De iure abbatissarum, et monialium; siue Praxis gubernandi moniales, aliasque mulieres sub habitu ecclesiastico, et regulari degentes. ... Cui accedunt Sacrae Rotae Romanae Decisiones ... præsertim quædam nouissimæ, non antea in lucem editæ, quae vna

발행: 1638년

분량: 646페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

521쪽

seu in genere substerno, iuxta secundum membrusti distinctionis Calderi. Vnde quatenus cx dispositione Constitutionis Gregorii XV. debeant seruare stabilitatem, haec.quidem n- estim telligenda in ordine ad aliquod certulit individuum Monasterium, quae dia eretur stabilitas in loco; sed de stabit, eate in specie , quatenus importat pedis manentia; in eadem Religione, quam ostientur , cum vςrba in ligies e- eant iratae naturam materiar fissilectae .

etri

Herando tenorem. Ed litteram Gre .gomu in quibus Papa, nedum stamit, 'uad. Religiosi Comminitatis antiquingoris non sint agit unius Monalterii di, si et d. t quam ineri i di tuae verba repugnant i . is imo stabilitati in loco, cuius vigore Molnaώ rchus ascribitiis vetui praeciso Momsterio priuathae quoad aliud , vi colli tum Calde . in f,Lcm fu 3.ver istiuum qui prostentu .:l arua a fidi i Pa s. ilqrni ni Verum etiam ne remouendum nem scrupuluna , adiecit elausulatui Non obHantibus ConBiturioni si qui

rium quando impugilari i upos sint de desectu ita enitionis Planc,

quomodo inrelli atur

Neque obstat, quod Papa voluerit Stabilitas νequirit perpe uam permseruari sermulam istam cum additio, i liam. . itne antiqui rigoris. Nam ultra quod hoc s Pνon usis sabilitatis, quaesii is Prins

des ut int illigi, ut suit deductum irini sione, intelligitur de Habilitate ιμ- aliis decisionibus,ins ubstantialibus,non Congregatisne Communitatis. autem in accidentialibus is cessat etiam 5 Professionum diuersilaon ordinibui ρα- dissicultas, quia hoc intelligitur in om- -υcisu ama O quo remedio tui o nibus. praeterquam in iis, quorum con, curratur. O num. T. trarium suit specifice di positum. Paris. 8 caribus i non promittant Nabilitatem m. TO. num. I a. lib. 2. Puttarior . I 83. in loco certo O rnuiuiduo,sed cla uris. lib. 3. alias enim Papa voluisset incondi s Obedientia mos exercetur, quo pluri-tinenti te corrigere quod non est di, bus fuere uὸ Superioribus in diuersuscendunt, Lyraecipimus , C.de appellat. ι . Deis Religi coguntuν obedire. . L. 3mnas ea , ubi os, Doctores, o is io Scriptura ieitibuserauasere ribent. Re

522쪽

REsolutum fuit, sententiam Rota

lem latam pro obteruatione Ii terarum Apostolicarum , de quibus agitur, elle confirmandam. Quia nihil est, quod obiici pollit aduersus illius validi tatem, de iustitia comprobatut cx pluribus decisionibus in priori instanti coram R. P. D meo Dunogetto ema natis , in quibus firmatum fuit literas confi mationis tamasel. re c. Paulo U. quam etiam a Gregorio XV. illius Succelsore concessas, esse iustificatas. Cui re tutioni non obstat, quod p steriores literae sunt subreptiliae , vel saltem pol sint redargui de defectu in . tentionis Puntificis concedentis , cum post narrativam , in quo colligitu , quod nouae ordinationes Communi..tatis antiqui rigoris tendebant ad instaurationem veteris diiciplinae, o Lsa suerit explessio , quod illae no . .erant consormes institutis a primordio dictae Religionis obteruatis . Quia filii responsum,ad euitandam subreptionem, susscere , quod stante insertione ip sarum ordinationum in supplicatione, Pontifex, saltem in genere, potuerit x cogitare ordinationes huiusmodi non esse dictis institutis consermes: quandoquidem adhoc, ut tanquam illis con

Cassad. deci . i. de priuileg.,Intentio autem confirmandi huiusmodi ordinationeS , etiam non consorines dictis institutis, alguitur ex clausula dero gante omnibus, ac in specie promissae stabilitati, quatenus dinis ordinationibus non sint correspondenteS; cum ea sit proprietas derogationis', ut licet non ampliet gratiam , neque sup

a pleat dese tum intentionis, attamen declaret voluntatem , & intentionem: Principis conficinantis, seu concedentis. Ba d. in t eum quem num. 38. C.

