장음표시 사용
31쪽
d. Si dos non fuerit assignata , Vel non nisi insufficiens, cogitur sundator aut ejus heres in Supplere dotem, ut con- Slat cit. Cap. Cum siciat, 8, DE CONSECRATIONE ECCLESIAE, in quo Innocentius III declarat fundatricem ecclesim tangia a m eae dehito teneri ad supplendam dotem. - In desectu autem sundatoris et ejus heredum, tenetur EpiSCOPUS ConSecrator non tamen ejus ecclesia cathedralis) ad supplendam dotem; ita omnes doctores, qui hunc Episcopum assimilant Episcopo qui sinu titulo clericum in sacris ordinibus
ordinavit, quem alere tenetur i. 6. - PIPS, Ut nempe nova ecclesia non Derstat in detrimentum siclesiarum jam extantium. - Constat clare cap. Intellerimias, 1, DE NOVI OPERIS NUNTIATIONE, in uuo id diserto traditur si Nulla ecclesia in pro judicium est alterius Construenda'. D - Νolandum lamen eXcipi ecclesiam regularem aut noVam eccleSiam parochialem; hoo enim
quasi necessario pro udicant ecclesiis jam extantibus ; unde legibus specialibus reguntur; de quibus agitur ubi do
Regularibus et Parochis. - Si quis se graVatum existimet ex aedificatione noVm ecclesio , pro 'Sto illi adest remedium, Iuno vocatur niantiatio novi operis.
T. - Remedium contra nocivam aedificationem eccleSiae, Seu nuntiatio novi OperiS.1' Notio. - Νuntiatio novi operis gallice denonciationd'un noui et o ui re) est prohititio legitima ne quod novum ῬUS V. g. , in re noStra, aliqua eccleSia erfruatur, aut
eaefructum immutetur, - vel in coepta constria tione aiat mu-i Reiss , in tit. De ecclesiis pedi L, D. 9: - Giraldi, Io . cif.; - Petra, In Const. II Pasca Iis II, SeCt. I, D. 84. et Communiter etiam assertur can. Quicumque, 44, CaUS. XVI, q. I sed hic nullam vim habet; est enim desumptus a Capitulari Caroli Magni, an . 804, ad Salg., C. m Baluge, Capitularia, PariSitS, 1780, t. I, p. 41bj.
32쪽
18 DE ECCLESIIStatione perstatur. Haec notio sumitur ex jure ronanno, nempe
in titulo De operis novi nuntiatione, sivo in fr. XXXIX, I, Sive in Cod. Jusf., VIII. Xi; quas civiles logos Lucius ΙΙΙ
aliique Pontifices expresse approbarunt cap. Intelleximus, i, et aliiS cap. DE NOVI OPERIS NUNTIATIONE uiu Vero, sicut leges non dedignantur sacros canones imitari, ita et Sacroniam statuta canoniam, principum constitiationibus adjuvantiar, Fraternitati luo mandamus, quatenus diligenter ConSideranS quod, post denuntiationem novi oportS,
sive jure, Sive injuria aliquid construatur, legalibus d botconstitutionibus demoliri, et quia nulla ecclesia in pros u
dictum est alterius conStruenda, negotium ipsum seciandum lesiam et canoniam statuta non disseras torminare. D Ila incit. Cap. intelleximias. 20 De eo giat possit nuntiare optis. - OmniS qui Se gravatum existimat ex constructione novi operis nempe eccle Siam , V. g., PII OChUS Vicin id parochiod, Superior communitati S, etc., PoteSt nunCinre OPUS. 30 De eo citi nuntiandiam est. - Νuntiandum est oedi sicanti immodialo aut mediato immediate, nempe ipsum personaliter, Voce Iut Scripto, alloquendo mediate, nempe
per judicem, et proinde, hic, per EpiScopum.
