Poetae lyrici Graeci 2 Poetas elegiacos et iambographos continens

1쪽

tam imm

4쪽

TERTIIS CLIRIA

THEODORUS BERO T.

7쪽

Disitiroci Corale

8쪽

μεχρις τεs κατάκεισθε; κότ' αλκιμον Ω'ετε θυμόν, ω νέοι; ου δ' αἰδεῖσθ' ἀμφιπερικτίονας,

De reliqmiis poetaraim Elegiae oriun scripsoriint L. Ahrens in Diario Aliti mittatis a. 1841 p. 518 seqq. 1214 seqq. ot a. 1842 p. 1012 seqq. idem in Plii lologo T. III p. 222 se l. ste litatu apitii elegiacos p Oolns disputans. Ba emer Coniectanea in Poetas Graecos Brunsvigao 1841. Benn i filo Antiaol. Gr. epigromniatis cluao 1Ml artes fi pectant Lips. 1862. Emperios in Museo Rhen. Novo T. I p. 453 seqq. Alph. Lueher in Plii lologo T. V p. 450 seqq. Mem in commentationo do Antilologia Gmieen Lugil. 1833, quem librum postea secundis curas retiaetavit Cornutentatio criti ea de Antho l. Gr. pars I Lugd. 1852. Giιil. Hertzbero in PmtZ I terrarHst. Taseliori inieli III p. 209 sqq. s. LIemnann in Istlinia Annalibus Vol. XXVII p.26 soqq., nonnulla attigit N. Piceolos Supplomoni k ΓΑninologis Gree pio Parisiis 1853. Ollo Sohneider in Diario fili liquitatis a. 1838 p. 933 seqq. Stoli in Plii lol. VI, 744 seq., denique L . II eil in Mus. Rlion.

XVII 1 seqq. lati dabili modestia usus do 83 inmetria clis Serens, quo Rrti scio nune liomines inertes plerarinque satis intempestivo abutuntii r.

exodillum v. 1 ) Callini esso existimat, cetera Tyrtaco vindieare miι- vult. Hartung univcrfium carmen Tyrtaeo tral, iit, negRns Callinum incontiva carmina militantibus scripsisse. Beriali araly Uist. Litt. Graec. II 418 satis milia in paucis his versibus reprelietulit, sol ipse videtiir incertus tiaorere, titruua poeta ipse culpandus sit Rn dias euasta aliquetis, an ilonique univorsum poema Callino sit abituli ea illum. Cetorrum quae displicueriant Berntiar lyo, ea omnia facilem veniam inipolraMInt. Nam quod dixit ante Theocritum nominem dixisse oλίγος καὶ μέγας, quod hie poeta v. II usurpavit, valde miror: etenim σμικρός fuit commini consuetudine tritum Vocabulum, Miare epici poetae raro 1ιdmodum utuntur, qui oλίγος, βαιός, τυτθος dicere maluerunt: perspexit hoc iam Aristoteles Poet. e. 23,

qtii recto contondit vilem fieri orationem si poeta νυν δὲ ρ ἐων σμικρός τε καὶ ασθενικὰς καὶ ἀειδὴς vel Mφρον μοχθηρον καταθεὶς μικράν τε τραπεζαν proprio usus vorbo dixisset, ciun ἐων ὀ λ ίγoe et ὁ λίγην τε τράπεζαν venusta cicero liceret. Neque quod Callinus o 2Gγος et μέγας iunxit, iure reprehemias: nain hoo Auomio ante Callinum iam Homerun adhibuit Od. κ93: ου μεν γάρ ποτ' ἀεξετο κυμά γ' εν αυτῶουτε μέγ' Ουτ' ο λίγον. lPorro Boinliardy v. 19θνησκοντοςvituperat, quod oi videbatur poeta inciri necessitati obessiens pro θανοντος posuisse: at in Numera adiecti sunt editionis Bachianae. - In margine Paginae oditionis secunilao adscriptae Sunt.

9쪽

P0LTAE ELEGIACI.ωδε λίην μεθιέντες, ἐν εἰρήνρ δε δοκεῖτε σθαι, ἀτὰρ πόλεμος γαῖαν ἄπασαν εχει.

5 καί τις ἀποθνήσκων υστατ' ἀκοντισάτω.τιμῆέν τε γάρ εστι καὶ αγλαον ἀνδρι μάχεσθαι γης περι καὶ παίδων κουριδίης τ' αλόχου δυσμενεσιν ' θάνατος δε τότ' εσσεται, ὁππότε κεν δ Μοῖραι επικλώσωσ , αλλά τις ἰθυς ἴτω l0 εγχος ἀνασχόμενος καὶ υπ ἀσπίδος ἄλκιμον ῆτορ ελσας, τὸ πρῶτον μιγνυμένου πολεμου. ου γάρ κως θάνατόν γε φυγεῖν εἱμαρμένον εστίν ἄνδρ', ου δ' εἰ προγόνων η γενος ἀθανάτων. 3lqπολλάκι δηχτῆτα φυγὼν καὶ δουπον ἀκόντων tb ἔργεται, εν δ' οἴκω μοῖρα κίχεν θανάτου αλλ ὁ μὲν ουκ εμπας δήμω φίλος ουδὲ ποθεινος,

non Sunt talia ad viviun resecanda: nani etiam Pindamis dixit Ol. IX 34 βρότεα σώμαα α κατάγει κοίλαν προς αγυιὰν θνασκόντων. Aesethylus in Septena 242 μη νυν, εὰν θνhσκοντας ξ τεχρωμένους πυθησθε. Sophocles in Electra olim v. 59 oταν λόγω θανών ωγοισι σωθῶ 8cripsisset,

deinde ῆδη γὰρ εἶδον πολλάκις και τους σοφους λόγω μάτην θνήσκοντας

posuit; ne vol pedestris orationis scriptores liuno vermi usiam non ignorant, velut Isaeus de Nicostrati iter. 21 scripsit: αλλά καὶ ἀλλοι πολλοι

