장음표시 사용
11쪽
maginus E IPH ANI Us dicit , non modo tumoribus, si commori adhibeatur, medetur, verum etiam ferro illatis 29lneribus. Et ιυ.Lxv I I. postquam duodecim lapides, quos S. IOANNEs nominat Apoc. ca xx I. secundum Varium eorumdem colorem,aut vim singulis Apostolis accommodaverit, subdit: δι- ν
medium adtulimus, quae S. EPIPHANius de lapidibus Isis differuit, Tribuumque Uroriis Principibus accommodavit dic.
Porro, quae primum CX cap. X. Commentariorum AND RE AE .
retulimus, alius quoque Caesareensis Archiepiscopus decimo Ecclesiae saeculo ineunte clarus ARETH As nomine, repetit cap. item x. Commentariorum in eumdem s. OANNis librum Apocalypseos, quos nimirum ita concinnavit, ut non solum sententias, sed ipsa etiam verba saepe saepius transeribat ex illis ANDREAE, quibus, cum eos auctor impersectos reliquisset, ultimam etiam manum jam imposuerat, si fides habenda est Calligrapho interpretationis Armenae Commentariorum AN DREAE, quae iras. exstat in Bibl. Regia, ut comperi ex ejus mss. Codicum Catalogo Tom. I. pK. LXxv I I. Etiam cap. LXXVI I. utitur quidem ARETH As iis, quae ANDREAS ex EPi HANHeruditione acceperat, sed non ut ille in eo quoque capite eum
Atque hoc loco non incommodum videtur, non praeterire, quam habemus Commentariorum ANDREAE versionem Latinam a pELTA No factam cap. X. Sardio virtutes dare, quas,
Graeco textu non invito, multo satius Jaspidi tribuisset. A missor ess. Iv. vers. m. Jaspidi & Sardio Deus compara
tur: Qui sedebat smilis erat aspectui lapidis Iaspiris, ct
Sardinis. ANDREAS Optime adnotat: 'ins μεν ν ta ηυνουσ ,
12쪽
nempe, ut PELTAN Us vertit: 'Pas di iudem, quod is viridis erisor, susque viriditate Disinae naiaturae Imbolum praeseserat. Haec namque semper Aret, disdiet, utramque di escam vivemibus omnibus praefat. o. quoque terrae semcn uiridem herbam fundere fi lat. AF latur ad haec Sardio, ob terrorem, quem hostibus incutere natus es. Adiunt namque Sardium feris o mi Mierribilem videri ἔ vi praeterea, quam natura insitum habet , aegra eorpora sonare solitum. Sone , us magno Epiphania
placet, non modo tumori I, Fcommode adhibeatur, medetur, serum etiam ferro illatis vulneribus. Itaque audacter nimis dictum puto a PELTA No : assimilatur ad haec Sardu dic. cum in Graeco vox Sardio non sit; & contra Graeci textus fidem sunt illa: sunt namque Sardium cte. Graecus enim textus habet:
F etlis irimιν. De Sardio tum primum loqui ANDREAs videtur , cum ait : Q - ω δ. &c. & si quis velit post haec deesse aliquid , non pugno . Emendationis autem ratis ex EPIPHANIO , quem ANDREAs eo loci sequitur, praecipue constat. Hic neutiquam de Sardio , cui solum
sanandi , & fugandi mala virtutem tribuit , sed de Jaspide
praedicat seris spectrisque terribilem videri scribens: hune, ui Hunt, qui sabulosea referunt, besi e in agro metuunt, asiaque portenta . Q ocirca AN DREAE mens , quod spectat ad comparationem , qua utitur Apostolus JOANNEt, ea esse videtur : Iispidem tum naturae, tum potentiae& justitiae, Sardium vero misericordiae Dei esse Symbolum, qui semper idem est, qui sortiter, Raviterque omnia disponit, R iram scut misericordiam effundit. Porro quod de Commemoriis ANDREAE diximus, pro
emendatione etiam Commontoriorum ARETHAE Deere volumus, ita ut animadvertamus, aut eorum Graecum te tum cum Latina versione esse reformandum, aut ARETHAM,
quae EpipMANius distinguit , Eri PHANi υκ dum laudat, turpiter consudisse.
