Praelectiones de locis sacris : nimirum de ecclesiis, oratoriis, altaribus, coemeteriis et sepulturis

발행: 1904년

분량: 453페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

DE CONSECRΛΤΙΟΝΕ ΕΤ ΒΕΝΕ DICTIOΝE ECCLESIΛRUM2Idescriptos hujusmodi ritus: pro Sp Culo Vm, tum in Sacramentario Gregoriano, Seu Litro Sacramentorum, sub rubrica: Ordo ad tenedicendam ecclesiam tum in Ordine Veronen3i, subrubrica Ordo quomodo ecclesia deteal dedicari , tum in Ordine Enyolismensi'; - pro Saeculo IX, apud Rabanum Maurum

SBOCulo XI, apud YVonem CarnotenSem m. a. a115) ρ, et apud Petrum Damianum m. a. 1072 'οῦ - pro Saeculo XII, 3PUd Hug. a S. Victore m. a. 11 40, Τ, vel apud Sicardum m. a 1215)'. e. Quoad unctiones taciendas Super cruces depictas in parietibus ecclesipe qui ritus hodie principalior est in consecratione eccleSise, , nondum apparet ullum harum vestigium in Sacra mentario Gelasiano loC. Supra Cit.), nec in veteribus ritibus deScriptis apud Martene '; verum apparet hic ritus tum in Ordine Veronensi, in quo haec leguntur: si Mittit Chri Sma epiScopus)... in Cii Cultu ecclesiae per parietes, de dextro in Sinistro, faciens crucem cum pollice de ipsa chrisma ' is tum in Ordine Enyolismensi Similiter per totum templum in circuitu faciens cruces de ipsa chrisma 33 D - tum in Sacramentario Gregoriano V. Hic porro usus, in Oriente, Videtur antiquior, ut patet

1 Ed. Muratori, loc. cit., t. ii, P. 467 Sq., Vel apud Migne, P. L ., t. LXXVIII, col. 152 Sq. Bianchini, loc. cif., P. XLVII. - Apud Duchesne, loc. cit., P. 485. - Μigne, P. L., t. CVII, col. 358; pauca habet Walafridus Strabo sui. circa 849ὶ, De rebus ecclesiasticis, C. IX Migne, P. L ., t. CXIV, Col. 930. . Sermo IV, De sacramentis dedicationis; Μigne, P. L ., t. CLXII, col. 534. β Sermones LXix-LxXII, In dedicatione ecclesiae; Migne, P. L ., t. CXLIV, col. 89J Sq. 7 De sacramentis, lib. II, pari. V, C. H; Migne, P. L ., t. CLXXVI, col. 440. ' Mitrale, lib. I, c. Vi-X; Migne, P. L ., t. CCXIII, Col. 28-36. - Cs. Duchesne, loc. cit., P. 407 Sq.8 De antiquis Ecclesiae Disthus, lib. II, C. xiii, Ioc. cit. 0 Bianchini, loc. cit., P. XLVII. ii Duchesne, loc. cit., P. 48b. δ Muratori, loc. cit., p. 483, Vel apud Μigne, P. L ., t. LXXVIII, Col. 157 cs. col. 419 Rabanus Μaurus, hoc eodem saeculo IX, non loquitur de unctiOnibus, sed tantum de duodecim lucernis juaeta parietes .

42쪽

28 DE ECCLESIIS ex Goar, Euchologium Graecorum, tit. Ordo et Ospcium in dedicatione templi

50 Cum numerus ecClesiarum consecrandarum CPeViSSet, et epiSCopta S, aliis gravibus distentus Curis, vix par erat omnibuseCCleSiis Consecrandis, universalis paulatim invaluit ConSuetudo, vi cujus licitum fuit celebrare missam in ecclesia etiam non Con-SQCrata , modo quam Primum ConSeCParetur. - HujUS ConSuetudinis, Saeculo Xm, testis est ipse Gregorius IX, tum Cap. Eccle-3ior, 9, DE IMMUNITATE ECCL ., tum cap. Si ecclesia, 10, DE CONSECRATIONE ECCLESIAE, in quo dicit: si Si ecclesia non Consecrata ... suerit polluta, aqua ProtinuS exorctgata lavetur, ne divinae laudis organa suspendantur. Est tamen, quam CitiuS Poterit, ConSeCPanda. DErgo licite in ecclesiis non consecratis divinum o totum, et Proinde ut advertunt omnes, pars proecipua divini ossicii, id est missa, celebrari poterat . Luculentum pariter legitur ejusdem

