장음표시 사용
11쪽
I liber, morsius genuini despice dentis.
Oris vipere nulla venena time. Ofendes mulios, qui te laceraretanabunt: Et laudes cupient carperes e tuas:
Sed te quando panu magnus defendere K μγ,
Serpentum metuas ne riale malum
12쪽
NES IN GLIBRUM ARISTOTELIS, Iinscribitur de Poetica.
De materie, C sine Porti facilliares.
VE QVini contextum aggredior explicati sim libelli ho ius,uidetur esse necessarium, ut perquiramus, Qualis it poetica focultas, et quum habeat uim Quem fuem propositum Quuin materiem subiectum,ex qua opus suum conficiat: Atq; hocpostremi pricmo loco, nam caetera commodius consequentur Subhcitur tanqualm -- materies poetice facultati oratio, scuti Crulijs omnibus, quae circa orationem uersintur. Eae aut cinsunt quinq; numero, Demonstratori
enim et A. ad licet appellare o dialectice, etoricosumphistice,poetice nam de grammatice,quae minutiora quaedam confiis derut non est in unimo quidpium dicere. Omnes bae ubi ctam Ibi habent oratiotia Vertum quoniam oratio diuersim accipitiis, fi mam,itim exgenere reru,quas tractat:
tum ab co,qui tuticur ad aliquid edisserendum, e probandum: idebatuersim quoq omnium oportetes orationem Orationis maxime proprium, genuinum munus es prostraeicquod uerum est, quia aliter se habere non potes necessarium. Ovaritum auten orationis quodq; genus Mucro recedit, tanto propius accedit ad id quod est album. Inter uerum ancie fusum medio quodam interuallo postitu sunt, re sic οἱον, - ὁρμον, ψοανοι νον:quae clibet tine ro 'rcns uerum seu probabile quod uidetur.Ex biwquaelibet facultas unum arripitgenus. Dcinonstrutoriali
rum. Dialectice probabile Rhetoricesu ortu. Sophistice ii quodprobabilis,sed uerisimit; habet lecte B OEtice fur refusabulosam. Iem igitur orationem suscipitpoetice: bd Irurses ea, quae a me dicta sunt,cUideres,Necessariun cruerum ad delironstratoriam solam spectat Reliquae uero cr necessir maristicipes q/ι idem uia aliae magi aliae minus.Dialectice maxime omnium, nam proxime abest a demonstruistoria. Rhetorice aliquanto minus,quam dialectice .num longius abest a demonstratoria.Sophistice perpausillum quidpiain, nam posterior est rhetorice, Cymaiore distat interuallo a magistraueritutis Poctice uero ntinime omnium,ac nihilprorsus, nam est ueluti ulterum extremum prosus primo disimile Diale ctice modium obtinet locum inter demonstratoriam, στbetoricen Rhetorice medimn intersopbisticen, dialcctiau.Sophistice medium occuparit inter poeticen rhetoricen Et quoniam demonstratori oesptime, quod uerum est,cerni ac dignosciti. ide occulati ima dici potest Dialectice non tam procu prospicit Rhetorice minus oculatu, utin dialectice Sophistic Iustiosi est, purum cerniti. Poetice lippos baber oculos, C prorsus coecte t. imo ueia oculat inlae omnes. sed praeter demonstratorium,quae docet an tum: dialectice decipit, iudificatur eos,qui non longi inrepro piciunt Rhetorice deludit minus oculaistos Sophisticos illusiones non perspiciunt l, qui minimum cernunt: Poetice eos decipit, qui prorsus caeci sunt. inces ab Aristotele dictum in Top. Hκοα σω,ορανή-ι λύοις, o obλ ιι τυ e ιευι Te φυσις. Criumet. id Theodecten libro primo,ν αιό θι taceoox πάρ οἱ ου Ibi ια-- pratis o ορα es, via γι LPM. Quoniam uerbsermonis duo unigenera: Alterum quod in ored ς citurnas . Alterum, quod inimisgignitur cordiaci animipcmetralibus secus mugis libet Graecisi imbus utruquibus biloponus utitur. Alterum ria: φορο MF:AIterum se QEAἶP: Demonstratoria arripit suum απτο ' ιν ἡ ενδια του nihil enim nisi meditatum, cogitatum prostri. Reliquae omnessitatum epicherei natu tum iit me muta,tum 'opbi mala: tum abutis, τῖφος eκου. depolitifime,C ingciuo spiraec tu Aristotelis interprete,quamuis Arabs uerit dictum. Rhetoribus,qui ἐκ raoοgra