13쪽
autem Ceram eum, narrat de Samaritanis.
enses Archiepiscopi , ii omnes sunt, quos. bcriptores inter antiquos mihi contigit invenire usque adhue S. EPIPHANIIIabrum de gemmis diserte laudantes . M vero iuvenisse
certe arbitror S alios duos, qui eo usi sunt, licet tacito EP PHANII nomine relicto, PROCOPlὐκ dico Gazaeum , &THEOPHANEM Cerameum Taurominii Archiepiscopum . PROCO Plus Gazaeus gente, arte vero Sophista, Justino Thrace imperante. 4aruix an. Ch. circiter DXx. , & coetera inter ejus scripta, e stat adhuc luculentissimus in Oct teuchumCommentarius X Orthodoxorum Patrum scriptis snsulari delectu ab eo cxcerptus, summaque contextus industria, qui laudatur a pia o Tio in BULCM. ccvi. R prodiit jam L, tinus Tiguri an. I 333. Aliis Graecis Latinisque, ut Vocant, Catenis adnumerari hic certe debet, Commentariti nempe siliis in Sacras Litteras ex scriptis variorum Auctorum collectis: ti quamuis talesCommentarii cuique auctoritatiAuctoris sui nomen adscribere soleant, quod in Comment. PROCOPil minimegpparet, iugenuus tamen pRo Copius fatetur ex libris v terum eum collegisse; & nomina Ain rum adponere ob illud fortasse praeteriit, quod eorum aut ritatibus ita utatur, ut modo bre ius sententiam comprehendere , modo vero alio, deductas ,res eis interserere, religioni sibi nequaquam ducat, quomodo quidem animadvertere est pag. ccccxXX I ubi Deuteronomium illustrans ad v. xx I x. cap. x M. apposite sin multis epitomatum, in multis etiam integrum describit
14쪽
quicquid EpipHANius in hoc Libro disputat de situ montium, Garizim S Gebal: alio tamen i desiunt um intorserem nume ,rum Sacerdotum abscondentium Idola , quos septuaginta fuisse refert; & ubi EpipHAN Ius ait,Garizim habuisse gradus plurimos, ut Hum quidam, mi e gingentor di supra, iste hos gradus fuisse seribit mille sexeentos is unum . Praeterea doce hSomoron fuisse antiquum nomen montis illius, ad cujus radrices Sicilem erat: sed fortasse ex ipὶ EpipHA N io id coli igi puritavit; quod autem scribit de intervallo a G1lgal ad Iericho in Libro, quem edimus, certe non apparet, sed in illo, quo unico uti debuimus, librarii oscitantia praetermissum esse vid
tur.Exstant autem in hoc PROCOP I i Commentario & quaedam alia, quae ex Eri PHANII Libro de gemmiε accepta si quis conjectet, adversari nolo, nempe illa, quae asseruntur a PROCo- Pio ad Exodum pag. ccc Il. R exponunt quid mystice Rationale Aaronicum significaret. EpipMANil ingenium ea quidem minime dedecent, & in QO Libro EP LPHAN l UΜ persec
tum esse mysticam Rationalis, & pretiosorum ejus lapidum significationem aindubium est , cum ipse in Epistola Libro praefixa hoc quoque in eo sibi proponat pertralitandum. Certi res rei ipse Liber nos sacere posset, sed mancum invenimus. Si quando inveniatur integer, sortassis & quae Hr E-RONYMus de Mysteriis Rationalis seripsit, mutuasse illine intelligetur . Praetereo e diversis locis collectas Hi ERONYMi sententias in hanc rem, quod jam collegerit Lipo M.AN-Nus in sua Catena ad modum pag. Ccικκxv II. Sed haec
Venio nunc ad THEOPHANEM Cerameum Taurominii. Archiepiscopum, &Rogerio II. Siciliam obtinente illustrem , ut probat ou Dimis in Comment. oc. tom. II. cu cI cLXXX Seripsit hic Homilias plures, quas Graece & Latino , edidit Parisiis an. cI cxLI v. FDANCiICUS SCORSUS S. I. s& has inter trigesima ea est , in qua, ubi de Samaritanis agitur, , ex EpipHAN Ii libro de Gemmis multa esse compilata viden
15쪽
Xvitur. Certe cum iis , quae ille narrat, oinnino concordant aquae narrat THEOPHANEs, si excipias, quod hic oratorum more verbosior rem exprimit, omatiorique oratione. Iam vero dummodo haec, quae de THEOPHANE dixi, vana non sim auguratus conjectura, THEOPHANEs igitur re-eentior est Auctor, quem Eri pMA N i i Libro de Gemmis usum esse novi. Puto autem jam tum rarum fuisse factum, quum ne
Prio Tius quidem ejus meminerit, & jamdiu quidem ita erat ignotus, ut doctissimi critici lugerent, ut perditum, sere ac Librum illum, quem de eadem re scripsit sEPTr Mius TERTULLIANus secundum indicem operum eius, ubi eum adnotatum inveniste se tradit Mi ERONYMus in Epistola ad F biolam superius quoque laud. , quae in M. Heram dic. est LX I v.
