장음표시 사용
11쪽
Namque latebor enim dum me Galatea tenebat, Nec spes libertatis erat, nec cura a peculi. gQuamvis multa mei exiret victima septis, Pinguis et ingratae premeretur caseus b urbi, 33 pNon unquam gravis sere domum mihi dextra redibat dM. Mirabar, quid moesta Deos, c Amarylli, Vocares , Cui pendere sua patereris in arbore poma :
Tityrus hinc aberat ipsi te, Tityre, d pinus,
Ipsi te sontes, ipsa haec arbusta vocabant. a T. Quid facerem neque servitio me exire licebat, Nec tam praesentes alibi cognoscere Divos. gHic illum vidi juvenem, Meliboee, quotannis CBis senos cui nostra dies aliaria fumant g
Hic mihi responsum primus dedit ille petenti n
Pascite ut ante, boves, pueri, submittite tauros. M. Fortunate senex, ergo tua rura manebunt,
Et tibi magna satis quamvis lapis omnia nudus Limosoque palus obducat pascua unco. Non insueta graVes tentabunt pabula celas, Nec mala vicini pecoris contagia laedent pFortunate senex, hic inter flumina nota, O O.
Namque, dum Galatea tenebat me enim fatebor erat mihi nec spes libertatis, nec cura peculii. Quamvis multa vid tima exiret meis septis, et pinguis caseus premeretur nostri ingratae urbi cintui, dextra non unquam redibat mihi domum gravis aere. Mel. Amarylli, mirabar quid tu moesta vocares eos; cui patereris poma pendere in sua arbore : Tityrus aberat hinc : Tityre, pinus ipsi Mocsbant te, fontes ipsi, haec arbusta ipsa vocabant te. D. Quid facere t neque licebat me exire servitio, nec cognoscere tam praetentes Divos alibi Meliboee, hic Romae vidi illum juvenem Oncioeium, cui nostra altaria sumant bis senos dies quotannis. Hic Romae ille primus dedit responsum mihi petenti ab illo ait, Pueri, pascite boves ut ante, et submittite auros jugo. Mel. Fortunate senex, ergo tua rura manebunt, et magna satis tibi quamvis nudus lapis, palusque obducat omnia tua palcua lim6so junco insueta pabula non tentabunt tua grave foeta oves, OCmala contagia vicini pecoris laedent eas. Fortuna e senex, hic inter nota flumina, ocre b mirmis e Apostrophe d Pisue et r.
12쪽
Et sontes sacros a frigus captabis opacum. Hinc tibi, quae semper Vicino ab limite sepes,
Hyblaeis apibus florem sm depasta salicti, f
saepe levi somnum suadebit inire susurro nHinc alta sub rupe canet frondator ad auras:
Nec tamen interea raucae, tua cura, Palumbes, Nec gemere aerea cessabit turtur ab ulmo.
T. 0 Ante leves ergo pascentur in aethere cervi, o Et freta destituent nudos in littore pisces: Ante pererratis amborum finibus exul Aut Ararim Parthus bibet, aut a Germania Tigrim, Quam nostro illius labatur pectore vultus ' a M. At nos hinc, alii sitientes ibimus Afros; 65 e d Pars Scythiam, et rapidum Cretae Veniemus Oaxen, Et pimitus toto divisos orbe Britannos. En unquam patrios longo post tempore fines, Pauperis et e tuguri congestum cespite culmen,
Post aliquot mea regna videns mirabor f aristas hJrrpius haec tam culta novalia miles habebit o Barbarus has segetes g en, qud discordia cives Perduxit miseros en queis consevimus agros f R i.
et sacros sontes, captabis opacum frigus, i. e. φάcam et flaidam umbram. Hinc est tibi sepes, quae, ab vicino limite, semper depasta quoad florem salsidii ab Hyblaeis apibus tape suadebit tibi inire somnum levi susurro :hinc frondator canet ad auras sub alta rupe tamen interea nec raucae palumbes, tua cura, ne turtur cessabit gemere ab aeria ulmo. D.