40 EJectus nuntiationis. - Triplex eSt a. Ut o disicans statim cessare teneatur ah opere licet
putet se optimo jure uti , donec, re ad judicem, nempe
ad Episcopum, delato, Sententia seratur. - ConStat utroque j Ure, V. g., citat O cap. Intelleximias, et cap. Ciam eae injuncto, 2, eod. fit. - Quod adeo Stricte proecipitur, ut si indisicans velit, post nuntiationem, astere ut sibi licitum sit pergere, actis ei denegetur, ut constat cit. cap. Cum eae injuncto. h. Ut si iodificans, post nuntiationem, perrexerit indisi CBre, Omne quod constriainerit post diem nuntiationis, ejus
33쪽
datur in quo nuntiatio comparatur appellationi, postquam, quidquid sit, aftentatum Vocatur et roscindi debet,
etiam antequam pergatur in CauSa. - Constat ex eisdem
cupitibus i. c. Ut nuntians haheat tres menses ad protandum jus suum; unde per totum id tempus expectaro dobet indificans. - Constat cap. Is qui, 4, eod. lit. - Quod si milificans osserat idoneam cautionem quod nempe, non Probato suo jure, omnia reducet in Statum pristinum , potest
quidem nuntians acceptare Cautionem, et lieentiam daressedificandi; sod nullo modo tenetur acceptare hane enutiOnem, ut con Stat cop. Styni sicantitus, 3, et cap. Is cui, 4, eod. iii. N. D. - Νostris etiam temporibus, non est dubium quin
Episcopus, licet illi pro sto non sit auxilium brachii sosecularis, po SSit praecipere, imo poeni S canonicis urgere obSer vationem prousatarum legum. Remanent enim omnino motiva harum legum, et hodie, Sicut olim, maximi interest, ut extantes eccle Sim detrimentum non capiant exaedificatione novarum'. - EX ceperim ego Secundum esse
ctum Supra de Scriptum, nempe quod partes sedificatim post nuntiationem novi operis deleant destriat, etiam antequam procedatur in causa; hic enim essectus, ob mutationemi CL Voetium, In Pandectas, in hunc tit., n. I, VenetiiS, 1828, t. V, p. 263; - Schmalgg., in tit. De novi Operis nuntiatione, n. 23. a Multae leguntur Rotae Romanost decisiones, quibus praelata jura variis propositis CasibuS applicantur, V. g., necentiorum. Pari. IX, cleC. 318, an. 1644, t. I, p. 89 Part. XI, deC. 52, an. J6b0, t. I, p. 1l4 Part. XIX, dec. 50, 113, an. 1677, t. I, P. II, l92 - Nuperrimae, cleC. 148, an. 168b, t. I, p. 233 - Coram natio, dec. 6b, an. 172b, t. I, p. 23I lec. 238,an. 1729, t. III, p. 81 -COram Crescentio S., cleC. 13l, t. IV, P. 39l, etc., etc. - De nuntiatione novi operis in hodierno jure civili Gallico, cs. Dal-lon, Dictionnaire general de jurispruden ce, M' Actio HS ΡOSSeSSOires, RPt. 2, g 3, Paris, 183b, t. I, P. 67.
34쪽
20 DE ECCLESIIS legibus civilibus inductam, videtur in desuetudinem abiisse unde expectanda erit sententia definitiva in petitorio. 8. - Quaeritur : Num Episcopus, antequam concedat licentiam aedi secandi novam ecclesiam, teneatiar citare et audire parochum, in cujtis territorio nova ecclesia aedificanda est, et hahere ejus conSeHSum. N. D. - Νon agitur de nova ecclesia parochiali nec de ecclesia regulari, pro quibus, ut jam dictum eSt, adsunt leges Speci3leS. Nov. 10 Νon tenetur habere consenSum ParoChi.
