장음표시 사용
151쪽
Xραι νειν, ἡγουν 'Aποχφαίνειν παρὰ τοῖς ζωγράφοις ε
ψαιστά. ουτως λεγοντα των σπλάγχνων κεκομμενων εις
Ἀραίνειν, γουν Ἀποχραίνειν COr- rigori dum leviter :-τὶν μεν ραίνειν, τὶν χρωζειν etc. Legg. i. p. 620. F. αἶσσυτι καθάπερ ζωγράφων ουδὲν πέρα ἔχειν πραγματεία δοκεῖ περὶ κάστων των ωι, αλλ' η του χραίνειν φ ἁποχραίνειν,
εις' καλλίω τε καὶ φανερώτερα γιγνεσθαι τα γεγραμμένα. Olit. ix. p. 50S. C. Aρ' ob οὐκ ανάγκη καὶ δοναὶ ξυνεῖναι μεμιγμέναις λύπαις, εἰδώλοις της ληθους ηδυνης, και ἐσκιαγραφημέναις, πο της παρ' ἁλληλα θέσεως ἀποχραινομέναι scivi de Polluc. d. 29. et Herach. V. Ἀποχραίνειν. ραίνειν pro inqui re C currit Legg. i. p. UT G H. πάντως μεν δηκαλον ἐπιτηδευμα, θεῶν ονόματα μη χραίνειν αδίως. Ψαιστά Πέμματα, πέλανοι, πόπα-
να, non ψαιστὰ in Platone reperiuntur: tit vox aut aliunde m initiis sit, aut corrupta in Platone lateat. Eam Urio ni fallor conjectura res luia Issicenici COIO-ptioni apud Allion. . viii. P. 359. E. Ἐσθλοὶ κορύνη χεῖρα πρόσδοτε κριθῶ Tu παιδὶ του Aπόλλωνos, ' λάχος πυρῶV, Η ἄρτον, η ημαιθον η δ τι τὶ χρήζει. Nec Dalecham pius audiendii est, ἱμάτιον legens, nec magnus a Sata bonus, μαιθον ex corrupta Hesychii glossa I, ro imul his oboli iniens. Poeta scripserat: 'HἈρτον, δε γε Φαιστον, φὶ δ, τι τὶ χρsset. Aristophan. qui. v. 3S. Ob οὐν αν, οὐχὶ ψαιστον, ου αλλ' υδεέν ubi pr. est
Seboiiasiem vide uster et is hem.
Leonides Antilol. L. i. cap. 3. P. S. Iλα ιτα ψαιστὰ τό τε σκύφος εμπλεον Oros Δέξασθ'. I lianus . . Lib. xvii. cap. 6. Ἐνετους- τοῖς κολοιοῖ ἁποστέλλειν δῶρα, εχ αν τα δῶρα ψαιστὰ εττα καὶ μεμαγμέναι μάζαι καλῶς τε καιεἶ. Qui locus culti Stendat, Corvos ψαιστοῖ delectari, nostrae in licini cecorrectioni pondus addit. 'lillos irat de V. S. D. 25. . Gil. ias ψαιστον και δάμνης φυλλα ois θεά ς θυμιασθαι Lexicon
Rhetori s. αιστά πόπανα πλατυμ ματα τινα στρογγύλα στέατο ει θυσίαν
γιγνδμενα. Quam glossam cui ipsis vitiis descripsit Elmol. . . SIS. I.
ubi πλατύματα scribitur, et στέατος Oinittitit r. aege αιστά πόπανα πλατέα μάλα τινὰ, στρογγυλα ἀπο στέα τυς, εἰ θυσίαν γιγν)μενα Si in eodem Lexic MS. Cuius locuti P. 220. attuli-li His. ὁπανον explicntur πλατυ μάλα τι, στρογγύλον ὰπb στέατος, ει θυσίαν ἐπιτηδειον Pollii l. S. Pausanias apud
δύο ubi vide scholia iocum sic ν -
152쪽
sit Philo T. i. p. 36. Ερω δ' ἐπ γενόμε-
νos, καθάπερ ενδ No διττὰ μεματα διεστηκότα συναγωγὼν εἰς ταὐτον, ἁρμδττεται. Eadem similitudine Sus est Aristophan Lysistr. v. 115. 'Εγὼ δε γ ν καν ἄσπερ ' ψητταν δοκῶ Δουνα αν ἐμαυ- της παρταμουσα θ' εμισυ ubi Scholiastes ψητταν pro ave accepit, Orsitan confundens cum νηττα vel κίττα. Ejus tamen auctoritatem sequitur usterus ad Suid. V. Φασιανοί. De hoc pisce copiose agit Athemeus Lib. vii p. 329. . ubi vide Casaubon. In vocis scriptura Perpetua est varietas. Ψηττα per η habet Platonis textus et Scholiastes, Clena Alex Par
dag. i. p. 164. Oppian. Ἀλιε . i. 05. Pollux vi. 51. At perra Timaeus, Alci-phron i Ep. . ubi tamen in Cod. Reg. per η scribitur, Suidas, aliique multi.
