장음표시 사용
441쪽
DE IURE ET OFF. ARCHIDIACONI. 363
a 8e solus ipse possit : Quodque Archidiaconus jurisdictionem cum a1.a.. ηἐ.O
territorio ulu eceperit , intra huius terminos Episcopas neque tribu- .nal statuere, neque ossicialem instituere valeat. At quoniam inde de dueeretur , dari posse Dioeces m , quae veluti iπο- monstrum plura capita gestaret i, in qua Episcopus jurisdictione care- I., rei, ut quae esset apud Archidiaconos i nodum hunc ita dissolvit Iuris
seu via cest, non est possibile : si amem vult quatere quasi ob Episcopo , ni .a . cum olim Episcopus habeat umversalem jArisdi tionem fallem habitu , ct ista Pra
latus inferior habeat quasi sub eo et licet exerciιιo excludaιur Episcosus: ct ors. eap aeis. Me est possibile, sicut contingit in exemplis. Et si diceres su m effectum operabitur iste habitus jurijdictionis , qui reservatur Oscopo, dico quod qMim qua io. mult m. Primo quod unum capμι cognoscetur , principaliter in eadιm l . Gioecesi. Secundo puto quod raιιone hujusmodι iurisdictionis universalis . um oui,Maν paterit Episcopus jurisdibionem exercere . data negligemra inferioris Pra- 'aiz lati. Ad hoc adduco textam optimum in cap. Irrefragabili , . excessus, de Uf. oia. Facιι cap. caurum . de jud. Lem vacame vel mortuo illo Pra- Iato inferiori, Discopus excrcebit , arg. cap. licet. Dp. eoclum , ct ιn prc. allegato F. excessus. Item poterit ab ιLIo infertori appellari ad 'sum ερι- scopum, arg. cap. Romanas, I. de Avel. in VI. faciunt ad pradicta notata per Innocentium 3n cap. cum satis, de inficio Archidιaeom.
Quae omnia paradoxa iis videbuntur, qui, quid in abrogandis juribus possit Consuetudo , & rationum momenta, quibus Consuetudi. ni tantum fuerit permissum, non satis expenderint, de quibus pauca inferius subjungemus. Hoc tantum pro mantissa praemissis de jurisdictione attexam: benigniorem Jurique magis consonam Consuetudinem eam esse , quae Praelatis inferioribus ita concedit territorium, ut extra illud in ipsus personas Episcopus sua iurisdictione libere utatur , easque suo tribunali, ni inferiores Praelati occupaverint , adesse cogato Quae vicissim his Praelatis, intra territorii fines , quoties non anteverterit Episcopus, quae suae jurisdictionis sunt exequi permittit. Siquidem Episcopo , cum hac Consuetudine , sua constat iurisdictio, qua, prae ventione ante in seriores Praelatos, in personas locorum, licet non in ipsis locis, utitur ', quaque ab inferioribus iudicata, provocatione ad suum tribunal superius delata , confirmat vel infir
v In communionem iurisdictionis ejusmodi t quam accumulatim
ad Episcopalem vocant in consulto videntur asciti Praelati inferiores, ut Superiori essent subsidio, ipsoque probante , vel minimὶ dissen. d. g. . d. Otienter quod ni contrarium constiterit, ita omnino praesumendum , ne Inferiores jus Superioris injustὸ temerasse, hunc Ecclesiae suae jura ης ' -- M. nedum neglexisse, sed abiurasse asseramus. Nam eo reclamantς nulla 'quantumvis annosa possessio contra Ius scriptum potuisset invale
Poenitentias publicas injungere, M indulgentias Praelatos infe -
442쪽
riores speciali concessione polle impertiri , non negat Innocentius . II I. etsi ista Episcopalis este Dignitatis nemo nesciat. Synodum convocandi, Archidiaconis ae Cateris, quos in partem Episcopalis solicitudinis, ac iurisdictionis societatem , certa ratio su reprobata adiungit, jus est , si usus legitimi temporis firmaverit. Cura utique & studium inferiorum Praelatorum in lubditos; horum in Superiores observantia ae submissionis protestatio . etsi ali .e non suppeterent rationes, cogendae ab Archidiaconis Synodi legitimam consuetudinem probarent. Sed quia ad explenda quae praecedente visitatione praecepta , ad notoria errata eorrigenda, ad querelas subditorum audiendas atque sopiendas . denique ad Synodalium Episcopali statutorum praximpromovendam, nulla planior via magiique compendiaria visa est, qu m quae Cleri, Synodo obnoxii Conventu , pro veteri Ecclesiae more sterni poterat : convocandae Synodi non fuit dissicito inseriori bus Praelatis iurisdictione praeditis, consuetudinem inducere : ex qua tot in bonum publicum εc privatum commoda emergerent. Eam pluribEs in locis vigere notius est, qu m quod ullo ad fidem testimonio se opus. Et in tota Coloniensi ProVineia . Archidiaconis & Archipresbyteris jus esse sacra ista Comitia habendi, patet ex Coloniensi Provinciali Concilio. synodati ei seu Cathedratici, aut alio nomine praestationem num mariam suis Archidiaconis pendunt; etainanum quibusdam in locis Parochi, dum Synodum adeunt. In aliis desuetudine jus pensitatiouis istius exigendae extinctum.