De Epitome Libri s. EPIPHANII de XH. gemmis a GESNERO edita. O de alia ab ANAsTASIO Sinaita exarata.
Edidit sane coNRADus G Esus Rus in collectione L, brorum de omπi rerum fossilium genere agentium Tiguri anno cla DLXXXv. opusculum quoddam de gemmis XI I. Rati natis , R EpipHANlo adtribuit , sed licet illud & postea pluries sub eodem nomine typis recusem fuerit, haud tamen aliud revera erat, quam Epitome Libri de eo argumento ab Epi HAN lo conscripti , etsi aliquanto prolixior Epitomecta, quam cum interpretatione TURRIANI accepit a sCHOT-το , ediditque in sua operum s. EpipMANii editione PETA- Ius tom. M. pag. ccx XXI II., & deinde deprehendit meram esse ANAsTAsir Sinaitae Epitomen , quae extra corpus
operis A NAsTAs It , & in nonnullis Vaticanis Codicibus deseripta legitur, fortassis quod cum perrarus ipse EpipMANii Liber factus esset, illa ejus Epitome in pretio maxime haberetur; nisi quis malit , immovero Epitomen ANAsTAsii, aut illam aliam a GESNERO editam, cujus auctorem ignoramus, Libro
16쪽
EpipHANII adtulisse perniciem, quemadmodum solent primigeniis libris adferre hujus generis scripta.
Quamobrem IOANNES ALBERTus p AERICI Us, licet nemini in librorum cognitione secundus, lib. Bibl. Graecae cap. XI. q. Iv. n. v I I. injuria quidem pronunciat, civem ,
praeter rem librum de lapidibus inter ine ita Epysiami remsisse, & ipse quidem potius reprehendendus est, qui EpitOmen pro Libro ipλ EpipMANil minus cautus accipiens, illum suisse editum asserit a PETA v Ioc I. O . S. Eps HANII , &a MATTHIA H ILLE RO in libro de xI I. Gemmis in PectorauSummi Ponti is, nec non in Santagmatis ejus Hermenelucis. Praeterea vero male etiam docet, OEsNERUM edidisse Epit men ab AN AsTAs io Sinaita consectam, & a FETAvio quoque editam lom. I L. Dccxxx III., cum o EsNER Us illam aliam ediderit, quae apud PETAvIUM exstat pag. ccxxv. Demum
illud quoque adiicit PAa Rici us,eos selli,qui librum de Gemmis Epi pHA N Io abjudicant, & recte quidem de hoc censet, si qui sorte sint, qui EP I pH A N I UM in hanc rem scripsisse aliquid negent, sed qui EpipHANIO , quod ipse Epipi ANHesse sibi consuadet, abjudiciant, minime quidem falluntur. Opusculum de Gemmis a GEs NERO , aliisque editum jamdiu profecto brevitate sua aliud se esse prodiderat,ac librum illum, quem HlERONYMus insigne tolumen dixit, & aptismmum, unde enissimam de Rationat Aaronico scientiam eo sequi Fabiola potuisset. Quid quod neutiquam ab Epistola incipit, unde primigenium EpipHAN ir Scriptum initium sumsisse testis erat pAcuNDus Hermianensist Sed haec sunt quidem talis, ut nullus emunctae naris homo, ad rem propius accedens, dubitare debuerit, jure 3c merito ab EpipHANio abjudicandum esse, quod sub ejus nomine circumferebatur Opustulum de Gem, a Glla NERO vulgatum ; crassiores tamen litterati rei certiores fieri luculentius non poterant, quam si ob eorum oculos poneretur primigenius ipse s. EPIPHANII Liber, ubi eum, ut modo sectum est, reperire contigisset. e De
17쪽
I. cudicibus mss., unde eruta in Latina versio Libri soεΡIνRANII
de Gemmis ; σ quid praesitum sit in ejus editione :
