장음표시 사용
412쪽
Ψης oiματα Suspectum est hoc voca Ilist crit orator P. LXXX conjectura hulum Rei sic quaerit, num περι τα χ ρη- οιροκλεους. SANN. ματα vel δανείσματα HUTTEN. Τραπεζαι πεποιημ.εναι Apposite Cicero 'Aκαγκαιαι ἡμι. J F. αναγκαιαν μονον ρε de legg. 2. 26. 75. iam super terrae RE ISK. WYTTEN B Necessarii dies au tumulum noluit Demetrius bal. quidetore Casauh. ad Thei Plir. Cliar. 10. , sunt latui nisi columellam, tribus cubilis ne illi, in quibus licere nequis, quin calceos altiorem aut mensam, aut 'abellum. gestes, percilinoris scit causam, aut rigo ID ΕΜ.ris, aut in IuloK; aut asperae. HuTTEN. ο λέγιστον Irois kio judice videtur hic TM : αἰ 'I Legelidum esse 'x ηματυ, aliquid deesse, e . c. τῶν εργα ν αυτοῖ, μέ- alii viderunt. SANN. γιστον ιτ χ ἰλια - ident deinde legendum ΠροίεσΘαι F. προησεσθαι MEIs R. censet προσοδον et i ζακοσίων. yylten b. L. Κερκ μαστιξ locutio proverbialis, monente hoc est et numeris vitiosum et de qua L Erasin. nisag P. 315 HUTTEN. perperam e superioribus repetitum. ΠυTIΠεριρρανασθαι I Qui scit Alexander TEN. erat parricida et alias sceleratus, clatro Καλαιοῖ L. Καλλίου. AI MAS REI E. totius generis humani. R ISK. ΣτρατιωτιμῶνI L. το στρατιωτικον, Scit. ρασυκλέου: Probabilis est Ruhnkenit αργυριον. SALMA s.
415쪽
ORATIONIS LYCURGI CONTRA LEOCRATEM.
DE dispositione, sive de partibus rationis civilis earumque natura et ordine, copiose et docte disputatum est ab antiquis Rhetoribus.
Omnes utem poscunt eaeordium προ οἱ μεον , aditum ad narrationem προδιλιγησιν), et narrationem ipsam διηγη νὶ tum praeparationem consa mationis et confrmationem narrationis προκατασxευὴν et x εφαλα ici porro refutationem argumentorum adversarii λυσιν των κεφαλαιων epilogum demque Seu pe 'orationem επίλογον). In his singulis viam solent indicare et rationem, quam ingredi et persequi debent, qui auditores docere vel des clari cupiant, nec non exemplis e scriptis Oratorum, qui in Arte Praecipui habebantur, demonstrare, quo modo illi auditorum
assensium et persuasionem sint assecuti. Imprimis ver uberius disserunt de argumentundi ratione, vel ad confirmandum sua ipsius argumenta, vel ad refellendum sententias adversariorum, indicantes loca maxime idonea, ubi haec sint tractanda. Sed quum expet ientia et assidua meditati hos, qui artem exercebant, doceret, quo modo et loco pii in Secundum rerum naturam ista sint ponenda, non semel laetum est, ut optimus quisque Orator, Artis
Praecepta relinquens, suum sibi eligeret ordinent. Quod imprimis coii spicuum est in Demosthene, omnium principe, qui et subtili meditatione, et artificiosa repertorum couocatione, longe caeteros
Romanorum Artis sci iptoribus i. e. omnibus utilissimus est scriptor, quan- Cicerone et Quintiliano in his, ira ad quam in eo inferior est Plii losopho, quod artem oratoriam Veterum spectant, ij v iii motioni huc definiendis saepe inse- dicandis, liodie unice sere utuntur, neg liciter agat, nec Iorinas rationis, quas lectis mi agis, quam par erat, sontibus apPellat, ita seceritat, ut ab aliis satis Graecis L Aristotele, et propter diale in et digitosci possint; quin interdum etiam propter subtilitatem in deliniendi, omnium lectoribus res inquat operam notionis cou principe, tum Dio ursio Halicarnassensi, si ituendae. hi litto secius dignissimus est,
