장음표시 사용
2쪽
Cogitanti mihi cuinam prae alio ex tot praeclaris
sacrorum ordinum landatoribus opusculum hoc dicare, et consecrare deberem, illico in mentem
Venit Sanctum, ac venerandum tuum nomen, Fran
cisce beatissime. Nam, ut silentio praeteream, quod amerina civitas peculiari religione semper te C lere consuevit, quod plura, eaque non spernenda extant in eadem tui ordinis domicilia, quod vel ipse non semel tuae validissimae protectionis expertus sum utilitatem , ut haec, inquam, Praet ream, alia mihi potissima causa occurrit, propter quam in meum patronum, et auspicem te eligendum, et suscipiendum esse putavi. Opus hoc, quod aggressus sum, instante, et effagitante amanti simo filio tuo, simul et amico meo, qui modo in
3쪽
II sinu tuo quiescit; et pro me orare confido, invidiae plenum est. Non deerunt plures, imo se lasse plurimi, qui sermonibus odii illud carpent, ac vellicabunt, imo et in meipsum, homunculum scilicet, misellum insurgent verbis iniquis, et maledictis. Scio, me uno verbo posse ab his, eorumque dicteriis expedire, respondendo scilicet cum apostolo ,, Inimicus Mobis factus sum Merum diacens se sq; attamen hinc mihi orta videtur necessitas adsciscendi patronum aliquem, qui me tueatur , nec non importunas adversariorum qucretasea, Iua pollet, Vi coerceat, atque cohibeat. Verum ubi patronum invcnire potero te validiorem, O SOraphice Francisce, qui utpote pater amplioris prolis plus quam caeteri sancti sundatores injuria astectus es a tot ingratis filiis, qui absque gravi, et
rationabili causa e tuis claustris recesserunt8 Hinc experientia compertum est, adversus istos te valde iratum esse, nec ullo temporis momento te eos laetos sistere pati,donec mel ius aliquando iter docti in rectam, a qua desciVere, Semitam reVertantur.
1ὶ Franciscus a Verulo ori . minorum rogi lar. observantiae mi 'sion riti' apostolicit . qui ilum sacris missionibus in dioecesi Baltii Uregii operam dabat, laboribus fractus. et attritus viam univorsae cnrnis non sine m gna singularis virtutis opinione ingressus est die ultima innuarii anni 18 34.
4쪽
Verum quo libentius, sanete, ac Seraphice pater, mihi saveas, patere, quaeso, ut sensus animi mei uberius patefaciam, et causam exponam, quae me ad hunc libellum conscribendum induxit. Mirabar olim quid sit, quod egredientibus quotidie e r spectivo claustro pluribus religiosorum ordinum professoribus, nec non magna istorum turba pluribus abhinc annis in saeculo degente, nemo ex tot piissimis viris, quibus praedicti ordines florent, se iisdem palam objiceret, ac per devia incedentibus lumen, atque opem inferre conaretur. Ast admiratio omnis evanuit, dum, re maturius perpensa, intellexi, paululum, vel fortasse nihil proborum religiosorum interesse, claustrum derelim qui ab eis, quibus iuhabitare in unum non bonum, et jucundum, sed potius graVe, et moleStum est.
Hinc libenter sinunt eos abire, vel in saeculo jamdiu degentes ad reditum non urgent juxta illud Augustini, qui ajebat ,, Manea t ubi Possunt, et ubi in lunt . . . molo habere hypocritas se ). Quod si rem sub alio respectu perpendens judicabam, prout revera saepe mihi judicandum fuit, praedictos religiosos non ita libenter, imo
aegre, et admodum aegre sentire receSsum con- 1ὶ Serm. 355. alios 49 de divens.
5쪽
Datrum, eo quia pro nihilo habucre consanguinitatem spiritus, quae juxta D. Ambrosium tango praestantior est consanguinitate Comoris, quω- to comori praestat anima et quia communem matrem amantissimam, idest religionem
dereliquere , hac quoque in hypothesi iisdem dissimulandum putavi, alioquin non modo pro
domo Sua certare, et suam causam tueri, sed etiam adversus fratres accusationem proferre, imo et ultionem alicujus generis quaeritare videbantur. Verum quamvis ita sentire de tali regularium silentio arbitratus sim, attamen non incongruum existimassem, virum aliquem extraneum hoc sibi munus avumere, de cujus mente cum nulla posset
oriri suspicio; Εxreligiosi nostri et facilius, et
promptius ad bonam frugem revocarentur. Perviginti et amplius annorum spatium hunc pra stolatus sum, sed spe me videns fraudatum, hujusmodi aggrediendi onus ego ipse consilium inivi, ego inquam, qui inter eos, qui de clero saeculari recenSentur, Sum Omnium quidem minimus, sed desiderio illorum resipiscentiae nemini secundus, quod consilium nemo aequus extimator in me jure merito reprehendere poterit, nam sicut reli
6쪽
quis hominibus , ita et mihi indictum est a Deo
Praeceptum recuperandi proximum juxta exi
Haec igitur cum ita sint, jam in comperto est, Francisce beatissime, te ab hoc opusculo tuendo detrectare nullo modo posse, imo illius tutelam tibi necessario suscipiendam esse. Causa enim mea est simul causa tua, et adversarii tui erunt etiam adversarii mei quicumque demum hi sint, et cuicumque regulari ordini nomen olim dederint; omnes enim ordines aedificati sunt supra idem sundamentum, ipso summo angulari lapide Christo Iesu. Hinc omnibus, et singulis Εxreligiosis, qui absque graVi, et rationabili causa in saeculo morantur, aptari potest tremendum illud divinae scripturae ,, Non enim te abjecerunt, sed me ,, ). Adversus igitur omnes istos non in gladio, hasta, et clypeo, sed verbo virtutis Dei mecum certare non dedigneris. Verum primo ex illa sublimiori sede coelestis Ierusalem, ubi seueris beatifica Dei visione, et sulges sicut sol inter sidera, impetra eisdem scintillulam illius seraphici ignis, qui te adhuc Viventem incedit, et in miram Iesu Christi crucifixi ima
7쪽
VIginem transformavit. Nisi haec scintillula e summo coelo effulserit, vanum ipsis erit hoc scriptum meum, vana ejusdem lectio. Sed mei quoque ne obliviscaris, pater Sancte, te enixe oro, atque obsecro, imo me quoque adjuva tuis sanctis precibus , ut in omnibus meipsum exhibeam tamquam Dei ministrum, et quod fide profiteor, ipse bonis operibus jugiter impleam.
