장음표시 사용
141쪽
ι καὶ αυτος ανθρωπος ουν, ἀλλο ανθρωπον,
Croeso referente jam pyra iacensa, arssisse extrema et Cyrum, auditis per interpretes quae Croesus dixisset, poenituisse : quum se quoque hominem esse cogitaret, qui alium hominem, qui se inferior non fuisset opibus, vivum igni tra
deret. Praeterea veritum ob id iram deorum, ac reputan-
xem nihil esse m rebus humanis stabile jussisse ignem celerrime
extingui jam ardentem, Croesumque deferri et qui cum eo erant. Verum eos qui justi fuerant, non potuisse amplius vim ignis superare. 87. Ibi ferunt Lydi Croesum cognita Cyri sententiae muta
tione, Uum Crneret Numquemque extinguendo igni incumbentem, non tamet coer-
142쪽
casse Apollinem, ii ipsi adesset, si quod ab eo donum illi gratum fuisset oblatum, ipsumque praesenti malo liberaret. Ita
cum lacrymis Croeso deum in-Vocante, nubes repente, quum serenum ac tranquillum esset, contractas esse, et procellam erupisse, ac veheinentissima aqua
Plutile, et rogum eatineium fuisse. Ita Cyrum, Pgnito diis gratum ac bonum virum esse Croesum, e pyra deposuisse, atque hunc iri modum inis terrogasse, Croese, quisnam tibi hominum persuasit ut cum exercitu invadere fines meos. ex amico factus hostis tV Cui Croesus, Ego, inquit, o rex, istud feci tuo prospero, naeo infausto fato, Graecorum deo
143쪽
auctore, qui me ad bellum gerendum impulit. Neque enim quispiana ita amens est ut bellum quam pacem praeoptet. Nam in pace filii sepeliunt patres, in bello patres filios. Sed ut ista fierent, daemonibus cordi fuit. 88. Haec Croesus loquutus eae queri Cyrus solutum juxta se collocavit, ac in multa sane observantia habebat, intuensque eum admirabatur, tam ipse quam omnis circa eum coetus. Ille cogitabundus silentium tenebat MOX attendens, ac cernens Persas Lydorum diripientes urbem, Utrum debeo, nouit, o rex, tibi loqui quod sentio, an tacere hoc tempore ' Cyrus vero eum, quaecunque liberet, aut
144쪽
dacter proloqui jussit. Tunc 89. His Verbis injecta cura, ille Cyrum percontatur. Ista, Cyrus Croesum semotis arbitris inqurens tanta frequeritia quid i interrogat quidnani in his, illa sic properat agerest' Cui quae fierent, arbi conitituendum Cyrus, uani, inquit, urbem l censeret Ad quem Croenas, diripit, tuasque opes dissipat. Atqui, Croesus excipit neque urbem meant diripit, neque meas opes. Nihil enim naihi jana cum istis rebus est sed tua feruui aguntque, Quoniam, ait, nae dii servum tibi tradiderunt, jure debeo, siquid amplius animadvertero, id tibi indicare. Persae Natura proterva sunt, et iiden inopes. Quos si diripientes tu ac poti-
145쪽
καὶ ἐντειλάμενος τοῖο ορυφοροισι τα ροῖ ς
entes magnis opibus negligis, id tibi ex his credibile est eventurum, ut quisque istorum plurimis opibus potietur, ita facillime in te rebellaturum, es T. expediandum. Nunc igitur, si tibi placent haec quae ego dico, ita facito. Siste ad suagulas portas aliquot ex tuis satellitibus custodes, qui aurerentes vetent exportari pe8, tanquam earum decimae Jovi necessario reddendae sint. Ita neque tu odium illorum contrahes V opes eripiendo clipsi agnoscentes te justa agere, non inviti faciunt. V
jorent in modum gavisus elitati admonitu, eaque vehementer approbavit et jussis fatebilitibus id exequi quod Croesui
146쪽