et dictum in Romana pecuniaria 26. Mars I 62 7. coram Eminent . D. Card. ,- irili,

impressa μοH tract. M oderni de Iurepat . - Neque in eo versatur desectus intentionis Papae , quod inter alia confirmauerit Ordinationem, quae habet, quod omnes Religiosi dictae Communitatis sint communes, & nullus eorum dic . tur, vel habeatur professus magis unius,

quam alterius Monasterii dicti ordianis; sed te itima auctoritate transmis- sus ad aliud quodcumque Monasterium eiusdem Comiti unitatis, ijsdem turb bus gaudeat , ac si inibi expressε emb: sisset professionem: & deinde Iubdunxerit illa verba , Dummodo sertietur sermula solita professioni ; cum additione antiqui rigoris , quae vitra tria vota continet promi ilionem stabilita. tis in loco , ut in sermula des ripi a per Spectae. ut de reguc in prino. 3c per Trussi de canon. regu ι. ob i. cap. i7. in . cui stabilitati, cum requirat perpetuam permanentiam. cap. I. ct a. t quaes. 3 maxime repugnat transmissio professoruin de uno ad aliud Mona. sterium. Quia cum immediate post dictam claululam , Dummodo se ruetur formula solita, sequantur verba, quatenus in aliis, quam ut prasertur anti

quis dicti ordinis institutis non sepugnent; & nulla ratio pollit assignari, per quam Papa volue it in eadem dispositione excipere stabilitatem in loco indiuiduo , & simul admittet e contra tiam ordinationem toansmi: sionis religiosorum de uno loco ad alium, utique ne a sapientibus redargui possunt vel ba haec confi mationis, iuxta I Sal uius Aristo.=. de Ieg praest. Θ exfacto , F. de vulg. ct pupissi dicendum est tam ordinationes , quam dictam formulam cum additione suisse limitatam ad antiqua instituta , praeterquam in expres

sis, in quibus i. nquam non exceptua ' iis secundum naturam exceptionis fir ma remanet confirmatio, ι. quaeristum,

523쪽

DECISIONES SACRAE ROTA ROMANAE

Dyn. in m .num G dg reg. iur. & declaratur intentio Principis volentis pro positas .Ordinationes in expressis , licui

Primaeuo instituto repugnantes, ad non Dec. 6 LI. num. 23. f. de reg. iuri Alcv. sonsa 1 7 rum. 29. lib.2. Greg. decissi. o 9.

n m. 3. Italit promissio stabilitatis iuxta praedictas ordinationes intelligi debeat sibiis aest praemissus imi ,Pra monstra-- rensibus , ac etiam Chariusianis , qui non promittunt stabilitatem in loco,

sed clausuram obseruant. Nauarr.-E gula .comm.q.num.3O.cu eq. quinimo eiusmodi debet recenseri inter ossicia promptae obedientiae, quibus tanto magis exercentur Religiosi, quo pluribus de stabilitate in Congregatione Com- 9 successive Superioribus in diue si, locis

Denique non obstant allegati deiectus consensus Abbatis Generali , ct Conventuum, qui pro Oratoribus fuerunt in precibus Papae porrectis nomi. nati; & quod ex testibus cun stat de contrario; quodque respectu Religiosorum nominatorum non iustificetur eos este prosessos in Monasteriis ibi enunciatis.

. munitatis, iuxta secundum caput distinctionis Calder. in conss. 13. de regul. & decidonem in hac causa linam I o. Ia-

ε cui ignesost tempestrue, iux in . in cap. licet de

sit i ,brici I. Quia huic mglo .sui. io Quia huiusmodi obiecta sierunt quo .cientem qautelam in eisdem ordinationibus adhibitam essς contat ex eo , quod statutum suit, ut ab omnibus dirciae Communitatis Monasterus reuem xenter agn9s tyx Abbas generalis, uri caput triciale, a quo Vicarius eiusdem Cominunitati . suae. ejnctionis tenetur Petere confirmationem, & cui Abbati generali omnes Religiosi eiusdem Comuni alis tenentur promittere in proseisione obedientiam , ut in litteris equod procul dubio tendit ad conseruationem unitatis, & exclusionem scicsurae, quae illi est contraria, cap. loquitur ominus, Scibi, a quaH. I. quod siblatain dictis decisionibus R. P. D. mei Dunoaetti ex scripturis,qus testibus praeualere d ebent, S e rasua c. 3 3 9.n.7. Et ita utraque, &c.

DECISIO XXI

R. P. D. VER OS PIO. Tullen Reformationis.

ARGUMENTUM.