Ante ergo es cervi pascentur in aethere, et freta destituent pisces nudos in ii te ante, aut Parthus exul bibet subium Ararim, aut G rmania bibet timium Tigrim, finibus amb6rum populorum pererratis, quam Vultus illius jumenis labatur nostro pectore. MI. At nos tit Phinc, alii ibimus sitientes Afros pars veniemus Scythiam et rapidum Oaxen sumitim Cretae, et Britannos penitus divisos toto orbe. En unquam ego videns mirabor patrios fines longo tempore post, et culmen pauperis tugurii congestum cespite, mea regna, post aliquot aristas, i. e. annos P An impius miles habebit haec tam culta novali, An Barbarus habcbi has segetes En quo discordia perduxit miseros cives en queis consevimus agros l a Metonmia. b Hellenim. se sis d Θηusis ex cesse.
13쪽
a Insere nunc, Meli de Pyros Pone ordine vites. Ite meae, quondam eliX Pecus, ite capellae: nNon ego vos posthac, Viridi projectus in antro, pDumosa pendere iocul de rupe Videbo :
Carmina nulla canam non me Pascente, Capellae .lFlorentem cytisum et salices CarPeti amaras e T. Sed tamenna . mecum, Poteris requiescere noctem
Fronde super viridi sunt nobis mitia poma, 81 Castaneae molles, et premi Opia lactis rarri jam summa procul Villarum culmina sumant, Majoresque cadunt altis de montibus umbrae fora Di.
Meliboee, nunc insere pyros pone vites ordine. te, ite meae capellae, quondam felix pecus. Ego projectus in viridi antro, non videbo vos posthac pendere, uocul, de dumosa rupe : Canam nulla carmina retos capellae non carpetis florentem cytisum et amaras salices, me pascente mos Tit. Sed tamen poteris requiescere hanc noctem mecum super viridi fronde sunt nobis mitia poma, molles castaneae, et c6pia pressi lactis. Et jam summa culmina villarum procul fumant, majoresque umbrae cadunt de altis m6ntibus. ah disrophe et E tr he.
Alexis. Formosum pastor Corydon a ardebat Alaxm,
Delicias domini; nec quid speraret, habebat. Tantum inter densas, umbrosa eacumina, fagos Assidue veniebat ibi haec incondita solus Montibus et Sylvis studio actabat inani p R i.
Pastor CHrydon ardebat form6sum Alexin, delicias 5mini; nec habebat quid speraret. Tantum veniebat assidue inter densas fagos habδη-tes umbr6sa cacumina cibi solus jactabat haec inc6ndita carmina m6ntibus et sylvis inani studio. ah senseremI.
14쪽
o crucietis Alexi, nihil mea carmina curas dNil nostri miserere mori me denique Coges. Nunc etiam pecudes umbras et frigora captant: Nunc virides etiam occultant spineta lacertos: Thestylis et rapido fessis messoribus aestu 1, et Allia serpyllumque herbas contundit olentes. At mecum raucis, tua dum Vestigia lustro, Sole sub ardenti resonant arbusta cicadis.
Nonne fuit satius tristes Amaryllidis iras, Atque superba pati fastidia i nonne Menalcam 8 15 q
Quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses.
