Mundi lapis lydius, siue, Vanitas per veritat falsi accusata & conuicta

161쪽

BIBLIOTHECA. Ho

VEM Euchari I pictor, an coquus est Virum T que penicillo siquidem, coloribus me- sa

lius quam veru, aromatis carnes exco 'stra Di

uo cibos condio, famem elaboro. Rectius eludo, iceres facile enim vides id genus epulas a iselarari, non inui. Video ded majorum exempla sequor Helio abalum imitor qui dum ipse se caeli terraeque eliciis inrarcit,cereis eburneisque ciborum ludi Nequa- riis parasitos fallit,ut, qui Principe fucatis dum-1xat verborum lenociniis pascere studerent, pitis quoque dapum simulacris abunde pastos se

rederent.

Recte quidem ille sed quid hoc tua, cui nihilum istiusmodi muscis negotii est Nihil mihi ἡ '

luidem cum parasitis negotii ,sed condixit ad coe-- iam hanc quidam Bibliothecae , quam a libris amnibus pereleganter instructam habet, insolens raeco cita tamen illorum sordide parcUS, Ut, cum nihi nuper magnis multisque precibus ad Biblio-hecam ejus lustrandam adducto, liber unus autὶlter pieturae, quam eXerceo, peraccommodUS ar- isisset, commodato petitum impudenter negarit, ae tabernae, ut opinor, librariae aut numerum tUr baret,

162쪽

baret,aut ordinem. Huic ego, mo ubi queretufallacibus hisce deliciis famem suam exercitan verius,quam expletam, Quid quereris 'reponam tu mihi Bibliothecam,ego tibi mensam a fui, notusui servientem propono Quid enim, me hercle i librorum, quam tano cruci topere praedicas, Ingen copla, nilistudii nauseat, T chaos memoriae, ingenii desperatio ξ Sint enim tis biTyrannionis olim Grammatici supra tria librorum millia, sint quadraginta Ptolomari, sint Sereni Samonici duo supra sexaginta, aut si mavis quae Pergamenis quondam Bibliothecis fuere ducenta; quid habebis aliud, quam laborios an ingenii crucem, etiam mille lectoribus gravem uni certe funestamq. Ο Etenim ut nihil aliud agas in vita, quam uibrum- studeas librorum titulos, Auctores, nomina, sor

multitudo D, O .. -

necessario maS,numerosque cognoscere,ne dicam scriptores

.is, bonos a malis, Verosa falsis discernere,finem vitae it prius inveneris, quam Bibliothecae Pulchra sane

ars,quae de Sapiente librarium facit,&de temporis studioso, tempori-perdam. Crede mihi, non est hoc nutrire scriptis ingenium, sed enecare, vel ad minus, in mediis fluctibus fructibus Tantalum ludere,inhiantem omnibus,gustantem nihil. Accedit , quod ut nonnullis ad vincendum multitudo pugnantium,sic librorum turba multis ad

163쪽

d discendum nocuit quod Doctoruna copia, octrinae inopiam parere soleat. Fallit profectoiarum multiplicitas viatorem, qui uno calle eritis ibat, haeret in bivio ; quid si in centivio ste- isset Multa sunt onerosa discentibus,doctis pau- a sussiciunt,nimia utrisque sunt noxia. Finio, si hoc te prius rogavero si vetolos tam 1 lentis numeri titulos memoria complection potes,qui omnium argumenta, ea quidem reperambigua, confusa, longeque longius ab in-α

icem remota, cerebro complecteris 3 Sin autemerebr&non compleeteris, tamen eo magnus

aberi vis, qubdiariis sapientum lucubrationius abundes 4 alieno gloriaris, scrinio tuo ni-ilo es doctior, certe multo inhumanior Phoc si-uidem usui libros servat,tu visui,imo risui. Ridet rosecth te Auinius,in praesago vatum spiritu arultis jam annis hunc Bibliothecae tuae titulum raefigi voluita Emptis aula libris tibi Bibliotheca referta est,

Dostum, is Grammaticum te, domus putasHocgenere thoesos, e plectra, barbita conde,

Omnia mercatus γα citham e

164쪽

VANITAS

VERITA S

165쪽

Ut εβ,ut cereum frequentet papilioZassiduus

illum circumvolat, assiduus ambita, paenedixerim lambit Mamicum illi neges, ac quidem assiduum Non sane. Falleris, hostis est... Quid ita Θ Ecce, dum semper amico magi&a ---- mgis intimus fieri laborat, aduritur,& mox flammae amor ipse, flammis extinci iis, in odium transit. Hinc facile qui is intelligit, quam in proclivi sit ut amicus alliduu , ipiu etiam injcltii studiIS,Ailam subito in i stem vertat. Verum multos inter amicqs, inquis, unus mihi per quam assiduus es nec ullatenus tamen vereor ut in hostem degeneret. Ai13 vero dane triple

hic error est..

.Multos inter amicos Ais Crede mihi, melior uesset orbis terrarum, longeque tranquillior, si tot misi essent amici, quot dicuntura sed sepe vos creduli 2 tas vestra circumvenit , facile in fide est, quod in votis non difficile. At certe multi mihi sunt. Non tui,puto, sed sortuniata ita enim ferme evenit, in illi amicorum copia major sit , cui sbrtunae necessitas minor est. Qui tui sunt, qui fortunae, illius in fuga censebitur; te tui sequentur,illam sui. Adversitas parasitum abigit, ut faexpotorem.

