장음표시 사용
451쪽
Autore I. TouRNET Advocato Parisiensi.
S. D. FAMA est , REVERENDIssIME ANTIs TEI, saepe
contigisse, ex complurimis ardua montium celsissimorum, Alpium forte vel Pyrenes anhelanti ascensu scandentibus, ut unus lapillum e loco vertici viciniori in profundissimi praecipitii declivia pro)iceret, quo statim in ima vergente , filisse luculentam imbrium nubem solutam, quae magno impetu cum fragore 3c repentino profluvio deorsum delaberetur. Idem propc mihi nudiustertius splendidisti ae tuae mensae accum. benti , nec tam exquisitis epulis & non esurientes ad carpendum invitantibu& intento, quam urbanis & perdoctis sermonibus tuis attento evehisse comperi. Clim enim pleraque
de censuris Ecclesiasticis coram Pontificii Iuris peritissimis Canonicis drelevit leo Rotomagi Ossiciali tuo , eodemque vigilantissimo & prudentissimo Cleri Gallici Syndico, atque Araria Pontilarae Vicario quoque tuo, egregie, ut moris est Z x iij
452쪽
tui, dissereres, tum excidit mihi Absolutionis ad cautelam.
mentio : ad quam Voculam tanta repente dicendi se tibi se-rs obtulit, ut etiam sublatis mensis facundissima dc nivibus ybernis uberior tua vix quiescere potuerit oratio ι ad cujus splendorem cum tanquam ad Solis jubar mens cogitatioque caligare videretur mea, obstupefacto similis, se trepidante vestigio a conspeetii tuo discessi : donec ad me reversus , Meandem quaestionem a quibusdam Juris Canonici Interpretibus agitatam M pertractatam recordatus, paulisper confirmari coepi, manumque calamo admovi, imbreviter id quod non tam de novo protuli, quam quod de ua amplissima disput tione excipere potui, hujusmodi epularum avidis reliquiarum instar objicerem. Debueram tuae in me benevolentiae, me quae in te observantiae locupletius edere testimonium, sed tamen ingenuorum debitorum, M in quantum facere possunt pro tempore contendentium, exemplo, hunc perbrevem Tractatum-, quo tibi animo porrigo, accipias rogo, si per tempus& negotia licuerit toto exasse sperans me tibi satisfacturum. Vale.
453쪽
' ' 'ς ς v xio, vox est Iurisconsultorum
Propria, quorum consilio unicuique cavetur ut securitati suae provideat. Iustinianus in L. Sancimus 3. C. de Herb. O rer. signi ie. definit eautionem ἀσφαλμαν, id est securitatem, quae generali nomine vocatur. Satisdatio , speciali Flde iussio ; qu bd in Iure ita frequens est . ut ubique& passim occurrat. Cunxverb homines contendant , aut super civili, aut super criminali controversia , inde fit uecautio varie constituatur : in civili causa qui cavet, dicitur Pras . id est qui praesto est paratusque ad praedia pignori opponenda , hinc rediis de ρradibus cavere veteri formula : qui verb in criminali ju dicio cavebat, UM dicebatur. Ausonius utrumque in monostllabis describit: -is subit in litem capitali jud e ο ρ VM.ehm Iis fuerit nummaria quis dabitur ' Pres. Ex quo colligitur cautionem respicere tempus futurum de in eventum aliquem qui incertus est dari, quasi quaedam sit provisio ne tempore res pereat : qui enim in praesentia satisfacere potest, non opus habet gravari cautione. Res enim ipsa cautione est securior , quae plerumque fragilis est , juxta illud Comici in Asinaria r. Semper o Iara nestra sunt ma s, credunt quod vident. λοιμι est, nihili castio en.
454쪽
Hinc ab Ulpiano dicitur, rem cautione potiorem esse, L. Sustectus s.