De Remissoria . Multi casiis, in quib

cum dictis ordinationibus compatibili inducatur relaxatio disciplinae, quae alias potius retinetur a Religiosis obseruantibus stabilitatem in loco tanquam perpetuum carcerem,quemadmodum de Chariusianis dicitur, quam ab aliis habentibus occasiones vagandi in trans tu de upo ad aliud Monasterium. Quia huiusmodi transitus non temere, sed ex obediontia a Superiore iniuncta secundum eiusdem ordinis Constituruones, i IIS de causis, dc pleris que ca-bus non admitsitur.

SVM MARIVM. et Remi soria frustra petitur , quando id quod probandum vi, potestprobaνi poscripturas. a Articuli non admittuntur . quando continent contrarium eius quod probatum m in Icrip tiras. 3 orticuli Danao dicantur irreleuantes. O num. q.

524쪽

t 5 rictilus continens negativam non re sirictam loco aut tempore, is improbasin

bilis non a mittitur.

IN tertia Instantia, in qua pendebat

coram me haec causa, petebant Atabas & Capitulum generale Piamonst aten remissoriam, ut probarent tam subreptionem , quam obreptionem litterarum Resormationis, quas primum sub Paulo V.& deinde sub Gregorio XV.

impetrauerat Communitas antiqui rigoris , & . uas in alijs omnibus Instan-lijs semper dixerunt Domini sutile ii 'stificatas. Cum vero dubium super illius concessione hodie proposuerim ,

Responderunt Domini denegandam esse dictam Remissoriam, ex eisdem serine rationibus, quas vel considerarunt in aliis instantiis pro iustificatione earum dem litterarum , vel etiam subparticulari dubio , & in decision

R. P. D. mei Dunoaerii , q. Iulii i6rρ. cum coram eo eadem remissoria pete

retur.

- Etenim decem dati fuerunt articuli, dc primi tres respiciebant Superiorit te in Capituli generalis in omnes huius. Ordinis Religiosos, etiam in ipsum P trem Abbatem generalem; & contra' dictionem , ac oppositionem, quam idem Capitulum fecerat primum Co gregationi erectae sub nomine Sanctae Mariae Maioris Mulsi pontanae, ac dei de huic Communitati, quae dicitur antiqui rigoris. Sed primo, &secundo a ticulo Respondit decisio , quod pote-I rant probari per scripturas , quo casu

impugnabatur Iurisdictio, &suprema Capituli auctoritas in uniuersum hunc Ordinem: l mino in alia decisione, quae facta sitit coram eodem R. P. D. Duno-getto a9.Nouchris eiusdem anni 16a9. hanc eamdem auctoritatem de Iurifctionem Capituli generalis ostensust fuit, sublatam non filii se per litteras

Reformationis. Ea vero contradictio, quam fecerat Capitulum in erection Congregationis Musipontanae, neque poterat res euare, clim illa oppositio orta suerit occasione litterarum Pauli V. quae per posteriores litteras Greg. XV.

fuerunt resormatae, & habuerunt etiam exequutionem, ut hoc pariter animaduersunt suit in alia decisione facta ar. Aprilis r 63o. Tertius demum articulus, in quo dicebatur ut haec Communitas non sollim unquam fuerit approbat , sed reprobata ab eodem Capitulo generali , ubi primo habuit notitiam illius erectionis; neque poterat admitti, non solum quia haec contradictio poterat probari per scripturas, & acta Capitularia , sed quia contrarium etiam probabatur ex eis densactis Capitularibus, &publicis scripturis, quas in eadem decisione anni 163o Rota considerauit de dixit latis ex illis constare de approb tione Capituli posteriorum litterarum Gregorii XV.&consensu eiusdem C pituli pro erectione huius Communitatis: & ita, ut non deberet super hoc articulo concedi romissoria , non solum

id suadebat ea probatio, quae poterat haberi ex scripturis, sed etiam quicquid

asserebatur in eisdem scripturis , cum contrarium continerent eius , quod proponebatur in ipsis articulis. Card. Seraphin. decis. I so. num. 3. ROti de

Praeminentiarum 1 9. Ianuari, i 629. coram Reuerendis. D. meo Decano. In quarto articulo continebantur prima huius ordinis instituta, & rigor antiquae disciplinae e & in quinto deduc ibatur, quod haec Communitatis , licet ab antiquo rigore nomen sumpserit, non tamen seruabat ea, quae idem primus ri' gor praecipiebat. Sed neque ni duo a ticuli poterant dici releuantes, cum Pria. mus, qui poterat etiam probari per scris

525쪽

liiij DECISIONEs SACRAE ROTAE ROMANAE

pturas; praesertim dum statutorum , ct antiquarum Con .itutionum fiebat metio in codem articulo, ut praeter decisionem factam in hac cauta η.Iulij I 629.

consideratum ivit in Aquitamen. Com

menda i 5. Aprilis i 6 Q. coram bo. me.

