장음표시 사용
361쪽
' Wetsten in notis: desunt verba Ἐπεὶ Toίνυν TUO IVν ινα Noto TV Ιων. raso Tot θεοῖ γεγ0Vgνα τὴὶς, in ariti graeco etiam in scr. Basil. Et taliae Tarinus verba latina exhibuit in sua Philocalia Forsan ex alio Codice, ut refert in notis. Itaque Spencerus redintegravit Sequentia multimode variant et quia personae colloquentes in LilOcal non expressae, ne Verba eorum certis me tibi is sistincta sunt, saepe colliquescunt Valentis
362쪽
350 ADAMAΝTI DIALOGUS προς του θεοῖ γεγονέναι φνης, ἀπόκριναί μοι βραχέα Πυθεσθαι πρ0αιρουμένω in
ὁποῖαι δ ησαν τῆ φύσει. in ε μεν πρότερον υ ησαν Τ Edd. Philocat. , βουλομένω. θε δε μ0ίως, εἰ καὶ σοὶ δοκεῖ τὰ κακὰ ποιόTητας εἶναι τῶν Ουσιῶν. Λοκεῖ 'υνωθεν δὲ σαν αἱ ποιότητες αὐται ἐν τῆ λ ν, ἀπην σχον του εἶναι Ῥεὶ εἰναι φημι γεννητως
364쪽
μενον ' των κακῶν. Εἰ γάρ τις ἐξεet. λι εγι ἀκριβες
365쪽
λόγου Εἰ γὰρ Πλη τις ευγχανεν η υλη καὶ μονοει- δης, σύνθετος δε ὐ κόσμος, καὶ ἐκ διαφορῶν οὐσιῶν
366쪽
δὲ της ἴλης μω αναιρετικὰ ἀλλήλων ἐστὶν, ου εσιαι ἀλλήλων μέρη Et δε οὐκ Grαι ἀλλήλων μέρη, υκ
367쪽
πολλα -οπα παρακολουθησει ταις ἀληθείαις. Et υν
APOΣ. 'Oσα ὁ νόμος πηγόρευσεν, ἐκεῖνα λέγω
Cfr Philocat ex ed. arini pag. 38, 388. exed Spenceri pag. 6.' Edd. Philocat. , ἀλλ' ῶσπερ απὸ της γραμματι κης ὁ γραμματικὰς λέγεται, καὶ π της ρητορικος ὁ
368쪽
ἀφ ῶν την προσηγορίαν οὐ κακὸς λέγεσθαι λαμβάνει.
369쪽
τέκτων Et δ' ἐξ ν ἐνεργεῖ κακος, α δε ἐνεργεῖ ἀπην
κἀκεῖνος ἐναι κακις, ρξατο δε καὶ ταυτα rci κακή.E δε ἴτω εχει, οὐκ εστιν ἀνάπως κακὰ οὐδε ἀγέννητα τὰ κακὰ, ἔν γεννητὰ Πρ0ς αὐTo εἱναι φάναι. Csse Philoc ex ed Tarini P. M., ex ed. Spenceri . 6.δ v etsi in notis: post haec nihil occurrit in di logo nostro, tuo Philocaliae respondeat. B in notis: Codd. Vatican et Regius secundus: ἐγώ με πρῶτον In aliis itemq. in textu cisten.
370쪽
νυν, χωρὶς του τρόπου της χρησεως ἐξεταγμένη, κακον Ουκ Grεν τότε δε γίνεται κακον, πότε ὁ τρόπ0 εσται σαφης 'Aλλα καὶ τον φόνον μοίως χειν φημί 'Eαν γάρ τε τον ἐπὶ μοιχεία ληφθέντα ἀποκτεῖναι λελλὶ, δίκας ν τόλμησεν Παιτῶ κακὸν υ εργάζεται. 'Eάν τις δε τον μηδεν ι ων ἀπηγορευμενων πεποιηροκ0r ἀναιρησει, οὐδενὸς αλλης προφάσεως λόγου χά
δωη ρ κοινωνῶν ἔξ ν ἔχει, ὁ λαμβάνων Οὐδεν αὐ-
λον ποιεῖ. Ei δ α πάλιν κοντος ἀφέλοιτο, η λεληθότως, εργον in τι πονηρον πράττει και et με ἀλλότριον λαμβάνειν, ἐπ ἀμφοτgρων ἐστίν ο δε της ληψεως τρόπος, κακὸν λέγεσθαι τουτο ποιεῖ 'ομοίως δε και To θεοσεβεῖν τρόπφ κακὸν γίνεται Et μεν γάρ τις ἀληθη σέβει θεὸν, εργον ποιεῖ ἀγαθό ε δε του