Operum ... tomus primus-(tertius).

발행: 1748년

분량: 252페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

suasus , sed etiam tractus hio eum Fratre tuo inaeissimo tibi communicavi; quam tamen Fr ternam communionem si magis libet propriam tibi essicere , id facile a te obtinere poteris . Neque quicquam aut propinquitatis , aut Monestatis rationem violabis , si ita in hujus c, peris praeceptis versabere , itaque hisce unis peram dabis , ut brevi tui studii nihil te o niteat. Ex quo isto tuo studio ego tibi pia .

ceor non malium abesse , cum hanc non paru

vam voluptatem capias Ingenium tibi non M. em coma ditas , quantam vis, datur a movero Magistro tuo , quod ad hane rem ficit , nihil desiderabis ; ut tantum tibi providendumst, ut tute ipse tibi ne desuis videare vale.

12쪽

um de me saepius audires , Alphonse Prini ceps in: omni iaculiste imitandi rationem

Plurimum conducere, eamque unam esse amtem , quae , quiequid ageret qui , illi quasi rectam S sicilem agendi. viam praem

iuret, atque conferret contra vero, qui ea

mireret, illum laboriose omnia is frustra conaturum ; maiores nostiam cum illa, atque adeo cum posteris inis us egisse , qui cum de caeteris omnibus ingenuis Dinin absolutissime scripsissent, hanc unam tam nobilem, tamque necessariam potius indicassent , quam quod ad eam intelligendam . atque percipiendam satis ellet, in annino praetulissent , de me eodem audires , mecum starius egisti , ut quid ego de imitatione sentirem, a quae decim apraecepta tradi possent, ad te copiose perscriberem Quae tua honestissima petitio me diu, multumque o sit. Nam in id maxime cupiebam tum me omnia tua caussa debere etiam sciebam quippe qui nihil faciam libentius , quam cum in hoc genere studii tibi , sequor. Praeterea vero si ulla mea est dignitas, quae haud fortasse exigua est, an totam a te esse mecum omnes sciunt cum hoc loco , quo ne Hercules Pater tuus apud te esse volait, tum quod ipse tuis istis studiis majorem mihi in dies floriam comparare contendis Contra vero summa rei dissicultate , quominus lanimo meo obsequio morem tibi gerere possem , vehementer impemebar. Qui enim in re tanta suscipienda dete

Teri non poteram, cum scirem primum , maximam Die controversiam , utrum imitatio daretur , nec ne d

inde , si daretur omnino , quibus in praeceptis ea delite .sceret , mihi poene divinandum esset, cum de ea multi multa disputent , pauci autem hanc ipsam aut sequam tur, aut etiam noscant o quod unum in tanta rei difficultate mihi certissimum praesidium esse potuit, ut aut te ad Herculem Parentem tuum reiicerem , qui tibi Uam Paucissimis rem aurum tam absolute, quam et iam

13쪽

iam amanter explicaret , aut saltem ego eius consilio uterer , ac ad ejus sententiam meam Giptionem accommodarem , utriamque multipliem eius eliciter gerendae Reip. cogitationes mihi prorsus auferebant. Illud etiam accedebat, quod, cum uo Seriptorum genera sint; num , quod ab imitatione prorius abhorret alterum

quodin eam optime callet is in suis scriptis fidelissime eomplectitur , ab utroque mihi magnopere pertim scendum emit ne si hoc, quo illa optime utinari, me qui suam in ejus praeceptis tradendis aut negligenter mmisisse , - parum prudenter vidissed quando o ego in tanta rei diminitate non possem non aliquod admittere, ea plerumo sint hominum ingenia , quae longe vistia , quam artutes attendant acutius a sua dilisentia Mnimadvertisset, meum hoc omne studium iniquius cellas et , atque insectaretur ardentius. Cum neque id quo-nu Inratius conterimendum Videri debuit, ne , qua bsti ipsi tritissimam iam quasi communire Voluissem, quodam modo subindignaretur , ac minime uos se re animo. Ab altero vero, quod in sua loquendi licem

tia libertatem communis orationis tueri profitetur , e ius numerus tanto est major , quanto etiam nequior, magnum perieulum erat, ne in judicium vocare , ac ,

ni uigiis proditionis reus fierem, qui non Patriam, sed germanae loeutionis libertatem Prodidissem quando mo