Aristide Herm gene coet risqtie lilietori qui a stii diosis Artis et legentibus Ora-bus serioris aetatis Postremus eoru in trire Graecos - nam lios modo tanquam quos momitia vim iis, Miletoricen Aristo Graecus tractat is volvatur: ad intelli telis in soritiam artis redegit, excoluit, gentiam enim Artis et is lorum scriptorum exein Pli denique summorum oratorum plus prodest, quam Scholiastae, qui caeDu-
Graeciae, qui, dum viveret aristoteles, lentes de his disputare solent. Oration excellebant, illustravit. In his
416쪽
superat quam mirificani dispositionis inventionem, praesertim in Hiis rationibus judicialibus, quisque, qui diligenter ejus causas
Quae artisci Lycurgus vel ignoravit, vel contempsit. Et in ii ac
gravissima Leocratis accusatione judicum animos ad suam Sententiana periratiore speravit vi veritalis, Sensu recti, et rationis gravitate. Integritati vitae et auctoritati, qua in civitate fruebatur, confidens, hujus causae periculum suScePit. Sed pauci liiis occasionem declarabimus. Leocrates, civis Atheniensis, opulentus et illustris, patre honestissimo natus c. 35. , statim l os pugnam ad Chaeroneam infeliciter gestam, in qua sine dubio ipse cum caeteris pugnaverat civibus, calamitate Reipublicae perterritus ejusque saluti dissidens, Athenas
relinquere constituit. Navem igitur e portu jam exeuntem noctu Con Scendit, rebusque Suis clam iii cam comportalis Rhodum navigavit. Hic, quum aliquid temporis commoratus esset, reditum in Patriam veritus, Megara Se contulit. In ea civitate, OStquam Athenis domum, servos, caeteraSque OSSessiones Vendiderni, Sex Bianos vixit. Tandem octav in patriam rediit anno, Sive spe ductus, Ore, ut nemo recordetur sugae suae: sive, quod magis probabile est, fretus auctoritate eorum civium, qui tum, quum absente Alexandro Antipater Graecorum res administraret, Macedonibus favebant. Sed exstitit L curgus, et quidem solus, qui eum sine causae subscriptoribus accusabat ille vero in hac causa capitali patronos illustres nactus est et potentes c. 35. , qui reum graviter defendebant, quorumque auxilio, sed aegre, ut videtur, absolutus est. Hic autem rei eventus signum est clarissimum morum corruptionis in civitate Atheniensium, quae intra paucos annos mirum in modum creverat: nam paulo ante cives, qui nostri similes tempore isto calamitoso urbem deseruerant, retracti a judicibus prodi- titionis damnati, et torte erant mulctati. Quae quidem omnia tanto cariorem nobis iaciunt rationem senis optimi est enim ultima sere o motum, quae supersunt e civitate Atheniensium libera, in
qua vocem audiuitis viri integerrimi civium an inios ad sensum recti et honesti erigentem quo Sen Su retento res publica Servari, et calamitatibus, quibus erat depressa, denuo emergere Olui SSet. Isto contra animo magis magisque evaneScente, et Penitus demum exstincto - quod tale judicium de convicto patriae desertore mani-
seste prodit haud amplius cives rem publicam liberam tueri valebant.
Talia monet dein Ierinogenes In v. est ratio de Corona. III. I. super Oratione Meniol,llienis de s. illa ad tonitimus in Demosth ais salsa legatione . iii lui pra scri illiini or Stant sui anu . Red ne I P. 109 sqq. dinem e consilio mutaverit callidissimus Eschin Ctesipli., a, 613. ed. orator me minus artificiose composita eisk.
