장음표시 사용
301쪽
DE UT PETIT. e. 29sinussa Iudicem adire, ut pruria iura defendat 5 .d egitimus quilibet actis , qu
facti , dictive controversi verita τmorali saltem cerritudine Iudici ostenditur Probatio appellatur si , quae in plenam non plenam distingui solet: rimam vocant il-Iam, quae ita Iudicis animum circa rei veritatem instruit, ut ei moraliter tollat quamcumque du-
302쪽
296 Lis III. 1Υ. XIV. bietaturn alteram autem, quae I dici minime praebet indubiam de re ipsa fidem Dividitur etiam Probatio in arti cialem, quae arte quadam , Vel industria, ratiocinatione hominis ex circumstantiis , indiciis, praesumptionibus deducitur ac non artificialem, quae pure vel simpliciter confici solet, veluti per Testes, Instrumenta c.
Ab onere probandi regularitet liberatur qui pure negat, cum ne gantis factum per rerum naturam
nulla sit directa probatio ia) is , cui favet Praesumpti Juris a) quique possidet, si possessionis capax fuerit, ac tempore IIssicienti possederat Α)
a Can Accusator a. l. q. s. quem Gratianus sumpsit ex L. 23. C. De PruD-tionib. ac vid. . a. I. c. D. Eod. V. Ooniam Ii. Od. Cup. 3. De Iemon et Cap. s. in D. De Ren. - 3 De qua vid Inf. it. s. h. L. es p. a. De restit spoliat in VI.
303쪽
DE PROEATios sto' 'Quoniam vero ab actore plerumque aliquid in Iudicio asseritur, proinde ipsi Probationis onus
ita incumbere inquiunt Iurisconsulti, ut actore intentionem suam non probantes, reus absolvatur Verum si postquam actor veritate. suam actionem inniti demonstraverit , reus excipiat , ac exceptio quamdam in se contineat expres sam vel tacitam amrmationem,
tunc reus ipse illam probare tenetur s). Plena confecta probatione Iudex consentaneam illi sententiam serre debet probans ad iuramentum ea de re praestandum nequit obligari quemadmodum nec iuramentum eius, contra quem probatum fuerit, amplius admittitur. Probationes autem non plenae varios pro diverso ipsarum gradu gignunt effectus, quos apud eos, qui
s Cap. 3. De Probat L. 12 28. I. I. at . . d. et Mi Matthaeus L e. v. g.
304쪽
len probasse videatur, Iudex in. spicere debet, quaenam plures allegaverit melioresve titulos AEqualibus vero hinc inde allatis contrariis Probationibus, Jura promptiora sunt ad absoisendum quam adeondemnandum praeterquam in caus-Su, quae favorabiles dici solent 8 -
et M trimonio, de Dote, de Libertate , 'dea' mento agitur vid. d. Cap. 3. D' . 3ο. . De re is e. et L. s. D. De Para
305쪽
onfessio est assertio dicti vel se, At proprii ab homine sciente ac libero in sui praeiudicium facta ἈJιιdicialis dicitur, si coram Iudice competente, Extraiudicialis, si albbi fiat. Secundi huius generis consessio, eum ab eo, qui sibi, rebusve suis damnum afferre potest, praesente adversario, vel expressa caussa fiat, semi-plena, ut aiunt, probationis vim obtinet prima vero praeter plenam probationem, efficit quoque Notorium id, de quo agitur, adeoque appellationem excludit, cum aequiparetur ei iudicatae, Praesumptiones Iuris, de ore tollit, ac postquam etiam in caussa conclusum fuerit, admittitur I .
306쪽
m, ain. III. et T. V. Verum ad eliciendam ab actore vel eo confessionem diciorum. Dctorumve, quorum vel nimis ardua, vel nulla etiam alia superesset probatio, nonnumquam ab una partium alteri tradi sojent Positio--, idest articuli quidam circa res controversas in Iudicio exhibiti, ut Judex adversarium , praevio dicendae veritatis iurament, iisdem respondere iubeat . . .