F. de s p. tui. ct curat. dc a Paulo se agilitas eautionis dicitur, L. deus 1 a institutus 66. g. x. Τ. ad Se. Treb. de ab eodem in Certus cautionis eventus, L. tupisti G. st . quod DC. tui. aut . An autem sit Cautela idem qubd Cautio , posset quodammodo dubitari , cum in malam partem plerumque Cautela usurpetur, & pro deceptione videatur accipi Lono autem aliud est cavere, & aliud decipere, ut etiam cautio plurimum differt deceptione. Et forsan eorum nimia subtilitate contigit, qui fraudes formularumdiu cupiis nectebant, ut cautela coeperit haberi pro suspecta 8c fraudulenta provisione :cum tamen Gallus Aquilius, qui cautionum formulas plurimas edidit, nunquam Iuris Civilis rationem ab aequitate seiunxerit, ut Cicero ipse testatur in orat. Pro Caciuna. Imδ 3c Cautela apud Juris Autores pro cautione sumitur. Duobus certὸ in locis hanc vocem
in ea significatione poni invenio, prior est Cati in L. s defunctus is . 3n fine j. de procur. cui ad communi dividundo judicium datus est ad
agendum, item ct ad defendendum videbitur datus, dulιei cautela interponenda. Alter est Pomponii L. quamvis convenerit 6. st. de Pignor. ac . prius idonea cauιeia a debitore pro indemnitate ei praestanda.
Sic eo sensu , Canonistis cautela pro cautione intelligenda est usurpari, qu bd caveatur tam excommunicato quam parti litiganti : Maliis si e multis in locis absolutionis ad cautelam fit mentio, cat. Ckm
desideres cap. ter tuas, cap. sacro, rat p. venerabilι de sentent. excommuis mic. vud Gregorium, eat. Apostolica de excepi. apud eundem, cap. vemens da testib. cap. ad praesentiam de appellat. ec in tribus Constituti nibus Innocentianis, CV. Ioler, ea'. trasenis . cap. venerabilibμs defensent. excommmmc. ιn s. dc aliis plerisque locis.
Α Β so TIo ad cautelam potest sic utcumque definiri. Abisul I solutio de facto , cum excommunicatio nou tenet de jure οῦ quae definitio est Alexandri I I l. in cap. ad praesemium de avellation iri inpud Greg. ad haec verba, Licet non esset excommunicatur de iure, o fasto tamen fecerunt eum vi olol. Itaque de facto absolvere , & ad eau telam absolvere idem sunt. Vocatur etiam relaxatio ad cautelam dicto cap. ad trasenciam de avellat. ct ca . venerabilibus de sentent. excammnnis. εκ 6. Dicitur absolutio de facto, nimirum propter cautelam vel cautionem quam tenetur dare absolutus de sistendo judicio, di parendo sententiae Episcopi vel alterius excommunicatoris: Ecista cauuo est furatoria , cap. ad reprimendam de . ordo. quod est In nocentii III. ad Rotomagensem Archiepiscopum dc ejus Suffraga neos, cap. ciem desideres ibidem : dc vocatur etiam fidejustoria, cap. si clera I S. eo cm de sentenr. exsem ι' o. ec aliquando loeo sacramentific
455쪽
DE Aps LUTIONE AD CAUTELAM. 3 γ
st tanthro manualis promissio , eat . sver ea de sent. excomm. ἄγω dore Or. de illa est forma veI consuetudo Ecclesiae et ideoque de facto exigitur , cap. venerabiIιbm f. sed si ex canis desent. excomm . in s. cas.c m eontingat de est . ct pol. iud. detegat. ια antiquis. Unde apparet sententiam absolutionis ad eautelam esse provisoriam, dc suspendere quodammodo effectum excommunieationis. Quae si post absoluti nem injusta videbitur , ipse excommunicator tenebitur' excommuniis cato ad omne intereme . cap. saero flesentem. exeomm . sin iusta pro bata fuerit, excommunieatus vitissim tenebitur adinteresse ex comis municatori , ibid. Praeterea de facto etiam est talis absolutio , quia est de gratia quae facti est, non juris: unde dicitur in eap. e.m contingas
Et hoc tenent Interpretes Iuris Canonici secundum Rebutam in addiariani b. ad Regnias Cancellaria regni. 6o. de Ludustentiis. Imb ἡieituritaeter jus, vel supra jus z fi enim effet de jure . deberet causae cognitioia iudicium deduci, ut eonstaret de Veritate causae appellationis , an tequam 4aretur absolutio ad cautelam, d cto cap. -m eontingat L. f. deLI. & sic contra rationem juris & de gratia speetali sunt introductae Decretales, solet, εe per tuas de Sem. excomm. in c. Eadem absolutio a cautelam locum etiam habet in sententia suspensionis, dicto cap. Αρο- potica de exceptιοπ. cap. ventrabi I. de Sent. excomm. sed in sententia interdicti generalis non admittitur , cap. praesenti da Sent. excomm.