13쪽
suerati me propolitia I orrorem Tterrorem incutiunt holirinibus duin inpropria naturusint, extra naturam posita in
nimi mitutioinreproentatio haec peroration fit
, filiosis poeta, ref ripo eum esse imitationcm uitaescculum confitet in in Tum
in m mnes cogi i roficiscit r. cum enim habitus in ipsiis antini; tBitlim poeticii ell,sed hi trionica: di imitu id C repraesentandi mores motiones, persona ejuctiones hominum accoino late ad idem per stationem e , scribendis moribus hominum)ut hic mutumfaciat ueluti quandam repraesectitationem in oratione positam: illlato uelitem, exprimet oca sicuti patet)poetices ministra est.Vtraque dulcimineo versatur haec,ut mini legeritium: illa ut mini rentium aptisaut ad inrugin crus rei recipiendam, quam repium,sicu t. to Scenicu coniungit,nescio quo modo,cum cogitatione Crphantasita hominum imagineiure ni repraesentatur, c agitur qua irem ipsam cum sensu. gnam aut barnem reuocans cremollieii insura cr laetitiam. O numuis autem poetice nuta egeat adiumentis,utfluam apte conficta imitatione, aliunde etitiaueluti, sonis,cauti lcri dici possunt. Adhabet tumcn aliquando C folios, personas, gessium:multas alia quoniam adiumenti non parum uste runt Λd inducendum in unimos hominum affectionR. π perturbationis omnegentus. Ideo est ab Ar jfotela, praeci ilia dictum: bonos,metra, caetera id gentri, be partem quandam,scuti tramentum pocticu sacanis diis. Atque id une merito contingit Res enim ex quibus artes omnes con tartim augentur,part ei mo
14쪽
ipsi muli fiat uberior, accumulatio munusq; suum commodius exerceat. Verrim redeo ad repraestenta troitem,quae per orationem L. Eam inducere in mentern auditorum non cuiusuis est hominis. num cum uia
bilii difficilius luctu, it m ut homines aliquid audientcsitu cogitatione idipsum complectuntur,ac ocuὰ lis cernerent. Hoc ipsium, nisi doctus, sapiens, acutus,e ingeniosius praestare nemo potest, qui alienos mores ipse induat, diuersorum homin m personam fuscipiat, quoi uim et ipsius oblitus Hinc puto factum, ut diceret Plato in libro de urore Poetsto, poetas non arte ulla instrui, sed satu Apollinis, C musarum in
pelli,neque oci ci tantant,sied etiam recitatorcs,C interpretes pociarum, non secus ac magnete cathenati
inuli trahi solent . clim ipsa primum moueatusque ad extremum Extremum uero anulum Plato ait ese iuὰ terpretcin primum ipsum Deum, quia 'a medium autem poetam: neque quicquam canere posse poetam,
priusquin Dei plenus sit, a mente pro istis alienatus ua. Idem de Maratho bracusano testatum reliquit Aristotelas in Proble nutibi si eum inscribendi ucrsibus mente tu abalienari solitum, ut non suo ei Deior uIt cuius loqui uideretur quod ipsum satis cognosci potcst ex carcini poetae interitu, de qrio idem Ariastoteles in Ethlais meminit: nam illum Arhlotelis interpres Enstitatiusscribit, cum nimis attentefabulam, qua uera si ipturus,meditaretur, a serpente prseorsum inter sturtivi medita taenesitis lis et cognoscere, difficillimum se alienos mores praesertim tum diuersios imitari, ac repra sent ire nece J es omnino sciret ficis extuli licinos induunt flensius. Recitationes autem, imitationcs poeticae ut sunt multipli es, ita multiplisem flerunt hominibus utilitatem Namsi recitatio,atque imia
