장음표시 사용
21쪽
Art. II. me progressu apologeticae. quaedam argumenta e Veterum testimoniis emendata 8unt, eliminatis per eriticam aliquibus textibus adulterinis. Nec nova argumenta huic disciplinae deesse possunt. Etenim cientiae physicae ad probandam Creat0ris apientiam plurimum contulerunt; populorum hi8toria ad stabiliendam necessitatem
moralem revelationis veritatum naturalium historia comparativa religionum ad consi mandam revelationis primaevae X- sistentiam. Deinde ipsa ceIesia, d0nata supernaturali vitae principi0, pluribu Semper virtutis supernaturali signis decoratur. Argumenta demum tam nova quam vetera illustranda sunt per acumen ingenii humani, in veritatem penetrantis ex aliarum scientiarum inventis, imo ex ipsis adversariorum objectis, quae Saepe e0gunt, ut rationes Xplanentur.3 Methodus perseiatur Methodus enim est quaedam rerum ordinatio ad debitum nem et modo, qui sit proportionatus fini. Cf. S. Thom. I. II. q. II. a. 1. Atqui debitus
suis et modus ni proportionatus p08tulant, ut in rebus componendis ac dirigendi temporum etiam habeatur ratio. Haec tria efficiunt, ut in apologetica conservetur fides, cientia progrediatur. III. Regulae pr0gressuum ulteriorum apologeticae.
Ad disciplinas apologetieas ea maxime pertinent, quae Leo XIII. monet in epist ad cardinales ecci et Zigliara 21. Nov. 1880,
et alias.1 Sapientia veterum studiose colatur. Cf. Encycl. Aeterni Patris de colenda . h0mae philosophia, . Aug. 1879.2 Diligentissime perspiciatur, qui sunt ingeniorum cursus
quotidiani, quid in singulis disciplinis hominum industria inveniat atque efficiat novi. 3 Animum advertant, quibus potissimum veritatibus bellum inseratur, idque ipsum quo consilio, quibus artibus. 4 Ex quo consequitur n088e, et tenere pus 88e, quae scientissime meditata apud varias gentes certis temporibus in lucem proferri solent. 5 Fidei catholieae defensio, in qua laborare maXime sacerdotum debet industria, et quae est tantopere his temp0ribus necessaria. Ἐ0ctrinam desiderat non vulgarem neque
22쪽
8 Quaestio . me defensione fidei catholicae. mediocrem, sed exquisitam et Variam, quae n0 m0d sacra',
sed etiam philos0phicas disciplinas complectatur, et phy8icarum sit atque historicorum tractati0ne locuples. Eripiendus est enim error h0minum multiplex, singula christianae sapientiae fundamenta convellentium. Encycl. Etsi nos 15. Febr. 1882.6'olumna uerorum juventus non modo sit ab investigatione naturae instructi0r, ed etiam iis artibus apprime erudita, quae cum aerarum Litterarum vel interpretatione vel auctoritate cognati0nem habeant. Etsi nos. De erroribus, hac aetate refellendis, es. Duilhe de Satnt-Ρrojet, pol scientis de a fot chret. Introductio generale; et Braig, idem opus in germanistum erm0nem tran8latum, infuhrung. 7 Pro sacris celesiae juribus, pro catholicis doctrinis non litigiosa disputatio sit, sed moderata et temperans, quae potius rationum p0ndere, quam illo nimis vehementi et aspero victorem certaminis scriptorem ei sciat Eneyel. Cum multa, 8. Dec. 1882. - Cujus modestiae exemplum a Benedicto XIV. laudatur doctor Angelicus, quod visus sit omne offici08e, ac
perhumaniter demereri Sollicita, . 24 9. Jul. 1753.
Ι. Apol0geticae historiam scribere longum est. Synopsis tamen, ut discipulis aliqua Scriptorum apologeticorum notitia praebeatur, tradenda est, per epochas distributa. Hoc unum in antecessum dicam, studiosos apologeticae plurima hausturos ex illis philosophis ac theologis, quos ap0l0geticos nominare non con8uevimu8, Sed quorum doctrina fundatissima quaestiones apologeticas haud semel attingit. Apologetica, etsi non nisi sensim ut disciplina pr0pria et Systematice exculta est, reipsa tamen cum religionis Christianae initiis sumpsit exordium. Semen ap0logeticae Petri sententia λοιμοι dia oo απολογίαν, parati semper ad satisfactionem. I. eir. I. 15. cf. . Chry808t. De sacerdotio, IV. 3. S. Petrus die Pentecostes orati0ne ad turbam habita Christum esse Messiam ex miraculis et vaticiniis o8tendit sci. II, 14 39.