417쪽
Exordium rationis c. 1-5. hincipit a precatione deorum, ut
certamen hocce salutare sit Reipublicae. um transit orator ad deprecationem invidiae cum enim omnis accusatio odiosa sit, imprimis studiose exornat sententiam: accusatorem non minus munimentum esse R. Ρ. quam leges et judices; quare, Cum Cognovisset, Leocratem desertorem esse patris et poenis obnoxium gravissimis, se sine ira et studio privato instituisse causam publicam, si quidem hujus viri scelus non unam R. Ρ partem, sed totam Complectatur, et propterea universae posteritati in eo puniendo exemplum proponi debeat. Quum vero tanti sceleris poena legitima nondum Sit constituta, et extremum Supplicium levius videatur, quam Leocratis facinus, adhortatur judices, ut novae legis conditores fiant sententiam suam pronunciaturi: si enim Leocratem condemnaverint, non Ohim hic justa affectus fuerit poena, sed quoque reliqui cives et posteri ad pietatem erga putriam revocarentur. Fiat igitur accusatio justa, et judicium justum. In accusatione nil extra praesens negotium dicatur, ut multi facere Solent imo omnes imitari debeant Areopagum in quo cuncta ju Ste, ut omnes latentur, pertractari solent. -Νec Obscura manebunt judicum suffragia, quum Leocrates multis et ubique fere notu est. Rus causam poenamque tota intuebitur Graecia proptereaque tanto gravius de isto statuendum. Benevole utem rationem judices audiant, nec graviter ferant, si calamitatum istarum memoriam renovare hac ipsa
Narratio, quum testimoniis immistis confirmat c. G- 3.ὶ in tres singulas divisa est partes, quRrum 1. narrat Leocratem post Hyperidis decretum, quo sit statutum, ut pueri muliereSque ex agris intra murum adducuntur, duces vero praesidia disponant, Omnesque ducibus pareant cive S, clam noctu per parvam portam medio in litore egreSSum, Suaque omnia
navi imposuisse, Rhodumque aufugisse, ubi famam sparserit, Athenas captas esse ab hostibus, Piraeeum Vero oppugnari, Seque unum feliciter evasisse. Quo nuncio adducti erant aulae ac Mercatores, qui inde Athenas navigare vellent, frumentum Rhodi
Testes provocat vicinos accusati, eosque, qui iunc Rhodi vixerant, tum hyrcini cujusdam invocat testimonium. Ibi si alim, ω ἐν rapo δω, praemonet de te Stium solita tergiversatione, quae frustra fiat, si judices seri postulent, ut isti adscendant; sin id nihilominus recusent, in iis e vocaturum, et O amrmat. c. 7.)2. Ium altera arrationis parte evincit Leocratem, relicta Rhodo, Megara se contulisse, ubi amplius quinquennio vixerit, a-
- laeter Lycurgum modo Demo incipit a precibus deoruul, o Orationem sthenes, et hic semel tantum, rationem de Corona.
418쪽
tronum illic nactus domum vero, servos reliquaque Atlieni Vendidisse Ope Amyntae sororis mari ii sibique perpetuum exsilium indixisse. Quae singula iterum testimoniis confirmantur ab oratore
vero vehementius aecu Sato ex Probrantur. c. B. 3. Tertia vero arrationis parte ostendit Leocratem, dum in civitate Megarensium viveret, ope suas ex urbe Vecia impen
disse, ut frumentum emeret ex Viro, idque lucri causa caeteris vendidisse Graecis. At lex prohibet, civem Atticum iumetitum alio, nisi Athenas, vehere. Igitur Leocrates triplicis convictus
sceleris Severissime puniatur.
