장음표시 사용
41쪽
est conuiciari inuicem soliti sint Eueteribus aliqui heroici, aliqui iambi, ais ci poetae extiterc.
m ii superioribus,ti in insis,quae coissequuntur, duo fibiproposivit declaranda Aristoteles prima
qui ueracolytus poetices generatim iuxta naturae praescriptu Deinde, quae primu apud ueteres extiterit poesis,atq; direxta naturae ordine. Deprimo satus multa ante dictu unt. nunc dicamus de altero. Necessuismo demonstrat duo prim in extitise poematumgeneri Laridativum, hiprehensivum Demon orat autem tum ex natura,c habitu hominum N πεφυκιτω mlh - μιμG2M.qui apti nati sunt adimia tandum. vi ex duplici materie subiectu,que itidem fumitur ex naturitim moribus hominum utpatet ex ijs,quae superius cclarata ureunt. expositis uerbiis omiubils,quoniamfecundum naturastisputebat iam remitasse habere equebatur iure optimo quaestio haec. EO SANDO autem PRIMUM E TITERUNT talia poemata LAVD ATIVUM, REΡREHENSIVVM Restondet igitur Aristoteles ex Homero id posse cognosci.Sed dicat adhuc aliquis. Iam uerbsi ex natura homines imitantur. Homerus tam proxime abest a nostris temporibus cum praesertim mundus,ex Aristotelissententia ei ster uerit,xternusq si runquam interiturus ibsurdum est, ct initium sumpsit poeticeprimum ab Homearo. Repondet Aristoteles credibile quidem esse ante Homerum multos extiti se alios poetas, qui imitatisanis poeticae studio si ita scripserint: sed non posse idpro certo asini, quὁd nullus lim extaret, qui prior Homero diciposset. Homerum accepimus uixissiceodem tempore quo Hesiodus, dum Assae regnarent via vi post captum Troiam annos centum ante Romam conditam cLX. hoc uerbscriptum reliquit Aulus Gellius libro decimoseptimo, c libro fecundo capite undecimo Plutarchus quoque in Umpostucis uideatur innuere Hesiodum, Cr Homerum eadem uix Paetate,cum ait inter eos ortum certamen recitationis cuilissam poeticae in funere Oebc Thessali Ante Homerum Dispe duos recensit Aelianus libro de Varia hiaν storia undecimo,capite fecundo o Lyoροιζα vir ποιc Gns ἔπι πσο anρου, ως φασὶν ei ποι - ' γιοι λογοι. ni ψρυγα δε Καρητα ου φρυγί, ἰλιθά' Un κραναγρασω iustalis οἰ ανγ δε μαρ Uta BP λυελα λεγουσι ιαε Meuitoδργόuιδ σι ν λαπιθῶν, - κροτα νωμνὴ xHau IJ χαψε Sed quamuis ante Homerum,qui uixerit poeta, nullius extensscripta, ex ipso tamen Mario pote; cognosci,uerisimum esse,quod dixit Aristoteles de duplici natura hominum,m duplici materie, ex qua duplex conficium estpocma.quod enim fecundum naturam est,s persese necessariosa habet,
aliter contingere non potest. Deil ueris,quia poetis,quorumscripta interierunt, ante Homerum laudati fuerant, illud Horatianum ex libro quarto Od proseri potest O, Vixereyrtes ante Agamemnona ratistised omnes illacomabiles, Urgentur ignotiq; longa Nocte carent quia auesarro., Pauli insepulta di tui inertis caelata uirticis. Idem quoque de ipsis poetis dici potest.Multos quidem ante Homerum extitisse credendum est,sedeo. rum nomen obliuione obscuratum inter t. EN TAT AUTEM IPSIUS HOMERI utabeo initium saniamus ARGIT E S. Quoniam interierunt scripta ab ijs, qui uixerunt ante Homerum,nullums ipsi antiquioron habemusruecesse est,ut extiliusscriptis probetur duplex extiti segenuspoimulis, ulterum conuitiosimn embi mile ulterum laudativum, gratιe. Et quoniam de laudatiuo, C grauisitis