23쪽
Art. III. me historia apologeticae.
S. Paulus stant in Medio reopagi religionis veritatem viris Atheniensibus probat Act. XVII. 23-31. II. a Ap0stolorum vestigii ingressi sunt doctores, qui religionem Christianam contra gentiles imperii Romani defenderunt, hoc est a saeculo I. usque ad imperii Romani occasum
49sJ). Qu0rum Ap0l0giae du prae8tant, videlicet partem negativam, quae 8 pagani Smi deStructio, et partem positivam, qua religionis Chri8tianae veritas dem0nstratur. Capita demonstrati0nis illius sunt exsistentia unius Dei, origo divina Christianae religi0nis, conspieuae Vaticiniis impletis, miraculis, sanctitate doctrinae, innovatione morum, reportati de tyrannide et ignorantia victoriis, immortali vi utilitate 80ciali, consensu etiam in doctrinis non paucis celeberrimi cujusque phil080phi. Inter plurimos viros, qui hac aetate pro Vera religione dimicarunt, eminent S. Justinus ' 16 T), pologia I. pro Christianis ad Antonium Pium Clemens lexandrinus
' 217 ), Cohortatio ad gentes Origenes ' 254), Contra Celsum; ertullianus ' 240 2), Apologeticum Lactantius ' 3308),
Institutionum divinarum libri II S. Cyrillus Alexandrinus ' 444), De sincera religione Christianorum adversus libros
astae Iuliani S. Augustinus ' 430), De eluitute Dei libri XXII,
opucd0gmatico- apologeticum, atque Christianae religionis, inter eversionem deorum salsorum triumphantis, monumentum perenne. Sanctus praesul de suo opere haec refert: Interea Roma Gothorum irruptione, agentium sub rege Alaric0, atque impetu magnae cladis Versa e8t cujus eversionem deorum fal8orum multorumque cultores pagani in christianam religionem referre conantes subito acerbius et amarius Deum verum bla8phemare coeperunt. Unde ergo exardescens gelo domus Dei, adversus eorum blasphemias vel errores libros de initate Dei seribere institui. - is ergo decem libris duae istae vanae opiniones Christianae religioni adversariae refelluntur. Sed
ne quisquam nos aliena tantum redarguisse, non autem OStrua88erui88 reprehenderet, id agit pars altera peri hujus, quae libris duodecim continetur. Retract. lib. II cap. XLIII. by Per idem tempus Moet0res religionis seritatem propugnarunt adversus Iudaeos, ut S. Justinus in Dialogo cum
24쪽
10 Quaestio De defensione dei atholicae.
Iudaeo Tryphone e statu imperfecto legis Veteri et ex pr0- photiis in Christ c0mpletis; S. Cyprianus Testimoniorum libri tres adnersus Iudαeos; S. AuguStinu8, Tractatus adn.
e S. Irenaeus ' 202), Adversus haereses Tertullianus, De praescriptionibus haereticorum, et S. Augu8tinus, De vera religione, Liber de utilitate credendi, Liber contra epistolam Manichaei quam dicunt fundamenti, Ep. ad catholicos de ecclesia disserunt. Disputati anum illarum hi cardines auctoritate in religione opus est haec auctoritas ob rati0ne diversa nonnisi celesiae catholicae tribui potest auctoritatis ecclesiasticae centrum Roma s. etiam Vincentii Lerinensis, Commonitorium. d Cum sellismaticis inter alios conflixerunt S. Cyprianus, De catholicae ecclesiae unitate, et S. Augustinus in peribu8, quae eripsit contra Donatistas.
