Historiarum libri Titus Livius ex recens. Heinsiana [volume 3]

발행: 1634년

분량: 832페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

261쪽

R XXXVII. et 'turum pertinacia legatorum. Tum vero impensius, quam ante Rhodii gratias egerunt cessurosque se potius arrogantiae Antipatri, quam unam turbanda pacis praebituros, dixerunt. ita inihil de solis mutatum es Per eos dies, latinis hec gesta sunt, legati Mamiliensium nun- averunt, L. Baebium praetorem, in pro in clam Hupaniam proiiciscentem, ab Liguribus

circumventum, magna parte comitum LM,

vulneratum ipsum cum paucis, sine lictoribus Mallitiam perfugiste , intra triduum exspuralle. Senatus, ea re audita, decrevir, uti P. Iunius Brutus, qui propraetor instruria ellet, provincia exercituque traditis unicui videretur ex

legatis, ipse in ulteriorem Hispaniam proficis eretur, eaque ei pro vin tae Tet. Hoc Senatu sis consultum, iteraeque a Sp. Postumio praetore in Etruriam illae sunt profectusque in Hispaniam est P. Iunius propraetor. In qua proVincia prius aliquanto, quam succello venisset, L. I milius Paullus, qui postea regem Persea magna gloria vicit, quum priore anno haud prospere rem gellisset tumultuario exercitu collecto, signis collatis cum Lusitanis pugnavit. Fasi fugatique sunt hostes caesa decem icto millia armatorum, tria millia trecenti capti, castra expugnata. Hujus victoriae fama tranquilliores in Hispania res fecit. Eodem anno ante diem tertium Calendas Ianuarias, Bon niam Latinam coloniam e Senatusconsulto L. Valerius Flaccus , M. Attilius Serranus, L. alerius Tappus triumviri deduxerunt tria

millia hominum sunt deducta, equitibus septuagena jugera, ceteris colonis quinquagena sunt data. Ager captus de Gallis Boiis fuerat:

262쪽

2so T. et Calli Tuscos expulerant. Eodem anno censi ram multi Jc clari viri petierunt quae res tanquam in se parum magni certaminis causiam

haberet, aliam contentionem multo majorem excitavit Petebant T. Quintius Flamininus, P. Cornelitis Cn. F. Scipio, L. Valerius Flaccus, M. Porcius Cato, M. Claudius Marcellus, Manius Acilius Glabrio, qui Antiochum ad Thermopylas Stolosque devicerat in hunc maxime, quod multa congiaria habuerat , quiabus magnam partem hominum obligarat, favor populi se inclinabat. Id quum aegre paterentur tot nobiles novum sibi hominem praeferri; tantum P. Sempronius Gracchus, cC. Sempronius Rutilus, tribuni plebis, ei diem dixerunt, quod pecuniae regiae praedaeque alia quantum captae in Antiochi castris, neque in

triumpho utillet, neque in aerarium detuli siet. Varia testimonia legatorum tribunortimq; militum erant M. Cato ante alios testes conspiciebatur cujus auctoritatem perpetuo tenore vitae partum, toga candida elevabat. Is testis, quae Vasa aurea atque argentea captis castris

inter aliam praedam regiam vidisset, ea se in triumpho negabat vidit te. Postremo in hujtis maxime invidiam desistere se petitione Glabrio dixit quando quod taciti indignarentur

nobiles homines, id aeque novus competitor inaestimabili perjurio incesseret. Centuria millium mulcta irrogata erat bis de ea re certat tam est terti b, qtium de petitione destitillet reus nec populus de mulcta suffragium ferre voluit e tribuni eo negotio destiterunt. Censores uintius Flamininus, M. Claudius

Marcellus creati Per eosdem dies L. Amilio

Regillo,

263쪽

Ling XXXVII. 1s regillo, qui classe praefectum Antiochi regis

evicerat, extra urbem in aede Apollinis quum senatus datus esset, auditis rebus gestis ejus, quantis cum clallibus hostium dimicas et, quot inde naves demersiliet aut cepisset , magno

consensu Patrum triumphus navalis est decretus Triumphavit Calendis Februariis in eo triumpho undequinquaginta coronae aureae translatae sunt pecunia nequaquam tanta prospecie regii triumphi : tetra drachma Attica triginta quatuor millia septingenta cistophorum centum triginta unum millia trecenta. Supplicationes deinde fuerunt ex Senatusconsulto, quod L. Aemilius Paullus in Hispania prospere rem gellitiet. Haud ita multo post L. Scipio ad urbem venit qui ne cognomine fratri cederet Asiaticum se appellari voluit. S in senatu, S in concione de rebus ab se gellis dille ruit. Erant qui fama id majus belli i ,

