장음표시 사용
21쪽
D. a Triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, Sod
Arboribus venti, nobis Amaryllidis irae. δεμ a mulce satis humor, depulsis arbutus hoedis, mLenta salix foeto pecori, mihi solus Amyntas. OD. Pollio amat nostram, quamVis sit rustica, musam m
b Pierides vitulam lectori pascite vestro. 85 l
u Pollio et ipse facit nova carmina Pascite taurum, Jam cornu petat, et pedibus qui spargat arenam. D. Qui te, Pollio, amat, Veniat, qud te quoque gaudet e Mella inuant illi, serat et rubus asper amomum. M. Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Maevi. So
Atque idem jungat chvulpes, et mulgeat hircos. D. Qui legitis flores, et humi nascentia fragari Frigidus, o pueri fugite hinc, latet anguis in herba i
M. arcite oves nimium procedere non bene ripae Creditur ipse aries etiam nunc vellera siccat S
D. Tityre, pascentes a flumine d reice capellas: Ipse, ubi tempus erit, omnes in sonte lavabo. M. Cogite oves pueri si lac praeceperit aestus, Ut huper, frustra pres Tabimus ubera palmis. D. e Eheu quam pingui macer est mihi taurus in arvo cIdem amor exitium est pecori, pecorisque magistro. Q o i
Da. Lupus es triste stabulis, imbres junt maturis frugibus, venti arboribus, irae Amaryllidis sunt tris nobis. Me Humor es dulce satis, arbutus es depul11 hcedis, lenta salix est stet secori, Amyntas solus es diaste mihi. a. Pollio amat nostram musam, quamvis sit rustica: ierides, pascite vitulam vestro lectori. e. Et Pollio ipse
facit nova carmina pascite illi taurum, qui jam petat cornu, et qui spargat arenam pedibus. Da. Qui amat te, ollio, Veniat quo gaudet te quoque tem e mella fluant illi, et asper rubus serat amomum. Me. Qui non odit Bavium poetam amet tua carmina, Maevi atque idem Jungat Vulpes I,ro, et mulgeat hircos. Da. O pueri, qui legitis flores. et fraga nascentia humi, fugite incri frigidus anguis latet in herba. Me. Oves, parcite procedere nimium non creditur bene ipse : Iiam aries ipse nunc siccat vellera Da Tityre, reice pascentes capellacia flumine : ego ipse lavabo omnes in sente, ubi erit tempus M. Pue Ii, 6gite oves in Oile si aestus praeceperit lac, ut Imper, frustra pressabimus ubera e trum palmis. a. Eheu, quam macer taurus est mihi in pingui arvo idem amor est exitium pecori, magistr6que pecor1s. a talisnismus b Antis e Apes id θηει e Ech-
22쪽
M. His certe neque amor causa est: vix ossibus haerent fNescio quis teneros oculus mihi fascinat agnos. D. Dic, quibus in terris et eris mihi magnus Apollo ' Tres pateat coeli spatium non amplius ulnas IO pM. Dic, quibus in terris inscripti nomina regum Nascantur flores, et Phyllida solus habeto.
P. Non nostrum inter vos tantas compotiere lites. Et vitula tu dignus, et hic et quisquis amores
Aut metuet dulces, aut eXperietur amaros. OO n
Me Certe neque amor est causa his meis mibus cur fiant macrae vix haerent ossibus. Nescio quis oculus ascinat teneros agnos mihi. a. Dicin quibus terris, spatium coeli pateat tres ulnas, et non ampliuS, et eris magnus Apollo mihi. e. Tu dic, in quibus terris flores nascantur, inscripti quoad nomina regum, et tu solus habeto hyllida. a. Non est nolirum componere tantas lites inter vos. Et tu es 'gnus vitula, et hic; et quisquis aut metuet dulces, aut experietur amaros amo res. Jam, pueri, claudite rivos, prata biberunt sat. a Alle ria.
SIcelides muta, paulo majora Canamus. Non omnes arbusta juvant, humilesque myricae cSi canimus sylvas sylva sint consule dignae. Ultima Cumaei venit jam carminis aetaS. Magnus ab integro a 1ec'lorum nascitur ordo: Jam redit et virgon redeunt Saturnia regna pJam nova progenies coelo demittitur alto.
Musa Sicelides, canamus paulo majora carmina Arbusta, humiles-oue myricae non juvant omnes. Si animus sylvas sylvae sint dignae Consule. Iam ultima aetas Cumaei carminis venit jam magnus ordo seculorum nascitn ab integro. Et jam virgo pria redit Saturnia regna redeuntes jam nova progenies demittitur alto coelo. Θηc f.
