장음표시 사용
531쪽
la ' DECISIONES SACRAE ROTAE ROMANAE '
tuli, quod sactum suit anno r6ao. & in Vquo ijdem Reformati interuenerunt no. mine, & tanquam filij eorumdem Monasteriorum. Ex hoc facto, quod ita ex publicis Instrumentis comprobatum fuit, visa fuit Dominis satis iustificata ea qualitas narrata in litteris Gregoris,quae
sequenti anno 16 a I. concesta suerunt: ut scilicet nomine eorum Monasteriorum confirmatio Reformationis petita fuerit. Vel enim tunc, cum pro eadem
confirmatione supplicatum fuit, non aderant in dictis Monasterijs quam Reformatu& non potuit taberi ratio aliorum,
qui praesentes nOB. erant, non solum ex hoe capite, quod absentes essent,ut habetur in L rescript u i x F. de pare dc nat. Adehi d. ine praesentium de te Iib. M.f. argumento I. Nerratius 8 34f. de memor νής. ctica . ubi Bald.num. 3.
Innoc. nam. l. deelere. verum etiamia ,
quia per eam cessionem, quae fuit Supedirioris auctoritate confimata, amiseranta iura, quae habebant in dictis Monasteriis , eauemque iura acquisita suerant Reserviatis post illoru m translationem etiam factam aucto litate Superioria. quis autem , ct esse υero relinquens MonaHerium . Auth. de Monach. Castri in L inter antiquam, C. de Uuse. Lap. alle. gat. 6 tanum.6. Speculat. in tit. de clat.
. monach. vers. Asa quaeritur num. II.
Vel aderam etiam in dictis Monasteriis alii Monachi pratter Resormatos: & cum confirmationi, quae petebatur dictae Re
sormationis, non contradixerint, non potest dici ut contra eorum voluntatem eadem reformatio petito fuerit, cum idem actus non contradicendi videretur
esse loco ratiliabitionis, siue tacitae approbationisdicet factum aliquod positi
s uum non contineret, ut docet glos in L quo enimst rem rat.hab. ct in quoties a . ad municip. cap. 2. de accusat. lib. 6.
glos in Clementina saepe, S. quoniam diveis gni c. ct constituitur pro regula in cap. qui tacet 3 de regu Fur. lib. 6. Et licet in his, quae praeiudicio esse pos-4 sunt ita consentienti, aut operari effectum alicuius obligationis,non satis esse soleat haec praesumptio consensus , quae
sequitur ex eo facto negativo non co tradicendi; propter rationem, quam ex 'capitulos . in reg. Is qui tacet, colligunt Doctores, ut scilicet ea taciturnitas non magis ad consensum, quam ad dissensum tiahi possit, adeo ut materiam Broc. cardicam esse dixerit Cyn. in L inuisus
num. 6. balicetus num. q. C. de procuras. Abb. in cap. nonne num. I.circa medium, Felin .num. .depraesumpt. de in terminis,
in quibus agatur de obligationς inducenda ex hoc solum, quod quis praeseos
non contradixerit, voluexunt Dyn. in dicta reg. Is qui taces, num. 3. per text. in illius m.f. inuitus,vbiglosin verbis non probatur, Τ. de procurat. Bart. incquae dotis, num.sa. Τ.Diut. matrimonis s Capra reg. 3 6. num. I l. interminis vero
quod idem actus sit ita consentienti praeiudicialis, tenuerunt Dyn.super eadem
connitus. Bellam. in cap. qualiter de pam& videtur colligi ex text. tu Lqui vias, Lubi gloν .in verb. Vnογat. ex LTitio 3 s. b. Lucia , . de leg. a. Cessabat 'tamen haec dissicultas in casu proposito. quia cum tacitus ille Monachorum con, lientus, qui sorte praesentes fuerunt, solum deducatur ad eum essectum, ut valere debeat gratia confirmationis huius Reformationis respectu eorum,qui co senserunt, non autem ut leges, &cOJstitutiones eiusdem Reformationis sequi teneantur alii Monachi ex hoc solum, lquod non contradixerunt petitioni sa- ab iis, qui pro dicta confirmatione supplicarunt; non poterat impugnari eadem gratia ex hoc capite, quod satis es lanon potuerit tacitus ille consensus,dum propter eumdem consensum ad nihil ipsi Monachi obligantur Quamquam n C-que res dici poterat esse in solis terminis actus mere negativi, cum ex dicto cessisionis instrumento constaret, quod ii de Monachi, qui in dictis Monasteriis pro- sessionem emiserunt, quique Resorm tionem sequi recusarunt, explicite con
senseruat, ut illa in dictis Monasteriis
induceretur.Et ita tollebatur ex facto no sol si hae e dissicultas,sed propter elide dd.M0 nachoru cosensu cessabat et quodcunq.illoru praeiudiciu,st sorte considerari potuit cx
532쪽
AD TRA . DE IURE ABBATISSAR. & MONIAL. LiDECISIO XXI:
Continet Argumentum stiperioris decisionis.s VM MARIUM.