constabat,omnes enim norant Od seum C Iliada quaepasim ab omnibus ligebantur. Unde accepimus a Plutarcho, Alcibialem,cum ad Grammaticum aliquando accessisse rogasseis, ut ibi ut ret Homeri Iliassen CC cir immaticus 6bondisse se eam non habem. hominem percus pepugno, e discessisse, quod putaret hominem nequam, indocium,qui Homeri libros non legisse quoniam,mquam,satis id constabat. ideo non probat probat uerbulieru ait enim,EXTA HOMERI MARGITES, ET UIc SIMILIA Ideo illud addit,quia musta huiusnodi leuia scripsit Homerus. ut dicereposimus Homerum Discepcτεuν. Φεροδεο υτελεςερον duplicis ui Hepraeditum natura: nam Cruiles,reprehenden do: σgraues,laudundo imitatus est dyiones, quare non immerito parens, Crfns otium poeticae ab antis quil est appestatus in ea una re damnatizaccepimus ab Atheniensibus,quod belligerantes induxisset Deos. Et cicero dipsum innuit in Ti .pri.cum it Homerus,qui humana ad deos retuli mastem diuina ad non, Sed redeo ad rem. inlatenus Homerus naturum habuit hominis ευ'Mτερου scripsit Margiten. VHerita, Harpocration ait ab Homeros riptum Murgiten C Callimachi in eum librum in deliiij habuisse. Addit. idem Murgiten significare uiuum,ci stolidum ideo Demosthenes in Orationibus appellare Alexandruna rgiten Aristot lib. Etlacfcxto,ubi de sapientia loquitur,citat ex Homeri Margite uersus bos sic: ευγ
42쪽
poetarum gener Heroicorum, V Iambicorum.
At uero ipse Homerus, queadmodu praecipue heroicus suit solus enim hic no modo recte, sed actionu imitationibus referta poemata condidit
Locum hunc ita uertit Paccitis. At uerb ipse Homerus quemadmodum praecipue Heroicui solus enset hie non modo recte ed actionum imitationibus restria poemata condidit sic etiam comoedia primus nor mam tradiditumn quidem probris, sed ridiculis in actuum prinam collutis constrat haec cum Graeco civi textu qrii uolet,nos contextum declarabimus. Homeriim laudat Aristoteles,quoibuerit eius ingenium frama quaed am, Grexemplaris situs mei naturae mellingenda, rgeneranda poetice, nam cum ex ipsa latura
necessari probas ct imitationem poeticam diuersum ieri ex proprijs Cygetiuinis hominum, quiscribat,
moribus: eos aut homines aut esse σευ. νο- ους, aut suoMςερους inde citatum duplex poema et rum,quod inlutide,alterum,quod in conuitio, Π vituperatione alicuius uersatur quoniain σεμνότηροι imitantur actiones bonestus. ευ- λες εροι autem uilioras tenuiores Patet ueris in antiqui in omniu
43쪽
is ea.An uero pro uniuscuiusq ingenio impulsi, ad alteram tantum nocti huius partem animum applicuerunt sicc nonnulli loco iamborum M o ,nonnulli
is oratioremve dicendi charaetcrem
44쪽
reprobendere morem licteris comoediae,que tota in maledicendo C obtrectando uersabatur: C approbula rei quod postea sitatum uit in noua comoedid, qua omnis maledicentia jublatusuit. Posteri igitur unia maduertentes in Homero utrunqllesimu inuerierunt comoedia normam idebautem dixi, utrunque simu scilicet materiem vilium,Crridiculorum,utq; frmam dramatice imitationis, quia separatim antea obseris narunt. Separatim autem sumpta materies uitium,er ridiculorum circerutpoema iambicum V conuitiois sum, unde poetaerictiterunt dicti Iambici Sepuratim quoque sumpta materies gravium, C honestorum, cycerat poema heroicum, laudativum inde Heroicipoetae appclluti coniuncte