quam disiaculi a te rei utile interpretarentur; uno memorabili proelio debellatum, gloriamque eius victoriae defloratam ad Thermopulaseile. Ceterum vere aestimanti Aetolicum magis ad Thermopylas bellum, quam regium

fuit . uota enim parte irium suarum ibi dimi cavit Antiochus in Ura totius steterunt ires ab ultimis Orientis ommum gentium contractis auxili f. Merito ergo i iis immortalibus quantus maximus poterat, habitus est honos, quod ingentem victoriam facilem etiam secissent, de imperatori triumphus et decretus Triumphavit mense intercalario pridie Calendas Martias qui triumphus spectaculo Oculorum major, quam Africani fratris elus fuit recordatione rerum, de aestimatione periculi

264쪽

2s T. et i v I rculi certaminisque, non magis comparandus, quam si imperatorem imperatori, aut Antio- cluim ducem Annibali conferres . Tulit in triumpho signa militaria ducenta triginta tu tuor oppidorum simulacra centum triginta quatuor eburneos dentes mille ducentos vigilatici aureas coronas ducentas viginti quatuor argenti pondo centum triginta septem millia S cccc XX tetra drachmum Atticorum ducenta viginti quatuor millia cistophorum

trecenta triginta unum millia, Δί LXX num imos aureos Philippeos CXL millia: vasorum argenteorum omnia caelata erant mille pondo, id c cc CXXIV aureorum mille pondo xxi .

de duces regii praesecti, dc purpurati duori tri inta ante currum dum Militibus quini viceni denarii dati duplex centurioni triplex equiti a stipendium militare dc frumentum duplex post triumphum datum proelio in Asia facto lduplex dederat . Triumphavit anno fere posteaquam consulatu abiit. Eodem fere tem lpore. Cn. Manlius consul in Asiam, S MI a ilius Labeo praetor ad laslem venit . et rum consuli non deerat cum Gallis belli materia mare pacatum erat, devicto Antiocho. Cogitanti itaque Fabio, cui rei potissimum insisteret , ne Otiosam provinciam habuiste videri posset optimum visum est, in Cretam insulam trajicere . CV doniatae bellum adversus Cortynios Gnosios' gerebant,ac captivorum

Romanorum atque Italici generis magnus nurn erus in servitute esse per totam insulam dice ibatur Clalle ab Epheso prosectus, quum pri nimio Cretae littus attigit, nuncios circa civita Metes nil sit, ut armis absisterent, captivo ' in suis . quaeque

265쪽

tBER XXXVII. D quaeque urbibus agrisque conquisitos reducerent. legatos mitterent ad se, cum quibus de

rebus ad Cretenses pariter Romanosque pertinentibus ageret. Nihil magnopere ea Cretense moverunt captivos , praeter Gortynios, nulli reddiderunt. Valerim Antias ad quatuor an illi captivorum , quia belli minas timuerunt, ex tota insula reddita scripsit eamque caullam Fabio, quum rem nullam aliam gessisset, navalis triumphi impetrandi ab senatu fuisse. A Creta Ephesum Fabius rediit : inde tribus navibus hi Thraciae oram istis, ab A nodi Maronia praesidia Antiochi deduci jussit ut in libertate ea civitates essent.

XXXVIII. d. rr: s Fulvius consul in piro mbracienses obsess, per deditionem accepit Cephalentam subegit: in tot spei domi a pacem dedit. Cn. Manlius consul collega ejus asiograecos, Tholistobogios, Teci agos, ct Trocmos , cyti frenno duce in Asia

transurant, quum sol citra Taurum montem nouparerent, vicit. Eorum origo inquando ea loca quἀrcnent, occupa Perint, referuntur. Exemplum quoque virtutu e pudicitia in foemina traditur. α cum regis Gari ae ram uxorfuisse , capta, centurionem qui e vim intulerat, occidit Lus fruma censoribus coitum ei T. censa sunt civium capita ccLva II. millia, ct CCCXX v I I. Cum Ariarathe rege Cappadocia amicitia functa es f. O . ManliiM , contradicentibus decem legara , ex quo-xum consilio foedus cum Antiocho conscripserat, de

266쪽

phat/it. Scipio Uicanus, die ei dicta , ut quidamajunt , a Peti a tribuno plebis , ut quadam a Naevii, quod praeda ex Antiocho capta rarium fraudasset post aquam A dies venit evocatus in Rostri Hac die, inquit, criti rite Carthagine nivici ct prosequente populo, Capitolium ascendit.