Gratia vi non risi subreptilia , debet fierimentio Privilegiorum ct con titutio num, quas Papa probabiliser ignorare potent. Diso tiua filum declarat quid vere concessium fuerit, licet verbum flat , ex M. Gratia per itur , referatur
Cia uia quorum tenores , ex Hylo Pa. Ia ιν continet plenissimam derogati
nem , etiam illarum Gratiarum a squae propter derogatoriarum deroga-xorias requiruntur particularem men
Eoua professio in quo casu μ repe
6 ing onachus de Iure communi non potes retinere o habere rura in duobus Monaserjs. 9 num. 9. '7 Eius ex se validus, ct omnino ab alio separabilis , non potes per actum inu- ιιlem vitiari. 8 4Amplia regulam, ut locum habeat etiam in rebus spiritualibNs.so in formationis nomen indicat, rem adiuum primum principium resitutam Us i.
AGebatur in hoc dubio de confir
matione Sententiarum Rotalium: da in tertia propositione hodie iacta eiusdem Dubii, non solum repetitae sue runt eaedem duae obiectiones, quae suerunt sublatae in aliis duabus disputatio. nibus sub die s. tulit, & ao. Decembris anni 163 a. quod scilicet non se i tat in literis Reformationis derogatum voto Stabilitatis , & quod non coustaret de consensu Monasteriorum, a quibus dicebatur petita eadem Reformatio: verirum etiam addita fuit tertia obiectio contra validitatem earumdem litterarum, & gratiam dictae Resormationis , propter mentionem in ea non factam iuris Capituli generalis, quod scilicet illius dispositioni esset reseruata lacultas derogandi, aut immutandi , quidquid antiqua ordinis instituta iuberent, tam ex eiusdem ordinis Constitutionibus, quam ex priuilegiis Apostolicis illis con-eessis ; ut proptereῖ suerit necessaria illam mentio ad excusandam gratiam a vitio subreptionis dum eas Constitutiones, & priuilegia potuit Papa , qui
Gratiam dictae Resormationis concessit,probabiliter ignorare tamquam Con. stitutiones particulares, ex notatis in cap. vllimo de Usc.Archiae cap. I. de Consistit .lib. 6. cap per uteris, & ibi Felin. num. g. de rescript. in 3. reg. & suit di, ctum in hac eadem causa , occasione
alterius iuris competentis Capitulo generali in decisione facta coram R.
Ex his tamen obiectionibus non P tarunt Domini ostendi iniustitiam dictarum Sententiarum, ut singulis satis- iaciendo, tertio demum in hoc Causa responderunt. Quod enim eidem voto derogatum suerit, non uno in loco legebatur in gratia Resormationis. Immo, ut in eadem decisione dicebatur, necessaria fuit derogatio eiusdem voti, tan dum iu dicta gratia concessa fuit facultas quibuscumque Religiosis huius Otadinis Praemonstratensis , ut Resorma tionem ample cti possente quod in necessarium antecedens videbatur supponere , ut qui eidem Reformationi se subiicere volebant, possent deserere
533쪽
antiqua Monasteria , in quibus eranta filiati cu n non omnia Monasteria, pro eadem Reformatione instarent, sed solum Monasteria Sanetae Mariae Maioris Mussiponti, Sancti Pauli Virdune se, di Saliuae vallis quam dum suit in , itidem litteris Abbas Generalis uniuersi Ocdinis Praemonstrarensis constitutus Caput huius nouae Communitatis, &concereum Monachis in eadem Coi munitate victuris , ut non esse deberent magis Monachi unius quam ait rius Monasteriiri.& demum dum indu citi sati inter Monassetia Resormata
rum omnium communio; cum haec o m.
dia, tamquam ea , quae simul esse non poterant cum voto Stabilitatis, neces.sario concluderent eiusdem voti dero.