23쪽
Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum pDestinet, a tot surget gens aurea mundo, mCasta fave Lucina tuus jam regnat Apollo. Teque adeo decus hoc aevi, te consule inibit Pollio et incipient magni procedere menses. hTe duce, si qua manent sceleris vestigia nostri, Irrita perpetua solvent formidine terras. l
Ille a Deum vitam accipiet, Divisque videbit is Ῥ
Permistos heroas, et ipse videbitur illis Pacatumque rege Patriis imitibus Orbem. At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu, Errantes hederas passim cum baccare tellus, Mistaque b ridenti colocasia fundet acantho. OIpsi lacte domum reserent distenta Capellae
Ubera nec magnos metuent armenta leones.
Ipsa tibi blandos fundent cunabula flores: moccidet et serpens, et fallax herba veneni moccidet Assyrium vulgo nascetur amomum. 25 IAt simul heroum laudes, et facta parentis Jam legere, et quae sit poteris cognoscere Virtus:
Tu mod5, casta uno Lucina, fave nascenti puero, sub quo ferrea gens Primum desinet, ac aurea gens surget in toto mundo jam tuus Ap6llo regnat. Adeoque hoc decus aevi inibit, te, Gllio, te consule et magni menses incipiunt procedere Te duce, si qua vestigia nostri sceleris manent, illa irrita, . . H et solvent terras perpetua formidine. Ille puer accipiet Vitam Deorum, videbitque heroas permistos Divis, et ipse videbitur illis regetque pacatum Orbem patriis virtutibus. At tellus fundet prima munuscula tibi, puer, nullo cultu, errante hederas passim cum baccare, fundetque colocasia milia ridenti acantho. Capellar ipsi reserenti aera domum, distenta lacte : nec armenta metuent a nos letines C a-Lula ipsa fundent blandos flores tibi: et a pons occidet, tu salla herba veneni ccidet: 1syrium am6munii astetur vulgo. At simul pcteris jam legere laudes heroum, et facia fui parentis, et cognossicere quae virtus sit tunc campus lavescet paulatim molli arista, rubet que uva pendebit incultis sentibus; et durae quercus sudabunt roldida me la.
24쪽
Pauca tamen suberunt priscae vestigia fraudiς, Quae tentare a Thetin ratibus, quae cingere muris e Oppida, quae jubeant telluri infindere sulcos. Alter erit tum Tiphys, et altera quar Vehat Argo Delectos heroas erunt etiam altera bella γ a cAtque iterum ad Trojam magnus mittetur Achilles. Hinc ubi jam firmata virum te secerit aetas, pCedet et ipse mari vector nec nautica a pinus
Mutabit merces omnis fieret omnia tellus. Non rastros patietur humus, non Vinea falcem : e
Robustus quoque jam tauris juga solvet arator. Nec varios discet mentiri lana colores:
Ipse sed in pratis aries jam suave rubenti
Murice, jam croceo mutabit Vellera luto. Sponte sua sandyx pascentes vestiet agnos A MI alia b sic'la suis dixerunt, currite, fusis, Concordes stabili fatorum numine sc Parcae. Aggredere o magnos aderit jam tempus honores, pCara b Deum soboles, magnum Jovis incrementum.'
Aspice convexo nutantem Pondere mundum, mTerrasque, tractusque maris, Coelumq; Profundum : Aspice, Venturo laetentur ut omnia saec'lo.