Vbaldo, ct apud B lamer. ricis 3 8 q. non pollet ad rem pertinere, qnia Corum solum Insti tu torum ordinis poterat ratios haberi, quae non appareban t sublata per literas Reformationis , propter illati clausulam positam in clidem litteris , quatenus 1n alijs , quam, in praeferetum, antiquis dicti ordinis Infii usis non ropugnen ; ex qua inducta fuit derogatio

aliorum , quae crant contraria litteris Reformationis, ut consideratum fuit s

re in omnibus decisionibus fatiis in hac causa, & in specie in dicta decisione let.

Aprilis anni 163o.&in alia io. Ianuarii a 63 . coram eodem R. P. D. meo DunoZetto , & 6. Februarii proxime

praeteriti, coram R. P. D. meo Motinanno: ex quo deducebatur etiam tiret

uantia quinti articuli: quia aut id, quod 6 in eodem articulo dicebatur, ut i cligiosi antiqui rigoris non seruarent piima ordinis instituta, intelligi d ebebat,

quod contrauenirent antiquis Consti, tutionibus in iis , quibus litterae Res 3μmationis erant eisdem Constitimoni bus contrariae, & nihil prolatura crathaec probatio, si solum haberi debebat

ratio eorum , quae mandabant seruarieaedem litterae. Aut haec eorumdem Religiosorum negligentia in seruandis , custodiendisque antiquis legibus intelligi debebat etiam de iis, de quibus nihil dictum fuerat in litteris Resormationis: & neque aliqua ad hoc opus crat probatione, cum non ideo pollent notari litterae Res mationis vitio subreptionis ,& pro earumdem Constitutionum Obseruatione agere pO.sc t tali

Capitulum generale, quam Abbas, imo

concessum eisdem suerit mandatum de manu tenendo ad hunc effectum, ut possisent cogere resermatos , ut eisdem lcgibus, & Constitutionibus obtempera-Ient, hi decisione facta coram R. P. D. meo DunoZetto ro. Aprilis ian I6a8. Se tus , &septimus grticulus continebant , quod . Coenobium Virdundu Sancti Pauli , & Monasterium Saliua vallis nunquam acceptauerint leges huius Reserniatiqnis, ct quod ii Canonici

Praemonstratentes, sui in lateris G1egorii no ni nantur Oiatorcs, s i stat pi G- fessi in Monasterio Muis poniano, t. Vtroque,articulo Ecducebatur nus litas gratiae a litterarum Refi,MP at o nis, quae sun dabantur in cXPro sci c*nicialii forumdem MQnastera rum , . ed. Jii articuli vel poterant probari per scripturo, ut septimus, cum . in codem alaticulo esset sermo; de professioneis lemniteremisisa in manibus proprii Ab

batis cum certa, de eApressa promissionestabilitatis in loco, cuius probatio pol rat habeti ex initi iam ciato eiusdem Professionis , secunditin formam traditampcr pecul.D rit. de reg. . I. num. 2. Vel non poterat contra eos articulos , & in specie contra sextum,admitti iam probatio , quia ut utrumque Monasterium Saliuae vallis, & Sancti Pauli accepta iterint non solum, sed seruauerint litterras Gregorii ab anno 162 I. quo ten

lore impetrator fuerunt, usque i n P.Pseim tem diem, deductum, & probatum , t in omnibus Instantiis, ut opparetex de cisione R. P. D. mei DRnqZetti 18. Iunii,& . Iulii '6 . 9. & R. PM. mei MONaa annis. Februarii i6 3 a.& datum etiam hodie suit Instrumentum , in quo per

Abbates , di Coenobitas. corumdcin Monasterior tun constitutus sust Procilirator Pater Claudius Moriget pro defensione huius caulle, & lit exarum Re

Contra tres alios articulos qui supe- .rerant, Plura opponeban Gu Vm in illis aisereretur, ut Abh 5 GCneralis, dum primas leges huius. Commii nsua subscriptione apprid ciuit, cisse t ultimae vir senec tutis, illisque se jubscripsς-rit, quamuis non legisset catum ten0rcio, aut sciuisset, quid in eis contineretur, & ideo reuocauerit eandem suam subscriptaonem, ciun primuin cognouit