Inde , ne a lim tribuniciis injurias exaretur, ruvoluntarium exitium Laternum concepit, incertum ibi an Roma defunctus nam elus monumentum

utrobique fuit Scipio Asiaticus frater Africani,

eodem peculatus crimine accusatus , damnat usique, quum in incula ct carcerem duceretur Tib. Sem-tronius Gracchus tribunus plebM, qui antea Scipionibus immicus erat, intercessit, ob id benescium fricani si iam duxit. Cum praetor quastores in bona eius publice sidenda si feti non modo in ars ullum de Iigrum pecunia regia apparuat, sed ne

qua suam tantum redactum , quanta umma erat damnatus Codatam a cornatrii amici innumerabilem pecuniam accipere noluit e qua nece striae erant ad cultum, redempta.

Vi in Asia bellum geritur , ne in Atolia cluidem quietae res fuerant; principio a gente Athamanum Orto Athamania ea tempestate, pullo

Aminandro , sub praeiectis Philippi

regio tenebatur praesidi, qui superbo atque immodico imperio desiderium Aminandri fecerant. Exulanti tum Aminandro in tolialiteris suorum , indicantium statum Athamaniae, spes recuperandi regni facta est remissiquentincti ab eo ad principes Argitheam, id enim caput Athamaniae erat si popularium animos satis

267쪽

citis perspectos haberet, impetrato ab stolis auxilio in Athamaniam se venturum cum delectis Ptolorum , quod concilium ellet gentis, 5 Nicandro praetore quos ubi ad omnia paratos elle vidit, certiores subinde facit, quo dierna exercitu Athamaniam- ingre illa ellet.

uatuor primo fuere conjurati adversus Macedonum praesidium hi senos sibi adiutores adi rem gerendam aiIumserunt deinde paucitate parum freti, quae celandae rei quam agendae

aptior erat, parem pri Oii numerum adjecerunt. Ita duo S quinquaginta facti, quadrifariam se diviserunt pars una Heracleam, altera Tetraphyliam petit, ubi custodia regiae pecu- niae esse solita erat, tertia Theudoriam , quarta Argitheam. Ita inter Omnes convenit, ut pri- mo quieti, velut ad privatam rem agendam ventilent, in foro obversarentur die certa multitudinem omnem convocarent ad praesidia

Macedonum arcibus expellenda. Vbi ea dies advenit, dc Aminander cum mille Aetolis in finibus erat ex composito quatuor simul locis praesit dia Macedonum ex pulla literaeq; in alias urbes pallim dimitiae , ut vindicarent sese ab impotenti dominatione Philippi, de restituerent in patrium ac legitimum regnum. Undique Macedones expelluntur Theium oppidum, literis a Zenone praefecto praesidii interceptis, d arce ab regiis occupati, paucos dies obsidentibus restitit deinde id quoque traditum Aminandro est, de omnis Athamania in

potestate erat, praeter Athenaeum castellum

finibus Macedoniae subjectum Philippus audita defectione Athamaniae , cum sex millibus

armatorum profectus, ingenti celeritate Gom

phos

268쪽

rs T. Iphos pervenit ibi relicta majore parte exerci tusci neque enim ad tanta itinera suffeci sient in cum duobus millibus Athenaeum, quod inum a praesidio suo retentum fuerat, pervenit inde proximis tentatis, quum facile animadverti set cetera hostilia est e, Gomphos regrestus,om inibus copiis stimul in Athamaniam rediit Ze .nonem inde cum mille peditibus praemi illini t Ethopiam occupare jubet, opportune Argi

theae imminentem , quem ubi teneri a suis io . cum vidit, ipse circa templum Iovis Arcaei posuit castra ibi unum diem foeda tempestate retentus, postero die ducere ad Argitheam intendit Euntibus extemplo apparuere Athamanes, in tumulos imminentes ad quorum

conspectum constitere prima signa, totoque agmine pavor c trepidatio erat pro se quisque, quidnam futurun esset, cogitare, si in valles sublectas rupibus agna foret demissum.