8쪽
Qisi, Hilii dot tot fratres meos, et proAimos mPOS, C upisces extra fluvium, et uclliti ovos nori habentes logitimum pastorem, huc, illucque dispersos, et errantesitorum in unum congregatos Videre, eisque toto cordis assectu cum gaudio gratulari quam bonum, et quam jucundum Libitare fratres in unum8 ). Quis mihi, inquam, det poest plurium annorum lapsum, Irest tot discrimina rerum eos rursus intueri in vestitu deaurato, iisque omnibus, et tiaricuique eorum dicere. is Quam Pulcher es, dilecte mi, quam Piacher est Confessionem, et decorem induisti amictus tu me, sicut mestimesnto 23. Non ut confundam vos hace scribo, dilectissimi Exmdigiosi, sed ut fratres meos charissimos moneam , , Est enim via, quas Videtur homini recta: norissima Memeitis ducunt ad interitum se 3). Aliunde vero se Unicu que mandauit Deus de moximo suo ,, ο). Non iam quod
omnes, et singulos quotquot tunicam Vestram exuistis, Per hanc erroneam viam incedere crediderim; plures l) Psalm. 152. 2 Psalm. 105. 5ὶ Prov. 16. 25. 4 Eecl. 17. l 2.
9쪽
quippe Vestrum gravibus, et rationabilibus de causis mihi pro certo est clausuram reliquisse, sed quod inteς Vos Plures quoque, imo Plurimos existere, qui pro nihilo habuerunt terram desiderabilem, 'el ipse nimis vestri multiplicatus numerus evidenter ostendit. Ad hos igitur tantum quod initio, progressu, et fine hujus dissertationis millies mihi repetere pro mente est) humillimam orationem meam converto , sed prius eorum provolutus pedibus non modo Veniam Peto, sed am-
Pictor genua, totusque a collo Pendens Periucundam mihi faciem deosculor, dein omni posthabito humano
respectu, et cupiens esse anathema pro Datribus meis sormidabilem diam Christi Iesu sententiam eis medi-uandam propono , , Nemo mittens maritum aE aratrum, Et retro res iciens est. Utus regno caelorum ' . Decretoria sane verba, spatres mei, ostendentia Perseverentiam usque in finem in suscepta vitae ratione omnino vobis necessariam esse, tremendum breviloquium, ex quo V non ambulare juxta vocationis vestrae tramitem, sed omnino extra viam esse, quae ducit ad vitam, clarissime eruitur, sententia undaequaque divina, quae viva, et
efficax, ac penetrabilior omni ancipiti gladio pertingere debet usque ad divisionem animae, et spiritus vestri. Et revera beatissimus Franciscus in caelestibus illis, quas, divino amante Spiritu. pro suis religiosis condidit, legibus haec habet ,, Ee nullo modo licebit eis de ista religione exire juxta mandatum domini ρvae , quia Secm
dum Sanctum Eoangelium, nemo mittens mari m M aratrum, et resPiciens retro vitis est regno Dei , , 2).
10쪽
IIaoc igitur cum ita sint, humillimae orationis meae mihi iam vela contrahenda essent; ubi enim Deus Iocutus cst, quid amplius rationes tametsi validissimas con-gercre laborem y Verum, quia adversarius vester Diabolus omnes adhibet conatus, ut mentem Vestram Perturbet, et quia nimius amor Vestri gravia apparere facit, quae sunt caduca, et inania, leVia vero existimat, quae sunt aeterna, idcirco abs re non erit hac super de causa longiorem texere sermonem, et Veritatem de se luculentissimam in majori adhuc lumine collocare. Igitur iniuriam maximam, quam Deo altissimo, cui mentiti estis, ecclesiae suae sanctae, quam inhonorastis, religioni Vestrae, quam sprevistis, hominibus caetcris, quibus estis spectaculum iacti, injuriam demum, quam vobismetipsis intulistis, qui a recto salutis tramite declinastis, meum erit vobis cxponere. Dein , nonnullis Praemissis , statutisque principiis, sive sundamentis, mihi sermo erit de variis illis causis, quibus vobismetipsis blandimini, posse tuto extra claustra morari, sicque plene etiam ad ea, quae mihi pro vestra Parte objici possunt, responsurum
confido. Vereor equidem ne vobis onerosus fiam verborum meorum acrimonia, neVe odium incurram Veritatis
pronuntiatione: nam et quandoque aegri insurgunt in eum, qui ulcus etiam ad sanandum tangit; existimo tamen apud sapientem vos legisse se Metiora sunt
uera diligentis, quam fraudolenta Oscula Odientis , , ). Hac igitur fretus ratione non subtilia, sed utilia proponam, non diserta, et erudita, sed sortia, et essicacia, non quae aures mulceant, aut ungant, Sed quae mentem Prov. 27, 6.