장음표시 사용
1쪽
RATII A vGENII PRAECEPTORIS SUM.
AvGENII, redaces animas quisubtrahit Orra, pulchre eis Diat Sacra hic ulget magoranocratis; nemo e cunctis mortia bus istam Ore metu Perae refert, facti sanimos miradem, murum, mores, cognatas virm
Auferet atra dies, es funere merget acerbo: in nomen toto magnis iam ausibus orbe Exceptum, perist numquam longaeua vera H
2쪽
Divi MARCI PROCURATORI, Horatius Mugemus S. D. M alia multa in Arte Medica sunt difficilia, Paule P
ruta, iriapientissime: tum mini mea quidemstentetia existit difficilius, quam mittendi anguinis ratio: qua quidem eo di cilior existimanda est, quopericulosius ea in reversatur,quam nonnulli veterum, ut Critias, usi peditatores, animam esseCnonnulli, ut Empedocles, reari,animae r ceptaculum sunt arbitrati. Atq; hac causa fuit, cur re plurimi In ea cognoscenda maximopere elaborauerint: di ego inter cateras,qui omne meum studium, oscium,laborem,diligentiam,quantum denis ingenio,atque industria es cere unquam posiam, ad communem utilitatem tui conferendum, cu pluriam hac de re conscripsissem, non facile in iis,quae diuulgaueram,acquieverim, Anec nouis laborib.ac vigili,si viis,multos o quidem,ut censeo, magni momenti additis,opus antea asseclum mihi, quodammodo perficere visus sum.
Has autem nouas lucubrationes meas, quae, quas antea feceram, cen
tio Laureo, istopo Montis Regalis,&R. E Cardinali dicaueram, quantum in me fuit,perfecerunt, illo patrono meo extincto, venirem hominum manus volui ornatis commendatione nominis tui, mr Illustrissime, quoniam eis pari remeaucioritatis habituris, multum ex te accessurum dignitatis,oegratiae intelligebam, qui cum Patria strenitate' eas, familias claritate Fodeam, eo ullumine animi,ais ingenii enites, quod quamlibet velobscura patriam,minos claram familiam illustrareposset, et Serenissima Reip. acu lustrisimae, Domui egregie res ondet. 8c inter caetera quidem, qua mirabiliter te collustrant,incredibile quoddam lucet sapientiae desiderium,cum eius, ouae in contemplado versatur,tum eius, qua humanas amone ropositas habet,quae viam felicitatis ostendit, qua causas negotiorum aperit,qua virtutis pulchritudinem,uit ij deformitatem patefacit: cumsadhanc Philosophiam accedat Historia,tanquam virtutum,vitiorums ac omnis domesticae, pullicaeque administrationis quae argumenta nobivumaficietiae Ethica, Oeconomica, politica complectuntur divens O perstima demonstratio: hanc tu illa egregie coniunxisti: nimirum intelligens, Philosophos,qui agere hominestum publice,tum priuatim debeant, Historicos, qui praeclare egerint, docere. Illos agere de virtute,atque optima rerum administratione: hos, qui egerint cum mirtute,optimes res administrauerint, demonstrare: illos uniuersa persequi:
hos singularia: quae via ipsis etiam Philosophis consentientibus multo intellia gentiae nostra planior,ap tors est,ut potius asingulis aduniuersa ast edamus, a dfacere possumus per Historiam, quam ut ab uniuersis adsingula dela bamur, quodsi actitarunt. Quae fuit caus quamobrem tu post occultiorem
3쪽
Philisphim, cuius studio Pataui, diuturnam operam dedisti, has duas',
tales in primis, quarum altera alterius videtur indigere,quas aperiunt, quomodo homines, familiae,res ublicae,magistratus,regna,imperia debeam admianistrari,quibusq; nihil nec priuatim, nec publice potest utilius inueniri, Philosophiam agendi, atq; Historiam studiosissime es persecutus. Utque magis
excesseres ad imitationem eius,qui mores hominum multorii vidit, et urbes, multas terrarum partes peragrasti, multas Principum aulas inuisisti, Crin=crofancto Concilio Tridentino per aliquot dies costitisti,ibi Illustriores Praelati, di viri in re literaria clarissimi tuam maximam praestantiam cognou runt, atq; admirati fiunt. Cum autem in Patriam redivisses,in aedibus tuis illa celeberrimam Academiam instituissi, ex qua tanquam ex equo Troiano p&rimos, eo dems praestatissimos Heroasprod se, Illustri limos Senatores, si