Eas autem Iudex regulariter admittere debet , nisi vel iniuriosae, vel non facientes ad caussam, Ne obscura , nimisve generales
vel de facto alieno, de impossibilibus, aut de proprio respondentis crimino , vel captiosae , turpesVesint . Cumque egitime admissae fuerint, iis adversa pars ingenue
respondere tenetur alias si recu-Set, ut contumax fiat, in iis, quae ponuntur, habetur pro confessa a).- De Confessis in Lib. autem VII Cod. Inst. Tit i 9 et in Lib. XLII. Dig. it. a. Sinmier d. Lib. I. r. I. c. q. et teger d. P. II. I. CS . c.
ca Cop. I. et aeq. De Consis in VI.
307쪽
estis Iudicialis est persona si de digna, quae ad id oram Iudice
constituitur, ut iuramento praestito, aliqua de re fidem faciat. Fide autem digni non sunt, adeoque a testimonio serendo arsentur qui alios corrupere testes, vel periurii, falsive testimonii convicti fuere qui Iuris infamia laborant, excommunicatique vitandi. Praeterea testes esse non OS- sunt impuberes, ac ratione, Pluribusve sensibus simul carentes
in caussis eudalibus foeminae, quae in aliis quoque non omni Xce Ptione maiores habentur Clerici BLegulares in Iudiciis sanguinis; Parentes in caussis liberorum, viceversa, quod, do consanguineis, coniugibus, domesticis, amiscis, inimicisque capitalibus dicen clam assalli contra Dominum
308쪽
ao aia. In iv. XVI. Feudi in criminalibusci Iudaei
Pagani contra Christianos ac generatim nemo in caussae Propria, vel ex qua utilitatis aliquid capere valeat , legitime testimonium
Duo saltem omni exceptionet maiores testes in eadem re simul convenire debent, ut plenam in Iudicio fidem obtineant. Ac primo quidem articuli ci ca quos serendum est testimonium, et nomina testium in actis exhibentur , quibus adversario communicatis, ut is exceptiones, atque ut a unt Interrogatorii, lit, Proponere possit, testes ipsi ab Iudice, vel ab eius Ministro singillatim ac secreto Cum Super ur-
ciculis a producente propositis, tum
this De Testibus, et attestationibus4c. , inveniuntur in Lib. II. Decreta . it. ao. et seq. p. Greg. Iit. I ast Bon1f. it. 8.CIementio in M. V. Septim P. Matt/ei Tit. 3. in tab. XXII. l. it. s. in Lib. IV. Cod. it. ao. Videndique ad eoscium Titi. InterProte. atque duot,maai XC.
309쪽
terrogatoriis examinantur, dictaque testium ab Actuario custodiuntur, et alterutra instante Parte promul
Post eiusmodi autem publicationem Iure Communi exceptiones Contra testium personas non admittuntur , nisi iuramento quis caveat , Se non ex malitia contra
illos excipere, vel post publicationem aliquid se didicisse demonstret, et antea sibi ius excipiendi reservaVerit. Praeterea dicta testium legitime promulgata robur in aliis quoque caussis inter easdem personas vertentibus non amittunt ac regulariter alii , vel idem testes quoad articulos illos rursus audiri non solent, quamvis nonnumquamve post publicata testimonia reprobatio testium permittatur.
310쪽
Instrumenta, nempe scripturae, quibus alicuius rei fides sit, vel Originalia sunt , ac prima indicant scripta, quae de quibusvis negotiis conficiuntur vel Exemplarii, quae solent ex Originalibus ipsis transcribi, quaeque, si legitima fuerint auctoritate munita, Authentica non secus ac originalia Vocantur. Ea dividuntur etiam in publi ea et privata Illa quidem a personis publica donatis Uctoritate, ac forma solemni haec autem a privatis sine solemnitate scribuntur I . Publica Instrumenta plenam in Iudicio fidem faciunt, sive originalia sint , sive ab iis authentiti Vid Tit aa. Lib. II. DecretaI. it. . Lib. XXII Deest et Tit. q. Lib. XXI.