O formose puer, nimium ne crede colori e
a Alba ligustra cadunt, accinia nigra leguntur. Despectus tibi sum, nec, qui sim, quaeris Alexi:
Quam dives pecoris b nivei, quam lactis abundans. e Mille meae Siculis errant in montibus agnae : It Lac mihi non aestate novum, non frigore desit. Canto quae solitus, si quando armenta vocabat, Amphion Dircaeus, in Actaeo Arycantho. Nec sum adeo informis nuper me in littore vidi, 25 mCum placidum ventis staret mare non ego Daphnim, Judice te, metuam, si nunquam fallat imago. I
O crudelis Alexi, curas mea carmina nihil miserere nostri nil denique coges me mori. Nunc etiam pecudes captant umbras et frigora :Nunc etiam spineta occultant virides lacertos et mala Thestylis contundi allia serpylliimque olentes herba3, esitaribus fessis rapido aestu. At, dum lustro tua vestigia, d Alexi, arbusta resonant raucis cicadis mecum sub ardenti sola. Nonne sui satius pati tristes iras Amaryllidis, atque ejus superba fastidi, nonne fuit fatius pati Menalcam quamvis ille esset niger, quamvis tu esses candidus informose puer, ne crede nimium tuo col6ri Alba ligustra cadunt, nigra accinia leguntur. Sum despectus tibi, i. e. o te, Alexi, nec quaeris qui sim : quam dives nivei pecoris, quam abundans lactis. Meae mille agna errant in Siculis montibus novum lac defit mihi non aestate, non frigore hemis Canto hic carmina, quae Dircaeus Amphion erat solitus cantare in Actaeo Arycantho, si quando vocabat armenta. Nec sum adeo inflatanis nuper sans in littore vidi me, cum mare staret placidum ventis obsit Ictis: ego non metuam Daphnim, te judice, si imago nunquam fallat. sa Enantisis. b Metapb ra.
15쪽
BUCOLICA. 7o tantum libeat mecum tibi sordida rura, Atque humiles habitare casas et figere cervos, Hoedorumque gregem Viridi compellere hibisco e
Mecum una in Sylvis imitabere Pana canendo. Pan primus calamos cera conjungere plures Instituit Pan curat Ves, oviumque Magistros. Nec te poeniteat calamo trivisse a labellum.
Haec eadem ut sciret, quid non faciebat Amyntas a nEst mihi disparibus septem compacta b cicutis
Fistula, Damoetas dono mihi quam dedit olim, Et dixit moriens , Te nunc habet ista secundum. Dixit Damoetas invidit stultus Amyntas. Praeterea duo, nec tuta mihi Valle reperti o Capreoli, sparsis etiam nunc pellibus albo, Bina die siccant ovis ubera quos tibi servo. Jampridem a me illos abducere Thestylis orat: Et faciet, quoniam sordent tibi munera nostra. Huc ades, o formose puer 8, tibi lilia plenis 5 o Ecce ferunt Nymphae calathis tibi candida Nais o Pallentes violas et summa papavera carpens, Narcissum, et florem ungit bene olentis anethi: O.
O tantum libeat tibi habitare, necum, rura sordida tibi, atque humiles casas, et figere cervos, compellereque gregem cedorum cum viridi hibisco tramitabere Pana canendo una mecum in Sylvis. an primus instituit conjungere plures calamos cera : an curativeS, magi1-tr6sque ovium. Nec poeniteat te, trivisse labellum calamo.
Quid Amyntas non faciebat, ut sciret haec eadem a meo Est mihi fisse tuta, compacta septem disparibus cicutis, quam fisulam Damoetas olim dedit mihi dono, et moriens diYit mili Nunc ista fisula habet
te secundum Dominum. Damoetas dixit oc stultus Amyntas invidit mihi. Praeterea duo capreoli, reperti mihi nec tuta valle, etiam nunc pellibus sparsis albo, siccant bina ubera oVis i. e. capri, die quoS capro A ego servo tibi. Jampi idem Thestylis orat abducere illos a me et faciet, quo niam nostra munera sordent tibi. Ades huc, o formose puer; ecce Nymphae serunt lilia tibi plenis calathis candida Nais, Carpens pallentes violas et summa papavera tibi, jungit Narchium et florem bene olentis anethi: a mpallage. b Metauris.