tutio uirtutum sit, qui di in praeclari licuitis utri incitantur homines ad uirtutein: Si rursus uitia repraesenta ita ab his homines multum delerrentur,maiores quadam, repclluntur, quam si alia quavis hortation e turis. Quodsi horribilium rerum, pericularum imitatio, C recitatio in scena fui comminuitur hominum amens audacia, temo itas. Sin autem commiseranda fierint acta,eorum,qui audi ut mentes ad mansiuetudinem, Cp commistrationein inflectuntur. Quid multis imitatio omnis, Cr recitatio poeticac muctione conuinctu hominum animos pervellit, emollit,urget, incita frangit, inflammat Ideo Strabo libro
primo, ubi mi ita disset it contra Eratosthenem, qui poeta delectare quidon, at non prodesse affirmabat, poeta ait spe uitae mugilbos,C correctores,appellatost olim a ueteribus crinprorisας Illud unum cerae
testis constat poeticam olim fuisse quandam philosophiam, quae hominessuis fabulis paulatim actaret, enutrirc douc aptiores esciit ad percipienda ea, quae in philosophia difficillima habebantur: nam i Amst rea, dura cum sciit acile a tam laudatostudio homines deterreripotulpent. Hoc ipsum copiostscriabit Maximu T rius in ea oratione in qua poeticeri laudat circum philosophia comparat, atque eundem esse asyrmat: ipsaque,quae tunc extuba antiquiorem: Etsane multo antefolutum orationem extitisse poetiacumsutis explicat Strabo libro primo, quam Aristoteles quoque εκ NHἶχεδιασμάτων ortum, fert . quod cli rei agrestium mortalinin aetas, qui nondum artificiose quippiam aut dicerent, ut corent. Sed mihi non est in prae sientia unimus,neque enim huius est loci,aut temporis, laudes poetices singist sim persequi Illud unum caeteris lucem astri repotest, quodscribit Cicero Orationein rhetortim ad uulgiscnsium sycscriptam poemata autem poetarum paucorum iudicio censeri runde Antimachum illum do Erit istim poetam lino auditore Platone se contentrim spe dixis accepimus cum caeteri eum recitantie eis
liquissent. Si qui uca bsunt, qui poeticen incusant, id firme omnes faciunt arithoritate Platonis adducti qui poetas, Cromnem poetis en,quae imitatur e sua rep. elyci iubet. Sed de hac re alias copiosius. Nunc breuiter colligo a. ii a me dictu fulit Explicitum fuit a nobis: qualis it poetiis facultas, Cr quum habeat tita: qucius ibi propinitumsinem. Atque qualis illisit ubiectu materies: multus alia interim expositu MIGquum est ut exponamus italisit usu Aristoteles methodo in hacpocista acultate scribenda sed prium
breuiter considerandum sit liber hic integer, necne. Videtur autem non esse integer quod probari potest tribus rationibus. Pol lactura instiose laurum de Tragoedia, opoeia, comoedia, e reliquis partibus poetice. De Tragoed loquitur per Epopoeia, de Com. alijs ne uerbum quidein Altera ratio fumi poὰ
teste libro tertio Rhet. ad Theod. ait enim illic ubfitem, ubi loquitur ris γε uiων sede his tu poetice pertractasse copiosius, cum tamen nihil exic de ea rescriptum. ex quo cognostas librum ulterum deis esse, credibile enim est Aristotclem tractasse si γεMiωρ,ubi loquebatur de comoedia,num ad eum in primisJectunt, haec nos impulit ratio,ut dis utationem de salibus alijsq poeticis di utationibus addereae
mus. Tertia ratio baec testatur Laertius duos libros defacultate poetis ab Aristotele conscriptos neq: en extat alter. Nunc rialissi methodiuiutor enim Graeco uerbo ad rein facilius explicandum mers iaci musscd primum exponendum quid tinctbodus, cur inuentu Philoponus libro II Post. Ari t.
