장음표시 사용
11쪽
Duo abhinc anni sunt, eae quo in Bibliotheca Vaticana eos libros manuscriptos evolvere coepi, quos angelus uitis thesaur0s reconditos in Summum rei litterariae molumentum estodit. In qua long divers0rum scriptorum serie eos mihi primum conferendos duae auctores Latinos, qu0rum opera philologium praesertim spectant. Scriptores enim Theologos libenter iis reliqui Xa- minandos, quos videbam in illo campo versantes doctissimosv0lo e Benediclinis, qui Romae sunt libros de iure e nati eouectionibus aut iterum a viris consultissimis sciebam inspectos aut in usum omm senii nus eae amicis mei conferebat: scripta Grammatici argumenti prae temporis angustiis pquc attigi quae p0rro Medicinum spectant retractavi quidem, sed n0n mea cura prodibunt, quibus me imparem Sse Sentio, verum propediem indefessus phil0logus Darembergius, doctrina medica aeque ac laude litterari clarus, Scriptores illos de Renedica restitutos et integriores in publicum emittet. Celera vero fere omnia per classica, quae Maius e codicibus Vatieanis primus edidit, contuli itidem primus post mortem doctissimi editoris. Imrum partem priorem iam nunc inhibeo, alterum P0St-
12쪽
rcui, quibu opus esse id butur, uin cla dispululi0ne de iis locis, qui in s hae curae Secundu profucrunt. Disce monilis iam in eo eram ut alis Suis libellu in relinquerem, quum mihi ulla tu es dissertuli de Ciceronis ibi is de Ioel ublica, quae rescio quo infortunio ad hunc usque diem ne latuerat, et nunc Mululum H 0ratur. Est dium luti lectuliariter utque Scitu di9nu, quae ea uelut in uti ex illis Fasciculis, qu sinquiis men Sibus 'arisii pr0d unt ociorum n0mine, qui
eo conscribunt. Censuram eum volo Iourn de SubantS, 1859, ut embre,
p. 655 , quant Ch. iraud egit de laudati j)eris ulliunt versione si illic allera, quam haud diu ante curavit illem ain, vir eloquentiae laude clarus, cuius hoc n0vissimum olyus aequi iudices uno ore celebrant nec euo quidquam de laudibus summi viri detrectabo, etiamsi haec lysa clasSicorum interpretuli vero litte- ruri in ludi mihi obstare videatur. Lunguescunt enim studiuphilolo uica apud facundissimum populum, litteris fere dixerim
natum, in cuius Sum x Bibli0lhecue , ut dici solent, edunturitu in Sillula ui, Si ira cu Sit liber, versi Latina, Sin vero Latinus coulea lus, Gullica inter iretuli dextro submit uiui oculo, dum i istus classici opus sint Stro relinquatur unde equi SS0let, nitui iuue Drum Ple' uultu illis no i licet esse um)ihi lexios, ut hic ult Do sit innissior dextrorsum ii, i rel. IIo mulum etiamsi
13쪽
inutiis non ridebiti/r, urat iit est et prosi dolor i tum tale pulet, ut fit verum flan tribuerim querelam, quum unum e ullis doctioribus audivi moventem iam e per Dentum est ut librum Latinum subhorrescamus. , Sed non lubet hoc aruumentum l0nsius perSequi.