uerb, simul sumptu muteries ridiculorum ex orma dramaticae imitationis, constituerunt ipsam comoediam C sic patet quoamodo primum comoedia uerit inuenta Coniuncte quoquesumpta materies grauium c honestorum, σβrma dramaticae imitationu constituerunt ipsam tragoediam: CT cpatet, quomodo inuenta fuerit traascedia. Analogia uer quaedum, proportio est inter poemata Homerica,C comoediam C tragoediam, quam sic dononstrat Aristotcles. Ilias, ob siaualogiam habent cum tragoedia. FIurgites cum como αdia.Sumitura: tem analogia ratione materis, cr*rmae nam Ilias crod bea res tractant graues C heri τοιca itidem Cr tragoedia: sine quoqsue, haec dramatice imitantur. declaruisi uero unalogia haec ijs uerbii sit λα λ μ αξλειτου αυγρί' G, ωαπερ ιλι ae κῶόIυΜεια πρας ταρ τραγωδεας, ἀτί a 3 - ποῖ χρ κωμωδα Facta est aute transmutatioqiuaedam pocinatis in poema NAUIGικει
scribentium naturam,quaike t superius declaratu aegri εςεροι, qui imitabantur locos ac uilia, facti eis runt iambographi hi rursus transimulatifunt in comicos, ex iambographis actisunt comici. pro materte quidem ruersa non est actu mutatio,num eadem permun stupud comicos,qisae ante lucra apud ammbographos, quod uici sis conrettus iterfato r, m. ledictis sed exfrmitantum, nam iambograph hoc disterunt a comicis quoniam comici dramaticam faciunt imitationem,lumbographi, faciunt. Hoc decIaαrat Aristotcles ijs uerbis: Oi δε ρ' κατ ο, es πιιουσιν μι ν τ ρ, in ' δεικει- ψυ F,οι
ο π1 π χμζω κω χαροπτιο l λυονῖ. Fucta echetium altera poematii in mutatio, σεμνοπιφοι, qui Vimitabantur res graues, ferius, facti erant heroici, seu epopoeici hi rursus mutulisiunt in tragicos, CT ex heroicis factisunt postea tragici .propter mutorie sidem nequaquam,nam eadem retinuertit tragici qua ante erant apud heroicossed propter*rmum . nam heroici hoc distirunt a tragicis, quoniam alia est imitav tio tragica,alia epicu,Cr heroica. Tragici enimstper actionem,C repraesentationcm rerum,utut gerun turi Epica autem, uigestae uerunt, per narrationem enim multu inducit, sicuti patet num superius haec sti obis copiose declarata uerunt, hoc explicat Aristotcles, cum uit: οἱ δε ρωπι τ επί τραγωδο ι ος δα seu δ α το vjἶιχόφα τα χηματα - ταυταεκεινων Dussuer, 'A t cavis csis,cur tulis it actu mutatio .Prior est quia dramutu tragicu, anματα sunt maiora icis,non qMidcin quod epoporia non si prolixto quam tragoediu. nam epopoeia multarum rerum ac diuersurum repraesenatationem, T imitationem corvinet,ut putet ex Homero. Sed unum rem fmplicem copiosius C lutum in latur tragoedia,quam popoeta. Altera est,quia dramata tragicae 2nματα sunt magis honorifica,quia imituntur res,litatgeribolent.boc autem non fuci epopoeia nam inducit narrationern,per quam inruatur.
haec utia declaratus iniurate. Quaererepotui pet hoc loco aliquis, dii tragoedia adhuc tabsoluta: id uero qua ri duobus potest modis,uel ex ratione ipsius me tragoedis ut it ueluti qtioddam corpus integram C absolutum uel ex ratione theatri ci apparatus,stiae duo extrinseecus posita sunt. Respondet Aristoteles,
hoc non cetare ad praesentem dis ututionem, sed ulterius esse loci, sermonis in praesentia enim,cum ibi proposuerit lixrere,quaIκ berit origo poetices, poematum singulorum at habet, demonstrarit quomodo enatu it tragoedia Craucta. .