Caetera que de jure Episcoporum subjungit Honorius , ut minus ardua, inter Archidiaconorum jura posse censeri, pluribus non probamus : postquam graviora , Iure probante ipsis quaesita . superius ostendimus ; eumque levioribus his juribus uti jam desierint elures Episcopi, minus dubitandum ipsa Praelatis inserioribus longo usa potuisse a rescere , quae Superioribus temporis lapsu decreverint.
De Visitatione, de qua sub finem Honorius, nulla potest esse controversia , cum Ius, ratio& usus Episcopis & Archidiiconis indictam comprobent.
ratione inducatur, qua culpa deseratur. NON omnia jurisdictionis Episcopalis munia eodem modo sibi
acquirunt Archidiaconi ; sed ut graviora sunt magisque ardua, possessionis tempus extensius, aliave suris vel hominis adminicula adia
Si praeseriptione nitantur, videndςm n juri communi consentiat, Diuiti od by Corale
443쪽
an advertetur. ' Nam ea cui non repugnat jus commune , robur
obtinet, si possessioni o. annorum adfuerit bona fides, etsi defuerit Titulus. h Ea verb quae jus commune adversum habet, viget tum demum, Cum quadraginta annorum spatium cum bona fide de iusto Titulo fuerit emensa. φ Nam una hae e debent concurrere in Praescriptione Ecelesiastica quae est contra Ius , ut ipsum possit infirmare :quamvis afferenti se bona fide possedi Ite, Onus probandi non incumbat, 4 neque mala Praedecessioris fides oblit, clim in ejus vitium non succedat, uti antea diximus. At in maxime arduis, quae olim Episcopi absque Capitulo non poterant explicare i ' privilegium Papae necelsarium , vel ut prpe scriptio cum dicta o. annorum possiessione & bona fide , Episcopi concessionem, Sententiam artitari seu Iudicis, vel denique conventionem aliquam adiunctam habeat. Nisi ista arἀua exequendi cautam Archidiaconis dederit consuetudo tanti temporis, ut illius initii memoria non existat. t Ea etenim de Privilegium inducit, vim habet concessionis , ideoque titulum non postulat, satis , si subsit possidendi capacitas, quam dignitas Archidiaconatus abunde suppeditat. h Sic planE Juro Caesareo transacta finitave intelliguntur , non solum de quom controversia fui; . ed etiam qua sine coniro versa sunt pos fessa, ut funt iudicio terminata, transactione composira , lonPorix temporis flentio finita.
