장음표시 사용
11쪽
l II. Articulus. Utrum ecclesia Christi Sancta Sit I3TIV. Artieulus. limi in ecclesia Christi sit catholica ... 146V. Articulus. Utrum Christi ecclesia sit apostolica l5b
De ecclesia, cui unitati nota Compet Hl. Ι. Articulus. Utrum unitatis nota in protestantismo reperiatur 162 II. Articulus. . Utrum unitatis nota ecclesiis schismati eis competat 168 Ii I. Articulus. Utrum unitatis nota celesiae Romanae competat 175IV. Artieulus. Ecclesia Romana societati, quae dicitur ad procurandam Christianitatis unitatem μ, catholicos adscribi jure optimo vetuit 83
De eccle Sia, Cui an Clitatis, Catholicitati et apostolicitati notae CompetAnt. I. Articulus. Utrum sanetitas, catholicitas et apostolicitas ecclesiis protestanticis competant. . . . I 87II. Articulus. Utrum sanctitas, catholicita et apostolicitas ho-tiaui8m competant 199 III. Articulus. Utrum ecclesia Romana sancta sit . . . 209 IV. Artieulus. Utrum ecclesia Romana sit catholica 221V. Articulus. Utrum ecclesia Romana sit apostoli ea 224
De dotibus seu de indefectibilitate et infallibilitate
eccleSicte. I. Articulus. Utrum ecclesia sit indefectibili .... 229 Il. rticulus. Utrum ecclesia in statum meliorem mutanda sit 232III. Articulus. Utrum ecclesia sit in fallibilis .... 241
12쪽
IV Articulus. Utrum ecclesia docens sit insallibilitatis activae subjectum 254 V Articulus Utrum infallibilitatis injectum sint omnia immediate revelata 258VΙ. Articulus. Utrum infallibilitatis objectum sint conclusionestheologicae 266 VII. Articulus. Utrum infallibilitatis objectum sint laeta dogmatica 272VIII Articulus. Utrum ciniallibilitatis objectum sindi re disciplinae 285 IX. Articulus. Utrum infallibilitatis objectum sit eanonigatio
Sanctorum 290X Articulus. Utrum infallibilitatis objectum sidi approbatio ordinum religiosorum 294
De magiSterio eccleSicte. I. Articulus. Utrum Christus magisterium institueri 298 II Articulus. Utrum ecclesiae doctrina sit proxima regula fidei 303
III Articulus. Utrum ecclesia sit jude controversiarum l2IV. Articulus. Utrum numerus credendorum per ecclesiae magisterium augeri possit 3l9V. Articulus. me censuris, quibus propositiones dei adversae ab ecclesia damnantur 326VI. Articulus. Qua side veritates ab ecclesia propositae credi debeant 330
De potestate eccleSiae. I. Articulus. Utrum Christus ecclesiae dederit potestatem legislativam 336II Articulus. Utrum Christus ecclesiae dederi potestatem judiciariam 342 III Articulus. Utrum Christus ecclesiae dederit potestatem coactivam . 347
13쪽
I ni se . IV. Articulus. Utruui potestas ecclesiae coactiva ad poenas etiam temporales extendatur
De relationibus inter CCleSiam et Statum.
I. Articulus. Quaenam sint de relationibus inter ecclesiam et statum systemata De principiis, quibus quaestio me relationibus inter celesiam et statum solvenda est. Utrum ecclesia sub ordinetur statui Utrum ecclesia a statu statusque ab ecclesia e-jungendus it Utrum ieelesia habeat potestatem indirectam in temporalia . II. Articulus. III. Articulus. IV. Articulus. V. Articulus.
15쪽
tu0niam unaquaeque re optime di 8p0nitur, quum ad suum nem c0nvenienter ordinatur S. hom C. Gent. lib. I. c. I.), ante omnia opus est hujus peris indolem a finem declarare Quare et inquirenda Videntur. Primo. Quid sit apologetica. Seeundo De progressu pologeticae. Tertio. De historia apologeticae. Quarto. Utrum idei assensus possit esse cum evidentia credibilitatis. Quinto Ormi assensus dei possit esse absque evidentiae, edictilitatis. Sexto. De demonstratione veritatis ecclesiae catholicae. Septimo. De processu hujus pologiae per decem locos theologicOS. Octavo. De orgumentatione et methodo hujus pologiae.