Loeus, ubi illum offendi primo, chartareus Codex est in sol. ex mss. Codicibus Bibliothecae Corfiniorum Dcccxv I i. quem non aetate quidem , quae vix c. annos superare milii videbatur, sed rebus, quas primo statim intuitu continer , intellexi, considerandum ratus, diligenter. evolvi, nec vanus sensi integrum antiquissimi alicujus codicis exemplum estis: ea enim opinione Bibliothecam Vaticanam consulens, ditissimum veterum inta. thesaurum, codicem vere pretiosum, undΘ , Cortinianus, aliique huic similes in eadem Vaticana Bibliotheca a me visi, exorti sunt, adservatum inveni. Est hie in charta pergamena in sol. , & notatur numero ΜΜΜΜDcc Lxi. praeter illud autem, quod edimus, opusculum, multas Romanorum Po*tificum, & Imperat rum Epistolas continet, quarum seriem diligentius evolvisse minime piget, deprehendi enim mea cum voluptate, bono autem non meo solum, ut puto, sed communi omnium, eum esse Codicem Vaticanum, ex quo a ARON Us pulcherrima Christianae antiquitatis monumenta ad tertii, & quarti saeculi Ecclesiae historiam illustrandam in suos Annales derivavit, eum saepe Vaticanu Codicem appellans, interdum veroservetustum Codirem Haticanum, in quo scriptae sunt Epis- eomplurium Romanorum Pont cum, ut ad an.Ch. cccLX v III. h II. R modo Codicem utam, ubi descriptae habentur ures Pontificum Romanorum Epipolae, ut ad an. cccLXXXI. q. I. & ccccxxxv. q. v. Quod autem exhibet primum, libellus est Schismatic rum Marcellini atque Faustini, quem hinc sane descriptum vulgasse videtur si RMON Dus, & hic certum est quidem vidisse EARo Niu M, qui ad an. cccLxv. q. XIX. ait: Id γλ
dem exigis Schismaticorum libello Marcellini atque Fausiis
18쪽
euligitur, quem antiquitur scriptum raticana Bibliotheca u
Erat olim iste Codex celeberrimi Caes. 1LLELMy sl RLE- et i, secundum quod nota quaedam admonet, quae in prima pagina occurrit: Emptum ex libris Cardinalis Siri n.' In ultima autem pagina adnotatum est , eum suisse jam Monasterii Sanime Crucis Avellanae, di requisivisse DA MikNuM sub altera enim hujusce paginae, ut ajunt, columna legitur: Liberes Movaserit S. Crucis Fontis Mosiane Euxisine moecess: sub alterar Hunc librum acquisipit Don Danis anus S. q. . Porro haec ulti ima nota antiquissimis litteris exarata, O, diei ex iis, quae continet, longe pretiosissimo, plurimum sane
auget & pretium & decus, cum certae antiquitatis eum faciat; nam , etsi plusquam septingentorum annorum aetatem statin' redolet, tamen tali nota rem ita esse certo judicio cognoscimus . Ecquem nam, statim ac talem Codicem Monasterio S. Crucis Avellanae acquisitum a DA Mi AN O fuisse intellexerit, γε TRus ille DAMIANus non subit sanctitate vitae, magistri tibus, & scriptis celeberrimus, qui monasticam vitam indllo Monasterio iniit, & medium circiter saeculum Ecclesiae undecimum illi praefuit ZVerum quae quidem mala obvenerunt alite illa sunt, non integrum EP PHANi 3 Librum, sed eius partem , praeterea non Graecum contextum , sed Latinam verson errta tantummodo in Vat. Codice exhiberi , 6c hanc saepe minus licem, ita ut barbariem suam non solum in vocabulis prodat , sed interdum etiam contra leges Latinae grammaticae peccare videatur. Sed hoc cum non raro Scriptoris potius viistio, quam interpretis e istimaverim factum, crassiores quosdam soloecismos typis committere minime passus sum , &quod ad Orthographiam spectat, quae magis communis apud doctos homines nunc est, passim adhibui, illam Codicis servans nonnullis solum in locis, ubi visa est mihi Philologorum animadversione non indigna. Porro loca corrupta, quae restituere
19쪽
dissicile non fuit , restitui quidem , sed ea, quae non sine aliquo additamento restitui posse arbitrabar, & quae aut non erat, aut non subiit restituendi modus , in mendo cubare reliqui, interdum ea esse corrupta in Notis monens, interdum tamen ne hoc quidem praestans, utpote illius minus solicitus,