Iam in ipso jurisdictionis usu dispiciendum utrum vel Episcopus
excludat Archidiaconum, vel Archidiaconus possit Episcopum excludere I vel eam cum Episcopo Archidiaconus exercere jure possit. Utique poterit Episcopus se praestare in servandis suis juribus adeo vigilem & solertem, ut non modo ea exerceat, sed & subditos inferiori Praelato obedientes mulcta assiciat , vel ipsum inferiorem lite mota cohibere nitatur. Quo pacto nil inferior e Iure Episcopi, praescaptione poterit delibare ue cum nullus jus suum deseruisse Episcopum possit suspicari , cujus possiessioni adeo studiose incubuerit. Nam in iis quae corpore carent praescribendis , ea quae dicitur quasi possessio, adversarii patientia sola subsistit ; quo renitente , praei criptio non potest invalescere. E diversd, in conservanda jurisdictione Episcopus se habere potest ad eb negligenter, ut neque eam ipse exerceat , neque exercenti
obsistat, eosque qui Inferiori se submittunt coerceat: i qua certe negligentia, excluso Episcopo, in Inferiorem transferetur jurisdictio :quam deseruisse & veluti a se abdicasse videtur Episcopus. M Ita ut Inferiorem qui praescripsit, non possit Episcopus praevenire , sed post appellationem de caussa cognoscere ἱ quae etiam appellatio , stante consuetudine, potest omissio Episcopo , ad Metropolitanum deferri. D Et nihilominus quoties Inferior fuerit negligens in exercenda juri Hichione, supplere Episcopus poterit. Media quadam via, iurium Episcopi usus procedit, cum dc ea exercet. Episcopus . dc inferiores Praelati eo non repugnante idem factitant:
de pra'. . capis detras. t. in c.
444쪽
nam tune insolidum sive ace murarιve ut dicunt ad Episcopum .h poterunt Inferiores jura Episcoporum certo jure praescribere , ita ut locus sit praeventioni, faciatque Inferioris praeventio jurisdictionis gradum, a quo ad Episcopum appellatio devolvatur. φ Quod si Episcopus in cursu praescriptionis , ea nondum completa , possessionem inferioris in aliquo articulo interruperit , in caeteris quae non impugnaverit, illaesa decurret, neque ut praescriptio vigeat , necesse erit isiam surisdictionis omnia capita complecti , cum vel unum tantum, vel duo possit attingere, in quibus completa, ad consimiles articulos neutiquam erit porrigenda, cisa restringenda ipsa sit, tanuumque praescriptum judicandum, quantum possessum. Non ita de consuetudine sentiendum , quae in commodum publicum non privatum inducta , extensionis capax est . . & multiplicis favoris , ut supra monuimus ; ideoque acceptior jurisdictio huic innixa.
4 Porro certum habe praescriptioni vel consuetudini completae nil actibus subsequentibus detrahi ; sed sola contraria consuetudine vel praescriptione usum tam altis defixum radicibus posse
convelli. - At verbnon est quod curiosius rationes quaeramus, quibus Archidiaconorum jurisdictio excreverit, cum prona & facilis fuerit ad eos jurisdictionis extensio, inter quos onus partitur Episcopus, cuique levando jure sunt obnoxii Archidiaconi , eaque censenda incommodum publicum inducta, maximὰ ubi Dioeceses ad eb extenta, ut ope