III. A saeculo . et destructa idololatria usque ad saeculum XVI. et defectionem Lutheri controversia habetur cum Judaeis et Mahumetis sectatoribus Isidorus Hispalensis ' 636 scripsit De de catholica adnersus Iudaeos S. PetruS Damiani ' 1072 in Antilogo contra Iudaeos Christum e8siam esse ostendit. Rayn undus Martini ' 284 insigne opus com-p08uit, qu0 inscribitur tigio dei adversus Mauros et Iudaeos; Alph0nsus de Spina, ex ordine . Francisci, consecit orta litium dei contra Iudaeos, Saracenos aliosque Christianae fdei
Saeculo XV. Marsilius Ficinus ' 1499 in pere, qu0d inseripsit De religione Christiana et dei pi0tate, p0logiam satis completam exhibet. Α Savonarola ' 1498 editus
Triumphiis crucis contra saeculi sapientes. Ut errore nonnullorum de potestate saeculari exploderet ad procliviora ad seissionem aliquorum ingenia ad veritatem redueeret, J0annes
de urrecremata ' 468 in publicum dedit Summam de
ecclesia, quae quatuor libris continetur, quorum primus est de universali ecclesia, Secundus de ecclesia Romana, tertius de universalibus conciliis, quartus de schismaticis et haereticis. Scripsit autem contra eos, qui salsa d0gmata tam circa p0- testatem ecclesiasticam quam saecularem, a Sanei Orum patrum
25쪽
doctrinis penitus aliena perniciosis ausibus introduxerunt qui ha po8t0licae insuper sedis, quae dei magistra cunctarumque ecclesiarum mater est, primatus gloriam Supremamque ejus auctoritatem divinitus concessam deprimere et labefactare moliti sunt Prooemium. Eluxit aetate media praestantissimum opus ap0l0geticum, Summa contra Gentiles doctoris Angeliei. Scripsit Summam suam S. homas, ut iis ruesertim in manibus esset, qui in seminario ap0logetico . Raymundi Hebraeorum et Saracen0rum salutem meditabantur. Sanetus doct0r in principi libri I. de fide et ratione disserit; cap. I. summam tradit motivorum eredibilitatis pro religione Christi contra Mahumeti Sectam; deinceps 8que ad librum V veritates, quas dicunt prae- ambula dei, dem0nstrat hac praesxa regula: Veritatem aliquam inve8tigantes ostendemus, qui errore per eam Xeludantur, et quomodo demonstrativa veritas dei Christianae religioni concordet. μ Lib. I. cap. IV. Denique libro IV. de S. Trinitate, de Incarnatione, de Sacramentis, de vita aeterna
IV. Ab inchoante saeculo XVI. et Lutheri defectione usque ad civilem perturbationem anni 1789. Inter h0 termino principium negationis a prolestantismo per deis mum ad naturalismum evolvitur. Hic occurrunt trium virorum docti8simord praestantia opera Ludovicus Vives b41), Deveritate idei Christianae, perspicuitate et sermone Latino X-eellit Bellai ni inus ' 162 1), Dispotationes de controver8iis jidei adversus hujus temporis haereticos immensam materiam ap0logeticam tam solerter composuit et digessit, ut controver- Siarum adversus protestantes princeps habeatur Melchior cauus ' 1560 ap0l0gelieae summam comprehendit in tra- utatu apprime docto et limato De locis theologicis cujus tamen finis primarius fuit docere theologos, quamvis unu8qui8que locorum contineat, quem usum habeat, tum in schola8tica pugna, tum in sacrarum Litterarum expositione quibu8nam argumenti proprie adversum haereticos, quibus peculiariter
26쪽
12 Quasisti I. id defensione dei atholicae. adversum et Judaeos et Saracenos, quibus tandem adver8um
Paganos transigenda The0logo disputatio sit, si quando sit cum his pro de catholica decertandum. Lib. I. cap. I.
Dimicatio adversus errores plurim OS, UO BOVatores Reculi XVI. attulerunt et genuerunt, causa fuit aliorum pluri-m0rum operum, quibus undamenta veritati catholistae qu0quoversus rmata unt.
Ab exordiis defectionis Lutheranae viri d0et non paucide disciplinis apologeticis optime meruerunt, inter quo Sylvester Prierias ' 152 l), De juridica et irrefragabili veritate Romanae Ecclesiae Romanique Ponti scis Joanne Fisher epi-se0pus offensis ' 535 , Assertionis Lus heranae confutatio, etc. Joannes Dietenberger ' 1537 , mimostomus' etc. :Joannes Ee ' 1543); card Η08ius ' 579), Confessio catholicae dei Christianae. Beatus Canisius ' 1597 seripsit:
Commentariorum de Verbi Dei corruptelis liber primus in quo de Sanctissimi Praecursoris Domini Ioannis Baptistae
Historia Evangelica, cum adversus alio hujus temporis sectarios, tum contra novos Ecclesiasticae historiae consarcinatores sive Centuriatores pertractatur. De Maria virgine incomparabili et Dei genitrice Sacrosancta Libri quinque Thomas Stapleton ' 1598 fundamenta fidei magis directe tuetur in opere
egregio Principiorum dei doctrinalium demonstratio methodica per controversias septem libris XII tradita, cujus peris et compendium elab0ravit, quod inscribitur Principiorum Gidoctrinalium relectio scholastica et compendiaria Auctor probat, nihil repugnare magis, quam dirimi controversias in ecclesiae Romanae auctoritate unquam posse. Gregorius de Valeneia ' 1603 in Opuseulis de dei controversiis de rebus apologeticis disputat. S. Franciscus Salesius ' 622 in
Controversiis de multis theol0gicis puncti inter cath0lieos doct0res et haeretico controversis, praesertim circa auctoritatem Romani Pontifiei doete, dilucide me nervose μην disputat.