Ratio est quia, quidquid dicunt aliqui , id nullo jure cavetur. - Quidam tamen ordineS regulares, quibus parochi mregendae' commiSSar Sunt, privilegium habent, Vi cujus, pro nova ecclesia a disicanda, requiritur eorum ConSenSUS'. 2' Imo non tenetur citare parochum ad interrogandum illum do detrimento ex nova ecclesia Capiendo. - Ralio eadem est, quia nempe id nullo jure cuVetur; cavetur quidem pro sedificatione conventuum et proinde ecclesiarum regularium, uti tradunt doctores de Regularibus agentes sed limo forma pro Scripta pro re disicandis ecclesiis regularibus non potest extendi ad occleSias surculares. 3' Attamen, si parochus existimet eX nova ecclesia oriturum eSSe dotrimentum pro sua ecclesia, jus habet adeundi EpiScopiam, qui tenetur eum audire. - Ratio desumitur
ex cap. Intellerimus, citato, quod jubet ne qua ecclesia in
4' Imo, si Episcopus, non audito parocho, licentiam laedificandi jam dederit, parochuS, Se graVutum eXiStimanS, potest de hoc decreto Episcopi appellare ad Metropolit num: quod si ardificari jam coeptum fuerit, jus habet, ul
35쪽
21 dictum est, nuntiandi novum vias. - Unde, ad has dissensiones turbasque avertendas, Valde Episcopo Consultum e St, ut, antequam licentiam laedificandi concedat, vocet audiatque parochum, nisi manifeste pateat nullum pro u-dicium ecclesisse parochiali ex nova eccleSin Oriturum eSSe. 9. - Situs et forma eo leSiarum. t ' De situ. - Hs c dicenda :a. Νihil prostscriptum fuit juro communi circa sitiam
ecclesiarum; nullus enim lextus authenticus assertur, quidquam certi hac de re statuens: Constitutiones enim Apostolicae, muX allegandar, vim legis non habent. Unde quod ecclesia, nempe ejuS altare majus aut Sanctuarium, reSpiciat orientem, Vel occidentem, vel aliam etiam coeli partem, minimi refert, Spectato jure Communi. h. Atlamon mos fuit aliquando usitatior ecclesias Verti ad orientem. - Constat hic usus tum ex Const. apostolicis, lib. II, C. LVII, ubi hoec leguntur si A des ecclesiae
sit oblonga, ad Orientem versa, ex utraque parte pRStOphoria versuS orientem habens, et quou navi sit similis ; is quod omnino supponit Ss culo IV, in Ecclesia orientali, hune morem fuisse Servatum; - tum testimonio S. Paulini, ep. Νolunt, Epist. , XXXII, Ad Severum, D. 13, ubi
testatur hunc morem usitatiorem esse'; - tum testimonio
Socratis, II. E. , lib. V, c. XXII, ubi loquens de quadam
ecclesia, Antiochisu sita, cujus altare non orientem, Sed occidentem respiciebat, dicit hunc situm esse inversiam πιτιστρορου '. c. Ratio autem hujus moris suit alius mos, orandi nempe Vultu ad orientem verso. Quem morem apud christianos
36쪽
tullianus, Apolosteticus, C. XVI si . . . quod innotuerit noS ad orientis restionem precari' D - Clemens AlexandrinuS, Strom. , lib. VII, c. Vis '; - OrigeneS, In Numeros, honi. V ε - COHSt. VOSt., lib. II, Q. LVII i. - Imo quidam dicunt hunc morem ab apoStoliS acceptum e SSe, V. g. , IIICtor QUMSt.
Antiochum ducem, q. XXXVIII, etc. Verum de huc apo Sio licitate nullo modo constat. - De ratione autem hujuSritus precandi ad orientem, non conVeniunt Doetores alii referunt eum ad memoriam et adorationem Christi,
qui, Sol justitiost, ab oriente surrexit; alii ad memoriam amissi paradisi terrestris, quem Deus at Oriente Gen. II, 8, juxta lectionem septuaginta interpretum, et Italae translationis') plantaverat, etc. etC.'. 20 De forma ecclesiarum. - Nihil proescriptum est jure
communi circa formam ecclesiarum; unde aliae erant oblongae, quasi ad formam naViS, ali0e rotundae, alim octangulareS, aliose in formam crucis ', etc. Frequentior fuisse videtur forma Ohionya, ut deduci potest tum ex cit. textu Const. ῬOSt., lib. II. c. LVII tum eX eo quod, poSt edictum Modiolanense an. 3l3 , mulide Basilicae paganorumi La Didascalle. traduite dii Syriaque Par Nau, PariS, 1902, P. 75, Vel apud Canoniste, t. XXiV, an. 1901, P. 414. Migne, P. L ., t. I, Col. 370. - Migne, P. G., t. XIX, Col. 461. - Μigne, P. G., t. XII, Col. 603. Iligne , P. G., t. I, Col. 734. β Migne, P. G. , t. VI, Col. 1368. 7 Μigne, P. G., t. XXVIII, Col. 620. 8 Verbum hebraicum iniqqedem significat Vel ab oriente, vel a princι- pio sui Vulgata vertit j. Cf. Gesenius, Thesaurus lingum hebraicae, P. 1193. ' Cf. Durand , Orientation de la priere et des edifices rellieuae inperiodico Eludes par les Peres de la Comp. de JeSUS, Oct. 1897, p. 168 81ὶ; - Bona, Rerum litvry., lib. I, C. XX, g έ, et not. 2, t. II, P. 73- 4. 0 Cs. Bona, loc. cit., not. 3, P. 7b.