satio m o ipsa gratia inanis nori e lat:&fuit late desactum, itam indicta decisione sam, colasti me. quam in decisionea a. Aprilis anni i63o. coram R.P. . D meo Duhoeteuo . - Neque ad hune effectum viti fuerunt esse es quUOc site Abbatis,& Capituli summi saepius consideratas quod scilicet tota haec gratia restringeretur ab unica clausula & conditione, in qua pro forma requirebatur , ut in Iuramento, quod in posterum contingeret praei asiab hix Resormatis, seruari deberet misti qua forma Prosessionis . Quod quidem sundamentum hodie confirmaba . tur ex originali ipsius supplicationis ; in
qua eamdem claululam non solum apparebat positam fuisse in parte dispositi us ; quod potuisset latis esse ad hoc, ut
2 peheam di ei deberet restricta tota gra- ilia , cum eadem pars sola declaret quod vere concessum fuerit, licet verbum- , fiat, ex quo ipsa gratia perficitur ad omnia reseratur, vis ribit Bebust. inpraxitit .is Signatu a Grai.in 3. par.signat. in ' Creb. quod obstantia Oratoris num. 3 3. Rot. accis 6 1.num. 3 .par.l. ct aeri 2 O8.η- isecta propterea eadem 3 pars voeetur etiam a Praeticis dispositio, ut obseruauit Rota coram Reueren-
S.Thomaea 7. Iunist i5o7. inter alias im. prefas deci 6 i. num. verum lcg be. tur eadem clausula ante pelia istam orationem , & ante ipsum nomen confirmationis;ex quo approbata fucrunt , ta- tuta huius Communitat s , ita ut regerentur ab una, & eadem disposition , tam ipsa prima, ac principalis disp sitio; quam haec illius conditio, &ie strictio inducta ex eadem clauiae a. S. d huic sundamento fuit etiam responsum in eadem prima decisione, quod post dilatam conditionem &clausulam, posita sui olsa declaratio eiusdem conditionis , qua tonus scilicet eadem forma anti lux Professionis non repugnami cum insitiitis huius ordinis praeterquam in expressis quod id perindi' erat ric si dremui tuisset , voezrestrictio init iligi ira deuetur, non pugnaret cum ijs, quae superius concesta fruerunt, &est de natura reteruationa S, ut post Oldrad.con o in finia trad. Sarnen. ad reg. de iure quaesiti non Ioll. qci. num. ψI. Put. deis i 3 3 num. .hb. 3. Et praeterea derogatum appari bat eidem voto ex clausula, rio obliantibus, posita in fine earumdem litterarum, ut fuit'in specie consideratum in decisione se coram R. P. D. meo Dunc Zetto Io Ianuarii i63I. quia cum in eadem Uau. sula facta legeretur particularis ,& prae cipua expressio eiusdem voti Stabilitatis in loco, quae flabilitas solum pro . mittebatur secundum antiquam sommam Prosessionis, cessabat, omnis difficultas, quae fieri poterat ex eadem conditione , cum etiam satis eue po- tuisset , Ut aliquo modo constat et de voluntate Papae derogandi eidem voto ex clauiola , quorum lcnorc S , quae cXsylo Palatij continet plenissimam derogationem ad alias gratias , qua iis eaedem gratiae propter clausulas der gatorias derogetoriarum requirerent etiam ipse particularem, S cxpressa in mentionem in derogatione, quae de illis fieret, ut de hoc stylo poli Butriunt
534쪽
AD TRA . DE IURE ABBATISSAR. & MONIAL. lxiij
Altera obiectio erat super desectu consensus duorum Monasteriorum, a quibus petita dicebatur confirmatio huius Resormationis , Monasterii scialicet Virdunensis Sancti Pauli, &MonasteriitSanctae Mariae Maioris Saliuae vallis. Et haec obiectio duplici modo in hoc Dubio proponebatur, cum
Mnegaretur, ut ii , quorum nomine data fuit supplicatio, essent Monachi 'in Monasteriis , & daretur eXpressia contradictio illorum Monachorum . . crum ea , ex quibus dicebatur pr Bari eadem contradictio , non visa suerunt Dominis aliquam fidem sacere, non solum quia scriptura ad hunc esseCtum data, erat scriptura penitus instar mis , sed quiaUnihil officere poterant , quae, in eadem scriptura conti. nebantur, cum eis et solum supplex libellus datus nomine Resormatorum Abbati Generali contra quoidam Monachos, qui licet tunc non essent in Monasterio Saliuae , allis , sed residerent in sitis beneficiis, quorum Curae Pr erant,iuxta dispositionem c . quod
Dei sim re, de Liat. Monachorum, tamen
asserebant se filios eiusdem Monasterii dii de facto interuertere tentarunt pos SCssionem, quam illius Monasterii ob. tinuerant Abbas Gombcruaux, &alii Monachi Reformati . Quod factum cum aliun dc non ivltificaretur, quam eκ eo libello , in quo hae pi tensiones
lictorum Monachorum impugnatiue narriurae fuerunt,i visum suit praeterea pendere ab inspectione alto iuS ar.