Denique dicitur ad ea uteiam pluribus de cansis: vel qu bd caveatur excommunicato, ne videlicet illius acta praetextu excommunicationis inita dici possint; quae si veritas appareret, facilὸ rescindi possent : vel qu bd caveatur etiam aliis personis, ut sine scrupulo eum absoluto possint communicare, conversari de participare: vel ut amplius caveatur parti contra excommunicatum litiganti, ut post absolutionem ieeat cum eo negotium gerere , ea . solet de Sentent. exeomm. 3n 6. 3c dicto eap. per tuM. Sed melius Glossa dicti ev. adprasntiam, ct eap. Duifieasti r. de Homicidio, apud. Gregor. existimat diei absolutionem ad eautelam ; qubd scilicet quamvis excommunicatio nulla esse aliaratur, tamen ad Omnem ambiguitatem.tollendam , δe ad malorem, cautionem excommunicati, ut tutiori loco sit illius eonscientia , talis absolutio postuletur, si sorth aliquatenus e 1 opus esset: de in Omnem eventum, si nimirum excommunicatio quae injusta dicitur, tandem hjudice iusta reportatur et qua forma dicitur quoque poenitentia ad cautelam dicta cap. significasti. re seqMenti et cum dubitatur an culpat contracta sit, Ec poenitenti, fit opus , ut in homicidio casuali, Bc si milibu .
456쪽
CAPUT III. Unde intra ducta sit Absolatio ad cautelam.
EC c L a s t A , ut gharitatis & veri amoris officina , suorum utiliis tali & saluti semper invigilat, & tum maxima consulit , cum
laedere incautorum & imprudentium opinione videtur. Nam cum vulnus instigere censetur, tunc sanat ι cum necare , tune ad vitam revocat i cum dedecus adferre , tunc dignitatem auget. Ideo ex communicatio , quae gladius dc fulmen vocatur , nunquam est mortalis & noxia, niti quando contemnitur, east. I. de Semenι. excommunica . in 6. Contra . ut ibidem dicitur, est sui natura & intentione Ecclesiae medicinalis, disciplinans, non eradicans. itaque cautE providere Iudix Ecclesiasticus debet, ut in ea ferenda ostendat se proserqui quod corrigentis fuerit & medentis ι ut scilicet qui ita punitur pro temporali aliqua poena. salutem consequatur in die Domini, Gn. di xt. q. 3. Hine illud est D. Ambrofit ib. 1. de insciis cap. 17.
E sopi affectus bοπι est fanare infirmos, serpentia auferre ulcera, alιqua adurera, non absΩndere ι denique quod sanaia non potes, cum dolore amputare.
Clim verb probitas rubore provocetur, ob id medicinalis dicit ut
excommunicatio ratione effectus, quδd nimirum excommunieati plerumque rubore perfusi se fiolium consortio videntes exclusos ,resipiscant , εο ad bonam frugem redeant, can. mulιι M. f. I. Indi verisimile est Ecelesiae mentem esse, ut nemini salutis comparandae via oecludatur, sed quovis tempore misericordiae dc indulgentiae fenestram aperiat , α quemvis etiam sacris de communione Sanctorum interdictum admittat dc amplectatur . modi, humiliter remedium animae aegrotantis, vel anathematis mucrone saueiatae postulet , & collum Ecclesiae parenti submittat , ut omnino eostquam plenh satisfecerit, ablolvatur, vel saltem ad tempus vel ad cautelam absolutionem impetret. Haec enim cautela vel cautio tam in favorem ipsius excommunicati, quam caeterorum gratia exigitur, ut paulatim incipiat se judicio Eς-elesiae subjicere, qui videbatur illam irritavisse; vel innocens pronun- cietur, si sententia in illum lata non teneat : idque videmus 1 Iure Civili non esse alienum ε, cum nunciatio nulla Praetoris partes in prohibendo cessare faciat, L. unie. F. de Remissionib. argumento L. 1. c. de Ingenuu manu. de quod in dicta L. unica, dicitur remissionem fieri , Praetore nuntiationis, quae non tenet, quamdam videtur habere assinitatem cum eo quod in Iure Canonico dicitur , relaxationem fieri
quando non tenet excommunicatio I non aliter quam clim vicinus nun-' tiavit novum oeus, dc haec nuntiatio non valet, remittit vel missum Reit Praetor . .