Consuetudinis exemplum eodem tempore in cone. Londinensi an. 123 ), can. 1 η.60 Ne tamen pro sata ecclesia non con Secrata, in qua reSonabant divitisse laudis organa, qualibet dedicatione ea Pere Videretur, paulatim invecta est sic dicta tenedictio ecclesiost, id est ritus minor, et multo brevior Consecratione, qui etiam a simplici pre-Sbytero, cum delegatione episcopi. expleri poSSet, USque dum epiScopus Consecrationi riusdem eCClesipo VaCare poSSet. Unde, primis temporibus, tenedictio non erat nisi in subsidium consecrationis, qude Semper necessaria remanebat, ut patet Cit. cap. Si eccleSia. - Verum eo usque processit et invaluit consuetudo, ut pro sere omnibus ecclesiis tenedictio plene sussceret. g 2. De mini Atro QOri Seevntioni S.

11. - Μini Ster con Secrationis quoact validitatem.

1' Minister ordinarius consecrationi R ecclesiarum esti Lutetiae Parisiorum, 1647, P. 838, 850. ρ Celebrari poterat, addit Abbas Panormitanus, si in altavi portatili n Abbas, in cap. Si ecclesia, ed. Venetiis, l60b, t. Vt, sol. 198 recto δ Mansi, Concilia, t. XXm, Col. 44 - 448.

43쪽

DE COXSECRΛΤΙΟΝΕ ΕΤ ΒΕΝΕDICTIONE ECCLESIARUM 29 Episcopus. - ConStat ex toto titulo DE CONAEcR4110NE ECCLESIM , et, in Decreto Gratiani, sere tota distinctione I DE CONSECRATIONE; quibuS in lociS, quotieS agitur de conso cranda ecclesia, Semper inducitur Episcopus ut minis10 idoneus et ordinarius consecrationiS con Stat insuper ex usu universali Ecclesio . Unde deducitur theoria canonica, nempe Ecclesiam quou ritum illum propria auctoritate instituit, eumdem annexuisse ordini episcopali, sicut Chri sius ipse plura ex institutis a se Sacramentis eidem ordini episcopali annexuit. 2' Episcopus etiam haereticus, aut aliaS acatholicus, valide etiam .ecclesias consecrat, modo ritus ab Ecclesia praescriptos adhibeat. - Constat iasti Ecclesiae' potuisset quidem Ecclesia hanc consecrationem irritare, Cum tota

res ista ab ejus voluntate pendeat; sed de sacto non irri iuvit, cum nullibi extet hujus irritationis vestigium; ut ita docent omnes, poSt GloSSam, in Can. Ecclesiis, 20, et Ecclesias, 21, dist. I, DE CONSECRATIONE . Sic iterum Chri stum imitata est, qui noluit Validitatem sacramentorum ex fide ministri pendere. 3' Episcopus non potest delegare simplicem preshyte

rum ad consecrandam ecclesiam. - Clare deducitur ex

cap. Agua, 9, DE CONSECRATIONE ECCL. , in quo Pontifex loquens de iis quae Episcopus committere aliis potest, ait u 0um ordinis episcopalis Sunt, non potest inferioris gradus clericis demandare; D unde concludit EpiScopum non poSSedelegare preSbyterum ad reconciliandam eccleSiam; ergo a sortiori ad consecrandam, quum, si ita loqui fas sit, consecratio magis Sit ordinis episcopalis quam reconciliatio. Et ita jubet etiam ecclesiastica traditio, cujus lucv

t. IV, n. 5T. - AllegatuP a quihuSclam Can. Non nocet, 89, Cau S. I, q. I; Sed hic canon est dubiae auctoritatis.

44쪽

30 DE ECCLESlIS lentum testimonium habetur in concilio Hispalensi II uia. 618 can. 7, ubi delegatio presbyteri ad consecrandas ecclesias, solius episcopi auctoritato saeta, perhibetur tanquam ecclesiasticis disciplinis contrariai. 4' Simplex presbyter potest ConSecrare eccleSinna, Cum detestatione Nomani Ponti sicis. - Ratio est quia, ut dixi, lota res ista, cum sit juris mere ecclesiastici, pendet a voluntalo R. Pontificis; et, de tacto, non desunt exempla indultorum, quibus R. Pontifices simplices presbyteros auxerunt potestate ConSecrandi occlesias sic Bono li-otus XIV dodit abbati Nullius monasterii Campidunensis in provincia Moguntina facultatem consecrandi ecclesiam suam abbatialem, ut ipse narrat Benedictus in const.

