장음표시 사용
61쪽
LIB. II 4 2, 3, 4, 7. 43IV. 3 7. ventiliae. Hoc loco notari potest sanni inconstantia, qui ad libri ΙΙΙ eiusdem vocabuli formam cum defendit propter etymologiam contra Odicem, qui Utroque loco et libri ΙΙΙ. conventicius per c exhibet atqui non erat cur acri praeferret scripturam in ictus.
Ibid. Iam ui incolunt eas urbes, non haerent in SutSsedibus, sed olucri semper Spe et cogitatione rapiuntura domo longius atque etiam quum manent corpoVe, animo tamen excia runt et Nag αntur. GCOde excurrant, OX factum excurlant D sic Maius, qui observationem subnectit de iis, qui r exprimere non possunt, et Laut sironunciant Verum hoc est, et apparet librarium nostrum hoc vitio laborasse, sic
corrector in fruges recte emendavit; nec tamen constans videtur vitium, nam libro I. ubi sphaera saepius occurrit, semel tantum sphela scripsit. Eandem ortasse ob causam passim in hac littera lapsus est Ι. 3 31 oblectatores, II. Sofrate, Ι ruit quod correctum in fuit attamen litterarum similitudini tribuerim ΙΙ. et 1 perlusatis, utroque loco
correctum addita , necnon . rebrum, ubi b mox expuncta est. Igitur corrector sedulo rectam restituit litteram, et hocce tantum loco contra loquendi usum l pro r emendasset scilicet 7 Sed non ita est, locum accuratius intuenti licuit mihi veram ulli manum invenire fugerat Maium emendata lectio, spretis punctis tribus, in quorum ultimo Augustini labe 'nacula posita sunt; verbi excurrant expuncta est et utraque quibus i superaddita, ut seret exulant, quod loco aptissimum spei sore ut textu reddant suturi editores. Denique ne ostendat scriptura sine s propter exsilit Q. et exsul ΙΙ. 46, iuvat librarii inconstantiam notare, nam idem illecl. 8 2 scripsit
Ι 8 11. Locum delegit condendae Romae et fontibus
62쪽
iectura Maii trini biis recepta pro undantem ill poetica airegionis descriptio ii fortasse retinenda. D O annus . t est secundae in anus non Maii Ol rectio, et nil tu id qua in poeticum equi dein cerno; sed fac ita esse atque sunt tibi lioetas undare
pro abundare dixisse, hoc loco aliud intelligo, nam fo=itibus undare hic pro aquas dare e sontibus accipiendum esset. XI S 21. Videtisne igitur unius iri consilio non Olum oriunt 'lovum populum, neque ut in cunabulis vagientem relicuum, sed adullum iam et paene puberem. Sic recte editur, etiamsi equidem pro sed legerim in codice ei: sunt enim maculae in hac quoque pagina frequentiores, quas Maius pro s habuit subiungit ille manifesto adultum habere librum , ita a prima manu, sed secunda ex I secit L. XIV. S 26. Patrocinio. Hic quoque correctorem defendam necesse est, cui Maius vitiosam lectionem patroccinio obtrudit. Duplex apparet in hoc vocabulo correctio, ut supra monui, sed utraque recte procedit; etenim pat/ rci into Suprascripta o prim bene emendata erat, tum superadditae sunt ab altera manu Oc et i, ex ci littera n acta, subiuncta o in margine, et expuncta terminatio ni in sequenti versu atqui variis modis bene factum erat.
XV. 3 28. Memoriae proditum est. Sannus lapsu est, ubi hanc probatam lectionem cum Maio aliisque exhibens, eam primae manu tribuit, nam quod haec dedera sit, recte emendavit altera in est Rar autem a correctore discedunt editores. Ibid. Saepe enim hoc de maioribus natu audivimus et ii intelligimus vulgo existimari. Verum est, quod iam Maius vidit, expuncta esse et ita intelligimus, attamen Omnes editores retinent illa proaullianis equidem subdubii scripseritne sic Cicero, nain sere ubique corrector bene einendavit, iam aliud 'ui I adscribere imisit, opinor, aut verba haecce alio
63쪽
LiB. II 4 11, 21, 26, 28, 30. 45modo transponenda esse censuerat ille ossendit saltem ordo eorum, denique nisi nimis temerarie expuncta viderentur, libenter secundae manus Xemplum Sequerer.