gatos, Praelatos, O S. R. E. Cardinales, atq; inter caeteros Laurentium illum Priolum Patriarcham Venetiarum, quem Clemens VIII. Pontifex piem rassimus,ad Cardinatatum meritissime evexit,notius, atque exploratio est. quam utplura, verbis a me debeat commemorari. Quantum vero valeas inter caeter mi, quas modo dicebam duabus facultatibus declarant tua princlara literarum monumenta in lucem producia, Ur impressa ad memoria hominu empiternam,qui, facile tibi nominis immortalitatem cyar i. Nihil enim aut ad laude illi Prius, aut ad famam honestiuspotest excogitari, qua tuum illud opus in tres libros distributum, ea lingua elegati ime constret , qua bi Hetrusti nunc vindicat,et de vita Politica inscriptu, quod omnes virtutes morales complectitur, re quidquid ad ciuilem pertinet felicitatem, quasi digito commonstrant, quodq; lapius editum in mansi. literatorum homianum versatur,oe posteritati omnium saeculorumpropagabitur. Declarat iliadem excellentiam tuam, munus egregium ex publico decreto tibi delatu Hiastoriae Venetae conscribendae: Quod statim tanta tua cum laude,ac tam admirabili plurimorum cum approbatione, quibus cum infirmes lucubrationes tuas nondum editas communicast et Italice, re Latine obivi i,it nemo sit, qui easperuulgari incredibiliter non desideret, communiri; omnium Patriciorum vox te adeas edendas cohortetur. Uuorum desiderio cumatis seceris, non est dubitandum, quin plurimum tibi ex eis ad celebritatem nominis, et
. famam sit accessuri : etiamsi adhuc nihil tibi deesse ad honoris amplitudinem,
unde per opportuna ostenden lepraestatiae tuae occasione habes,videatur. Hae tanta claritate,ais celebritate metu non est,si quo pauciora petis, plura cy queris honoris insigniasi ipse teprensat virtus, ac tibi via adultiores omnes dignitatis gradus,no appelladis, non rogadis,non officiose salutandis Parriciis, sedgloriosis, admircis, immortalitate dignis ededis operib. muniis tota Vrbe nemo est, qui non omnia tibi projere luccedere cupiat,qui te non amet,non in sinu,non in oculis ferat, qui non et optet, O auguretur fore, ut omniasumma in Rep.consequaris. Quofactum est,ut cum primum ad Reip.administrati nem animum appuvii ad maximas dignitates adhibitu ueris: re in adol
sientia Sapiens Ordinum factus, propter insigne f=ecimen quod tunc dedisti
prudentiae ciuius, eloquentia, omni que virtutis, dignus iudicatussis, qui
4쪽
omnes maiories honore radatim assequereris,posteaquesine ulla prestition saepe fueris Sapiens continentis ora, negotiumq; ex publIco decreto tractaue ris nium terminandorii cum Serenissimis ustria Principibus non sine mi xima Rei'utilitate, ac dignitate tremotu proprio tacestentissimi Senatu, Con j Sapiens declaratu sis,iunior quide cateris, sed maturo consili nem, Senator egregius: nes polum in dein praecipuis magistratib. enitueris, verum etiam extra H bem Praefecturam Brixia administraueris: quae G. uitas te, tamquam alterum QAristidem, atque alterum Niciam depraedicat: Et dum tam praeclaram Praefecturam gereres, tibi non petenti Inserissimum illud munus delatumsit quoid non et nius partis, sed totius R eip. Maiestatem prae se fert,non unius Senatoris sed uniuersi&natusgrauitatem repraetentat,no vnius virtutis, ed Ueisingularis, maxima eloquentiae, moderationis lummae admirabius aptentiae,ac totius virtutum orbis indiget,ve apud Clemenutem VIII. Pontificem optimum et Sapientissimum in urbe gentium Principe . Legatus esses ordinarius: quod munis ita obluisti,ut nemo in curandis Serenissimae Reip mandatis, aut di etiam,autfacultatem dicendi, aut prudentiam,aut splendorem,aut aliud quidquam, quod ad incolumitate, , dignitatem publicam pertineret, in temnquam desiderarit, cum tecum saepe cora qui familiariter ipse Summus Pontifex cupiebat, cum tuamgrauisima re iucundissimam consuetuAnem appetebat, cum te mira siter complectebathrpropter tuum tammuingentu uaui nos mores. gularem probitatem, do Armam atque eloquentiam,quam sitam imam Legationem, cum is strissime admini rares, creatus es, quamuis absens, Consiliarius Henetiarii, a quacum fuisti in patriam reuocatus, ici nonpotest,quam aegre ab amplexu te uoipso Beatissimus Pater dimiseerit,quam libenter te patria receperit,ut fidelis is tuissapieti simus Onsiliis,quemadmodum solita erat,adiuuaretur,qua