ram suam in singulos Dioecesianos Episcopus partiri non possit. Fortasse fortissimus Imperator hostibus sternendis, Architectoni cus faber aedificio erigendo , oculatissimus Pastor procurando grega par erit solus: solus stertentes hortari, dirimere lites, dissidia com, ponere, labentem disciplinam erigere, subolfacere crimina, perse inqui, ulcisci Episcopus poterit. Unm , ait Salomon , quomodo calefiet rSed ut totus sit ignitus, num poterit solus intensissimi trito s latὶ sparsum rigorem emollire Certe id praestabunt plures commodius di utilius. At poterat Pastor administros sibi asciscere industrios, inter quos pensum divideret. Ascitos censebit . quos adjunxit Ecclesia, ad nutum minime mobiles, qui cogi facile ad omelum possent, non amoveri , ne si ex uno penderent omnia , eo cessante, disciplina nutaret. Divisit Ecclesia pensum ; ipsa probante. usus adauxit, ut Z juris vel consuetudinis praescripto, non ex arbitrio unius omnia praestarentur. ita ut in hac jurisdictionis disceptatione Ecclesia illud solum visa sit innuere : Salsia populi suprema lex esto. Iurisdictionis Arehidiaconorum extensioni etiam favet Episcoporum circa graviora studium indefessum : neque enim verisimile, Episcopos magnis addictos, minimis voluisse occupari; sed verbo Dei &sacrorum administrationi intentos , leviora ista iurisdictionis exterioris negotia inferioribus Hierarchis veluti administria & vicariam operam praebentibus reliquisse. Nam Episcopi gregarios homines ad
Fidelium contentiones judicio dirimendas , Λ postoli praecept
445쪽
Uim constitutos noverant. ' Saculari AE , inquit , Invicia si habueritis. contemptibiles qui sunς m Ecclesia , illos constitμιre ad judicaa
Sed ut nulla subsit caussa, qua avitus ille jurisdictionis vigeat usus, eerth ipsa consuetudo quam furi vel rationi adversam nullus unquam comperiet in satis in se habebit praesidii, satis virium . quibus
usui. ex quo ornata est δέ invaluit , durationem ac perpetuitatem rependat. Viget enim & vivit consuetudo altrice matre Ecclesia, quae, docente D. Α ugustino , per orbem errarum dufusa, ιρο ui modιs propatur existere. IPuidquid enim in ea tenetur, μης autorιtas est ScrFrurarum , aut traditio universatis , aut cerae propraa ct particularis institutio ι sed autoritate sola constringitur, universal/ Hrιone nιε iam inm tota , fravatis vero constitutionibin re propriis ι normationibAs , unaquaque pro locorum
varietate, prout cui ne visum, is int 2 regitur. Consonat Beatus Fulbertus spectatissimus ille Episcopus Carnotensis. Nos, inquit, minime offendu abservant Ha diversitas , ubι sidet non δειndιtur unιtas. In multis Gracia ab Hispania, ab iuιs Romaηa ct GaIlica8a d vat Ecclesia. Sed neque in hoc Daniali amur, si audi us dι versam observantiam. sed non duersam sidem in christi semper Ecclesia excitisse. Stat enim Regina a dextris Regis sui, in vestitu deaurato , circumdata varimare e distincta scilicet ordinum , rituum , atque consuetudinum , cum generalium tum particularium multitudine , quas certὸ non reficit, si vetustas, si ratio admiserit, vel saltem non tue xit aversat .h His denique in G1llia, sicubi unquam, aeceptissimas sutae , Pontificem Innocentium I l I. non latuit, & eo nomiae nostrum in his propugnandis studium gratius atque acceptius Nostratibus lare con-
Consuetudinis beneficio usi sunt reverendissimi Episcopi , ut ja. risdictionem suam iocietate sacri Sodalitii Ecclesiae Cathedralis exemptam assererent. Iuris enim studiosis non dubium, reverendissimos Episcopos in Ecclesiae rebus administrandis, tractandis negotiis, itatibus sopiendis, puniendis criminibus, sententiis serendis, instituendis vel destituendis Personis Ecclesiasticis, Presbyterii, seu sacri sui Senatus' aliquando consilium , aliquando consensum praetermittere non potuisse : infectum enim quicquid inconsultis vel dissentientibus t. d. M.
