장음표시 사용
461쪽
DE AasOLUTIONE AD CAUTELAM. 38 ι
Neque etiam quidquam prodest, sive protestetur petens absolutionem, sive non protestetur. Quid autem producat hue abis lutio, aut quos effectus pariat, ex eo cognoscitur , qu bd conscientiae tam excommunicatorum qu m cum illis communicantium tutiore in loco sint, de libere cum hujusinodi absolutis liceat conversari Quod tamen cum distinctione intelligi debet, ut in dicto ea'. stit distincte explicatur , ut in extra judicialibus. veluti in ossiciis divinis scilicet & publicis, & sic secure celebrando. in postulationibus , electionibus, & aliis legitimis actibua admittatur. Potest enim eo modo absolutus, & tamen remanens excom municatus, etiam divina celebrare impune, cast. ad prasentiam de ε ρ edat. apud Gregor. IacEt alioqui fiat irregularis qui celebrat excommunicatus, cat. . de Clerico excomm. mιns. σ Can. si quis Enseo-ρm damnatis I, ct sequenti x I. q. 3. Si tamen ignoret se excommunica tum, non fiet irregularis, eap. Ayostolica de Sent. excomm . arni Gregor. At vero in sudicialibus absolutus ad eautelam vitandus est , excepto probationis nullitatis sententiae articulo, dicto ev flet. Differentiae verb istius plures rationes adfert Glossa: vel quba in judiciis remanet actio quamvis differatur , cap. ρι a de Exspr. 3n 6.
vel qu bd facilius interdicuntur judicialia quam ex trajudicialia, & ea quae sunt juris quὲm ea quae sunt facti, L. δεηι quidam servit Τ. de Poenu : vel qubὸ in judicio agendo levius impeὸ iri debemus , eum extra judicium quisque suo jure nitatur ; vel qubd in judicio judex quasi medius sit paratus, cap. sve de Appellat. in si Vertim his rationibu otior ista videtur, quod scille et hoe detur honori Iudicis excommunicatoris, qui magis contemni videretur, si a se excommunicatus ad judicialia admitteretur, quam si ad extrajudicialia, in quibus sibi nullum adsertur praejudicium.
CAPUT VI. A quo Absolutio ad cautelam peti debeat.
SI eonsideretur finis absolutionis ad cautelam, Bernardi Commeniatatoris Decretalium opinio non est rejicienda n. mirum ut 1 quolibet Iudice Ecelesiasti eo possit concedi. in deto cap. suι de Sent. exeomn. in s. Unde & Iudex ordinarius, & Metropolitanus , vel Su perior ad quem devoluta est appellatio, & Iudex delegatus, & quilibet etiam Presbyter in articulo mortis potest ad cautelam absolvere. In quo tamen adhibenda est distinctio : nam aut pro contumacia, aut pro offensa manifesta lata est excommunicatio, cap. ex parte σ ca'. c. molim de Herb. signisic. apud Greg. Si pro contetmacia , quia in absentia Meontra indefensum lat est sententia, & citatus non comparuit pro-Iter periculum viarum , vel aliquod impedimentum debet Metropo-itano, ad quem appellavit absolutio ad cautelam, humiliter petenti sine mora praestari: veluti etiam cam dubia est inensa , eo modo abiolin
462쪽
vendus est exeommunicatus, nisi malit Metropolitanus Staffragane. suo deferre , & ad eum remittere excommunicatum , ut absolvac ad
Qubd si Suffraganeus vel Ordinarius, scilicet excommunicator. noluerit iuxta formam Ecclesiae eum absolvere ; tunc debet superior Metropolitanus absolvere, data cautione de stando judicio & parendo
sententiae , cap. venerabilibus de Sent. excomm. in s & ωρ. yer νη- eod. apud Greg. in quo non habetur ratio contradictionis, si se opp nat vel ex communicator, veI adversarius.