tum se ipsa aperiebat,abiis qui Phallica produxerunt, quae nostrictiam 'tempestate in urbibus non paucis in consuetudine in ex lege recepta sunt
45쪽
3 FRAN ROBORT. ENPLICAT. Prima uerba ita uertit Paccitis cum igitur a principio rudis, infrinis .esset Rccte quidem, sistensium
respicias ei uerba sonant hoc. cum ab initio extempora ita esset. nain hoc ipsum uerbum et δ' ἡ διαβρ ignifica fine med. tatione ulla aliquidscribere. Sed de huc dictionesuperius sitis mult. dicta sunt. Qualis igitur stit origo totius poctice θ ωἶχε ρικο uae των, id est, pubitis, tam extemporari eis metraetatis fuit iugularum partium Uus origo: ideo necessieri . ut tragoedi tam comoedia, sicuti caeter omnes
partes, uerint ὀροδιας ι κ . . Docet igitur, quomodo fuerint ductae, die quibus poeniatis ad ipsis sit acta accesto Tragoedia i dit ruinbis incrementum sumpsiit comoedia exiballicisses ct rex biss trunque poema in bonorem Buccb institutum fuit:. tium tam dit ruinbice tota primum in eo versabatur,ta inde nomen accepit Phallica tιoque ad Bacchum respiciebant, cuti declarabimus postea Est quoque noth ivit m in recitatione tragoediarum hircum mactari: seu praemium recitantibus duri consueuise iliadem iii comoediu. ideo apud Terent lum mentio est arae, cumuli Ponito hic uerbenis, quem locum apte exaponit Doriatii; Horatius quoque in Poetice:
carmine qui tragico uilem certauit ob hircum. Quare politifime ciuerblime est ab Arctois tele dictum tragoediam, di comoediain inde tanquam duos amnes suscepi se incrementnm ex duobus τι uis. cy ontibus in imos iustu tibi η. Dedit ruinbice dictum est ante, ideo nihil repeto Deiballis prostro, qliae legι apud ueteres Buccbsacra talia apud Graecos quam apud Latinos legere est celcbratu fuisse inuis gna cum forditate, turpitudine atque obscoenitate. Vnde t6titur Liuius ea de cui si Romae ex S. c. buces charialia ruisesublatu. Celebrabuntur etiam ασκωλια, de qicibus legere eitupud Aristophanem, Greuta interpretem num inde deductum est uerbum ασκωλιαθῆι P. quὸ expresiit ergilius in Georg cum ait: Unctos siliere per utres. celebrabuntur C Phallic de quibus in hiit Plutarchus in libro de Cupid. diuitiarum, cum ait: Putrium
quoddain agi solitum festum Bacchanalium,iragii a cum utilia a toto populo,pompam fuisse: Amphoram
uini, deinde hircum, qui trabebatur eum sequebatur quidam cophinum magnum curicarum plenum vis statis. Postremo loco erat Phassus. At ista, inquit, nunc negliguntur . nain circunfruntur nn pompa uasa uia rea,ta preciose ejtes Nominat Phullum hoc loco Plutarchus cfuit Utum fuisse in Bacchi honorem cerilibrati: n. nihil praetereu, nam quid sit Phallus, non explicat. Athenaeus libro decimoiuarto,ubi de Hilaroadia loquitur,ta Mago diu illain q, et τω τραγω Λαν muνbisag hunc πασα ἀλκωuωδο α
De:nde δεστρεχοντε ς τωθαζον ἀρ- π: λιν .όδε φααοφο ἰω 3πὸ ων κατατ' κομιζα Θαλω. quae sequuntur. Haec bubet Athenaeum ed apertius ad cacclarat Hrochias, quid esset Fballus, bisu rbis: p xαο - ἱυλινον αδοιο ανδροκον. Declarat cir Lucianum in libro de S tis Deafuisse quasdain imagunculus hominum ex ligno deformatas, magnis pudendis prominentibus, uocari autem, ρο-α c. bit reli exit columella in hortis, cum ait Sed truncum forte dolutum
Arboris antiquae numen uenerare It phasii. Terribilis membri,inedio quisemper in horto, Iuguinibus puero,praedom falce minatur.