Ibid. Ea sunt enim demum ron ferenda in mendacio, quae non solum ast esse, sed ne fieri quidem potuisse cernimus. α Ode prima manu facta , secunda falsa. D Maius haud ita acile crediderim Maium legere potuisse falsα,
nam hoc non cernitur, nec ex Λugustini deside= tum illud expiscari potuit denique simplici modo correctus est hicce ο-cus, nam i suprascribens ex facta fecit altera manus icta: quae emendatio etiamsi speciosa non accipienda Videtur, nam correctorem latebat, Opinor, negationem in huiuscemodi dictionibus subintelligi qua de re conserri potest Osanni Excursus XIIII. Grammaticos de huius loci scriptura iudicaturos monitos velim verbum esse itidem a secunda manu esse additum. XVI. S 30. Multa intelliges etiam aliunde sumpta meliora apud nos multo esse facta, quam ibi fuissent, unde huc ranslat essent . itiosae codicis scriptionis sibi Maius
correctionem sibi vindicat est autem Secundae manus, nam littera s lineola notata esse apparet, atqui non est subsistendum
in Maii coniectura si ibi a Mosero recte improbata. Ibid. Intelliges non fortuito populum Romanum, Sed
consilio et disciplina confirmatum esse, nec tamen a cr-sante fortuna. α Codex fortunam. D Maius ita , sed non deest lineola, qua deleretur m vitiose ex sequenti Mortuo repetita; iam sic tollitur quaestio nam Maius coniecit, repetita vocabuli fortuna ultima Illaba sequentia per nam satis Otiose Subnectere huic capiti. XXI S 37. Post eum regem Tarquinium Se= υius Tullius primus iniussu populi regna isse raditur. Codex evidentissi in Sulpicius, quod autem in principe editi0ne dixi,
64쪽
id uti si itasse secutula inania a lun Tullus , id nunc in speclorursus dic vix apparet tu me vix qui dein D Muius quae quia ui scriberet, ulingi liuno locum inspectu praebuit, qui noni Slant vers. l. 50ly nulliani linendationis vestigiti in raevidisse vestaliis ist fit illi sortunatior sui , matri splendidiore coelo iuvante. opinor, cernere licuito priori supra scripta in ' puncta litteris p et alter i addita , necnon lineolarum vestigia quibus delerentur S p et , ita ut Sulpicius correctum sit in tu ius Fac nainen mihi visa in esse tantuin hanc emendalione in , non erat pin0 , cur sides haberetur librario passilii Oscitanti it hoo doces sallenti propter dolium riuod verteret, ut Servius Iullius clertio momine. Sulpicium Mico, gauderet; vel Maius qui investigavit num quis vetus auctor Sulpicium dixerit
Servium post Vanum laborem, ut ipse testatur, nonnisi commentatorem ad Augustinum ic incognito auctores idem illud tradentem assert et tamen doctrina abusus longiore adnotationerem Concoquere conatus est sapientissimum Burghesium absurdae controversiae iudicem invocans B0num factum quod librario rava reddiderit altera manus, nam recte omnino isti Golt lingius it hoc vitium tribuit, it errores in loco centuriarum enutrierationis obvios, ubi repetita lectio nil novi assert.
XXII. 3 40. Eos, qui aut non plus mille quingentumae us, ut omnino nihil in suum censum praeter caPutat tulissent, proletarios nominavit Code prima manu ha
bet centum cui D superaddita esse videtur Maio, id est factum quingeritum Fateor ne levissimum quidem istius D vestigium me videre potuisse non integra huius paginae scriptura in lucem rediit, verum ubi omnino nihil apparet illius litterae, nondum e 1, 100 aeris sacere licet 1, 500, etiamsi Gellius hunc numerum tradit; sic uschi ius in centuriarum ratione haudita hospes, 1, 100 retinere maluit, qui nulla erus quo modo Lixiano 11, 000 respondeat, videant peritioreS.