Tamen pauca vestigia prisca fraudis suberunt, quae jubeant homines tentare Thetin ratibus, quae j beant cingere oppida muris, quae jubeant infindere sulcos telluri Tum erit alter Tiphys gubernator, et altera namis Argo quae vehat delectos heroas etiam altera bella erunt atque magnugAchilles mittetur iterum ad Trojam. Hinc ubi jam firmata aetas fecerit
te Virum et vector ipse cedet mari nec nautica pinus mutabit merces: Cminis tessus Ieret omnia. Non humus patietur astros, non Vinea patietur
falcem ciam quoque robustus arator solvet juga tauris nec lana discet mentiri varios colores sed aries ipse in pratis, mutabit sura Vellera, jam sua S rubenti murice, jam croceo luto. Sandvx velliet pascentes agnos sua ponte Sorores Parcae, concordes stabili numine fatorum, dixerunt suis ussis, o talia saecula currite. O cara soboles eorum, magnum in- Crementum Iovis, aggredere magnos honόres, jam tempus aderit Aspicem dum conveX pondere nutantem, terrasque, traditusque mari , profundumque coelum aspice, ut omnia lictentur hoc avre saeculo venturo utinam ultima par tam longae vi se maneat mihi, a aktitonum ia, b Hs Auiphrasi,
25쪽
Spiritus, et quantum sat erit tua dicere facta oNon me carminibus vincet, nec Thracius Orpheus, Nec Linus huic mater quamvis atque huic Pater adsit Orphei Calliopea lino sormosus Apollo. Pan Deus Arcadia mecum sit judice certet, Pan etiam Arcadia dicat se judice victum. Incipe, Parve Puer, risu cognoscere matrem 6, a Matri longa decem tulerunt fastidia menses. Incipe, Parve puer : Cui non riter parentes, Nec Deus hunc mensa, ea nec dignata cubili est p
spiritus, et tantum inrisii quantum erit sat dicere tua facta non qui AsVincet me carminibus, nec Thracius Orpheus, nec Linus quamvis mater Callior ea adsit huic Orphei, atque pater formosus Apollo a se huic Lino. Si etiam Ditis Pancipis certet mecum Arcadia judice, etiam Pan pye dicat se esse victum Arcadia judice. arve puer, incipe CCg
noscere matrem tu ritu decem mentes tulerunt longa fastidia tu i matri. Dcipe, parve puer cui puero parentes non risere, nec Deus es gnatus hunc mensa, nec De ei dignata hunc cubili.
Menalcas, Mopsus. Me R non, Mopse, boni quoniam convenimus
M ambo, Tu calamos ingare leves, ego dicere versus o Hic corylis mixtas inter consedimus ulmos m . Tu major tibi me est aequum parere, Menalca: Sive sub incerta Zephyris motantibus umbras, pSive antro potius succedimus aspice, ut antrum Sylvestris raris sparsit labrusca racemis. O.
Me Mopse, quoniam nos conventinus, ambo boni, i. e. persti, Uinflare leves calamos, ego dicere versus cur non consedimus hic inter ulmos laeta corylis y o. Tu es major natu : est aequum me parere tibi, Menalca sive sub incertas umbras Zephyris motantibus eas, Vepdtius succedimus antro aspice ut sylyestris labrusca sparsit antrum raris acgmis,
26쪽
Me. Montibus in nostris solus tibi certet Amyntas. Mo. Quid si idem certet Phoebum superare canendod Mo. Incipe. Mopse prior, quos aut Phyllidis a ignes, IO Aut Alconis habes laudes, aut jurgia Codri. Incipe pascentes servabit Tityrus haedos. Mo Imo haec, in viridi nuper quae cortice fagi
Carmina descripsi, et modulans alterna notavi, Experiar tu deinde jubeto certet Amyntas I pMe. Lenta salix quantum pallenti cedit olivae, Puniceis humilis quantum saliunca rosetis; ΤJudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas. Mo. Sed tu desine plura, puer successimus antro. Extinctum nymphse crudeli funere Daphnim ra a Flebant: Vos coryli testes, et flumina nymphis, Cum complexa sui corpus miserabile nati,
Atque Deos atque astra vocat crudelia mater.
Non ulli pastos illis egere diebus a Frigida. Daphni, boves ad flumina: nulla neque am
Me. In nostris montibus Amyntas solus certet tibi, i. e. tecum. o. Quid si idem Amyntas certe superare Phoebum canendod Me. Opse, Iti prior incipe, si habes aut quos ignes, i. e. amores Phyllidis, aut lauces Alconis, aut jurgia Codri. Incipe : Tityrus servabit pascentes haedos. Mo Imo potius Xperiar haec carmina, quae carmina descripsi nuper in viridi cortice fagi, et modulans notavi ea alterna deinde tu ubeto ut Amyntas certet mecum. e. Quantum lenta salix cedit pallenti olivae, tantum humilis saliunca cedit puniceis rosetis; tantum Amyntas cedit tibi nostro judicio. o. Sed, puer, tu desine loqui plura verba successimus antro. Nymphae flebant Daphnim extinctum crudeli su nere vos coryli et flumina sis testes nymphis, cum mater complexa mi erubile corpus sui nati, vocat atque Deos atque astra crudelia Daphni, non ulli pastores egere pastos boves ad frigida flumina illis diebus: nulla quadrupes neque libavit amnem, nec attigit herbam graminis. Daphni, serique montes sylvaeque loquuntur, etiam cenos leones in
gemui sietuum interitum. a Metaphora,
27쪽
Daphnis et Armenias a curru subjungere tigres Instituit Daphnis Thia scinducere Baccho, GO
Et soliis lentas intexere mollibus hastas. Vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae, Ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus arvis Tu decus omne tuis postquam te fata tulerunt,
Ipsa Pales agros, atque ipse reliquit Apollo. 35 Grandia tape quibus mandavimus hordea sulcis, Infelix lolium, et steriles dominantur avenae. Pro molli Viola, pro purpureo narcisso, Carduus, et spinis surgit paliurus acutis. Spargite humum soliis, inducite sontibus umbras, O Pastores mandat fieri sibi talia Daphnis.