Qudd si ordinarius propter manifestam offensam excommunicatio nis sententiam tulerit . tunc Metropolitanus non debet eum abist Vere, sed differre donee culpa suerit emendata, vel nisi requisitus ord na rius malitioso noluerit absolutionem concedere, ut in ε . An .dιct. 6 p. per tuaν. In eo tamen id observandum est, quod in soro etiam La 1 eorum solet custodiri, ne omisso medio absolutionis beneficium pς'tatur. Potest enim fieri ut subditus ordinario, velut,Archidiaconus.
sententiam excommunicationis tulerit. , qua incommunicatuS non
ad Metropolitanam , sed ad ordinarium immediate superiorem aP 'pellare debet, & ab eodem petere absolvi. De qua potestate ab Ar chidiacono fit mentio in cap. ad hae. σ es. Archidiaconis de Osf. Ar
chidiaconi , cap. dudum de Electιone, cap. Romana de Sentent. excomm
in s. scilicet de consuetudine. Distincta verb est jurisdictio per gra 'dus Metropolitanus nihil habet juris iresubditos suorum Suffraga
n eorum , cap. pastoralis de Osf. ordia. Sed quaeritur in Delegato , an posse absolvere ad cautelam. Glolistin dict. cap. solet, & Rebusias in loras,pra dicto , de omnes serὶ Inter pretes sunt in ea sententia, ut existiment delegatum summo Pontifice ad aliquod principaIe negotium, vel generaliter commissum vel appet lationis su b illa sorma, S invenisseisientiam latam post appellatio ζm, pro nuncus esse nnllam: non posse absolvere ad eautelam , idque duplici ra tione : tum quia rescripta delegationis sunt stricti juris, nec ab eorum forma recedendum, eq. eum dilecta ct ea . uonnulli de Res ipr. Tum etiam quia absolutio ad cautelam non est de Iure, sed de gratia, &ide 'non est extendenda, arxum. L. quod verosf. de Luib. & argumentum etiam ducitur 1 dispensatione r.eum enim Dolegati Papae vel aliorum non possint dispensare, ergo neque ad cautelam poterunt absolvere. Sed usu contraria sententia recepta est, quando specialiter & expres σcommissum est Delegato, ut absolvere possit ad cautelam. Unde tam emexcipiuntur Delegati intra Romanam Curiam , ut est in ,DeeisioneRσια- Siquidem non facilὶ huiusmodi absolutio ibi eonceditur , ubi extraor dinaria & praejudicialis habetur, &semper excommunicatio secum tr here executionem censetur, Rota decisione 42.6. eap. pastoralis do peli ideoque cum majori difficultate datur quam simplex absolutio, ut notatur in dict. cap. soleι oe cap. venerabilibu
463쪽
DE IURE ET OFF. ARCHIDIACONI. 33sCAPUT VII. si forma Absolutionis ad casulam
JORMA absolvendi ad cautelam , vel ex ordine procedendi, vel
ex forma pronuociandi & verbis in sententia absolutionis exprensis sumitur. Ex ordine forma praescribitur in capit. Iolει A. in pymargitur. Nam ubi Iudex animadverterit locum esse absolutioni ad cautelam , nimirum ubi contumacia dedit locum sententiae , vel est dubia offensa, praemittet summaria causae Cognitionem , ut cognoscat fueritne manifesta offensa. an dubia : in quo Casu, ait ibidem Innocentius IV. terminus octo dierum indulgebitur sic asserenti , ut si probaverit quod opponit adversarius vel excommunicator, non relaxetur sententia, nisi prius sufficiens praestetur emenda. Quod si non probaverit manifestam offensam, aut si dubia remaneat, non obstante contradictione & intercessione vel partis, vel excommunicatoris, absolutio ad cautelam non differetur I dummodb antea juret excommunicatus qubd parebit mandatis Ecclesiae , & idoneam praestabit cautionem de satisfaciendo , si fuerit inventus jum excommunicatu S.Idque obtinet secundum omnium opinionem , & juxta Monachum εe Ostiensem in dist. cap. venerabili ct eap. per ruas ct cap. solet eod.
A sic absolvendus est : secus in alia absolutione quae fit pure & simpliciter. Altera serma petitur ex verbis ipsis quae debent apponi, nimirum
dicendo , Ab Ivo te ad cautelam e nam nisi haec verba exprimeremur,
intelligeretur pura & simplex absolutio, quae supponit veram & iustam
excommunicationem, ut in cap. capitulum S. crucis de Rescripι. ct cap. Apostotica de Excepi. apud Greg. Sed utroque modo providere debet Iudex ne nimium festinet talem absolutionem concedere ; sed summarie, ut dictum est, debet de re eognoscere, an scilicet fuerit lata excommunicatio post appellationem . necne, ut in cap. quoviam 9. in aliis uι lite nois conieθ. apud Gνegor. & praeterea prospicere debet an causa appellationis legitimὸ fuerit assignata, cap. cordi de appellaι. in 6. Denique reputare debet apud se quae causam reddant invalidam, ut in can Roma ε. cum autem de Appellat. in s. Illud etiam ad ejusdem Iudicis officium spectat, examinare an excommunicatus ma iitiose petat absolvi, ut eo modo adversarius sua frustretur intentione,
si negotium diutius prorogetur, ut in L. tutor 42. F. de Usur. Ofrui . st L. uir. 1. de re iudic. Caveat quoque Iudex ne quid odio
et amore, ne prece vel pretio talem concedat absolutionem , n incidat in poenas D cretalis . Cum aeternι de re iud. vud si repor. Quod . si alicu.; per vim vel metum se ad cautelam fecerit absolvi, certumn uis mi elia absolutionem , cum ea quae vi metusve causa fiunt rata noti habeat Praetor V. de eo quod vi metuc O a. Itaque tan tum ab ut haec vires aliquas sortiatur absolutio. ut etiam ex Jusmodi ficto crescat audacia . & ipsa excommunicatio iteretur , Can ιοι X xx V P. ut clericomm A visa oe honest. Ecf.