37쪽
DE AEDIFICATlo ΝΕ ECCLESIΛRUM23 conversim Sunt in eccleSiRS, et ecclesiose mulisse ad basilica rum formam con Structae Sunt; porro forma hasilicarum solebat esse oblonga .
tis. De sorma ecclesiarum ConSulendi Sunt: Bingliam, Orsines ecclesia sticae, lib. VIII, C. m-VII, Ualdo, 1728, t. m, P. 172-287 - Bona, toc. it., g 4 Sq., p. 73 Sq. Martigny, Dictio lina ire des antiquites chre-tiennes, V0 Basiliques, n. 4, p. 9b - Sel Vagio, Antiq. chris f., lib. II, pari. I, C. II-m, Matriti, l780, t. II, P. 9 Sq.; - Cab assutius, De veterum ecclesiarum situ, partibus et Structura; - Mahillonius, De ecclesiarum forma et dispositione. Host duae cliSSertationes insertae sunt in opere Disciplina populi Dei, e gallico opere Fleury translatum in latinam linguam a Zaccaria, Venetiis, 176l, t. II, P. 61-73.
38쪽
DE CONSECRATIONE ET BENEDICTIONE ECCLESIARUM g l. Notitiae ni Storicae.1O. - Notitiae historicae.10 Documenta certa Consecrationis seu, quod idem est, dedicationis ecclesiarum, retroascendunt ad initium so culi iv. Memorat Eusobius dedicationem α ριερωσις) multarum DCCleSiariam, factam post edictum Mediolanense an. 313 , ct imprimis ecclesiae Tyri aedificat qua in occasione celebrem ipse habuit concionem), et basilics a Constantino p dificatae derosolymis 3. 2' Tanta autem erat necessitas hujus consecrationi S, ut, antequam ecclesia suisset consecrata, omnino prohibitum esset ne sacra mysteria ibi peragerentur. - Quod peremptorie constat ex facto S. Athanasii qui, quum Alexandriae, gravi necessitate PreSSUS, SaCPam SynaXim Celebrasset in ecclesia nondum dedi cata, eo de crimine delatus suit ad imperatorem Constantium; ad quem hac de causa misit apologiam, ubi factum Confitetur, et
39쪽
gra Vis neCessitatis 3. 30 Quoad ritum autem consecrationis, distinguendum est a. Vol ecclesia dedicabatur sine reliquiis sui aliquando factum est, pra)Sertim pro civitatum ecclesiis intra muros; es. infra n. 110), et tum, Pi deler ConcurSum episcoporum et Solemnes ConCiones Cum precibus *, sere non erat alius ritus nisi celebratio misso solemnis, Cum quibusdam intra mi SSam opportunis orationibus; quod constat tum ex epistola Vigilii ad Profuturum, episcopum BraCaren Sem an. 5383, n. 4, in qua expresse dicit Consecrationem cujuslibet ecclesipe , in qua Sanctuaria ' non ponuntur, cete nitatem tantum scinitIS eSSe misSarum; et ideo si qua sanctorum basilica a fundamentis etiam suerit innovata, sine aliqua dubitatione, Cum in ea miSSarum suerit celebrata solemnitas, totius sanctificatio ConseCrationis impletur'; is tum ex antiquissimis Ordinitu 3 romanis, qui, dum exhibent ritum in aliis sacris ossiciis adhibitum, prorSUS silent ubi do dedicatione ecclesiarum β. h. Vel occlesia dedicabatur cum reliquiis, quae ideo in eam transferendae erant et in altari, tanquam sepulcro, Collocand do et tunc ritus dedicationis constabat tum reliquiarum solemni translatione et