I. pologeticae definitio. p0logiam απολογία defensionem interpretamur, sicut S. Athanasius scripsit hologiam de vita sua et card NeWman hologiam pro vita sua. Pe-
16쪽
2 Quaestio I. me defensione dei catholicae.
trus delibus seribit Dominum autem Christum sancti cate in cordibus vestris, parati semper ad satisfactionem προς ἀπολογίαν omni poscenti vos rationem de ea, quae in vobis est,
spe. . eir. III. 15. S. Ju8tinus suam defensionem Apologiam pro Christianis vocat. Hinc defensiones dei et tractatus scientisci, quorum objectum est defendenda de Ap0l0giae dicuntur. Cf. S. Thom Opu80. Declar quorundam artic contra Graecos, Armeno et SaracenOS.
Vox Apologiae aut sensu quodam latiori de ea qu0que fidei defensione dicitur, quae est de dei veritatibus in particulari, aut en8 minus late sumpto de fidei fundamentis generalibus. In primo genere habetur liber V. Summae de veritate catholicae dei contra gentiles, ubi Angelicu8 singulos de articulos, recurrendo ad rationem naturalem, contra pagan0rum piniones defendit, qua quidem defen8ione, ostensis fidei convenientiis vanisque conjecturi obloquentium, Ap0l0giam nobilissimam nobis reliquit. Hoc autem loco p0logiam strictius intelligimus atque scientiam fundamentorum fidei apologeticam n0minamus, quae desniri potest Scientia
fundamentorum verae religionis.
II. Explicatur definitio. p0l0getica dieitur 1 scientia,
id est, cognitio certa et evidens per demonstrati0nem aequi-8ita, cum recta ratio dei fundamenta demonstret, ut 0cet Cone Vat. Con8t. Dei Filius, cap. IV. ' Dieitur scientia fundamentorum, id e8t, earum Veritatum et sact0rum, quibus probatur talem religionem cum omnibus, quae ad eam pertinent, veritatibus et institutis prudenti cuique e88 ample ciendam. Hujusmodi sundamenta sunt Deum esse necessitaη moralis revelationis, ut veritate religionis naturalis in praesenti generis humani conditione ab omnibus expedite, firma certitudine et nullo admixto errore cognosci possint iactu ni revelationis veritatum etiam supernaturalium, miraculis igni S-que divinis manifestatum, etc. ' Postremo verae religionis. Vera autem religio est vertis cultus veri Dei, scilicet ille cultus,
quem ipse Deus praecipit. III. pologeticae divisio. Religio cath0lica, quamVis
unica sit et indivisa totamque religionem veram in Se contineat,
17쪽
Art. I. Quid sit apologetica. 38ub triplici lamen espectu religionis naturalis, Chri8tianae et catholicae spectari potest. Hinc apologeticue divisio habet explieatus haud difficiles. Namque completae p0logiae tres
1 ' Demonstratio religionis naturalis hac ratione instituitur, ut cultus veri Dei, quantum nobis ab8que revelationis luee potest innotescere, phil080phice et scientisce cognoscatur. Et quoniam credere oportet accedentem ad Deum quia est Hebr.