ticuli, in quo dicetur de vaIrditate , cessionis dicti Monasterii factae a Mo: nachis, qNi temporc eiusdem cessionis
a Quantum vero attinet ad personas Menachorum, qui se inici ipserunt, defecerunt Monachos eorum duorum Monasteriorum, visa fuit obiectio in hac parte tolli ex his quae sueri ni con siderata in secunda decisione facta coram me a o. Decembris praeteriti: quod scilicet tunc cum petita fuit ea gratia , & confirmatio , vere probaretur, ut quorum nomine porrectae fuerunt pro eadem gratia obtinenda , essent Monachi in eisdem Monasteriis, licet ante essent filii Monasterii Mustipontani, propter professionem in eo
Neque contra hoc sundamentum , ruod in eadem decisione constitutumiit, obitare poterant ea, quae dicebantur tam contra dictam cessionem, ex qua possidere coeperunt Monachi haec duo Monasteria , quam contra validitatem translationis factae in vim eiusdem cessionis. Quia licet, ut ea translatio ,& cessio valere potuissent, plura requirerentur tam ex particularibus Constitutionibus huius ordinis Praemonstratensis , quam etiam ex dispositione Iuris communis ,' ea tamen Omnia, vel apparebant seruata suisse, vel si fuerunt omissa , non potuerunt nullam reddere ipsam translationem: quia cum eaedem Constitutiones t querentur in statu, in quo ante Roso mationem vigebat votum stabilitatis in loco, non poterant dici necessaria, etiam secundum Statuta Resormati nis , in qua eadem stabilitas non amplisis in certo Monasterio, . sed in uniuersa Religione promittebatur , cum
semper quaelibet dispositio intelligi de
beat, dum antiquus rerum status m latus non sit. Et examinatis in specie omnibus , quae diccbantur opus suisse ad validitatem dictae translatio nis , quatuor illa erant, videlicet, quod Monachi ad nouum Monasteriua
transituri, dimissi suissent a tota Congregatione eius Monasterii , quod deserebant ; quod obtinuissent absolutionem ab obedientia , quam in primo Monasterio promiserant proprio
Aboati; quod recipe entur in filios abs 1 Abbate,
535쪽
Ii iv DECISIONES SACRAE ROTAE ROMANAE
AM ate, & maiori parte Monachorum eius Monasterii, ad quod fieri debebat
hic transitus : dc demum quod in eodem Monasterio instauraretur proses sio , & votum obedientiae promi taprimo Abbati. Quae omnia, excepit noua proseisione , quae tamen repetita fuit, cum id fieri debuiis et etian ex dispositione iuris commvn s, ut habetur in caρ. 4-batem de se. bor gmsita
Eex eo notant Abb. num. In cou Deci in cap.'raesereanum. 6. de praebens. non patuerunt in hac translatione teruari . Cum enim
antequam impetraretur a Sede Ap stolica GDalmatio huius Resormati
ius , inducta suisset eadem Resormatioram in monasterio Musspontano, cuili ex proseisionem dicebantur suisie affi- ac Petrus de Stans , Claudius Μ rixet , di Petrus Thien uille , quam etiam in Monasteriis Virdunensi de S Ii vallis, pro quibus iidem Monachi
dictam confirmationem petierunt e &Ieges eiusdem Reformationis induxissent, non solum communionem inter omnia Monasteria resormata j vero etiam iuberent ut obedientia praestar tur Abbati Generali, qui licet esset caput uniuersae Religionis , erat i me octiam praecipuum , ac peculiare caput huius Communitatis , hinc patet quod
vi ea translatio valere possit, non requirebat hisi eiusdem Abbatis Generalis auctori tatem, ciunipie esset Abbas utriusque Monasterii, sicut etiam inde sequitur, quod ea quae dicuntur t mile licentia Abbatis primi Monasterii,
quam de acceptatione alterius Abbatis in secundo Monasterio, non pote rant conuenire in hoc statu. Resormationis , in quo non dabatur haec distinctio inter Monasteria reformata. Et faciunt ad horum, quae dicta sunt confirmationem , quod haec omesa potuit in telligerς sanctae memoriae Gregor. XV. qui confirmationem dictae Rcformatio. nis concessit, tam ex eo quod narratum
filii in literis hoc genus vivendi sub obedientia Abbatis Generalis, quod sem
batur ex forma Consti tutionum; quam e quo confirmatio earumdem Constitutionum petita fuit ; cum hoc nomen confirmationis supponeret existentiam, de obseruantiam dictarum Constit
Nec dicatur, ut valere non potuerit eadem translatio, eo quia illi, qui erant filii eorum duorum Monasteriorum , non cesierint libere iura,quae habebant
in dictis Monasteriis, sed assignatis sibi
certis pensionibus priesertim cum in Monasterio Saliua vallis aliqui ex M nachis , qui dictam cessionem secerunt, reseruauerint sibi utramque vocem tam' activam, quam passiuam in suturis electionibus; quod repugnabat tam Constitutionibus ordinis , quam dispositi06 ni iuris Communis, ex quo pros ibitum est , ut Monachus possit retinere , ct habere iura in duobus Monasteriis .
cap. siquis translatus a a. qua I. I. cv. vii. de Relig. domib. mos in ca constitu Ius in verb. vocem, de elect. Quia praeterea quae in sarissactionem huius obiecti adducta silerunt in postrema dccisione sub die s. Iunii anni praeteriti, Ut tempore, quo petita fuit confirmatio Re.