16쪽
Tum casia atque aliis intexens suavibus herbis,
Mollia luteola pingit accinia caltha Eo Ipse ego cana legam tenera lanugine mala, Castaneasque nuces, mea quas Amaryllis amabat. Addam cerea pruna : et honos erit huic quoque pomo. Et vos, o lauri, carpam, et te PrOXima myrteu a Sic polita quoniam suaVes miscetis odores E IRusticus es, Corydon, nec munera curat Alexis qNec, si muneribus Certes, concedat Iolas f
a Eheu quid volui misero mihi ξ floribus byaustrum Perditus, et liquidis immisi fontibus apros. Quem fugis, ah, demens habitarunt Di quoque Sylvas,
Dardaniusque Paris. Pallas, quas condidit, arces lIpsa colat nobis placeant ante omnia Sylvae. Torva leaena lupum sequitur, lupus ipse capellam : Florentem cytisum sequitur lasciva capella : Te Corydon o Alexi trahit sua quemque voluptas. 45 i Aspice, aratra jugo reserunt suspensa juvenci, h c Et sol crescentes decedens duplicat umbras:
Me tamen urit amor quis enim modus adsit amori i
Tum intexens illos fores casia atque aliis suavibus herbis, pingit mollia
vaccinia luteola caltha. Ego ipse legam cana mala tenera lanugine, castaneasque nuces, quas mea Amaryllis amabat. Addam cerea pruna : et honos erit huic pom quoque Et Carpam vos, o lauri, et te, murte proxima lauris; quoniam vos fi politae miscetis suaves od6res. Corydon es rusticus, nec AleXis curat tua munera nec Iolas concedat tibi, si certe muneribus . . Eheu' quid volui mihi miser, ego perditus immis austrum floribus, et apros liquidis fontibus. Ah, dimens, quem fugis i ii quoque Dardaniusque Paris habitaverunt Sylvas. aliis ipsa colat arces quas condidit Sylvae placeant nobis ante omnia. Torva leaena sequitur lupum, lupus ipse equitur capellam : lasciva capella sequitur florentem cytisum : Corydon squisti te, o Alexi sua voluptas trahit quemque Aspice, juvenci reserunt aratra suspensa jugo et sol decedens duplicat crescentes umbras tamen amor urit me enim qui modus adsit amoria Ah, Corydon, Corydon, quid mentia cepit te i it tibi semiputata vitis in tond6sa ulmo. a G m. b isnec Ahe c Per orasti d Din.
17쪽
Quin tu aliquid aliena potius, quorum indiget usus, Viminibus, mollique paras detexere junco Invenies alium, si te hic fastidit Alexis i m O.
Quin tu potius paras detexere aliquid saltem, quorum usus indiget, viminibus mollique unco invenies alium, si hic Alexis, fallidit te.
Menalcas, Damoetas, Palaemon. M. Tri Ic mihi Damoeta, cujum pecu, an Meliboeil D. I Non, verum 2Egonis nuper mihi tradidit AEgon bu Infelix o semper oves pecus ipse Neaeram cDum a fovet, ac, ne me sibi prseserat illa, Veretur Hic alienus oves custos bis mulget in hora IEt succus pecori, et lac subducitur agnis fD. Parcius ista viris tamen objicienda memento: iNovimus et qui b te, c transversa tuentibus hircis, Et quo, sed faciles nymphae itere, sacello. fM. Tum credo, cum d me arbustum videre Myconis, a Atque mala vites incidere falce novellas. D. Aut hic ad Veteres fagos, cum Daphnidis arcum Fregisti et calamos quae tu, perVerse Menalca, Et chim vidisti puero donata, dolebas; Et, si non aliqua nocuisses, mortuus esses. 5 e R D O.