Hoc nomen reddendum est Artenti loro ii Id. p. 102. ola χαλκίδες, μαινίδες, τριχίαι, ψεστοαφυαι ubi Rigaltius Casau boni conjecturam ἐψητοὶ αΦυαι Comme morat. Sed scribendum : ψητται, ἁφθαι. Ψυκτηρ Sympos . p. 332. D. ἁλλα φερετω Ἀγάθων εἴ τι ἐστὶν ἔκπωμα μέγα --ἁλλα φερε, παῖ, φάναι τον ψυκτηρα ἐκεῖνον ἰδόντα αυτον πλέον νοκτὼ κοτύλα χωρουντα ubi vide Scholiasten. Hunc locum adhibuerunt Athenaeus Lib. iv. p. 180. A. i. p. 502. . et Moeris P. 422. eodemque allusit Max Tyrius Diss xxxi. p. 375. ut Marklandus vidit. Graminaticus s. in Bibl. Medicea ψυκτηρ σκευος, ἐν τον οἶνον ἔψυχον,τ κοινοῦ λεγόμενον κρυωτήριον. Vide interpretes ad Polluc. . 74. iersonum ad Moerid. l. c. et oupium mend. in
γετο, etc. quem locum Suidas laudat. Pro eo Legg. . p. 67I. H. A σχετλιε. 'reberrima haec formula apud Aristophauem , lib. v. 33. 'Aλλ', ὼ μέλ Ἐξελικας ἐμέ γ' ἐκ των ἐμῶν ubi vide Scholia.
Equit. v. GGri. ἐπει , , c μελε Ηισθοντοτα αφύας παρ μῖν ἁξία ibid. v. IIII. ibique clicit Aposton Rhod. i. Gl A. in μελεαι, ζηλοι τ ἐπισμυγερῶ ακόρητοι. n. 34l. Oraculum apud Ierodot. Lib. vii I 40. Suidas quoque legit, γαμέλεε. Mali in tanten, γαμέλε ui in ipso Platone Graeci enim magi Stri recte monent, Atticos Per apocopen του , da μέλε dixisisse. Vide su p. v. Μελεος. Ceterum Code Timaei, teste Cl. Villoisono ad Longum p. IS0. in margine habet, ara εἱ- λαιε, in Serendum post 'Λ μελ . ' obros Sumpos . p. 3I5 init. Φαληρεύς Ουτος Ἀπολλόoωρος ου περιμενεῖ Ibid. p. 332. Ο os τί ἐν νω ἔχεις ἔPro lag. p. 193. D. Καὶ γὼ την φωνην
naelius cepit ornarius, quam Ficinus et Serranus. Sine o os haec compellatio est Hipp. Maj. p. 95. D. Iππία ὁ καλό τε καὶ σοφλs,as δια χρόνου ημὶ κα- τῆρας εἰ ταs A να et Menex. p. 402. F. Ἐξ αγορας, δε ποθεν Μενε νον Pherecrates apud Harpocrat. V. Κολωνίταs.
