장음표시 사용
211쪽
iso HENI ic RHALA C. fpeciebus inter te di: ungi iuruir sic Martis Ruffam dividit in sua facta: Suicquid agitR ita,n es, ius Naeὶ DRUSi uudet, sit . Dcet, hanc loquitur.
Coe iat, propinat, poscit, nigat, innuit, una N rvi essi non est naevia, mutus erit. Scris t heltima patri in luce alutem,
Poteri dii tributio haec institution modo e esse in efficientis, uti iniciolibus exemplvidere eis, sed etiam ex effectis matelle, effectis formae uariis. At inter omnes distxibutiones ex effectis illest accuratissima, cuius partes sunt huiusmo ie tacta, quiessetaliam suam nempe materiai formam 2 toto acceperurit itaque hq doctributio ex effectis appellatur distributio g
Reris in species. Nam species essentiam uala genere accipiunt: genus autem complecti thegmateriam, sormam speci erum, specii sunt materiata simul in formata effecta sui genetis hinc sunt notς frmbola plurium cali aram effectorum, ex pluribus iis simiconjunctis&compositis ori inrur, Hic igiti de genere dc specie dicendum eli; hoc ut citd ordine fiat, proponenda est primo tritum,
i rigo defiMitio, dein distributio, postremissius,
212쪽
TOPICORuM Cap. 22. I9aGelius definitur totum partibus e lentiale, 3pcitatur genu per metaphoram ducta simi- udine ab his, clui sunt juidem familiae Ignationis , ut nim idem lyncipium sui tu species haben ira ad Onὶ inunc i generis originem reseruntu . Genus Huc cit, quod habet naturam quandam mmunem , suis specie bua, id est, partibus, ad apparcε differentia inter integrum de ge-as integrum enim est totum nod essentiam ara sun it c cmbris genus Vero est rotum, Aod clientiam tribuit partibus sed illamesiantiam, quae speciebus Omni b. a quc Ommu-iscii genus significatione ita compi ctitur, ut bene Ramus,eli zzu, cujus citer ria com-umite ad singulas speciz attinet, dicirurque in essentiale, quoniam 'mbolum It com-iunis estentis: Non enim genus propii cssenaim libuere speciebus dicitur secum in se ex l aspectes , a s nihil sit sed arura ducitaxat stentiam communem signi licae. SC icuimilentiale est, specie bu omnit, . Omn unc,
sus notio consigia ita mento geιau dicitur. Si uidem genera sunt ei ς licii laxiori rate trist poli. a. 18. quae idet secun aum 2 ficos ihil aliud sunt, quam notioncs nos: i. Itaque genus ellentiam illam, 'Ue , aciesb. ruciebus communis est, sigilis c. liUi et suP
213쪽
complectitur mente coiissigriatam , sic anim. genus hominis e bestiae dicitur sania aninestio 3um, cujus ellentia nempe corpo dea, animata sentiens ad bestiam de hominem comminher attinet. Item homo caestia sunt speciani malis, quia partes sunt animali subiecti , quanimalis essentiam communem habent. Quae
quicquid in te materiam ac formam sic con P ectitur, ut utramque partit, sibi sub ectis aqualiter communicer, id appellabitur non in .generis. Sic materia de forma hominis qualiter attinet ad Socratem, Platonem de Cic ronem Inest enim ii Socrate, Platone, Cice laone facultas irae , sensus, rationis, sae forma hominis. Quod si igita homo comi nicet suam materiam dc formam Socrat Platoni, Ciceroni, pros et homo erit gi nus Socratis, Ciceronas, Platonis. Unde quia lseverant homine esse specie: singulorum lic minum turpiter allucinantur, quia singuli hcmines inter se disparantur . . specie ει ordi Tertini suis enim propriis formis iudi dua singula constant, quibus id iunt, quod sun
Dacae reris tam numero quam forma disti guuntur. Itaque hominem tinguior hom tum genus, non speciem dicere ciebemus honaturalis de germana vis generis, peciei sentat, metiam Clarillimor . . ut hortara i
214쪽
exii, id est, infima genera appellat, quae de ii ividuis taedicantur, Seneca Episit. 18. sivebr. 9. I. hominem animalis quidem speciemsse dicit, sed genus Catonis Cicoronis Lu-retii. Itaque quimulta inquit continet ho-io, in genus cadit qua sub alio continetur, speciem. Item Stoici apud Laertium O. an Socratem speciem specialissimam, imo P se Aristot. de pari. 1. . Socratem dc Cori um τα ἔχαὶαιιδη infimas species appellat, in frequens ipsi in ore&in seriptis sirit τὸν ρύπων si O hominum genus. Eademque quendi forma, inspecta natural iri germanai generis ac speciei, Cti saepe utuntur, dum ominem genus, Stychum, Titium Pam-hylum species dicunt passim in toto ure, ci r cipue l. eum qui dea f. de usucapion. 5 I.