Illud solo res mihi est eum docto illo censore, qui quo melius ille uini laudet alteram versionem , quae ut plerumque siti, lolige distat fel saltem distare dicitur u superi0rei, primum persequitur uti curas secundus, quae admodum profuerunt eaetui Tulliano Spero fore ut melius mox probet, quo n0mine doctuet elegans altera praestet Gallic interpretatio, quam quod de editore Romano demonstraverit. Fallitur enim huc in re vir doctissimus, et ita, ut verbo saltem illius errores redar9tiere
Contendit ille p. 666 fere singulos versus prioris editionis disture ab iis in secunda recensione atque ex Libro I Fert 12eXempla , quibus hoc discrimen palam iut. At neque illud verum est, neque hi loci re vera in ultera editione emendati sun . Ram p. 29 tyrannis p0pularis )r tyrannica p0pΗlari), p. 5o in prim autem pro in primo genere tamen in
iam in prima editione emendavi nutus, nempe in Addendis p. o 2 et 555, sed latebunt illa Gallicum editorem, qui quo citius versionem et editi0nem Subleaeeret, inqui folia quamprimum sibi sub- millenda curaverat, antequam integrum opus editum esset hinc factum est, ut ait Praesertio adhaereat editioni Gallieue sed uuii Additumenta timendationes, quae quinque Passini C0ntinentur Plium si sperni in uino non debuerunt, non feruuit illem uiuius.
14쪽
IIuius SubScripsit, dum eae mea Collati0ne apparebit iam si rectorem illa in palimpsesto emendasse. Denique in Cap. 40 3 2 vir doctus aequiescit in uuii correcti0ue de quo progrediente oratione sutura ni dicturum philo pr de quo progrediente oratione ventura me dicturum puto iam in u0lis lini P0ρ0sila, sed item spernenda, nam quod iri 0eli coniecerant multa nexui quidem c0nvenit, rerum mea Collatione adiutus obelus plura Supplendo verum Tullii unum restituit. Peruit vir doctus inloe de orth09rophia, in qua quid altera priori dili0ni praestet, nunc inquirere n0n lubet tin loco defungar, quem idem ille
attigit s. 667ὶ Libri II est Cop. 4 S , ubi dispulant de
adventiciis mercibus moribusque in urbibus maritimis atque etiam quum manent 0rpore, animo tamen X currunt et Vagantur), Maius urietatem rotaverat excurrant, unde factum erat ex curiant viri docti fecerunt excursant, quod in9 eni0sum esse dixit et haesitu uter non accepit sed haesitandum non erat, verum codice iterum inspecto legere debuerat exulant Sic enim recte
Est iu imi hic unus e multis illis locis ubi Maius carpenduquudum n 'li' mitia miscuit secundae munus emendati0nem cum
15쪽
priore scriptura, et Nic est 60liati passim eaetui Tulliano prodesse poterit. In qua lub0runda quum versarer, sirma apud me nata est suspici Maium nou totum librum altera vice eae ι- minasse, verum iam substitisse in iis locis, quos viri docti agitaverant. Hinc alterum editionem cave ne pro archetypo habeas, ut
fir docto videbatur p. 668 . Nec deo excellit, ut cum eodem p. 668 queramur eum nimis utere in praegrandi Maii collectione
diversorum auctorum quam querelam miror Parisiis SSe motam,
ubi in eleberrima Bibliothee Regia nullam ex tribus uuii Gl- leetionibus integram invenire mihi licuit anno 1857. cui defeetui, quo uno uide impediebar libros manuscriptos rei grammaticae in illa bibliotheca aecussurus, me tandem monente
At censor noster alteram adhibuit editionem Iomanum, imo nati notus, quas p. 667 recte summi momenti esse contendit, quippe quae editoris lupendum testentur eruditionem. In qua rum una iis, ad quo Roman0rum ruderum investistatio perti- , net, locum indicat, ubi credat conditas adhuc iacere aeneas ii tabulus XV virum ., Non p0ssum quin maculam, qua imprudenter summus Italus adsper'itur, eluam famam enim istum
de XII tabulis in Capitolio sepultis iis aurinis debemus, qui
augustini curaverunt editionem, quam ubi Maius subridens, opinor, descripsit, summo iure addidit Gerrae Contra quod anno 1828 magnus ille impense orabat ei Romanae Antiquariae praesidem, clarissimum eum, ut sine mora investi'arentur in Aede Di Di Iulii Fastorum Capitolinorum latercula, serio dictum erat, nec ubSurde, num urin 1849 re vera sub ruderibus fusilieno Iuliue contiquis erus in est ustorum 60llereti Sucerdotalis Duq-
16쪽
17쪽
psestus Vaticanus. Introductio ag. 1.
