장음표시 사용
181쪽
dicit Dominus Deus vos ouanus in gralia sua et benignitate, perpetuo, Un et Semper, C in ad cula saeculorum. Amen. Populus autoria inclinato capit dicit; Per orationes sanctorum Patruiti. η Et in pace cum sancto Deo discediant.
uando et lecturus uel lectorem auditur u eras.. Domine Jesu Christo, Duus noster, aPuri aures Et Critos cordis mei, ut audiam urba lua et intelligam et exoquar mandata tua, Domino, qui advena ego sum in terra. die abscondas a me mandata tua Sed revela Ocritos COS, ct considerabo mirabilia de lego tua'. In te nim spero, Deus meus, ut tu cor meum illumines.
Joannis Chrysostomi. et Domine Deus meus, magnus et turribilis et gloriosias, omnis visibilis et intelligibilis natura croalor, qui Serva Spactum tuum et misericordiam luam iis tui diligim tu otcustodiunt mandata tua Gratias ago tibi ut nunc et per petuo ob uno sicia omnia tam anilesia, qNum CC Ullu
182쪽
quae mihi contulisti. Et ad hoc usque tempus laudo, lori sic et magnifico te, quia mirabilem exhibuisti erga me
misericordiam et miserationem tuam, protegon me X utero matris me30, et in omnibus providens mihi, conser-Vans II dirigens ea quae admo spectant ex sola benignitate et xlviTientia tua. Neque enim Ob indignitatem et passiones meos ses priῖssi tu militatem meam; sed ex honignitato et commiseratione tua mihi benefaciendi ol providendi sinem non feci u. Et usque ad senectam et senium , a Deus -- eos μοι lin tu is me, Jesu Christea pulchrum nomen,'' ---- dias, IIὶ δ, Concupi SCeulia mea et Spes mea, qui propter nos homo sucius S, et crucis Iri ortum ubi isti, et Omnia in sapiuntia dispensasti, et disposuisti propter salutem nostram C risiteor libi, Domino Deus meus, in toto corde meo. Flecto genu corporis et animae, constens libi Deo meo Omnia peccata mea. Inclina tu quoque aurem tuam
ad supplicationem meam , et dimitte impie lalem cordis mei. Peccavi, inique egi, deliqui irritavi et exasperavi
bonum meum Dominum, nutritorem, CH Patorem non est
genus nequitiae, quod dici possit, vel dici nequeat, quod
non admiserim et opere et verbo, et ex cognitione et ex ignorantia, ex nim et cogitationibus supra modum omnem peccando. cum saepe me poenitentiam acturum proniis issem, toties in eadem mala incidi. Facilius stillae pluviae numerentur, quam peccatu mea : Upergressa tintonim caput meum , et Sic Ut nil gra V pra Vatae Sunt.
Nam a juventute ad hoc usque tempus absurdis cupiditatibus sorus periens, irreni impetu USUS Um , Vestem Superne lex tam sancti baptismatis laudans, templum corporis mei commaculans, miseram animam ignominiosis an sectibus do turpans , iniquit litem Omnem et injustitiamcxercens quae si singulatim Ommemorare voluero, desi
183쪽
cici mo tempus. Siquidem omnia tu OSti neque enim ostcroatura es tilla tibi, omni C: lim nuda et operta oculis
tuis. Quid dicatur tibi scienti, qui nilii ignora. Mihi autum contoriantiar et cor et Ossa animi mei, o lotus in dubitationis profundum immergor, mecum reputans quod cum tot tantaque pecc0laradmiserim, ne minimum quoque poenitentiae opus exhibuerim. Et tempus putationis propocst, ct mortis statuta hora adest, nullumque poenitentiae tempus Ide turbal ost anima mea, doloro ct moestitia plena Imporalia enim cum Sim, In ea examinans et dijudicans, nihil ad desonsionem idoneum in Vonio, neque ullam machinam vel modum, quo ab aeterno igne eripiar. Sic nim justus Vix alvus evadit, ego peccato Ubi compa ream P Et si ui multas tribulationes regnum coelorum