in altari, aspersionibus et unctionibus ad hoc PPMPII Ito, repo Sitione, tum Celebratione missae. - ΙIOC Constat l. Eadem epistola Vigilii, in qua, loquens de eccleSia Cum reliquiis dedicanda, nil Si vero sanctuaria, quo habebat occleSia diruta, , ablata sunt, rursus eorum repositione et mi SSarum Solemnitate reverentiam Sanctificationis accipiet; δε - 2. Variisi Athanasius, Apolostia ad imperatorem Constantium, n. lέ Sq. ligne, P. G., t. XXV, Col. 612. De quibus testatur Eusebius, loc. cit., et quae etiam alibi fiebant; cs. Martene, De antiquis Ecclesiae Disthus, lib. II, e. Xm, BaSSani, 1788, t. II, P. 240. Id est, Sancta martyrum corpora seu reliquiae. - Migne, P. L ., t. LXIX, Col. 18. - Insertus est hie locus in decreto GPa-i iani, C. De fabrica, 24, clist. I, De consecratione. . Hos ordines edidit Mabillon, Musaeum Italicum, Lutet iam Parisiorum, 1689, t. II; Migne, P. L ., t. LXXVIii, Col. 8bl Sq.
40쪽
26 DE ECCLESIIS Ordinibus antiquissimis, in quibus describitur ritus hujus tranStationiS, V. g. , Ordine sic dicto Veronensi φ, Ordine sic dicto
S. Amandi, et C. . 4' Attamen, etiam in casu quo ecclesiae sine reliquiis dedi cando erant, mox inducti sunt et multiplicati ritus consecrationis a. In Gallia, initio speculi vi, jam videtur institutus suisse aliquiS ordo dedicationis ecclosiarum, ut constat Conc. Aurelia nenSi I an. 511), can. 10 si . . . De basilicis quas in pervet Sitate sua Gothi hactenus habuerunt, id censuimus OhSei Vari ... OCCle SiaS 3imili, quo nostrae innovari solent, placuit ordine ConSe
i. In Lihro diurno, qui sub oculis ponit stylum et ConSuetudineS provinciae romans vi et Pro Sertim VII et VIII Sp Culo, legunt Ur haec verba, c. v, sit. xiii si Si in tuae dioecesis jure consistit antedicta sun latio ecclesiso vel oratorii, , praeSenti PrMCDPtione SUSCepta, oratorium memoratum solita Benedictione
c. Haec Solita bono lictio jam inserta est in Sacramentario Gela- Siano β, quod exhibet ritus in Ecclesia Romana adhibitos speculo circiter vii sub rubricis: O alio in dedicatione hasilicae novae, Consecratio has ilico . Denedictio altaris sit e consecratio '. Quae benedictio consistit in quibusdam precibus et in variis asperSionibus sciam aqua et Vino, Super 3ltare. d. Hi autem ritus mox valde aucti sunt, ita ut jam SpeculiS IX, X et XI Viguerint sere omnes ritus hodie adhiberi soliti; videi Ed. Hi anchini, Anastasii Bibliothecarii de Vitis R. P., Romae, 1718,
Ecl. Duchesiae, Orsines dii culle chretien, Paris, 1903, P. 478. - s. ibid., p. 399 Sq.3 Bruns, Concilia, t. Ii, P. 163. - Liber diurnus, ecl. Garnier; Μigne, P. L ., t. CV, Col. 92. . Non vero in Sacramentario Leoniano, quoil tantum exhibet paucaSPreces in missa dedicationis suriclendas; ecl. Ballerint; Migne, P. L. ,
β Sacramentarium Gelasianum, ecl. Muratori, lib. I, n. 88, in opere Litumia romana vetus, Venetiis, 1748, t. I, p. 610, vel aPud Μigne, P. L. ,