XI, ), dem0nstrati exsistentiae Dei adversu atheos, pantheos et alios incredulos huic parti apologeticae praetexitur. Similiter spiritualitas animi ejusque imm0rtalitas et aliae Veritates, qua Voeamus praeambula idei es. S. Th0m. Ι. q. II. . . ad 1.), tanquam fundamenta religi0nis adversus materialistas argumentis proprii firmandae sunt. 2' Demonstratio Christiana eo spectat, ut actum divinae revelationis, in Christo consummatae, evidenter credibile esse
ostendatur. Neque ab hac apologetica parte abhorrent contro- Versiae, quae hac aetate de c0neordia . Scripturae et scientiarum physicarum agitantur. Auctores nonnulli secundam et primam partem e0njunctim demonstrationem Christianam V0cant. 3' Demonstrαtio catholica, inquirit, cui coetui Seu celesiae depositum revelationis c0mmissum sit, ut coetus ille in coneret cum omnibu Veritatibus, qua edocet, cum charismatibus suis et juribus uinibus uti divinum pu cogno8eatur. Patet singulas partes mem0rata in plure tractatus ap0l0getidos distribui posse ad unam alteramve quaestionem limilat08, puta ad quae8lionem de Petri privilegi0 atque etiam re-8trictos ad unum respectum cuju8dam disputationis, ut si quis ecclesiam ratione morum atque culturae defendit, id qu0d praestitit eis in opere, quod inseripsit hologie de Christen thum vom Stan unkte der Sitte und Cultur. IV. Utrum apologetica sit scientia distincta. Aliquis dixerit, ap0l0geticam aut ad philosophiam pertinere aut ad theologiam aut ad utramque Verum ab utraque ecernitur. Nam,1' pologetica seu scientia fundamentorum verae religionis
c0mplectitur , praeambula idei, b motina redibilitatis. Atqui objectum philosophiae in dicto ap0l0gelieae objecto salis dise
18쪽
4 Quaestiora. me defensione fidei catholicae.
fert. Ergo phil080phia et ap0l0getica esse videntur diver8ae scientiae. Et certe motiva credibilitatis et disputationes de facto revelationi supernaturali a philosophis attingi non consueverunt. In praeambulis autem dei materies philosophica valde restringitur. Omittuntur enim in apologetica quaestione8 philosophicae perquam multae, velut quaestio de sensuum Veraeitate; siquidem Supponitur auditor, cui aut nulla unquam de quaestionibus illi dubitati injecta est, aut omnis dubitatio, si ulla fuerit, phil080phiae studio sublata. De Deo autem, de anima aliisque id genus veritatibus apologetica tantum agit quantum ad defendendam Veram religionem opus est et in ordine ad hunc finem Fatemur tamen ap0logeticam in nonnullis esse philosophiae contiguam. 2 Theol0gia principio et objecto ab apologetica dissert. Ergo ap0logetica et the0logia n0 sunt una eademque eientia. Prob. antec. he0l0giae propriae dictae principium est fides divina, objectum proprium Sunt my8teria in speciali, quae suapte natura intellectum creatum excedunt. Cf. Cone Vat. Const. Dei Filius, cap. IV. Atqui prineipium qu in ap0logetica c0gnoscitur, humanum rationi lumen est; objectum autem sunt praeambula dei et ipsae veritates dei sub ratione communi credibilis. Dices Apologetica, si completa egi, etiam de ecclesia, de Romano Ponti se disserit. Atqui veritates illae ab ipsis dogmaticis tractantur. Ergo in his apologetica dogmati eam tangit. Resp. Dist. min. Ap0l0getica et dogmatica dictas veritates probant per medium diver8um, cono. per idem medium, nego. Apol0getica scilicet in illis probandis . Scripturas et Sanctorum auctoritate adhibet ut media historica dogmatica
S. Scripturas ut libro in8piratos, ancto patre ut teste traditi0nis disinae. Jam vero diVersa media sunt sicut diversa principia activa, Secundum quae habitus scientiarum diversificantur. Th0m. I. II. q. LIV. . . ad 2. Quaeres, utrum P0l0getica praeter incerum veritatis amorem nullam cientiam in studi08is supp0nat. Resp. 1' Videtur ap0l0getica aliquas saltem notiones
philos0phicas in studiosi supp0nere sive disciplina Sive proprio
19쪽
Art. II. me progressu apologeticae.