Et tumulum facite, et tumulo superaddite Carmen. Daphnis ego in sylvis, hinc usque ad sidera notus, Formosi pecoris custos sormosior ipse. I . Tale tuum carmen nobis, DiVine Poeta, 45 Quale sopor sesiis in gramine quale per aestum Dulcis aquae saliente sitim restinguere rivo. Nec calamis solum aequiparas, sed voce magistrum. Fortunate, puer tu nunc eris alter ab illo. Nos tamen haec, quocunque modo, tibi nostra vicissimis Dicemus, Daphnimque tuum tollemus ad astra: EI
Daphnis et instituit subjungere Armenias tigres currui Daphnis insti- fuit inducere Thiasos Baccho, et intexere lentas hastas mollibus foliis. Ut vitis est decori arb6ribus, ut uvae vitibus, ut tauri gregibus, ut segetes pinguibus arvis ; tu es omne decus tuis postquam fata s-tulerunt te, ea pales ipsa, atque Apollo ipse reliquit agros Saepe, quibus sulcis mandavimus grandia hordea, infelix l6lium, et steriles avenae dominantur his. Pro molli viola, pro purpureo narcista, carduus et paliurus surgit acutis spinis. Pastores, spargite humum foliis, et inducite umbras fontibus Daphnis mandat talia fieri sibi. Et facite tumulum iEi, et superaddite hoc carmen tumulo viae ego Daphnisjaci ohὶ notus in sylvis, hinc usque ad sidera, custos formosi pecoris, ipse sermosior. e. Divine poeta tuum carmen es tale nobis, quale sopores sessis in gramine, quale restinguere sitim saliente rivo dulcis aquae. Nec aequiparas magistrum calamis solitae sed Diam voce Fortunate puer, nunc tu eris alter ab illo. Tamen no dicemus haec nostra carmina tibi vicissim, tollemusque tuum Daphnim ad astra:
28쪽
Daphnin ad astra seremus amavit nos quoque Daphnis hso An quicquam nobis tali sit munere majus p aEt puer ipse sui cantari dignus , et ista Jampridem Stimichon laudavit carmina nobis 55 Me Candidus insuetum miratur a limen Olympi, Sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis. Ergo alacris b sylvas et caetera b rura voluptas Panaque, pastoresque tenet, Dryadasque puellas. Nec lupus insidias pecori, nec retia cervis Ulla dolum meditantur amat bonus otia Daphnis.
Ipsi laetitia voces ad sidera jactant Intonsi b montes ipsae jam carmina b rupes, Ipsa sonant l, arbusta Deus, Deus ille, Menalca. OSis bonus, o felixque tuis en quatuor aras pEcce duas tibi, Daphni, duoque altaria Phoebo.
Pocula bina novo spumantia lacte quotannis,
Craterasque duos statuam tibi pinguis olivae. Et multo imprimis hilarans convivia c Baccho, Ante ocum, si frigus erit; si a messis, in umbra, o
Vina novum fundam calathis Arvisia nectar.