Clim igitur omnia excomminicatio in eum finem fulminetur. civerrati & delissi veniam petat censura notatus, atque ut se reeonciliov
457쪽
DE ABSOLUTIONE AD CAUTELAM. 3r
Ecclesiae matri piissima: ἱ danda est opera, ut quoties absolvi desiderat
excommunicatus , audiatur, praesertim cum habet aliquam justam causam sententiae eontra se latae impugnandae , ut dc nec plenius de ea sit cognitum , in omnem eventum vel ad cautelam absolvatur. Sic plerumque dabatur tempus excommunicatis, intra quod satisfacere praecepto Ecclesiae debebant, quo facto soluti erant vinculo censurae. Id autem licet ex Canonιb- poseolorum colligere cap. 33. ωι cumque Episcopus curam sibi commissam non susceperit, a communione sejunctus esto donec susceperat, ε - αἰ iu bri suodsi non sua voluntate, sed populi malitia d sedere fuerit coactus , maneat Episcopus. Hic enim in suspenso est excommu picatio, donec satisfecerit, ut in cautela, interim dum examinabitur utrum juste an iniuste fuerit excommunieatus. Praeterea & in Sardicensi Concilio cap. l . vel i7. apud Gratianum, Can. si Episcopus forιe iracundus. Si quis innocens ab Episcopo forte iracundo a communione expellatur ct excommunicetur, providendum est. no innocens damnetur aut perdat communionem a m&-no να - άθώον - Nιδυν καὼ ἰνειθω, mς υιναν re ρεῖθ . Praeterea siqua alia ratio elara & manifesta appareat, qua sententia injusta, vel nulla, vel post appellationem interpositam lata arguatur, certum estiis casibus absolutioni ad cautelam locum esse; & ideo eum talis sententia non liget, excommunicatum interim relaxandum esse , cap. solet, cap. venerabilιbus do sentent. excommunie. in saliisque supra ci
CAPUT IV. ciuibus in casibin locum habeat Absolutio ad cautelam.
EX co MMUNic ATro multipliciter dividitur , ae potissimum duplex ejus adfertur divisio s prior est, qu bd omnis excommunicatio aut iure ipso, aut ab homine seratur, cap. religioso , cap. eos qui, p. eum quis de Intent. excommvn. in s. Quae fertur 1 canone, dici.
eitur sententia Iuris et quia vi ac potestate. Iuris sive canonis absque hominis vel Iudicis alicujus ministerio infertur et & tunc cum jure producitur sententia, dicitur Canon lata sententia , sicque vocatur cap. a. de praescript . in s. Notandum tamen est ipso jure vel facto in eurrere sententiam excommunicationis idem elIe , cap. quia perieulinum de sentent. excommvn. in s. Cum verb infertur sententia a Iudice,
dicitur senon ferenda sententia, eodem fere modo quo in Civili Iure id quod ipso jure fieri dicitur, opponitur ei quod fit per Ossicium Praetoris, id est ope vel ministerio Magistratus, L. 1. 1. quoἀfalso tutor.
aut. L. I. F. quib. mod. usus'. amitt. Altera est divisio exeommunicationis, nempe elim una major dicatur , altera minor : illa est separatio hominis Christiani a commuis nione fidelium, & corpore Christi, id est Ecclesia, Can. A feltrudam m. q. 4. Minor est separatio , participatione Sacramentorum
458쪽
tantum : utraque ligat, ic animam potissimum assicit. Itaque eum quis vel , canone sive ipso iure vel ab homine aut Iudice stilicet Eeelesiastico , vinculo excommunicationis se innodatum esse dubitat. postulare potest per Iudicem competentem se absolvi ad cautelam . dicto cap. olet eod. Nam aut excommunicatio tenet, id est rite lata est, etiam si parum justa et aut non tenet, hoc est nulla est. Si tenet sententia, opus est absolutione : si non tenet, absolutio non est ne incessaria, sed declaratio tantlim nullitatis , & excommunieatus nodi est absolvendus clim vere non sit ligatus, sed declarandus est non li-σatus . cap. cum contingat de offf. dete . apud Gregor. Primo ea su quando tenet excommunicatio, si excommunicatus appellet, ad suum ex comis
municatorem debet remitti, neque absolvi ab eo ad quem appellavit . nisi urgente necessitate periculum si in mora, vel in ipso mortis artieulo . quolibet Presbytero, cap. eos qu3desnt. excomm . in ε. vel cum Episcopus qui excommunicavit, malitiose differt absolutionem . di P.