Suprema dispositione, 26 apr. 1749, 3 1 ', in Epist. Eae tuis precitus, 16 nov. l748, 3 l ', et in opere De synodo,

lib. XIII. c. XV, n. 4. 12. - Μinister Con Seorationis quoad liceitatem. 1' Consecratio ecclesiarum pertinet ad solum Episcopiam dioecesis, in tota amplitia fine dioecesis. - Constat assertio a. Cap. Nunc, 1, DE RELIGIOSIS DOMIBUS, in quo, quaerentiquisnam Episcopus vocari debeat ad consecrandam ecclesiam alicujus loci, respondet Pontilax vocari debero illum Episcopum, a quo loci incolae recipere Solent Sacramenta baptismi et confirmationis, nempe ordinarium loci. h. Cone. Trid. , cap. Nulli, 5, SeSS. VI, DE REF. si Nulli episcopo liceat, cujuSViS privilegii proutextu, ponti sicalia in alterius dioecesi eaeercere, nisi de Ordinarii loci e ressa licentia... si secuS factum fuerit, epiScopus ab exercitio pontificalium ... sit ipSo jure SuSpenSUS. D Atqui, procul

45쪽

Dixi: 1. Ad solum Episcopum dioecesis; ergo quilibet alius, etiam Metropolitanus, licet sit cardinalis, sexcluditur; item sexcluditur Vicarius Generalis, episcopali caractere insignitus; hic enim, Di mandati steneralis, nequit ConSe

Dixi 2. In tota amplitudine dioecesis; unde etiam Pro tali so culares aut regulares infimou aut medipo speciei, si habeant ecclesias Consecrandas, recurrere debent ad Episcopum, intra CujuS di meeSis fines ConsiSlunt, Cum restrictione statim eXPonenda. 20 Regulares, licol jure teneantur recurrere ad Episcopum loci pro suis eccleSit S conSecrandis, possunt tamen alliam invitare episcopiam, si ille recusaverit. - Constat

Leonis X const. Dum infra, 19 dec. i516, edita in cone. OecumentCo LateranenSi V, in qua, loquens de quibuslibet Rogularibus, ait si Νec ub alio epiScopo nempe quam

dioecesano consecrationem ecclesiae Vel altaris, aut Coeme

torii bono lictionem petere, Seu in eccleSitS per eoS pro tempore indificandis primum lapidem per alienum episeo pum poni sacere possint, nisi titi Ordinarius, his aut fercum delitis reverentia et instantia requisistis, sine testifima

causa id recusaveriti. D - Νec dicatur, Cum quibuSilam, hanc concessionem Leonis X revocatam suisse a Cone.

Trid. , Cit. textu, per li me Verba Cujusvis priDilegii Praetextu ... D num ConCeSSio Leonis non est prii ilegium, Sed leae steneralis, in perpetuum ordinanS relationes Episcopos inter et Regulares '. 3' Proselati Nullitis possunt vocare quemlibet episcopum

Coleti, Concilia, Venetiis, 1 32, t. XIX, Col. 972-9 3. CL Giraldi, E . I. P., pari. I, Sect. DXCVIII, P. 412-413.

46쪽

32 DE ECCLESIIS ad consecrandas eccleSias Suas; hi enim sunt extra quam-

libot di inceSim. 4' Sodo episcopali vacante, Vicarius Cupitularis potest vocare quemlibet epiScopum ud Consecrandus ecclesias dicocosis; si sit ipse episcopali caractere inSignitus, potest

procul dubio conSecrare eccle SiaS dioeceSiS. Unde, Si, sede vacante, RegulareS Velint ConSecrare ecclesiam, leneri videntur recurrere ad vicarium capitularem, qui vocabit, quem Voluerit, epiSCOPum. R. De ipSn COIISQ Pntiorio.

13. Praeparatio consecrationis De reliquiis ago tur in speciali titulo De altari).10 Dies, qua fieri possit consecratio a. De jure communi, qualibet die poteSt Episcopus con-

Secrare eccleSinS. - ConStat cap. Ptia fraternitas, 2, DE CONSECRATIONE ECCLESI In dioecesi tua licet tibi ecclo

siis dedicationum impendero tam dietus dominicis quam

privatis. Dh. Attamen, ut ait Ponti sicale Nomanum P. II, in fit De ecclesiae dedicatione EccleSiarum conSecratio, quamvis omni dio de jure fieri possit, decentius tamen in dominicis dieius vel sanctorum solemnitatibus sit. D20 Jejunium die praecedenti. - Pridie ConSecrationis, jejunare debent tum episcopus consecrans tum illi qui potunt ecclesiam Sibi consecrari. - Constat ex Ponti si ali ornano, loc. cit., ubi ait Ponti eae consecrans et qui petiant ecclesiam sibi consecrari, praecedenti die jejunare deboni. is Sed illi tantum jejunare tenentur, ut constat hoc textu et pluribus decisionibus S. nil. Congr. 1.