464쪽
' CAPUT VIII. An absolutio ad cautelam possit impediri.
Hoe eaput ex Rebussi sententia postremo loco addetur , qui tu
loco Apra dicto , scilicet ad Regulam so . G Industentiis , quin . que refert modos quibus absolutio ad cautelam potest impediri. Primus est, si per procuratorem petatur, secundlim opinionem Ostiens. ρ . cum desideres de Sentem. excomm . apud Gregor. Ee videntur in eaede opinione domini de Rota in Deeisione 4t s. iis novis. Quod ideo volunt impediri, propterea quod procurator non posset iurare, neque satisfacere, neque ea vere pro excommunicato. Sed id communiter reprobatur , ut supr, dictum est cap. . in f 4e. Raod tamen intel ligendum est si justum occurrat impedimen um propter quod ex com municatus comparere non possit. Nec obstant quae dicta sunt de procuratore, quasi in ipsius persona non consistant quae requiruntur ab ipso excommunicato. Nam potest habere, ut debet revera e munitus et se procurator , speciale mandatum M ad juramentum prae standum , & ad cavendum, aliaque legitime facienda, secundum Doctores in cap. venerabilem de Elect. Secundus modus est ratione Iu-dieis incompetentis, ut dictum est supr1 praecedenti eapite , com non judiee quis petit absolvi ad eautelam, vel omisso medio. Tertius e modus quaudo petitur contra jus, vel ob causam injustam vel ine inpiam , scilicet in exsibus ici quibus peti non debet . de quibus supra etiam dictum est. Quarti , ratione formae non servatae , ut cum petitur ob manifestam offensam, vel sine satisfactione, vel ea uti ne, vel juramento , cum tamen est dubium inter partes an satisfactio d*ri debeat, standum est arbitrio boni judicis, e . eum olim de Verb. His e. apud cyraeor. Quint , & postrem b , ratione temporis , uisi petatur tempore seriato argum. cap. sim de Feriis, quia debet dari spxtium aliquod temporis quo ad versarius citari possit. Sed id non probatur Rebusso, siquidem seriae cessare debent ubi agitur periculum
animae , quae est omnibus praeserenda, Can. praeitimns x . q. I. L. onmmus C. de Sacros Eccles.
Et haee sunt, Illustrissime ac Reverendissime Protomystes , quae
post tuas ea de re discussiones de disceptationes, ex tempore in tua urbat issima dc eruditissima mensa aberrim ἡ & elegantissimὶ habitas. de absolutione ad cautelam colligenda putavi r non ut tuis aliquid doctissimis ae exquisitissimis ea de re commentationibus adderem . hoc enim esset, aquam ad mare e sed ut quo studio , quaque animi eontentione de quasi aviditate, tuos excipere sermones soleam . intelligas : quos si liceret etiam aureis , absit dicto invidia , litteris
Finis Tractatas de Absolutioe ad Cautelam. Disitired by Gorale
465쪽
EXTRA IT DU PRIVI LEGE DU ROT,
JEAN DE LA CA ILLE , Marchand Libraire a Paris,d'imprimer ou seire imprimer , vendre & debiter, pendant te temps de vingi anne es un Livre intitule, Francisci Florentιs Iuri conquiri celeberrimi , Opera D-ridiea, avec defenses a tous Imprimeurs, Libraires, &autres, de l'imprimer , vendre ny debiter pendanti edit temps, sans te consentement derexpossent a peined'amande, confiscation des exemplaires , & de tous
depens, dommages & interests, comme il est plus amplement porte par les dites Letires de Privilege. Regi besur le Livre de la Communaute ges Marchanils Llis