Accedit porro Lycurgus ad expositionem argumentorum, quibus docet, justissimam se instituisse Leocratis accuSationem. CL c. 1. Hinc 1 exponit: per denunciationem a Leocrate agitasse, ut traderet servos ancillasque ad quaestionem ' cui de nunciationi
ille nequaquam paruisset, male ibi ConsciuS, metuen Sque, ne ex eadem familia reus et testes rq ducantur. Nam Si qui S legat, accusationem piam esse, hunc oportet Servo POStulanti ad quaestio
nem tradere, nec ullo modo defugere Certissimum innocentiae argumentum quod cum faciat Leocrates, ipse satetur se patriam prodidisse. c. 9. - Deinde . enurrat, Leocratem maxilla a R. . calamitate et ingenti ejus periculo patrium turpiter dese
ruisse, quod pulcre et Oratorie eXOrnat, ostendens, hunc nihil tum eorum se ciSSe, quae deteri omnes Paratissimo animo ad de sendendam urbem et conservandam R. P. exegerint nec intersuisse
laneri sortissimorum viroruin qui pro patriae libertate dimicantes occubuerint, ita, ut quantum iii isto fuerit, intersecti sepultura sint privati. Quo loco digreditur ad laudationem honestissimorum civium, qui ad Cliperonaeam pugnantes intersecti Sint qua div ressione, per simili epitaphiis Lysiae, Platonis, Thucydidis vel Demosthenis, splendorem eloquentis Ostendit Lycurgus is vero locus terminatur illustri Atheniensium laude, quod insignibus soleant ornare honoribus eos, qui virtute inclaruerint. Igitur non minus justum esse, Proditore Patriae extremi uiscere suppliciis. c. 11. 12. Deni litera accusationis justitiam demonstrat exemplis a senatu Areopagitico peti iis, qui ium temporis cives nonnullos fugientes et retractOS, aliquam hostes R. . iiii erfici iussit a populo, qui per judicium publicii in Autolyculii reuin multo minori Crimitiis, capitis damnavit a decreto denique populi, quo desii illum, ut dis
cedente et Omiarii ne periculum sugientes liroditionis convicii ducere litur, et illimis uiscerentur poenis retracti. His igitur ostendit, Leocratis accusationem et j iis tam Sso, et legitimum
c. s. illum vero ursae majestalis populi reum, et pinna gravissima dignum.
419쪽
Quibus peractis orator ad resutationem argumentorum transit, quibus Leocrates et ejus patroni ad excusandum sucinus in desens tune uti poterant. c. 14-17. 1. mercaturae causa navigavit, et propter hoc negotium in
Rhodo ut hospes commoratus est.' At naercatores palam in Portu, et in On Spectu omnium naven conscendunt. Deinde,
cujus negotii causa per totos quinque annos habitavit ille Megarist Quam ob rein vendidit quam hic habuit domu in caeteraque L Νec audiendus nam praesente periculo patriae, omnes, qui sorte absunt cives, redire debent ad opem serotidam. Ille aderat, at discessit
quaestu Cau Sa tempore, quo solum praesentia erant defendenda. Caeterum mendacium reus excogitavit : nunquam enim Buten mercatu iam fecerat. Itaque et propter mendacium huic ii asci convenit. c. 14. . 2. Nemo absens, cui non mandata est aliqua pars urbi custodienda, elui armamentarium, portae, castra, proditionis accuSari potest. Scilicet non partem aliquam R. P. sed universam discedens ex urbe, hostibus prodidit. Nam si publica calamitate omnes idem facere velint, civitas fit solitudo manentibus vero civibuS, quassari quid ei potest R. P. salus, sed aliquando in meliorem Sinium reversuram esse spes remanet quod exempli dο- mesticis et externis probat orator. c. 15. - At dicat aliquis 3. In uno li omine tantum momenti non est, ut unius fuga Patriae exili esse possit. Quae quidem facinoris excuSatio impudentisSima est. Ego contra sentio, in singulis plurimum e S Semomentum. ΝΘm incolumis est civitas, in qua quisque suo loco eam tuetur contra unius errato tota saepe respublica in periculum venit. Ita quidem judicabant majores. Sacrilegos et fures Capituli supplicio assiciebant, seu multa, seu pauca furati S Sent: honiicidas vero, sive hominem liberum, sive Servum Occidissent, morte mulctabant. Si quis vero, in tena plum Matris eorum irrumpens, unam modo legem deleverit, ac deinde hoc factum eXCuSure Coueiur, quod non multum momenti sit in una lege, is certe audiendus non est. Igitur magnitudo criminis in Leocratis facto teneatri r nain solum deorum beneficio factum est, quod
unus iste erat ex omni civium numero, qui in calamitate publica peculiarem receptum quaesivit. c. 16. 4. Et majores nostri olim relicta urbe, navigabant Salamina, pugnaturi cum Xerxis classest gitur gloriossisimum civitatis iactum eum hac turpissima Leocratis fuga conferre volumus Scilicet illi Patriam non deseruerunt, sed locum pugnae idoneum sapientissimo consilio elegerunt. - mi opportune Orator in memoriam audi
Quo modo hanc adversarii consuta demeth. Eloquent. c. 23. P. 47. ed tionem instituat orator, docet Hermogen. Laur.