bi JCti eleganter o ppellant idem genus, Icandem speciem, quod vulgi is in scholis te-cbricosis idem specie sic idem numero dicit. Species est pars generis: Ciccro maluit orio in qu in speciem dicere propter verbiommoditatem; sed quia forma inter causas umeratur, magis placuit nomen speciei. H cpecie , tu est pars generi subiecta, forma di- itura ita illi e Nadam formarum nat in
215쪽
mant, specienda .contemplandam tradunt; sic pars aliqua specialis confusam generis communionem velut estingit, additionsui quid certius nobis exprimit. Praeter Aristotelen i Stoicos Cic. libr. I. de invent. Plato in politicis speciem partem generi ut ject am quoque probant. Ut enim genus idevocatur toxum, quia partes sibi subiectas scit species comprehendit, ita qualibet specie pars erit illius generis, a quo continetur, species sunt paries suo generi subjem hujulmoda, luteilentiam illius communem habentii homo vel bestia est pars constituta ex illessenti corporata, an in ala sentiente , qu ineli in anini .di Communem, ut dixi generis sui stantiam species habent, pro pilam enim essentiam species, per quarest id quod est a forma Oropria habet,quae generi significatione minime continetur, quoi Arist. Phil. r. ia recte obiervavit genus inquit non videtur particeps esse disterentiarum; simul enim contrarior. idem particeps et set sit uidem disteremiae contrarii sunt. Indi illud plus esse in specie qu ni in gener profluxit. Nam ut Porphyr. c. A. tradit, differentia est, qua species genus superat. Etenim tota generis esseati aequaliter inest in liguli
216쪽
To DC o Rub Cap 22 39Feciebus at tota essentia speciei non inest in nere 'uia,ut rite Porphyr. c. . id observat, nas potentia quidem omnes habet differenas, quet sub ipso sunt, actu vero nullas Spe- es igitur si ad genus referamur, nihil disse ni sed idem prorsus omnes sunt, ut Plato in enone genus, inquit, per Omnes species u- in idemque est, quod&Galeno placuit dei ber ect ubi comunitas, ait, identitas est in furibus. At si ad se invicem species reseran- r, non modo oppositae sunt, sed etiam si bin e fuerint adversae, sive ut plato ait, et ιι ιώ- . , vel utAristotele saxi ο κρηυε aut de di-
ibutio in adversa species Stoicis lιδι, ξη riaicitur.
Tradita definitione Genetis speciei, di ibutio sequitur utriusque Genus est gener. um aut subalternu Generat illum genus di ur, cui nullum ii genus, ut argumentum m
in inventione ci genus gene alissi uultumi enim genus superius, sub quo argumentumn imprehcndatur. Res igitur ea, super quam illium est genus , appellatus e ius generalis 1 anum Subalterni genus est, quod genus hu- spccies illius est,ut homo est gentis Ocra 'latonis, species vero animalis Ei itaq; 3 genere subalterno relatio duplex relatio arm inferiorem, id est, speciem, hac ra Ont
217쪽
96 H E R H IC. honio est species animalis, relatio ad rete lisuperiorem, idcii, genus ita homo est genu Socratis 5 Platonis Pari ratione tutela ei spe cies potestatis ac juris alicujus in minorenni. genus autem est legitime, dativae, ac testamen ltariae tutetq; consimiliter pignus est specie contractus, genus autem hIpothecar c uppe paclum convenium, lusium magistratus, ltacite per invecta allata contrahuntur. Species est balterna aut specialist. Nulliin omnino est discrimen inter speciem iubalter inam 3 genus subalternum, sed eadem est de finitio , c natura utituique, uti exempli adm mstravimus. Species specialiis dicitur, tu
divi sinequit in alias species Species subalter ita dist ibui potest in alias species sibi subjectas ut homo dividitur in Socratem, Plato nem, Icc. Atipecies pecialiis est omnium spe cietum infima, ita ut res nullas sibi subject. habeat, in quas dividatur inde nomen individuorum apud peripateticos profluxit. Sic Plato est species pecialisl quia sub Platone nulspecies continentur, in qua distribriatur. ctest quis Platonem in caput, brachia, irrra partiri a capur , brachiam crura sui membra Platonis, non autem species. Projde hic advertendum, nihil intercsi utili l uxu dividaruria in ipsas Pecico, an in ipi l. cietu