65쪽
rege est, in Primisque libertaS. a Vocabulum qui a secunda manu additum D Maius recepit, recte quod reposuerit pronomen qu carere non OSSumus, perperam Contra secundae manui
tribuit, correctori nempe, quod ulliani libri annihilator, u-gustini dico librarium, scripserit quia holocaustis non delec
sperandam, urem minimam OSuit , non quae possit esse, sed in qua ratio rerum civilium permisi οἷset, siecit. Osannus pro possit SSe propter Sequens Permici posset, restituit posset, recte omnino Maius hoc facere potuisset, nam bene cernitur eadem secundae manus Correctio. Ibid. Itaque ut tum carere rege, sic Pulso Tarquinio nomen regis audire non poterat populus . Notetur correctoris error, nam quum prima manu dederat canet re reges, altera erasit , secundae syllabae suprascripsit re, Xpunxitque ultimum illud re, ubi ne tollendum erat. Similem errorem sorte aliis quoque locis commisit. XXXI S 54 9uod proditum memoria est. Odiois scriptura memoriaest sine dubi dativum praebet elisa littera e verbi
sequentis, Ut recte omnino Osannus monuit; nam passim eadem
elisi occurrit in nostro libro II. 3 37, 50 54 59 bis 60, 61 63, 66, ΙΙΙ. 8 12, 17, 1, V. necnon his locis a manu correctis scilicet I. 53, II. 18, 29 ΙΙΙ. S 18, 27.
Atqui ex minoribus scripturae disserentiis lectio nonnumquam fructum percipit. 55. Ut ego quidem intelligo. Maius non monuerat primam manum dedisse equidem, quod haud ita spernendum esse videtur. XXXVI. 61. Inita rasio est, i consul S et i-
66쪽
rentur. Sio Maius edidit, eiu in codex habet : TquI, quod ille accepit pi ATq,u T. XXXIX. S 66. Quod avemplo nostrae cit ital ES ISuSSu n , non ad des niendum optimum latum aluit , sed itciet itale maxima cres cerneretur, quale esset ii, quo ἱratio oratioque escriberet. Praepositio a secunduin Maium Voc civitate superaddita , non recepta est ab editoribus, quos vide , dummodo opus est adhuc , nam hic quoque correctoris partes suscipiens praepositionis Volam nec vestigium superesse perhibeo.
XL. 8 67. Sed tamen est ille prudens, qui immani et et astae insidens beluae , coercet et regi beluam quocunque Ovit et i admonitu non actu, in lectit illam feram. Ostendit repetitum vocabulum beluam , probabile est admodum delendi indicia adscripsisse correctorem, sed leviorum lineolarum nullum potest cerni vestigium in pagina lectu dissicillima altera columna admodum evanida est, latent sertasse meliora inde ab
ex omni senatu Sque ad admonitu non ac.
XLII. S 69. In hoc yere uno sunt celera, ut nunquam a se ipso instituendo contemplandoque discedat. α Codex discendan Sine ulla, ut videtur, emendatione. D Maius hic quoque editor secundae manu laude se ipse Ornare studuit, nam corrector duplici viti liberaverat hoc verbum, lineola delendo priorem n et puncto monogrammati ni ita addendo,
Ibid. Ut enim in fidibus aut tibiis, atque ut in cantu
ipso ac Mocibus concentus Si quidam lenen S. Augustinus,
qui eundem hunc locum servavit, omisit allerum ut legitur quidum in palimpsesto, sed facile adducor, ut omittam duas illas litteras, nam atramenti vestigiis in hac pagina quum iam idem est color ac membranae delendi indicia sublili 0r cerni non p0ssunt.