526쪽

Bald. in cap. tertio loco num. 3. eodem titulo. Alex. Onf63. num. 3. lib. I. Rota decis3 a F. num.9. coram Gregoris. ε

se dolo circumuentum,. ω quod nun- uam postea aliquod mandatum dede- it, aut approbauerit quouis modo vi. lam penonam, quae suo nomine imp utaret a Sede Apostolica confirmatio nem carum dem Constitutionum: Pitamum visum fuit non conuenire, ut haec per Ecligiolos viros proponerentur de .persona sat Abbatis: cuius prudentia , , ct consilio regebatur uniuersa Religio. Deinde probationes contrariae huic fa- eis, quod proponebatur, adductς fuerunt in iam d iis decisionibust . Iunijr 9 coram R. P. D. meo DunOZetto o&6. Fcbruarij . 63 a. coram R.I. D. meo Motin anno , cum praetepeain1ubscri

ptionem aliis pluribus scripulistis , i & int De Resormatione ordinis P mom

DE CISIO XXII. Coram Eodem In radem

ARGUMENT VII. i

ilrumentis constaret approbatam suisse ab eodem Abbete hanc reformatione, a quod coram Episcopo Tullensi ex clitore litterarum Apottolicarum, in quibus confirmabatur erectio huius C6 munitatis, insteterit pro executione earumdem litteratum: ex quibus materia primi articuli, vel ostendebatur minus Iveia, .vel saltem maxime inuerisimilis; cum si primi sui ficti & sub lcriptionis a Abbane poenituisset,non putijsset eiusdete formationis,& litterarum Apostolica,

stratensis. An titillius confirmati6- ne derogatum 1uerit voto stabili

s VM MARIUM.

clausala reminitia habet vim conditisae iis Oe tata rogatio. Umunter probatur m repugnansia ν quem res Hroganda habes eum i amet dis tione derogante .s: l rum executionem: ex quo etiam capite 3 Praemonii senses formati antiquuinuerisimilitudinis denegari solet remis. soria, cap. quia verisimile deprae r. Specul .in tit.deprobat.y. nunc dicendum 'num 4. Rota decis a 3. de vi. in antiq.9 dccf. 9 num. i. 3 .par. q. diuers. 4 facta nomi'e Cabbatis , censetur rigoris Duunt Generali totius indi nis, ct penes eum remanex bus aure gaudi tales formaus uniuerso Ordini . Demum decimus, Multimus articulus , ut idem Abbas nunquam elegerit, no minauerit, aut approbauerit personam aliquam pro'bbtinenda a be de Aposto facta nomine soticii Cmonbmrig. Amplia i onus probandi contrarium , spectare debeas ad Myos Monactos.

Iica confirmatione eiusdem Reforma 1 Obbas habet mandatum praesumptum tionis ; quando contra ipsum non etiam potici deduci contraria probatio,ex scri

pluris poterat videri, omnino improba 6 bilis, tanquam contincns acgatiuam non resiti in loco aut tempore , super qua impol sibile erat, ut telico deponerent, secundum glos in capi bona memo

REproposui hodie dubium super

confirmatione sententiarum Ro- talium, postquam denegata sutine mis- sotia in hac causa quam petebant Ababas,& Capitulum genςrale Praemonstra tense ad Oilendendam subreptionem ii. terarum Resormationis, quas insit fica. ia, este dixerunt eaedem sentenIlς Et pro

527쪽

IM DECisIONES SACRAE R AE ROMANAE

pro confirmatione earuindhm sententiarum considerarunt Domini eadea

fere, quae in alijs disputationibus, ct propositionibus huius causae deducta fuerunt coram RR P P DD. meis Du

ac praecipuum fundλmentuin, quod adducebatur contra easdem literas eκ diuersitate serma Proscitionis, quamis emittere debebaal R formatim noua hac Communitate, & Con3regatione , quae suit approbata , & confirmata in dictis literis , sublatum fuerat taui in decisione R. P. D. mei Dunoaetis Io. Ianuarii ios . in qua late probatum fuit, quod voto stabilitatas , super quo dice-b tur consiliere haec diuersitas sormae

utriusque Prosessionis , fuerat derogatum : quam in decis. 6. Februaris io 3 a.

coram R.P. D. meo Mot manno, in qua

ostensa suit necessitas eidem voto derogandi . Nam quod remissa fuerit ea.dem stabilitas , legebatur id ipsis literis Resormationis , in qu bus post approbationem , & coniirmationem facta in omnium legam, & conititurionu Itio , quae conditae fuerant in inititutione, di errctioni: nouae huius Communitaris suta ea conditione, dummodo in iura.

ineato, quod ab his Religiosis praei aridcoerct in corum Pi Ofellicitie, scruare tur solita eroseisionis sormula, addica fuit eidem conditioni hec exceptio , Euaienus non repugnaret inMAtticis eius dem taνvinis ab asys, quam in Penus

expisii; ct magis in specie eidem voto fuit etia n poaea.derogatum per clausulam, non obstantibus , positam in fine earumdem literarum, iub qua iacta fuit praecipua, ac particularis mentio huius voti itabilitatis ; Ex hac enim ultima derogatione cellare puterat omnis dubitatio , quae fiebat ex iupcriori maulula dummodo, An scilicet percam i teli igi deberet reitricta cota gratia, iuxta ea quae notat Mando s ad reguia de non , Iollan. 1 ur.quae . . quae II. anum. 3. Rebu

par. a. recensi cor Reue enissimo D. meo Secano decrL. 36 i. num. I. quia

non solum eadem clausula, dc rei tactio

intelligi debebat, in aliis, quam in iis , quae expresta fuerunt , quaeque si per