Cf. H. edewer, Johannes Dietenberger.' Cf. clara Sedis t. X, p. 340 et decretum S. Congr. rituum, die T. Julii 1872 oncessionis tituli Doctoris pro S. Francise Salesio.
27쪽
Art. II. me historia apologeticae. 13
Dominicus Gravina ' 1643 in citholicis praescriptionibus
demonstrati0item catholicam insigni doctrina pertractat. In 0pere, quod inscriptum est Pro sacro idei catholicae et apostolicae deposito ideliter a Romanis Ponti cibus custodit apologeticus novatorum et n0minatim M. A. de Dominis explodite ejicit sententias. 0ssuet ' 1704 opera non pauca c0m-p08uit, quae ad ap0logeticam pertinent, ut illud: De la con-uaissauce de Diei et de sol-menae. Feneton ' 1715 praeter alios libros laude dignissimos exaravit Demonstration de existenc de Diei et de se Attribuis, et Leitres fur divers vjeis conce an la eligion et a Metaphysique. S. Alphonsus
Ligu0ri ' 1787 ad catholicae dei veritatem confirmandam ')inter alia reliquit Verita della sede alta evidente per i contrasegni della sua credibilita Verita della sede contro i materialisti et Risessioni sidia verita delia divina rivelagione. Strenuus et eruditissimus apologeta sui Nicolaus Silvester Bergier ' 1797). Seripsit La certitude des reune d Christianisme; pologie de a religion chretienne adversum Hol-bach Mamen du Materialisme, etc. Antoninus alsecelli
' 1791), Dei fondamenti ella religione e de fonti della
impietas a religione incitrico; a verita della Chies catholica romana. minet plurimis scriptis ap0l0geta praestanseardinalis Gerdit ' 1802 . Cum mnes ejus libros enumerare l0ngum sit, trium mentionem facio Anti-Emile; mmmaterialite de cime Nectiei de dissertations fur uelgu Hs principe8d Philosophie et do eligion.
Innumeros ecclesiae defensores silenti praeterimus. 0c unum facillime cuique patet in concertationibus apologeticam plurimum profecisse, et quacumque parte piritus privatus Sectariorum a vero magis magisque ad naturalismum deflexit, in eam c0natus eorum, qui pro nomine cath0lico pugnabant,
V. A saeculo XVIII desinente usque ad hanc aetatem. meismi progressu apologetas jampridem c0mpulerant, ut
Cf. ii ΙX. Litteras apostolicas de S. A. M. de Liguori titulo doctoris aucto. 7. Jul. 1871.
28쪽
14 Quaestio I. id defensione fidei catholicae.
ipsa fundamenta religionis supernaturalis, Vim prophetiaruul, miraculorum p088ibilitatem, sacrorum librorum authenticitatem, Christi divinam missionem dem0nstrarent. Tumultuante Gallia negatum est palam, Deum Sse, post 0rtem Vivere animOS. Ecce salsarum opinionum curriculum a preto Romano Ontifice ad atheismum pervenerant. Saeculo XIX. datur opera confirmaudi quibusvis majorum erroribu e novi inventis scientiarum physicarum, historicarum, socialium. Hinc apologetica studia in omnes parte aucta sunt. Eduntur institutione ap0logeticae Nicolas, Ettides philosophique fur leChristianisme; tebermann Institutiones theol dogm. t. L, II. Perrone, Praelectiones de locis heologicis Gutti, institutiones π0t0getico-polemi e card Zigliara, Propaede utica seu Tractatus de ordine supernaturali SehWetg, Theologia fundamentalis Hettinger, Lehrbuo der Fundamental-Theologies Stadler, Theologia fundamentalis , Schang, pologie de Christenthunis; Murray, Tractatus de eo est Christi card Maggella, De religione et ecclesia praeterea tractatus dogmatici de ecclesia et Romano Pontifice bene multi.
Tuentur ecclesiam ratione ive ethicae ive cientiarum physicarum Balmes, e protestantisme compare au catholicismet Don08 Corte8 Essa fur e catholicisme, e liberalisme et e
socialisme Lae0rdaire, Onferetices FeliX, e progress et 88, Apologie de Christenthunis Manning Petri Privilegium; Newman in plurimi operibus. - Moderna inventa diligenter respiciunt Wiseman, Science an rei eale religion Sehafer, Libel und Wisseusch t Glittier, Natur forschun tin Libel; Moigno, es splendeur de a fot Vig0urouX, es inres ai=iis et a critique rationaliste Duilli de Satnt- Projet, Apologie scientisqu0 de a fot chretienne; η Broglie, Problemes et conesusion de histoire rues religions; Orti lara, Iu
' Hujus libri perquam opportuni sinis est la contre-epretive deseertitudes de la imi par es certitudes de a science. Proace.
