Spicilegium criticum in G. Suetonii Tranquilli vitis D. Iulii et D. Augusti; specimen litterarium inaugurale quod ..

81쪽

mitti iubebat. ' Notum est Ciceronem, Caesarem, Sallustium in iusmodi fontontiis indicativo uti solore, posteriore Voroscriptores coniunctivo. Credo ergo si hic Lipsit Torrontiiquo

scripturam restituendam esse, et pronomen q- delendum.

Cap. 91. Cum dedisesam in Cupitolio aedem Tonanti Iovi assidue frequeritaria somniavis, queri Capitolinum Iovem custores tibi abduci, seque respondisse, Tonantem pro ianitore ei appositum; ideoque o tintinntabulis fastigiam aedis redimiit, quod ea fere ianuis depende ant. D ultimis huius sontontiae verbis videamus. Imperfectum dependebant offendit udondorpium, qua de causa suasit dependeant. Contra sum docuit olfius imperfectum bono se habere, ut Augusti actionem respiciens, nsque tamen Suetonii aΘtate hunc morem missum significans Sod nihil id ad rem quidquid legimus, verba haec ultima modis fere ianuis dependebant corrumpunt contextum. Quid nim continere doboni Causam nimirum, cur istud, quod narratur, Augustus socerit. Sod quid γQuia tintinnabula vulgo ianua dependent, sam ob causam iis Augustus non ianuam, sed fastigium redimit Quae capiat, qui capit. Nonne ergo templum Iovis Tonantis portamus ianuam habebat Quodsi eam habebat, quidni ianuae, sed potius fastigio affixit Augustus tintinnabula γSed non opus est has perscrutari Augusti actum huc redit Somnio perterritus Iovom Capitolinum sibi vult obstringere, ideoque mox actions symbolica Iovem Tonantem

82쪽

revera ianitorem reddit Totam principis actionem symbolicam esse, nemo est, qui non intelligat, qua de causa minime opus est Augustum unum tantummodo tintinnabulum odisianuas affigere, sicut fortasso fieri solebat in Romanorum insulis et in procerum domibus Fortasso dico, nam stintinnabulorum usu quotidiano inter g non consentiunt viri docti Dio Cassius enim, ut unum ex antiquitate afferam exomplum, in somnii Augusti narratione, resert: οι γαρ τας

δυνωνται. Secundum sum igitur tintinnabulum non ianuae affixum est, sed a ianitore portatur, ut so signum dare possit. Boindo satis constat vocabulum fastigium prorsus aliud quid significar quam ianua, nec unquam id significaro posse. Quibus argumentis nisus contendere audeo numquam ultima haec verba a Suetonio scripta osso. Non sunt Suetonii sed glossatoris Auctor noster tantummodo narravit: Tintinnabulis aedis fastigium redimiit Augustus, ut Iupiter Tonans Capitolino pro ianitor appositus videretur', ac nihil aliud. Lector Romanus statim intollexit quid vellon o Augustuso Sustonius, nam tintinnabulorum usus, quisquis fuit, sine dubio omnibus Romanis notus ora Olossator quidam tamen, ut Augusti factum interpretaretur, verba citata suprascripsit, ut doctararo sic apud Romanos fieri solitum esse qua docausa censeo ea delenda esse.

Cap. 94. In sesepiadis Mendetis Thecio menon libris lago, Atiam, cum ad sollemne Apollinis

sacrum media nocte venisset, posita in templo

83쪽

lectica, dum cetero matronae dormirent, δων-

Ad hunc locum octo annotavit Crustus: Ceterum vitiosam ess lectionem dum ceterae matronae do miserit, nemo non vidit.' Varios orgo tentaverunt modos emendandi interpretes Torrentius totum nuntiatum resecandum censet, Oraevius suasit dum ceterae matronae domum irent, quae omendatio placuit udondorpio et Fabricio Ernestius contra logit dum ceterae matrona venirent vel convenirent, quae laudantur a Wolfio Burmannus vero haec verba abesse mavult: infarta ab aliquo, qui Verebatur, ne matronaΘconspecto vigilantibus dracon diffugerent VSin dubio vulgatum dolandi non potest. Modus coniunctivus me non offendit, quia non pondo a dum so ab or tione obliqua recta esset Asia, dum ceterae matronae dormiunt, obdormiit. Sod sic Latino dici non potest, dicendum erat et ipsam bdormisse. E lections ergo vulgata officere possumus tiam solam fuisse in templo. Si enim matronarum multitudo in Omplo fuisset, haud dubio Suetonius scripsisses posuis Desicis, nam vix credibile est multas m tronas ad sacrum sollemne convenisse et in iis Atiam solam lectica latam esse. Nihil tamen de matronis illis constat, neque quidquam amplius do iis narrat scriptor. Cur ergo media nocte in Omplum snit Alia Sic hanc rem mihi fingo ni Atia cum magna matronarum turba sacrorum publicorum causa, quod interdum ori sol at, quodque etiam apparet e capit 86. Do illis autem sacris tacet Suetonius, non haec sacra vult, cum dicat ad 3acrum