cit μεθοδὶ deesse quiddam ἐννοουμ δὐ per quod mens hominum proprias uniuscuiusque rei quae Eo xt spercipit. Inueritur autem ierunt methodi, ut Fent ueluti uiae quaecum menti cogitationis hominum,
15쪽
ulus μῆοfι enoli tante se m cssi tu tui in ea ibra inicinoiso uteretur.Alioqui omαniustissent colli traditu. Methodi igitur ac rationes artificiost ordinatesscribendi. ut fluminat dica, a quatuorsiun per qu.isparatur δισραcristiae, κλμὰθ , 'Meni visunt ipsius uerba: - νικ; cir scisis ordine habent .no quide,ut ex eo dignitas, praestantia i dijudica idused qualis usus, quae nam is strum prius, quae posterius,quae deinceps nobis praebeat in rebus scronidi ac cognoscendis, uidelis,definiens,demonstitans. Duae sunt tutiqprimariae. Duae utit tanqui secundariae, pedi spequx. insecrmivit enim prioribus dendum aut quid quaelibet ipsaru posticeatur greditur L iugulatribus,ud ea quae uocantur Graecises obmultimae θccies vocari pose sunt, ab iis postea adgenera πιαανλα sic deinceps semper posterioribus ad priora, quo per intaction; qtiandum. Diuiden s methodus accipit enera ut Philop. alti Aestin f, διαρθροι τοας δια*ο , πfabricatur ipsa apta adforma ecfinitionis Definiensgenera excipit, mira apte intersccopangetisfacit suum definitionE Dcinonstrans methodus d uitione demon Datione.ex quibus patet,dus esse tali ministras . Resoluente C diuidente. Definiente esse ut Graci uocant is su persee Ggo quia rerum naturum, substantiam expilaut adiuratq; demon Dano in tem is medium,qua utatur ubministratis. Duae aute illae instruiunt his, sicuti et ις ιδ nam hoc utirit tur exemplo ilop. uiderii inseruire craσεονι Usurateriam aptam ex qua opus suu conficiunt cum igitur itas e babeunt mcthodi, applicemus ea, qua dicta sunt,adrem Erat Aristoteli pertractanda poetice ordinatim, ac με go ικί e no poterat autem ita pertracturi,nsi declarasset re es c i, assuta definitione. Et quoniam definitio no erutfatis nota,fuit illiinuhthalida, eo plane modo,quo ipse docet libro Posteriorum II. Primu enim exquiritgenus,de inde distastrentiaς,numdcremtio fui bis constare non potest. Exquirere autem genus non poterat, ni per methois dum αλυ κlta que ut diximus progreditur singularibas, ad unum uniuersale commune omnibus: exqui fuit igiturgenus, c. Epopoeia,Tragoedi comoedia, gum poetis, Auletice, citharistic imitatur. Ergo posis abctgemis, imitationem. Inuento genere per resoluentem methodum erat ipsum transimittendum ad diuidentem. Quae di tinguens imum genus,difrent s aptum reddit ad uarias partium ipsiiusdem nitiones. Habet igitur Aristot.m hoc libello tres mul methodos Paesoluent ,
pacflo, ut redia poesis se habcat, coponi fabulas oporteat cx quo etiam, is quibusq; partibus constct, de omnibus item, quaecunq; ad hanc uiam,&
, rationem pertinent, dicamus.
De Poeticu is iusq; generibus. Uullo utitur exordio,de more suo, Arist. quod tunti estponderis, ut uel ex hoc uno multi dijudicarint ipsius libros, Chaseruerint lib. Rhet.ad Alex. no esse Arist. ob hoc ipsium eatium,quia prolixu habetprooemiu quavis ex alijs multis coiectare fortasse posiimus Anaximenis alitiqui Rhetoris esse de quo saepe incininit. intil. Pro iiij igitur Ioco,utitur jicendorupiusmodi st. Pollicetur ste locuturu,de Poeti vides ipsius partibus Missatim quomodos nisabulae constiis
lucrida C exqim qu tres partibus costet quaelibetpoesis, praeteri quis orae a dine in tradenda buc arte uti ueliticu iti Incipientes prima a primm. cutietia ni fici tradendis prius
. ratione, ordine,quo uellet uti,exposuit. Liber hic unus,quem habemus de Poet.' detur tu partes meis diuidipose priuiti uim inuestigat definitione poetices inuento genere, C distincto per i fretitiasnu pini applicari ad singularii partire poetices definitione. Deinde agit de Tragoedia cretus partibus,de fibula,m primis,num einde eo copiose loquitur,postrem de Epopoeia C comparathaecῖ Tragoediu utra scilicet praestantior t. atq; sic fune se habet libri diuisio. In propositione alit oriride quibus true dii diicit no temere est appositu sibi esse dicendu etiam dae subulae constitution quia fabula estnia
irris ueluti quaedam,ex qua opus si ui citpoclxeonem in cum poetice elenorquet, est uelat fr
16쪽
IN ARIST. DE POETIc A maipis. Q ubi recte no constituta uerit abutamultu peccatur in toto poemate λδ inde onmiserror profici citi r. Nec frustra additu e εκ πίων 19 πόσων μοῖιωμ. nu in fabula considerantur paries crparticula tum exqualitate,tum ex quantitate Partes tragoediae ex qualitate desumptae ab Arist.postea O meranturbae Mores, Dictio,Sententi Apparatus, Melodia. quantitate autem desumptchae. Prologus, psodium, Exodus, Choricum. nam neq; nimium prolixum,nec admodum breuem decet esse fabulam: quod etiam docuit Horat. in sua poetice.