O os πόθεν η κει ἐs Κολωνόν Aristo Phan. Plui. v. 439. Ουτος, τί δρα ὼ δειλότατον υ θηρίον, Ου παραμεν. ῖ Hac loquendi ratione nihil frequentius est apud scriptores Atticos, Omicos praesertim et Lucianum quam alligit Valckenarius ad Euripid Phoenis s. 332. sed plenius ac subtilius explanavit Len- nepius ad Phalarid. p. 19. p. 94. In
eadem explicanda multus eS Grammaticus cum antiquitatis, tum reconditae eruditionis nomine, magni aciendus, Apollonius Dyscolus Grammatica ecdum edita, ex qua locum, quamvis longiusculum, subjiciamus κλητικη ἐστιν
κλησι των πέλας. ρθῶs υτ τα πρῶτα κλητικην ἔχει τῶν πρωτοτύπων, ου γαρ περὶ αυτῶν τον ὁ γον ποιεῖται ut τε a
153쪽
νυται ἐν διαστάσει, Δ ἐν του, υτος ἐκεῖνος, δπερ υ προσίεται ἡ κλητικὴ καὶ τούτου πίστις τὶν την μὲν O os και ἐπὶ κλήσεως τάσσεσθαι καθὰ πλησιάζει χοἰrros in Ool στρατιαν ἐσσεῖσθαι, Σώφρων. Κρατῖνος ἐν Δραπετίσιν Οἴτο καθεύδεις, υυ αναστησει βότων. Koenius ad
Gregor de Dialec t. p. S. Orrigit A. OPros καθεύδειν H. υκ αναστησεις βοῶν; 'Αριστοφάνης ἐν ΣφηζίW os τί πάσχεις, I κακοδαῖμον Ξανθία. Aλλοι δέ τινες πέλαβον λιγωρησθαι, ἐπεὶ ἐπὶ κλητικη ἐτέθη δέον γαρ φασὶ την bπαρειλῆφθαι, ἐχρην τε ει ε λεγε καθωτὰ
τοιαδε τῶν πτωτικῶν is ε λεῖε κατα την
κλητικην ἔτι γε μην ἡ παρα Σώφρονι καὶ ἄρθρον προσέλαβεν ἐν τω ' O Oς.παν δε ελθες τοιουτον δι' οὐ γαρ λόγου κανονίζεται τοῦ Ἐκεῖνος καὶ ἔτι τοπιπόσos καὶ Ποῖο αμοιρεῖν κλητικῆς, διατούτου κατασκευάζεται, τὸν Ουτος ορ- θῶ ἐπὶ κλητικη τετάξεται. κλητι πη γαρκλησις του πέλας, πέλας δε ἐστιν τὼ Ου-τOS, κλήσεω ερα τευξεται Προαλες δε
καὶ τὶ νερθρον παραδεχεσθαι' κπίπτει γαρ τη τῶν ἄρθρων ἐννοίας Ελλω τε διδομενης της κλητικης δοθησεται καὶ τοί. ἴσως δε καὶ Ἀττικέ θει ει os ληξεν επὶ κλητικη ὁμοίως φ Δbs φίλος ελλωs τε ἐδείχθησαν πολλάκις ἀνακόλουθοι αἱ
PO . P. 23 I. A. πειρῶ δε μοι τον νοῖν προσεχειν cis Ola τε μάλιστα Lys. .i09. F. Protag. ' i 95. C. et Mepe alibi.
ἡμῖν εἰπε I pos in Mελιτε, πότερόν ἐστιν es κεῖν ἄμεινον ἐν πολίται χρηστοῖς,
3 πονηροῖς δ ταν ἀπόκριναι ubi vide Sebosiasten. I lii St. i. p. 709. λλ' d
φῶντι. Nicophon sael es claudatur ab Athenaeo, Polluce Suida, et aliis. At enim cum in scriptur ra Κτησιφῶντι et Si licitiastes Platonis ad Apolog. l. c. et Pliit ei non Lexico Technologico I s. apud
Photius exico I s. hoc nomen cons
te trahunt Allien vii. p. 523- , Polluxvii. a. et Suidas . ικοφῶν, tabulam I in t u si ii non Ctesiphonti, sed ieo-ates. lluc accedit nuci
154쪽
μεθ' ἐτέρου 'Hρόδοτος ά, ικοφῶν Πανδώρα. Υποπίνειν μεθύσκεσθαι. ικοφῶν Πανδώρα Φίλημα δουναι, αντὶ του, κατα- φιλησαι. ικοφῶν Πανδώρα Quid ob lanici DSalia voce in νεαῖ, qua in Photiua
155쪽
QUI AEMENDANTtR ET EXPLICANTUR.
156쪽
75 84. I 20. 144. X. PHILOSTRATus, 5 37 61 74. 76 80. 124 135. XENOPIION, 15 54 138.
157쪽
'Aπενεόω, verbitin Alexandrinum 60. Ἀπόλλειν. 45. 'Aποσφακελίζειν 69.
Γέμη, clementa, 53. Γεννάδας, 43. A iit inni varii, II.
Γλυκυς, futuus 73. Γυμνητε Argivorum 113.
Δανάκη, 75. Duie in re Venerea, 42.
158쪽
Κορυνηφόροι Sic γ Onici ruria, II 3. Κρόνια, 11. Ctesiphon, an Con .icu', I i5 116. Κῖλα in oculis, i.
Μεθεορτοι μέραι, 68. Μηναγυρται et μητραγύρται idem 16.Mηχαν τραγικη, 35. Monyehius pro Munychim , S. Morigerari in re en crea, 142. Morychus qui Z S. Multiplex ingenium 52.
159쪽
litis, in ortui 39. Φθόρια, medicamentu abortiva, G2. Plial ulliti no ineri saepe corruPrum 90. Ilio. Aisso, 79. I tetrices 70.