4 Nune alius rerum status: praxis enim est, ut quantumvis ardua inconsulto Capitulo explicent atque definiant. Quod vero rith pon sint, effecit canonica consuetudo, quae dc Ius scriptum infirmare. 2 'α novum usum Iure ratum inducere potuit. Quare si quid juri sisti. ,αι. suo consuetudine sit detractum, probare non renuent reverendissimi Episcopi, qui quod consuetudine additum est , nollent improbare a
Ad superior, illud obterva tu dignissimum adjiciam , eum stilicee qui consuetudine vel prascriptione legitima , jura aliqua seu hono
446쪽
r. - . si raria illa sint, seu utilia suae Dignitati vel Beneficio quaesivit . si ipsa ejuraverit; vel liti lupor his motae cesserit , immani se scelere 6 f obstringere ; vel cum ea cessio in damnum alienum redundat . vel ' cum res de qua agitur, ex arbitrio cedentis minim E pendet, sed Superioris aliculus allensum postulat. Prius affertum notius est qu mqubd probatione egeat. Posterius ex eo probatur, quod Praelatus, ad instar tutoris , conditionem sui Beneficii meliorem facere possit; deteriorem sacere 'non possit: in his praesertim quae non sunt tui arbitrii, quaeque solus distrahere seu alienare non valet. Ipsi enim lurium ejusmodi tacita ut expresia alienatio interdicta est. Et ne ex meo sensu, non ex Doctorum sententia , haec proferre videar, ipsa Panormitant verba subjiciam. Praelat m Iitigans sver ju-Δ--- rib M. ε ιψη, non potest ori ct caussa cedere, si caussa est ratis , in quam . . .. a. non habeat liberam dispositionem, ut quia agitur de re quaesita Ecclesiae ;sieus nec directe post rem in judisio da ductam alienare, secus se uereιην de re in qua Praelatus liberam haberet dispositionem.
CAPUT XI. Reliquorum quae sunt Archidiaconi M sellanes.
ΡAucis multa hoc capite perstringimus, quae in hujusce argu
menti tractatione nolumus desiderari. ν Hoe primum jure communi neminem ante aetatis 2 . annum emensum , Archidiaconum esse posse : quamvis si nulla Cura animarum immineat , Episcopus possit cum eo dispensare qui 1 o annum compleverit : sed non ubi viget usuque receptum Synodi Trid φ Decretum , quo non minore Saa . annis ad Dignitates Jc Personatus, quibus animarum cura nulla subest, asciscuntur. 4 Curae astrictum Archidiaconum 1 . annum explevisse, seu 13. attigisse veteri novoque ' Iure oportet. Ordo Diaconatus in Archidiacono requiritur , ad quem nisi intra annum, justo impedimento cessante, fuerit promotus , monitus d gnitatis gradu pellendus est. 1 Interim si praebenda potiatur, suffragio seu voce in Capitulo, mediaque distributionum parte privandus. Non tamen latae lententiae poenam , h cap. luet Cano', incurrit, qui intra annum non fuerit promotus, cum in eo de Parochiali agatur , qua non includitur Archidiaconatus . etsi curae exterioris fori exereitium haberet adjunctum. Scientia in Archidiacono ea requiritur, quae sussiciat ad obeundum suum munus. Celeberrimi Doctores , Pontificii Iuris scientia excultum volunt. Quorum sententiam probans , Concilii Tridentini Decretum, statuit ut Archidiaconi in omnibus Ecelesiis , quoad fieris set, Magistrὶ assient in Theologia, seu Doctores aut Licentiati inure Canonico Quod de Archidiaeonis quibus jurisdictionis exercendae cura incumberet, intellexit Sacra Congregatio. Qui enim vere cura animarum dc omni prorsus urisdictione carerent, hoc De
447쪽
DE IURE ET OFF. ARCHID IACONI. 36
ereto quantum ad Minorvales istos gradus minime cine ludi decla