unus tandem exortus essem , qui eos ad aliorum rati nem loqui vellem. Quae me duae res gravissimae ad arum usque diem .seribendo Tetardarunt, ac paene etiam pro sus deterruerunt. Sed cum is meus semper animus si rit, atque ea sententia , ut existimarem nullum maius vitium esse , quam ossicio nouo pondere . neque ubpam ullam Morem contrahi Posse , quam de nobis mptime meritis nullam memoris animi lacere significationem malui a caeteris omnibus prudentiam meam accuriari, quam a te ossicium meum desiderari. Si ergo '- , qui primus audeam de ea facultate absolutius seris vere , quae am dissicilis est, quam etiam praeelara, quae praeclarissima est; me huius amici etiam oderint, accusent inimici, atque imperitici Tu vero me eumdem

liqua ex parte gratum habe , quique, in quo possim is gratiam mi aliouam retulisse dear tibi in o . hoc unum mihi mruto plus voluptatis , quam molestiae ita mali. α

14쪽

omnia , esse allaturum , meque prae hac animi mei nigna atisfactione nihil adversariorum meorum cal

anniam , multo vero minoris inanem accusationem prose

1iis esse facturiam. En igitur, Alphonis Princeps , quae mea sit de imitatione sententia, simulque ejus Praecepta, quae a me tantopere expetebas , in hisce tribus libris is hi fideliter perscriptari cui universae si tu , ut locutionindhuc secisti, atque adeo quotidie perbelle istis , aequestidebis ; non disit , quin brevi , quicquid tibi scri-hendum accidat, id & facile is certa cum ratione sacere possis. Sed jam imitationem ipsam aggrediamur. Cum igitur de imitatione , de qua haec a nobis est mnmis suscepta disputatio , variae ni Auctorum sententiae, mommode noc loco me facere sum ratus, si prius, quam ego quid de ea sentirem , ac eius praecepta tria Te amrmere , aliorum opiniones accurata disputatione resinerem, ut, quasi totius aedificii fundamentis praeci

te jactis , reliqua instituti operis substructio isellius ad

sistisium suum perduceretur. Duae sunt igitur opiniones de amitatione , inter se non leviter dissentientes una eorum , qui in sua tantum natura , quamcumque narisint, imitanda mirifice sese oblectent , extrinsecus , quo meliores fiant, nihil quaerentes omnino , altera eorum, qui contra ad alterius imaginem se totos consermare utque confingere prorsus studeant , quam unam imitandi rationem ita suspiciunt, itaque admirantur , ut in quo opere cujusque generis optimi Auctoris impressa, in quihus apte possint consistere , Vestigia non agnoverint 'quamquam id tale sit, ut ex caeteris ornamentis nihil ei ad omnem commendationem desit , nihil desideretur amplius illud se tamen posse cumulate laudare pern gent. Neque enim ego quemquam esse arbitror , qui

cum res , atque artes sere omnes naturam ducem sequi, atque imitari magistram videat , sic a rerum omnium , atoue artium instituto , atque consuetudine abhorreat, ut nullurn huic facultati in eous agendis usum , per quam

meterarum rerum usus maxime comprobatur, attribuat omnino. Quid enim , quaeso , aliud est om agri colendi

cura, atque studium , quam naturae ipsius non adumbrata , sed expressa quaedam imitati, Illa agrorum si citatem Coelesti humore tollit homines vero, quod pos sunt , id ipsum irrigationibus cilicere corvintin . Quo so. lum

15쪽

tum natum es pinguius, id eo etiam multo est seracius. Itaquo in eo , quod vi illa naturali careat , hominum

solertia stercorationem excogitavit studiorum omnium moderata inatione adhibita, ad susceptum munus promptius consistendum multo alacriores , atque ardentiores

redduntur homines : id quod in novali agro prudens servavit agrimia. Quoniam vero natura nihil se iremum, nihil perpetuum habetur , omniaque, quae in nas auras semel producta sunt , ad interitum suum ut aliquando perveniant necesse est , aliud illa deficienti suffiei ad

longioris temporis propagationem et quo modo arborestum insitione , tum plantatione ab agricolis quotidie mparari videmus. Sed ut ab agro ad Civitates , atque ad nobiliores hominum artes me reseram continuo Phil sophia, ouae est rerum divinarum , atque humanarum mno enciarum amor, cupiditas , nonne in suis studiis naturae desiderium secuta est Siquidem omnes h mines nihil tam natura cupiunt, atque appetunt, quam scire , quam intelligere Leges ero , quibus hominum societas incolumis , atque integra conservatur , nonne ipsae quoque in vetando, atque imperando ad naturae rationem sua iussa constituunt Illa enim , quod hon stum est , maxime tuetur , atque amplectitur ab eo mro , quod turpe sentit , longe abhorret hae vero bonos