ξδη τῶν ἐν τῆ υπερορία ἀποθνησκόντων Οὐδε γιγνώσκοντες ἐνίους τῆς οὐσίας ἡμφισβήτησαν. Porro ibi dona v. 19 ἄξιος ἡμιθέων cur improbo

tiir, non video: nam pulcra dixit Poetii virat In forte ni dum vivat lieroi bus antiquis aequiparari: hio usus vocabuli ἄξιος notissimus: nePIEημιθέων nomen-huius poetae saecillo alioniini, quod et in Iliade otapud Hesiodum legitur; nam viamvis largiar illum Ioeunt non esse antiquae Iliadis, tamen veteris poetas est. Denique mio I V. 9 adli oriatio in medio pentametro inelaontur, Inonendum est veteres elogiograptios Graecorrum etiam huc in re varietatis studiosos fuisso, neqtio ea de re in illos putidam ili limenti In, cimana Ito Inani sedulo sectantur: nisi torto etiam Theognidis versum culpabimus: ωδε δε πῶς τις ἐρεῖ ' Θεύγνιδός ἐστιν ἔπη του Μεγαρέως. Manifestum vero vitium coni a xii ερIεtαι v. 15, de quo suo Ioeo dixi. - V. 1. κότ', Ursinus καί. -- V. 2. ἄἰηεῖσθ', Α αἰδεῖδ'. - Post v. 4 Cameraruis ut lacuna in re lintegraret, addidit: ευ νύ τις ασπίδα θέσθω ἐναντιβίως πολεμίζων. at pili res versus excideriint, quibus poeta descripserat calamitates, milesia patra 11 terea tune Pren B- tuitur, sello ut videtur contra Magnetas 1MIversa forttina gesto. - V. 8. τότ' vel τοτ' B ot Ursin.. vulgo nox'. - ὁππότε , Bnch ὁκκόtε. - V. 12.κως, δε πως. - γε, τε Τrine. - V. 13. εἰ, Brianck ῖν. - V. 15. Lργεται i. e. εἴργεται scripsi, legebatur ερχεται , at thoe etia in in virum fortent, iiiii salvus ex bello revertit, e MIit, ita pio Solineido vin sex isti inni post v. 16 pentametrii In cunx hexametro excidisso, ut haec dixerit poeta: eum non earum esse suis, m qui turpiter se periculis subduxerit: sed grafortiter depugnaveric) eum vero lugeri . Ceteriam compares Demosthenis

illi id do Corona g. 97: πέρας μὲν γὰρ απασιν ἀνθρωποις ἐστὶ του βίου θάνατος καν ἐν οἰκίσκω τις αυτὸν καθείρξας τηρῆ. - μοιρα, Λ μοῖ ραν. - V. 16. ἔμπας, Bran k μπης.

10쪽

τον δ' ολίγος στενάχει καὶ μέγας, ην τι πάθst 'λαῶ γὰρ συμπαντι πόθος κρατερόφρονος ἀνδρός θνῆσκοντος ' ζώων δ' ἄξιος ημιθέων' 20 ῶσπερ γάρ μιν πύργον ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶσιν ερδει γαρ πολλῶν ἄξια μουνος ἐών.

Σμυρναίους δ' ἐλεησον .Μνῆσαι δ' εἰ κοτε τοι μηρία καλὰ βοῶν.

Νυν δ' ἐπὶ Κιμμερίων στρατὸς ἔρχεται ὀβριμοεργῶν.

ορθούντων ἐν τῶ προς ΕΨεσίους πολεμω. . Aρχίλοχος δὲ ξδ'

φαίνεται γνωρίζων την γενομενην αυτοῖς συμφοράν ... ἐξ ου καὶ τονεώτερον ειναι του Καλλίνου τεκμαίρεσθαι πάρεστιν. . . . ἄλλης δέ τι

sentit ilio Cloin. Alex. Strom I 398 a Callino secundas Magnetum ros, ab Archiloclio adversas continum orari. Adversari videtur Atlien. XII 525 C:

υπώλοντο δε καὶ Μαγνητες οἴ πρὰς τὰ Μαιάνδρω διὰ τὰ πλέον ἀνεθῆναι , ὼς τ σι Καλλῖνος ἐν τοῖς ἐλεγείοις καὶ υρχίλοχος. εάλωσαν γὰρ

υκὰ των Εφεσίων. At Callinus videtur luxiuriam et supe Giam Magnotum me II Oravisse , qtiam deinde interitus civitatis ab Archiloclio significatus stibsecutus ost. At quo ob id ipsum nequeo IIariungo sissentire,

qui disti clion quod legitur Tlie Ogn. V. 603, 4:tοιάδε καὶ Μάγνητας ἀπώλεσεν ἔργα καὶ υβρις, οἱα τὰ νυν ἱερὴν τήνδε πόλιν κατέIει. Callino vindicaro volitit: citi culti sintillinia sint versus 113. 4:υβρις καὶ Μάγνητας ἀπώλεσε καὶ Λολοφῶνα καὶ Σμύρνηπι πάνtως, Αὐρνε, καὶ υμμ' ἀπολεῖ.

quos Theognidis esse ertum est, tuticeidein poetae etiam illud disti elioni ire attribuimus. Denique Hartvng etiam aliud Thoogmidis distichon v. 235. 6 Callini osso suspicatii re sed eum ibi Cyrmi nomen plane extet, hoc audacissima mutatione tollere conatus e St.