47쪽

DE COΝSECRATIOΝΕ ΕΤ ΒΕΝΕ DICTIONE ECCLESIARUM 33Hinc ergo, si laicuS sundator aut bonosactor petat ab Epi Scopo con Secrationem, tenetur ad jejunium, non vero laici qui non petunt; si capitulum petat, Omnes capitulares tenentur ad jejunium, etiam ii qui contra consecrationem votum dederunt, quia reVera capitulum, CI US Sunt,

petiit.

30 Uiyiliae. - Juxta Ponti sicale, in tit. De ecclesiae dedi catione, prino. Celebrundou sunt vigili: ante poliquias ipsas, et canendi nocturni et matutinae laudes in honorem

sanctorum guorum religiatae fiant recondendae. D Ergo,

pridio dedicationis, po Si quam EpiScopuS, ud prodScriptum Ponti sicalis pauao ante Verba citata), reliquias, in vasculo sigillato positas, deposuerit si in honesto et mundo loco,

vel sub tentorio ante fores ecclesio2 D, celebrando Sunt vigiliso coram reliquiis sic paratis, id est, canendi sunt nocturni et laudes de sanctiS, quorum Sunt reliquisse. De quo haec dicenda :a. Juxta interpretationem S. Rit. Congr. , nocturni et laudos sumsendi sunt de Communi nempe Martyriam , sine nomine eXpresso Pontificalis Verba in casu intolligenda esse, quod celebrentur Vigiliou cum Matutino, Laudibus, Hymnis, Canticis, de Communi, cum simili oratione de Communi, Sine nomine eXpreSSO, quum non Sint parte Sollicii dieii. DL. Hod preces non sunt partes of sicii diei, ut constat eodem decreto; unde clerici addicti ecclesim consecrandae, qui non assuerunt celebrationi vigiliarum coram reliquiis, non tenentur prodiatoS nocturno S priVatim recitare. Curandum est parocho aut alii ecclesiae pru3posito, ut vigilio

p. 144; - in Camberien ., 12 Sept. 1840 ibid. , n. 282l, t. II, P. 295. Decretum in Mechlinien ., servari jussit S. Inq. Congr. , die 14 dec. 1898; Acta S. Sedis, t. XXXI, P. b33. S. Rit. Congr. , in Cenomanen. , 14 junii l845; Decreta avth. , n. 2886,

t. II, P. 324. LOCIS SACRIS.

48쪽

34 DE ECCLESIIS celebrentur a Sufficienti numero clericorum aut laicorum l.

14. - Ritus conseCrationis. Quoad rem liturgicam, os. Ponti secate Nomaniam, et ejus

Quaedam tantum dicenda sunt, quam propiuS Spectant jus canoniCum.1' De consecratione altaris intra consecrationem ipsius ecclesiae perastenda Ia. Certum est non poSSe licite consecrari ecclesiam, quin etiam consecretur in ea Sallem unum altare, nempe altarema uS. - ConStat tum ex ipSO Pontisicali Iomano , quod, intra ritus Con Secrationis ecclesiou, ponit consecrationem altaris; - ium ex S. Rituum Congr. , qu id eXΡΓeSSO PeSpondit si Detet cum ipsa secclesia) omnino consecrari altare majus; nam istud est principale, et Si hoc tantum sit in

ecclesia, sussicit nlia Nero Sunt acceSSoria, pro quibus datur consecratio distincta, sine ecclesiou consecratione δ. DAliamen, Si jam esset consecratum altare majus, aliud altare duberet consecrari intra rituS consecration1S eccle- Siae, ut per Se patet, et ut etiam respondit S. nit. Congr. . h. Attamen pariter certum est ecclesiam valide ConSecrari , etiamSi non consecretur aliquod altarct. Constat

decreto S. Congr. Rit., 19 maii 1896 I. An ecclesia, in cujus consecratione omissa suit Consecratio altaris, habenda sit valide consecrata - Ad I. A Firmative, nempe

De his vigiliis cs. etiam Martinueci, Manuale sacrarum caerem lib. VII, C. Aviti, n. 13, nota, Romae, 1872, t. IV, P. 270. Pontificale nomanum, commentariis illustratum, auctore J. Catalano, Parisiis, 18bl, t. II. 3 In causa Urbis, 19 sept. 1665 Decreta authentica, n. 1321, t. I, P. 272. - In Caesaraus ustana, 31 avg. 1872 Decreta auth., n. 3269, ad 1, t. III, P. 22.