dignis in sortem datur et angusta retaque via vitae est , quomodo ego passionibus et perditis moribus deditus saluto dignus habebori Si omnis ustilia hominis sicut pannus menstruata,' tantum, tanta iniquitas, quid reputabitur Si do otioso verbo ratione sunt reddondae, pro tot tantisque peccatis, quam ut apparentem habebo do sonsionem mei mihi, o animari quod nostra sic processerint. Brovior est vita circumscripta, cito transiens et ad mortum miti ias. Eternum CCC dtoribus est supplicium, ut tregnum iustis, et Vita amborum morte non abscinditur Quid
orgo faciam Quid agam P in quod chaos me conjiciam
Terribilis mors est maxime DCCatorum, quia mala: nam mors luceatorum leSSima Terribit etiam sunt . post morte ni formidines; sed longe terribilius os incidoro in manus Dei viventis, ex quibia nemo possit eruero. Cum igitur venorit ut glorificetur in sanctis suis et reddat unicuique sectandum Opera sua cum throni positi suurint cum
judex terribilis, qui sinu exceptione est, sedebit, et fluvius
184쪽
igneus manabit in conspuetu ejus, et splendor Itque gaudium justis paratum erit, et univerSadrangulorum myria dos omnesque qui a saeculo sunt, licimine S, Omnisque simili creatura, visibilis et intelligibilis cum iro more aderit; quid ergo lunc faciam pudor plenus, a conscientia damnatus, omni fiducia pC dolensionu vacuus' Gomitus undi
quo Vae mihi ob tanto malo Quid primum lugeam quid secundum fleam Quid gem iri prosequar Bonorum pri
V Alionem an malorum moerorem interminatum supplicium, an Sepurationem a Deo P Luge, misera anima, haec tecum reput Ins, ut ea quί tibi post docessum occurrent. utpote admodum molesta o dolore plena, et clama meus virtutum, Deus aeterne, Deus misericordiae et miserationum, ne derelinquus me, ne uspicitis Ino, D illera a n mi SO-ricordiam tuam Intende in adjutorium meum , Omine, nsalutis meost , Nam cum ita me habeam, et ita cogitem, non a bona Spe Oxcido, nuque do ulule cadespero 'ovi enim Domini mei lcmontiam : novi benignum illiun non
esse injuriarum memorem, et quia misericordiam vuli, nec mortem peccator is, sed ut CDnvertatur et vivat, utique omnes salvos fieri, et in agnitionem Ve: itatis venire, maxilne eos qui a peccato convertuntur. Non enim Venisti vocare jus
tos, Sed pecc0lores ad pumitentiam . Non enim pos liabent sani modico, sed male habentes. Nunc incoepi loqui
ad Dominum meum. Ego titona Sum terra Ct cini Sy, e
mi et non homo opprobrium hominutii et abjectio plu-bis . , Da illi iv rbuni in portioncoris mei', qui das optatum preC3nti, quia a le urno datum optimuim desursum est, descendCnSd te patre luminum , t digia procer et Gliliter supplice in neu Vertur humilia lusci dedecore sucius, sed ope perobum Consecutus. Et Sic ab Scodam gaudens,
185쪽
in certitudine cordis mei Miserere mei Deus, secundum magnam misericordiam tuam, quia in te confidit anima mea. Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum, medice animorum et corporum. Ut ad terribile tribunal tuum
astans, ut intemeratos pede tuo tange I S, Si rogo, et oro,
et obsecro cum contrito et humiliato corde. Propitius est mihi peccatori, concede mihi inutili et humili Res pico do sancto habitaculo tuo in miseriam meam. Respice de sancta sublimitate tua in orationem humilis servi tui, et