certo omnesstatuerint post lumen tuum cognitum in Urbe Roma, tamquciis quodam per omnes terras longe lateq; refionanti theatro, et post famam tuam
latius is eminatam,nihil propemodum dignitatis esse in Repub quod tibi res
deberetur, quodque,sdenegaretur,nonii virtuti denegari videretur,ut mirum nonsit, si nuperhummo omnium contes acile,atque expeditum iter tibi datum est ad Procuratoriam,id est ad eam,qua nulla summaepropior est, dignitatem: O quidem aetatesex, et quinquaginta annorum cum talis dignitas non nisi emoribus, praestantroribus,illustrioribus tranisoleat. Deleenim me rito canere possum: Tu decus anteuenis meritis,& honoribus annos. Quamobrem ex tuo,ut dixi,nomine auctoritate volui aliquam hiro meo quaerere,ac mul meae singularis in virtutes tuas illustri imas obsierivantiae,ae deuotionis,qualemcumquepossem significationem dare. Quem animc meum, in pro benignitate tua complectaris mes in tuorum numerum recipia te e iam ars etiam rogo. o. Datum Patauq Q. Februa . M. D. X re
5쪽
I GERE utposset Medicam Cyllenius artem, Dicitur excelsum consuluisse Iovem. Cui pater,en illam iam dudum laudibus avet Piceni Mugemus Hylendor,hono que oue , En noster Argit,dicas Epidaurius alter Doctrina ingenio sic valet iste suo. grrisit Asaia natus, moxque addidit,hic iam Gloria sit Medicissit decus ipse chori.
Iuris Pontificii professoris primarii Tetrastichon ad Augenium. A RTE quidem Medica nos posse extrudere morbos Paeonii docuit pagina multa chori. Po est iamissam moribundis reddere vitam, Vnum diuinies hoc opus Augetiq. saliud eiusdem.LTIMA laus non est artem callere medendi Humaniae tamen hoc essestemur opis, Dogmatibus sed enim ditare recentibus auctam, Nonnificaelesiconuenit ingenio.
6쪽
Auctore Henrico Me regem Hombergensi Chatto, Augenh Discipulo. Argumentum Tertii.
ita 'sputatio de magnitudine morbi retra a Neaerasrecentioresae cidatum riditurque haud omnem maenitudoEmorbi induare phleboto m. Stri trecensentur morbi hoc generosum Postula&tes auxialium. De contram carat fi viribus aratum Denique dei quasi cunis quodam ordine. aut indicarat,aut contra naeuant.
Argumentum Quarti. V Dotatur,in intem peraesine humorum c uxanon conuemi sanguinis missonem atquem simplici turaque cacochymiae veraculosam. Respondetur omnib ratio nib. primo obropropositis reprobatari vis nionum Omnes dis cura tum Hippocratis, tum Galent, tum Avicenna, tu iamque horum Medicorum loci d lucidantur. Argumentum Quinti. v per in cattinem murato Aere amnila de quantitate tractationem Auctor aggred turgeneratimprimum docens quid ea indicet, moxi pectequi psam insam guinis missione quantitate de ostret. Ambigui in Galeno loci expon M. Devam tune et que ad animi delffatum contrati uerrum disputat. De iteranda se ooneve doctrinam hactenus a nemine relatam absoluit. Postremo quibus indutis quatitate anguini us cietemfuisse va- euatam ipse in opere cognostere pol imus evenae tur. Argumentum Sexti. Stenditur utero gerentes usum hiaurum
praesidii non impedire sed amiat
limitare Antaxat. Idem uesentiendam de puer m a Spera Iuleo matur. Distulatur aduersus recentiores Medicos, quandosii mpraegnantis. Meradu an inis missoneae ocere uti inpraeseruemm,nefaciat ais ortu mire tam venam misere
VIA omnis medendi via, ac Methoris eualualces quantitatesingulorum meae caminum perficitur, necnon es modo eorum Ous,s ex temporis occasione, quapra omnibus est cognitu aes cicima, circa quam praecipitem ex lentem, cernimus pleraque Nedicos non modo vulgaresadest praestanti mos aberrare. AvGEN I v, ex Draatuis ras Lase hodiicurandi persanguinis missione primis quatustr Libru omnia ad qualiutatem huius remeae apertinentia dilirenter prosecutus est. Idumto Osexto de quatit retum continua,tum creta edi erit. Trutas ordine subsequentibus de vitendi modo, ac tempor retractat.Decimus autem hiartractationem de Virudinibus, curbitulis, scaramatione complectitur. Singulorum Librorum de ratione curandi per sanguinis missionem Argumentum.