formationis, non essent praetentes it
iis duobus Monasteriis alii Monachi, praeter eos, a quibus eadem confirmatio obtenta fuit; & quod constaret dα- expresso consensu aliorum Monachorum, qui erant in eisdem Monasteriis, ut in illis haec Reformatio inducet e tur pluribus modis crediderunt Domini posse in hoc Dubio evitari dictam obi ctionem: & quia satis erat, quod tam cessio eorum qui prius in bi erat, quam translatio ad cadem Monasteria aliorum Monachorum , procesierint ex auctoritate Abbatis ne possent ea quae postea sibi inuicem promiserunt iidem Monachi, irritam facere dictam tranS-7 lationem, tamquam actus, qui ν cum esset ex se validus, & non solum a G cta reseruatione separabilis, sed omniano distinctus , non poterat per actum inuis
536쪽
inutilem vitiari, argumento I. r. βρου mihi, fis vreb. obhg. t. i. g. uem quaeritur, ct , . Trebatius,ὴν de aqu. quoti . ct activ.c.-ile 37. de reg. iur. lib. 6. quam 8 regulam diffundi per omnes humanas actiones, & habere locum etiam in rebus spiritualibus, aduertit Petr. PecK.
in expositione eiusdem c. υσ1υιn 6. ex Innoc. in cap. cum ex ossi ijs, depraueripi. &quia n eque omnes reservarunt sibi ca-ρ dem tua, sed duo solum Monachi in
dicto Monasterio Saliuae vallis. Immo quatenus conuenerunt ij duo Monachi , Ut usum utriusque vocis haber posterit simul cum reformatis , & hoc Hire prohibitum erat; non potuit idem pactum,irritam facere dictam celso nem , ct translationem, sed potiys ipsum
vitiabatur. p. ueque illud, Auth. de nou Alienan. & ex eo text. voluerunt Bald. in tauth siquas ruinas, num. 3. C. deo crofeccles asstr.in Auth.quire num.7. C. eodem tit. Felin. in cap. cum. ordinem,num. a. de refcr. & in terminis reseruationis sectar a. Monacho, Imia. ιn cap. cum M. Ferrarien. num. qi . de consistit. Ias. ι κ l. non tam, g. morte, num. 2O. Τde nou.ver.nunc. Auib. ιngressi, nu. 3O.
haec gratia, & confirmatio Resormatio nis, ante quam e pediretur, fuit l,pius eκaminata in Congregatione' R egulariuim,&de oldmeem dein Congie ationis, ab Episcopo Virduncia i , ut sitit c sideratu in decisione i8. Iunii I 629. colam R. P. D. meo Dunogetto: in qua
in specie pauseratum fuit, quod iustificabatur consensus Abbatis Iustimontis, qui erat Pater Abbas Mona iterii Sali- Hae vallis, S ipsiusmet Abbatis eiusdem Ionasterii vallis, cuius consenissiis: desectus adducebatur hodie ex paris in Abbatis , A Capituli geueralis, talari quam praeci p. 9m sundamentum ad probandam nug tiuam, qu0d non intcse uenis et idem conletastis. Et- ex his visae fuerunt Domi sess/re hae duae prae .cipuae obiecti anos, quae tempzr, omnibus: disputationibus repetitae sue- . Ad tertiam vero obiectionem,
qua n unquam actum fuit, ut haec noua
Statuta, & mutatio in Religione fieri non potuerit, nisi de consensu Capituli generalis, propter priuilegia cius deni Capituli, ne antiquis Ordinis Institutis derogari posset sine illius :consensu; Responderunt Domini, quod ex Resor matione in dictis tribus Monasteriis sis scepta, nulla succellit mutatio in Religione , neque quidquam ex causa eius dem Reformationis factum fuit contraordinis Instituta, sed solum restitutus rigor antiquae disciplinae, cum id concludat ipsum nomen Resormationis, ex Io qua res ad suum primum principium censetur restituta, cap. ab exordio 3I. diu. 3c notat Sanchfupe praecepi. Decalog.lib. 6.cast.2. num. 27. Et sola mutatio voti Stabilitatis, quae ante Resorma tionem promittebatur in certo Monasterio secundum vero Resormationem promitti debebat in uniuersa Congregatione, non poterat dici contra Coi stitutiones Ordinis, si omnia Monasteriare imata unam Congregationem,& Communitatem constituere debebant, p out unum caput eidem Com
munitati fuit praepositus, nempe Abbas genetalis uniuersi ordinis Praemonstratensis, ut late deductum suit in prima decisione factam coram me I. Iulii prς-
Exemptio Regalarium a Iurisdictio-
537쪽
' Ioi DECHIONEs.sACRAE ROTAE ROMANAE
ne ordinarij,& illorum possessin,
ex quibus probetur. sVM MARIVM.
x ordinarius habes fundatam intentionem de iure communi in iurisdictione omnium QMona Ieriorum P Igularium suae aeueefeos. Declara,vs non procedat Quando concurrit titulus exempsionis, velpriuilegia,
Fallit declaratio, quando ex pane ordinardi concurrum, etiam a spo UD -
r Oruinario ex sola os ientia auris , non denegasu manuvnno in iurisdicti
4 Hatres Seruita ex priuiletas rant si seximuntur non solum im d tar fActione ordinariorum, sed omnes for res Manteliatis c. sabyciuntur Gra
s Protectis specialis Sedis Apostolicae exia
mitpriuilegiatos ἀ iure ordinariom.