quod tale noveram, ut aequus Lector nec velit, nec nolit. Quod spectat ad contextum Graecum, de eo inquirere non omisi, adhuc tamen factum est frustra. Cum apud ΜοNT FAu-CONIuΜ Diar.Ital.p. ccxv. ubi BibliothecamMonachoru S.Basselii Romae, stivissima mss.Graecorii Codicu copia PETRI MEN
Ni Tii studio locupletatam deseribit, legissein: Epiphanii ad Diodorum E sola: in magnam spem reperiendi illum ven ram, sed inanis spes ista fuit, quod revera nulla reperire sit eos inter Codices Epistola EpipHANi I ad Diodorum, sed solum Cod. xx. R xcix. Epistolam exhibent illam ad Diodorum Tarsit, quae disserit de Matrimonio cum rore uxoris mortuae, &in novissma editione operum s. a As I ii, qui ejus est at .ctor, reperitur ton . III. pG . ccXL I x. Interea tamen admon re non praeteribo, quod ii quis umquam ad novam Operum EPIPHANIi editionem Graecam & Latinam adornandam animum manusque admoverit, quod suturum non dubito, cum PETA v Ii illam negligentius esse factam neminem lateat, ubi integer Libri de Gemnis contextus Graecus neque dum inventus sit, ad Latinam ejus versionem, quam edimus, Graeca verba non raro apponere poterit, si utramque Epito. men consulat, & Sacras Litteras a Lxx. in Graecum versas, demum Graecos illos Scriptores, qui eo Libro usos esse dixi.
De pretio, O usu Fragmenti Libri de Gemmis EPIPHANII , quod exhibet Codex Vaticanus.
l. VII. At vero, quod certe incommodum accessit maximum
illud est, in Vaticano Codice EPIPHAN ii Librum exhiberi mu-
20쪽
tilum. Quid tamen sacerem Z Edidi qualem inveni, & neminem sine fore puto, qui velit idcirco anecdoton despectui habendum me edidisse . Quod prolixioris operis fragmentum edam non integrum opuS , caussa neutiquam
talis est , ut quispiam merito me , & hunc Libellum meum calumniari possit & damnare. Nam praeterquamquod hujus fragmenti auctoritate certiores facti sumus, nequaquam EpipMANil esse opus, qui sub ejus nomine editus suit a GEsNERO, aliisque de XLI. Gemmis Rationalis Auronis Liber, quod quidem unum me facile tuetur, & curam meam, qualiscumque illa fuerit, commendat: enim vero SS. DP. ser,pta ea sunt , ut non solum quodeumque illorum insigne is fragmentum , quale est a me editum , sed qualecumque,ti operam nostram, & publicam lucem mereatur. Quod si gravissimi homines dignam se operam existimarunt veterum Poetarum, ceterorumque profanorum ,
scriptorum fragmenta colligere, & vulgare , quis est non infirmo, ne dicam optimo, & siplendidissimo, ingenio praediatus , qui non praeclare magis commendandum arbitretur studere, ne lateant reliquiae quaecumque earum rerum , quas SS. Patres ut monumentis mandarent litteris consgia,
runt: praecipue vero si de illis loquimur Patribus, qui ampliori eruditionis , & doctrinae laude celebrantur , qualis
Quid Z Nonne ille ipse de xii. Iemnis Liber praecipuo honore habendus erit, qui egregium ct insigne in uia di eruditionis EpipHANi r volumen dici meruit Z Quid Nonne in hoc etiam istius Libri fragmento plura sunt satis diligenter, atque subtiliter pertractata: & aliquid etiam a n mine. fortassis alis acceptum hactenus, quale esse videtur i, lud de nomine, quo Samaritanae Litterae, & Hebraeorum appellabantur Demum multi olim de Gemmis scripssse scimus, quo. longa apud Hi ERuri exstat series, sed jam serme o