Primi Libri Argumentum. Post accommodata praefatiouem, qua dedissicultate,nec ita Caco meagitur tractationes huius, quatuor opiniones eruntur recentiolum deest, quodveremd eat sanguinis myionem, quasigiletas m r probantur. Argumentum Secundi. Mox explicaturus, a quo Amarer eiusmodi indicatio,inprimis agit de Plenitudinis natura generibus diceret, si 'raetas Am .s curatione longe Hl gentius C accurat tui, qua actu abalus hactenus erit. Postea docet, quia indue angat umsionem, ut reuu mu Pracaeum; quidvideriuatinum; quid ut euacuat, Siquidem colendit sanguinis tonem Austemst
tam visanguis educatur. Debere autem Dduci inutilem natura, aut copia, aut motu existent m.
7쪽
Argumentum Septimi. Exptinatolis,ose adquantitatempe tinebant, de utendi modo tractatione exorditur. . tque rimum de ipse Reua sone F Dermatione adeo accurate dis rit,ut in hoc argumento, (mihi quidem ut videtur recentiores Medicostuperauerat. In ultima arte hiri huius derectitudine mactat. In iis vero explicanius contra nouatores Medicos pathm disputat. Argumentum Octaui.DFaccasione, S tempore tractatur ctauo libro, in quo haec praecipua sunt Sanguinis missionem pro reuulsione in intutam conueniremum in inflammationis iuersuprincipio. Derauationem, cumma eria iam inflixit, aut leuim mouetur. M putridis inhu principio exercendam inumquam repetendam in augmeto, num quam ratu, etiam is morbus recrudestat. Euando m accessione ab hoc remeaeo ab- endum quod evacuandam: auehor praeparatio ante venalectionem conueniat. cui ordo in exercenda venas ne spurgariane,cum rurarum iem , se servari. Argumentum Noni venae in quovis assecta perande auem usum acerant sectiones si
gulat iam timarum. uando arteria,
quomodo, O in quita morbis secandae. uid ipso sectionu tempore facundum a edico, mini ris, ab ag olo. uidinsanguine mi considera dum. ua rati ne sempiamatissu auenientibus, aut in ipsa ian ini opere iam persecto,subueniendum.
Argumentum Decimi. ' QVahirudinum electio, quapraepar
ito. qui utendi modus antiquis, s recensurabussit. quem laetumem vacuet, quibus morbis es' quando conuentarumt. De cucurbitul sex Galenod speratur: quam ob cassam idear m usis instituatur,quo tempore administrandae quibus morbisutileni quomodo utendum O quo ord ne F qu stus artibus avocandae. Pue modesc mcatione ex antiquis auctoratus,vtis
uversic diligenter tractat. FINIT.
8쪽
Capitum Libi Primi.E necessitate, dissicultate , & ordine tractationis huius. fo I .lin.ra Recentiorum Medicorum opinio. . 38BI. Quid indicatio,cotraindicatio, quaeve natura sit eorum, quae indicant. s. o Iv. Quod missio sanguinis non indicetur a magnitudine morbi, virium robore,atque consistenti
v. Morbi magnitudinem non indicare millionem sanguinis II. 3o VI. Vites non indicare missionem sanguinis. 2 . ILVII. A tatem non indicare missionem sanguinis,quodq; ante a num decimumquartu tuto sanguis mitti possiti 1 i. to VIIJ. Non esse mittendum sanguinem in omnibusmorbis magnis, a sanguine, aut a bile proficisce-tibus, secundae opinionis impu
IX. Quod plenitudo non indicet
sanguinis missionem. Tertiae pinionis impugnatio. 16 is X. Quod sanguinis vitium non im dicet sanguinis missione. Qua re opinionis impugnatio. LI. Io Index Capitum Librificandi.