I eam clausulam, quae vim dicitus habere conditionis suspensiuae , sublata censerentur, inanis esset g alia, tinxta, nodotriari a Io. in e , quod sequuta iyit decisio facta in hac cauta a a. Aprilis

sio facta suit in ipla reiit ictione.Sed cura hic eadem exp eisio, di derogatio, quae praecise & expressis vcrbis facta suerat eidem stabilitati , posita etiam legeretur in eisdem literis post illam clauiuiam ,

dummodo, siue conditionem, in qua praeseruata suerunt veteris Oidinis instituta; tamquam posterior potius interpretui debebat praecedent cin illam conditionem , quam ab illa declaratio-

Put. deciν. ao8. lib. I. Et fuit praeterea eidem voto de togatum, quatenus con cellum fuit M suac his ius trant eundi adi Monalteria reformata, & intar ea dea Monasteria concessa suit rerum omnium

communio; itaut sicut dicitur in eis

dem litteris in omnes reformati non magis unius,quam alterius Monasterii Monachi dici di berent. Ex quibus satis di-Li potuit constare de ea Pontificis men- a te derogandi eidem stabilitati, propter

repugnantiam, quam habere haec omnia videbat tur cum ipso voto stabilitatis; ut instaulibus fere terminis arguit Card.

Ex his deduci poterat etiam necessitas dcrogandi eidem voto e quia cum non omnia Coenobia, di Abbates huic Reformationi te subiicerent, sed solum aliqui, qui instabant pro reformatione ,

di qui in de cisionibus sectis canonizati

fuerunt

528쪽

su erunt pro oratoribus; sicut in alijs Monasterijs non potuitat induci haec resemmatio, dissentientibus eorum Abbatibus , ita usu huius gratiae Ri formationis

priuari non debebant, si qui Monachi in dictis Monasteri j, vellent huic Reiormationi nomen darer in propterea huius Congregationis constitutus fuit caput Abbas generalis uniuersi ordinis

Prae inOnstrat ensis, ut non solum esset,

sicut dicitur in dictis literis Reformatio-.nis, is, quem omnes Resorinati agnoscere tenerentur tamquam praecipuum, ac peculiare caput totius Communit

lis; sed cuin etiam esse deberet Caput Vniuersale torius ordinis , ut intellige. retur hoc ius amplectendi Resormationem datum sui sie uniuersae Religioni; Vnde etiam in dictis litteris saepius idem Abbas appellatur non solum Caput totius ordinis, sed Reformator generalis ἐ& tam in literis Pauli V. quam in Con si tutionibus iactis in Capitulo generali,

data fuit etiam haec facultas Omnibus eiusdem Ordinis Prosessoribus , ut di ctain Resormationem amplecti, &sequi POilent, ut late deductum fuit, & probatum in prima decisso ae huius causae coram R. P, D meo Dunogetto 3 o Martis io 29. ut in hoc sensu posset etiam dici, quod sicut haec Communitas antiqui riguris, quamuis plura sub se contunere ciebetet Monasteria, tamen tamquam unicum Corpus considerari debebat , dum uni capiti subijciebatur; Ita penes Abbatem Generalem, qui suturus erat caput eiusdem Communita. tis,eile deb batius, ac potestas aggregandi lic profitentem uniuerso ordini,

tem in ordine ad ipsam Congrcgationem , de intrare d berent ea, quae de se. ecunda professionis specie conliderauit

decisio R.P. D. mei Dunogati dicia die .Io. Ianuarij i63i ex eos Calder. a 3.'de Regulari cuius consilii distinctionem