84쪽

sollemne Sed duplex propositum Atiam ad pollinis aedem duxit Vonit quoque ad porvigilium, ut saepe faciunt ii, qui, privata religione, vel morbo vel alicui malo remedium

quaerunt, et eam ob causam ea sola lectica lata est. ostquam ergo ceterae matronae, sacris publicis rite perfectis,

domum revertorunt, Atia sola remanet in templo, ibique obdormiscit. Qui nim somnia captabant soli in templum rosolent. Atiam solam esse in lamplo pro certo habeo. Sed ubi nunc sunt ceteras matronae, quas dormiunt Nimirum domi Narrat Suetonius matronas dormire, sed non narrat ubi E Verbis eius apparet, ut supra monstravi, in templo id fieri non posse, ergo dormiunt domi Quod vocabulum ob magnam littorarum similitudinem perfacile praetermitti σ-tuit. Lovissima igitur mutatione legendum proponere velim: dum ceterae matronae domi dormirent. C p. b. Post necem Caesaris reverso M Apollonia et ingrediente eo urbem, repente liquido mo puro

sereno circulus ad periem caelestis arcus orbem

solis ambiit, ac subinde Iuliae Caesaris filiae monimentum fulmine ictum est. Quid sibi volunt verba liquido ac puro sereno Non quaero quid significent, nam perlucida haec sunt, sed anr0cto Latino sic dici possit Quod non credo Serenum Au,

stantive scriptum est, et substantivum serenum prorsus idem Valet ac coelum purum, clarum, lucidum, et persaepe quoque tompestas arida et sicca. Sed numquam licet vocabulo serenum uti pro coelum, sine ulla definitione. Nostra autem in

85쪽

sententia legimus, tautologia haud fersnda liquido a puro coelo liquido ac puro, quod ne Suetonii quidem orationi concedi potest.

De vocabulo serenus et serenum conserantur nonnulli,

quos contuli, loci Lucretius, Lib. I, s. 143: induit noctois vigilare serenas'; Ibidem, Lib. VI, 8 246: nam coelo nulla sorono, Nec leviter densis mittuntur nubibus unquam'; Virgilius, Osom. Lib. I, s. 100: Humida solstitia atque hiems orato serenas'; Ibid. Lib. I, s. 393: Nec minus ex imbri soles, et aperta serena Prospicero'; Ib. Lib. I, Vs. 461: unde serenas, Ventus agat nubes'; enaeis, Lib. VI, vs. 707: apes aestato serena floribus insidunt'; Silius Italicus, Lib. V vs. 8: sensimque fluebat, Caligo in is ras nitido resoluta sereno '; bid. Lib. XII, s. 4: Ver Zephyris tepido mulcebat rura sereno'; Lucanus, Lib. I, vs. 30: Fulgura fallaci micuerunt crebra serenoV Martialis, Lib. IV, p. 4: Et planus modico tumore Vertex, coelo perfruitur sereniore'; Aulus sellius, Lib. II cap. 21:ἡadlarebant Priverni sereno per diem totum rubrum solem fuisse'; lautus, Mercat Act. IV, 1, vs. 306: Hic Favonius serenus est, istic Austor imbricus'. Ex omnibus iis locis luculentor apparet quo modo Voc bulo seren-, vel substantivo serenum utendum sit, nec ullus, praeter nostrum, exstat locus tota Latinitate, ubi serentim nudo scriptum sit pro oo m. Qua de causa persuasum habeo lectionem traditam mendosam esse. Vocabulum sereno nimirum e glossemate in textum irrepsit Suetonius scripsit: siquido ac puro coelo, ad quae Verba glossator quidam annotavit: sereno, ut indicaret inum illud vocabulum prorsus

86쪽

idom valoro quod quatuor illa sorba in textu et suprascripta haec annotatio in textum migravit. Locus igitur nostor in integrum restituondus est et sic legendus . . . . repente liquido ac puro coelo, circinu8. . . . orbem solis amhi

87쪽

TAE EAE E S.

89쪽

T II EAE E S.

Suetonius, iber cap. 70: Verba is ab hoc plerique ediderunt, ab interpolatore profecta sunt. II. Cicero, In Catilinam Ι. 2. 4:Ηtabemus enim ui nodi senatus conmilium, verum in sum in tabulis, tamquam in vagina reconditum, quo eae senatus constat confestim te interfectum esse, Casilina, convenu. Post reconditum excidisse credo telum.

Cicero, d Famil. V. 12: Redituque retineatur. Logendum est reditus spe retinetur.

90쪽

IV. Cicero, o Oratore, I 1, 3: .... qui per no a commMni peste depulsi in nosmet ipsos redundarent. Scribendum puto qui per nos communipeiae depulsa e. q. s.

Livius, XI. 5 s:

Verba castrisque super ripam posuis suum locum non tenent, ponenda sunt post raiecit. VI. Volteius aterculus I. 2, 2:.... immorsusque castris hostium de in stria, imprudenter, risam ciens interct tus est. gondum censeo immissusque castris hostium, de industria risum ciens, intere ι- ωι.

Curtius m. 1, 13: .... quae quia continenti adhaeret, sed magna eae parte ninguur fluctibus, speciem insinae milia. Iniuria L solhost Rovus do hilologis XXI, , pag. 37 qina inter verba sed et magna transponitium. Horatiani Carminis III, 26 consilium et argumentum s. 1. vocabulum puellis poscit, lectionem durissis respuit