Initio securtilum naturam sumpto, primum a primis.
Ordinent naturae in dicendo po laetur si seruaturum. Videamus igitur qualis hic sit ordo: Duple sane
tu omnibus rebit intctundis est ordo: Alter qui a fimplicioribus ad magis confusa Cr concreta progrediatur. Alter, quia magis con usis,c concretis adsimpliciora perducit. Verba Aristot. in cotextusiunt. Ac primum a primis secuntum ordinem nuturae. Oritur hoc loco dubitatio non leuis Vult Aristoteles iuvestiga re definitiovem artis poeticae,utitur methodo resoluente Resoluens progreditur a singularibus ad commune aliquod,C uniuersit perinductionein . Sis. Epopoeia, agoed. Comoed. Dit r. imitanturi ergo omnis poetice imitatur. putet hoc seuerum. Sed cum dicitfe uelle uti ordine nutu primumaprinus bibi reputagna nam resoluens non incipit a primis iuxta ordinem nuturae, ut putet Excinplum resoluentis est in doaemo aedificanda. proponit ibi aliquis aedificanda: i domu, utitur resolutione hac causa cursit aedificandidomus est, ut frigiis posis circere, imbron, sim. opus est igitur tecto rectum con stere non poteest ne, arietzbus C laquearibus, haec non consistunt ne fundumentis. Ergo haec primum iacienda. Si est factu resolutatio. Iam uero ubii sat solutio, ibi incipit enasci compositio sic iaciuntur fundamenta,aedificantur parierites laquearia, tectum,quibus extructis omnibus urcetur silus, imber, aestus. Haec est igitur dubitatio, qua exposuimus. Sed tolli tu potest. Arist. etsi utitur resoluente methodo subest tamE ulla methodus, quae in priinis proposita iri s desiniens, sed quoniam definiens non potest progredi sine compostione quae retrogrado progreditur ordine ac resoluens postquam resoluente usia est,imydum utitur, simul clam adbibet componentem ad inueniendum genus. At componem, simplicioribus,ci primis,fecundum naturam,progreditur. Habitu igitur ratione definitionis quam in uestigabath uolebat componere ideo dixit uellest ordine nuru sequi genus enim in definitione est quiddam maxime implex. Non poterat autem inue ligare tanas indefinitioncini per resolutionem, quae progreditur particuluribus ad uniuersale. Si igitur refulae ut tantummodo uteretur,esse falbo illud dictum: PRIM. a primissecundum ordinem naturae Uerum quiantitur resoluente ut ea subseri ut componenti: per quastu componat definitioncm poetices deo recte est, e verisime ab Aristo t. dictum,ucllese ordine naturae sequi,qui est ut primum aprim. ordiamur: nam componens methodus primum a prim8 progreditur. ut patet. Rem totum hunc uidetur docte Cr breuiter explicare Philopomos lib. I Pt Ucorum, cum ait: CUM UNIVERSALE sit rationi, intellectui notius: ex notioribus ordiendum est, ex hisce enim uniuersalibus principium doctrinae. Poria Rhetores primum
d perunt de communibus rerum capitibus,ab hii scpsumunt initium: deinde hoc modo de propriis uniusculatus I species tractant facile enim ex communibus propria comprehendimus. Haec ille Definitio debet fieri
per priora, notiora nam eam adhibemus,ur rem inuolutam explicemus, lotio ron efficiamas cognoscim s enim non ex quibusvis sed ex notioribus tantum: notiora autem ulla hominibus alia naturae dici uis tur. Notia sinaturae est id, quod οἱ prius posteriore. ut punctum linea: lineus perficie: superficiessio, lido, uel ut elementum ollaba Hombribus autem aliquando ccus accidit nam percipiunt ea, qtis magis cadunt absensium,utfolidum magis quini superficiem, sanc magis quam punctu. ideo uerb, ALIQUANDO apposuit Arist. in Top. quia homines bene erudit C qui ecunda mente ut ipse ait praeditisunt, actingenio subtili, acilius percipiunt e quae sensu remota sunt, nota naturae uulgus utrin, C multitudo utantum cognita babet, per ecta, quaesiensiu percipi posunt cum igitur ita notiora dic titur, snitio si ijs fati contingit at liquando ex prioribus,m notioribus naturae conficiaturi. aliquando expoα sterioribus, ijs,quae nobis cognita sunt. Aliquando ex prioribus quides ijs, quae aeque nota nobissiunt, ac ipsit naturae. Si ex ijs, quae natura magis noui deducatur definitio, ea quido recte bese bubet, sed nobis non est accommoda tu. Si ex posterioribus apte frias eiusmodi dici Orest esse constem definitio, si russi