Albilius nodis bustos puto re ex se Vergil. libro secundo Georg. main. Nec non Ausoni Troia gens missa coloni
46쪽
orasti corticibus sumunt borrenda auarus. Et te Bacche vocant per carmina laeta,tibis oscilla exaltasuspendunt mouia pinu. . super bis uertibus eam niaxime: probo sententium quam ullo Seruius os remo loco cum ait: Ali dicunt oscilla esser membra uirilia de laribu Ulla, quaesiuibendebantur per intercolumnia, ita,ut in ea homincs acceptis claustis persolus impingerenἱur mea ore cillerent,id est mouerent, adripum populo movendum. Dinsatis,opino putet,quit num it phalius,ta quae fuerint poematis bullica Ab his igitur auctam comoediam scri Aristoteles. encium o dum cognatio inter utrunque poema. Sed quaerat aliquis, utra praer, an phallice poetis,ut comoedia extiteritNtdctur innuere Aristoteles in contextu,prius quidem extiti se comoediam e cum postea enatu exlcgibi sinstituta uisent phassica sacra: idco in uicem prodi fosent bastici uersus obscenitatis plenifimi, ex iis derivatis, deductκ eo, udauctam comoediam, αἰ enim: cum comoediae tragoedia sent, ἀποχέδιατι-ti ordia auctu' 'illo' 'ic iisse cum illa coniunxit poliquam e re nutu prodis a sacra Bacchi cienda.Sic etiam comoedia,' ταψαλλικα, αετ is Hu, e n πιλ διαμ νομι os stare σμικροί η bυθη. Ac αὐ-go Gν ἐγινει 'αυερ, ο bpl. Notunda illa uerba, se Wτω τὰ φααικω, id est, oh qui primu produxerunt phallicu. Notanduitidem illa uerba,OGi h νὴ pias λοὰ H. haec ita uertit Paccius.qtiantumsese ipsa aperiebat.Videtur tamen bicesseefensus comoedia paulatim aucta svit ab iis, qui phalli a tractabunt, id tantam usque magnitudinem, quantum nunc certim e sit quoi innueret adhuc geri postim expoliri. id quod actum est, cum comoedia ex uetcre factu est noua, quae multo probarior, integrior dies Adiisse iit ὀίν ἐγi mu reis. uiscribunt m misia referant, scuti patct, ad phallographos. Sed prior lactio magκ placet. Georgius Uulla sequitur posteriorem De eo iamdudum nulla est a me mentio factMum adeo peruersu en eius conuersito hucusque mihi uisa, ut eum prorsus cic cerim. Odio sit in reliquis, quae interpretaturifumus,itus egessera re ciemus prorsus, e tanquam
ros impi cret, tandem quieuit. Tunc enim histrionum numerum, ex uno uidelicet in duos, Aeschylus primus auxit, Nea quae circa chorum sunt, imminuit, sermonem in primarum partium instituit.
Postquam it ab Aristotele declaruisi comoedium a ballicis,tragoedium .dit rambicis auctam,eo quo
diximus,modo,De tragoedia,uit. Post multis mutationes cum tandem ad propriam naturum deueni se ita, ut nihil meu desiderari amplius posit. Exponilucro Missatim in enrit aucta, a quibus ingluufuerint inuentu. Ac
47쪽
is γωνις . Uertit Pacciussi montan primarum partium. Donatus Terenti interpres ait primus partes m, O intestigi persona qi plurima loesum fecundas, Crimias. sic deinceps Hlystriones, quantum ego obstruare potui, a ueteribus appellabuntur πρωταγωνι α ι,--αγωνιςcra, P ιταγωνιτὀ, πζωταγωνιτια histriones erant primi ordinis, quibus maximum onus abulae recitandae committebaa tunc σιτ αγωνιScu, quibu fecundae partes. τρι γωνιςM, quibus tertiae. Necesse autem erat, ut
πζωταγωνιτῶ essent peritiores secundis, σfecunditeri s. Ideo legere est apud Demostb. in oratione πια ραηζεσe Aeschinem abeosaepe uocuri perprobrum τριταγωνιτίαν, quali innuat illum, tum, quod fuerit histrio,vilem fuissectam quod histrio tertiarum partium,inuit,uiliorem.Verba unt haec: εν, aera εο - γον, - θωυο ῆετε κτω θεατνιλ ν,κ μο,ον viso 33 -- - τ αταγωνις; Ε ςIUM . Appellat eundem Demosthenes VH δοτ- έ τ' αγωνις , quasi fecundarium Cicero in Bruto per quandum imilitudinem uit: QUArrius idem faciebat M. Visecundarius Deli qui uolet,legat copiosi etiam apud Budaeum in comm. Locus est alter apud H ratium in Epist.libro primo, φ.ultima ad Lollium. Vipuerum seuo credas dictatu magistro Reddere,vel partes mimum tractares undas.' Eum locum exponens,quod ad mimum pertinetfecundurum partium.Porplioris ait: Secundarum par tium actores omniafummisee agunt Declarat hoc cicero aperti uinem Diuinatione in Verr.Vtin ami ' bus nquit, Graecis ieri uidemus,fepe illum,qui estsecundarum,aut tertiarum partium cum positi aliquaπυ do clarius dicere,quam ipse primurum,multum summittere,ut ille princeps quam maxime excellat. Sic fuis ct Hassienus tibistruietito lenocinabitur,minus liquanto contendet,quampotest. Innuit hoc ipsum eu iam Plautus in prologo Amphitoonis,cum ait:
ut conqui stores fierent histrionibus, Qui binisi dassent delegati ut plauderent, R Quis equo placeret alter stcisset minus.