218쪽
in um Cap. 22. eru formas. Nana distributio generis ii se ita specie iam ea lana est, quia forara cum re constituunt suas si 'ec es, casque persedid quidem divitim definiunt Inde vulo diffe-:ntice specificae, constitutiva a peripatetiis sunt dictς, ut e g. Res imarae viventcs e sinu vegetantes, alijsentientes, alia ratio-iles Et distributio rerum animatarum vivenam in sua formas sive species. Nam, uti dixius, species etiam forma dicitur, tum quiarmae cum genere conitituant suas species, in quia forma uam habet delaominationem limilitudine quadam formarum naturalium, i ut rudem corporis molem informant, Se-endam' contemplandam tradunt sic pars .iqua specialis confiis in generis communio-im velut eilingit, d additione fui Quid cerris nobis exprimit. Undd hallucinantur, qui uos modo divisionis faciunt.&cum genus in eci s partiuntur, ut animal in hominem dea tuam de cum genus indifferentias ut lo-uuntur secant, ut animal in rationale destria ale cum tamen unus desidem sit modus:
ii illic in priori exemplo species suis nomini-uc postoriori exemplo suis desinitioni-ii: videntius 'uidem divisim explicentur. Unde ut accuratὰ Ramus, Distributio gene- , κ, an species v id quidem xcellit, isd
219쪽
ici EN. RI Gai H A in C. dissicilis est serara inventu. H c excellentia i 'ritur ex arctissi consensione generis cum petebus, dc acerrima diffensione speciemin j. ter se. Sed desipisius generis Sc specie tanta praestantia, tantus usus, ut quicquid in arti i
ex causis di effectis sumitur, id totum sere neri r specie notionibus comprehendatu Difficultas videtur osui partim 1 rmam
obscuritate, quae species constituunt, parti etiam, nominum penuria, quibus generat spe aes insigniri oporteret Tamen illustratunis rati asterri possunt exempta e bonis authiribus. sic ici. quando virtutem divdit quatuor species prodentiam justitian fortitudinem, temperantiam, sed omne, iquod honestum est, id quae , Pr pax tisera rixi ex aliqua aut enim in perspicientia. veri clem a se versatuta ut in hominum societatmen λ Tribaea loqQ suum unicuique
α rerutri colatractuum fide in animi excelat Uinvicisti magnitudine ac robore: aut an omnibusquM.fiant, quaeque dicusatur ordine dinodo ii quo inest modus iaci temperas divisio haec ex ptimo libro illatonis e legibus impia est In hoc exemp ta Mnestam genu est, quod dividitur in quatuor species, prudentiam justitiam, fortitudinem, temperantiam Que non propriis vocissis, sed definitionibu
220쪽
Tor Ico Ru Cap. 22. 09 Viiuna explicantair: Namulam ea dixi, ex-mplis etiam admonstravi. non tuerest, utrum i enus in formas, vi in formarum definitiones
iii ibuatur Clarior exemplo iunc distri,1-ionis locum generis in species illvitia poeta uas , dum ni ni ita dividit in qui que species sellas, aves, bestias pii ςs, homines in hune
Neu regi oratu usus aramalibi ortu, Adra temne cariemsolum formi sieerum uni nil habitandae s siuem unda Terra era cepit, inolucres agit u aer, Sanctivi ha anima mentissique capacius altae. Deerat adhuc, quod dominariis caetera posset,
Nutis homo es Est distributio generi in 'ecies subiectis illustratas, dum quinque istas
nimalium species ex subjectis locis coelo, ac et aqua, terra distinguit Platonem tua inmaeo mitarus est, qui quatuoet animantium genera imit,.quorum untun divinum atque coelest . uerum pennigerum atque acrium, tertiuna errestte, quartum divinae animationis esse do,
et: ita Ovidius stellis aiumamia tribuit, um stellis caeleste selum tenere sorn a Deo- uni as serit. Usus generis c specie varius miltiplex est alias enim adhibetur ad porse tam divisionem, qua genus in species dividi