6 Ordinationes concernentes utrumque
fiamm, temporalem piritualem , inferunt exercitium iurisdictionis. 7 Admi nes ad habitum, O Votorum emissiones in manibus Superiorum , probant iurisdictionem. 8 Con matio electionis .cialium, HI mo dependens 2 iurisdictione Superiorum ordinaria, vel delegata a Sede postolica.1 Possesso non acquiritur vallia ex actibus, quae fuerint ex e e contradicti, ct dederint causam siti.
xi Commissario Vi ta non datur plena 'des abrique testimonio P Pta ij de actibus V tae rogati. Domino Episcopo Brixinen. petente manulentionem in quasi posse sone exercendi iurisdictionem Episco- palem super Domo regulari, eiusque RR. Mulieribus, de quibus agitur; Re. ponsum fuit non esse dandam. Quia Patres Seruitae exhibent titulum, & doceat de possessione eorum iurisdictionis
super praedicta Domo Regulari. Nam, & si vera sit conclusio, quod Ordinarii habent fundatam intentio. x nem de iure communi in iurisdictionem omnium Monasteriorum Regularium
a eo r. viil. ves inuti & etiam ex sola iuris assistentia in iurisdictionalibus non soleat denegari manu tentio ordinariis. cap. cumpersona infine, destriuileg. ιn 6. Capic. detis. IS9. num. 7. Seraphin. E
cf. 1 9.num. I. ct in recent. par. a. dein
cf. 38 a. O 693.cum alijs allegatis. 3 Attamen vera etiam est declaratio, quand0 allegatur titulus exemptionis, vel priuilegium, & exhibetur, ac de possessione docetur , tunc Regulares, dum cognoscitur de releuantia titul rum, in eorum libertatis , vel exempti nis legitima possessione turbari non possunt i ut admittitur in secunda parte eiusdem capituli, cum per na,Apriui in λ
Titulus autem ad hunc effectum per Religione exhibitus,visus suit suificiens, cum deducatur ex constitutionibus sum morum Pontificum Vrbani Sexti,In centii Octaui, & aliorum, in quibus nedum Fratres Seruitae eximuntur a iuris dictione ordinariorum, de immediate sub protectione tedis Apostolicae recupiuntur, sed & omnes sorores Mantes latae, Pi Zochorae, ac I ertiariae nuncupatae subiiciuntur Generali, & Superiori ordi.
538쪽
AD TRACT DE IURE ABBATIS R. & MONIAL. lxvij
ordinis,cum derogatione Concilii genes talis e quae specialis protectio, sea per
eximit puuilegiatos a iurisdictione ordinariorum. cap. ex parte is a. ibi priuilegium Nobis Apoliolicum ostenderunt,ue priui capsi Pasta eos.ιiLis 6.cap. a. de
in e lib. f., craph. decis Ioa I. num. I. eq. Praeterea delumitur idem: titulus ex Constitutionibus huius Domus reingularis a Sede Apostolica confirmatis, in quibus praesupponitur exemptio , &obedientia, di iurisdictio dubita Getieis rati ordinis , Ic eius Vicario &aliis Superioribus assignata. Non obstat, quod sorores huius domus Regularis non comprehendantur indictis priuilegiis, aut constitutionibus. Quia dum cognoscitur de comprehensione, non debent Scruitae priuari eorum legitima postellione , iecundum terminos eiusdem Capituli, cum persona priuil. in 6.
Quo vero ad possessionem , bene probatur ex actibus politiuis , qui daimir, nempe ex visitatione facta per Vicarium
Sede Apostolica per priuilegia, ac con'
stitutiones bummorum Pontificum.
Non obstat , quod Ordinari)s den
getur manu tentio contra allegantem titulum, di possessionem, lolumodo quando n: tuntur sola ruris assistentiae sed qua-do ex parte eorundem concurrunt etiam
cisam actus pussessorij, ut in praesenti prae lupponitur, tunc non esse denegandam, manulentionem in quasi possessione iurisdictionis. Bald. in cap. querelamnu. a 3.in . de eos. dicens per actum ininimum conseruari totum: & idem vicetur firmatum in Theatina Iurisdictio.