29쪽
Art. III. I e historia apologeticae. 5ciencia fla intuti reuaacio u ' Mir. Hurm0uiu utre a leucia Hactenus synopsis hist0rica. Id ipsum perspicuum, ore ut scientia apologeliea Semper incrementi indigeat, quippe cum errores erroribus consutati Succedant. R Unum genus p0l0giarum quovis temp0re plurimum utilitatis habet, eaepositio sincera et clara fidei ut Catechismus beati Canisti Bos suet, position de a doctrine catholique; 0nsabrsi, Conferences; card Capecelatro, La Dottrina cattolica sposta in re libri;
Cf. reppel, es apologistes chretiens a II siecie; erner, Geschichte der apologetischen uri polemischen iteratur depchristitehen Theologie Hurter, Nomenclator litterarius recentiolus theologiae catholicae Lan gh0r8t Zur En twichiungs-
Sammenhan mischeu issen unci Glauben Mang. Regensburg 1883. ' Re tu Laeordaire: On 'sitonne quelquefois ulli 'existe au- cune defense complete dii Christianisme; 'est que, 'une part letemps, qui ne 'arret jamais, en multipli sans ces8 les reuVe8, et que, 'autre part les Meetion que te aisonii ement tui suseite, variabies a infini, sont meprisees a bout de inquante an par 'esprithum in Ilo a done necessatrement dans a defense u Christianismeune partie qui demetare incomplete, et une partie qui devient inutile; mais 'est en quo preelsement a verite parati avantage Ca laparti de enue inutile prouue a vanite de a aison, qui, pres unpetit Ombrei'annees, ne comprend plus es objections qu'elle a saltes ni te reponses qu'o luio Onnees, et a parti demeure incomplete montre a vigue u logique 'une religio doni 'evidence croitave te temp8. μConsidDations fur e system philosophique de M. De la Men- nais, hap. III. Idem sentit Newman Apologia, C
30쪽
16 Quadstio I. me defensione fidei catholicae.
Utrum ille assensus possit esse cum evidentia credibilitatis. I. Fidei notio Fidem proprie dictam et quae ad justificationem disponit, Patres Vaticani profitentur virtutem e88e8upernaturalem, qua Dei a8pirante et adjuvante gratia, ab eo
revelata vera esse credimu8, 0 propter intrinsecam rerum
veritatem naturali rationi lumine perspectam, sed pr0pter auctoritatem ipsius Dei revelantis, qui nec falli nec sallere p0test Const. dogm Dei Filius, cap. ΙΙΙ. In fide, si consideremu formalem rationem objecti, nihil est aliud quam Veritas prima Fides enim credendis 88entit, quod reseruntur ad Deum objectum dei principale. Motivum autem dei seu motivum, cur reapse credam, e8 auctoritas Dei revelantis, qui nec alli nec fallere potest motinum credibilitatis est argumentum, quo factum revelationi probatur es8e credibile. Quare . homas, de motivum spectans, ait: fides nostra non habet auctoritatem neque ab Angelis, neque ab aliquibus miraculis saetis; sed a revelati0ne Patris per Filium et
Spiritum sanctum. Contra errores Graecorum, cap. XXX.
Objectum fidei proprium est obscurum quoad nos; unde illud Angelici: ibi incipit articulus fidei ubi deficit ratio. In
I. Cor. XV leel. I. Objectum dei commune per e viderip0te8t, puta Deum 88e, et aliae veritates, quas de docet et ratio demonStrat. Fides ab omnibus aliis, quae ad intellectum pertinent, distinguitur. Etenim S. Paulus: Est autem de sperandari in
Substantia rerum, argumentum non apparentium. ebr. XI, 1., Per hoc enim quod dicitur argumentum, distinguitur fides ab opinione, Suspicione et dubitatione, per quae non est adhaesio intellectus firma ad aliquid. Per h0 autem quod dicitur non apparentium, di8tinguitur fides a scientia et intellectu, per quae aliquid sit apparens Per hoc autem quod dicitur sub
Stantia Sperandarum rerum, distinguitur virtus fidei a fide communiter umpta, quae non ordinatur ad beatitudinem speratam. Thom. Ι. ΙΙ. quaest. IV. art. 1. s. Quaest disp. De Veritate XIV. art. 1.