L E quibus agendum sit hoc li-O bro. 28. lxu. De quorundam nominum explicatione,quibus in hac de plenitudine tractatione utendu sit.
III. Plenitudinis definitio explica
tur,in qua obiter aliorum omniuerrore, patefiunt. 3 o. 1
IV. De generibus plenitudinis.
titatis incrementum, sed etiam vitium qualitatis reperiri, atque in cacochymia adesse peccatum in quantitate. 3s to VI. In quibus utras plenitudo conueniat: ac de plenitudine parti
vII. De differentiis, &speciebus plenitudinis 3 pictvIlI. De communi b. signis plenitudinum. QIX. Aduersus eos, qui parum recte distinxerunt signa plenitudinis quoad vasa. s. 18X. De propriis signis plenitudinis quoad vasa. 6.8XI. Signa plenitudinis quoad vires. 6. 8XiI. Signa aliarum plenitudinum. T. 31XlII. De plenitudinis curatione. 8.3IXIT Quam ob causam in plenitudine sanguis continuo mittcdus non sit. y 3ZXv. Quomodo in tensua plenitu-idine nullo disci imine, magis e ia in phlegmonode sanguis mi tendus sit. si. qXvL Cur in plenitudine quoad vires, protinus non sit mittendus sanguis. st. QxNI. De duplici missione sanguinis,reuulsiua,&derivativa. Is .i XVIII. Quid indicet sanguinis mi sionem , tanquam rcuulsi uulnpraesidium. II 3r XIX. Quid indicet sanguinis misesonem , tanquam derivativum
praesidium. I i XX. Quid indicet sanguinis mic
praesidium. si et Isideae Capitum Libri tertii. L Vid actum sit in superioritas libris: & quid agedum hoc libro, quis sit agendorum ordo. sy
9쪽
II. Quid magnus sit morbus ex alio.
tum sententia. cc. MIII. Quid magnus sit mor ex Augenii sententia. 62. ii IV. Explanantur Galeni verba de ipsa magnitudine morbi,declaraturque Galenum maxime coso isna suis principiis tradidisse. 63. Tv. Opinionis superius post aede magnitudine morbi impugnatio. . SoVI. Quibus signis magnitudo morbi deprehendatur, ex quorsi obseruatione mittendum, aut non mittendum esse sanguinem cognoscemus, ex aliorum sentetia.. SI IVlh Qui magnus morbus indicet
venae sectionem ex Augenii sen
VII l. An in magno morbo cupa ua plenitudine venae sectio conueniat. 6'. cIX. Confirmatio ex Galeno, ex Avicenna eorum quae dicta sunt. o. TX. Singulorum morborum enumeratio , quibus venae sectio co- ueniat. 23 3s
XI. Quid cottaindicet missionem sanguinis. Tq. is XII. Quid virium nomine sit intelligendum. T .si XIII. Quae vires statuendae sint v Iidae atque imbecillq aut absoluto sermone, aut secundum quid.
XIV. vires imbecillas dicitum per oppressionem, tum per ditati tionem,&quid inter utrasq; dif
XV. De signis comunibus,&propriis, qui b. virium status cognoscitur, ex quarum facultatum maius robur desideretur. TS.It XVI. Qua ratione temperamentusecundo loco indicet, aut cotra- indicet vacuationem: ubi Ferne. lii sententia perpenditur. 81.1o XVII. Corporis habitus quando coindicet, aut secundo contra- indicet vacuationem. Stephani Atheniensis opinio reprobata. 8 . o
X vi II., Accidentia suprauenisitia
tionem , praesertim alui profluuium,&conuulsio. 86. ii XIX. Quae aetatis inhibeant, aut limitent euacuationem, praesertim vero phlebotomiam, arm in pueris inhibeatur venae sectio ob imbecillitatem virium. 8 . iXX. Quae indicatio debeatur ab anni tempore. 8ys, XXI. De indicatione si impia ar 'gione, Ac maxime cuiusdam contradictionis in Galeno explicatio 't. 3 cXXII. Indicationis a consuetudia ne sumptae maximam esse vim re quae ex ea in sanguinis missione sumenda sit. 'ι. XXIII. Consuetudinem indicaret.