Quia cum actus dati pro Domino Episcopo fuerint expresse contradicti, vel pro parte sororum, vel pro parte Religionis, di cautam liti dederint;nulla potuit ex eis acquiri valida possessio.Roti
Nam visitationi anni 1618. I 3. Ia nuaris suit contradictum, dc seu potius dissentientibus Priorissa, & alijs sororubus, suit admissa, ct de ea non constat, nisi ex relatione Commissariorum: qui Generalem ordinis sub die a o. Iuni, Ii bus absque testimonio Notarij de acti 1627. sumin. Religionis nu. ib. in quo bus Visitae rogati, non solet plena fides quam plures Ordinationes factae fuerunt,
concernentes utrumque itatum temporalem , de spiritualem, quae proculdubio inferunt iurisdictionis eXercitium cap. conquerente de offic. Ordin. Socin. de vi .
missiones ad habitum,& Votorum emi siones in manibus Superiorum Religionis, quae propter obedientiam promissem, & subiectionem Patri Generali,probant iurisdictionem, uernia, Alvarotatus , & alii in cap. i. qu liter Vasfusius praeritare debeat Domino Melitatem .
dantur confirmationes sectae per Vica-Yios Generales Ordinis quoad sorores, quae in eadem domo solent ossicia exercere e qui actus confirmandi ossiciales electos semper pendent a iurisdictione ordinaria superiotivn , vel Delegata a adhibers. Annibal Rochus de vi tat. in verbo, cerare polis inol. 3o . Lucas Aato nius Resta in atred .v iat cap. I. Litterae pariter Archiducis Leopoldi non conserunt ad probationem actus possessorij Quia vigore illarum ordina .rius iurisdictionem in domo praedicta
non exercuit', nec exercere poterat, in
quo in eisdem reseruatus suit articulus iurisdictionis inter eundem ordinarium,&Seruitas per Sedem Apostolicam de cidendus e cum qua reseruatione cessabat facultas ex litteris praetensa. Et ita utraque,&c.
539쪽
lxviij DECISIONES SACRAE ROTAE ROMANAE
R. P. D. PIRO VANO. Vlix bonen Iuris conserendi.
ad Civitates, ct loca uniuersa. 13 Speciei vi tandi non infert ad aliam speciem candi habitum , desciente causa uniuersali , ct alio existente
I4 Conuenientia non allegatur fui cienter, tibi agitur de priuatione iuris tertio competenIis.13 Iurisdictio non data per conueniniam, sed acquiritur priuilegio, vel consue
Collatio habitus, de iure, admi a superioritate, nonspectat ad alium, ad Praelatum superiorem,
De Tertiarijs ordinis S. Francisci , 7 Serogatio recipit strictam interpreta ram iacularibus, quam Regularita .. Φης'
bus Itis conferendi illis habitum , ad quos sp ecteris UMMARIUM.
rum contra eos, a quibus communica tionem de mit. I S. Frantisius multis habitum contialis τὸ tiariorum. a Iura is o aequiritur per consuetudin . 3 Orao Tertiariostam fuit insiturus ἀ San. cto Francisco , omnino disinctus ab Ordine Μmorum. 6 Ius eo erendi babitum de iure communi non competit ijs, qui non sunt S perio- res eiusdem Orrinis. Intellige,nis in contrarium mi ut consuetudo. ρο num. 46 Electus non dicitar habere ius ab elu n- te, sed ab eo, q 'dedit pote Hatem illum eligendi. 7 Princeps committens iurisdictionem alicuius, censetur eandem Ubi refer
'pa ala ab O, dine Fratrum de Ober uantia , Ne quibus probetur. 9 Ius semperis tineri Abes, eIiam in mo dico, in quopos, operari. ro conHitutio localis non admittit exten- Anem.
II con Iitutio in Arma commissaria debet proba/i ius scata in narratis, ct esse-ctuata per obseruantiam subsecutam. CAusa reproposita, conclusum suit, standum e sse in decisis 23. Maij
Quoniam verum est, Fratres de Obseruantia ab initio, & origine ordinis, vivente Seraphico Patre , & post eius gloriosum obitum , contulisse Tertiariis habitum, & in hae consuetudine fundare intentionem contra Regulares Tertia riose nam decisio, quae reuidetur, ponit trinum ordinem a Seraphico Patre emanatum ab anno iro8. scilicet Fratrum, Mulierum, & Tertium de Poenitentia nuncupatum, certis regulis Fratribus, i&Mulieribus prisscriptis, & inde ab H norio Tertio confirmatis. Tertiarijs ve se, non Religionem, sed certum uiuen. di modum, & vestiendi hone stum prae . scripsit, qui a Nicolao IV. sub atq; Regulis diuinctus fuit, & approbatus; ac demum ducentis annis , & vltra elapsis, sub Leone X. Regularis Ordo I ertiarius suit erectus, & confirmatus. Pro Tertiarijs,isecundum distinctionem trium temporum ab eisdem praemissam, idem in primo tempore uarratur ab Origine usque ad Nicolaum Quartum , qui regulam per modum, & tenorem
540쪽
AD TRA . DE IURE ABBATISSAR. & MONIAL. lxix
ct in eo, quod dicitur, Seraphicum Pa.