Psecante me amma uertit Crexplicauit doctifimus uissuperlam aetatis critus Modimus libro quinto suarum Antiquitatum.
Declarauit adiumenta,quae attulit tragoeda 'Aesitatus. nc declarat,quatum ueniti. Unum addidit biistrione π,efficiis ut essent tres Scenographium quoque excogitauit. Cum tres hiastriones adlaberentur actus estsermo τει ταγωνιςne. Num haec fiunt nomina πge si crepitappclluri πρωταγωνι np,'lio primum tempore Aesi lire duos adhibuit histriones ratione fecundar .ulsit praeis clare ab Aristot.ante dictum es tum inuenisse sermonem πρωταγωνιςLV. Peridenta denotat etiam υτθαγ-ιςhas Sicutipatet. Fuit etiam constuetudo haec apud oratores in uos forensibus gentis,ut aliquis primas agere altersecunda tertius tertias Declaratur hoc apud Demostb.in oratione τεις λεκ
D N imuit interpres, eam esse in υτ γitis Aphes sioni autem e χρ -- concessant fui se ipωῖλογά- Reliqua illic uide copiosius. itisen apud ciceronem in orationepro Cor. Bal. in priu, cip. libi insuccedo ei orationi,quar non est praetervecta auresue1hras.mbuit enim compatronos cis in ea causa rusum π Pompeium. Itidem hoc legere est apud eundem in oratio repro L. Muraena. Testatur Plutarctus totum noctem defudus Ciceronein in ea oratione meditanda,ediscribenda, quia in ea causu compatronum habebat Hortentium maximum oratomu,quo cum de laude in dicendo certabui. Sed redeo ad rem Trei hqtriones adhibuitprimus Sophoclis. Fuit is inscribendis uersibus grauis, cprudens rem ridicula, sed ex qua percipi remstriam,narrat Lucianus.Solitum quendam expendere versus Sophoclise Euriapidis libra. Et uersus Sophoclissursum, Euripidis deosum delatos,tanquam leuiores m magis inanes. Idea uel cribus obfuauitat sermonis,Attica renest appellatus. narrat Pausanias, cum L sander rex Laceradem Athenas ob sideret, monitum insomnis a Libero putre, utpateretur humari Atticum benem delitiis
suas. in uero intollexit saria postea Sophoclon uis
48쪽
ὰ euisse. sat diricam uero arboribus speluncis montibiis Crat sagrestibus rebius ex opino recorvarisoluam. Tota verbriuetur Vitruvio definitur.Ut istontis,ac laterum abscedentium adumbratio, ad circinis centriι omnium liue rum rei possctus
Ad haec ad magnitu disteria ab exiguis fabulis, cx ab ridicula dictione j satyris exclusis ad grauem habitum prouceta, sero tandem quicuit.