praemiis, supplicio sontes affici iubent. In universa mro dicendi arte quid aliud estores attendunt, quam ut

ejus praecepta omnia ad naturam ipsam accommodentur Continuo enim oratori aut ab exordio , aut etiam sine , incipiendum esse praecipiunt; quorum utrumque cum natura maxime iacit. Nam qui incitato, ac graviter Commoto animo agit, irati naturam sequens , subito ita adversarium irruit , a quasi ante , ouam gladium strimgat, ad manus venit. Qui vero seciatius , ac tranqui lius agunt, eorum est proprium exordiri in quo aut auditorum animi statim conciliantur, aut etiam revocamtur , si aliquo modo fuerint abalienati. Quod totum

tem a natura est, quae hominem docet, ut in eo, quod petat, obtinendo , continuo , Milue in ipso actionis ingressu petitioni suae studere Incipiat, ac auditorem cum ad reliquam dictionem , tum ad rem concedendam iacialiorem ubi comparet. Narrandum est breviterra quin in nota ne narrandum est quidem propterea quod

16쪽

tura veritatem meis ontineri emovit , ac ea , qvie

optime noverit , fissidit, si s ius doceatur Partitur istem caussam suam orator in pauciora capita quasi vello natura totam fibricam suam in pauca rerum omnium

primordia disperti- non illud incile commonstrarit. Confirmare sua, adversarii eontra argumenta intimare , atque debilitare debet orator; quod natura ipsaad vince dum potissimum ostendit suas adaugere quemque eb

et vires adversarii vero , quantum posui, instingere atque omninuere. Commode autem digredi a re, aut dicto aliquo auditoris animum desessiun recreare , non uostremm oratoris est ossicium; quia videlicet naturaelatietas in iisdem , ac emetuis rebus excitatur , atque

commovetur maxime desessa autem natura aliqua recrea

tione reficienda est , meam integram ad rei suscepta Gaeem,liciter perducere velimus. Postrema vero orationis

pars a est , qua auditorum animi maxime commovem - , cum eos aut ad odium , aut ad misericordiam perorando traducimus 3 quae duo cum matura maxime con' sentiunt. Probe enim matura comparatum est , ut quisque pro errati, ac sceleris genere an ipsum reum aut i nius ad misericon iam commoveatur , aut acerbius ad i- eam inflammetur Quorum utrumque eius orationi pa tis maxime proprium esse solet, ut aut ea ex aliqua a quitate misericordiam reo comparet non minimam , aut

criminis atrocitate illum in eam invidiam adducat, qua 'o e copuilissime condemnetur. Universa autem oratio ad Trasimachi aetatem nuda , ac rudis , quaeque tantum animorum sensa exprimeret, imperit , atque neglisemeter est perducta Nullam enim in verborum collocatione iucunditas , quae de industria conquisita esset, multa comini ita ad aures quoque oblectandas prorsus sentiebatur. Trasimachus ad delectandum auditoris animum numerum solutae quoque orationi rimus admiscuit quem postea Is rates secutus , longe hanc numerorum rationem Oderatiorem tacit; quia sciebant naturam hominis , quae alumeris constet, e Coelo ductam , quasi unde Hya --- , numerorum dulcedine maxime delectari. Id quod in Poetis , ac Musicis multo facilius comprobatur. Μ

dendi vero ars , cui vitae recuperatio debetur , nonne

ipsa a certissimis maturae experimentis prosecta est qNam quemadmod*m a canibus vomitionem, atque a b

17쪽

ε tua excreinenti provocatam deiectionem ex inferioribus partibus , sic ab hirudinis suctu sanguinis missionem, tuata esse facile videri potest. Quid autem Pictor, quid Statuarius , cum ille pingit , hie Armat aliquam imamnem, Nonne quo propius ad naturam aut hic caelo , aut

penicillo ille accesserit , eo etiam laudem seret illustri rem Neque vero vilioris artificii facultates hac quoque

imitandi ratione caruere. Veteres navem sabricati sunt. Ei quaeras , unde formam eam sint mutuati , ab avibus cumpsisse se respondebunt. Nam remi aiarum loco per- helle , perque apte dispositi totum orpus ad cursum quasi avem ad volarum, impellere videntur. Unde etiam Scriptores Misere navem volare. Contra vero de avibus iidem remigium alarum usurpare non dubitarunt. Quinetiam ut in avibus , sic in navibus tostra sunt dicia