67쪽
LIB. 1 4 6, 7, 9 . ΙΙΙ. 4 18. 49Ιbid. Sic ex summis et infimis et mediis interiectis
ordinibus, ut Sonis, moderat ratione ciet ita consenSudissimillimorum concinit. Maius addit codicem habere contra Augustini editiones mediis et interiectis sed notandum est praeterea non legi in libro Vaticano et mediis, nam primae manus scriptura in sim j is mediis correcta est in injimi l . . mediis, iam non est cur cum Maio audacter Onamus scriptum esse et Ubi litterae is erasae sunt. Subscriptio libri secundi qualis fuerit, in scripturae specimine cernere licet, etiamsi haud ita accurate inciso, nam illisorma crassior est quam in codice, solent enim in litteris rusticis quas dicunt, lineolae rectae tenuiores esse. um error apparet in ipso titulo, nam in tabula TuLII legitur, verum Code habet Tu LLI, quod editores etiamsi non scriptum legebant. Porro brevior ista lineola, quae in littera E media trans-Versa exstat, et recte Xhibetur in CICER. et LIBER , omisit is, qui incidit, in reliquis DE RE P. et XP. Sunt minora, fateor, sed offendunt in parvo scripturae specimine, quod nullo negotio
XI S 18. Esse enim hoc boni iri et Disti, tribuere id cuique, quod ii quoque digm/m. Pro cuique sannusci quoique scribere non haesitavit, quam Codicis scripturam scilicet reiectam e certiore iure servavit, quo liquidius nunc constet, ea sola forma Ciceronem aequaleSque usos esse, a nostrae aetatis ommibus nescio quo astidio spreta, etsi hicloeus in his Ciceronis libris unicus est, quo genuina auctoris manus tuta fuit a correctorum importunis interpolationibus, ipsorum aetatis quid usu surret, pessimo exemplo substituentium. D roli dolor, nubem pro Iunone inplexus est doctus editur, esie unicus quide in hic 'e locus subterfugit istorum dili-
68쪽
gentiain, iii ad Curtum Orinam Orthos: raphiam re lucebunt; denique laudati nequit in posterii in hoc e genuinae scilicet Oi- Iilliu CXC si lilii ni nulli Inoi Cora, lanii soli plum est cuique 'i d quoium i 2M Poenu et in Q re. XII. 3 26. Joi sunt tu Et sim lando refr/, non et Γα-lores, O e malitiosi. Codex disserendo , scripsi tamen disputando, tum quia paulo ante est disserendo, tu in inulto
inagis quia Nonius, qui Voc vafrum citat tunc locum , legebat disputando. γ Maius. Oleum et operain perdidit oderieinius Synoia Τ. V. p. 20 demonstrando disputandi verbum sensui huius loci melius c0nvenire, nam codex prae paucis hoc solio perspicue admodum exhibet dispulando quid Maius egerit, ubi sibi legere videbatur disserendo, equidem nescio, sed librum Vaticanum cum ullustini lectione conspirare pro certissim declaro; at secundis curis istum errorem iam correctum esse oportebat.
XXXV S 47. Quare cogitαlo Romulum aut Pompilium
aut ullum 'mem, forsan non tam illius e re puslicae poenitebit. Ita codex perspicue orian est autem Vocabulum omnino Tullianum et in exica reserendum. D Maius Doleo, qu0d 0rcellino inseruerit illud Furianetlus, nam audacter abiiciendum est me iudice . Lapsus est acutissimus codicum lector , quod eniti primo scriptum erat forta, volebat jortasse opinor, Statim correctum esse apparet in forte, sed ita ut alteri crassiori litterae a lineolae adhaereat, quod monogramma C pro accepit Maius quae quum ita sint, iniuria exica hoc vocabulo ditata esse gloriatur; nec opus est, ut cum aliis editoribus deuertemus de forma forferen , forsitan aut fortanrescribenda.
69쪽
IV. 6. Pe= fecit institutis et disciplinis, ut pudor cives non minus a delictis arceret, quam metus Code ad ictis pro a delictis Maio 1 hibere videbatur, sed non ita est, verae lectioni propius accedit palimpsest scriptura, nam librarius ubi volebat a de ictis dedit a Lilictis quemadmodum inconstantior est in terminatione es aut is, et in praepositione, de qua nunc agitur, e aut di, sic Ι 8 43, 1 , 52 electus, contra . dilectus, et Ι 8 42 correctum Hilectus, II. 24 Hiligere , utroque loco ubi e requiritur, ut ΙΙ. 45 eri ere vitiose scripsit, contra . 8 44 elabor correctum est,
denique I S 70, Ι 8 39 habet iscriptio, contra ΙΙΙ. S 17
Sed haec de librarii inconstantia sussiciant, iis qui plura desiderent amplam disputandi materiem praebet integra quae iam sequitur Lectionis arietas, quam accuratissime exhibeo illa typorum forma usus, quae quam minime recedit a codicis
70쪽
1. Alpetu liberavissent C. Duellius belli M. Marcellus
eBeLLI d. id est lineola obliqua deleta priore C.
la, ut bene multae in hoc solio cer
Sic habet codex hoc loco et 3 3, 5 , 23 quum pater. 35 smon in et 1. Singulos locos, ubi constanter habet