19쪽
Nondum satisfactum est iusto eorum desiderio, qui novam atque accuratam illorum codicum inVestigationem optabilem esse censuerunt, e quibus tot atque tanta nova atque inedit 4ngelus Maius protraxit classicos Volo eorumque fragmenta, quibus rem publicam litterarum ditavit fortunatus ille librorum manuscriptorum perscrutator, lassianum de Re Publica opus dico , Scholiastem obiensem , Frontonis pistolas, ceteros quos haud illepide is minorum gentium nonnumquam audivi adnumeratos. Nihil enim in illis antiquae scripturae documentis leve neque spernendum, Sic isti, et recte Omnino, dummodo de codice perantiquo agatur aut de iis scriptis, quae Maii diligentia industriaque inedita esse desierint. Prae ceteris autem Inedita curas secundas requirunt, ut omnis dubitatio tollatur et de scriptura libri manuscripti constet iis praesertim in locis , in quibus emendandis viri docti desudaverunt. Nec spernenda incrementa libri Tulliani apparatus criticus, quem Vocant, nactus est ex repetita Λugustini codicis lectione, sub cuius Commentariis super salmos latebant Ciceronis de Re Publica libri, quam instituit idem ille fingelus Maius, cui contigerat eos in lucem
revocare. Et vel sic tamen non consenti erant illi, quibus compertum erat hiantas medelas Polybianis Excerptis alicanis at i
20쪽
luit ii ii Oolis sit illi lii , ius , lui tib ii Oi liina et natore palaeo ora lilii a C S; ientia instruolus tali ii ipsus tu in Vaticanuui revol-Vens intilla iii Eli Clit Olnis, , nec pati a perperati lecta restituerit. I : itur a in diu appetituit ei: iiiii miti esse desideri uin , de quo dicet, ain , sive dissidentia in mavis, cui Occurrendum esse multiola inarunt , n in ad hoc usque tempus subvenire potuit, nam per ipsu in illii in primum dilorum non licebat. Maiuli de litteris opti in meritum esse omne consentiunt, Et iure inmortalitatem , quamdiu haec nostra studia perdurabunt,
illius nomini praedicant, quippe qui studiosior inde sesso labore incitatus atque acutissima oculorum acie praeditus ad lucem protraxerit quaecunque nudita in Italicis Bibliothecis laterent. Nec ego quidquam de summa illius industriae laude detractu Tu Sum , nam Unus de paucis perspectum habeo, quibus dilhcultatibus longe gravioribus, quam Vulgo creditur, premerentur illius labores verum hoc unum, quod summo vir obiicit historia rei uin liOminumque seVerus iudeX, non reticebo, etiamsi pudeat sane quam ambiti0nis invidiosae crimen illi dare, nec secissem, nisi propter hanc ipsam causam incertiora suissent,
quaecunque viri do et laborarint in Maii operibus emendandisodendisque fiditus enim ad codices, qui illius ipsius operadusiurant Inudita continere, interdicebatur a fortunato Bibliothecae Praefecto, si in vasto Vaticano thesauro servantur, in Vero
in aliis usuis reconditi latebant, haud la eliciore eventu inquirere poterant studiosi deficiente bibliothecae indicatione libroruinVe numero , quem de proposit , ut quorundam sert opinio relicuerat, nain ubi codicum illi excidisset quaedam si nisi alio, vulgo erroiem irrepsisse frequenti X perientia edoctus sum. Et quid quaeso felicis tantarum rerum inventoris intererat copiam dare nolle iis, qui emendatiora adhuc edere etiam atque etiam cupiebant, quae ipse passim confitetur se nondum persecta in lucum emisisse P nos enim omnes, qui iisdem litteris
i Polybii II istor. Excerpta nomica in palimps Vatie LXXIII. Ang. M ait curis resignat retraetaVit Theod. IIeyse, 40. Dei l. l846.