Altera, eaque praecipua obiectio,quq fiebat contra literas Reformationis , erat,quod salso expressum fuerit, de suppositum in eisdem literis, ut pro ea re

formatione supplicauerint Monasterium Sancti Pauli Ciuitatis Virdunensis, ae Monasterium Saliuae vallis ; dum qui enunciabantur Monachi eiusdem MNna steri i , per professionem emi stam secundum veterem formulam in Monasterio Mulspontano, non poterant esse

silii nisi eiusdem Monasterij. verum licet h c exceptio visa suerit releuans, cum proposita suit in Dubio super conis cessione remissoriae , ac piopterea dictum suerit quod ea qualitas professio. nis, & assiliationis in certo, ac peculiari Monasterio poterat probari per scripturas eiusdem Monasterii, in quo dicebantur ipsi Monachi prosessione . emisisse ; hodie tamen ex probationibus, quae datae fuerunt in disputatione huius Dubij pro parte Communitatis,

visa fuit eadem exceptio penitus i&Omnino tolli. Nam quantum ad Monasterium Saliuae vallis, nomine eiusdem Moinnasterij dicitur hanc Reformationem petijlla etiam Ioannes Gomberuaux illius Abbas: de ita nihil referre potest, anui postea enunciantur Monachi eius-em Monasteri j , videlicet, Claudius Morisei, Petrus Thienuit, de Ioannes Collari,fuerint Monachi in eodem Monasterio ue cum latis sit, ut sustineatur ea petitio tamquam iacta nomine Abba.

tis, ut nomine totius Conuentus etiam facta censeatur, propter mandatum prς-

sumptum, quod habet a suo Monaste.

rio, cui praeest. cap. a. de donat.c.e doceri, cum ibi notat de rescript. Abb. in cap. ea

noscitur de νs quae sunt a Praelatissine

consen sapituli, num. 8. Nauar. co I. Od.tit. Auster. ad Canel Tolos dec. 79. Ita onus contrarium probandi, quod id

factum fuerit a solo Abbate sine con senis su suorum Monachorum, ad ipsos Monachos

529쪽

IVM DECISIONES SACRAE ROTAE ROMANAE

nachos spectare debeat. ωρ.ea noscitu .

& ibi glos. de Vi quaesiunt is Praelatu e

consensu Captimui. Innocent. num. 2.Ioan.Andr. num. τοῦ Compostellan. in cop. cum dilectus , de consuetud, Pede ric.de Sen. consa 9. num. λ. Quo verbad Monastetium Sancti Pauli , constat in eo non solum fuisse institutiani, &inductum usum Reformationis ab Abbate generali anno. Yffam atque itae per annum ante confirmationem factam eius

dem Reformationis in literis Gregorii, sed acceptatam fuisse eamdem Resur,mationem a Philippo de Pelue eiusdem Monasterii Abbate Commendatario i, pia um per instrumentum Inaodati procurae laesi in personam Petri de Sbanet, qui e nunciatur in literis Monachus eius denu Manasteriisquique propter ossiciu Prioris , quod in eodem Monasterio exercebat, gerebat ibi vices Abb iis a dconsentiendum dictae Resormationi eo dem anno a zo .ac deinde anno i 638. in alio mandato dato. . Claudio Mo, rietet Procuratori Communitatis Resormationis, ad tuendam, & defendendam hanc causam Aesormatio at S. Ex quibψS. facti circumstantus sublata visa fuit haec exceptio,pIaeter alias responsiones,quae datae suerunt in decisionibus R. e. D. mei Dunozetti I 8. Iunii I 629. & 22. Aprilis anni i63 o. ut potuerint Monachi, quorum nomine petita fuit resor. matio, per translationem fieri filii al. terius Monasterii ab eo , in quo prosessionem emiserant , propter supremam auctoritatem Capituli generalis, a quo non solum fieri potuit, sed facta etiam suit eadem translatio.. Et ita , &c.

DECISIO XXIII. 'Corana Eodem In Eadem.

ARGUMENTUM.

Eadem materia hic tractatur, quae in selix posita decisiola .

sVM MARIUM.

I Monacbus profi us in uno Deo, po ten exauctoritate Superioris fleri Alius altorius Mona Heri j. a Iura nona ery per cessione m auctoritate Superioris con malam, transferuntur, incessonarios. 3 victus non contradicendi, sicis factiam

positicium non contineat, pars tamen Vati habitonis reputatur. Onum. I.

IN decisione quae facta suit in hac

eausa s. Iunij proxime preteriti', eum ageretur de iustificatione gratiar, stliternum resormationis, quas ex concessione Gregorij XV. obtinuerant aliqua Monasteria ordinis Praemonstra. tensis , ex duobus potissimum funda. mentis vis aluerunt Dominis eaedem li- ferae iustificatae, respondendo duabus praecipuis obiectionibus , ct capitibus subreptionis, quae contra easdem lueras tunc proponebamur pro parte Abbatis, ct Capituli Generalis. Primum suit sundamentum , quod Obesse non poterantea, quae tunc dicebantur super diuersitate formae inter utramque prosessione ,eamicilicet, quam praescribebant antiqua instituta ordinis , ct eam, quam in noua hac Communitate, & Congrega tione omittere debebant Resormati, dum voto stabilitatis in loco squod solum votum secundum nouam formam'. professionis non promittebatur nominatim, & in specie derogatum fularat in eisdem literis. Alterum fuit fundam emtum , quod probaretur consensus duorum Monasteriorum, quorum nomine