17쪽
5 F R. AN ROBORT. ET PLIcAT. des item notius habent, magis perspectum, 'ut patet. Reliquum est igitur, ut definitio conficiatur eae
ijs,quae mill naturae, nobisperspecta mi: hiri modi enim unigentius naturae,qui. prius: patet uer ita esse,quis pcrimit eciem, ipsium totatur sed ipsum non perimitur. D si species tollatur. Ideo inquit AI vird lib.VI.Top. cretis gra ciueri', cruDo Mici ci. Nobis quos Diut ideo notius est: quoniam 'cognoscimus pecin,' tim cognoscimus etiam genus: Sed cognito genea, re,non cognoscimus1peciem.quod ita dcclarat Alexari. eodem loco. πολλῆς γοάν ρω-e 3 cmon
Sed cognoscere e qaus priora uia estnotiora naturae et hominis est latitum docti, er Mettiost non auteni cuiusuis. Ide Alex.Aristot. uerba exponens,ait: τα δε- ῶτα - φυσει ,ακει Gn, i tarsum νω
' κρα, νιι α. Non sit cir per ordie idum est a prioribus, notioribus natura sed tui solummodo, cum cos ulloquimur, aut ijsscribimus, qui ingenio bene constituti sunt: quod acit Arith.in hoc libro Poetices, iam etiam in Elesbi frtasse eadem ratione: nam ordo doctrine butu modi esse debet, syrte commo diore aliqua de causi immutetur Verum de bis hactenus nam locus hi ni fallor,ium sitis apertus est nistiuievim fuerit, ut relictis hisqtiae spinosiora alicui uideri posint consideremus Discutum, antiquitate. consuetudinem Epopoei Dit rambicae, leticae, citharisticae poestos. nam de Tragica, π coismica,quoniam noti fimaesiunt,nihil A ces' dicendiim.
Epopoeia sane Tragoediare poesis, Comoedi a insuper, ac Dithyram
v bica: tum picraeq; illarum, quas ad tibias, citharas ue accommodamus:o nancs prorsus in hoc uno conueniunt, ut imitatio sint.
Epopoeia est illa pars poscos,quae in Herὁum rebumgestis tractandis uersitur Eustatbius Homeri inae, terpres in prooemio Iliados ait Θ, si uerbum propriesignificu tamen ἰσρια εχ de A/ G.ω, est; ciues 37τ ορα P.Sed homines coponentes επω cum verbo, πτιῶμ, ονοδιασπι ετ πιιός, csi Q Hae J. ν άρ ζοντας dem testatur Herimetru muciatum primu a Pir, , ins incertos qudi, sic in ρ πωτη γ επω κλου, 3τω iis cria αλ Sp. udis ueteres aute τ ι lier ut εμμε ωρα ηειν, quod idem Eustathius comprobat eo uersu, επιιuore ποτέ. I redimi; vG staγρα ψοrgrande poetarum nomen est deductum. Huiusmodi poetas, qιιi Heroum res gestu scribunt, Cicero Epicos uocato libello de Optimo genere oratoru de hac repossent alia multa dici: sed haec ut si cin totum declarant. NVNc dicamuis de Dit rambicae.Dit gam ce est illapoestosparsi qua ueteres itebuntur in laudando Baccho quia antiquis διθυραμ- uocabatur, quὁdsit in alitro eis nutritus glιθυο τu .uel qu)d temulentoru hominu es ciat os patens, loquax π έιθυρον quo nomine Otium uinum aliqt in apud Graecos cogillam matur.ucIub ea uoce, quae iacturi consueuerat in Bacchin
tali die λυJι αμιχ.as .im enim o orifertur Iouis,cum Semela immuturum edidisti de his eois piose legere est apud ocophronis laterprete,legere quos est apud Athe .lib. XIIII οέιθυραμιζῶν pro
qui simu itru s,e usitati ima apud ueteres Adagiu elcbre est apud antiquos,Auloedus fit, ut citharae
das spe non posit.ex quo cognoscere licet prodiitiores habitos olim fit, cith rado, laedis ivtituis
18쪽
π huc ego putauerim, pexissee docti tau poetam Horatium in Odis cum ad conuisti iocosa posstulat tibiarumsonum,cum ait Cur B eonthiae cessantfaminat citi posum dixisse,sed unum addo, quod maxime dignum est cognitu praeterea nihil secenset Iulius Polla sibidem ui se apud ueteres, πυί ιν ιυ εμον, λ δ mP. Nuin νομος tiocabant Graeci praescriptas quasdam a mutis canetidi diuersa tantilenaru genera seges opinor a Lut.recte diciposimi,C Horatius Drsin hoc igni cauit in Odis,ubi de Pind. loquitur, inuit Numerisq; fertur segesolatis Uerum redeo ad rem cuDGothici certaminster alpartes quinque, tet, tri