ne despicias obsecr9tionem meam. Dimitto mihi, ut refrigerer, priusquam beam e unde ampliti non revertar. Ut homo peccavi, ut Deus ignosce. V enim nosti, Domine, quam labens sit humana natura et quod hominis animus juventute ad mala sit omnino pronus. Recordare quod pulvis simus. Recordare quod tu solus sis mundus et illibatus et incorruptus nos autem omnes in increpa tionibus. Recordare miserationum tuarum a saeciat et misericordiae quae, neque condemnes me in iniquitatibus meiS, nec Secundum peccata mea retribuas mihi. Nosti multitudinem iniquitatum mearum, quod non poSSint numerari; sed scio etiam benignitatis tuae pelagus, quod inaestimabile et insuperabitu sit. Iu is enim qui tollis peccatum mundi, qui de coelo descendisti in terram, terrantem et perditam Ovem perquirere M pastor bonUS, qui animam suam ponit pro Ovibus, et venisti in mundum ut peccatore salvos saceres, quorum primus ego Sum. MiSerere, miserere operi manuum tuarum; ne detesteris me indignum, sed miserere operis tui qui propter me crucem sustinuisti, et vibicum stigmata accepisti sed Sanans, dele Omnia pharmaco Commiserationis, et Spongia benignitatis tuae. Omnia enim potes, nihil tibi impossibile est. Compunge obduratum cor meum, leve ac pondus conscientiae suscipe lacrymas meas et gemitum, ut
186쪽
meretricis, ut coryphaei Apostolor nua Petri Excipe parvam hanc meam consessionem et paenitentiam, qui excepisti latronis probam petitionum in cruce. Suscipe fructum labiorum meorum, ut hostiam Vi Ventem, bene placentem in odorem suavitutis. Oro, orationem accipe, Ob Secro, Obsecrationem admitte. Peccavit et Manasse, rex ille, sed acta poenitentia non periit. Peccavit ante illum etiam David, sed cum de peccato lacrymatus esset, misericordiam assecutus est uulta alia habe exempla, quae me in moerore me con Solentur, quae desperationem a me depellant, quae spem Soluti meam uti iant. Consolare tu quoque cor meum, pater miSericordiarum et Deus totius consolationis; solatium asser bonum, sons misericordiae et bonorum. Nulta secisti a deculo magna et mirabilia,
gloriosa et Xuperantia, quorum non est numerus. Sed si me prodigum ei Ves, si me indignum admittas, multo magis mirabilis eris quia tanta est misericordia et benignitatis tu virtus , ut e luto margaritam facias, et exsilio gehennae silium regni constituas. Et adhuc ad te clamabo Dominum meum, et ad Deum meum deprecabor. Dirige residuum vitae meae Secundum Voluntatem tuam, confirma me in timore tuo, corrobora motu dilectione tua,
o in multitudin bonitatis tuae bonum mihi sinem c dignum benignitate tua concede: Ossa et modos omnes O tamque compositionem Substantiae me: in inisericordia et benignitate tua respice, et in requiei locum miseram animam meam deducen S, OnStitue ibi, quia multa mansiones apud te, singulis secundum meritum Histribulae. Adhuc obsecro et oro, da, quaeso, Domine, indignitali meae gratiam prudentiae, ad cognoscendum ea quod tibi placita o mihi utilia sunt; et non Solum ad cognoscendum, sed etiam ad perficiendum, ut ne a vanis rebus abripiar et abducar, et quae n0n portet faciam, ut sine gloria inani,
187쪽
cum humilibus humilior, et cum patientibus compatiar, et peccantibus ignoscam. Scio enim quod si non dimittam non dimittetur mihi. de rogo, ut omnibus in me peccantibus omnia dimittas. Neque enim illi in causa sunt, sed ego miser, qui non seci voluntatem tuam, o non Sor vavi praecepta tua. os autem qui nos diligunt opulentis
donis tuis remunera Spiritualem Vero patrem meum, et fratres, quos tu dedisti, O misericors, ii dem judiciis, quibus mecum agis, benigno miserare. Haec consessio et lacrymae quasi incensum in conspectu tu recte dirigantur.