Archidiaconus etsi a Cura immunis, aliud Beneficium simile, seu aliam Dignitatem vel Personatum in eadcm Ecclesia consequi non potest : dissimile poterit, modo sit Canonicatus, & consuetudo non repugnet ; non verb aliud simplex. ' Nullibi verb absque dispensitione aliud Beneficium quod curam habeat animarum, seu Dignitas, seu Personatus vel ossicium illud sit, seu residentiam requ1rat, quam is de b Parochiali Ecclesia, ubi non recepta Extra vagans execrabιlu , nonnulli Iure non elle cautum incaute afferant. Relidentiae obnoxius Archidiaconus ; ille maxime, qui jurisdictio ne potitur. Eces euis enim quarum ipsi tradita cura , lure naturae adesse adstringitur, non secus quam Nauclerus navi, exercitui Dux, Praeses prosinciae quam regendam accepit. Residet, si adsit Cathedrali Ecelesiae, vel maneat in Archidiaconatu, quantum salvo hon re Cathedralis Ecclesiae potest, vel quandiu res exigit Ecclesiastica. Cui si procurandae absque fraude institerit, etsi absens, praebendae fruinctus lucrabitur, neque ipsa diaria seu distributiones quas praesentes choro percipiunt, amittet. Sic enim E mente Juris declaravit sacra Cardinalium Congregatio. ς Archidiaconus non residens, Parochis & aliis fori interioris curam gerentibus minim Eque residentibus, poenam a Concilio indictam non incurrit ι tum qu)d ipsa munia is Concilio expressa , quibus residentes vult insistere, eorum sunt maxime, quibus est jurisdictio interior, neque ex his nonnulla, etsi vellet, post et explere Archidiaconus : 4 tum qu bd Concilio alia poena statuta in eos qui fori interioris, alia in eos qui exterioris curam exercent. Certum tamen Archi diaconos Constitutione Pii IU. super residentia Pastorum edita comprehendi. Visitationi Ecclesiarum quotannis, imo quoties opus fuerit, non ea ca speculatione, sed emissiliis oculis, Archidiacono incumbendum : idque si satis Iuris mentem fuerit assequutus antequam visitet Episcopus, culus est supremam manum incoeptis apponere. Parochi sumptu, quantum neri poterit, exonerand . Procurationes visitatione non impensa , ne Suspensio ipso facto contrahatur, mi'
Si jurisdictionis fuerit compos Archidiaconus, in notorios peccatores animadvertet, inquiret in delatos, vel infamia aspersos; quae de plano poterit, diiuniet: quae longioris erunt indaginis , ad judi
Si iurisdictionis expers, i a quiret saltem , de ad Superiorem quae deprehenderit , deferet. Ea quae scandalum , peccati statum , vel periculum peccandi implicare agnoverit , absque operae concessatione urgebit, & in meliorem statum Superioris suaque opera restituet s
i Peritiam eorum quae in visitatione praestanda sunt, Iectione &
peritorum usu ass. quetur. PARS P R i MA. T a
448쪽
Visitationis denique officium exereens, 'non quaret qua sua sunt, sed qua fefu christi et pradicattoni, cohortationi, correctιοπι, reformatι ni quantum potεrιι vacaudo , ut fructum referat quι non perit.
CAPUT XII. Archidiaconos, ut sedulo muneri sesic o incumbant.
C Eo ne fruthra, spectabiles Archidiaconi , de nomine & officio nostro suscepta videatur ista disputatio , expendamus , obsecto , quid nominis, quid ossicii ratio h nob s exigat ; ne si nomen vacuum & veluti imaginarium gradum retinuerimus , neglecti, imb deserti ossicii serius nos poeniteat. Christi Domini atque Ecclesiae illius Sponsae ministerium nobilissimum sortiti, caveamus ne scelere
ullo nostro dedecoretur, ullave oscitantia negligatur. Sarum fidelis ct prauens cois utiu supra domνm famulam , μι es trιtici mensuram in tempore t buaι, Dper omnia domini bona constitu nur. Eia , praestemus nos fideles, ut Deo, proximo & nobis ipsis nostrae operae bene colint cicatae constet ratio. Prudentes limus, ut tempestive & utiliter omnia peragentes, nee fallere velle , nec falli Posse videamur. Quid oculi Episcoporum dicimur, si quae videnda lunt oculis conuiveritibus, aut terrenorum humore caligantibus & suffusis conspexerimus a Sι oculus simplax fueris, rorum corpus lucidum eris. Utique si purus Dei culius. si merum Ecclesiae subsidium, non vanae laudis albugo, non turpis lucri lippitudo nos ad officium permoverit , totum Ecclesiae corpus lucidum erit, nostroque exemplo splendescet s & si quae membris peccati extiterit obscuritas, nostra opera evanescet. Sed si lumen quod in nobis est, tenebra funt , renebra i