ingenio aequisitas Apol0geticae igitur viam sternat philo-80phia, a qua nimirum magna e parte pendet ceterarum scientiarum recta ratio. eo XIII., Enc Aeterni Patris. 2 De inde apologetica nonnullarum rerum iractationem uberiorem supponit in aliis eientiis, velut in critica historia et in physicis disciplinis, quibus ipsa aepius tanquam auxiliaribus utitur. V. Apol0geticae nomina. Haec eientia 1' generatim Vocatur apologetica, sive Veritatem religioni verae credentibus ostendat, ut confirmentur, sive n0 credentibu8, ut convertantur; 2 irente dicitur a voce Me νη pax vel enotica a Voce Dor unitas), in quantum diseiplinae illius scopus est, dissidente qu08cunque, gratia diVina perante, in pacem et unitatem verae religionis adducere 3 polemica, quatenus confutatio salsarum opinionum probationem fundamentorum verae religionis comitatur 4 theologia generalis, quia per m0ti Va credibilitatis ostenditur, generalia dei principia esse admittenda; 5 theologia fundamentialis, cum haec scientia sit de fontibus, ex quibus ingul0rum dogmatum argumenta hauriri 08sint; quo fit, ut theologicae cientiae fundamenta quaedam agat; 6 propaedeutica, utpote praevia instituti ad theol0giam Bell- armini Controversiae eruditissimam pol0giam eontinent. )
De progressu apologeticae. I. De fal80 progressu apologeticae. - Ap0l0geticam
haud secus a ceteras eientia progres8u acquirere p08se, nihil nece88 arbitror commemorare. De recta autem ratione pr0grediendi quaerendum est. A qua quidem recesserunt 1' illi, qui scientiae nem esse dixerunt evidentiam mysteri0rum, OB Sub ratione communi credibilis, sed in se. I ili qu0que in
Duilli de S aint-Ρrcle hanc divisionem tradit: hologie defenso de lario contre es incredules elle Me u caraetere purementscientisque rationnel. Pol ique defense de la o contre les heretiques; 80 caraetere est urto ut theologique elle 'appule fur de argumentsd'autori te. Controverse discussion entre catholiques fur de ma-tieres libres Lapologct chres'.
20쪽
6 Quaestio I De Ofensione de catholicae.
opinionem inanem delapsi sunt, qui incrementa habuere, cum ad ecclesiae veritatem defendendam methodo communi ecclesiae Sensu pror8us adversa, uterentur cujusmodi est ista ratio practica, quam G. Herme in ua Introductione philosophica propugnat qua Si unicum medium ut a dubio theoretico ad veri. tatem religionis Christianae objectivam pr0bandam deveniamus. Similiter spreto veterum tramite erravit Lamennais ), cum ad consensum generis humani confugeret. 3 Neque tractatus ap0logetici, si completi censeri debeant, incrementis adversum modernos ita adaugendi sunt, ut supernaturalia eccle8iae Signa, sicut testimonia prophetarum, vi attingantur. Haec enim facta supernaturalia, diligenter exp0sita, vel ipsos, qui praeter naturam legumque physicarum necessitatem nihil esse contenderint, movent per logicam, ut Munt, factorum. Idem de primatu Romani Pontificis dixerim atque de ceteris id genus veritatibus, cardinibus apologeticae. Haec omnia nunquam
II De conceptu veri progre88us apologeticae. Verus apologeti eae progre88us tribus rebus contineri videtur. 1 In omninus ecclesiae doctrina et definiti0ne sequendae 8unt. Haterie enim, quam etiam ap0logetica uo modo tangit,
ut doctrina de Deo, de revelatione, de ipsa ecclesia, de Summo Pontisce, de analogia rationis et dei, decretis opportunis ecclesiae quoad nos, magis magi8que explicata St. Hinc ap0l0getica progressus acquirit. Siquido per dictas desnitionesa obtinentur plura fixa et certa et maj0r unitus inter fidei defen8ores. Atque ex hac rinitate d0ctrinae et unitate d0centium incrementa scientiae capiuntur. Ap0l0getiea igitur
progrediatur moderatrice catholica eccle8ia, quae inter errores contrarios media lento passu incedit . . Thom C. Graec. et Sarac cap. IX. Haec est tella rectriX, qua protestantes
2 In argumentatione fas est vetera, si quae desectiva Sint corrigere nova invenire illustrare mula. Exempli gratia' CL Lacordaire, Considerations fur e sysiam philosophique de M. De la MennaiS.