cap. per in au ct cap. venerabιιι μI. At secundo casu clim excommunicatio non tenet. quamvis non sit necessaria absolutio , de excommunicatus possit stare in judicio, dicto cap. per tuas . tamen ut plurimum absolutio postulatur , qu dicitur ad cautelam , dicti eap. stega Ubicumque ergo excommunicatio nulla est , vel dubitatur an justa sit. vel ubi periculum est in mora, ut in cap. Dcro. apud Gru. de Sent. exeomm . vel si adsit periculum mortis, disto cap. eos qui in s. vel climexoommunieatio lata fuit post appellationem legitimό interpositam , vel si sententia contineat manifestum in se errorem et quod explicais
tur in cap. venerabιlibus f. penult. de Sent. excomm . in s. Est enim maianifestus error de intolerabilis, cum aliquid iniquum sub vi praecepti vel man ali in sententia aperth continetur ι veluti si excommunicatus aliis quis fuerit ab Episcopo, quba pauperi eleemosynam erogaret, vel liquod opus aliud non culpandum faceret, veliqubd jussum aliquod hi justum dc prohibitum non exequutus fuisset J iis casibus Archiepiscopus ad cautelam absol vere potest. Denique ex quacumque causati ulla sit sententia, datur absolutio ad cautelam. . . . '
Quae verb sententia dicatur nulla, explicat distinctὶ G lossa in eap.
praesenti de Sent. excomm . in ε. ubi duodecim easus enumerat, quibus
nulla dicitur sententia et sed illi sunt praecipui, si st appellationem, si non Iudice, cap. ad audientiam de clonsuet. apud Gregor. si ab excommunieato , Can. audivimm xx I v. q. r. O Delegato contra delegantis intentionem, eap. ult. de Pris. in s. si contra privilegii tenorem , ea'. cum capella de Frisiisg. in s. EQ ut dictum est, si man infestum dc intolerabit m contineat errorem , dicto ca . venerabilibus
sed easus ille est singularis, quo aliquis absolvitur ad cautelam, quando opponitur illi exeommunicatio, ut actus necessarius cte qui sine excommunic4to nequit expediri, pereat dc ad nihilum redigatur . re inpellendo illum ab agendo e tunc absolvendus est ad cautelam de ad effectum, ut agere possit, quod notatur ire dicto cap. veniens de testo. apud Gog, orca finem, ubi audiuntur canonici excommunicati , ut
459쪽
DE ABSOLUTIONE AD CAUTELAM. ara
probentur per eos quae facta fuerant in Capitulo, eum nulla aliunde emergere posset probatio ἱ dc ideirco mandatur 1 summo Pontifice b. batibus de Novolante & Casae Dei, ut eos absolvant ad cautelam. Vult tamen Rebutas dicto loco peti absolutionem ab ipso quo lata ex
Ut autem absolutio ad cautelam loeum habet in casibus supra dictis ;se certum est eam locum non habere in sententiam Interdicti in ali-rua loca generaliter lata: quamvis in excommunicatione & suspenone soleat dari, ut cap. Irio supra dictum est, & in cap. Apsotieade Exceps. ωρ. venerabιli, apud Gru. dc redditur ratio ab Interpretibus , quod cum excommunicatio sit durior & periculosior interdicta. idcirco praesenti remedio excommunicatis est subveniendum et vel quia cum absolutio ad eautelam non detur nisi praestita juratoria cautione. ut dictum est, & ut plurimum interdictum propter Principis aut domin4 temporalis culpam interponatur ι iniquum esset si innocentes qui talem peterent absolutionem, cogerentur iuratoriam praestare cautionem : vel tertib & melius , ut videlicet domini temporales qui plerumque adversus Ecclesiam sunt contumaces , magis hanc poenam reformident, videntes tibi omnem absolutionis spem ademptam , donec de causa penitus cognitum sit, & culpam emendaverint , dicto cap. solet de Sent. excommumc. ιη 6. Id quod, ut dictum est, valet in Interdicto universali, veluti populi totius . non in Corpore aliquo, vel Collegio, vel Universitate aut Communitate, in quibus relaxa tio datur ad cautelam, ad hae quoreiam , de Avellarion. apud Gregor. & ibi Glossa, cap. trasenti de Sent. excomm. ιn c. Hic autem animadvertendum est quoties datur absolutio ad cautelam , vel ob periculum morae , vel morbum gravem , vel ad certum tempus, vel aci effectum vertae rei, ut ferendi testimonii, vel ob aliquam aliam urgentem occasionem, non cimnino solvi excommunicatum, sed sublato impedimento, & jam sui factus compos & liber ex communicatus, debet adire summum Pontificem, dc qu in citissim Epotuerit se illi praesentem exhibere petendae plenae absolutionis causa,& in finem satisrictionis; alioqui finito periculo si id negligat Aeere, re-