ac utriusque nomenes ne quid militudinis omittam Iquam Fene idem sit, quis non intelligi, Nam si primam tantum alterius iteram tollas , alterius integram vocem emanere videbis. Sed haec hominum sunt quaei sequuntur, animalium Corvus ira artieulatam vocem in famando Caesare aliquando notulisse sertur, ut illum me inllerit, ac pro homine acceptus sit is nosti quam rauce, quam aspere incroe et Ad quam item v vim effingendam i ut nunc complures in hoc genere M viculas omittam J corvo psittaciis usso articulis obscurior habetur. Ita enim apte, & exelicate utrique lito,

vis omnes exprimunt , ut os non ideantur , eam vocem prorsus hominem sonare credas. Unam simiam in hoo genere praeterire non possum; quod animal quam matuta di facie is gestu ridieaeum estinxit , tam ei mirum ad omnia imitatione effusenda artificium adiunxit omnis autem administiandi imperti ratio duplex est. Una cum solus Princeps, altera, cum Cives im Remp. communiter gerimi. Haec in formicis, illa in apibus constantissime ternitur mi vero , quod ne arbores quibdem artis hujuste expertes remansere quae tantum a est , ut alienam naturam refugiant, ut eam etiam Tor

sis induentes , suam quasi ad stant , ac fit inquit Μ

s Henique diligenter animo perlustrabimus , nihil tam humii , nihil tam adiectum in naturae opere universuaverimus, cui natura ipsa non aliquid attribuerit , ad

18쪽

euius ouas regulam aut vivendi , aut agendi rationern suam dirigat, alique contendat. Quae cum ita sint, ut, quicquid agatur, id ad alicujus natur aut suae , aut a laenae rationem omnino agendum sitra jam videamus,

trum alienam tantum , an nostram propriam naturami quemadmodum a nobis initio est propositum J sequita

deamus imitando. Ac , quod ad eos, qui in sua tantum cuique manendum esse censent natura , quibus id argumentis convincere conentur , primum videamus. Id giatur isti duabus rationibus otinere magnopere contendunt. Una , quod imitando nulla spes sit vincendi altera, quod naturae vis nulla umquam sit afferenda. Nam quod ad vincendum attinet, sic argumentantur. Cum inninis laus , ad quam quisque suapte natura ducitur , in

una victoria sit posita in victo autem nihil honesti nihil non contempti esse videatur ea autem imitationis sit ratio , quae a victoria longissime absit siquidem imitandi studium numquam se sic acuet, sicque incit bit, ut, quod imitetur , assequi , nedum superare posest; equi affirmant, ut qui nanc unam victoriam affe-λint, quam omnes naturae vi atque impulsu veheme ter affectant, ad nullam aliorum imitationem eos sere debere magis , quam ad suam propriam. Nam artis inmitatorem perinde agere dicunt, atque ille Pictor, qui

suis coloribus alicuius rei imaginem exprimere conatur qui numquam tantum artificium, numquam tantam cum

manu diligentiam adhibebit, ut ad id imitando tam prope accedat, qui ei semper ad veritatem multo supersit amplius ; qui si contra libere , atque ex sua mente racvoluntate , ut ei magis videbitur , aliquid a sis effingat, longe acilius contingere posse , ut eam laudem assequatur , quam alium sequendo numquam attisisset Par item ratione in eo quo faciunt , qui liberior ex carceri. bus sese in cursum agens, quique nullis habenis oestrictus , sed suopte cursu, studio ad vincendi gloriam

impulsus , eam multo facilius assequetur, quam oui dor .so nominem serat, a quasi ad ejus rationem pedem p nere cogatur. Nam qui in scribendo stylum suum suum in nium sequatur tantum , qui naturae suae quasi vestrugiis currat , non ad alterius rationem sese agat, aut quicquam attendat alienum , longe eam laudem , quam

omnes mire principatus inectant, facilius assecuturum

19쪽

es assimist. Quare etiam id suam se quisque magis

naturam propriam imitandi studium omne ut revocet atque in se uno totam illam , quam ad alterius expris mendi imaginem adhibeat, diligentem rationem ut con stituat, praecipiendum esse statuunt. Naturae autem repugnare, atque eam in contrarium flectere , tam esse invium clamitant , quam si more Gigantum cum Ilia ellum aeratur. Curus quanta vis sit , nihil, inquiunt, attinet disputareri cum plane sciatur, si qui maximo studio ab ea vel longissime aliquando abductus sit , atque Per multum temporis spatium, in alieno permanserit, ut ei primum ad eam recurrendi facultas oblata sit, illum eam tam avide arripere , quam quod avidissime. Nam , ut inquit Horatius