Duo explicat Ari tot.boc loco: primum Tragoediam paulatim ad iustam magnitudinem periten Fe., cimis,n rigori si ad quandam maiestatesii grauitaterrifer euectam, iecta Omm ridicula oratione, qi amsumpserat afut is Quatenus ad primum pectui sciendum est,olim,cum extemporaria esset posis, Cr inper nuta,recitur consueuisse quaedam no est breuis pocinata, quae breuon unius re adis modum liui, unitationem contimerent Cuiuscoxodi nobis excinplo est possunt agiogae Breum enim sila imitationem habent alicuius rei de ita intersesermonem habent Rusticam pastores. Non pauci uerbi is tu modi ci aere poemat suersuti sunt,atque inde Bucolici poetae dicti Q uulcsThcocritus,Bioti,Moschus Rpud Latinos Vergil. Tragoedia igitur cum cris a d initio breue quoddam esset poema ad iustam demum ignitudincm paulatim peruenit. anatomis adsecundum spectatoriendum est,n ricii in poema apud ueteres fuisse lasciuum, ridiculum, mordax Inducebantur autem personae se ricae Di agrestes,petulci Siluaniri,Silcistis,su ritu Scide personis sa ricis copiose Pollux. Nos quoque alibi commodiore loco desu ris copio uus locuti fuimus. Nunc breuiter repeto,quod acit ad rem. Postunica,patrimi dirita. Declarat hoc Albenaeus lib. XI DI Scenica erat triplex, agica,comica,Saorica. LIvice itidon triplex: Dinnos aedice. porchematice, Drrhice Fui Ectiam suoricen poesynscenicam per se,cognosci potest exsuperiore loco,quoncitaui ex Vitruvio. Sed labentibus aliqiιot annis a rice, etiam ii, t patet,perbe recitabatu C erat comicu C tragicu, sicuti alibi est a me probatum,antiquior: conium xii tamense cum iragoedia. In causa uerb hoc iit. Tragoedia atrocitate Crseueritate reru, quas tractabat, animos de ut abut Jcctatorum. Poeta igitur optimum se existimauerunt fiocossa ricos intermiscearent, quibus spectantium unim relaxarentur. Hoc ipsum ita fuisse factum declarat aperte Horatius tu
carmine qui tragico vilem certauit ob hircum. Mox etiani agrestes s ros nudauit, .lper Incolumi grauitate iocum tentauit,e quod Illccebris erat,er grata nouitute morandus Spectator ut igitur ibidem praeceptum Horatius, dicacitatem lasciuium a roriim, qui inae termiscibuntur tragicae recitationi spem perandum,ne ridicularum nimis,er lasciuarum rerum commi, stio fiat cum grauibus, seueris. Cum ait:
Verum ita risiores,itu commendare dicaces conueniersa ros. ita uertere stria Iudo Ne quicunque Deus. σηκ sequuntur.
Licet igitur coniicere ex bis,olim e ab Acsc Io, a Sophocle intermistas in tragoedij soricus recitae tiones,quae adhibebanturi eluti quiddam corct a διονυσον Cruduentilium, ex idebiton extant cubor ptis tragicis coniuncta. Haec omnia ita sese habere, e uer ima se praeterquam quod ex Horati,uerbis cognosci potest per picitur cinam ex iis, quae dicit hoc Ioco Aristot quis ματα ζαλ νε λτυta in απεσε χναλ. Misius enim est bic. agaedia fer,ud maiestat , dignitatem peruenit suam reiectis medio recitationis diris qui intermiscebantur relaxationisgratia. Id uerofactum aetate sit syrtuse, nam ii e ζε, id est ero: quoi innuat id aetate Sophoclis C aesi linonfuisse in usiu, num inducebantur nc ad relaxandos animos utoricae recitationes.Atque Ic pate quomodo paulatim ad iustum magniti sinci ac decorum dignitatem peruenerit tragoedia.