incidet in excommunicationem : & ideo dieitur illa adsolutio cum reincidentia, vel ad reincidendum, cap. Apostolica de Excepi. a ud Greg. p. eos qui de Sent. excommvn. ubi Glossa duos casus notat rei ne identiae. Prior, cum in periculo imminenti aliquis ablolvitur, quo cessante non
potuisset absolvi nisi , summo Pontifice, qui si se praesentare nolit,
aut negligat, reincidit in priorem excommunicationem. Posterior casus est, quando absolutus ad cautelam, Papa fuit remissus ad D iceee sanum vel alium , si infra tempus se non repraesentat, ipso' facto re inocidit in pristinum vinculum excommunicationis. Quod si quis ita absolutus non possit adire summum Pontificem, vel morbo vel alici impedimento, per procuratorem potest peti absolutio, eap. cum desideres 2 cap. porro de Sent. excomm . atud gre)or. & ibi Panormit cap.
lateirex As de iudicita. Postremo locum habet absolutio in exempto,
460쪽
qui Diceee sano si excommunicetur & appellet . absolvendus est ad autelam, quasi nulla sit sententia, quae tanquam a non suo judice
contra exemptum fuerit prolata , cap. cum olim L. de Praviter. Nud Greg.
QUAMVis in cap. h. supri breviter attigerimus finem de effectum absolutionis ad cautelam ; tamen hic distinctius & apertius
. exponere visum est. Ac praecipue quinque referuntur fines absolutio. nis. Primus est, ut favor&ςratia Ecclesiae magis innotescat, quando scilicet sententia tenet in excommunicatum lata, si excommunicatus firmius & probabilius eredat quod sententia non teneat, conceditur in omnem eventum illi ad cautelam absolutio. Nemo enim debet indefensum jus suum relinquere, L. illud quoque F. de Hared. petit. Est enim ante omnia consulendum animae ulceratae , ut conscientiae . detur refrigerium, quo possit paulatim accedere ad divinorum mysteriorum participationem. Estque cautela respicit personam ex communicati, & in eo mortis est periculum, cui excommunicatio aequia Paratur, cum quis propter eam de propter peccatum facilius moriatur, Can. Eριθροι xi. q. 3. O eap. qua βι ute de Appellat. apud Gregor. Secundus est finis vel effectus, ut etiam caveatur at is quibuscum excommunicatus posset in saeris communicare, & aliis negotiis necessariis, quod ali s fieri non posset sine periculo saltem excommunicationis minoris , cap. statuimus de Sentem. excomm . ured Gregor. ct
ev. si ver. eod. Tertius est effectius , ut vitetur injuria & infamia quae per excommunicationem infligitur, & tollatur opinio ejus qui putat se falso en excommunieatum, eap. e.m desideres p. secunda de Sent. excomm . aput Gregor. Quartus est ad cautelam futurorum , ne sellieet quae gesta fuerint ab excommunicato, fiant irrita, dicto cap. stet 1. Mntus ad cautelam vel subventionem veritatis probandae, ut in ficto cap. veniens a. de T V absia. apud Gregor. Videretur etiam ab Iulio ad cautelam maximὶ favorabilia propter eos . qui communicantes cum excommunicatis innodantur excommunicatione minore pquod non evenit clim absolutio ad cautelam praecessit, ut mox dicetur, ut in casu cap. si verὸ de Sent. exeomm. apud V regor. His igitur de causis datur absolutio ad cautelam I nee tamen is qui petit
se absolvi, fatetur se rectὶ excommunieatum fidisse, per regulam illam
sui gratia 4aversariis se submittit, iuri suo nen renuntiat, cap. veniens deren-ciat. apud Gregor. Unde quaeritur . si judex vel adversarius petat ut iste confiteatur sententiam tenere, antequam absolvatur , an confiteri cogatur Dicunt Interpretes in eap. per tuas non teneri , quia ex consessione partis non debet crescere vel decrescere jus ad