Natur m evellas fure , tamen usque recurere ιQuasi vero Cicero QCaesarem L. F., C. Cottam non magnopere commendet , qui suo utrique dicendi mnere. desinati alienum contempsere cum neque item Curi et nem improbet maxime , qui quemquam non magnopere. suduerit imitari. Quibus suis rationibus quid emciant , ac etiam ad eorum imitationem, quoniam in ejus praec piis versamur hi quam paucissimis feri possit, videamus ac , quod ad victoriam attinet , quam nullam ex hos imitandi studio reportari posse contendunt, continuo id istis demus : quod tamen paulo inserius secus accidere,

ut ipsi quoque nobis conceaant, facile convincemus. Sit, . inquam , ita , ut, qui imitetur , eo semper , quem sequatur , longe sit inferior numquam eum aequet, num

quam superet certe ipsi mihi hoc dent, necesse est ut inter se ipsi quoque imitatoses suam laudem habeant .ram , qui caeteros anteibit, assequatur. Fiet enim qua- cum qui in cursu contendunt, in quo cum plus uno primus esse non possit , qui tamen a primo reliquos aut qui saltem aliquos post se reliquerit , ea . qua potest, gloriae parte contentus discedat. Nam quanto isti longius imitatorem mihi relinquunt ab eo, quem sibi proposuerunt ad imitandum , tanto mihi in eo spatio Occu- . Auido , ac propius ad verum accedendo , major cum caeteris imitatoribus gloria ostentatur ut si, quem primum locum cum multis conor , assequi non possum , comitiis

certe in eo imitandi studio complures possim longe supe- quando primus locus non tam a nobis avide est

20쪽

- DE IMITATIONE

expetendus , ut secundum is tertium prorsus as aeruerimur. Ac iam illum quoque , quem imitemur , facit. aequari, ueerari etiam pota interdum, comprobemus a. Certe , ut isti dicunt , in naturae rebus effindi in dissima est hominum ars , atque ingenium minime impis Mum sane tamen horum utrumque usque eo vires sum

antendit, ut cum naturae opere norum opus merdum.

recte conferri possit. Siquidem memoriae proditum esse a doctissimis Viris legimus saepius orausim Heracleotem ,

Pictorem ejus aetatis excellentissimum, uva racemum P ta suo artificio ad naturam expressisse, ut ad eum aves , tamquam ad verum , cupide advolitarent, ac rostro etiam saepius appeterent. Hoc loco istos frontem video contraxisse , atque graviter esse perculsos , quando qui Η, istoriam accusent, nihil habeant habent tamen adhuc , quo confugiant, nescio quid anguli. Facile enim , inquient, fuit tam belle aviculas allere , in ea praesertim re quam mirum appeterent in modum et quo non ita illi ipsi in puero acciderat effingendo, ovi manu altera uvam festaret, altera baculum teneret. Nam si id quoque illi evenisset, potuit pari ratione puer baculo anc las ab uvis absterrere Age, aviculas omittamus stendamus, non iam animantem ullum rationis expretem γsed ipsum hominem , atque eum etiam hominem, qui omnium minime debuit , n, eumdem errorem esse inductum. Ferunt iidem Aubores istium ipsum Zeusim, cum

in eo certamine uva racemum a se eo artificio, quo est

a nobis supra dictum , factum protulisset, ac si adve sario velum in tabula mirifice depictum afferri vidisset, aliquantulum commoratum, vel illo id tegi ratum quod uvae tuae opponeretur, tandem dixisse : Ecquando velum istud tollisu ad quam vocem , cum Parrhasius Deum eo enim in id certamen venerat L arrisirit, tum

plane sensit, ' in vel imagine maxime esse delusum atque ita illi victoriam sua Mnte facile cessit ut jam

et , quem sequendum sumpserit, bis parem habeamus imitatorem. Quid vero si hunc ipsum etiam superiorem, atque adeo longe superiorem ea , quem sit Imitatus probatissimo istos convincam exemplo tot hoc quoque quam facile praestem , vide omnia Catulli ea cujusque eneris scripta sunt, Quae a bonis omnibus maxime pro-entur; quae vero in Pelidae ,- Thetidis nuptiis cecinit s

SEARCH

MENU NAVIGATION