49쪽

DE COΝSECRATIOΝΕ ΕΤ ΒΕΝEDICTIOΝΕ ECCLESI1RUM 35 valide; sed non licite, nisi habeatur apostolica dispensatio, quamvis aliqua, Vel omnia 3ltaria jum Con Socrata reperiantur: ideoque SerVanduS omnino e St ordo rituum Pontificalis Romani, ut integritus conSecrationis perficiatur . D

Cs. etiam decisionem in Fanen , 17 junii 1843, ad 2'.

20 De consecratione pliani iam altaritim intra consecratio nem ipsius ecclesiae. Quod possint, intra ritus ConSe CrationiS eCCle Sim, Consecrari pliara altaria, nemini dubium e S Se potest, tum exuSu Communi, tum e X C3P. CUm Sis, 5, DE CONSECRATIONE

ECCLESI , in quo dicitur si ΝοVeris quod pliara, in ecclesia

si plures Sint episcopi. epiSCOPUS COI1Secrator eccle Simconsecrabit altare majus, et alia altaria consecranda aliis committere poterit epi Scopis, ut olim vulgo fiebat'. 3' Do celet ratione missae in consecratione ecclesiae. a. Missa celetrari delet, poSt peractam eCCle Sim Conse crationem, ut conStat ipso Ponti sicali Ioniano, quod hunc ritum inter alios inserit; quod maXime consonat antiquo usui, ut patet ex Supra dictis, 11. 1 O M. h. Pontifex consecrans tenetur per se ipsum hanc miS- sam colebrare, nisi sit nimium fatigatus, quod constat eodoni textu Ponti sicalis Tunc exit Pontifex missam celetratiarias; si Vero, fatistatus nimis, celehrare noluerit, facit missam solemniter per aliquem sacerdotem Celebrari. D Unde, extra casum nimiae defatigationis, requirituri Decreta avth. , n. 3907, t. III, P. 305. - In hoc toto numero, non agitur, ut patet, nisi de altari fixo. Decreta auth., n. 2862, t. II, P. 315. Martene, De antiquis Ecclesiae ritihus, lib. II, C. XIII, n. 2-5, BRSSani,1788, t. II, P. 240-241. Can. Omnes Basilicae, 3, dist. I, DE CONSECRATIONE, qui a militis allegatur, apocryphuS eSt, quoad Partem quae ad rem ProeSentem pertinet; quoadi cetera, desumptus est ex Capit. Wormatiensi san. 829 , C. III ligne,

P. L ., t. XCVII, Col. 631.

50쪽

DE ECCLESIIS 36 indultum apostolicum ut Ponti sex missim celebrationem alii sacerdoti committat; quod indultum aliquando con-codituri.

c. Quidquid dixerunt aliqui', missa non est de suistantia consecrationis, tum quia id nullo jure caVetur, tum quia aliter Pontifex non posset Simplici PreSbytero committere

colobrationem miSAM'. ' De essentia consecrationis ecclesiae.

noponenda est in tinctione facta sacro chrismate supra duodecim cruces in parietibus aut columnis ecclesisse et in prolatione De Loriam correspondentium, nempe, juxta Pontificato Sanctificetur et conSecretur hoc templum, In nomino Patris, et Filii, et Spiritus sancti, in honorem Dei, etc. D - ConStat l. Ex eo quod, demptis Consecratione aliaris et celebratione missum qum non Sunt de eSSentia consecrationis, ut dictum est, parS prsocipua quae remanet est unctio pr Plata, quae, SiVe nntura Sua, Sive ex Verbis quae e9m comitantur, aptissima est ad significandam templi dedicationem; - 2. Ex decisione S. Congr. Rit., in Lishonon , t 2 apr. 1614 SaCra Rit. Con P., . . . COnsiderando quod consecratio ecclesiae mari ne consistit in inutiqendis sacro chrismate duodecim crucihus per ecclesiam, et in proferendis illis vertis Sancti sicetur, etc., quae cruceS, cum adhuc ab episcopo, qui in consecratione desecit, non fuerunt inuncim, ut in lacio praeSupponitur, censuit set judicavit : Consecrationem dicim ecclesim de novo et a principio ab episcopo inchoandam et continuandam esse usque ad sinem . D Vox illa maxime non significat aliud spraeter unctionem, etc.), requiri ad eSSen-

SEARCH

MENU NAVIGATION