inodo sis habebat olims obis elica imi uintergenera poetices.Hinc quos licet perspicere quam artifcio ueteres bac poetices cultate truciarent: 'o nostru aetate di boni tunc nos poetas esse appellidos credimus,cum unci,aut alteriι uersum, tale
mille vit,tornatu ac mus.Hactenus depuletice Nunc
thagoreas ' ἡ χαλεπciam. Diri ὀDLυ, κι ceto λυρα Ad cithara canere antiquis iit cm. . Hinc Pircimus apud Homer. Iopas apud Verg. π Hor. in dis ab Apolline precatur: Nec Cithara cari cs cnem. Quinctia Ioui vij Graecora cithar bra adhiberico ueuerat,sicuti utis est notum. QRodc- ψ06 cubaristica caneretur ad citharam,patet ex eo laco,quem citat Iulius Pollux ex Platone, m
19쪽
cui Et Cretentes in io Auitur. Idem At elisus libro XIIII.restri ex Therapompo GetasParbaros
modicattenuare par R. Idem alipi
Tribus autem differunt inter se Aut ubd genere diuersis, aut quod res
diuersas, aut quod modo diuerso imitantur.
e praeter has ulla est.Epopoeiomitatur semon tursermone, risthino, hamonia citharistice, latice imitantur hamonia σnumero.Ergo tres sustulis diuerse apparent liberentis.Hoc auton magis explicari ita potest. Omii ara, quae mitisti r reis p entat urit aliquid maliter transmitti, quam persensim Duo aut sim sensius qui transmittunt omnem repraesentationem Cractionem ad phanta iam Vi*s,Crauditus.prior transmittit quae admuteri attinet: posterior transmittit reproe rati0η - , olesos libro tertio mico in alto, aut lud ab alio. per idem ab alio ut histrionica raperseemon histrionis agit, ac repraesentat alterius mores per aliud ab alio ut harmonica per humonium,Sabatio per gesticulation ,σgunt σrepraesentant mores, exserta mones hominum. Hoc etiam patere potest ex huc ratione.Actio seu repraesentatio alia muta est,ulta actis belsemoncm. tu est,quaesit per hamoniam, gesticulationem: nam tacite repraesentat mores diuvit sinesermone.Quae adlubetfemon fipσoration , quae repraesentat, minores animi, πsermon ipsum Tertia ratio accommodata ad id probandum, huiusmodi est Actio, seu repraesentatio, alia est momanimitantum aliaestse oririer morior fit persemon .Quarta etiam ratio huiusimodi excogitariporei ad id ipsum confidiandum: inimitationes oetica quatuorsiunt.Id quod agitar SPEcTATOR,me auditor: per quod agitur, agens Id quod agitur, tria continen. mores, actiones,sermones Inlbectatore unum nec phantastus cilicet ipsi crcogitatio qua percipit e qua recitanture aguntur.Ii per quod agitur,duo continet, uisum, Craudis Agens tria se habet semonem, hamoniam,risthmu Semon ,σhamonium uribus attribuimus: Mothmum oculis. Est aut duplex agendi ratio, primaria πsecundaria: primariueu est, quaeproxime agit: secundaria ea est,quae non proxime agit, nam actio persemonem repraesentatproxime auditoribus mores animi actio autem quae sit per hamoniam, Cribitinum agit quidem,sed non proximeres munerepr sentat primumst onem, quo reproclitantur mores animi Tres igitur ita inuestigauit, atque cxposivit Arist. disperenuas,per quas ingulae partes poeticaepὀterunt commode de causat entiesunt disterentiae bae. Videtur aut Arist.eis inueni sic, dum Maeret, quid siet uniuscuiusque proprium Ex plicausa uidebat in Epopoeian studesese,harmoniam cirristhmum: sic in caeteris,nonsecus ac in animantibios numinalijs inest uegetatis tantionis j egetatis im
20쪽
Vt enim coloribus, atque figuris pleraci quidam aemulantes imitan ει turili quidetin arte consuctu duae ill9 nonnulli etiam uoce ita quoque in dictis artibus accidit. tcnim omneSimitationem exercent numero di co, sermone harmonia, hisq; uel separatim uel promiscue: uerbi gratia: αharmonia simul Anum et o tantum utuntur illae, quae ad tibias quariae ad citharas pertinentuum ii quae aliae sint, qua facultate huiusmodi sortian xxtur, ut est illa fistularum.