420쪽
torum revocat praeclara majorum lacta cladem Xerxis, Victoriam ad Eurymettontem, pacem honorificam cum Persis suctam. c. 17. His adversuri objectionibus, quibus uti poterat, accurate resu- talis, Lycurgus revertitur ad demonstrationem : quod Leocrates desertor sit patriae, quod variis argumentis ita collocatis, ut unum alterum adjuvet, evincere magnopere Studet. Jusjurandum, quod omnes ex ephebis egressi cives jurare solent M sacra nunquaui dedecorabo arma, nec aciem de Seram, Patriam contra defendam eamque meliorem reddam. - id jusjurandum Leocrates vel nunquam juravit, vel sesellit civitatem : nam contrarium omnium exegit. Itaque ad honorem deorum pertinet, ut puniatur periurus nec minus propter homines jusjurandum enim est nervus totius publici status, quo sanctissime devinciuntur magistratus, judices et privati. c. 18. Praeterea turpissimum est pariam majorum gloriam noue tueri, quae talibus sceleribus obscuretur necesse est. Ita enim Olim excelluit civitas nostra, ut honesta caeteris exempla daret quam sententiam imprimis illustrat exemplo Codri, sponte Pro patri mor,tem oppetentis. c. 19. 20. At fortasse dicet Leocrates se in judicium non venturum, Si tanti sceleris sibi esset conscius. Haec ver est excusatio non integri sed impudentis ii ominis. Quod redierit, id divinitus factu nieSSe videtur, ut eo, quo deliquit loco, ignominiosa puniretur morte. c. I. Haec illustrat exemplo Callistrati, qui, quum absen a Populo capitis damnatus esset, postea ver spe veniae impetrandae ad aram deorum, Athenas revertens, confugis Set, debita flectus sit poena. c. 22. Dii enim cernunt actiones Omnium, et maxime Curant Pietatem erga patriam et parentes. In Sicilia juvenis qui- illam, eruptione AEt nae montis, patrem Senem, vitam riu SerVniuru S, in humeros sustulit deus vero praesens ambo servavit, dum Caeteri, qui parentes impie reliquerant, peribant. c. 23. Sic rechtheus, cujus uxor erat Praxit hea Cephisi filia, cum Eumolpus exercitum e Thracia adduxisset, ut iticam occuparet, consuluit oraculum, quo modo victoria potiretur responsum tulit, victorem sore, si filiam vellet immolare Euripides vero matrem in scenam Proseri, permittentem filium, civitati ut fiat victima. c. 24. Pari modo Homerus ad patris amorem horiatur, qui poeta nobilissimus, quem majores nostri ad uitrabantur, hos incitabat, ut non modo Pro sua, sed etiam pro salute totius Graeciae, tanquam Pro communi Patria, mortem oppetere non dubitarent. Igitur in Marathonio campo dimicantes hostes deleverunt, et universam terrore liberarunt Graeciam. c. G. 27. Tanta utem, ei tam nota sui illorum virtus, ut bello Messeniaco oraculum Spartanis responderet: victores ore Lacedaemonios, si ab Atheniensibus duceni peterent.