Me. Damoeta, dic mihi dum pecus es P an es Meliboei' a. Non, Verum es AEgonis: Egon tradidit Ulud mihi nuper Me m
oves, semper intelix pecua dum Mon ipse fovet Neaeram, ac veretur ne illa praeserat me sibi hic alienus cuietos mulget oves bis in hora et succus subducitur recori, et lac subducitur agnis Da Tamen memento ista objicienda viri, parcius et novimus qui corruperint te hircis tuentibus transversa, et quo sacello, sed faciles nymphae itere. e. Credo fuisse tum, ii ita videre me incidere arbustum Myconis, atque ejus novellas vites mala falce Da. Aut hic ad veteres fagos, quum fregit tiarCum et calamos Daphnidis, qua tu, perverse Menalca, cum vidisti do-
18쪽
M. Quid domini facient, audent cum talia fures 8 2Non ego te vidi Damonis, pessiime, caprum Excipere insidiis, multum latrante Lycisca
Et chim clamarem , quo nunc se proripi illes a Tityre, Coge pecus o post carecta latebas et ID An mihi cantando victus non redderet ille, Quem mea carminibus meruisset fistula caprum Z
Si nescis, meus ille caper fuit et mihi Damon Ipse fatebatur, sed reddere posse negabat. M. Cantando a tu illum aut unquam tibi fistula cera Juncta suis non tu in triviis, indocte, solebas a pStridenti miserum b) stipula disperdere carmen ξ D. Vis ergo inter nos, quid possit uterque vicistim Experiamur ego hanc vitulam ne forte recuses, Bis venit ad mulctram, binos alit ubere foetus go IDepono tu dic, mecum quo pignore certeS. M. De grege non auum quicqUam Oeponere tecum
Est mihi namque domi pater, est injusta noverca: h
Hisque die numerant ambo pecus, alter et hoedos
Verum id, quod multo tute ipse fatebere majus, 35 Insanire libet quoniam tibi pocula ponam Fagina, celatum divini opus Alcimedontis: O R i.
Me. Quid d6mini iis facient, cum semul fures audent talia i an non ego vidi te, pessime, Xcipere caprum Damonis insidiis, Lycisca latrante multum ' et cum ego clamarem quo nunc ille fur proripit sed Tityre, coge tuum pecus tu latebas post carecta. a. An non ille, Victus cantando, redderet mihi caprum, quem mea fistula meruisset carminibus si nescis, ille caper fuit meus et Damon ipse fatebatur id, sed negabat posse reddere eum. e. Tu vi si illum cantana, aut unquam fuit tibi fistula juncta ceraci an non tu, indocte, solebas dissiperdere miserum carmen tridenti tipula in triviis i a Vis ergo ut vicissit expeciamur inter nos, quid uterque possit ξ ego depono hianc situlam ne sorte recuses eam, bis die venit ad mulctram, alit binos scelus ubere: tu dic, quo pignore certe mecum. Me Non ausim deponere quicquam de grege tecum namque est mihi pater domi est 'iniusta noverca bisque die ambo numerant pecus, et alter numerat lice-dos verum, quoniam libet tibi insanire, ponam id quod tute ipse fatebele est ni us pignus, sἱficet, da fagina pocula, Celatum opus divini Alcimedontis:
19쪽
Lenta quibus torno facili superaddita vitis, o Dittusos hedera vestit pallente corymbos. In medio duo igna, Conon et quis fuit alter, Descripsit radio totum qui gentibus orbem, fTempora quae messor, quae curvus arator haberet n
a Necdum illis labra admovi, sed condita servo. D. Et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Et molli b circum est ansas amplexu acanthori et Orpheaque in medio posuit, sylvasque sequentes h a Necdum illis labra admovi, sed condita servo. Si ad vitulam spectes, nihil est quod Ocula laudes. p. M. Nunquam hodie effugies: Veniam quocunque c) vocaris:
Aldiat haec tantum vel qui venit ecce Pal. monet Eo Essiciam, posthac ne quemquam Voce lacessaS. D Quin age, si quid habes in me mora non erit ulla, Nec quemquam fugio tantum, Vicine Palaemon, Sensibus haec imis res est non ParVa rePOnaS.