Sequitur militudo i iam ducta a pictura,sculptura, histrionica, sicuti declarabimus postea, perq; tam ui probare id quod te expositum fuit. Hic locus, primo lagentibus facilis uideri potest, sttamen perplicitus,e difficilis me utiem certe multi in diu in or fit,neque adhuc ex uerbis potui certium, qui inibi uis acta sensum elicere. Similitudo busectat,utprobet -- α milion russa spe, qua conueniunt,partim aliqua quae non conueniunt . quia excedunt uno,aut plurib: C. cin ingulis poetice; partibus quod est luperius seclaratum)Aliquando plures, aliquat ex illis nubus di rem iis,qus expositae uerunt. coloribus πguris tantum,id est ausμασι sculi tura: nam guras exprimit, ν personas, sine coloribus Ili Diovicimguris seu habitu personarum,colori biu, Cruoce imitaturi. Illa uno, altera duobim, tertia tribius, aticinnem conficitHam,nam haec loquendo imitationem cit illae imitationem habent mutum disrunt igitur intersi, quia illae paucior biis, haec pluribit instructa est ad imitationem exprimendum Iam uero colligi potest quomodo intersi di similes ut, qua in re conueniunt. Primuli rentia tria complictitur ista colorem. uram stu habitum Cruocem Secunda di irrentia modum signi sicut is uiuali per artem, alij percon Metudinem idem efficiunt. Conueniunt autem c. piectura conuenit cum sculptura,quia repromtat harabitum,st figuram hoc habet plus pictura, uiuadhibet colores conuenit histrionica lim utraque,qxia imitatu figurasci bublivi. cum pictura sparatim conueni coloribus ipsa eia,quod caeteris duabus non inest,horirabet: quia imitatur voce. nam illae mutaesunt ut dictum colligendum es has arates,etiam i corrueniunt,quod eandem rem imitentur bdi fore tamen inter se. uel qubd haec plura, illa pauisci ora habeat uel etiam qitoniam diuersa ratione idipsum lyciunt. Notunda uerba in contextu Graeco ἄμο A se cruor bacet)ἐ οι a. φωνῆς.Verterunt interpretes ciea uerba, lιae in mediosunt uli1 ς
ex arte,ali excori ueἱudine, nonnulli ex uom. Si tu legas non uideo, quomodo concinnari positi uox cum arte, consuetudine nam ars, confii crudo perbelles
subis uerbis intra parent be ulignustic, ut titi se, nuciolia in se nis θειαρ lincrem postea sicis
paratim ετ έ οι δε τυ φωνου. vir runtur adpriora illa. κωμα , - χημα , qua Ucnsius i. non es nulli imitantur coloribus figuris, ἐτ*οι emae Tu pinu ulteri autem borum adhibent praeter illa ιι duo etiam uocem,er hoc modo histriones ignificet. Sic etiam Plato de imitatione quae per uomus Iocu
sius est dubitandum qiιo patere potest ex iis, quae consequuntur. num adaptat ea adsimilitudine prius exta positam sic. qaci id nodum in tribus bisur committitu peculiarti . quia plura continent: ita contingit in partibus poeticae, iam ex bis tribus me sermone,bum nia aliae unum,clic duo liae tria arripiunt,qmbi siluam imitationem conficiunt probat autem exemplo, cum timui moniae numero utuntur autetice, O citharistice, cr brice ittis , qtiae mis utili r. Eustratius libro Et bicorum primo in illa uerba,ἄο πινγ δ' se H μου -