166쪽

X vix unus

ImΟ&multi sunt,& mei. Fucati igitur Venenim amicitiae bonum usque adeo rarum est, u qui unam, Nestorea licet in vita, paraverit, magnus habeatur,&rarus operosum est multis convivere operosius,vicem reddere , operosissimum in omnibus consentire quot enim capita,tot sententiae. Et tamen,Augustino teste, nihil aliud amicitia est, quam humanarum divinarumque rerini familiares inter summa consensio. Imminuendulitaque tibi hominum numerUs,vel amicorum. Et hic quidem trium in quos impegeras , priunicum mus est error. Secundum audi Amicus unus est ais. Ego vero assero , hujus rei judicium pene eventum esse, non penes famam Crebro amici

nomen domesticus hostis possidet: sub amo assidui larva odii latet Forte dum perieuilubi feceris, periculum invenies: nam i peramarum esse persuasit eventus, quod opinio dulce. Vnde enim tot quotidie de amicis querelae hisi quia. quem fidissimum quisque habebat, infidum repetarit Θ Non omnes siquidem Pylades, nostineste non Zopyri Amico sincero ut nihil carius, sic fit hil rarius. Vnde non immerito Antigonus debiprecabatur, ut se a simulatis servarent amicis vi, imo ne vix quidem adversitas amacum probariti assidua, qua gaudes, prosperitas ' de tuom desii-tet Zerras Amicus certus in re moeria certintiri

Felix

167쪽

elix se nescit amari. Quid, quod non video , qui ieres ejus animum scrutari, cujus ne verba quitem satis intelligis Ibyssum cordis metiri, non st hominis; dissicilius est, amicum noscere,

uam quaerere.

Vin 'in tertii te erroris conVincam 'pareo Ami ram tuum assiduum,hoc est,perpetuum vocas. Stat . aultis ac magnis eX pertum casibus,quod non ar-itror, utcumque bene est: si minus, certe vel ostem habes,vel hosti proximum. Vt enim hunc bi amicum fama vel vera vel falsa peperit sic liet&altera. Quibus viis ne nuntur Omnia, iis-iem facile separantur. Vnde Solonem memorant micos calculis supputatoriis conferre solithim, ut, pro supputantis arbitrio, jam millia valent, m nihil Sal ipse, verum constantis amicitiarymbolum, non ita res servat, qui tandem aliuando non pereant.

Magnus thesaurus est amicus, sed magna ser andus cura, magna probandus industria. Quid ε..

ius Zan utriusque fortuiti communionem eXperis est an adversis, etiam non advocatUS a Ur- μη bt an vitae mae consis Uud an te obtulit mort λ. irilia

uid si gloriar si felicitatis, s securitatis, si auxilii. μ' obsequii alicujus nefarii titulo in amicitiamaam irrepsit Z non est profecto, quod assiduum: re existimes Fallax nimium est gloria,brevis felicitas,

168쪽

i; AMICI.licitas, 1ecuritas anxia, immemor gratitudo, prsoribus poena. Melior sane causa Platonem Di nysio junxerat; tamen productus in forum noita multo post Plato quasi mancipium bis decera tyranno minis venditus est. Nec fatis., Quid si ad eum felicitatis gradum amicus pelta his veniat,ut fortunam illius suspeetam habeas; adec' que, vehit quondam Amys Polycrati, amiciti repudium mittere compellaris , ne si nimiurcrescat,illi obnoxius videare; sin autem decrescavel deserendo perfidus esse cogaris, vel tuis juvardo, infelix Θ Quid si,amica nonnumquam libertate,te erreo. bb4-ris admoneat amico enim Vero,& adulatore,quo

Antipatro dicebat Phocion, simul uti non pote rs apem, propter aculeum mage tunc deriquam propter consuetudinis longe ulcissim:

mella nunc ameS.

Ad extremum quid si, dum nimis assiduus es

importunus fiat ξ numquid, ut hirundinem, eidimportuni amici symbolum fustibus, abiges Ubi tunc obsecro, amicus ille tuus assiduus eris ubi perpetuus Falleris itaque, si quempiam itamicum putes, ut mox hostem fieri posse nol

170쪽

INTERPRETI emblema non indiget,sed apodosis audi illam,quisquis oblitus tui,non injuriae, vindictam spiras , non absimilem illius , qui

jamjam periturae navis in prora sedens, cum puppim , quam tenebat adversarius, primo fluctibus hauriendam accepisset, Iam laetus moriar, inquit, dum prius hostem meum cum morte colluctantem videro, succumbentem. Succensus enim ira, furore disrumperis; , quibus animum tuum

rabies ultionis opplevit, mille injurias, mille verbera, mille gladios , mille cruces, mille boletos Claudii in hostis tui caput eructans , Ulciscar, inquis, injuriam,&,quod admissum est in me scelus, aut illius,aut meo sanguine diluam .6ccidam iam occidam, nihil refert. Hoc porro quid aliud est, quam bombi ad in- . , -- star perire, ut perimas Sane si hominem homoeta: perdit, qui rationem; si perit, qui se hujus

aeternae vitae bonis evertitisi perit, qui corpus aut animam,aut utrumque interficit; perit etiam profecto, quisquis injuriam vindicat , perit, quisquis inimicum perimit quod nisi tibi luce meridiana clarius essecero assere me,cum haec scriberem,nec falsi curam habuisse, nec verLAc