Ego enim quotidie expecto diem mortis inevitabilem. Et
corpus quidem miserum sepulturae traditum corrumpetur, et in ea, ex quibus compositum fuit, dissolvetur, quod tu, vito largitor, suscitabis incorruptibile in tempore regenerationis Spiritum ver meum in manta tua Commendo: requiem da ei sancte Domine, in lumine viventium, et inhabitatione laetantium. Et parente M in COS, majoreS, fratreS,samulos tuos probas. Quoniam, etsi peccaVimus, sed non discossimus a te, neqUe expandimUS manu nostras ad Deum alienum. Sed te agnovimus, te dileximus, in te credidimus, et te adoramus unum in trinitate Deum. In te etiam procamur, et in te salutis Spem reposuimus. Miserere nostri secundum magnam mi Sericordiam tuam, et serva ad coeleste et aeternum regnum illum. Etiam, quaeso, Domino mi Domine, ita sint haec in nobis, qui speramus in te, propter magnam et immensam bonitatem, et ob in ossa bilem misericordiam clementiam , intercessionibus gloriosissimae, celebratissimae, Super Omnes benedictae, et gratia plenae Dominae nostrae, Sanctissim de Dei parae et
semper Virginis Maris coelestium it intelligibilium Virtutum, et omnium qui saeculo tibi ilacuerunt.
189쪽
In sanctos Macchab Eos, et in matrem eorum. I. Quam speciosa nobis et laeta civitas Q quam toto anno splendidior haec dies t non sole clariores, quam more solito, radios in terram est undente, sed sanctorum Martyrum luce plus quam fulgur, totam uobis civitatem irradiante Sexcentis enim solibus splendidiores hi sunt, ac magnis luminaribus clariores. Propter illos hodie terra ornatior est, quam ipsum coelum. Ne mihi pulverem di cas, ne mihi cinerem cogites, Vel Ssa empore consumpta sed fidei oculos aperi, et vide assidentem ipsis Dei virtutem, ambiento in ipsos Spiritus gratiam, Circumfusam coelestis luminis gloriam. Non tales ex solari orbe in terram emittuntur radii, quales ex sanctis corporibus prosilientes fulgores diaboli oculos excaecant. Quemadmodum enim praedonum duces, aut sepulcrorum est OSSOres, ubi vident imperatoria arma a centia, loricam, Clypetam, galeam, auro tota fulgentiu statim resiliunt, magnum
Vide D. Guillon Hom. xvi, p. 456-46O.
190쪽
que Suspicantes periculum . neque accedere, ne lite ea contingere audent; sic et daemones vere praedonum dia CDS,
ubicumque vident Martyrum corpora a centia, statim sugiunt ac resiliunt. Non enim in mortalem naturam Oriam respiciunt, sed in arcanam Christi, qui illa gestavit, dignitatem. Haec quippe arma, non Angelus, non Archangelu , non alia Naepiam creata virtus induit sed ipse Angelorum Dominus. Ac quom admodum Paulus clamabat dicens An experimentum ejus quaeritis, qui in me o- , quitur Christi Sic et isti possunt clamare ac dicere, An experimentum quaeritis ejus, qui in nobis certavit, Christi Pretiosa enim sunt corpora , quia pl3ga pro O in O SUO BC ceperunt, qui x stigmata propter Christum gestant. Ac sicut corona Imperatori , artis lapillis undique decorata, fulgores varios emittit; ita et sanctorum Martyrum corpora, quasi lapillis pretiosis, vulneribus pro Christo susceptis distincta, omni imperatorio diademate pretiosiora et venerabiliora videntur. Exteri quidem Agon Othetoe certamina consti trientes , rem admodum Spectabile in osse putant, cum juvenes robustosque athletas in scammata ot certamina inducunt ita ut vel antequam certamina incipiantur, ex bona membrorum habitudino in admirationem spectatores moveant. Ilic vero non ita seres habet, sed e contrari omnia. Agonem enim proponens Christus non talem qualem illi, sed horrendum et formidandum : quippe non Oininum adversus homines est lucta sed hominu ui advorsus daemones certamen est; talem inquam , gonem nobis proponens, non juVenes robustos quo athletas ad certamina induxit; sed adolescentulos, ac cum illis senem Eleagarum itemque mulierem
vetulam adolescentium matrem Quid hoc igitur est ΘΙnutilem ne aetatem ad certamina et scammata ducis P