trem suo tempore multis habitum cona tulisse, testantur Sacri Ordinis Chroni. Ge, nempe Episcopus Portuen. 1 n panea Cbronicarum μιnorum lib. a. cap. 33. foca i6 lib. 9.cap. I. Episcopus Mantuanus Goni Zaga in a Chronica pari. I. cum autemsel. 3. Mirandaluper Regula Tentariorum cap. 13 . que ad cap. vis. &fuerunt, qui habitum ab eodem Sancto receperunt, ut aliqui inter caeteros recensentur, ultra integrum Populum de Carniero,de quo in prima pari Chronica
latus a Miranda super Regula reniario.
rum cap.I3.pag. 17 o. 973. & ex eisdem historiis ab anno ita a. usque ad amnum Issi. B. Bona, Bartholomaeus Cumanus Advocatus , Mathaeus RubiusCaetanus, qui suit Pater Nicolai Tertij, omissis alijs: & anno is 3 i. a Ministris statribus habitum susceperunt Elisabeth Ungariae Regina,B. Emiliana,& aliae personae in eisdem Chronicis relatae, notamen est verum quod pro Tertiario Ordine asseritur, eundem Seraphicum de putasse in caput, & supremum Superiorem Tertiariorum Bartholomaeum Cumanum ab ipso Sancto receptum,& cum omnimoda potestate,& auctoritate alios ad Ordinem recipiendi in aeternum ei, di successoribus data; nam & si de d Bar. tholomaeo loquatur Chronica, quae da. tur in summario num. i. quam scripsit Frater Marcus vllisonen in strima partelo.'ifol. ii 7. dicatur inter alios suisse huius ordinis Tertiaris quendam nuncupatum Bartholomaeum litium procu ratorem, qui ad eam vitae sanctitatem, de cum Sancto familiaritatem peruenit, ut illi daret iacultatem recipiendi Viros, ct Mulieres ad Ordinem Tertiarium ,
formantes pro Tertiatijs addunt alia verba, nempe cum omnimoda potestate, & auctoritate alios ad Ordinem recipiendi in aeternum sibi, & successoribus; attamen unde Chionitia desumpserit
hanc partem, ponitur in margine dictim amiqua Chronica Sancti Antonini, quisuit Archiepiscopus no .rentinus, in qua talia non leguntur insua tertia parte historiali ris. 2 q. cap. 7. g. 3. vers. anno Domini ia a 3. fol. a 3 s. sed tantummodo habentur sequentia verba: Anno Domini i et a 3itiis quidam in Italia Tarcto maeus nomine, qui audita fama T. Francisci, ad eiuspraedicationem aduocationesuam deferens tib hone Hobabitu, ct tertia Regula dignos paeniten nafructusfaceresatagebat, ct tantam cum B. Francisco familiaritate πι contra' Aerat, quod Sanctus recipiendi Fratres ei concesserat facultatem, Sed de tempore, aut de perpetua successione nullum ver
De secundo autem tempore a Nicolao IU. usq; ad Nicolaum V. Fratres de Obseruantia non discordant cum Tertiarijs , quin Regula Nicolai IV. ab uni.
uerso Coetu Tertiariorum obseruata
fuerit quo ad omnes, tam sub Obseruantia, ct in communi viventes, quam quo' ad coniugatos, virgines, & alios in cinlibatu viventes, ac modum vivendi, &respective vestiendi, di opera charicatis
Tertium tempus a Nicolao Quinto usque ad Tertiarios in Regulares forma les erectos sub Leone Decimo , cum &illud eum actibus subsequutis in tempore illo intermedio pertineat ad uniuer
sum coetum cuiuscunque generis perso narum Tertiariorum, nec Tertiarios Regulares tangere possit, cum adhuc non
essent in rerum natura; nihil obstare poterit veritati secti , quod Seraphicus Pa. ter, di successores contulerint habitum ingredientibus Tertium ordinem, neque dispositioni iuris, quod ex hac consuetudine Ordini Minorum primordialiter erecto iurisdictio conserendi habitum quaesita fuerit, per cap.conquestas '. quas . 3. c. irrefragabilis A. l .c dilectus in princ.de os fordis.c. cum contingat des ro compet. Abb.Felyn. Io Andri de ali; per Suraeco s. 6 .num. I . lib. q. qui in prima decisione suerunt allegati, qui bus accedunt plene hanc conclusionem firmantes Bestim Og 7.4o.num. 2 i. Albertc.