P. Dicite: quandoquidem in molli consedimus herba :
Et nunc Omnis ager, nunc omnis d parturit arbos 56 fNunc rondent sylvse, nunc Ormosissimus e annus. Incipe, Damoeta, tu deinde sequere Menalca. n
in quibus pocidis lenta vitis, superaddita facili torno, vestit diffusos corymbos pallent hedera. In medio sunt duo signa, Conon et quis fuit alter, qui descriput totum orbem gentibus radio, quae tempora Inegbr, quae tempora curvus arator haberet 8 necdum admovi mea labra illis, sed servo illa condita. a. Et idem Alaimedon fecit duo poetula nobis, et est circumamplexus ansas eorum molli acantho posuitque Orphea in medio sylvasque sequentes eam. Necdum admo Ut mea labra illis, sed servo illa condita Si spectes ad vitulam, est inihil propter quod laudes pocula dite. Nunquam Tigies certamen hodie veniam quocunque vocaveris me. Tantum vel ille qui Venit asidia haec : ecce Palaemon efficiam, ne lacessas quemquam Voce posthac. a. Quin age, si habes quid ; non erit ulla mora in me : nec fugio quemquam tantum, Vicine Palaemon, reponas lite imis sensibus mentis res non est Parva. Pa. Dicite : quand6quidem consedimus in molli herba et nunc Omnis ager, nunc omnis arbos arturit nunc sylvae frondent, nunc annus es brmosissimus. Incipe, Damoeta, tu deinde sequer ,
20쪽
Alternis dicetis amant alterna Camoenae. D. Ab Iove principium, Musae Jovis omnia plena: a Ille colit terras illi mea Carmina curae. 6 nM. Et me Phoebus amat Phoebo sua semper apud me BMunera sunt, lauri, et a suaVe rubens hyacinthus D. Malo me Galatea petit, lasciva puella,
Et fugit ad salices, et se cupit ante Videri. 65 qM. At mihi sese ossert ultro meus b ignis, Amyntas
Notior ut jam sit canibus non Delia nostris. D. Parta meae Veneri sunt munera namque notavi qIpse locum, aeriae quo congessere palumbes.
M. Quod potui, puero sylvestri ex arbore lecta. Io
Aurea mala decem misi cras altera mittam. D. O quoties, et quae nobis Galatea locuta est Ρartem aliquam venti DiVum reseratis ad aures.
M. Quid prodest, quDd me ipse animo non spernis, Amynta. Si dum tu sectaris apros, ego retia serves 75 cD. Phyllida mitte mihi, meus est natalis, Iola, Cum faciam c vitula pro frugibus, ipse Venito. M. Phyllida amo ante alias nam me discedere flevit', Et longum sormose vale, Vale, inquit, Iola. O.
Dicetis alternis amor is Camoernae amant alterna carmina. a. Musa: principium fis a Jove omnia uni plena Jovis ille colit terras ;mea carmina fui illi curae. c. Et Phoebus amat me sunt Phoebo semper apud me sua munera, lauri, et suaVe rubens hyacinthus. a. Galatea, lasciva puella, petit me malo, et fugit ad salices, et cupit se videri a me ante quam fugiat Me. At meus ignis Amyntas offert sese mihi ultro ut non Delia sit notior nostri canibus. Da. Munera sunt parta meae Veneri, i. e. ams C: namque o ipse notavi locum, in quo aeriae palumbes congei Tele nidiam Ara. e. Ego misi decem aurea mala puero Arnt , lecta ex sylvestri arbore, quod unum potui facere: cras mittam altera. a. O quoties, et quae merba Galatea est locuta nobis mos venti reseratis aliqu ton partem oro ad aures Divorum. Me. Quid prodest mihi, Amynta, quod tu ipse non spernis me animo, ego ervo etia, dum tu sectatis apros Da Iola, mitte hvllida mihi, ei meus natali, lasci uni ficiam sacra vitula pro frugibus, tu ipse venito. Me Iola amo Phyllida ante filias freminas nam flevit me discedere; et inquit longum tempus, formose Mevhica, Vale, Vale.