque ita continet epistola parcellas plures, quarum una ad alteram
si bordinatur, ut ad causam indivisibilem, prout libro rationum continem videbatur. Et ita eleganter hanc sententiam defendit Menochius omnino Viiandus, ubi up exm.Is.cumseqq. dicens, quod si epistola illa separata capitula continuisset, non dixisset ibi iudicem aestimaturum. Sed fidem ei minime adhibendam, utpote quia simus in separatis, e vael etiam s. de minorib. finaliter αἱ in Baldo bise p. in puncto concludit, hunc casum iudicis arbitrio relinqui. Ipse enim ex coniecturis perpendet, quae fides hoc casu sit tali partitae adhibenda Si vero nullum inveniat impedimentum, recte iudicavit, si librum eandem fidem pro scribente, quam contra scribentem facere pronunciaverit, idque ille , qui libro iuvatu non aegre feret Inconis stantis enim viri est ,11:ae caula iusta, partem approbare,&Partem imp Ur Inare in eadem inviduaque sidc a .ctu causa, . I. f deprocurator Baiae cons
Secundo, ' quia qui scripturae fidem In una parte probavit, in altera illi Isaian a vel connexa non debet poste improbare, Mind. l. Caius de Uur. Et ex hac ratione praedictam tenet sententiam Decius inta. LI.num . C. de edendo.Ias and . admonendi,n.Ias ' Praedictam tamen sententiam limita. Quan Isdo is qui librum producit pro se , paratus esset probare pallitam contra se in illo scriptam, falsam esse, quia hoc casu, ctiamsi quantuincunque sit partita connexa adhuc tamen tion tenebitur illi in totum a s cntiri Quae se 1itentia comprobatur extera in L Aureliam, si idem quaesit, is de lib. legit. ubi probatur, quem posse verbis testamenti in aliquibus credere, quantum in fidei commisso impensum sit, maliquibus de eisdem impensis non credere, si modo illa quae negat, probare paratus sit, non ita se habere, cita Bartol.&alii, ibi sentire videntur. Icenoch, ubi spra num. Ist. Qv oniam autem in ateria haec de partitis connexis, separatis dissicilior reddi posset, eo quod nondum habeamus regulas ad cognoscendum, quaesit connexa, quaeve fueritis parata. Ideo pro vera earum cognitione dicen dum erit,ex eo connexumquid dici, quasi ex duobus sit compositum. Est 1 enim connectere, quasi duo simul coniungere, ut reperitur apud Marcum Tullium lib. I. de Finib. ibi amicitia cum voluptate connectitur. Et rursus in oratione ad Pi Inem dixit: Connectere aliquid alicui rei Hia quoque Vir gilius . Georgicorum dixit:
190쪽
ε tu illa pedabiti connexie adlimina pendent. Idque docuit Bald.Dic. cum omnes,num. 3. constat Felyn in c. tranStito,num. . eod. tit. ubi aliqua in proposito adnotavit. Mihi autem satis porsua sum crit connexum illud dici, quod separari non potest, eo quod una partita ad alterius perfectionem tendit, ex text. tic eum actum, . plane, de negot. oest ibi Planesi quid connexum sitit, viseparari ratio eim, quod instruit essestium est, ab eo, quod in libertate gessit, non possis con stat non venire in iudicium, elmandati, vel negotiorum gestorum, quod inservitutegestum est. Qu9dcxsequentibus elucidabitur conclusionibus. Prima sit, ' quod liberrationis dicitur esse connexus , quando continet I recepta di data inter easdem personas, vel etiam continet plura Afra, quae ab eodem negotio, sive ab eadem causa, dependent, Si voluit Bald. in I. I. n. s. mers. quid ergo, de consistis in cadmonendi,n Ioρ.vers. quid tenendum cyreg. Lu9. int . tit Ityps . . l. f. Vbi conneXam libri scripturam appellant, quae sub coclem contextu circa idem factuni versitur, veluti quando mercator scripsit in suo libro se vendidisse talem petiam panni Sempronio, pro decem sibi solvendis. Nam talis scriptura ab illo, qui emit, dividi non potest , tum
quia eius Xtrema copulata procedunt, tum etiam quia non potest intelle ectis intelligere hunc contractum venditionis, nisi prius capiat rem venditam,&pretium pro ea determinatum, minime enim perfecta est venditio, nisi simul atque depretio convenerit, g. I.inliis cibis ut cri ve ij. Aliud
exemplum Gregorii est , in mercatore, qui in libro suo scripsit, quod Titius deposuit centum penes eum, in eodem libro scripsit, quod tradidit Titio dii a centum, nam si Titius vult iuvari dicto libro pro se tenetur etiam ei stare contra se, qtua obligationes connexae dicuntur, qu ae se in vice irespiciunt, unaqtie facta est contemplatione alterius, Ut tenet Pett. Surdus decis
Et e contrario ' censeri debent capitula separata, quando mercator in . I scripsissct, sic debere centum Sempronio ex causa depositi, rursus in alia parcella scripsisset, Sempronium sibi centum debere cccaus 1 mutui. Ocuntii enim diversa capitula, parcellae, quando liber continet partitas ex diversis causis proficiscentes, ut voluit Bald. d. n. . quinimo voluit Abb. in c. a. κ. Io. des in . adici capitula separata, quando mercator una di
scripsit, se recepisse depositum de centum a Sempronio,& postea in alia parcella scripsit quod ex illis quinquaginta dicto Sempronio restituit. Qua
sententiam tenuit etiam Lan ranc tu C. quoniam contra, te probat.verbo, Con-
ponci, num .aδ. vers diversa autem, ubi dicit, quod si quis contiteatur, sibi depositum eis factum, ipsiuinq; id restituisse, haec capitula diversa, sepa