49쪽
50쪽
: iri, caeteris metris Limbeum sermocinationibus est maxim accommodatum, hinc ane exploratum, o dixi scrinocinandum internos iambeu plurima pro immmioque harinomam excedentes.Verum omisi his. Oliat usspectat ud iambum, quodq; co frequenter uta in ovimunifcmoue, restatur Cic. in eo lib. qui inscribitur Orator, cum ait Sequitur ergo, ut, qui muὰ ω me cadati in orationem aptam numeri, iidendum in furit enim qui iambicum putent, qu)d it orationi simillimus. quide Eu i feri, ut is poti, mum propter similitudinis vcritatem adhibeatur in fabulis, quod isse daolicus nummus hexametrorum magniloquentia sit accommodatior. Hic locus Cic.plane restri ad perbum locum hunc Aran. ide diligenter adnotandita. Idem cic. in Orat. Nagnum partem umbos prostrimus infra uoue. Quat natis ad hexametr hectat,quod his incommuni sermone non utamur,aut raro, atq; tunc excedentes naturam si nonis communis . hoc idem probatur in ultimis uerbis locisuperius citat cum dit Damlicus ille mim rus hexametrorum magniloquisiae est accommmodatior. Idem paulo post expriami Cic. ex Ar tot. Sed ex III lib. Rhetoricorum his uerbis,quod longe Aristo t. videtursiccus, qui iudicat heroum numerum grandiorcin, quam sidereisoluta oratio Iambum autem nimis e uulgurifermone taneque humilem neque sectam orationem, nec nimis altam, Crixaggeratam probat: plenum tumes eum esse uult vitilitatis . ut eos,qui aurient, ad maiorcin admirationem post traducere. Arstot. in js, ιι citatoc. eo loco oquitur de Oratione oratoria. Sed disert oratio oratoria a poetica,quantum ad numerosθectat orator tu,quoniam perseesoluta est debet exornari r uinciri numeris quibusdam, ut grandior natareat, admirabilior Poetica quoniam numerosa est persee,debet aliquando fest humilem reddere pro rutatione rerum, quus imitatur ut in imitatione appareat magis militudo ueritatis. Exemplicatis. In tragoetadia comoedia collocutiones fiunt inter personas debent ille collocutiones poeticae imitari collocutioncs quotidianas at hae ni fiunt turgido numero, utpote σόο, sed humiliore,iambo scilicet. Herous igitur ne soratoriam neque poeticam orationcm tragicam nunc aut comicum intelligo ingreditur, quoniam minis elatius est,c in stultis. Vnde est a Pictoribus truditum,in orationesoluta maximum esse uitium, si appareat metrum. Id uero de herbo praesertim debet intelligi. Et locus adnotandus qui huc1pectat in Epist. ad Att. lib. 41 Nabat ab Epiro cinfimus ulter mitis, in his uerbA: quia ιersu praeter omnisus erat, subiunis git Hunc c*ον gθν et, si cui uoles cis pro tuo uendito. Ex tetrametris uero trimetra furictas i tactu Arist. lib. III. I bet.bDuerbis r Ava Misee παγωδα, ἱνne εἶ οα- θωωPVo Py, aera oco. ἐκ ira π τναμιεπων εις rapior, ομιαε- M.
Ad haec Epistodia quoque plura, caetera i , ut singula e Xornata fuisse dicuntur. De his igitur satis nimis enim fortasse operosum sit, in singulis immorari.
Ad exornandam tragoedium, ait Aristoteles,inuentu quoq; fuit hepi odia. Didas ait epifodium uocari
WT P Ἀνιο πραγμα. Nam quicquid praeterrem,modo cumre coniundi sit: afrtures duis gendam abulam, e amplificandum poema,co appellatur nomine Excnrplsi fumi potest ex Virgilio, nam quicquid de Didonjs Gnore tarratur,praeter rem est,ta tumen inferitur, pocinatis udatigendi gratia Epifodia igitur in post sumuntur ornatus, amplificationis cause. Sicuti loci communes apud oratores.Vergin de Epsodiis copiosius postea commodiore loco loque ur. His dictis, Aristotcles pilogum facit supe
riorum omnium ait enim De his quid n bactenus. Cum enim sibi proposivissect demonstrare, ex cauctis nuturalibus natam ps licen, singulas ipsius partes id ingillatim demonstrauit in Comoedia, e Tragoedia. Atque quidem bactenus incremeritum quomodo acceperit tragoedia, declarauit. Explicare autem flagulas aratim magna esset laboris, ta longiore narratione opusfret.