feremus Daphnin ad astra Daphnis amavit nos quoque. o. An quicquam fit maius nobis tali munerea et puer ipse fuit dignus cantari et jampricem Stimichon laudavit illa tua carmina nobis. e. Nunc Daphnis, candicus, miratur insuetum limen Olympi, videtque nubes risidera sub pedibus. Ergo alacris voluptas tenet sylvas, et caetera Xura, Panaque, pastoresque, puellasque Dryadas . Nec lupus meditatur insidias pecori, nec ulla retia meditantur dolum cervis bonus Daphnis amat otia. Intonsi montes ipsi jactant voces ad sidera laetitia jam rupes ipsae modulantur carmina jam arbusta ipsa sonant hoc Menalca,
His es Deus, ille est Deus Draphni, o sis bonus, felixque tuis' αὐ-
ace datuor aras: ecce duas tibi, Daphni, du6que altaria Phoebo. Statuam bina pocula spumantia noVo lacte quotannis, duosque Crateras pinguis olivae tibi. Et imprimis hilarans convivia multo Baccho, ante focum, si erit frigus; si e t messis, in umbra, fundam Arvisi vina, novum necta e calathis Damoetas et Lyctius Egon cantabunt mihi:
29쪽
Haec tibi semper erunt, et cum solennia vota Reddemus nymphis, et cum lustrabimus agros I aDum juga montis aper, fluvios dum piscis amabit; Dumque thymo pascentur apes, dum rore cicadae, Semper honos nomen e tuum laudesque manebunt. Ut Baccho, Cererique, tibi sic vota quotannis Agricolae faeient damnabis tu quoque votis Io l . Quae tibi, quae tali reddam pro carmine dona 8 Nam neque me tantum Venientis sibilus Austri, Nec percussa juvant fluctu tam littora, nec quae Saxosas inter decurrunt flumina Valles. Me. Hac te nos fragili donabimus ante cicuta. 45 Haec nos formosum Corydon ardebat Alexin gHaec eadem docuit Crium pecu, an eliboeil Mo. At tu sume pedum, quod me, cum pe rogaret, fNon tulit Antigenes, et erat tum dignus amari hFormosum paribus nodis atque aere, Menalca f R i.
Haec sacra semper erunt tibi, et cum reddemus solennia vota nymphis. et cum lustrabimus agros. Dum aper amάbit juga montis, dum piscis amabit vios dumque apes pascentur thymo, dum cicadae pascentur rore, semper tuus honos, tuumque nomen, laudesque manebunt. Agricolae facient vota tibi quotannis sic, ut Baccho Cererique tu quoque damnabis eos votis hendis. o. Quae, quae dona reddam tibi pro tali carmines nam neque sibilus venientis Austribu a me tantum, nec littora percussa fluctu tam juvant me, nec flumina, quae decurrunt inter saxosas valles. m. Nos donabimus te ante hac fragili cicuta. Haec cicuta docuit nos canere Corydon ardebat formosum Alexin haec eadem cicuta docuit nos, cujum est pecus t an es Meliboei' o. t. Menalca, tu sume pedum, sormosum paribus nodis atque aere, quod Antigenes non tulit, i. e. obtinuit, cum saepe rogaret me et tum is
30쪽
Sinus. PMI Syracusio dignata est ludere versu
Nostra, nec erubuit sylvas habitare Thalia. Cum canerem reges et praesta, a Cynthius aurem Vellit, et admonuit Pastorem, Tityre, pingues Pascere oportet oves, deduetiam dicere carmen. 5 Nunc ego namque b super tibi erunt qui dicere laudes, hVare, tua cupiant, et tristia chcondere bella qRgrestem tenui meditabor arundine musam. Non injusta cano si quis tamen haec quoque, si quis,
Captus amore leget te nostrae, Vare, myricae, Io
Te dynemus omne d canet nec Phoebo gratior ulla est, lQuam sibi quae Vari praescripsit e pagina nomen. Pergite a Pierides Chromis at Mnasylus in antro Silenum pueri somno videre jacentem, Inflatum hesterno fhvenas, ut semper, g Iaccho. I a Serta procul tantum capiti delapsa jacebant:
Et gravis attrita pendebat cantharus an Sa.
Nostra musa Thalia prima est dignata ludere Syracusio Versu, nec erubuit habitare sylvas. Cum canerem reges et praelia, Cynthius Apollo
vellit m eam aurem, et admonuit me sic Tityre, oportet pastorem pasicere pingues oves, et dicere deductum, i. e. tenue carmen. Nunc ego meditabor agrestem musam tenui arsindine; namque supererunt tibi, are, qui cupiant dicere tuas laudes, et condere, i. e. describere tua tristia bella carmisibus. Non cano carmina injussa a Phoebo tamens quis, ii quis captus amore tenuis lege haec quoque Vare, nostrae myricae canent te, omne nemus canet te ne est ulla pagina gratior lice- , quam Ea quae praesci ipsi nomen Vari sibi Pierides, pergite. Chromis et Mnasylus duo pueri videre Silenum jacentem somno in antro, inflatum ouoad vena hesterno Iaccho, i. e. mino, ut semper est mos VI. Serta, tantum delapsa capiti jacebant procul ab ilis et graviscάntharus pendebat attrita nSa. a Anton. b Tm sis c Metapb d Prosi e Ssnec f Bellin.