dicebatur petita in eisdem literis haec

530쪽

lleformatio;cum nomine Monasterij Sasu ae vallis pro eadem Reformatione sup. plieasse legeretur Ioannes illius Abbas quod satis erat , ut diceretur probatus .ebnsensus Monachorum eiusdem Monasteri j, cum mandatum Iura praesume. rent in Abbate': γ' fespectu vero Mona-Vlern Virdimensis Sancti Pauli,constaret de mandato dato a Monachis eiusdem rMonasterii tam ante impetratam gratia eonfirmatumis dictae Ressirmnioni AE primunt cadense Resormatio inducini assi i uibta Monis eri s-auctorita

di Abb, i, Generalis', quam post dictas Leus , ct graviam Gregor it quibus

c cessa fuit confirmatio eiusdim I s-hrationis .

omisso primo tundamento,isper quo dictam decisionem nihil ex parte , ἰ Abbatis,&Capituli generalis deductum

suit cunti constakt de derogatione eiv, 'omissae stabilitatis, non solum, an genetri quatenus inter alias leges, de Constitutiones,quq in dictis literis eon,

firmatae fierint, una erat, ut qui hanc Resormationem imposterum secuturi est sent, cetisseti deberetit, non magis uachi unitis, quam alterius Monasterij j

sed nominatim, & in specie: quod etiam

deductimi suit in decisione coram R. P. D. meo Dunogetto M. Aprilis anni

163 o. 'i impugnatus suit in propositione hodie ficta huius Dubii 3 solus consensus eorum duorum Monasteriorunce; iuia eum admitteret decisio facta coram me, ut ea praesumptio, quae videbam tur esse' pro Abbate Saliuar vallis, ut a suo Monasterio madatum habuerit, po sit contraria probatione tolli, pro hae

probatione facienda petita fuit comput .loria ad probandum , quod tam ij, qui

in dicio Monasterio tunc erant , cumla annes eiusdem Monasterij Abbas peiti Ueonfirmationem huius Reformatio

nis, quam alii Monachi Monasterii Virai dunensis, non essent professi in dictis

Monasteriis. Vetum chm haec exceptio proposita allax Dissct coram R. P. D. meo Duno

et is, suit illi respoalam in decisione sub

die i S. Iunii anni r 629. quod licet qui

enunciabantur Monachi in Monasterio Sancti Pauli, & Saliuae vallis, probarentur in aliis Monasteriis prosessionem emisisse; tamen potuerunt per translationem legitime factam, ex auctoritate Superioris fieri filii eorumdem Monasteriorum. Quae responsio sicut nullam potest habere in Iure dubitationem, ut ex cap. licet quibus am, de regulara probat eadem decisio, i&- tant seper eodem

capitulo lan6c. Hostien. & glosi di imo ev.farie, de regatari ita hodie ex facto visa fuisplenissime iustificari Hare enim Res 1atio inducta Grat authorita e

batis Genhtallis 'in aliquibus Mones heriis,l ge ame quam illius Confirmatio peteretur a sede Apostolicas&hoc

expresse narratum suit in confirmationis eiusdem Reformationis concessa a san.

mem. Paulo Quinto, & deductum in Idecisione 3 o. Martii is 19. cora R. P. D. meo Dunoetelio, & hodie etiam iustisi. catum ex Constituti onibus eiusdemia Resormationis, & earumdem Constituitionunis approbatione: secta per Abbi

rem Generalem anno .6uo. Cum v inter alia Monasteria, quae eandem RG sermationem primum acceptarunt, sue

rint haec duo, Monasterium scilicet Vir-dunense, & Saliuaevallis, & praeterea Monasterium Mussipontanum Samar Mariae Maioris , & ex ijs Monachis, qui in dictis Monasterijs tunc degebant, noomnes, Constitutiones huius Reso tationis amplexi fuerint, positisueru in eis: de Monasterijs, lux horitate Abbatis Ge neralis, eorum loco, qui recusarunt De isormationem sequi, alij, qui sub noua hac Communitate, quae dictati itanti qui rigoris, vivere statuerunt, quique in literis Gregorij nominati fuerunt pro Oratoribus . Et id comprobatum fuit primum ex duobus instrumentis cessi nis factae cum auctoritate dicti Abbatis

ab ijs Religiosis, qui antea in illis duo.

bus Monaiierijs degebanr. Secundo euduobus alijs Instrumentis possessiousi

captae eorumdem Monasteriorum per

Reformatos: Et demum ex actis Captituli,

SEARCH

MENU NAVIGATION