quatenus ad temperametum refertur non ad proprietatem natu ratem, & de indicatione, quae sumitur ab arte. 's. 33XXI v. Quod quamuis unum sit, quod vero indicat missione sanguinis, scopi tamen sunt plures.s 'Index Capitum Libi rii. I. c Alidam intemperiem non indicare sanguinis missim
II. A cacochymia non indicari sanguinis missionem. Ioan. Fernelii
III. Quibus rationibus in cacochymia venae sessionem vindicati Medicinouatores dixerint. Io L. SII v. Quomodo venae sectio uniue salis sit vacuatio,quodque hac de
causa non conueniat cacochymiae. Ios. 8V. Quid nomine sanguinis vitiosi
VI. Reuulsionem aliquando fieri medicamento purgante, ae aliquando venae sectione. iop.LVII. An in phrenitide conueniat sanguinis missio. Io . Liv III. An in lethargo eo ueniat mises o sanguinis. IIo. io
IX. An saluberrimum sit in omni febre
10쪽
X. Qua ratione ab Avicenna dictu sit,in putridis febrib. venam esse incidendam, licet non sit ne clarium. III. 8XI. Qua ob causam Galenus octatio Mei hodi, cap. q. venae secti nem proposuerit in curatione febris diariae ab obstructione. II 6.
XII. An causus, id est, ardens febris
recte curetur per nullionem sanguinis: aliorum opiniones reprobatae. Ii . sXIII. An inardente febre eoueniat venae sectio ex Augenii sententia. IIS. XIV. An in crudorum humorum copia sanguinem mittere opor
X v. An in Apoplexia,vertigine, timorbo comitiali conueniat sanguinem mittire. Iti. g
XVI. Verborum Hippocratis libro de ratione victus in morbis acutis explicatio. ILL. IT XVII. Quomodo Galeni sententia quarto libro Methodi mededi, cap. 6. sit interpretanda . I 23.
XVIII. Quae contra Avicennam obiici solent: quod humores biliosi vacuatione facta per venae sectionem non ei eruescant. I et . LXIX. Reprobatio opinionis huius, qua ostenditur biliosos humores ex venae sectione intempestiua effervescere. 12 HI XX. Venae sectionem aliquado excalefacere, dc crudos humores gignere. ra T. Index Capitum Libri quinti.
I, Summa explanantur capita ad
quantitatem sanguinis vacuandi pertinentia. I 28. I et Quidnam quantitatem euacuationis generatim indicandi potestatem habeat. 128. SIII. . Quid indicet quantitatem canguinis vacuandi ex Galeno, &quae circa illius opinionem dubi-
tationes adsint. Is l. ILI v. Quantitatem sanguinis mittedi primo indicari ab incremento scopi vere indicantis sanguinis
V. Quantitatem vacuandi sanguinem eontraindicari primum, tapersea quantitate sive a latitudine robustarum virium. I 32. IVI. De dictorum scoporum coparatione inter se, de scopis secundo loco indicantibus contraindicantibus quantitatem: & de Galeni sententiarum explanati-Is s 3 qVII. Quantu sanguinis vacuari itebeat,exquisite neq;dicinem scribi posse. isi a VIII. Quae sanguinis quantitas si, ficiens statuenda sit atque virum virtus ita sit imbecilla, quae nulla
ferat sanguinis vacuationem. 13 T. LIX. Quid indicet vacuationem usique ad animi deliquium . Aue rois rationes contra Hippocratem & Galenum declaratae. Recentiorum etiam contra eosdem opinio proposita. Is 8.2
X l. Quid pro veritate huius dispu
XI. Quae obseruationes tenedae, ne pro animi deliquio mors accidat Igo. 8XII. In quibus affectib. venam incidere liceat usq; ad animi deliquium. Ist.28 XIII. Maxime periculosam esse vacuationem ad animi deliquium medicamento purgante. I L. OXIV. Dubitationsi explicatio,quae contrarium ex Hippocrate persuadent. 1 3.2o XV. Responso ad rationes Aucr-rois, re quomodo ars imitetur
XVI. Humores malos dici multipliciter: non dari vacuationem, quin educantur boni humores, aut spiritus dissoluatur, rationes Triuerit. I s. t