Haec tumultuatio regem cupientem, si se sequerentur, raptim evadere anguli ias , revocare primos et eadem qua venerat via referre coegit signa . Athamanes primo ex intervallo quieti sequebantur pollea quam Aetoli se coniunxerunt, hos, ut ab tergo agmini instarent, reliquerunt ipsi a lateribus se circumfuderunt. quidam per notos calles breviore via praegressi,

transitus insedereri tantumque tumultus Macedonibus est injectus, ut fugae magis e fiasae, quam itineris ordinati modo, multis armis virisque relictis, flumen trajecerint hic finis sequendi fuit. Inde tuto Macedones Gomphos, ta a Gomphis in Macedoniam i dierunt Athamanes Aetolique thopiam , ad Zenonem acana ille Macedonas opprimendos undique con

269쪽

L XXXVIII. as rerunt Macedones parum loco freti labo pia in altiorem diruptioremque undi ueramulum concellere quo pluribus locis aditu Vento, expulere eos Athamanes dispersis': per invias atque ignotas rupes iter fugae non xpedientes, partim ceperunt, partim interfece-unt multi pavore in derupta praecipitati, per pauci cum Zenone ad regem evaserunt. poli ero ii per inducias sepeliendi caesos potestas facta:st Aminander recuperato regno legatos RO- iam ad senatum, ad Scipiones in Aliam, pluti pol magnum cum Antiocho proelium forantes, milit Pacem petebat, exculabat quu2se, quod per Molos recuperati et paternuim uini Philippum incusabat .atoli ex Atha uita in Amphilochos profecti sunt, .majO- is partis voluntate in us ditionemque totam redegerunt gentem Amphilochia erepta nam fuerat quondam Aetoloru eadem spe in Aperantiam transcenderunt ea quoque magna ex i parte sitne certamine in deditionem venit. Ollopes nunquam Aetolorum fuerant Philippis erant. hi primum ad arma concurrerunt cete

rum posteaquam Amphilochos curae totis elle, fugamq; ex Athamania Philippi, S caedem praesidii eius accepere a ipsi a Philippo ad Stolos deficiunt. Quibus circumjectis gentibus, jam

undiq se a Macedonibus tutos credentibus ile Atolis, fama a stertur , Antioctilina in Asia victum ab Romanis . nec ita multo pol Legati ab Roma rediere, sine spe pacisci Fulviumque consulem nunciantes jam cum exercitu trajecille. His territi prius ab Rhodo Sc Athenis legationibus excitis, ut per auctoritatem civitatum 'arum sive preces nuper repudiatae faciliorem aditu In

270쪽

et; T. raditum ad senatum haberent; principes gentis ad tentandum ultimam spem Romam mis runt nihil ne bellum haberent , priusquam pene in conspectu hostis erat , pr meditati

Iam M. Fulvius Apoloniam exercitu trajecto. cum Epirotarum principibus consultabat, ut de bellum inciperet Epirotis Ambraciam placebat aggredi quae tum contribuerat se Aetolis sve ad tuendam eam venirent AStoli, apertor circa campos ad dimicandum esse sve detrectarent certamen, pugnationem fore haud di cilem na ct copiam in propinqua materia ad aggeres exci rando cetera opera esse in rethontem navi gabilem amnem oportunum ad comportanda qua

usui sibit, praeter ipsa moenia suere tatem aptam rei gerenda adesse his persuaserunt , ut per Epirum duceret. Consuli ad Ambraciam advenienti, magni operis oppugnatio visa est

Ambracia tumulo aspero subiecta, Perranthem incohe vocant urbs, qua murus vergit in campos 5 flumen, occidentem arx , quae posita in tumulo est, orientem spe stat amnis Arethon ex Acarnania fluens cadit in sinum maris ab nomine propinquae urbis Ambracium appellatum .praeterquam quod hinc amnis munit, hinc tumuli, muro quoque firmo septa erat ; patente in circuitu paulo amplius tria millia passuum. Fulvius bina a campo castra modico inter se distantia intervallo, Unum castellum loco edito contra arcem Objecit ea omnia vallo ac fossa ita jungere parat, ne exitus inclusis ab urbe, neve aditus foris ad aux lia intromittenda eslet. Ad famam oppugnationis Ambraciae Stratum iam edicto Nicandri

Praecori convenerant Aetoli Inde primo co

piis

SEARCH

MENU NAVIGATION