ipsi subjecisset, his verbis eum affatus est Croese, quandoquidem et facta et dicta tua promta viri regis sunt, pete quid muneris a me velis impraesentiarum tibi dari.' Adque ni Croesus, here, inquit,mΞXim e gratum mihi facies, siveris me deum Graecorum, quem ego maxime omnium ve-ΠCratus sum, percontari missis
ad eum his vinculis, nunquid ei fas sit bene de ipso merentes decipere V Et Cyro interroganti quidnam id esset, quod incusaret, altius repetens omnem suum aperuit animum, redditaque sibi oracula, et praecipue donaria sua et quemadmodum excitus oraculo suscepisset adversus Persas expeditionem. Haec commemorando rediit rursus ad petendam veniani ista
147쪽
ridens Cyrus, Et hoc, inquit, Croese, a me i etrubi, et
opus erit.' Ubi haec audiuit Croesus, Delphos misit quosdam Io diis, jussos, quum adlinrentempli vincula posuissent, sciscitari eum nunquid eum ruderet, per oracula qui Croesum induxisset ad bellum Persis inferendum, tanquam Cyri potentiam eversurum unde tales primitia insi offerrentiar: Compedes scilicet ostendendo et sciscitari cum haec, tum Nun quid Graecis diis foret fas esse ingratis. 91 Lydis illuc profectis, et haec mandata executis, Pythia fertur ita respondisse Sortem fato destinatam defugere, deo quoque est impossibile. Croesus autem quinti procreatoris crinae luit, qui quum es-
148쪽
sit satelles Horaclidarum, U- Iieri dolo inductus, oririnum intere ait illiusque dignitater otitus est, nihil ad ipsum pertinente. Verum Apollo, quum studuerit ut haec Sardium clades liberis Croesi, non ipsi Croe
τ fata non potuit sed quatenus illa permiterunt, Enixus est, atqου ci gratiam retulit, utpote dilata Sardium expugnatione tres annos. Et hoc Croesus discat, tot illis annis serius quam sata destinarant, se fuisse captum Secundo loco, quod ipsi ardenti opem tulit. Nam quod ad oraculum pertinet, haud recte Croesus conqueritur; quoniam Apollo praedixit, eum et e magniam imperium, si bellum Persis inferre
149쪽
eversurum . de qua re ipsum recte consulture vole Iriem, decuerat mittere sciscitatum, u
trum ijsius Apollo diceret im- Icrium, an Cyri ' Sed quod dii una erat, nec considerans, nec deT UO interrogans, sibi ipsi acceptum referat. Quod au. iem ultimo responso ait Apol-l 1iem Gixisse de mulo, ne hoc quidem dii uult. aut naulus hic Cyrus erat : quippe qui duobus diversarum EntiUm parcntibus orti: fit, gellerosioremat Ie Patre ei uiore. Nam illa quidem, Meda erat, Astyagis Medorum regis silic hic autem, Persa, et Medis subjectus et licet nudium infimus, tamen dominaui uam in matrimonium duriit. V Haec Lydis Prthia respondit, quae illi
150쪽
σθαι, και των Io νων αἱ πολλαί εν δε Προνηίης της ἐν Δελφοῖσι, α retra Z ζυσε τριεγάλη.
Sardes reversi Croeso nunciarunt. Quibus auditis Croesus suam ipsius agnovit culpam Dis, non dei. De Croesi igitur imperio et prima Ioniae subactione ita res se habent. 92. Porro Croesi ron haec solum quae jam diximus, sed alia quoque permulta donaria in Graecia extant. Siquidem apud Thebas Boeotica tripus
est aureus, quem illic Apollini
nuncupavit Ismeni : apud Ephesum quoque buculae Eureae, atque columnae pleraeque .-Quinetiam in roneae templo apud Delphos clypeus aureus ingens. Atque haec etiamnum ad mea usque tempora supererant: nonnulla tamen interciderunt. Ac Vero quae apud Branchidas Milesiorum a Croeso dedicata fuerunt, pondere,