s quaura erunt e Si caeci caecis praestiterimus ducatum, quae utrisque inferiorum foveae vitandae spes reliqua Num peccatorum tendiculis involutos explicabit, qui laquem speculationi, quirere expansumsuper Tabor evaseriι 'Quae servandi Christi exercitus ratio, si speculator fiat proditor, de miles desertis signis ad Satanae castra impie transfugerit Cogitate, obsecro, in hierarchia seu sacro Ecclesiae principatu, sacrorum Operarios tantum numerari iniquitatis nullos, nullosve cessatores : operationem nostram definitam, errore vel scelere immundis verbo Dei purgandis, & ita praeparandis, ut gratiae lumine sacerdotum opera possint illustrari. Hanc in hominibus purgationem inferiores coe- .lestes hierarchae promovent ; Angeli videlicet , admin ratorii illi Spiritus , propter eos qui hereditatem capiunt salutis, in minisperium missi. Ita ut nobis cum Angelis. quae Dei in nos magna honoris dignatio. est, ejusdem circa homines operationis ac ministerii intercedat communio. At quae ordinis inversio, si quos pro viribus suique numeris ratione caeteros praestare mundos oportuit, voluptatum coeno
volutari non pudeat, illudque audire protervis , ab immundo quis mundabitur ' Horrendum ellet daemonibus o os subjici , quos nostri
449쪽
DE IURE E T OF F. ARCHID IACONI. Di
Exoreistae ejiciunt, non posse nos excludere, quos ipsi caeteris ex. pellunt: indignum , durum eorum imperium ferre , quibus nostri administri imperant. Inanis equidem ritus, quo Aquiloni opposui. stantes Evangelium pronunciamus , niti Contra eum qui t inpariabus iasisu. . lonis, in illius castris sortiter dimicemus, qua D aboli opera venit d Fol- ἔν-. 3. mere. Christum , obsecro, Ministros suos λlloquentem audiamus nos, qui Ministri eius sumus & dicimur, IPisi mι Θι ministran , ait, me I . I . sequatur. In me io vestrum sum s t ινμι ministrat. Non veni mini- Mai. H,.st fari, sed ministrare , ct dare anim m in redemtito em tro multis. Non ivis serv us major domino suo : qui maior in vobis, fiat sicut minor; ct eius L. . . praeessr, sicut mimstrator. Numquam in eum Diaconi sive Ministri nomen vere quadrabit, qui ministerio non incubuerit; ν eundo quip- cia 1. viis. e. judicanio, consul n o , Pratores, iudices. Consules appellantur e neque qui ministrat, nisi in ministrando Dei & Eeclesiae , se ministrem verὶ profiteri poterit. Minastrorum quidem improborum & inutilium turba Ecclesiae est oneri, non honori ; non lublidio, sed detri. mento ; luctui, non solatio : eaque non solos desertores aversatur . di transfugas, sed & stertentes ae otiosos; qui talentum sibi creditum abscondunt, non augent. Execratur Dominus Iervum inutilem, quem Iigat s manibus ct peuibus in reπebras exreriores , uba fetus ct stridor . se dentium, iubet projici. Diaeonum in s nistro humero gestare orarium Marium M. vult Ecclesia , dexteram autem partem b bere ιιberam, ur expeditius ad n A. Tministerium sacerdotale recumaι : eoque ritu nos . vel silenter edoiacet, veternum excutiendum, incumbendum osticio. disciplinae saxa cienδae invigilandum, idque non segniter, sed studiose & continenter raestandum : sarem enim operara est mauus remissa ; manus autem iafritum divisivi parat. Veras certh & perennes minister ille comparabit, qui erenum latratus. salebras aspernatu . per obstantia quae---Y-ι, . Iibet inoffenso pede Christum Dominum sequutus fuerit. Nam emenso hujus vitae curriculo, ipsum assequetur, aeternumque beatus 'Miίαν.
Finis libri de Iure 'cio Aubidiaconi.
450쪽
Tractatus de Absolutione ad Cautelam. Cap. I. UID sit Cautela. Cap. II. Quid sit absolutio ad cautelam.
Cap. III. μ nde introducta sit absolutio ad cautelam. Cap. I U. Quibus in casibuι locum habeat absolutio ad Gu
' Cap. U. Quis finis, quislat essectin absolutionis ad Mutelam. Cap. VI. A quo absolutis ad cautelam peti debeat. Cap. VII. Qua sit forma absolutionis ad eautelam.